Skip to main content

Full text of "Monographia phanerogamarum ?Prodromi nunc continuatio, nunc revisio /auctoribus Alphonso et Casimir de Candolle aliisque botanicis ultra memoratis. Vol. primum?[nonum]."

See other formats


PRODROMU 


s SYSTEMATIS MA 
REGNI VEGETABILIS 


memoratis : 


VOLUMES PUBLIÉS ANTÉRIEUREMENT 


Tome Ier (1878). — Smilacez, par ALPHONSE DE CANDOLLE, avec une um 
ee ng en langue française potins par M. le Dr M. T. MASTERS : 

. Meliaceæ, par M. “le Dr Cas E CANDOLLE, avec une introduction en 
langue française et 9 nde 1 ol: PIB Pagos ni. ries OR fr. 


Tome II (1879). — Araceæ, par M. le KONES D* A. ENGLER, avec une 
ueste en langue allema nde. 4 en avec un index de 
us les numéros de collecteurs cites dans p old IDEE 


xri TOME TIL (1881). — Philydraceæ, par M. le igne Tn. CARN 
Fa maceæ, Bertomaceæ, Juncagineæ, par M. Marc 
duction en mue. francaise; Comelinaceæ, par M. 
8 ches; Cucur. bitaceæ, eet He le professeur A. Cox 
a 


. Tome IV S cia ). — Burseraceæ, Le dise xi Mo 
D: A. ENGLer, avec 45 planc che i Pontedera M. 

comte DE SoLms LANBACH, avec u rod GR. en langue a 
A vol., 570 pages, avec un index r' tous les numéros de collec 
dans le volume SAR EN A JA ERE PUS 


Tous V (1887). — Cyrtandraceæ, par M. C. B. CLAR 

32 planches; Ampelideæ, par r J. E. PLANCHON , avec ins 

de nombreux commentaires en langue francaise. 1 vo ES 
avec un index de tous les numéros de collecteurs da 


d e ARN RR REUS S ERU T ehh htt mter 


" Tome VI (1889). — Andropogoneæ, par M. le professeur En. HACKEL, av 
une Éd RE en j dingue allemande et 2 planches. 1 vol., pu ) 
avec un n index d les s le volume. . 


Tow VII (1891). — Melastomaceæ, par M. le professeur A. Coen 
avec une introduction en langue francaise. 1 vol., 1250 pag 


Tove VIII (1893). — Guttiferæ, par M. VEsQUE, avec une ME 
via langue française, un vocabulaire latin, bie allemand, 
ue aeni usités dans les descriptions selon la m 
= table des noms vulgaires. 1 vol., 670 pages Ei : 
PRÉ numéros de collecteurs cités dans le volume... ss. 


MONOGRAPHLE EV 


 PHANEROGAMARUM "* 


i 


— 


PRODROMI D. 
NUNG CONTINUATIO NUNG REVISIO 
EDITORE 
ET PRO PARTE AUCTORE ; 
CASIMIRO DE CANDOLLE — «aC, À 
EL 
VOL. NONUM | OE 


BROMELIACE.E d 
CAROLO MEZ T 


PARISIIS 
SUMPTIBUS MASSON & C" 


VIA DICTA BOULEVARD SAINT-GERMAIN, 120 


JANVIER MOCCCXCVI 


e 
PET 


Æ 
E: 


BROMEÉLIACÉES 


PAR 


CarL MEZ 


INTRODUCTION Tu 


I. — ORGANOGRAPHIE. 


A. Racine. — Les racines ne manquent chez aucune espèce, - 
à l'exception du Tillandsia usneoides qui, arrivé à son complet — à 
développement, en est dépourvu. C’est répandue par le vent, ou 
par des oiseaux, que cette espèce épiphyte enlace d'une partie 
: de sa tige filiforme les rameaux des arbres; et encore ses rares 
. plantules sont-elles probablement pourvues de racines. D'un 
autre côté, le nom de PAytarhiza, donné à un sous-genre de - 
. Tillandsia, indique que ces plantes, d'une extrême épiphytie, 
après s'étre fixées par des racines peu nombreuses, ne les 
utilisent plus autrement. 


D'après les recherches de Müller, auxquelles j je puis joindre 
mes propres observations sur la germination des Hechtia, Puya, 
x et Deuterocohnia, les Broméliées et les Hépétidées émettent une 
racine primordiale qui meurt très vite (chez le Puya spathacea | : 
seul je la vis atteindre cinq centimètres); chez les Tillandsiées : 
a pointe de la racine principale ne s'allonge pas hors de la 
å pss, s dès les po stades il se dee des Mies 


. 
"| 
y 
EN. 
* 
x 


VI "INTRODUCTION. 

C E rosette des Broméliacées de plus grande taille, ainsi que sur les - 
xs tiges allongées de la plupart des petits Tillandsia (surtout 
ie 8 Anoplophytum) dont les parties anciennes, dégarnies graduel- 


ne lement de leurs feuilles, prennent l'aspect d'un rhizome par 
e suite de l'abondance de ces racines. Celles-ci apparaissent 


z r . ER qus. A E 
uniformément et en tout sens autour du tronc; elles naissentà — | 
M 

i^y la base extérieure des feuilles de chaque nœud. Sur des troncs t 
à feuilles trés condensées, une ou plusieurs gaines foliaires 


peuvent étre transpercées par la méme racine, ce que J'ai observé 
plusieurs fois chez le Tillandsia pulchella. Il n'est pas rare 


(Tillandsia $ Diaphoranthema) que les racines latérales chemi- | 
nent sur une longue étendue dans la couche corticale du tronc, ij 
avant de percer au jour par une subite flexion de leur pointe, 

Une dorsiventralité prononcée, quant aux lieux d'origine des — 
racines latérales, ne se voit que chez quelques rares espèces 
fortement adhérentes au substratum et notamment chez le Til- adt 


landsia Araujei qui croit sur des rochers nus et arides. Ici, le 
tronc produit deux ou trois rangs de racines seulement sur sa 
partie ombragée, : se 
Il va sans dire que les racines des Broméliacées sont d' jad. i 
structure différente, selon qu'elles servent simultanément à i +5 
la fixation et à la nutrition de la plante (espèces terrestres) ou. : 
uniquement d'organes de fixation (épiphytes typiques); mais les — 
métamorphoses assez considérables qui en résultent étant sur- 
tout anatomiques, elles seront traitées plus loin. Les poils | 
radicaux existent constamment, méme sur les acinos cH MN : 
aériennes. s 
B. ORGANES aAxILES. — 4. Axes feuillés (Lasbbiatttr o 
Axen). — Un phénomène presque typique pour la famille, c'est " 
le raccourcissement de la partie feuillée de l'axe. Si les cas ne 
sont point rares oü les axes feuillés s'allongent, les profanes, 
et méme le botaniste qui ne s'est pas occupé spécialement. 
de la famille, ont l'habitude de se représenter une Broméliacée 
"sous l'apparence de quelque rosette terrestre ou épidendre. —— 
= Les Broméliacées ne fleurissent jamais avant un Memo phis 


BROMÉLIACÉES (C. MEZ). - ul d a 
ou moins long. Il arrive ainsi souvent que les feuilles infé- | 
rieures de la rosette s'éópuisent, qu'une partie plus ou moins CM 
longue de l'axe raccourci, couverte de cicatrices, devient visible 
en dessous de la rosette et que celle-ci s'élève au-dessus du — 
sol. On voit cela, d'une manière très caractéristique, chez i ! 
beaucoup de Puya (p. ex. chez le P. Chilensis) dont le tronc x 5 
. ramifié en forme de candélabre, atteint jusqu'à 1,5 — 2 mètres, 

et prend une physionomie dasylirioide, chez le Quesnelia v p 
"arvensis et, parmi les espèces de petite taille, chez les Hepetis AE 


punicea et aphelandriflora. 

" En général aussi ces axes feuillés et allongés sont revêtus de 

_ toutes parts de feuilles serrées, sur des entre-nœuds trés rap- 

prochés (« Kurztriebe », « Stauchlinge »); dans de certaines 

_ circonstances (nutrition abondante combinée à une lumière in- 

- tense) ils restent même fort courts et produisent des rosettes ` 
(Sodiroa, Tillandsia pulchella, dianthoides, Cryptanthus Gla- 

_ziovii, etc.). Il est très rare que les nœuds s'écartent beaucoup 

es uns des autres (« Schósslinge » selon la définition d'Eichler). 

. C’est surtout le cas dans les genres Tillandsia (usneoides et 
dependens) et Orthophytum. 

. Chez les deux espèces de Tillandsia que nous venons. de 

nommer, les axes servent comme organes d'assimilation, con- 

. eurremment avec les feuilles. D'autres métamorphoses des . 


n 


2. Ares à feuilles réduites (Niederblatt-tragende Axen). — Des 
rhizomes typiques se rencontrent le plus souvent chez les 
'spéces terrestres et cela presque toujours sous la forme de 
lons souterrains. Chez les espèces à épiphytie facultative 
serve souvent aussi de courts rhizomes, même des 


i | x | INTRODUCTION. ; : ES. 
| | Chez baci de Broméliacées terrestres, les stolons jouent : 
. un rôle si important pour la dissémination de l'espèce que 


quelques-unes ipnnecandn Urbanianum, Bromelia humi“ 


dans tout le genre Cryptanthus, mais leur rareté y est compensée 


par une abondance de rameaux fragiles qui se détachent et 
se répandent avec une grande facilité. Les stolons prennent leur 
origine constamment sur des axes souterrains ; dans toute leur - 
longueur ils sont couverts de feuilles réduites, très rapprochées, 
de consistance le plus souvent ferme et coriace (Bromelia, Hepe- 
tis, etc.), rarement délicate (Deinacanthon). Ils n'émeltent, | 
généralement, des racines qu'en dessous du bourgeon terminal, - 
soit de la future rosette, rarement plus bas (plusieurs Hepetis, — 
Bromelia agavifolia). Chaque stolon produit par son point végé- - 3 
tatif une plante nouvelle. ; 
La partie souterraine sert rarement de dépåt de PEL 
Je n'ai trouvé de rhizomes tuberculeux que chez quelques | 
Puya des Hautes-Andes (p. ex. P. tuberosa) et chez quelques — 
espèces congénères ainsi que de Dyckia (p. ex. D. Kuntzeana) 
des savanes de la Bolivie et du Brésiloccidental, dont les ana- 
logies avec la flore andine sont connues. | 
3. Axes à feuilles bractéales (Hochblatt-tragende Azen). — : 
Nous entendons par là les mérithalles servant d'intermédiaire 


- entre l'axe feuillé et l'axe florifère ; quant aux infloréonrie 
proprement dites, elles seront traitées plus loin. B 

Les variations des axes florifères influent beaucoup sur la 
physionomie des Broméliacées. C'est essentiellement sur elles : 
que le « système » de Beer a été fondé. Dans la partie des- - 
criptive, j'ai employé le terme de « scapus » pour les mérithalles 2 
à feuilles bractéales, quoique cette expression soit Misses. 
réservée à des axes dépourvus de feuilles. 


EI 


Des genres entiers, ou au moins des sections entières, sont 
- caractérisés par des axes florifères raccourcis. C'est le cas pou x 
toutes les Nidulariinées à l'exception de quelques epi de 


SE BROMÉLIACÉES (C. MEZ). 
Canistrum, pour toutesles Archéobroméliées à l'exception d Eu- 
bromelia, pour les Navia, Tillandsia & Pityrophyllum et Guz- 
mania & Caraguata. Jusqu'à leur mort, ces plantes conservent 
l'apparence d'une rosette étoilée, dont le centre est occupé par 
. l'inflorescence nidulante environnée généralement d'un invo- 
lucre de bractées brillamment colorées. a 
Si les axes florifères sont allongés, l'inflorescence s'élève — 
"plus ou moins au-dessus du niveau des feuilles. De pareils axes ; 
-s'approchent du type du « caulis » quand les bractées sont E 
conformes aux feuilles et n'en different que par leur coloris 

| (Bromelia & Eubromelia, Ananas, Andréa); ils deviennent un 
véritable « scapus » wire: ils ne ‘ponpa que quelques rares 


i bractées ou écailles i “di dessous de l’inflorescence 
i, " (Acanthostachys, Tillandsia coarctata var., capillaris, Hiero- uid 
— nymi, etc.). t 


— Les axes florifères sont herbacés et meurent vite, à la NU 
d exception des Deuterocohnia où (autant qu'on peut juger d’après 
… les échantillons d'herbiers) ils doivent avoir une durée extraor- 
- dinairement longue, de plusieurs années, car ils se lignifient - 
complètement et forment des arbustes passant la saison aride 
vec des bourgeons clos et produisant successivement de. 


nouvelles inflorescences. NECS 

- Les axes floriferes étant, dans la règle, les prolongements des : ag 
(axes primaires raccourcis, ils prennent leur origine dans le - 
qm de la rosette. Il est trés rare qu'après la défloraison | 
de laxe primaire de nouveaux axes florifères, couverts de 
emm navales, soient prenait aux aisselles des feuilles dà | 


: CER différenciation plus grande entre los pou | 
pfertiles s Mes dens le ‘gone: Dist uu 


D 
I 


an | INTRODUCTION. 


extrémités. mettent au jour des axes végétatifs raccourcis et 
terminés par des feuilles fasciculées, mais dont quelques rameaux 
. latéraux produisent des pousses fertiles sans feuilles, tormina 
par des inflorescences garnies de bractées. 
"Tous les axes des Broméliacées sont indéfinis : tandis que 
_ Ja famille entière est biaxifère, le seul genre Disteganthus et les 


Quelquefois une pousse normalement végétative, par consé- 


fleurs et de bractées. De telles métamorphoses, plutót fortuites, 
ne sont pas rares chez le Quesnelia centralis; la planche de 


planche sur laquelle se base le genre Æchmea tout entier, 
représente sans conteste cette même formation anomale. 


sympodial. 
Dans le genre Cryptanthus où Vextrémité de la tige meurt 


daires destinées à la remplacer prennent leur origine immé- 
diatement au-dessous de l'inflorescence ou du moins dans 


qui est au centre de la rosette se trouve bientôt rejetée de côté 
et, dans des cas extrêmes (C. zonatus, Lacerdæ) la tige entière, 
acquiert un facies sympodial. C'est exactement ce qui se passe 
chez le Tillandsia $ Diaphoranthema où l'interprétation devient 


souvent l'impression d'une fleur unique pédicellée (T. capillaris, 
virescens). Chez le T. virescens notamment, on voit souvent 
sur une seule tige faible de cette plante à facies muscoide une 


réalité, correspondent à autant d'extrémités de pousses suc- 
cessives dont la croissance s'est arrêtée. s er 


deux espèces ci-dessus nommées de Greigia sont triaxiféres. — 


l’'Æchmea panniculata du « Flora Peruviana » de Ruiz et Pavon, 


4. Ramification des axes. — Le type de ramification des - 
Broméliacées est constamment le type monopodial ; dans | 
quelques cas rares l'axe florifère est surmonté par des pousses 
latérales ce qui, en apparence, rappelle vaguement le type — 


d'épuisement après la maturation des fruits, les pousses secon- 


la région supérieure de la tige. Il en résulte que l'inflorescence 


wi 


Sk 
quent raccourcie, procéde sans transition å la formation de 


cependant plus difficile parce que l'inflorescence appauvrie fait Le 


quantité de pédicelles en apparence axillaires, mais qui, en. d 


BROMÉLIACÉES (C. MEZ). XI 


Un fait trés intéressant se présente chez le Tillandsia. 
usneoides où l'alternance de rameaux courts purement végétatifs 
et d’axes florifères allongés se complique de la réduction des 
inflorescences à des fleurs solitaires pseudo-terminales. Dans ud 
. toute la région végétative la pousse filiforme, soit l'axe primaire a 
de la plante, porte, sur deux rangs, des feuilles largement SØ 

. espacées. De l'aisselle de chacune de celles-ci sort un rameau Y 
indiqué seulement par deux ou trois feuilles fasciculées émer- ; 


"X 


T7 


geant de la gaine cylindrique de la feuille mère, et si court qu'il | js 
échappe à un examen superficiel. (Les feuilles de ces rameaux e; à 

| Courts sont également sur deux rangs; la première étant opposée i À 
p à la feuille mère, se trouve au-dessus de l'axe primaire.) La i3 
|. pousse allongée primaire se termine par une inflorescence å 
pe 


E i i ; ; | 
~ appauvrie, en produisant au-dessous de son extrémité rudimen- JE 
. . taire ou avortée la feuille mère de sa fleur unique; de l'aisselle | 
. dela seconde feuille (au-dessous de l'extrémité) sort une pousse 


allongée secondaire se terminant de méme en une inflorescence — i 
et produisant latéralement des rameaux courts feuillés. Le plus Så 
inférieur de ces rameaux prend son origine si bas qu'il reste = 
encore complètement enfermé dans la gaine de la feuille mère | 3 
. dela pousse secondaire ; son fascicule de feuilles émerge seul. 
— Il en résulte qu'on croirait, à première vue, voir trois organes 
différents sortir de la gaine d'une méme feuille, prés de chaque 
” fleur du Tillandsia usneoides, à savoir : la fleur très brièvement 
| pédicellée, un fascicule de feuilles et l'axe continuant la tige. 
. Je regrette de n'avoir pu observer la germination du Tillandsia 
. usneoides. Si, comme je le suppose, l'axe primaire de la plantule 
nese développe pas ultérieurement, mais émel un ou plusieurs 
. axes latéraux produisant, à leur tour, des axes feuillés et. ; 
_ florifères, le cas ne serait pas sans analogues dans la famille 
| (ef. ce que nous venons de dire sur le Disteganthus et les 
| Es ; 
|... 9. Azes réparateurs (Erneuerungssprosse). — Selon no ré 
i exposé, un axe de Broméliacée ne peut proni. des fleurs 
3 qu'une seule fois, et ensuite il meurt. Autant qu'on i 


e 'est-à-dire "heplohictique dans le sens restreint du tot Par- 


| i tout ieu la dues plns cesse vd se développés après 


en ne beaucoup eph ca ud désappointement du jardins iir 
se bornent à la production de pousses végétatives jusqu'à ce 
qu'une période de sécheresse les force à fleurir. 

Les axes réparateurs souterrains ont déjà été traités, quand | 
nous parlions des stolons : ils sont propres à presque toutes les - 
espèces terrestres. Chez les espèces épiphytes les pousses 
latérales végétatives se forment pour la plupart sur le tronc 
aérien, soit à sa base (chez les Broméliées, Guzmania, la plupart 
des Vriesea et Tillandsia), soit dans sa région feuillée (p. ex. chez 
les Cryptanthus, Tillandsia § Anoplophytum et § Diaphoranthema, — 
chez le Vriesea splendens et quelques espèces affines). | 

C. Fevers. — 1. Feuilles proprement dites. — Les Bone 


liacées, comme toutes les familles voisines, appartiennent au 
type monocotylédoné à nervation parallèle. Le pétiole fiii 3 
défaut chez la plupart des espèces. 

— a. La gaine est toujours bien développée ; cependant dais did 
cas rares (p. ex. Tillandsia Gardneri, geminiflora) où sa largeur 7 
ne dépasse pas celle du limbe, la ligne de démarcation enie 
elle et le limbe est difficile à fixer. 

Les gaines foliaires sont de la plus haute importance pour R i 
nutrition de la plante, au moins chez les Broméliacées épiphytes E. 
de grande taille. Étroitement pressées les unes contre les | 
nue les feuilles forment une rescite et leurs gainog subam- : 


BROMÉLIACÉES (C. MEZ). pu E 


Kstübel l'a encore tout récemment constaté lui-même sur l’ TR 
quette de son Guzmania Mosquera. 


La gaine des Broméliacées est constamment couverte des ——. 


poils écailleux si caractéristiques pour cette famille. Ils sont 


articulièrement développés dans le genre Bromelia. On verra - 
plus loin à quel point ces formations épidermiques servent à 


absorption de l'eau. Pour apprécier à sa juste valeur l'impor- 


_ tance physiologique des gaines des espèces épiphytes, il faut 
^ se représenter ces vases collecteurs remplis non d'eau pure, 


3 mais de débris de feuilles décomposés provenant des arbres 


sur lesquels croissent ces plantes, ainsi que de corps d'insectes 


en putréfaction et de la poussière atmosphérique. L'inspection 


de chaque rosette récoltée sous les tropiques nous y fait cons- - 


ter la présence d'abondantes matières en décomposition. t 
'expérience a démontré péremptoirement que les Broméliaeées - 


piphytes pourvues d'une rosette absorbent dans leurs gaines, —— 
vec l'eau pluviale, de grandes quantités d'azote combiné, et 


que cette nourriture leur suffit parfaitement pour vivre. Le pro- 
cédé cultural indiqué par Morren', de l'emploi du carbonate | 
ammoniaque pour la aa des Broxbdligoini m'a mis à 


1 doses de nitre, d'acide diuo des sulfates de chaux Pn 

de fer. ta 
— Sur la méme plante, la forine de la gaine varie, entre 
om ER bits limites, dans ce sens que les gaines des feuilles 


Belg. Hortic., 1879, p. 299. urbs e ANTT. 


2 ig ce qui se wit lcu bien iin ls feuilles bráctéale 
.— des 8 Eubromelia). D'autres — LE margi- 


cette spé, au passage du limbe à la gaines une émergenct 
conique qu'on ne saurait comparer qu'aux formations ligulaires | i 
de beaucoup de Palmiers et de Zingibéracées. La méme espece, . 
comme quelques autres de § Diaphoranthema, a les bords des 
gaines connés ; partout ailleurs ils sont libres. 
b. Un pétiole est fréquemment intercalé entre la gaine et le 
limbe; il ne manque que chez les Tillandsiées, et existe sur- 
tout souvent dansle genre Hepetis, puis chez les Bromelia (S Dis- 
tiacanthus), Disteganthus, Cryptanthus (Beuckeri), Ronnbergia 
(S Euronnbergia). La lame verte et mince du limbe se prolon- 
geant en aile, souvent jusqu'à la base du pétiole, la différence. 
théorique entre Je pétiole et le limbe est d'autant plus difficile 
à établir que le limbe est capable de s'allonger dès les pres 
miers stades du développement foliaire. Chez les Hepetis, c est 
souvent affaire de sentiment que de parler d'un limbe pétiolé - 
plutót que d'un limbe fortement atténué vers la gaine. Dans | 
la partie descriptive je n'ai employé le terme de « petiolus » 
que dans les cas où je me trouvais en face d'un organe robaste 
fortement canaliculé, à bords dépourvus ou à peine accom- 
pagnés de substance foliaire. 3 
c. Le limbe surpasse presque toujours plusieurs fois la gaine —— 
et le pétiole; chez le seul Æchmea ampullacea il est réduit | 
et l'assimilation se fait surtout par les gaines uorden 
agrandies. m 
.  . Dans les feuilles pétiolées ou à base fortement aiiai en 
_ guise de pétiole, le limbe est souvent plan et mince comme - 
du papier (la plupart des /Tepetis). Quant à sa forme, elle varie 
du type lancéolé au type largement ovale : dans le premier cas 
us ligne médiane peut étre épaissie en une nervure formée a 


BROMÉLIACÉES (C. MEZ). XV 


faisceaux vasculaires particulièrement forts (Hepetis xantho- 
calyx, recurvata, elc.); dans le second cas, les nervures longi- 
tüdinales sont toutes distribuées uniformément (H. undulifoha, 
corallina, etc.). Le sommet de ces limbes est toujours allongé, 
Souvent obliquement atténué ; ordinairement la base se termine ls 
aussi en pointe. Par suite de l'insertion de ses deux moitiés à E Y 
des hauteurs inégales sur le pétiole, le limbe devient asymé- ce 
rique chez les Bromelia Morreniana et scarlatina. P4 


Mais, dans la plupart des cas, le limbe est d'une consistance de 
"plus ferme, souvent dur comme de la tôle et à coupe transver- EM 
«sale canaliculée (presque toutes les Broméliées, Dyckia, Puya, 


Vriesea, Guzmania, etc.). Ces feuilles sont presque sans excep- 
tion linéaires, tout au plus gladiées, c'est-à-dire légèrement 


atténuées à à la base (Nidularium, Cryptanthus), très rarement un m 


peu élargies vers leur sommet (Canistrum superbum). Il arrive 
- Souvent, surtout dans la tribu des Broméliées (d'une manière évi- 
dente chez l'Æchmea cylindrata), que l'extrémité du limbe se 
recourbe, s'atrophie et s'oblitère, de sorte que la feuille parait 
moussée. Plus souvent le limbe décroit graduellement en une Sx 
ointe tantôt herbacée, tantôt fortement spinescente. Chez les is 
1 landsiasurtout, mais aussi chez les Puya, Dyckia, Hechtia, ete., dt 
le limbe se rétrécit dés la partie apicale de la gaine, d'où il — — — 
ulte, pour ces feuilles, la forme d'un triangle isocèle 
ongé. 

Quand les conditions climatériques nécessitent une réduc- 
on de l'évaporation et par conséquent du limbe foliaire, 
lui-ci passe insensiblement de la forme linéaire aplatie à la — — 
rme cylindrique. Chez le Neoglaziovia, cet effet est encore. 
btenu par un plissement longitudinal du limbe entier. Chez 
es Tillandsia juncea, setacea et d'autres, les eser se hee 


A Hd ade re E. INTRODUCTION. 


- (T. myosura, rorta, crocata, etc.); paiak: de pareil 
rap se volent aussi dans d'autres PRE 


chez les deux Euronnberqia et probablement chez l Æch 
turbinocalyx parmi les Broméliées. Les épines les plus peti 
peuvent être de la nature des trichomes; toutes les autres 
des émergences. L'armature la plus formidable se rencontre. 


chez les Bromelia, Deinacanthon, Hechtia, Puya et Priono- 
phyllum, dont le bord du limbe se creuse souvent en sinus 
entre deux épines. Chez le Navia, les épines sont, au contraire, - 


ténues comme des cils; chez les Cryptanthus ainsi que chez 
quelques espèces de Nidularium et d'Æchmea, elles sont en 


dents de scie. 
Les épines des feuilles des Broméliacées sont save [ 


formidables armes : celles du Puya Chilensis sont utilisée 


comme hamecons par les indigènes. Dans l'Amérique Centrale, 
aux Antilles et au Brésil, quelques Bromelia sont cultivés pose 


former des haies trés défensives. 


Sur chaque feuille des Broméliacées fortement épineuses, on 


peut observer un changement dans la direction des épines : 
celles rapprochées de la base sont descendantes, les supérieures | 


ascendantes. Entre les deux portions il se trouve souvent 
plusieurs épines dirigées horizontalement. L'effet de cette 
double disposition est de protéger efficacement le milieu de la. 
rosette, soit le point végétatif contre toute sorte d'animaux 
nuisibles, de quelque cóté qu'ils viennent. | 

Chez les Hepetis notamment, mais aussi chez les Andréa, i 
Lindmania, eic., il arrive que la base de la feuille, ou le 
pétiole, soit les organes qui environnent étroitement le centre 
végétatif, sont seuls garnis d'épines, tandis que les autres 
parties sont dépourvues de toute armature. 

Ce phénomène est particulièrement apparent chez les Hepelis 
ringens, Karwinskyana, Palmeri, inermis, Glaziovii et quelques. 
autres espèces congénères. Ici, la partie basale du limbe est 


BROMÉLIACÉES (C. MEZ). XVII 
arnie, sur une longueur de 1 à 2 centimétres, d'épines brunes 
qui s'arrêtent subitement à un méme niveau chez toutes les 
feuilles. Le feuillage de ces espèces est caduc, cas rare parmi 
les Monocotylédonées. ll se développe et fonctionne durant la 
ison des pluies; à l'arrivée de la sécheresse il se détache 
directement au-dessus des derniéres épines marginales. Quant 
au mécanisme de cette chute, il sera exposé dans le chapitre 
ur l'anatomie; ici, nous nous bornons à signaler ce phénomène 
que les parties basilaires et persistantes des feuilles sont armées 
d'épines, tandis que les parties caduques en sont dépourvues. 
. M. Morren' a décrit un cas d'hétérophyllie dans le dévelop- 
(ment du méme individu pour le Tillandsia virginalis. Je 
uis ajouter que le méme phénomène s'observe aussi chez le 
grandis et il se trouvera probablement chez les espèces 
nes. Pendant longtemps (souvent pendant un laps de un à 
x ans), les plantules ainsi que les jeunes repousses produi- 
it des feuilles étroites, à indument écailleux dense et gri- 
. contrastant singulièrement avec les feuilles larges, gla- 
, luisantes, et d'un vert saturé des plantes adultes. Un cas 
semblable se présente chez le Canistrum superbum qui, 
ses stades juvéniles, a des feuilles étroites, faiblement 
uses, à pointe longue, absolument différentes des feuilles 
plante adulte et fertile; chez l'ZEchmea suaveolens, les 
: formes se rencontrent simultanément sur la plante 
lulte: en dehors des feuilles étroites, lâches et fortement 
urbées, en dedans des feuilles larges, denses et dressées. 
| eas d'hétérophyllie le plus remarquable se présente chez 
epetis heterophylla, pungens, Palmeri, eic. Ici, deux 
de feuilles entierement différentes correspondent régu- 
ment à l'alternance des périodes de végétation: des feuilles - 
ales, vertes, assimilantes et caduques et des feuilles- 
, durcies, subulées, brunes, destinées à la défense de la a 
e que chez les H. angustifolia, Redoutéana. e 3 > 5 


s AU Prodromus. — IX. " : 


XVIII INTRODUCTION. 


chez quelques espèces affines, les premières feuilles de chaque 
rosette subissent la même métamorphose en feuilles-épines 
et que ce sont principalement les surgeons qui sortent du 
sol tout autour de la rosette et restent raccourcis pendant 
longtemps qui sont, de tous côtés et exclusivement, couverts 
de ces feuilles-épines, de sorte que le sol qui porte une de ces 
plantes semble souvent comme couvert de hérissons en troupe 
serrée. 

Chez quelques Tillandsia épiphytes, on peut observer une 
métamorphose en feuille-crampon. Chez le T. circinata déjà, 
tous les limbes se recourbent en are ou en croc et les feuilles 


s'appliquent solidement aux rameaux de l'arbre portant la 


plante. Les 7. streptophylla et Caput-Meduse du groupe 
Platystachys, les Durati et decomposita et quelques autres 
& Phytarhiza, enroulent leur limbe en spirale autour des ra- 
meaux et résistent, ainsi fixés, aux ouragans, quoiqu'ils soient 
souvent dépourvus de racines. 

Une substitution des feuilles aux racines pour l'absorption 
de l'eau, se trouve chez les Tillandsia pourvus d'un indument 
écailleux abondant. Par ces poils écailleux, elles absorbent non 
seulement l’eau pluviale, mais aussi la vapeur aqueuse de 
l'atmosphère, et cela toutaussi bien que les racines des Orchi- 
dées épiphytes au moyen de leur voile. Par un fort refroidis- 
sement nocturne, l'eau condensée en rosée sur les feuilles y 
est retenue de l'indument par capillarité et incorporée à la 
plante. 

2. Fewilles réduites. — Les feuilles réduites des Bromé- 
liacées correspondent toujours à la gaine des feuilles com- 
plétes. Ordinairement elles sont de consistance ferme méme 
raide et si rapprochées, sur les rhizomes et les stolons, qu'elles 
forment des organes strobiliformes (p. ex. Hepetis albiflos). Ra- 
rement (p. ex. Deznacanthon) elles sont tendres, membraneuses, 
bien espacées; dans ce cas elles ne servent pas d'enveloppe 
protectrice. Quant à leurs bords, on n'y observe jamais ni 
dentelure ni armature. 


— 


Bo 


p. 


M 


| gaine. 


BROMÉLIACÉES (C. MEZ). XIX 


Dans la région aérienne de quelques rares Hepetis, appar- 
tenant surtout au groupe Neumannia, il existe une alternance 


1 . régulière entre les feuilles complètes et les feuilles réduites. 


Les premières feuilles de chaque nouvelle période de végéta- 
tion sont longuement pétiolées, à limbe élargi; peu à peu, leur 
limbe et leur pétiole diminuent, leur gaine s'agrandit et les 
dernières composent une couronne de feuilles réduites ovales, 
tantót tendres et vertes, tantót raides et brunes. 

3. Feuilles bractéales. — C'est surtout au magnifique coloris 
des feuilles bractéales que les Broméliacées doivent leur attrait 
pittoresque et leur valeur horticole. Dans deux espèces du 


genre Aregelia, des horticulteurs habiles ont réussi à produire 
. des races précieuses, à fleurs avortées, mais dont les feuilles 


bractéales sont d'une grandeur extraordinaire et d'une rare 


| beauté. Si elles ne sont pas vertes, les feuilles bractéales sont 


ordinairement rouges; rarement elles sont colorées en bleu 
(p. ex. Aregelia concentrica, Ronnbergia maidifolia). Chez le 
Fascicularia pitcairnüfolia surtout, on observe fréquemment 
que les feuilles normales du centre de la rosette s'assimilent 
aux feuilles bractéales par une coloration périodique en 
rouge à laquelle succéde un retour au vert, sans qu'une flo- 
raison s'ensuive ; ailleurs (Aregelia spectabilis, cruenta, ete.) 
cette coloration est durable. 

Les bractées primaires.des Broméliacées à inflorescence ni- 
dulante (Cryptanthus et Nidularium) sont des feuilles brac- 
téales ne se distinguant des feuilles normales que par leur 
petitesse (Cryptanthus) ou, en outre, par leur coloris (Ni- 
dularium), mais qui en possèdent toutes les parties essen- 
telles, la gaine et le limbe. Partout ailleurs, les feuilles 
normales se transforment en feuilles bractéales par la réduc- 
lion successive du limbe et l'agrandissement corrélatif de la 


| Il mérite d’être signalé que chez les Asvhdubtenuil Le et les mr ms 
X Nidulariinées la coloration en rouge, quand elle existe, est 
] propre au limbe, tandis que dans les autres. tribus, surtout | 


ps INTRODUCTION. 


chez celles à pollen sillonné (Til/andsiées, Hépétidées, Sulcatæ), 
elle se borne à la gaine. 

Si par leur coloration des feuilles normales ont acquis le 
caractère de feuilles bractéales (Broméliées), leur bord est cons- 
tamment spinescent ou dentelé en scie; si, par contre, les feuilles 
bractéales correspondent à des gaines, leur bord est ordinai- 
rement entier; mais les exceptions à cette règle ne sont pas 
rares (Greigia, Fascicularia, Rhodostachys, Æchmea, etc.). 

Le eoloris éclatant des feuilles bractéales indique suffisam- 
ment qu'elles sont destinées à attirer les animaux fécondateurs. 
Ce ròle est surtout apparent, là où elles environnent l'inflo- 
rescence comme un involucre (Nzdularium, Bromelia & Karatas 
et 8 Distiacanthus, Canistrum, etc.) et là où elles sont rassem- 
blées en touffe au sommet du tronc (p. ex. Æchmea spec. 27-33). 

Chez le genre Deuterocohnia seul, l'inflorescence porte des 
organes foliaires réduits qui sont de véritables écailles. La pre- 
mière année, la hampe ligneuse se termine en un simple épi, 
au-dessous duquel se forment des bourgeons axillaires don- 
nant naissance, dés le commencement de la saison humide 
suivante, à de nouveaux épis, mais qui, en altendant, sont 
protégés contre la sécheresse par des écailles dures, ovales et 
serrées. Ces écailles sont persistantes et se retrouvent à la base 
de presque chaque rameau. 

4. Bractées. — Les bractées ne font complètement défaut à 
aucune fleur de Broméliacée ; rarement elles sont assez réduites 
pour être difficiles à reconnaitre (p. ex. Aechmea 8 Lampro- 
coccus) ou au point qu'une trace linéaire soit le seul indice 
de leur lieu d'insertion. 

Les bractées fertiles correspondent constamment à la gaine 
des feuilles ordinaires. Si elles sont bien développées et colo- 
rées, elles servent souvent à attirer les animaux fécondateurs 
(p. ex. Vriesea, Guzmania $ Euguzmania, Tillandsia & Anoplo- 
phytum, ete.), plus souvent encore comme organes protecteurs 
des fleurs. 


Chez les Vriesea, de nombreux. Tillandsia, etc., ces deux 


PO RER ne 45e Se nee leu a p T aaa u AASA Ea aa CS a a a Utm IUE. os URS 


aN À 2 & 
Bu LER NE n se SENE oh auo 0o os 


BROMÉLIACÉES (C. MEZ). XXI 


fonctions se combinent : ici, les bractées herbacées, plissées 
longitudinalement, insérées sur deux rangs, ne s'appliquent 
pas seulement le plus étroitement les unes sur les autres 
jusqu'au moment de l'épanouissement de la fleur, mais elles se 
renforcent encore souvent par leurs pointes incurvées en bec. 
A l’anthèse de chaque fleur, une petite fissure s'ouvre, tout 
justement assez large pour laisser passer les parties sexuelles 
et les extrémités des pétales et se refermant après l’anthèse, 
de sorte que le fruit arrivé à maturité est de nouveau enve- 
loppé par les bractées protectrices. Des cas tout semblables se 
rencontrent pour les bractées coriaces qui tantôt sont rangées 
également sur deux rangs (Æchmea e. p., Tillandsia e. p.), 
tantót d'aprés des divergences d'ordre supérieur (p. ex. Ho- 
henberqia). ; 

La protection du bourgeon et du jeune fruit devient sur- 
tout efficace quand (Æchmea § Platyæchmea) les bords des 
bractées sont concrescents avec l'axe florifère. Une excavation 
de laxe correspond alors souvent à la poche formée par la 
bractée. (Une formation analogue se trouve chez les Tillandsia 
§ Platystachys spec. 2-8). A la maturité du fruit, cette bractée 
se déchire nettement le long de sa partie antérieure en deux 
portions triangulaires (Æchmea polystachya, serrata, etc.). 

Les bractées épaisses, subéreuses ou ligneuses, du Cheval- 
lieria sphærocephala, de Y Æchmea bromelifolia et de quelques 
espèces affines, sont à bords doubles, parallèles entre eux, 
soit un bord supérieur appliqué étroitement sur la fleur et un 
bord inférieur, situé un peu plus bas. Dans ces inflorescences 
strobiliformes, ce dédoublement semble être le résultat de lac- 
tion déplaçante des fleurs qui poussent en avant, comme se- 
cond rang, la couche supérieure de ces bractées pendant que 
les tissus de ces dernières sont encore à l'état de méristème. 

Chez quelques espèces d'Æchmea (p. ex. setigera, spicata) les 
bractées sont asymétriques : l'un des côtés, élargi en aile, en- - 
veloppe, comme dans un cornet, l'ovairé et le calice. 

- Dans le but de protéger les fleurs, les bractées ont souvent 


XXII INTRODUCTION. 
les bords spinescents (Æchmea $ Ortgiesia, Greigia p. p., ete.) : 
et leur pointe est ordinairement terminée par une épine longue 
et durcie (des exemples typiques chez les Chevallieria, Æchmea 
hystrix, Pineliana et affines). Par contre, il est rare qu'un 
épi à fleurs ne porte, dans sa partie supérieure, que des 
bractées stériles transformées en épines vigoureuses (Æchmea 
setigera, longicuspis; Kuntzeana) ou que les rameaux inférieurs 
de l’inflorescence restent stériles et que leurs bractées se 
métamorphosent en épines (Æchmea setigera, phanerophlebia, 
quelquefois aussi spectabilis). Chez quelques espèces d'Æchmea 
8 Pothuava (spec. 91-103) l'inflorescence simple entière se ter- 
mine par une touffe ou un nid de bractées-épines; chez la 
plupart des races cultivées d'Ananas, les bractées-épines des- 
tinées primitivement à protéger l'nflorescence monstrueuse 
composent le bouquet de feuilles caractéristique qui couronne. 
ce fruit composé. Par contre, les bractées stériles qui se 
trouvent au sommet de l'inflorescence chez les 8 Euguzmania 
(spec. 6-9) ou à l'extrémité des rameaux florifères chez les 
8 Eupuya sont tendres et vivement colorées, de même que les 
bractées fertiles. 

D. DisposiTion DES FEUILLES. — Dans toute la famille des 
Broméliacées les feuilles sont disposées en spirale. Lorsque d 
sur des organes latéraux (p. ex. dans la touffe de feuilles brac- - 
téales entourant la base de l'inflorescence de l’Æchmea spicata) 
nous trouvons une disposition verticillée, il s'agit toujours, en 
réalité, de feuilles arrangées en spirale, mais à nœuds très 
rapprochés. p 

Dans la région végétative, la disposition 1 se rencontre ra- . 
rement (Tillandsia & Diaphoranthema, spec. 236-248 ; Hepetis 
Altensteinii), mais elle est extraordinairement fréquente dans | 
les inflorescences. Chez les Cryptanthus, Nidularium et dans 
quelques autres genres, on peut se demander si les bractées 
florales sont disposées selon j parce qu'ici la pression des 
grandes bractées primaires doit, en tout cas, aplatir les rameaux 
raccourcis de l'inflorescence et mettre en disposition pseudo- 


w, Awa ra a KNR aa VS EC SES à À 
PRES bite, ANTE 


BROMÉLIACÉES (C. MEZ). XXIII 
distique des primordes disposés primitivement en spirale (j'expo- 
serai plus loin pourquoi je suis de cette opinion); mais le plus 
souvent, l'arrangement des bractées est indubitablement dis- 
tique dès l'origine. Chez les Tillandsia, les sous-genres Anoplo- 
phytum et Pityrophyllum embrassent la totalité des espèces à 
inflorescence simple et à disposition spiralée; le genre Vriesea 
offre de fort nombreux exemples d'inflorescences simples et 
distiques. Seules les Hépétidées n'ont pas d'exemple de brac- 
tées florales distiques. 

Dans les inflorescences composées, il est trés rare (quelques 
Tillandsia, surtout 8 Pseudocatopsis) que ces bractées pri- 
maires et par conséquent les ramifications soient disposées 
en 1; chez la grande majorité des Broméliacées, les pre- 
mières ramifications sont en spirale et l'arrangement distique 
ne commence qu'avec les bractées fertiles (la plupart des 
Vriesea et des Tillandsia ramifiés, Æchmea & Platyæchmea et 
Euæchmea, etc.). 

Abstraction faite de quelques rares Tillandsia (p. ex. T. angu- 
losa) dont les feuilles, sur quelques plantes, sont disposées 
en i (sur d'autres en 2), la détermination des divergences m'a 
constamment fourni des fractions de la série principale. 

La divergence la plus faible (abstraction faite de +) se trouve 
chez Cryptanthus acaulis (var. ruber) à savoir : £. Mais cette frac- 
tion doit être trés rare, car Je n'en ai trouvé aucun autre 


exemple. 

Sur les pousses stériles de divers Zepetis de petite taille 
(p. ex. H. Andréana), j'ai constaté £. Quant aux feuilles des 
rosettes, les divergences les plus nasi sont À pour les es- 
pèces à rosette en plumet (Hepetis) et į pour A à rosette. 
plus largement étalée (p. ex. Æchmea, Vri iesea; déterminé sur. 
l’Æchmea Pineliana et sur le Vriesea carinata). Le manque de 
matériaux ne m'a pas permis de décider s'il existe des diver- 
gences supérieures dans la région végétative, cas qui me semble, - 


. trés probable pour les grandes rosettes des Vriesea 8 Alecantarea. . 


 L'arrangement des feuilles florales varie également. en de- 


XXIV ; INTRODUCTION. 


dans de limites très larges. La divergence 3 est, comme je 
viens de dire, fort répandue ; 4 manque; ? est fréquent, p. ex. 
chez les Hepetis et, en général, chez toutes les inflorescences 
simples et lâches ; j'ai constaté À pour les W'ttmackia et divers 
Hohenbergia, & pour l'Acanthostachys et V Hohenbergia Sello- 
wiana, & pour les Æchmea tinctoria et bromelifolia, À pour 
l'Æchmea Pineliana. 

E. Ixrcorescences. — Tous les axes sont indéfinis. Si cela ne 
se voit pas partout si bien que chez Ananas où l'inflorescence 
est couronnée par un bouquet de feuilles qui une fois dé- 
tachée et plantée peut produire une nouvelle plante, on trouvera 
néanmoins toujours au-dessus de la fleur supérieure une por- 
tion stérile continuant l'axe. Cela ne se voit nulle part mieux 
que chez les Vidularium, et plus difficilement que chez les 
Tillandsia $ Diaphoranthema, mais nulle part ce bout d'axe 
ne manque complètement. 

Les inflorescences varient entre des limites assez étroites et 
fournissent un caractère systématique qui n'est pas à dédai- 
gner pour la délimitation de groupes naturels. C'est surtout 
dans certains groupes étendus des Broméliées qu'il est abso- 
lument nécessaire de séparer les espèces à inflorescence com- 
posée de celles à inflorescence simple. La différence entre les 
inflorescences en épis et celles en grappe est de moindre im- 
portance. 

Un pédicelle manifeste ou plus ou moins allongé est, en 
général, plutôt rare chez les Broméliacées. On en trouve des 
exemples dans les genres Bromelia, Greigia, Aregelia, Aræo- 
coccus (parviflorus), Portea, Æchmea & Podæchmea, Billbergia, 
Neoglaziovia et parmi les Hépétidées, excepté les Deuterocohnia, | 
Hepetis & Neumannia, Dyckia (e. p.), Prionophyllum, Hechtia, 
Navia. is 

L'aspect général des inflorescences dépend essentiellement 
de la disposition distique ou multilatérale des bractées et des 
fleurs. | 

a. Inflorescences simples. — V est évident qu'en général une 


BROMÉLIACÉES (C. MEZ). XXV 


inflorescence distique est moins riche en fleurs qu'une inflo- 
rescence multilatérale et qu'elle peut se réduire plus facile- 
ment à une fleur unique. Qu'une fleur unique pseudo-termi- 
nale soit le reliquat d'une inflorescence distique ou pléostique, 
c'est ce que la comparaison avec les espèces affines permet seule 
de décider. Le genre Tillandsia fournit des exemples des deux 
sortes d’appauvrissements : les fleurs uniques de quelques 
espèces (N° 231-235, 242-248) de $ Diaphoranthema équivalent 
à des inflorescences distiques, tandis que les deux Tillandsia 
Andréana et Funckiana (S Pityrophyllum) possèdent des inflo- 
rescences multilatérales appauvries. 

Dans la partie descriptive, nous avons, à l'exemple de 
M. Morren, employé le terme d' « inflorescentia flabellata » pour 
les inflorescences distiques dont les bractées, en se recouvrant, 
.cachent l'axe et dont, par conséquent, les fleurs sont très 
serrées, et le terme d’ « inflorescentia pinnata » aux axes non 
recouverts par les bractées. Cette différence est importante 
surtout pour les Vriesea, mais aussi pour les Tillandsia. 

S'il est extraordinairement rare que des inflorescences sim- 
ples multilatérales s'appauvrissent, le cas contraire, oü elles 
portent un nombre considérable, méme énorme de fleurs, se 
rencontre assez souvent. Chez le Chevallieria grandiceps par 
exemple un seul cóne peut porter plus de trois cents fleurs. 

Des grappes multilatérales allongées se rencontrent d'une 
maniere particulièrement frappante chez de nombreux Hepelis 
(88 Euhepetis, Melinonia, Pepinia, Schweideleria) et chez le 
Neoglaziovia; des grappes denses, en capitules ou presque en 
ombelles, chez les Aregelia, Greigia, Fascicularia; des épis 
multilatéraux allongés chez beaucoup d'ZEchmea & Pothuava, 
Billbergia (p. p. Dyckia (p. p.); des épis multilatéraux, en 
capitules subglobuleux ou corymbiformes chez le Deinacan- 
thon, ile Disteganthus, les Æchmea Magdaienz, Fernandez, 
rubiginosa. Ces dernieres espèces se distinguent, en outre, par - 
un renflement sphérique de laxe florifère. Des épis multi- 
latéraux allongés strobiliformes se trouvent dans les genres 


XXV INTRODUCTION. 


Chevallieria, Acanthostachys, Ananas, Æchmea$ Pothuava p. p., 
Macrochordium. L'inflorescence, d'abord raccourcie des Æchmea 
Germinyana et Veitchii, continue sa croissance apicale pendant 
un temps si long qu'entre la première fleur et celles du 
sommet il se passe souvent plus d'une année. 

b. Inflorescences composées. — Selon que les fleurs sont pédi- | 
cellées ou non, les panicules se composent de grappes (Åræo- 
coccus parviflorus, Portea, Æchmea & Podæchmea, Brocchinia, 
Bakeria, Hepetis p. p.) ou d'épis (cas ordinaire) qui se com- - 
portent exactement comme les grappes et épis simples. | 

Ainsi, des rameaux réduits à une seule fleur pseudo-pédi- 
cellée se retrouvent chez l’Æchmea filicaulis et chez quelques 
espèces affines. Les exemples des rameaux à disposition dis- 


SES pe 


tique ont été énumérés plus haut, et ici aussi nous opposerons 


comme « flabellatæ » les dispositions plus denses aux « pin- 
nat » des dispositions lâches. 

Quand les panicules se composent de grappes multilatérales, 
celles-ci sont toujours allongées et lâches, à la seule excep- 
tion des Guzmania § Thecophyllum (spec. 23-34) où elles sont | 
raccourcies et corymbiformes. Dans la règle, les épis multi- 
latéraux sont également làches; plus rarement ils sont en 
-capitules (p. ex. HoAhenbergia, Hechtia) ou en corymbe (Ortho- — 
phytum, Navia p. p.). T 


Quelquefois les axes secondaires peuvent se raccourcir for- 
tement, méme jusqu'à disparition complète. De tels panicules 
rudimentaires sont propres au genre Cryptanthus, Nidularium, 
Canistrum et se retrouvent chez quelques espèces de Bromelia, 
chez l'Androlepis Skinneri, des Puya (spec. 21-26), des Guzmania 
S Thecophyllum (spec. 21-30). 

Le cas le plus simple se présente chez l'Androlepis Skinneri. | E. 
Comme on le voit surtout bien sur une plante fructifère, l'axe. 
floral en apparence simple est couvert, sur toute sa longueur, 
de mamelons forts et saillants, dont les inférieurs portent trois 
à deux, les supérieurs deux à une fleurs. Ces mamelons égui- 
valent à des rameaux raccourcis renflés car, avec quelque soin, 


nt mt tte wvca€- M Kee MU EU RTT 
* 4 


complètement rudimentaire, car iege fleur s. Sh 


BROMÉLIACÉES (C. MEZ). XXVII 


on trouvera à leur base la bractée mére, délicate et caduque 
et à leur sommet un petit bourgeon de feuilles-épines réduites. 
D'ailleurs l'analogie le démontre également, car la seconde 
espèce du genre — A. Donnell-Smithii — a les rameaux de l'in- 
florescence bien développés. 

De méme chez les Bromelia (& Distiacanthus, Karatas) et 
chez les Puya, la comparaison entre des espèces affines fournit 
toutes les transitions entre des rameaux floraux trés allongés 
(B. Hieronymi, chrysantha) et des rameaux rudimentaires; 
partout on trouve à la base des derniers la bractée florale et à 
leur sommet la terminaison en axe stérile. 

Chez les Canzstrum il n'y a pas d'inflorescence manifeste- 
ment ramifiée, mais une agglomération corymbiforme, à fleurs 
serrées qu'environnent, en corbeille, de grandes feuilles brac- 
téales, vivement colorées, fortement appliquées les unes sur les 
autres. M. Lindman a introduit pour de pareilles inflorescences 
le terme de cyathidium. Or l'analyse l'a démontré que le « cya- 
thidium » n'est pas simple, mais qu'il existe à sa base, à 
l'aisselle des dernieres feuilles involucrantes, quelques rameaux 
gros el trés raccourcis (au point d'imiter presque des émer- 
gences) dont le sommet porte une ombelle de quelques fleurs 
pourvues de bractées. 

Le méme plan se retrouve chez le Nidularium Burchelli, qui 
se rapproche des Canistrum aussi sous d'autres rapports. Quant 
aux autres espèces de Nidularium, ainsi que pour le Canistrum 
amazonicum et les Cryptanthus, les différences se rapportent 
plutót au port. Ici les bractées primaires ne se distinguent en 
rien des feuilles de la rosette, si ce n'est par leur petitesse chez 
les Cryptanthus ou par la coloration rouge de leurs pointes 
chez les Nidularium. A Vaisselle de ces grandes bractées 
on trouve 3-9 fleurs collatérales, dont la médiane semble 
répondre à un axe secondaire, et les latérales à des axes 
adventifs supplémentaires. Mais ici encore l'analyse démontre 
qu'on a affaire à un rameau fortement raccourci, proeque 


XXVIII INTRODUCTION. 


bractée et le ramuscule se termine par une pointe stérile, 
facile à découvrir. 

Plusieurs fois, et d’une manière particulièrement évidente 
chez un pied un peu anomal du Nidu/arium Pazianum, j'ai 
observé, sur la terminaison stérile de l'axe, des protubérances 
foliaires dans un arrangement indubitativement pléostique 
(en plusieurs rangées). Comme on ne connait, dans toute la 
famille, aucun cas oü un axe, produisant à sa base des organes 
latéraux distiques, devienne pléostique vers le haut, mais 
beaucoup de cas du contraire (Tillandsia vestita, achyrostachys), 
je crois pouvoir en conclure avec certitude que l'arrangement 
distique des rameaux florifères des Cryptanthus et Nidularium 
n'est qu'apparent, et qu'il résulte de la transformation d'un 
arrangement pléostique, causée par la pression exercée sur le 
rameau et la fleur par les bractées et par l'axe primaire. 

Les bouquets de fleurs étayés de grandes bractées qui se trou- 
vent chez les Guzmania § Thecophyllum s'expliquent dela même 


manière que les mamelons d'Androlepis. Le ramuscule floral 


rudimentaire porte, en effet, tantót 3-12 fleurs (spec. 29-34), 
tantôt, d'une manière constante, 2 (spec. 22-98) et chez le 


G. insignis une fleur unique à côté de laquelle il est:cepen- - 


dant facile à constater la braclée de la fleur avortée. Chez 
les G. Sintenisit et Ororiensis il est, par contre, quelquefois 
difficile de retrouver la terminaison stérile de ces ramuscules. 

Le port général des inflorescences peut varier beaucoup 


sans que la valeur taxinomique des rameaux latéraux soit | 


modifiée : tantôt ceux-ci sont fertiles de la base au sommet; 
tantôt au sommet seul, imitant de longs pédoncules ( Hohen- 


bergia distans, penduliflora, Æchmea dichlamydea, ete.), tantôt 
ils se terminent par une longue pointe stérile, couverte de 


feuilles bractéales colorées (& Eupuya). 
Chez les Vriesea et les Tillandsia dans la tribu des Tilland- 
siées, rarement dans les autres groupes, la base des rameaux 


floraux est pourvue de préfeuilles typiques. Commencant tou- — 
jours la série des bractées, ces préfeuilles pourraient être 


BROMÉLIACÉES (C. MEZ). XXIX 
prises pour des bractées basilaires stériles, mais elles forment 
une enveloppe cylindrique aulour du rameau, leur port dif- 
fere essentiellement de celui des bractées véritables et les 
aisselles inférieures sont constamment vides. Ces préfeuilles 
ont une grande influence sur l'orientation des rameaux flo- 
raux distiques : quand la première préfeuille a une inser- 
tion horizontale, les bords des rameaux sont également hori- 
zontaux (p. ex. Tillandsia fasciculata); quand l'insertion est 
sériale, leurs bords sont verticaux. Dans le premier cas, la 
première préfeuille est toujours exactement adossée à l'axe 
(Tillandsia grandis, Vriesea glutinosa, etc.). 

Je mentionnerai ici brièvement une espèce de Dyckia encore 
imparfaitement connue (cf. sub Dyckia altissima, obs., p. 510) 
dont l'inflorescence se maintient droite en s'appuyant sur les 
corps étrangers au moyen de ses axes latéraux singulièrement 
recourbés. 

La diccie est rare ; quand elle existe (Hechtia, Catopsis 
P- p-), les inflorescences mâles sont toujours plus ramifiées et 
" plus riches en fleurs que les femelles. Chez le Catopsis tenella, 
ce dimorphisme est tellement frappant qu'on pourrait étre 
tenté de prendre les deux sexes pour deux espèces diffé- 
rentes. 

F. Freurs. — Les fleurs de toutes les Broméliacées sont eu- 
cycliques et construites sur le type trois : 3 sépales, 3 pétales, 
3+-3 étamines et 3 feuilles carpellaires se succèdent en alter- 
nance régulière. 

L'insertion du périanthe relativement à l'ovaire varie beau- 
coup : abstraction faite de l'Acanthostachys où une partie mi- 
nime du sommet de l'ovaire dépasse le niveau du périanthe, 
le périanthe est supère chez toutes les Broméliées, périgyne 
chez les Hépétidinées et infère chez les Puyinées et les Til- 
landsiées (à quelques rares exceptions près). J'aurai à en parler 
in extenso à propos de l'ovaire. 2 

Les préfeuilles des fleurs font constamment défaut, à piain 
tion des Greigia où elles varient T au nombre ea età 


XXX INTRODUCTION. 


la position et de quelques Broméliées semblables, à intlores- 


cence nidulante. 


1. Calice. — Ordinairement les sépales diffèrent, d'une ma- - 


nière apparente, des pétales quant à leur grandeur, consis- 
tance et coloration. Les cas où les sépales remplacent com- 
plétement les pétales sont rares. Dans le genre Sodiroa 
(spec. 1-6) les sépales, plus courts que les pétales, mais pour 
tout le reste (du moins en apparence) semblables à ceux-ci, 
sont plus vivement. colorés qu'eux et étalés horizontalement; 


ils fonctionnent à leur place pour ce qui est de l'attraction des - 3 


animaux fécondateurs. Chez les ÆEnchohrion, les sépales 
égalent ou surpassent en longueur et toujours en largeur les 


pétales réduits ; chez le Guzmania musaica ils cachent complè- 


tement la courte corolle. 

La préfloraison est tordue, à gauche: tous les sépales se 
recouvrent l'un l'autre, par leur bord gauche. Une exception 
de quelque importance ne se rencontre que chez les Hépétidées 
dans le voisinage des Dyckia, où la préfloraison est souvent 
imbriquée, avec un sépale recouvrant, antérieur, un peu de 


côté ; un recouvert ; un mi-partie recouvrant, mi-partie recouvert. - 


Jusqu'ici, on a attribué une trop grande valeur systéma- 
tique aux concrescences du calice, plus grande, en tout cas, 
que les affinités naturelles ne le comportent. En général, quand 
il y a concrescence des pétales, il y a aussi concrescence des 


sépales. Cependant, il existe des exceptions, par exemple dans 


le genre Guzmania. Quand les pétales sont libres, les sépales 
sont ou libres, ou concrescents ; chez les seules Hépétidées 
les concrescences sont rares. 

En cas de concrescence la réunion n'est jamais complète; il 
reste des segments se comportant, sous tous les rapports, 
comme des sépales entiers et libres. 

Ordinairement les deux moitiés des sépales sont asymé- 


triques. Presque toujours, quand la préfloraison est tordue, la 


partie recouverte du sépale s'agrandit singulièrement, se 


prolonge en aile, souvent au delà. de sa véritable extrémité, 4 


Sire x 


BROMÉLIACÉES (C. MEZ). XXXI 
devient cartilagineuse ou parcheminée, à nervures arquées, 
subparallèles. Le calice gagne ainsi souvent en fermeté, au 
point de persister jusqu'à la maturation du fruit (S/reptocalyx, 
Portea, § Euæchmea, otc). 

La pointe des sépales se termine très fréquemment en une 
longue et vigoureuse épine (Chevallieria, Æchmea & Euæchmea 
el 8 Pothuava, Streptocalyx, etc.), qui, dans quelques cas très 
rares (Æchmea humilis, Greigia Landbeckii) est insérée, non 
au bord, mais sur la face extérieure, un peu en dessous de la 
pointe. Il est à remarquer que les épines manquent au calice 


de toutes les espèces à pollen sillonné (Sw/cate, Hépétidées, 


Tillandsiées) ou qu'elles n'y sont que faiblement développées. 

Ordinairement les sépales sont tout à fait égaux entre eux, 
et la zygomorphie des autres verticelles lorsqu'elle existe, ne 
s'étend jamais au calice. J'ai, cependant, pu constater quelques 
cas (p. ex. Hohenberqia) où, par suite de la pression réciproque 
de la bractée et de l'axe, les sépales étaient devenus inégaux : 
les deux antérieurs fortement carénés, le postérieur plan. Des 
sépales de longueur inégale se trouvent chez l'Æchmea Mag- 
dalenz et espèces affines, ainsi que chez les Billbergia 8 Heli- 
codea (spec. 4-4). 

Chez les Tillandsia on peut observer, très fréquemment, une 
inégalité des sépales résultant de concrescences différentes : 
le sépale antérieur, strictement médian, est tantót complète- 
ment libre, tantôt concrescent à sa base avec les postérieurs, 
connés eux-mêmes plus haut et quelquefois presque jusqu'à 
leur extrémité (T. astragaloides, pulchella, ete.). Le manque de 
malériaux ne m'a pas permis de me rendre un compte exact 
de la cause de ce phénomène. A l'examen de l'état adulte on a 
l'impression que les deux sépales postérieurs se sont soudés par 
suite d'une pression de l'axe auquel ils sont hermétiquement 
appliqués. Ce serait alors un curieux exemple démontrant que 
la pression peut non seulement dédoubler des organes, mais 


qu'elle peut méme réunir des organes primitivement distincts. — E 
+ FÅ L 1 ý À mM pes 


ne mat 


v UE 


m viam t + i i E 
que je n'ai, malhei reuseme t 


XXXII INTRODUCTION. 


pu faire que sur des espèces à préfloraison tordue ge 4 
pyramidalis, Æchmea Weilbachii) ont démontré que le calice - 


et les autres verticilles naissent simultanément. 
2. Corolle. — Dans toute la famille la corolle est à préfloraison 1 


tordue à droite; presque toujours elle est actinomorphe. Las | 
zygomorphie de l'orientation des pétales et alors toujours aussi | 
celle des étamines, se rencontre rarement. Les Billbergia Ål 1 


Vriesea et Hepetis § Phlomostachys sont selon la formule +, les | 


8 Euhepetis selon 5 E 

Le passage entre tol des pétales, c'est-à-dire leur partie 1 
étroite renfermée dans le calice et leur partie élargie est ordi- : 
nairement insensible ; chez les Bromelia chrysantha, Dyckia et À 
Brocchinia seuls, ce passage se fait subitement, sans transition. i 

Les concrescences des pétales, étant constantes dans des. 
groupes nombreux, sont d'une haute valeur systématique. On 
en peut distinguer les deux modifications suivantes : : 

Chez les Greigia, Cryptanthus, Aregelia, Nidularium, Navia, 
Sodiroa et Guzmania les pétales sont concrescents ou (dans des 
cas douteux) au moins agglutinés bord à bord, selon le mode 
ordinaire des Gamopétales. 

Chez le Deinacanthon, les Bromelia, Dyckia, Prionophyllui 
et Hechtia (p. p.) la réunion se fait par les étamines. Ici, le 
filets sont concrescents bord à bord, tantôt seulement à leur 
base, tantót sur presque toute leur longueur (Dyckia p. p-)- et 
adnés, surtout ceux du verticille intérieur, aux pétales, dont 
les bords restent constamment libres quoique paraissant souvent 
sous la forme de lignes peu saillantes. 

Les pétales sont toujours entiers, à l'exception des 7i//andst 
ziphioides, Engleriana, heterandra où le bord de leur lin 
est finement crénelé ou denticulé. La pointe est tantót émo 
sée, tantôt arrondie, tantôt allongée — effilée et ems 
chez quelques 8 Euæchmea. : 


Si nous n'avons constaté de productions ligulaires sur les 
feuilles vertes que dans un seul cas, elles sont, par contre, 
regle chez les pétales. On est d'accord sur leur haute v 


BROMÉLIACÉES (C. MEZ). XXXIII 


systématique; chez les Hepetis seuls, ce caractère, ailleurs si 
saillant, n'est pas utilisable. 


1 vv. Chez les Hepetis et Deuterocohnia et dans quelques autres 
^. eas très isolés (Vriesea paradoxa, triligulata) les ligules ont 
E conservé leur forme primitive de membranes délicates et 
-.  .. hyalines insérées horizontalement à la base ou un peu plus haut 
sur la face intérieure des pétales. Leur grandeur et surtout leur 
bord varient selon les genres : tantót c'est une petite écaille, 
lantót un corps occupant la largeur intégrale du pétale; tantót 
la ligule est libre dès son insertion, tantôt elle est concrescente 
avec le pétale sur toute sa face, à l'exception de ses bords 
étroits. Chez les Hepetiset chez les deux espèces de Vriesea citées 

| ci-dessus la ligule est presque entière ou légèrement crénelée, 
3 _ rarement à incisions plus profondes ; chez les Deuterocohnia | 
— elle est laciniée, à franges nombreuses et trés ténues. 

S . Partout ailleurs les productions ligulaires sont dédoublées. 
Eb des VrieseaS Alcantarea forment une sorte detransition entre les 
|. deux types en ayant des ligules simples à la base, bipartites en ^ 

. haut. L'origine de ces ligules bipartites sera probablement la | 
méme que celle des ligules dédoublées, à savoir la pression du 
filet s'exercant sur un primorde ligulaire simple. 

_ Les ligules dédoublées, insérées ordinairement à la T 
| quelquefois assez haut (Æchmea & Macrochordium et Po- | 
(. — #huava p. p.) fonctionnent comme nectaires septaux quand ces 
Organes font défaut ou seulement comme appui maintenant d 
les filets dans leur position (Vriesea). X 

Selon qu'elles remplissent l'une ou l'autre de ces deux fonc- 2 
Moos les ligules présentent deux types différents. Dans le pre- 
. mier cas, elles sont adnées aux pétales par leurs bords ou, a 
. moins, par un de leurs bords, formant ainsi des réceptacles 
X  Urcéolés ou (un bord libre, insertion oblique) infundibuliform 
. remplis de nectar. Leur bord est toujours frangé, souv 


VEU OH ERE 1 ag (M 7: 
+ 


y 


| 8 Wawræa, etc.), qu'il arrive. à 
des feutres UPA de fils ténus entremélés reten 
capillarité. 


4 Suites au Prodromus. — IX. 


EST NOD nue INTRODUCTION. 


- Le second type épée. quant à l'essentiel, celui des Hepetis : td 
ce sont des organes entiers, triangulaires-aigus, souvent fort 
allongés: Vu leur extrême délicatesse il faut, surtout en ana- 
_lysant des fleurs d'herbiers, employer les plus grandes procu 
tions pour ne pas laisser échapper ces organes. 

Chez les Fascicularia et Æchmea 8 Purpurospadix les ligules 
sont rudimentaires, formant de petits bourrelets transversaux. 

Il ne faudra pas confondre avec les productions ligulaires 
. des émergences à insertion verticale dont la valeur systématique 
n'excède jamais celle d'un caractère spécifique. 

- Sur la face intérieure des pétales, parallèlement à fede bord . 
recouvrant, on observe trés fréquemment (surtout chez les 


`~ 


Æchmea) une saillie destinée à emboiter le bord recouvert du | 
pétale voisin et à donner plus de cohésion à la corolle. 
Chez quelques Billbergia (p. ex. pyramidalis, macrocalyz), 


mais aussi dans d'autres genres, plusieurs saillies descendent le 


long de l'onglet presque dés le commencement du limbe et Es 


s'arrétent aux poches ligulaires. Elles sont, sans aucun doute, 
destinéesà conduirela trompe des insectes fécondateurs jusqu'au. 
nectar. : 

C'est un fait fort répandu dans toute la famille que des S 
saillies parallèles forment, le long de la ligne médiane du ^ 
pétale, un sillon dans lequel s'encastre le filet de l’étamine 
épipétale; souvent d'autres sillons recoivent et maintiennent à 


leurs places les filets épisépales. Quand les filets sont, en - yd 


outre, agglutinés aux pétales, il est souvent fort difficile de 
distinguer si l'on a devant soi des organes libres ou connés. 
Dans quelques cas rares (Hepetis ferruginea, consimilis; Puya 
caerulea, Weddelliana) ces saillies prennent la forme de petites 
feuilles falciformes. i 
Les couleurs des pétales ippa SEER aux deux séries iz m 
rouge (rouge, violet, bleu; cas ordinaire) et du jaune, passant 
facilement toutes deux au blanc. Elles sont souvent caractéris- 
tiques pour des groupes nombreux. Ainsi, pour ne citer que K 
ce seul exemple, les Tillandsia à port de Vriesea se distinguent, 


x BROMÉLIACÉES (C. MEZ). 
au premier coup d'œil, des véritables Vriesea par leurs pétales —— 
tu bleus ou violets sans qu'on ait besoin d'avoir recoursaux ligules. y 
— La couleur jaune est ordinairement trés fugace et change vite 
en un brun sale ou noirâtre (p. ex. Vriesea, Æchmea $ Macro- 
Eom. 

m . Étamines. — S nies rM se compose de deux verticilles 


très rare (p. ex. Fascicularia). 
C8: Ve pos a la fleur vivante sont d à one trans- 


Les « concrescences joi dicatas avec les pétales ont été UO 
; s haut (p. xxxn). Si les pétales sont réunis, il y a toujours - 


: icu dude les filets ; s'ils S Mc iy a concrescence ^» 


or parer : aux prices des Ornithogalum: qoida t 
sit zx dum s'oppose, à mon avis, 


XXXVI = INTRODUCTION. 


i tout le dos de l'anthere, dés son insertion, et en dépassent con- 
— . — sidérablement l'extrémité. Il semble s'agir ici d’ c 


| fonction encore inconnue. 
0 b. Anthères. — Les anthères munies de deux loges et de 


Us : quatre sacs sont introrses et s'ouvrent par deux fentes longi- 
ze tudinales. Quant à leur forme, elle varie entre large-ovée 
ds” (Brocchinia) et allongée-linéaire (Billbergia & Helicodea, Hepetis 
= . § Neumannia, Vriesea $ Alcantarea). L'antbère est dorsifixe. 
x: Souvent son inserlion se creuse et le connectif l'entoure d'u un 
bourrelet charnu (p. ex. Gre/g7a, Dyckia). 

Le point d'insertion est situé ordinairement juste au sna | 

"du connectif ou en dessous, trés rarement en dessus (Brocc 
mia). Quelquefois quand les anthères sont très allongées, l'ins 
tion semble être basifixe ; cette fausse apparence provient d'un 

séparation des loges en deux masses sagittées. Des anthe 
oscillantes se trouvent chez les Navia. 

Chez les Greigia et Dyckia, d'une maniere moins -— 
chez le Deinacanthon, les extrémités des anthères se 
courbent ordinairement en arc. Le manque de matériaux vi- 
vants ne m'a pas permis d'étudier le mécanisme de ces tensions 

Les grains de pollen sont le plus souvent ellipsoides ; | 
différences structurales de leurs membranes ont fourni la bas 

-de ma classification de la famille. On peut distinguer les t ; 

types suivants : 

La plupart des Broméliacées, les 7i//andsiées, noscit 
les Broméliées sillonnées ont le pollen typique des Liliifl 
(Liliinées de Van Tieghem) : des grains sans pores manife te; 
dans l'exine, à un seul sillon longitudinal plus ou moins pi 
fond donnant issue n'importe où au tube pollinique. | 

Chez les Bromelieæ Poratæ, le pollena des pores. Par l'em 
de réactifs dilatants, par exemple l'acide sulfurique concen 
on peut facilement constater, méme sur des matériaux d'hi 

biers, la sortie par ces pores de l'intine et du tube pollini 

.. Ordinairement, il y a deux pores polaires, anomalemen! 

de troisième pe ne (p. ex. Canistrum amazonicum 


se 


BROMÉLIACÉES (C. MEZ). -XXXVII 


quefois quatre sur des grains tétraédriques (Æchmea § Lam- 
prococcus, etc.) ou de nombreux pores dispersés sur toute la 
surface (Gravisia, Canistrum aurantiacum, Portea, p. ex. 8-20 
Án 2 chez le P. petropolitana). 


E Chez les Archéobroméliées, les grains le plus souvent sphé- 
E riques n'ont ni pores ni sillon; le tube pollinique sort apres 
= déchirement partiel de l'exine. 


La sculpture réticulée ou ponctuée de la membrane et le li- 
quide visqueux et oléagineux qui la recouvre démontrent assez 
que les fleurs des Broméliacées sont fécondées par des insectes 

ou des colibris. Seul le genre Navia, que d'autres détails de la 
structure florale caractérisent comme anémophile, a des 
grains complètement lisses. 
: —— Quand il y à diœcie (Hechtia, Bakeria, Catopsis § Tridynan- 
. dra), celle-ci n'est jamais primitive, mais le résultat plus ou 
. moins complet de la suppression de l'un des deux sexes. Chez 
 lHechtia Desmetiana, par exemple, cette suppression com- 
| mence par une réduction des anthéres encore bien conformées 
mais transparentes et vides; chez le Catopsis tenella, les an- ——— 
theres ont déjà presque disparu et chez l'Hechtia stenopetala de ` 
petites pointes sont le seul reliquat des étamines. Eo 
. . Dans le genre Catopsis toutes les espèces insulaires, origi- - y 
maires des Antilles, sont hermaphrodites et toutes les espèces om. 
. dioiques sont propres au continent, fait tout analogue à cet | 
autre que les coléoptères de beaucoup d'iles mena de 
celles des ailes qui sont favorables au vol. s 

" Le genre Prionophyllum présente (autant qu'on en peut jugó 
d'après les herbiers) le seul cas de dimorphisme floral com 
dans la famille : des fleurs plus grandes, hermaphrodit s 

sur d'autres pieds des fleurs plus petites, femelles (à androc 
cependant seulement réduit, non entierement pete 
—. &. Gynécée. — Comme nous l'avons vu, linser 
i libe. par ingen à l'ovaire varie beoitoptp. et } 

rs | : 


XXXVIIE Ex Ber “INTRODUCTION. 


L'ovaire est infère chez les Broméliées, semi-infère ou supère 
um dq bun les Hépétidées, supere chez les Tillandsiées. Les excep- 
PO. tions sont rares et consistent, pour la plupart, dans une ten- - 
/ . - dance de l'ovaire supere à devenir semi-infère (surtout chez 
a les Vriesea), rarement dans la tendance contraire ue 
stachys). 

: Chez les Hépétidées, on peut voir avec facilité la transitio: 
= complète entre les deux positions ovariennes extrêmes : ovaire 
sa presque complètement infère chez les Brocchinia (surtout le 
B. reducta), supère seulement par son extrémité vide chez les | 
_ Hepetis & Mélinonia, mi-partie supére et mi-partie infère ch 
les 8 Euhepetis, presque supère et faisant la transition vers 
les Puyinées chez les $ PAlomostachys et Neumannia. | 
. Chez les Broméliées, le caractère infère de l'ovaire est ! 
tes par l'ntercalation, entre son sommet et le lieu d'in- 
sertion du périanthe, d'une portion de longueur variable, cy- 
 lindrique, infundibuliforme ou urcéolée, désignée comme 
« tubus epigynus » dans la partie descriptive et destinée, selon 
toute apparence, à servir de réceptacle pour le nectar. : 
 Rhodostachys elegans et le Billbergia incarnata offrent. d 
| rene extrémes de cette formation. m 
. Ovaire. — L'ovaire se partage en trois loges par le ra] 
seat au centre des bords carpellaires. La placentei 
est constamment centrale. 


t 


La pression que les fleurs subissent dans les inflorescences | 
denses a souvent pour résultat une inégalité, méme une : 
rilité partielle des loges (p. ex. Hohenbergia). 

Quelquefois (d'une manière frappante chez le Billbe 
"ie rosea) les trois cloisons se prolongent jusque dans la 
LU aed  basilaire du tube épigyne et à la base du style. 

ue L'ovaire supère est ordinairement pyramidal ou ovo 
GR = l'ovaire périgyne fusiforme, l'ovaire infère ovoide, cylind 


cas qui ne se route pour l'ovaire supry, que olia que q 
me d'Hechtia. 


BROMÉLIACÉES (C. MEZ). XXXIX 


" Les placentaires prennent, pour la plupart, leur origine à 

- mi-hauteur de l'angle intérieur, souvent entre la base et le 
dernier tiers de la longueur, tout aussi souvent au sommet. 

Des placentaires linéaires s'attachant à l'axe dans toute sa 
longueur sont propres aux Tillandsiées, Hépétidées, Sulcatæ 
et à la plupart des Archéobroméliées, ils sont fréquents chez 
. Jes Poratæ. Ici, surtout chez les Æchméinées, les placentaires 
_ Sont fréquemment pédicellés ou scutelliformes. 
Eo oH Les cellules de l'épiderme des placentaires des Broméliées 
Eu i ont de forts prolongements papilleux qui, en se développant, 
finissent par environner les graines müres d'une pulpe propre 
. à attirer des animaux disséminateurs (des chauves-souris, etc., . : j: 
selon une communication de M. F. Müller). m 

zb. "Ovules. — Leur structure est intéressante sous plusieurs. ay 


= 
+ 


"P rapports et donne lieu à des conclusions importanles pour la. | e 
classification et la phylogenèse de la famille. En général, les 
ovules sont analropes, très rarement campylotropes (cas 
anormaux chez l'Hohenbergia augusta, etc.; cas douteux chez 
~ les Brocchinia). L'épitropie, c'est-à-dire l'orientation horizon- 
. tale du micropyle, est la règle chez les Broméliées et les Hépé- 
+ | tidées, lapotropie chez les Tillandsiées. Dans le premier cas, - 
quand les ovules sont fort nombreux et serrés, les ape | 


Wy 


met souvent montrer une position eod x 


co Chez les i Fisica: cependant, l'extérieur pent dépasser ce 
dérablement l'intérieur, ou inversement. ix. 
- Le développement ‘ultérieur des téguments, pa 
on de lovali, a fourni les icis un is grins 


Le | | INTRODUCTION. 
ment avec la base du funicule) jusqu'à un multiple de leur lon- 
gueur primitive et deviennent des organes disséminateurs : chez - 
les Hépétidées ils restent entiers en forme de queue ou d'aile; 
chez les Tillandsiées ils se désagrègent longitudinalement en des 
rangées de cellules qui composent des aigrettes pappiformes. Le 
raphé aussi varie beaucoup : ordinairement (sauf des exceptions 
dans chaque tribu) il se prolonge, souvent considérablement, 
au delà dela chalaze et forme au sommet de l'ovule une queue 
cylindrique, rarement aplatie. Chez de nombreuses Hépétidées 
(Dyckia, Puya, etc.), c'est une aile se continuant méme sur le 
cóté ventral de l'ovule et descendant quelquefois, en saillie plus 
ou moins élargie, jusqu'au micropyle. 
Chez les Broméliées cette production accessoire forme un 
corps sans utilité, souvent rudimentaire et qui se désarticu 
pendant la maturation. Par contre, dans les autres tribus, el 
devient un organe disséminateur qui complète celui issu des 
. téguments. Chez les Vriesea 8 Alcantarea elle devient prévalent 
Chez les Catopsis, où elle existe presque seule, elle prend parfois 
un développement si considérable qu'elle surpasse plusieurs fois. 
la capsule et qu'elle ne peut y trouver place qu'en formant di 
nombreux replis. 
nombreux qu'en petit nombre (p. ex. Cryptanthus, Aræococctis, 
Æchmea Pineliana, Neoglaziovia). 
c. Style et stigmate. — Le style, ordinairement triangulair 

se termine par trois stigmates (quelques exceptions dans € 
genres Dyckia et Hechtia). Il varie beaucoup quant à sa lh 
gueur : lorsque les anthères sont exsertes, il dépasse les état 
assurant ainsi la pollinisation croisée (Billbergia, Vriesea, pe 
il est fort raccourci ou oblitéré chez divers Catopsis et Hechti 
La brièveté du style fournit souvent un bon caractère sous: 
générique, surtout chez les Tillandsia (8 Pseudocatopsis, 
plophytum, Diaphoranthema). Ld 
» Quoique moins fréquemment que les filets, le style pr 
. quelquefois aussi des formations en nœuds (p. ex. Disteg 


Le nombre des ovules est variable; ils sont plus souven' 


EA BROMÉLIACÉES (C. MEZ). XLI 
E. Chez les Hépétidées et les Tillandsiées (d'une manière remar- 
| quable surtout chez les Vriesea $ Alcantarea) la base du style 
= persiste et termine la capsule en pointe durcie. 

Les stigmates semblent ordinairement être d'une origine | 

_commissurale ; cependant le manque de matériaux vivants ne 
m'a pas permis d'en faire une étude suffisante. 

Chez le Navia seul les stigmates sont revétus de papilles en 
tous sens, preuve de l'anémophilie de ce genre. Ailleurs les 
bords ou les extrémités sont seuls papilliferes. Ordinairement 
les stigmates allongés sont d'abord tordus (à gauche) en un 
capitule compact et se relâchent ensuite pendant la période de 
fécondation en sécrétant souvent des gouttelettes visqueuses 
propres à retenir le pollen. Ils sont quelquefois concrescents 
(Vriesea), formant des entonnoirs complets ou ouverts d'un 
côté. 5s 


G. Frurs. — Les différences de grandeur entre les ovaires et 


les fruits mûrs sont le plus souvent petites, quelquefois même 
si minimes qu'on peut à peine parler d'un faible renflement des 
| pistils. 

Le fruit infère des Broméliées est indéhiscent : les graines n’en 
sortent que grâce aux attaques des animaux ou à la suite de la - 
décomposition des parois qui sont ordinairement succulentes, - 
rarement sèches et coriaces (p. ex. Wittmackia). Les loges 

— étant remplies de pulpe, ces fruits doivent être considérés TE 
comme des baies. À 


Etat DE Ut 


Une modification extraordinaire et unique est celle a 
 lAnanas, où l'axe de l'inflorescence compacte et la base des 
.. bractées mères devenus également charnus se confondent : avec 
h T baies en un fruit composé, comestible et parfumé. 
Le fruit des Hépétidées et des Tillandsiées est une 


seule déhiscente et même la déhiscence est souvent limitée à ! 


espèces de ce sous-genre, des graines nombreuses, quoique 


toujours dépourvues d'appendices, sont subglobuleuses, ovoide 


XLII INTRODUCTION. 


Chez les espèces à ovaire semi-infère, la partie supére. est 


l'extrémité (Hepetis, Sodiroa, etc.). Seulement chez le Brocchi- 
nia panniculata la déhiscence descend un peu au-dessous du 
niveau du périanthe. D is 
En général, la déhiscence est septicide ; elle est cependant 
typiquement loculicide dans le genre Puya. Ces caracteres 
perdent ici de leur valeur par suite des nombreux cas oü les | 
deux modes de déhiscence se combinent. Chez les Dychia il est. 
de règle, chez les Hepetis § Neumannia, etc. il est fréquent que i 
la fente septicide aille jusqu'à la base et la fente loculicide A 
jusqu'à mi-longueur de la capsule ; chez beaucoup de Puya les | 
deux modes de déhiscence vont jusqu'à la base, divise 
capsule en six parties. 
Quand la déhiscence est incomplète, des adtplations spéciales. 
doivent y suppléer pour la dissémination des graines. On peut | 
ranger sous ce chef les trois adaptations suivantes : 1° la surface 
polie intérieure des capsules faisant glisserlesgrainesau moindre . 
choc (cas ordinaire); — 2° les appendices séminaux hygrosco- 
piques au point de réagir vivement aux changements d'hygro- 
scopicité de l'air (Hepetis, surtout $ Neumannia). Chez quelques 


stériles, sont pourvues de leurs appendices caudiformes et: 
complètent ainsi, jusqu'aux moindres détails, l'analogie avec 
les élatères des Hépatiques; — 3° la scission de la paroi capsu | 
laire en une partie intérieure plus dure et une extérieure plus 
faible. La partie intérieure se tordant en tire-bouchon, au mo- 
ment de la scission, excite un violent mouvement éjaculatoire 
(Tillandsia, surlout 8 Diaphoranthema). | 

H. Graines. — Les principales différences dans la confor- 
mation des graines ont déjà été mentionnées à propos des. 
ovules. 


Les graines des Broméliées, ainsi que celles du genre Nani 


uut 
ELS 


ou BO rues très rarement (p. ex. aeos Bero ; 


i i BROMÉLIACÉES (C. MEZ). XLIII 
Paradis Leur surface est, presque sans exception, marquée de : 
; Dares saillantes ou de rides. e 
Les graines des Hépétidées, abstraction faite du genre e avid 
se distinguent par leurs appendices ailés dont la consistance 
peut varier entre le membraneux-hyalin et le subéreux-épaissi 
pt ex. Dyckia pedicellata). Les graines allongées ou linéaires 
ont également les ailes étroites, souvent caudiformes (Hepetis — 
he p., etc.); les graines aplaties subnummuliformes ont les 
. ailes larges. | : 
Chez les Tillandsiées les téguments, et le plus souvent aussi 
. les appendices apicaux, se désagrègent longitudinalement et — 
forment des aigrettes pappiformes dont les fils se rpferment à à p À 
ir noue ets étaient à l'air sec. D 


| ei aérostatique; chez le Guzmania l'appendice We 
fait méme complètement défaut. Le seul but de ce dernier, > i 
quand il existe, est, dès que le temps devient humide, de faire — 
: Adhérer, tout de son long, E graine au support RE elle HC 


CHR | 
Ere des ion didis sont caractérisées pates : 


€ i INTRODUCTION. 


- IE, — ANATOMIE. 


A. SYSTÈME D'ABSORPTION, RACINES. — Ainsi que nous l'avons . 


déjà indiqué, les racines ne fonctionnent comme organes de 


nutrition que chez les Broméliacées terrestres; chez les espèces 


épiphytes et notamment chez les Tillandsia elles servent de 
crampons et la nutrition se fait exclusivement par les fegilpss 
pu l'intermédiaire de leur indument écailleux. 

"Nous traitons ici les racines æn toto comme organes d'absorp- 
tion quoique, dans le sens strict, les poils radicaux le soient 


seuls et que le corps de la racine fonctionne plutót comme 


organe conducteur. 


a. Faisceaux vasculaires. — Bien que la grosseur de la racine 
influe beaucoup sur le nombre des rayons ligneux et par con- 


séquent des ilots libériens, on peut quand méme déterminer 
une moyenne encore assez caractéristique pour chaque espèce. 
Ce chiffre est bas chez tous les Hepetis : il est de 6 pour Roezlii, 
de 7 pour aphelandriflora et incarnata, de 8 pour xantho- 


calyx, de 9 pour maidifolia, etc.; je l'ai vu atteindre un 


maximum de 14 chez atrorubens dans le & Neumannia. 


Selon toute apparence les chiffres sont également bas chez les RH 


Puya, au moins pour les espèces de petite taille. A l'autre : ud 


extrémefigurent les Vriesea imperialis avec 48 rayons et quelques | | 
autres espèces congénères. Parmi les Broméliacées terrestres, | 


le genre Bromelia a fourni les chiffres les plus hauts : 15-34. 


La structure primitivement toujours radiaire peut s'effacer —— ' 
de deux manières. Dans quelques cas isolés (p. ex. HoAenbergia — — 
stellata), des vaisseaux sont formés en si grandes quantités vers. 
le centre de la racine que le tissu connectif finit par disparaitre | b 


et les rayons par confluer en un cylindre ligneux presque 
complètement fermé. 


Très fréquemment, presque régulièrement chez les Tian © : 
| épiphytes, lefaisceau vasculaire est trés réduit et ne QNI 
B plus ou à peine ses éléments constitutifs. 


BROMÉLIACÉES (C. MEZ). XLV 


e  Chezles Bromelia et la plupart des Hepetis les parties ligneuse 
AM et libérienne sont également bien développées. Chez l Hepetis 


E ~ atrorubens seul, ainsi que chez le Deinacanthon Urbanianum et . 
le Cryptanthus Schwackeanus, il y a, à l'origine, plus de rayons 
ligneux que n'en montre l'état définitif : ici, les éléments du 
protoxyléme prouvent que les faisceaux 6-8-radiés étaient 


P primitivement pluriradiés. Toutefois la réduction s'arréte là : 
E lexyléme etle phloème restent également propres à fonctionner, 
ainsi que le démontre l'aspect des derniers tubes conducteurs 
remarquablement bien conformés et ressemblant, sur la coupe 
transversale, à de grands espaces intercellulaires. A cause de 
la non-perforation des cloisons transversales et de lalignification — 
à peine accusée des parois, ces tubes conducteurs ne sont sou- — — 
vent pas de véritables faisceaux. 


` 


Des espèces à épiphylie facultative, c'est-à-dire à des LES 
__ tantôt épidendre, tantôt terrestre, marquent une étape ulté- SE 
~ rieure de cette réduction. Tandis que des exemplaires du Bill- | 
| bergia amena cultivés dans la terre des serres, avaient le 
5 . xyléme et le phloème normaux, j'ai trouvé, sur un exemplaire — — 
a _ épidendre spontané, récolté par Gaudichaud, à côté du xylème — — 
. . normal, les îlots du phloème afonctionnels, dégénérés en kéra- - 
lenchyme. Chez le B. Euphemiæ cette réduction atteint même - 
les plantes terrestres cultivées. i 
Chez les espèces à épiphytie exclusive (p. ex. Tillandsia) à z 
. Phloème s'oblitère régulièrement au point que sa présence est — 
. Souvent difficile à constater: le xylème peut encore être diffé- - A 
rencié et étre reconnaissable comme tel quoique dépourvu de 
. Vaisseaux et pourvu de trachéides (T. pulchella, recurvata), 
oula différenciation devient nulle et tous les éléments enferme 
par l'endoderme deviennent (abstraction faite du sclérenchyn 
central) subuniformes (T. Selloa, unca, polytrichoides, vire: 
Cens, etc.) 


est très rare que les sits axiles da xri et f { 


orn 


Ut rc ML N "INTRODUCTION. 


non moins remarquable. Partout ailleurs, le centre est occupé | 


manière extraordinaire: des lames de sclérenchyme s'ap- 
. pliquent aux rayons du xylème et s'avancent. considéssMemon te 


"le sclérenchyme fortement développé et enfermé à l'intérieur 
- des rayons ligneux contient lui-même en son milieu un fais- 


polygonal, chez l'H. -zanthocalyx par 2-4, d'un Jeveloppeme i 


par des trachéides à cavité étroite ou, plus souvent, par bo 
faisceaux de fibres de sclérenchyme typique. i 

Ce selérenchyme axile est souvent rudimentaire (Hepetis | à | 
albiflos, Æchmea polystachya) et seulement représenté par. E 
quelques fibres allongées. Chez les Tillandsia épiphytes que | 
jai pu examiner, mais aussi chez des espéces terrestres (Bro- | 
melia, Deinacanthon, etc.) il est, au contraire, développé d'une 


avec eux dans la direction de la périphérie. 
Chez de nombreux Vriesea (scalaris, Liboniana, regina, etc. 


ceau de tissus prosenchymateux, à parois minces. 

Le cylindre central est entouré d'un endoderme presque 
toujours facile à distinguer. Cependant, chez de nombreux 
Tillandsia (p. ex. Araujei) à racines-crampons, la différencia- : 
tion entre l'endoderme et le péricambium est à peine accusée ` 
ou nulle. ; 

Ordinairement les parois de l'endoderme sont RE 
épaissies sur toutes les faces. Des épaississements en fer à- 
cheval ouvert vers le n caractérisent les genres Brome : 


cellules de passages dédoublées chez le Bülbergia nutans. , à 

b. Écorce de la racine. — L'écorce ne forme pas un m 
parenchymateux uniforme, mais est partagée, parallèleme 
à lépiderme, par un anneau de tissu sclérifié, de coul 


ew BROMÉLIACÉES (C. MEZ). | XLVII à 
écorce intérieure confinant à l'endoderme. Je crois pouvoir 
donner la présence constante de cet anneau, que j'appellerai - 

j l'écorce intermédiaire, comme un caractère de famille des Bro- 
 méliacées. Il n'y a que le Puya spathacea, chez lequel je n'ai 

i a constater sa présence, mais probablement en raison du 

jeune âge (plantules) des racines que j'avais à ma disposition. 

Il est peu manifeste chez le Cryptanthus zonatus et très faible — ^ — 
chez le C. Beuckeri, mais bien visible, de nouveau, chez.le 
| 2 | C. acaulis, | 
. Un dédoublement de cet anneau, dans le sens que l'écorce 
intérieure est de nouveau divisée en deux zones par un second 
* anneau, a été observé chez l'Aregelia spectabilis. 

 L'écorce intermédiaire sclérifiée acquiert son maximum de 
dé eloppement dans les racines-crampons des Tillandsia épi- NS 
phytes. où elle fonctionne comme tissu mécanique. Elle est — 


ym e en résulte que les fonctions importantes du pisi ii 
de la racine (transport et emmagasinage des aliments) sont. — 
'mplies presque exclusivement par l'écorce intérieure, seule - 
lifère pendant diverses phases de la vie de la plante. 

| ere munke occasionnée pus une moren Mie 


Zones : une zone interne, HN formée d grosses 
cae honton REEN et une zone rs gs 


i XLVIII . INTRODUCTION. 


médiaire scléreuse. Cette dernière, de son cóté, peut aussi con- 
; tenir de grandes cellules à contenu mucilagineux, comme cela 
E ur se voit chez le Billbergia nutans et le Vriesea incurvata. 
E Le point végétatif de la racine suit partout le type général 
Dr monocotylédoné : le dermatogène et le périblème ne sont pas 3 

nettement différenciés, la coiffe se régénère au moyen d'un A 

calyptrogène typique. : : 

B. Tige. — En raison de l'état des matériaux, mon étude - 

: dots anatomique de la tige a då être encore plus limitée que celle | 
i de la racine, surtout en ce qui concerne les axes végétatifs, | 
car je ne pouvais songer à sacrifier ni les exemplaires d’ her- - à 


biers ni ceux cultivés dans les serres. 


Chez toutes les pousses raccourcies que j'ai pu A 
soit chez les portions de l'axe portant les feuilles de la rosette, s 
les coupes longitudinale et transversale présentent la derniere 3 
confusion, par suite de la course irréguliere des faisceaux vas- | 3 
culaires tantót rectilignes, tantót dirigés en arc vers l'extérieur, i 
lantót latéraux et recourbés, et aussi par suite des nombres : 
racines naissantes ou déjà formées. Ordinairement, on peut | 
distinguer une ,ouche corticale manifeste, contenant souvent | 

"de grandes lacunes lysigènes remplies de gummi (p. ex. Æchmea 
E UR Pineliana) et entourant un cylindre central. 


La structure des stolons est plus régulière : des n : 
vasculaires, pour la plupart peu nombreux, soit ceux destinés … 
aux feuilles superposées, cheminent dans une couche corticale, 
ordinairement nettement séparée d'un cylindre central, par x 
suite de l'étroite juxtaposition de ses faisceaux extérieurs m : 
tourés de fortes couches de sclérenchyme. Il en résulte 2 ainsi -— 
des anneaux scléreux plus ou moins complets enfermant des 
faisceaux épars, souvent dépourvus de sclérenchyme. i: 

Les stolons, au moins dans les stades avancés, sont carac- — i 


térisés par l'existence d'une zone subéreuse, tissu d'ailleurs Wh 
rare dans la famille. Le phellogène se trouve à une profon- 
= deur de 8-15 assises de cellules au-dessous de l'épiderme et 
~ peut produire des rangées comptant jusqu'à trente cellul 


BROMÉLIACÉES (C. MEZ). XLIX 


- subéreuses. Le genre Deinacanthon est le meilleur exemple de 
cette formation. 

Je n'ai pu observer de production de liège sur des organes 
axiles que sur les axes aériens, subligneux de l Hepetis punicea 
et du Deuterocohnia Meziana, mais je ne doute pas qu'elle ne 
se retrouve également sur les troncs des Puya, Brocchinia et 
Quesnelia arvensis. 

Dans les exemples cités jusqu'ici, les faisceaux vasculaires 
sont toujours bien développés et fonctionnent parfaitement. Ils 
appartiennent, dans la tige comme dans les feuilles, au type 
collatéral, sans jamais montrer la moindre transition vers le 
type concentrique. : 
Par contre, les faisceaux vasculaires des faibles tiges des 
espèces de Tillandsia à port cryptogamique (8 Diaphoranthema, 
Spec. 230-248), ont complètement perdu la faculté aquifere. Une 
écorce parenchymateuse, sans faisceaux, mais le plus souvent 
riche en cellules à contenu mucilagineux, entoure un anneau 
. Seléreux, contre lequel se rangent, en cercle, quelques fais- 
ceaux scléreux peu nombreux (ordinairement 6-10), rudiments 
des faisceaux vasculaires et dépourvus ‘de phloème et de xy- 
léme reconnaissables. Le transport du suc plastique se fait 
” par l'écorce, celle de l’eau par les interstices capillaires de Ema 
dument écailleux dense qui revêt l'épiderme. On ne saurait - 
méconnaitre l'analogie fonctionnelle de ces végétaux avec la - 
plupart des Mousses et leur conformation extérieure rappelle 
aussi, d'une manière frappante, celle des Cryptogames : les —— 


T. coarctata (= bryoides Griseb. ), polytrichoides, aizoides, angu- 
losa ressemblent à des Mousses acrocarpes, le T. virescens et 
surtout plusieurs formes du T. capillaris ressemblent à des 
Sphaignes, les T. usneoides et pusilla (= lichenoides Hieron 
des Lichens. 
. Dans les hampes florales, on peut distinguer iust yi 
quant à l'arrangement des tissus. Ces types ne cadrent a 
ds. délimitations systématiques, quoique plusieurs rs 
étendus aient une structure conforme. L'a 

Vict run -1X 


L [e es INTRODUCTION. | 
_ ceaux sur la coupe transversale est plutôt l'expression de leur 
travail mécanique qui exige que les faisceaux et avec eux les 
éléments mécaniques qui les entourent, se rapprochent le 
plus possible de la périphérie. Dans tous les groupes, les fais- - 
ceaux du centre sont souvent confluents en de grands plexus. 

Le type ordinaire des Monocotylédonées herbacées, à savoir - i 
des faisceaux épars, devenant d'autant plus petits qu'ils sonf — 
plus éloignés de la périphérie et se renforcant en móme temps 
d'éléments scléreux sans cependant jamais confluer en un 
anneau scléreux, ce type se trouve surtout répandu chez les ` 
Puyinées (Puya chilensis, floccosa, Dyckia floribunda, feroz, 
gemellaria, Deuterocohnia longipetala, Prionophyllum Selloum) 
et dans le 8 Schlumbergeria de Guzmania (G. capituligera, Fans à 

` Volxemi, straminea). B 

Chez toutes les autres Hépétidées et Tillandsiées (abstraction 
faite des espèces d’Anoplophytum et de Pityrophyllum), que jai /— — 
pu examiner, les enveloppes scléreuses des faisceaux périphé- . ds 
riques sont confluentes entre elles et forment des anneaux : 
solides fermés, renfermant des faisceaux vasculaires épars, 
renforcés aussi le plus souvent par d'épaisses couches sclé- 
reuses (la plupart des ZHepetis, Vriesea, Tillandsia, chez les Ca- . 
topsis et Hechtia ; Dyckia altissima, gracilis et remotiflora ; Ba- E 
keria; Lindmania albicans, Billbergia Liboniana, Æchmea pu- 36 
bescens, miniata, fulgens, ete.). Chez quelques rares Vriesea et — 
Hepetis, chez les Æchmea Veitchii et remotiflora, le Canistrum i 
aurantiacum, Y Hohenbergia stellata, VArzococcus micranthus, 
l'anneau scléreux suffisant à assurer la rigidité de la tige, les, s 2 
faisceaux internes sont dépourvus de sclérenchyme. 

Les hampes des Tillandsia & Diaphoranthema ont exactement. 
la méme structure que les tiges de ces plantes: un seul rang — 
de faisceaux vasculaires peu nombreux (9-10) s'applique contre i 
le bord intérieur d'un fort anneau scléreux. Le xylème de ces 

». faisceaux, à juger d'après son aspect anatomique, fonctionne 
~ comme appareil conducteur, cas, du reste, qui ne subit. 
.. d'exception que pour les hampes des Anoplophytum. 


BROMÉLIACÉES (C. MEZ). Lr 600) 


Chez les espèces suivantes : Æchmea bracteata, candida, cro- 
cophylla, Canistrum Lindeni, roseum, Portea kermesina, Gra- 
visia exsudans, Streptocalyx floribundus, de nombreux Til- 
landsia, p. ex. festucoides, fasciculata, Kirchhoffiana on trouve, 

à l'intérieur de l'anneau scléreux, des faisceaux vasculaires 
très rapprochés et un tissu conjonctif peu développé, le plus 
souvent comprimé. 

Chez les Guzmania monostachya et lingulata l'anneau sclé- 
reux de la hampe est trés faible et les faisceaux qu'il environne, 
sont presque complètement dépourvus de sclérenchyme. 

= Chez le Deuterocohnia Meziana l'anneau est double : à savoir à 
un anneau intérieur, ordinaire, formé par la confluence des 
gaines des faisceaux, et un anneau extérieur, situé dans l'écorce, 

. formé de groupes scléreux indépendants. i 

. Chez les rares Tillañdsia § Pityrophyllum et Anioplophyri (ossi 

que j'ai pu examiner, les hampes toujours très raccourciesn'ont — — 
pas d'anneau scléreux, mais des faisceaux vasculaires à élé- 
ments conducteurs réduits ou complètement impropres à fonc- 

. tionner sont disposés uniformément dans le tissu primitif. Iei i 

c'est le parenchyme qui fonctionne comme appareil conduc- js 
teur, TA 


Faen de la hampe offre un spot très ne Elle est. 
cout entière et I RON parsemée e faisceaux eei à 


pr mes. L’ utilité de cette stricte fsistance c ont 'ela Mid 


. relativement, la gaine et le pétiole. 


LII j INTRODUCTION.: 


courtes et épaisses des Bromelia et Rhodostachys, leur résistance 

à des flexions n'est probablement jamais mise en jeu. 

Chez l’Acanthostachys la hampe est parcourue par de grands 
canaux aérifères, séparés les uns des autres par des lames 
rayonnantes composées de deux faisceaux vasculaires accolés. 
Au-dessous de l'épiderme se trouve une assise scléreuse, à 


' cellules prolongées radiairement, et dont l'aspect rappelle 


l'assise des cellules en bátonnets, des téguments séminaux des 
Légumineuses. : 

Des canaux aérifères épars se retrouvent, en outre, à l'intérieur 
de l'anneau scléreux des Quesnelia blanda et lateralis. 
. Des cellules à contenu mucilagineux sont fort répandues dans 
toute la famille; elles renferment presque constamment des 
paquets de raphides. 

Des lacunes lysigènes remplies de mutilages sont be 
très répandues, surtout chez de nombreux Æchmea et Dyckia.. 
De grands canaux gummifères lysigènes semblent caractéris- 
tiques pour le cylindre central des Puya 8 Pourretia. Dans les 
canaux gummifères du Puya Kuntzeana j'ai observé des sphé- : 
rites d'un sel qui est probablement le citrate de chaux, en aucun "d 
cas l'oxalate de chaux. ; 

Des canaux gummifères se trouvent, en outre, chez de ^ : : 
nombreux (mais non chez tous) Vresea, soit dans le cylindre E d 
central (p. ex. V. procera, Philippo-Coburgi, tessellata), soit — ` 
dans l'écorce extérieure (V. goniorhachis) où ils forment des 
cavités énormes remplies d'une substance jaune. Ils se EE T m SÅ 
de méme dans l'écorce de la hampe des Tillandsia 8 Platystachys ES 
(T. fasciculata, festucoides, Kirchhoffiana, utriculata, xipho- 
stachys, etc.) ; chez le T. compressa ils sont accolés par rangées 
de deux à trois. 

C. Fevre. — Par suite de l'insuffisance et par conséquent de 
la grande valeur de beaucoup d'échantillons d'herbiers, jai dà 
faire porter mes recherches surtout sur le limbe et DAMM 


 L'inconvénient est cependant moins grand qu'il ne parait à à a 


33 — BROMÉLIACÉES (C. MEZ). | LII 
2 E première vue. Dans tous les cas où j'ai pu examiner les gaines 
E F et les limbes sur une même plante, les modifications observées 
E vot pas dépassé soit une augmentation du mésophylle paren- 
— ehymateux, soit la disparition du tissu chlorophyllien, soit un 

agrandissement du tissu aérifère sans jamais être ni complètes 
i importantes au point de vue systématique. Si l'indument 
. .cailleux des gaines est plus abondant que celui du limbe et si 
leur épiderme est mécaniquement plus fort, c'est une consé- 
quence naturelle de leur fonction comme récipient d'eau dont 


les parois ont à soutenir la pression d'un poids considérable. 
Quant au parenchyme de la gaine, je l'ai trouvé particulière- 
ment développé chez les Bromelia; il l'est presque autant chez 
. des Dyckia et Puya : ici, la plus grande partie de l'amidon de 
_ réserve se dépose dans les gaines. i 
"Les pétioles, qu'on trouve fréquemment, surtout chez les - 
Hepetis, nese distinguent des limbes que par un développement - Uu 
plus sensible des éléments prosenchymateux, spécialement des 
. enveloppes scléreuses des faisceaux vasculaires. | 
1. Appareil tégumentaire. — Les feuilles des Broméliacées — 
—. (et le plus souvent toutes les parties aériennes, à excep- | 
tion des feuilles bractéales) ont les membranes de l'épiderme dus 
_ Épaissies du côté intérieur. Ce fait, connu de longue date, est us 
i général qu'on serait tenté de le considérer comme un des carac- ; 
" téres anatomiques les plus importants de la famille, s’il n'était — 
Pas affaibli par quelques rares exceptions. Ainsi j'ai trouvé m à 
épaississement plus fort sur les parois extérieures que sur les 
Parois intérieures de l'épiderme chez l'Andréa, le Navia, Jes 
Tillandsia viridiflora et Mallemontii et les Vriesea § Alcan 
tarea; de grandes cellules sans épaississement retiaequah 3 
. aucun côté chez de nombreux Hepetis (H. Roezkhi, Schie 
deana, Selloa, etc. ) ainsi que chez un groupe de Till 2 
ppartenant à 8 Anoplophytum (T. globosa, geminiflora, 
da rini en 2 outre chez les T.  acris-ineola de. 


LIV É INTRODUCTION, 


phytum leprosum. En général, les cellules de l'épiderme sont 
allongées dans la direction de l'axe longitudinal de la feuille et 
s'engrénent par leurs bords ondulés. 

L'épaississement dela membrane se faisant, presque toujours, 
du côté intérieur, le côté extérieur dé l'épiderme devient 
superflu ; on le trouve assez souvent emporté par frottement et 
les cellules ouvertes vers le dehors (Portea petropolitana, Fasct- 
 eularia bicolor). Trés souvent l'épaississement des membranes 
est si considérable que la cavité des cellules se réduit à des 
points presque imperceptibles (Æchmea bromelifolia, Hechtia 
argentea, Hepetis Sprucei, Hohenbergia augusta, Encholirion, 
Dyckia, Prionophyllum, ete.). 

 L/épiderme ainsi consolidé suffit à presque toutes les 7i//an- 
dsiées et Hépétidinées. Chez les Puyinées et les Broméliées (ainsi 
que sur la face inférieure du Tillandsia ixioides comme seul 
représentant de ce genre) l'appareil tégumentaire est ordinaire- 
ment renforcé par une (Broméliées), plus rarement par deux 
(p. ex. Neoglaziovia) ou par plusieurs assises sous-jacentes de 
cellules scléreuses qui, ne naissant pas de l'épiderme, doivent 
étre considérées comme faisant partie du mésophylle » non 
comme un hypoderme. 

Ces éléments scléreux prosenchymateux surpassent ordi- 
nairement en longueur les cellules de l'épiderme; la subérifica- 
tion de leurs membranes, qui existe presque toujours, prouve 
qu'elles fonctionnent comme tissu protecteur concurremment 
avec l'épiderme. 

Chez les Broméliées (abstraction faite de Bromelia) cette 
couche scléreuse est souvent plus forte d'une assise de cellules 
sur la face supérieure que sur la face inférieure de la feuille. 
Ainsi elle est de deux assises en dessus, d'une en dessous chezle - 
Fernseea, de trois et deux chez le Billbergia Liboniana et le 
Streptocalyx floribundus, de quatre et trois chez l'ZEchmea - 
gigantea. 

Par contre, la couche scléreuse est plus forte en dessous 


qu'en dessus de la feuille dans les genres Bromelia, Deutero- — E 


> 


BROMÉLIACÉES (C. MEZ). LY 


 cohnia et Dyckia, où ces éléments scléreux acquièrent, sous 
tous les rapports. le maximum de leur développement. 

Les cellules scléreuses sont presque toujours pourvues de 
ponctuations minimes, fait qui est surtout frappant dans le 
voisinage des poils. Cette ponctuation peut devenir si forte 
qu'elle fait ressembler ces cellules, sur la coupe transversale, 
à des cellules pierreuses (p. ex. Rhodostachys elegans, Hohen- 
bergia ferruginea, penduliflora). Lorsqu'elles sont trés allongées 
dans le sens radiaire, elles ressemblent aux macroscléréides 
des graines des Légumineuses chez l Acanthostachys, le Strepto- 
calyx Fuerstenbergii et l'Encholirion Glaziovii. 

Chez les Broméliées, le renforcement de l'épiderme fait 
défaut dans le genre Aræococcus, il est peu manifeste chez 
beaucoup d'especes de Cryptanthus, Nidularium, Aregelia, 
4Echmea. Ta 

Un fort revêtement cireux, granuleux et làche, recouvre 
d'une masse blanche crayeuse la face dorsale des feuilles de 
nombreux Catopsis (surtout C. Berteroniana et pendula). 

Une formation épidermique toutaussi importante physiologi- 
quement que caractéristique pour la famille, ce sont les poils 
écaileux. Sur les gaines des roseltes ils fonctionnent pour Æg HR 
Epod de l'eau et du suc nutritif; sur les limbes ils servent, — 
en outre, à protéger la feuille, surtout ses stomates, contre som to 
évaporation trop rapide. pes h 

Chez toutes les espèces à nervures saillantes (Bromiebs cd 
Dyckia, ete.) les poils écailleux occupent, par rangées, les ze 
. Sillons, et sont visibles déjà à l'œil nu comme lignes longitudi- - 
nales claires. L'exhaussement de l'épiderme, des deux côtés de 
Ces rangées, est cause que la face supérieure des poils se creuse 
en entonnoir. Cette méme disposition se retrouvant dans. | 
Plupart des cas où il existe des poils écailleux, elle doit certai 


LVI INTRODUCTION. 


tout l'indument écailleux se remplit instantanément d'eau pr 
capillarité à à chaque aspersion (Tillandsia). 
Chaque poil écailleux interrompt par sa cellule basilaire à. 
membrane mince la clôture rigide de l'épiderme, et le plus E 
souvent aussi son renforcement scléreux. Lorsque ce dernier - 
est continu sous les poils, les cellules scléreuses sont particu- … 
lièrement riches en ponctuations. L'absorption de l'eau se fait — — 
de la manière suivante. Elle entre d'abord — ce qui exige un - à 
espace de temps minime — dans les cellules centrales des poils, 7 
riches en protoplasme. De là elle passe dans la feuille, grâce à x 
la présence d'une substance très osmotique, par exemple du mu- 1 
cilage, rarement de l'acide tannique. Ce dernier cas s'observe | s | 
d'une manière frappante chez les Tillandsia incarnata et longi- p : 
folia, oà les cellules basilaires des poils et celles du mésophylle | 
sous-jacent sont remplies de gros grumeaux de tannin. le 
pied, ainsi que la surface des poils écailleux, n'étant pas cuticu- A À 
larisés, il sortirait, au retour de la sécheresse, de la vapeur e. 
. d'eau par les endroits où ce liquide a pénétré, si (d'une manière —— 
générale chez les Tillandsia) les cellules centrales des poils — - 
n'avaient pas leurs parois extérieures énormément épaissies. - : À 
Celles-ci font saillie sur l'épiderme alors que les cellules sont | z 
remplies d'eau et s'affaissent quand l'eau en est sortie, de - 


maniere à fermer hermétiquement les endroits non cuticu- m 
larisés. 


Wesen 
EE 


Quant à leur structure, les poils écailleux présentent deux A HA 
types fort différents. v. 
Premier type : Chez toutes les Tillandsices, une partie | des 
GuzmaniaS Schlumbergeria et le Vriesea goniorhachis, la cellule | 
centrale est, au moins sur les gaines, partagée en quatre, par. 
deux lignes exactement perpendiculaires entre elles. Ces quatre — | 
cellules sont de leur cóté entourées de 8 et ces 8 cellules de - 
46 autres. Les cellules ainsi formées (4 + 8), et allongées dans 
le sens tangentiel, sont, dans les genres Vriesea (à l'exception 
du V. goniorhachis), Catopsis, Sodiroa et Guzmania, e environnées 
du une multitude de cellules trés étroites, allongées radiairement, 


= 
y 
à 

es 


mono BROMÉLIACÉES (C. MEZ). : i LVIL 
m composant un disque plus ou moins circulaire. La forme de ce 

disque, qui prend souvent un accroissement excentrique, peut 
^ varier, restant cependant, à ce qu'il parait, constante chez 
chaque espèce. Chez quelques & Platystachys (Till. utriculata, 
dasylirifolia, aloifolia, lineatispica, fasciculata, compressa, — 
Kegeliana) et, chose singulière aussi chez le Vriesea oligantha, RB 
les membranes des cellules radiaires ont, å leur face interne, 


# 


des saillies punctiformes, ce qui fait paraître le disque comme 

curieusement ponctué. 
| Dans les genres Tillandsia, Vriesea et Catopsis, il n'existe, 

au moins sur les feuilles, qu'une seule forme de poils écailleux. SØ 
Par contre, ceux du Sodiroa Andréana présentent des formes. | 
diverses : ce sont d'abord des poils à quatre cellules centrales 
$ entourées directement de cellules radiaires; ensuite, d’autres 
à cellules radiaires encore évidentes, mais à cellule centrale 
| E. irrégulièrement en cellules inégales, la plupart allon- 
i gées radiairement, quelques-unes tangentiellement ; enfin des 
disques dont le tissu entier est irrégulièrement réticulé. Cette 
. dernière forme se retrouve sur les limbes de quelques Guzmania | 
Dp. ex. G. Plumieri), E 

Second type : Chez les Hépétidées et les Broméliées, une petite - 
cellule indivise occupe le centre d'une espèce de réseau formé 
de cellules plus ou moins régulières et polygonales; chez de. 

| ne Free ce ou est dk nouveau entouré e cel- 


| 


RTE = 
P 2 


i e 


Kia: dit et CMM sous-jacente pour un solérenebga 
à Chez le seul ponts Pia, w qium: écailleux m NE 


LVIII INTRODUCTION. D 
Euphemiæ, zebrina, etc., se compose de cellules ovoides isolées ; 
. qui représentent un autre type de poils peu répandu. | i 

L'indument écailleux recouvrant aussi les stomates sert de — 
régularisateur de la transpiration, fonction cependant plutôt 
accessoire dans une famille d'un caractère d'épiphytie et de 
xérophilie tellement prononcé. 

Quant à leur nombre, les stomates sont trés réduits surtout — 
chez les Tillandsia à épiphytie typique : souvent on peut par- — 
courir les coupes pendant longtemps avant d'en découvrir un. . | 
Quoique la structure des limbes soit souvent presque concen- ; 
trique et qu'au début de la sécheresse beaucoup de feuilles | 
s'enroulenten tubes, la présence des stomates est, sans exception, 
limitée à la face extérieure de la feuille. X 

Les stomates sont très souvent enfoncés dans des cryptes et | 
ainsi protégés contre une trop grande transpiration (divers i 
Æchmea, Hohenbergia, Chevallieria, la plupart des Bromelia). | 
Chez les Bromelia, ainsi que chez le Rhodostachys carneus et | 1 
lAEchmea Fernanda, les stomates sont entourés par un bour- 
relet élevé, formé d'un cercle de grandes cellules pierreuses. : 
Ces cercles servent, selon toute apparence, à préserver les sto- | 
mates contre les déchirures longitudinales de la feuille. Ces — 
déchirures sont évidemment facilitées par le fait que les sto- - 4 
mates, ainsi que les poils écailleux rangés en lignes entre les — 
nervures saillantes, interrompent par leur fonctionnement la | 
continuité de l'appareil tégumentaire. Des cercles de même y 
nature, quoique moins élevés, entourent les stomates de lHo- 4 
henbergia polycephala, des Wittmackia, de V'Androlepis, de — 
quelques Chevallieria. p 


Chez les Quesnelia 8 Wawræa (et d'une manière moins évi- 
dente chez le Streptocalyz floribundus, le Portea petropolitana, 1 
le Disteganthus basilateralis, etc.) la plupart ou méme toutes 
les cellules du crypte stomatifère sont sclérifiées, laissant 
entre elles de grands méats intercellulaires pour la circulation 
de l'air. MAD 

L'indument écailleux des feuilles procure une protection 


l E NONE BROMÉLIACÉES (C. MEZ): LIX 
| [. fisante, non seulement chez les Broméliées mégathermes, mais 
i aussi chez les Ti//andsiées xérophiles; les stomates se trouvent 
au niveau de l'épiderme, quelquefois méme (Fascicularia, Cryp- 
~ tanthus Glaziovii) ils sont un peu élevés au-dessus de ce dernier. 
SÅ Ordinairement les cellules qui forment les stomates perdent 
"de bonne heure la faculté de fonctionner. Rarement les canaux 
| aérifères s'obstruent par des sécrétions cireuses, ce sont géné- 
f. n Y ralement les parois mémes servant à la fermeture qui sont 
| détruites. 
pos Les cellules de l'orifice ne semblent jamais, dans cette famille, 
fonctionner d'une manière indépendante, soit par suite d'une 
augmentation ou d'une diminution de leur propre pression 
| hydrostatique. Du reste, l'énorme épaississement de leurs 
membranes s'y opposerait et en outre elles n'ont pas ou seule- 
i ment fort peu de chlorophylle. Ce róle est rempli par des cel- 


et qui font partie de la premiére assise mésophyllienne. 
- Étayées en arrière et obliquement en dessous, comme sur des 
. contreforts, sur les cellules voisines scléreuses de la même 
assise, elles ne peuvent, en cas de turgescence, s'agrandir que 
vers le haut. Dans l'état non turgescent leur face tournée 
? vers la cavité aérifère est ondulée, tandis qu'à l'état turges- 
Cent elle est lisse et tendue, ainsi qu'on peut facilement 
s'en assurer. Ce n'est donc pas par un mouvement descendant, 


e. 


. $ous-jacentes. Ce mouvement passif des cellules de l'orifice 


a rois en ^ ceo minces. 


avancés de la plante : les cellules auxiliaires perdent alors leur 
contenu vivant ii se rem ignes presque compie e 


Jules sous-jacentes, à parois minces, riches en chlorophylle 


Mais par un mouvement contraire que les cellules de l'orifice i 
HN N 
.. S'ouvrent sous l'effet de la pression des cellules auxiliaires — 


je facilité par le fait qu'elles tiennent à l'épiderme par Ee 


ich. ge 


a, à ; | 3. INTRODUCTION. 


\ 


m ; = mides, ne perdent jamais la mobilité des cellules auxiliaires. 
(0.8. Appareil aérifére. — Le tissu aérifère, traversant le méso- — - 
te. phylle, est ordinairement très bien développé. Dans le centre - 


de la feuille, entre les faisceaux vasculaires, on remarque tout 
de suite des endroits qui, en coupes trop minces pourraient Y 
facilement être pris pour de gigantesques espaces intercellulaires, É 
mais qui, en réalité, sont remplis d'un réseau de parenchyme | 
étoilé ou filiforme et de grandes chambres acriferes. Ces tissus - 
aériferes, particulièrement bien développés chez les espèces 
mégathermes (Vriesea, Guzmania, Nidularium, Brocchinia, ec.) 
ne font cependant pas défaut chez des espéces les plus xéro- i 
SÅ philes. Ils n'ont de valeur systématique, et encore est-elle toute 4 
_ relative, que chez les Tillandsia, où les $ Platystachys, Allardtia — 
z et Pseudocatopsis en sont plus ou moins pourvus, tandis qu'ils 
sont nuls ou rudimentaires chez les 8 Anoplophytum, Diapho- 
ranthema et Phytarhiza. à 


La communication directe entre les cavités nbi et les | 
espaces intercellulaires est presque toujours facile à constater: - 
E de grandes cavités, en forme de cheminées, remplies de pa- 
vs renchyme, s'étendent des stomates jusqu'au centre de la feuille. 

Le parenchyme intercellulaire, comme le démontre son faible 


ue .  . Contenu chlorophyllien, sert, en premier lieu, à établir la | 
S communication de l'air ambiant avec le tissu assimilateur. Pour- | 
tant, ce serait une question digne de d'études que de recher- 
cher si les grandes chambres qui, chez des plantes xérophiles 
(Restiacées, etc.), se trouvent si souvent au-dessous de stomates 
hermétiquement clos, ne sont pas plutót des réservoirs de gaz 
emmagasinant, pour l'assimilation, l'acide carbonique dégagé 
par la respiration et, pour la respiration, l'oxygène dégagé 
par l'assimilation. Les grands espaces intercellulaires des 
plantes aquatiques qui ne vivent guère dans un excès d'air et 
dont beaucoup n'ont pas besoin pour flotter d'un pareil dé 
loppement ont peut-être une destination pareille. M. Schimp: 
(Mitth. aus d. Trop., M, 79) a émis l'idée que les tissus aérifèr 
... des Broméliacées à entonnoirs sont le résultat d'une sorte ] 


BROMÉLIACÉES (c. MEZ). RN UT 
t | daptation ? à la vie aquatique, idée à à laquelle je ne puis accéder, 
- ees tissus se retrouvant trés souvent chez les espèces terrestres 
les mieux caractérisées, dont les gaines ne contiennent jamais 
d'eau et qu'il est impossible de faire dériver d'espèces épiphytes - m 
"tp: ex. Puya floccosa, Deuterocohnia longipetala, Hechtia stenope- 
| tala, Dyckia pedicellata). 
= 3. Appareil assimilateur. — Le tissu assimilateur, remar- 
- quable par sa couleur d’un vert intense dans les coupes, n'est 
dd " jamais palissadique, mais composé de cellules globuleuses ou . d 
polygonales. Il tapisse, de tous côtés, les espaces aérifères, n. à 
allant, en arc, d’un faisceau vasculaire à l'autre, tantôt des deux - ~ 
côtés de la feuille, fréquemment plus développé du côté supé- — 
rieur. Chez les T/landsia à épiphytie extrème et à croissance 
ralentie, le tissu assimilateur se réduit et, pendant la saison - 
humide, sa fonction est remplie par des cellules ordinairement ! 
aquifères qui produisent de la chlorophylle en assez grande quan- duc 
_ lité. La même substitution du tissu aquifère pour le tissu assi- 
ee milateur se constate chez de nombreuses Broméliées de stations 
humides, quand on les compare à leurs congénères xérophiles. 
isk: dig ver — Le tissu TAS fait at donee s " 


i rao 


 Pernseea; Puyas Piirit il mi es lois sans trensi 
e rs les tissus praedi s. RER des membranes ye. i 


euses Poratæ, ilse nap de cellules arrondies se: 


VUALLUI 


> due ids de man que : 
pe la Pan des. SR så 


des Neoglaziovia, Fernseea, Dyckia, Encholirion, Hechtia, 


+ 


LXI : j , INTRODUCTION. 


manque complètement chez de nombreux $ Diaphoranthema, 
Phytarhiza, Anoplophytum, Pityroph yllum et Aérobia. 
Lorsque le tissu aquifère est rudimentaire ou nul du côté | 
inférieur de la feuille, le côté supérieur se contractant au début | 
: de la sécheresse, il en résulte que les feuilles doivent se plisser | 
ou s'enrouler longitudinalement. 
Chez les Tillandsia crispa et undulifolia, le tissu aquifère bi- 
facial a de subites discontinuités, ou bien il est partagé par des 
replis de l'épiderme s'avancant jusqu'au centre de la feuille, 
ce qui est cause du curieux aspect ondulé caractérisant ces 
feuilles à l'état sec et dont sont dérivées leurs dénomination i 
spécifiques. 
Le tissu aquifère fait défaut chez de nombreux Niduleriumin 
Aregelia, Cryptanthus, Disteganthus et chez quelques espèces - 
de Tillandsia & Diaphoranthema, Pityrophyllum, etc. Il est 
alors remplacé par des cellules à contenu mucilagineux isolées 
mais abondantes dans le tissu assimilateur; ordinairement ces | 
cellules contiennent chacune un paquet de raphides. Des la- ; 
cunes à contenu mucilagineux ont été constatées dans le tissu 
chlorophyllien des Dyckia pedicellata, Tillandsia decipiens et 
Ehrenbergiana; des lacunes gummifères chez le T. Kegeliana. 
9. Appareil de soutien ou stéréome. — Les renforcements de 
l'appareil tégumentaire, dont nous avons déjà parlé, ne jouent à 
pas seulement un rôle dans la transpiration des feuilles, maisils - 
contribuent, et d'une manière efficace, à leur solidité mécanique. ^t 
Les cellules scléreuses sous-jacentes à l'épiderme et engrenées | 
les unes dans les autres forment un excellent appareil protecteur | 
contre les tractions tangentielles; en devenant plus nom- 
breuses sur le bord des feuilles de la plupart des Broméliées et 
 Puyinées, elles les protègent contre des déchirures. Ces cellules | 
pierreuses se continuent, sans interruption, jusque dans les 
épines marginales. 
La fonction mécanique de l'appareil tégumentaire est encore 

- plus manifeste dans les feuilles du Streptocalyx angustifolius, 


BROMÉLIACÉES (C. MEZ). LXIII 


Meille, Deuterocohnia et de beaucoup d'autres. lei les 
- sillons longitudinaux du limbe sont des plus prononcés. En 
. . coupe transversale ils se présentent constamment du côté de la 
face inférieure, souvent aussi du cóté supérieur, sous la forme 
: d'un grand nombre de voütes juxtaposées, réalisant ainsi la 
Ec construction connue sous le nom de « tôle ondulée » (Welt. 
P- blechconstruction) et faisant ressortir l'appareil tégumentaire 
| . comme élément mécanique principal des feuilles qui sont sou- 
h — vent trés allongées et défléchies en arc. Naturellement l'appareil 
E | tégumentaire n'est pas seul à porter la feuille, mais il y est aidé 
uet par les couches scléreuses des faisceaux vasculaires. Cela se 
R^" . reconnait aisément à la disposition radiaire, soit dela périphérie 

aux faisceaux scléreux, des cellules remplissant les voûtes. 
.. Toute flexion à laquelle la construction en « tôle ondulée » ne 
. suffit pas comme résistances, porte, à n'en pas douter, sur les 
. foris faisceaux scléreux. Chez toutes les espèces nommées 
ci-dessus, ainsi que chez les Bromelia, la face inférieure de 
. la feuille surpasse plusieurs fois la supérieure en résistance à lér 
flexion et à la traction. i 
: Jen'ai pas besoin d'insister sur ce fait que les couches scléreuses . 
D des faisceaux vasculaires, toujours bien et souvent très fortement 


— Si ees couches, comme cela peut arriver chez des feuilles trés 
mentaire, elles s'étendent en long, au point de traverser quel- 
i DØ (cas Caractéristique pour les Grezgia, le Deinacanthon, le: 


 Teuses s'étendant i jusqu'à l'épiderme supérieur se trouvent par 
| exemple chez le Guzmania vittata, d'autres atteignant, des deux 
côtés, l'épiderme chez l'Hepetis Selloa, etc. 

Les couches scléreuses des faisceaux vasculaires : 
plus. souvent composées de longues fibres à struct 
uniforme, Mais chez de nombreuses 4Echméinées (S 
» Chevallieria, Androlepis, | Wittmackia, Ho 


n | développées, sont les véritables éléments de soutien dela feuille. : 


_ quefois comme des lattes, la coupe transversale presque entière — 


5 allongées, ne sont pas suffisamment aidées par l'appareil tégu- ; 


Bromelia Hieronymi et le Pun ya Kuntzeana). Des couches sclé- - 95 


We ree LT anu TT. 
Ax Liu 
se 


"AR. Rus : (0 INTRODUCTION. 
$8 SR stellata, etc.), la couche scléreuse, au moins. 
n - celle des gros faisceaux, se divise facilement en une parti 


extérieure composée de fibres allongées, jouant un rôle méca- 


À nique pour la feuille entière, et une partie intérieure compos 
— de cellules pierreuses destinée à protéger spécialement les 
i p éléments conducteurs. Cette couche intérieure est particulière- 
ment développée autour du phloème qu'elle environne quelqu : 
fois complètement, comme un cylindre fermé, le séparant ainsi | 
du xyléme. 
` Les Æchméinées surtout sont, en outre, caractérisées par. la 
présence de certains éléments scléreux que, dans la partie des 
=~  — eriptive, j'ai appelés faisceaux scléreur indépendants. ls sont 
toujours très caractéristiques pour l'espèce et auront probable 
ment une grande utilité aussi pour la délimitation des groupes 
supérieurs, quand on connaîtra les fleurs de beaucoup de Br - 
méliacées dont la classification est encore douteuse. . 
Chez toutes les espèces de Streptocalyx que j'avais à ma dispo- 


sition, ainsi que chez les Æchmea $ Podæchmea, et VÆ. phane-. 
rophlebia les couches scléreuses des faisceaux vasculaires se 
trouvent être subitement interrompues, du côté de la face 
inférieure de la feuille, par du tissu chlorophyllien, de so 
que des ilots de grandeur variable sont séparés du mas 
scléreux du faisceau. La méme structure, mais alors vers la fa 


supérieure, se retrouve chez l/Echmea Mariæ-Reginæ et le 
Guzmania ventricosa. La liaison de ces ilots avec les fai 


ceaux voisins n'étant Jamais douteuse, je ne les ai pas nomm 
« indépendants », réservant ce qualificatif à ceux dispersés ( da 
le mésophylle, sans connexion reconnaissable avec les peer 
conducteurs. 


BROMÉLIACÉES (C. MEZ). LXV 
Witimackia § Wittmackiopsis; le genre Canistrum à l'exception 
de l'espèce anomale C. aurantiacum ; les espèces typiques de 
& Platyæchmea, ni enfin dans un groupe d'espèces affines 
d'Euæchmea (spec. 21-33). Des deux espèces d’Aræococcus si 
différentes déjà extérieurement, l'une (A. micranthus) a des 
faisceaux scléreux indépendants, l'autre (A. parviflorus) en est 
dépourvue. 

Les genres ou groupes suivants sont caractérisés par la pré- 
sence de faisceaux scléreux indépendants : Disteganthus, Che- 
vallieria, Hohenbergia & Euhohenbergia, Streptocalyx $ Piron- 
neava, Gravisia, Portea, Acanthostachys, Ananas, Quesnelia 
8 Wawræa, Neoglaziovia. J'ajoute sans hésiter à cette énuméra- 
lion, le genre Vriesea quoique chez les V. Aeliconioides et 
oligantha je n'aie pu constater leur présence, ce que des maté- 
“riaux plus abondants permettront sans doute de faire. 

Chez les Vriesea et les Guzmania que jai pu examiner 
ainsi que chez les Tillandsia nommés ci-dessus, les faisceaux 
scléreux indépendants se trouvent immédiatement sous l'appa- 
reil tégumentaire de la face supérieure de la feuille, séparés de 
lui par une seule assise de cellules à parois minces. Ils sont 
toujours extraordinairement aplatis; chez le V. dissitiflora et 
les 8 Alcantarea ils peuvent compter avec une profondeur de 
trois assises jusqu'à trente cellules en largeur. Chez T Æchmea 
Mélinonis et quelques autres, ils confinent directement à l'ap- 
pareil tégumentaire. 

Il est presque toujours facile de reconnaitre que les faisceaux 
Scléreux indépendants du mésophylle sont disposés par rangées 
horizontales. Une rangée sous chaque face dela feuille se trouve 
chezle Canistrum aurantiacum, le Portea kermesina, les Æchmea 
bromelifolia, Weilbachi , pubescens ; deux rangées chez l'Æchmea 
Hystriz, le Gravisia chrysocoma, le Portea Nætiigii et petropo- 
litana , chez Y Ananas et le Streptocalyx floribundus; trois ran- 
8ées par exemple chez le Chevallieria comata. ` 


Il est rare que les faisceaux scléreux indépendants soient plus S. ni 


nombreux dans la moitié supérieure de la pec heh bn eu 
= Sures au Prodromus. — IX. Du 


LXVI INTRODUCTION. 


moitié inférieure (Aræococcus micranthus; Æchmea bracteata 
et spectabilis; Hohenbergia $ Euhohenbergia). Ils se trouvent 
exclusivement dans la moitié inférieure et cela en une rangée 
chez le Disteganthus ei les Quesnelia 8 Wawræa, en deux ran- 
gées chez le Neoglaziovia, en outre chez la plupart des /Echmea | 
quand ils existent. 

De véritables faisceaux scléreux protègent le bord des feuilles 
de la plupart des Tillandsia contre les déchirures et l'action du 
vent. Chez presque toutes les autres Broméliacées le méme 
résultat est réalisé par des trachéides fortement épaissies, allant, 
avec de courts intervalles, d'un faisceau conducteur à l'autre et 
créant ainsi un stéréome très efficace. 

Ce sont les tensions résultant de la dessiccation d'un tissu 
succulent juxtaposé à un tissu scléreux qui occasionnent la 
chute estivale normale des feuilles proprement dites de quelques 
Hepetis (p. ex. heterophylla). Dès que l'apport régulier de l'eau 
cesse, la feuille se déchire à quelques millimétres au-dessus de 
la gaine qui est persistante et la partie basilaire restante 


s'enroule en dedans. Cette défoliaison préserve les feuilles d 


délicates de ces espèces contre une perte d'eau trop abondante. 
La dessiccation des tissus la rend inévitable, car la partie persis- 


tante de la feuille renferme sous sa face extérieure un grand a 


massif scléreux, formé de cellules pierreuses et qui se renforce 
en forme de massue vers le haut où ilse termine d’une manière 
abrupte. Le milieu et le côté intérieur de la base de la feuille 
sont occupés par des tissus succulents. Si la turgescence de 
ceux-ci vient à baisser, le côté intérieur se raccourcit pendant 
que le côté extérieur garde sa longueur. Si le raccourcisse- 
ment est assez fort pour provoquer un enroulement de la base à 
de la feuille vers le dedans, celle-ci doit nécessairement se dé … 
tacher au point où le sclérenchyme du côté extérieur s'arrête 
subitement. 


dci te irait 5 SES 


BROMÉLIACÉES (C. MEZ). LXVII 


III. — AFFINITÉS. 


L'affinité des Broméliacées avec les Rapatacées, affinité signalée 
par MM. Drude et Engler, est, à mon avis, indiscutable, Jé 
n'hésite pas à considérer le genre Navia comme marquant la 
transition directe entre les deux familles : la consistance glu- 
macée des sépales, la consistance tendre et toute particulière des 
pétales, sans autre analogue dans la famille, les concrescences 
de ceux-ci qui ne s'observent pas ailleurs, du moins parmi les 
Hépétidées, le nombre peu considérable des ovules et surtout 
l'embryon qui ressemble quant à sa forme à celui lenticulaire 
des Rapatacées ; tous ces caractères me semblent rapprocher 
les Broméliacées de cette famille. Chez une des espèces 
(N. angustifolia) les parois capsulaires sont minces comme 
du papier, cas sans analogue chez les Broméliacées, mais très 
fréquent chez les Rapatacées. Par contre, la structure des anthè- 
res du Navia est absolument celle des Broméliacées : les loges 
s'ouvrent par une fente longitudinale commune et non par des 
pores, comme le font celles des Rapatacées. Le port de ces 
plantes, bien qu'un peu singulier pour les deux espèces connues 
en premier, est aussi absolument bromélioide et n'a rien de 
commun avec celui des Rapatacées, enfin la structure des stig- 
mates accuse également les Broméliacées. 

Les ressemblances qui semblent établir un passage des 
Hechtia et Brocchinia vers les Dracénées, sont relatives au port 
et ne se fondent sur aucun caractère essentiel. 

Les Hépétidées doivent être considérées comme le groupe le 
plus ancien de la famille. Nous leur joignons le genre Navia. 
Elles sont le seul groupe qui se compose exclusivement d'es- 
pèces terrestres. La périgynie des Hépétidinées permet d'en 
faire dériver, avec facilité, les autres groupes. Le genre Hepetis 
ne présente pas seulement la structure la plus simple des écailles 
ligulaires, mais il est aussi le seul où ces productions, ailleurs si 
Précieuses pour la classification, soient dénuées de toute valeur 


LXVIII INTRODUCTION. 


systématique. Mais c'est surtout la structure du fruit et des 


graines qui prouve que les PS sont le prototype de la 
famille. 

Le fruit des Hépétidées est une capsule ; les graines de toutes 
les espèces (à l'exception des Navia) sont pourvues, comme 
cela se voit de la manière la plus frappante dans les sous-genres 
Euhepetis, Phlomostachys et Neumannia, d'un appareil aéro- 
statique dont le mécanisme a fait le sujet de plusieurs travaux 
et qui est formé de deux étroites ailes continuant les extrémités 
des graines allongées. La genèse de ces ailes a été donnée plus 
haut; elles prennent leur origine, tantót du funicule et des 
téguments là où était primitivement le micropyle ; tantôt 


d'un appendice apical caudiforme couronnantaussidéjàl'ovule; — | 


tantót des deux endroits à la fois. 

Les mêmes éléments donnent naissance, chezles Tillandsiées, 
à l'aigrette pappiforme entourant la base des graines (et com- 
posées de rangées de cellules qui se désagrègent latéralement 
tout en restant unies longitudinalement); l'appendice apical 
de l'ovule peut également se transformer en aigrette (Catopsis, 
Vriesea 8 Alcantarea). Il est évident que ce n'est là qu'une mo- 
dification de l'appareil séminal des Hepetis provoquée par une vie 
épiphyte etles besoins d'une plus large dissémination : la filiation 
des Tillandsiées par les Hépétidées ne saurait donc être douteuse. 

Autre est le cas des fruits charnus des Broméliées qui ont 
pour but, non une dissémination par le vent, mais celle par 
les animaux ; ici l'appareil aérostatique est devenu superflu. Ce- 
pendant il existe primitivement chez la plupart des genres oll, 
tout comme chez l' Hepetis, il couronne l'ovule sous la forme 
d'un appendice caudiforme, inutile et caduc. 

Le diagramme suivant résume l'affnité des trois tribus : 


Bromelieæ Tillandsieæ 
Hepetideæ 


Hépétidées. — Pour commencer par les Hépétidées, consta- 


tons d'abord la profonde séparation, sans aucune transition, 


BROMÉLIACÉES (C. MEZ). LXIX 


existant entre les Hépétidinées et les Puyinées d'une part et 
les Naviinées d'autre part : ces deux groupes n'ont de com- 
mun que le fruit capsulaire et les graines dépourvues d'ai- 
grettes. 

Si les données actuelles ne permettent pas de rien pré- 
ciser sur les affinités des trois genres des Hépétidinées 
entre eux et avec le Navia, en revanche il est évident que 
le genre Hepetis est le centre d'où rayonnent, en tous sens, 
des lignes d'affinités conduisant, d'un côté, vers les Puyinées, 
de l'autre vers les Broméliées et les Tillandsiées. 

Ainsi, le $ Mélinonia, par son ovaire presque complètement 
infére et son fruit indéhiscent, établit si bien le passage au 
Billbergia (viridiflora) que Brongniart avait voulu en faire un 
genre particulier des Broméliées. 

Parmi les Puyinées, les genres Lindmania et Hechtia ont les 
graines ailées (bien qu'à ailes un peu plus larges) des 8 EuAe- 
petis; quant au Cottendorfia, ses graines étant inconnues, sa 
place reste douteuse. 

8 Euhepetis, par sa section Normales, fournit le lien avec le 
Deuterocohnia et par les Eliqulatæ il conduit au Puya § He- 
petidopsis. Le 8 Hepetidopsis devient, lui-méme, un centre se- 
condaire se reliant, d'un côté, au Dyckia et Prionophyllum et 
d'un autre, à l'Encholirion, d'un troisième côté enfin, au S Eu- 
Puya etS Pourretia. 

Des traits communs réunissent les Tilandsiées au 8 Neu- 
mannia, par l'intermédiaire du Vriesea S Conostachys (V. Mal- 
Zinei) et du 3 Euguzmania. 

Si j'ai entrepris, ci-aprés, de condenser en un tableau gra- 
Phique les affinités des Hépétidées, cette figure n'a pas la pré- 
tention de représenter un arbre généalogique. À mon avis, le 
but de tout travail de classification doit être, avant tout, phylo- 
généti que, mais, à l'heure présente, les matériaux dont nous 
disposons sont encore trop incomplets pour permettre d'établir 


| clairement la filiation de tous les genres des Broméliacées. J'es- 


Père : cependant que plus d'une des lignes allant dans mon, 


LXX 
tableau d'un nom à l'autre, 


nité phylogénétique. 


PEN Z a 
f PUYINÆ 
A Prionophyufr 


3^ 
ke 

7. Loire 
a a PELA 


i 


i 
& “À galería 


> dui 


Jr: 
z 


Fernseea 


Deuterocohnia JJ 


Weicena--tobepef elis 


INTRODUCTION. 


correspond réellement à une affi- 


E 
: TILLANDSIEÆ i 
* ` 

\ 
: Guz — 
ds Vriesea Ñ Conostachys 
iai po b 


Encholition 
NÆSEN 
UY. "e * 
(hepetidopsis ^ 
Needs T 
i À 
AEN 


Phlomostachys— Veumanps 


Brocchinia 


+ 


HEPETIDINE // 
SES ad 


sn 


i BROMELIEÆ 


C 


Ned ne raie nt 


Tillandsiées. — Seul le genre Tillandsia offre de grandes dif- 
ficultés, en raison de son peu d'homogénéité. On a l'impression 


Diaphoranthema 


Phytarhiza 


_Anoplophytum. ^. 
Pityrophyllurn Ad vobia 
Platystachy Allardtia 


i 
t 
' 
' 
D 
t 
i 
' 


Pseudocatopsis 


que des souches différentes 


épiphyte, ont fini par se ressembler au point d’être aujourd'hui 


, par suite de l'adaptation à la vie 


ASTEEN TIENE 


BROMÉLIACÉES (C. MEZ). LXXI 


inséparables en genres distincts. La ressemblance du 8 Pseu- 
docatopsis avec les Catopsis ne se rapporte qu’au port. En réalité, 
ce sous-genre semble apparenté au Vriesea ; malheureusement, il 
s'approche tellement aussi des § A//ardtia qu'une ligne de démar- 
cation entre les deux est difficile à tracer. 

Le schéma ci-dessus donnera une idée des affinités mutuelles 
des sous- -genres de Tilländsia. 

Les particularités de son aigrette assignent une GS à à part 
au genre Catopsis; cependant on ne saurait méconnaitre ses 
relations avec les Guzmania. 

J'ai tàché de rendre, dans le schéma suivant, les affinités 
actuelles des Ti//andsices : 


Tillandsia 


—— — 


"m, in 
Thecophy! lum Y 


I HT 


! 
stint etia Caraguata ; 
PE ok rk Mee Me Ni ER PT gea j 
» bo Te E LM PIS "e T, » 
å Euvriesea --- es M ln 


jS» 2n 
ØR 


£ 
VRIESEA ; 
"E E C GUZMANÍÁA 


( Hepetis 8 Neumannia ) 


Broméliées. — Les seules traces d'affinité qu'on puisse recon- 
naitre dans cette tribu sont celles unissant le genre Billbergia, 
par l'intermédiaire du Quesnelia, au genre Æchmea qui lui- 


méme n'est pas homogene et forme le centre du groupe entier 
des Æchméinées. 


Il serait puéril de continuer cet exposé; je me boriš rendre; taut ro 


Par un schéma, les relations mutuelles des iiu 
mes études m'ont mis à méme de les concevoir. Aa 


LXXII INTRODUCTION. 


r 
te \ 
i N.L. --Archæobromeliæ } 
P, ri 
hs , * 


f— dim 7 


1 Æchmetiæ 


| Disteqganthinæ 


EF SES OR dan 
RE ee 


Rhodostachys 1 


vod j 
t * LI y 
/ Neoglaziovia SE F 
H Billbergia i SULERTE 
"o Fernseea M dade ue 


` 
x 


s epe 


Hepetis & Mélinonia 


IV. — DISTRIBUTION GÉOGRAPHIQUE. SR 


Toutes les Broméliacées sont américaines et avec les Cactées | 
elles sont les représentants les plus caractéristiques de la flore 
du Nouveau-Monde. De nombreuses espèces contribuent, d'une — | 
manière si essentielle, à la physionomie végétale de ces con- … | 
trées qu'il n'y a presque pas de récit de voyage dans l'Amé- 
rique tropicale qui ne fasse au moins mention du Tillandsia 
usneoides, cette forme singulière entre toutes. : 

L'aire géographique de la famille s'étend du 38° de latitude 
N. au 40* de latitude S. en Argentine et au 43* dans le Chili. E 
Les espèces qui s'avancent le plus vers les pôles sont toutes — 
des Tillandsia : dans le Nord, les T. usneoides et recurvata, vers — 
le Sud, les T. coarctata, retorta et myosura. Ce sont aussi des a 
Tillandsia qui atteignent les altitudes les plus élevées. Quant : 
à la distribution des espèces, les Antilles ne sont guère moins 
riches que le continent; une espèce habite les îles Gala- 
pagos (Tillandsia insularis) et deux autres sont propres à 
Juan-Fernandez (Rhodostachys elegans; 'Greiga sp. cf. p. 45: 
annot. ). y dis ; 

Quant à la richesse des espèces, quatre circonscriptions | 
surpassent toules les autres: ce sont le Mexique, les pays An- 


BROMÉLIACÉES (C. MEZ). LXXIII 


dins (la Colombie, l Ecuador), les savanes du Sud-Amérique 
central et surtout le Brésil sud-oriental. 

La famille embrasse 997 espèces, dont 103 mexicaines, 
209 habitant la Colombie (à l'exclusion de Panama) et l'Ecua- 
dor, 106 distribuées dans les savanes du Brésil central et dans 
les États riverains de La Plata, 157 confinées dans le petit 
État brésilien de Rio de Janeiro. Dans cette énumération 
ne sont pas comprises les nombreuses espèces horticoles à ori- 
gine inconnue ou obscure. 

Nous allons passer en revue les différentes contrées, en fai- 
sant ressortir les particularités des Broméliacées qui leur sont 
propres. 

Frompzr. — 13 espèces ont été trouvées dans cette péninsule 
ainsi que dans les Cays qui suivent ses côtes, à savoir: 12. Til- 
landsia et 4 Catopsis, dont aucun n'est endémique. Toutes ces 
espèces doivent avoir émigré en Floride depuis les Grandes An- 
tilles et probablement depuis l'ile de Cuba, car ni le Catopsis 
Berteroniana, ni le Tillandsia festucoides ne se retrouvent au 
Mexique. 

Les espèces des Ires Banauas sont identiques à 
Floride. 


Texas. — Trois espèces, dont une seule remarquable, 


celles de la 


l'Hechtia Texensis. Elle fait partie d'un genre mexicain et se 
retrouve au Mexique. 

Mexique (y compris Yucatan). — Des 103 espèces, 64 sont 
endémiques. Le genre Tillandsia fournit, à lui seul, la majorité 
des espèces (56) dont 36 appartiennent à § Platystachys, 6 à 
SP ityrophyllum. Un autre trait caractéristique est le grand 
nombre des Catopsis (9) et des Hépétidées (11 Hepetis, 14 Hech- 
lia). Les Bromelia commencent avec 3, les Æchmea avec 
5 espèces, parmi lesquelles le sous-genre endémique Podæch- 
mea. Vriesea est représenté par une seule espèce anomale 


(V. Malzinei). Des 16 espèces du Yucatan, une seule est endé- j E. Dee 


mique : Hechtia Schotti. " 
Le GUATÉMALA- compte, jusqu' ici, 45 spices dont s. inst. 


LXXIV INTRODUCTION, 
qu'un genre (Androlepis) sont endémiques. Le facies mexicain — | 
prédomine, ce qui se voit à la prépondérance des 7r/landsiées 
(dont 26 identiques) et à la richesse des sous-genres P/atysta- 
chys et Pityrophyllum. Seul, le sous-genre Neumannia, assez 
bien représenté, accuse l'influence centro-américaine. 

Le Honduras, dont la végétation est encore si peu explorée, 
est également tributaire du Mexique; aucune espèce connue 
jusqu'ici, n'est endémique. 

NicaraGua. — Espèces connues 29, dont 3 endémiques. Le 
facies est encore principalement mexicain : 17 espèces sont 
communes aux deux pays. Cependant, l'influence sud-améri- 
caine s'aecentue : Guzmania fait son apparition avec trois 
especes; des deux Æchmea, l'un (Æ. tillandsioides) suit la côte 
atlantique jusque dans la région de l'Amazone, l'autre (Æ. pus 
bescens) se retrouve à Costarica et à Panama. 

Cosrarica. — Dans la partie descriptive, j'ai englobé dans 
cette région le volcan Chiriqui, quoiqu'il soit situé sur terri- 
loire panamien. Ce massif forme la limite méridionale de l'in- 
fluence mexicaine, fort sensible encore à Costarica, nulle dans 
le reste de Panama. Espéces connues 56, dont 20 endémiques, 
8 mexicaines, 7 sud-américaines (et, en partie, insulaires). La 
distribution des Sulcatæ commence avec le Billbergia rosea ; 
Wittmackia s'étend jusque-là depuis la Guyane ; nous rencon- 
trons aussi les premières espèces de Guzmania § Thecophyllum. 
Vriesea devient plus nombreux et à côté de trois espèces fort 
singulières et très affines, nous avons le premier représentant 
de $ A/cantarea, dont la plupart des espèces peu nombreuses i 
habitent le Brésil sud-oriental. La richesse des Guzmania et ' à: 
la présence de deux Æchmea dont l'un (Æ. Magdalenæ) se re- 
trouve dans la Colombie et l'Ecuador et dont l'autre (Æ. Ma- 
riæ-Reginæ) est trés voisin d'une espèce andine de la Colombie, 
indiquent une immigration andine. Les relations avec les An- 
tilles seront exposées plus loin. 

Panama. — Les collections faites dans l'isthme sont toutes trés - 
incomplètes en ce qui concerne les Broméliacées. Espèces 


BROMÉLIACÉES (C. MEZ). LXXV 


connues 19, dont 3 endémiques. L'influence mexicaine a dis- 
paru et avec elle la plupart des Tillandsia. Une espèce des 
Guyanes et de la région de l'Amazone : Æchmea setigera a ici 
sa limite nord. 

Ixpes Occinexrazes. — Les Antilles restent en dessous de ce 
qu'on pourrait s'attendre de leur situation géographique : es- 
pèces connues 73, dont 41 endémiques et 22 limitées à une 
seule ile. Quant à ses Broméliacées, lile de la Trinité fait 
parlie des Guyanes et sera traitée séparément. 

Pour chaque ile prise à part je reléve les nombres suivants des 
espèces dont ceux entre parenthèses correspondent aux espèces 
endémiques : la Jamaïque 44 (7) ; Cuba 36 (4) ; Saint-Domingue 
23 (1); Portorico 26 (3); Saint-Thomas 12 (0) ; Saint-Eustache 
1 (0) ; Guadeloupe 21 (3) ; Dominica 18 (0) ; la Martinique 22 (2); 
Sainte-Lucie 44 (0); Saint-Jean 4 (1); Saint-Vincent 20 (1); 
Tobago 16 (0) ; les Bahamas 7 (0). 

Les espèces suivantes sont caractéristiques pour toutes les 
Antilles : le Bromelia Pinguin (se retrouve sur le continent 
dans le Guatemala, à Panama, Venezuela, où il a été peut- 
être introduit d'ancienne date comme plante très propre à 
former des haies défensives), l'Hepetis angustifolia et le Catopsis 
nutans (ce dernier se retrouvant à la Trinité et à Costarica). 
Exclusivement propre aux Petites Antilles est le Wittmackia 
lingulata et aux Grandes Antilles le Hohenbergia 8 Witimac- 
kiopsis. 

La Jamaïque. — La flore montagneuse de cette île a des 
traits accusant indubitablement des relations d'origine commune 
avec la végétation du Venezuela : à côté d'espèces à aire éten- 
due et communes au Venezuela et à la Jamaïque, on peut 
Signaler l’Æchmea panniculigera et le Tillandsia Fawcetti dont 
les parents les plus proches habitent le Venezuela, deux — 
espèces andines (T///andsia incurva et complanata) atteignant PH 
leur limite nord à la Jamaique, enfin la richesse des espèces (T, s 
de Guzmania genre andin, moins bien représenté dans le reste — 
des Antilles. Seul le Tillandsia streptophylla indique une rela- — 


LXXVI INTRODUCTION. 


tion avec l'Amérique Centrale; toutes les autres espèces com- 
munes aux deux circonscriptions, font partie de la flore côtière 
mexico-caraibe ou sont ubiquitaires (Tillandsia usneoides, recur- 
vata). 

C'est à cette flore côtière qu'appartiennent, à l'exception du 
Tillandsia circinata tous les Tillandsia observés à la Floride. 
Ellé s'étend par-dessus les Antilles, longe le Mexique, l'Amé- 
rique Centrale, la Colombie, le Venezuela et les Guyanes, tan- 
tôt limitée à une étroite zone littorale, tantôt remontant les 
vallées loin vers l'intérieur (p. ex. dans la Colombie). On peut 
citer comme plantes caractéristiques de cette flore côtière, les 
Tillandsia suivants : utriculata, aloifolia, fasciculata, polysta- 
chya, Balbisiana, Valenzuelana. 


Cusa. — Cinq espèces communes à la Jamaïque et à Cuba et 


ne se retrouvant pas ailleurs, relient étroitement les deux iles. 
On pourrait voir une influence mexicaine dans la présence du 
Tillandsia argentea, à ce qu'il semble proche parent du T. fili- 
folia du Mexique, mais non moins voisin du T. aloïfolia de la 
flore côtière. Par contre il existe des relations très curieuses 
avec le Brésil sud-oriental, relations prouvées par la présence 
de l'Hepetis fulgens, du Vriesea platynema et peut être aussi 
celle du Tillandsia capitata, espèce encore imparfaitement 
connue, dans le cas oü elle se rangerait réellement dans le 
sous-genre Anoplophytum. 

L'ile de Sarxr-DowixcvE n'a. fourni qu'une seule espèce endé- 
mique, l'Hepetis tomentosa faisant partie du groupe insulaire 
de VH. angustifolia ; mais sa flore est encore trop imparfaite- 
ment explorée pour qu'on puisse en dire davantage. 

Porrorico. — A une exception près, toutes les espèces habi- 
tant cette ile appartiennent aux groupes des Grandes Antilles; 
8 Witimackiopsis se termine ici. Seul l'Hepetis ramosa est 
commun aux Petites Antilles. 

Comme espèces caractéristiques des Grandes Antilles on 
peut noter le Tillandsia sublaxa, et les Guzmania erythrolepis. 


et Sintenisir. 


jh 
E 
Es 
i 
i: 


SR Qu V une 


BROMÉLIACÉES (C. MEZ). LXXVII 


En ce qui concerne les Petites Antilles, il n'y a été fait de 
collections étendues que dans les iles Sur-le-Vent. Selon les 
quelques indications qui m'ont été fournies verbalement au sujet 
des iles Sous-le-Vent, situées en face de la cóte venezuelienne, 
toutes leurs Broméliacées appartiennent à la flore côtière 
mexico-caraibe. 

Les ires Sur-1e-VEexr hébergent quelques espèces provenant 
sans doute d’une immigration depuis la Guyane; ce sont le 
Wittmackia lingulata allant de la Trinité jusqu'à Saint-Thomas, 
le W. odora allant jusqu'à Tobago, le Gravisia aquilega se 
retrouvant sur les cótes venezueliennes et brésiliennes. Les 
8 Platyæchmea (Æchmea serrata, Smithiorum, dichlamydea) se 
relient aussi étroitement à des espèces de la Guyane et du 
Brésil. Comme productions endémiques on peut noter l'Hepetis 
8 Glomerohepetis et un groupe de Guzmania d'un port analogue 
(G. di grid a Dussit, Plumieri). 

ile de la Trixiré fait, floristiquement, partie du continent 
voisin et spécialement de la Guyane. Espèces connues 31, dont 
Tendémiques. Deux espèces seulement manquentau continent et 
soni répandues dans les Antilles ( Wittmackia lingulata, Æchmea 
dichlamydea), 12 sont communes à la Trinité et à la Guyane, 
3 enfin ont leur aire principale encore plus au Sud (Gravisia 
exsudans, Hohenbergia stellata, Tillandsia Gardneri). Les deux 
genres Aræococcus et Billber gia sont représentés à la Trinité. 

Sur le continent on peut distinguer deux régions générales: les 
Guyanes et le Brésil d'un cóté, les pays Andins avec l Argentine 
de l'autre. La première région est caractérisée par la forte 
réduction numérique des genres Tillandsia et Guzmania, et par 
la prépondérance des Broméliées et des Vriesea. Les Hépétidées 
sont également fréquentes dans les deux régions. 

Les GvyaxEs forment avec le bassin de l'Amazone (et l'ile de 
la Trinité) une måme circonscription florale dont l'uniformiíé 
S'accuse, cependant, moins par des espèces communes (11) que e 
Par des genres et des sous-genres communs et. endémiques ~ À 
(Brocchinia, Navia, $ Eustreptocalyx, $ Mélinonia). - E = 


LXXVIII INTRODUCTION. 


connues 70, dont 32 endémiques dans la Guyane seule et 
38 endémiques dans la circonscription ci-dessus indiquée. 
Genre appartenant exclusivement à la Guyane : Disteganthus. 

Des espéces non endémiques quelques-unes sont andines, 
habitant les montagnes élevées de la frontière brésilienne : 
Puya Augusta et floccosa, Lindmania guyanensis; d'autres font 
partie de la flore côtière mexico-caraibe : Bromelia Karatas, 
Catopsis Berteroniana et nitida, Tillandsia punctulata et com- 
pressa. Des espèces différentes d’un méme genre établissent 
des connexions, d'un côté avec les montagnes côtières du Brésil 
oriental (Aregelia Morreniana, Cryptanthus Lacerdæ, Quesnelia), 
d'un autre côté, par une espèce de Vriesea d'une étroite affinité 
(V. pachychlamys) avec le Costarica (V. gladioliflora, viminalis, 
subsecunda) et l'ile dela Guadeloupe (V. Guadelupensis). 

RéGion DE L'AuazowE (« Hvrza »). — Le nombre des espèces 
y est moins élevé (49) que celui dela Guyane, mais la propor- 
tion endémique y est supérieure de beaucoup (31). Les relations 
avec la Guyane ont déjà été exposées. L' HepetisS Schweideleria 
et la seule espèce brésilienne de Guzmania (vittata) forment une 
liaison avec la flore dela Colombie. Le Bromelia S Distiacanthus 
est exclusivement propre à la région de l'Amazone. 

Cette région se caractérise, en outre, par la grande pauvreté 
des genres Tillandsia (4 espèces, endémique : Paraënsis, fort 
répandue : tenuifolia, ubiquitaires : usneoides et recurvata) et 
Vriesea (A espèce), et par l'abondance des Æchmea qui de- 
viennent le genre le plus nombreux, ainsi que par la présence 
de Billbergia. Le Canistrum amazonicum et le Bromelia fastuosa 
sont les représentants de groupes propres au Brésil sud- 
oriental; la présence d'un Deuterocohnia évoque les campos 
du Brésil méridional et de l'Argentine. 

BRÉSIL NORD-ORIENTAL. — Dans les États de Piauhy et de 
Ceara, entre le bassin de l'Amazone et l'État de Pernambouc, 
la steppe centrale brésilienne atteint la mer : on n'y trouve 
que deux espèces, toutes les deux représentants de cette flore, - 
l'Encholirion spectabile et le Neoglaziovia. 


BROMÉLIACÉES (C. MEZ). LXXIX 


BrésiL ORIENTAL. — Les chaines longeant la côte entre les 
États de Pernambouc et de Sainte-Catherine sont particuliére- 
ment riches en Broméliacées : espèces connues 239, abstraction 
faite des quelques espèces sporadiques des campos. La richesse 
la plus grande s'étale dans le petit État de Rio de Janeiro 
(146 espèces). 

Les genres strictement endémiques de cette région sont les 
suivants : Chevallieria, Acanthostachys, Portea, Fernseea, Cotten- 
dorfia ; on peut leur en adjoindre quatre autres qui n'ont, chacun, 
qu'une seule espèce au delà des confins Nord : Cryptanthus, 
Aregelia, Nidularium, Canistrum. La grande majorité des 
espèces des Billbergia, Hohenbergia, Æchmea, Vriesea ont ici 
leur patrie. Les Tillandsia et les Hépétidées sont relativement 
moins, quoique encore assez abondamment développés. 

Érar DE PERNAMBOUC. — Espèces connues 14, dont 9 endé- 
miques et 2 seulement se retrouvant plus vers le Sud. Il y a 
quelques échanges avec la Guyane : Pernambouc lui donne le 
Vriesea procera et en reçoit le Wzttmackia odora, ei les Gravisia 
aquilega et exsudans. Une seule espèce lui est commune avec 
la région de l'Amazone : Æchmea thyrsiflora ; une autre espèce - 
Congénère : Æ. tomentosa y a ses plus proches parents ainsi 
qu'à la Guyane. 

Érar DE Baura. — Espéces connues 40, dont 16 endémiques, 
et 18 se retrouvant à Rio de Janeiro. C'est ici que commencent 
à se répandre les genres Billbergia et Vriesea et que se trouve le 
centre de l'aire des /Echmea $ Lamprococcus. 

Erar DE Rio pe Janeiro. — La richesse en est incomparable. 
Il est vrai que les meilleures collections y ont été faites. Si 
ous sommes si exactement renseignés sur cette contrée, c'est 
grâce aux recherches incessantes de M. Glaziou. Espèces con- 
nues 157, dont endémiques 87, parmi lesquelles le genre mono- 
type Fernseea, espèces s'étendant vers le Sud, le plus souvent 
Jusqu'à Sainte-Catherine 37, jusqu’au Paraguay 5. Le genre 
Aregelia est représenté par 12 espèces, Nidularium par 10, 
Æchmea par 45, Billbergia par 49, Vriesea par 41; en leur 


LXXX INTRODUCTION. 


opposant un seul Dyckia et 21 Tillandsia nous avons suffi- 
samment mis en relief le caractère particulier de la florule des 
Broméliacées de cette riche contrée. 

Érar DE Samr-Pavr. — Espèces connues 49, dont 11 endé- 
miques, 23 allant à Rio, 18 s'étendant à Sainte-Catherine, 
16 communes avec les Minas Geraés. Une grande partie de cet 
État étant située à l'intérieur de la Serra do Mar et occupée par 
des campos, les formes campicoles y sont proportionnellement 
un peu plus nombreuses qu'à Bahia et à Rio. La grande majorité 
des espèces provient de la Serra do Mar. A l'exception des 


8 Alcantarea, des Chevallieria et du Streptocalyx floribundus, de 


ces géants parmi les Broméliacées de Rio, peu des formes 
typiques y manquent, entre autres le peu apparent Cryptanthus. 

ÉTAT DE SAINTE-CATHERINE. — Quelques-unes de ses Bromélia- 
cées ont déjà été figurées dans l'Atlas de Gaudichaud, mais - 


une étude détaillée et étendue de la florule de cet État n'a été — 


faite que tout récemment. Elle ressemble, d'une maniere sur- 
prenante, à celle de Santos (Saint-Paul). Espèces connues 51, 
dont 17 endémiques. Genres prépondérants : Nidularium, 
Æchmea, Vriesea. 

. Érar DE Goyaz. — Apparlenant à la formation des campos, 
cel État est peu riche en Broméliacées (11), mais elles sont, à 
une exception près (Tillandsia streptocarpa), toutes endémiques. 
Les Hépétidées en font plus de la moitié, parmi lesquelles nous 
notons 4 Dyckia. Des 4 Broméliées parmi lesquelles se trouve le 
genre endémique Orthophytum, 3 sont terrestres. 

Érar pe Minas GErars. — Ici les Broméliacées des campos 
arrivent à leur maximum de développement : de 75 espèces 
connues 36, presque toutes campicoles, sont endémiques, parmi 
lesquelles le genre Andréa et le sous-genre Hoplocryptanthus 
30 espèces sont terrestres, dont 20 Dyckia et 2 Encholirion. Les 
espèces non endémiques (39) se retrouvent presque toutes dans 
les États maritimes dont Minas Geraës fait partie par son 
prolongement vers la Serra do Mar. 

Un fait des plus curieux, signalé déjà par Martius et serlo. 


E 
| 
| 


BROMÉLIACÉES (C. MEZ). LXXXI 


par Gardner, est l'étroite localisation des espèces endémiques. 
Parmi les Broméliacées, c’est surtout le cas pour le genre 
Dyckia : presque chaque station a son espèce particulière, très 
peu d'espèces ont été rapportées par plusieurs botanistes. Si 
M. Ule, tout récemment, a récolté le Dyckia rariflora connu 
depuis Martius, ce n'est qu'en d» prenant dans la station méme 
de cet auteur. 

Érar pe Maro Grosso. — Espèces connues 8, dont 4 endé- 
miques et 3 appartenant aux Puyinées (2 Dyckia, 1 Deutero- 
cohnia). La plupart des espèces montrent le facies des campos, 
conformément à la nature du pays. Deux espéces silvicoles 
(Æchmea pulchra, Vriesea glutinosa) qui se retrouvent au Para- 
guay, ont probablement de là trouvéleur chemin dans les foréts 
de Mato Grosso, car il n'est pas à supposer qu'elles aient été à 
méme de franchir les campos qui séparent leurs stations bré- 
siliennes. 

L'EraT pe Rio Grande po Sur forme une méme circonscription 
florale inséparable d'avec l'Unvevav : ici les campos de l'inté- 
rieur atteignent la côte méridionale. Cinq espèces de Dyckia (y 
compris Prionophyllum) attestent le caractère de cette forma- 
tion. Espèces connues 17, dont 9 endémiques, parmi lesquelles 
le genre Prionophyllum. L'absence des nombreux Tillandsia — — 
8 Diaphoranthema (à l'exception des ubiquitaires T. usneoides ^. 
et recurvata) forme un trait très distinctif d'avec la flore de | de 
l'Argentine : les deux circonscriptions n'ont de commun que le | 
T. ixioides et d'analogue queles deux espèces affines T. Arequitæ f 
(Rio Grande) et zipAioides (Argentine). Les grands genres des — 
montagnes de la côte orientale ont disparu (Cryptanthus, Are- 
gelia, Nidularium, Canistrum, Hohenbergia, Billbergia), c'est. - 
probablement le cas aussi pour le genre Hepetis, car I flam- 
mea indiqué comme des environs de Buenos-Ayres, me sephia 
d’origine discutable. 

Paraguay, — Les Broméliacées du Paraguay représenti 
deux types géographiques différents. Les espèces silvicoles 
Partiennent toutes à la flore du Brésil sud-oriental ; je 'en 


Suites au Prodromus. — IX. 


* 


LXXXII INTRODUCTION. 


7 espèces, à savoir 3 Billbergia, 2 Æchmea et 2 Vriesea. Les es- 


pèces campicoles et surtout celles des sommets des montagnes 


sont inséparables de la flore de l'Argentine (et de la Bolivie — 


limitrophe). 

ARGENTINE. — Ainsi circonscrite, la flore de l'Argentine a 
59 espèces, dont 39 endémiques et, parmi celles-ci le genre: 
Deinacanthon. 

L'influence des campos du Brésil central s'accuse par la pré- 
sence de 6 espèces communes aux deux territoires et par le 
grand développement (12 espèces) que le genre Dyckia a pris 
en Argentine. 

Par contre, la plupart ddl nombreuses (37) espèces de Til- 
landsia portent franchement le caractère andin. Les plaines et 
les montagnes peu élevées, par exemple de l'État de Cordoba 


sont habitées par des espèces qui se retrouvent sur les hauts 


sommets de la Bolivie et du Pérou. Elles adhérent (p. ex. 
T. coarctata) aux rocailles des pampas, aux branches du Celtis 
Tala et d'autres broussailles; au Rio Negro elles dépassent le 


40° de latitude méridionale. Rien ne saurait donner une idée 


de la vitalité de ces minuscules Ti//andsia épiphytes, qui, par 
leur port, imitent des Cryptogames : les mêmes espèces (T.. po- 
lytrichoides, etc.) se retrouvent absolument identiques, au 
sommet du Sorata, dans la « puna » de l'Argentine et dans la 
forét vierge de Rio de Janeiro. 

Le caractère andin s'exprime, en outre, dans les trois Puya, 
dont un se retrouve dans la Bolivie, dans le Lindmania florida 
et le Deiënacanthon si les affinités de ce genre avec les Greigta 
sont plus immédiates qu'avec les Bromelia. 

Cuin. — Les Broméliacées ne fournissent qu'un contingent 
peu nombreux à la flore de ce pays : 25 espèces, dont 20 endé- 
miques. La faiblesse de cet apport est compensée par la pré- 
sence de deux genres endémiques : Fascicularia et Rhodosta- 
chis, tous deux à position systématique fort douteuse et 


| qu'il serait difficile de comprendre dans le type andin. Quant 
A l'affinité des Fascicularia, je ne saurais risquer aucune hypo- 


ius M d 
NEU 


+ 


BROMÉLIACÉES (C. MEZ). LXXXII 
thèse; pour les Rhodostachys, il existe des rapports et encore 
sont-ils fort lointains avec le genre Fernseea, rapports soupçon- 
nés déjà. par Wawra, sans qu'il ait réussi à leur donner une 
forme concrète. 

Toutes les autres Broméliacées sont andines. Chose assez 
curieuse, les Broméliées occupent le premier rang : le genre 
Greigia a ses représentants le long des Cordilleres, jusque dans 
le Venezuela. Les Hépétidées sont surtout représentées par 
8 Puya, genre andin par excellence. Les Tillandsia sont moins 
nombreux (5). 

Quant aux iles situées en face de la cóte du Chili, notam- ; 
ment le groupe de Juan Fernandez, leurs Broméliacées sont mU 
loutes du type chilien. dH 

Borrvig. — Espèces connues 50, dont 27 endémiques. A part — 
quelques faibles traces de formes brésiliennes (1 Æchmea, 
1 Billbergia, 2 Dyckia), la grande majorité des espèces est an- 

dine. 

Le caractère andin s'annonce, d'un côté, par la richesse des xd 
Puya (10), des Tillandsia (20) et des Hepetis (1) mais surtout dope 
par le chiffre élevé d'espéces communes à la Bolivie et au DER 
Pérou (10). Deux espèces se retrouvent au Chili, mais 44 = 
en Argentine, celles-ci presque sans exception descendues 


des hautes sommités boliviennes dans la « puna » de l'Argen- 
tine. 


Un fait trés curieux est la concordance entre la flore boli- 
vienne et la florule des sommets des montagnes granitiques d'é- — 
lévation moyenne entourant Villa-Rica et Paraguari dans le g 
Paraguay. Une énigme phyto-géographique est la réapparition, 
dans la Bolivie, du Vriesea heliconioides des côtes de la mer 2 
Caraïbe. Il est surprenant, en outre, que le genre Guzmania- 


ne soit, jusqu'ici, représenté dans les collections que par a 
seule espèce, E : 


Pirot: s Si Foi fáit- abstraction ‘du: haut bassih de l'Am i- 
zone inséparable de la partie brésilienne de ce vaste sy - 
luvial, ainsi quë je l'ai fait pour les plantes récolt 


LXXXIV INTRODUCTION. LS 


Pæppig dans les vallées du Marañon et du Huallaga, il ne reste 
plus qu'une seule espèce qui soit commune aux deux flores, | 
toutes les 42 autres (dont 28 endémiques) sont andines. J'ai pris 
ce caractère andin assez en grand en l'attribuant à quelques 
^ espèces fort répandues en dehors des Cordillères (p. ex. Guz- 
à mania monostachya, Tillandsia usneoides et recurvata) chaque 
fois que leurs affines se retrouvent un peu nombreuses dans 
les Andes. | 
Les genres les plus riches en espèces sont Hepetis (11) et Til- 
à . landsia (19). Puya (4) et Guzmania (6) quoique bien repré- 
BER .sentés, restent en dessous des chiffres des pays plus septen- 
-. trionaux. Espèces communes avec l'Ecuador : 8, avec la 
å : - . Colombie : 6. i^ 
j "Le groupe des {les Galapagos, fort éloigné de la côte péru- 
vienne, possède une espèce endémique de Tillandsia très affine 
avec certaines formes péruviennes. 


Ecuapon. — Ce pays se range immédiatement après le Brésil 
sud-oriental si l’on tient compte du peu d’étendue de son 
territoire ; espèces connues 78, dont 53 endémiques. Selon le 
caractère andin de la flore entière, le genre Tillandsia prévaut 
avec 40 espèces, suivi d'Hepetis (13 esp.) et de Guzmania (10). 
i Les relations les plus intimes existent avec la Colombie et sont 
i En | attestées par la présence commune de 20 espèces, parmi les- 
E quelles le genre endémique Sodiroa et par le grand développe- 
ment du genre Æchmea et du sous-genre Pseudocatopsis. Une 
seule espèce (Vriesea Barilleti) sort de ce cadre uniforme; 
Bs A appartenant à un groupe du Brésil oriental. Peut-être la re- 
je trouvera-t-on un jour au Brésil, ce qui dissiperait les doutes 
SOM que l'indication bien vague de « Ecuador » m'a inspirés. : 

Corowwie. — La richesse de ce pays en Broméliacées est 
incroyable : espèces connues 151, dont 108 endémiques, parmi 
lesquelles le genre Ronnbergia, avec 3 espèces, et probable- 

ne ment aussi le genre monotype Bakeria, dont la provenance est 
encore quelque peu incertaine. ' 

L'ordre des genres, quant au nombre de leurs espèces, est 


BROMÉLIACÉES (C. MEZ). | LXXXV 


le méme que dans l'Ecuador et au Pérou : d'abord Tillandsia 
(52) et surtout les sous-genres Pseudocatopsis (13) et Allard- 
tia (15); en second lieu, Hepetis (24), puis Guzmania (26), Puya 
(45) qui atteint ici son point culminant, Æchmea (12). Legenre 
Sodiroa a T espèces. | 

Il existe une parenté avec la flore de l'Amazone, établie, non 
par un nombre un peu considérable d'espéces communes, mais 
par des groupes communs aux deux pays (Hepetis § Schwei- 
deleria, Æchmea & Rubidospadix). 

Nous avons déjà fait mention de la flore côtière caraibe pé- 
nétrant profondément, par les voies des vallées, dans l'inté- . 
rieur de la Colombie; rarement des espèces faisant partie de 
cette flore, rayonnent davantage vers le Sud : ainsi, l Hepetis 
heterophylla se retrouve dans l'Ecuador, le Tillandsia panni- 
culata pénètre jusque dans la Bolivie. 

Conformément à la situation géographique, les espèces 
habitant la Sierra Nevada de Santa Marta s'approchent plus 
des formes venezueliennes que de celles de la Colombie 
centrale. 

VENEZUELA. — Espéces connues 62, dont 30 endémiques. 
Trois circonscriptions florales viennent, dans ce pays, entre- 
mêler leurs ressortissants dela faconla plus intime : le contingent 
andin est caractérisé par la prédominance de 27 Tillandsia (dont 
2 8 Pseudocatopsis et 9 8 Allardtia), par la richesse du genre 
Hepetis (10) et par la présence de 7 Guzmania et de 4 Greigia; | 
la flore côtière caraibe a fourni 14 Bromelia, 1 Gravisia et 
12 Tillandsia 8 Platystachys ; Vinfluence des Guyanes et du 
Brésil se manifeste par 3 Vriesea et 1 Hohenbergia. Un seul 


petit groupe d’Æchmea semble appartenir en propre au Vene- — 


zuela (Æ. spectabilis, cymoso-panniculata, filicaulis, Fendleri). E 
Mais son endémie est peu prononcée, car des espèces affines se — 
retrouvent à la Jamaique, dans l'Amérique centrale, dans ja 
Colombie et la région de l'Amazone. | j us 
Espèces les plus répandues. — Le nombre des espèces c eu- T 
Pant l'aire entière de la famille, est minime :- seul, le 7il- 


LXXXV — : INTRODUCTION. | 
landsia usneoides se trouve partout; son rival, le T. recurvatà 
fait défaut en Argentine et semble trés rare au Chili. 

Parmi les Broméliées, les deux ZEchmiea suivants ont l'aire 
la plus étendue : VÆ. nudicaulis qui va du Mexique et lÆ. bro- 
melifolia qui va du Venezuela au Brésil méridional, les deux 
évitant les Andes. 

Toutes les Hépétidées ont des aires relativement restreintes, | 
à l'exception de lH. heterophylla, qui s'étend du Mexique à | 
l'Ecuador et de l'H. angustifolia habitant les Antilles. et l'ile - 
dela Trinité. — 

Les Tillandsiées les plus répandues sont, aprés les deux m 
nommées ci-dessus, le Tillandsia polystachya (de la Floride au ; 
Brésil méridionäl), le T. pruinosa et le Catopsis sessiliflora (du 
Mexique au Brésil méridional), le T. juncea (de la Floride jus- 
que dans la Bolivie, mais ne se retrouvantplus ni dans le Brésil, 
ni en Argentine), le 7. pulchella (Antilles et Venezuela jusqu'en 
Argentine, andicole seulement dans la Bolivie), le 7. bulbosa 
(Antilles, Colombie, jusqu'au Brésil central, absent dans les 
pays Andins méridionaux). 

La flore côtière mexico-caraibe fournit aussi quelques es- 
pèces d’une large distribution, ce sont les Tillandsia utriculata, 
aloifolia, tenuifolia, fasciculata, Balbisiana et Valenzuelana, 
les Guzmania monostachya et lingulata. i 

Les espèces les plus répandues des campos et des pampas du 3 
Sud sont les Tillandsia loliacea et polytrichoides. 

Le tableau synoptique suivant résume la distribution géo- 
graphique des genres et des especes : 


UNE MN 


BROMÉLIACÉES (C. MEZ). LXXXVII 

< a | - 

3 EIE: 5 

5 i 3 AIME Es] à z ; 

DERESPII-INE- Il: SIS EE] à 2 

z 4 mIeojle|z >= = 

sjæls! 3|*|8| |e|& $|Eje| 5 jaj & 

218 m8] & *|-|zi- = . 

© «I^ [Le] 

= [--] ul 

g ue A 

= -— 
Fascicularia........... Ga fer a he EU LS ec DE SS dores 
D arena Rec 3 ral dila dio 2 E 2 L 5$ 
Greigia V pui el a ur HN ac lic SR REPOS eo RE 
Cryptanthus.......... pani 9n ue Boc HN, IOS TR ani USER OU ora emo prid 
Disteganthus.......... him Un NRI ON oy eS ER Ce ILES T p enn 
ul can, IMPER mi iud kgs y uer kh is NM wi eu REC ares em Ape 
Nidularium — go act Doni hr ovg bog ie" on Reclam à 8 
Cknishrum... usines. vr! que ar 23 MR ORG ege a T aun Ky WR uc vg 
AMUTE an sus dis AR Et ee d EN T lul s 
Orthophytum ......... w D ei m CP Lu teu. M: 1 1 
ENDOUCOCOUN. Locas CECI. ec du shell Has it. à T 
Hohenbergia.......... fl ne à RS SE el USS Que 1121 1 1— 3 VAR 
Nitinackia. LE LL. jee i d ima ee us Al Iq d 2|4 b i 
Streptocalyx.......... Runeg id mee i se acoso d re 4 zu 
Chevallieria........... ape cp we ES ET ULL d 2 
Ronnbergia........... —|—|-| 3) — ue [os de e 
ABGPOIS DIR... 10. ria er bu Saet P gru s PEE EE 
Acanthostachys....... pe eot qus sepe. : 
Ananas..... ers c1. Dota dlc P T 3 4 
BEINGS esce —|—| - |- NIIQudw E Le De 1. ) 
Emea... aalala e [ifa [a sla à sallei 
Quesnelia............. VICI EI b Lab dl 4 col c 28 
Bilbergia... sil) 1 |n p] dde] ped oie "e E: 
Neoglaziovia.......... vd bare fam! bes caedi one T E ln E 
DUA i oou si, — > ya hr — 
lhodostachys EDU PM så - fps Miele rdil 
Brocchinia............ eld PE psa p es 

BE D PR PAT d ed tud 1: Hu: Com EIS avs pue 2a es, en 

BEL I Led 19| 5| 1124) 13 |12 TP HIT Tt : e 
Deuterocohnia . Wed e-püspesp eren Va a |—| — 
o CREME epe RIGHE NN a AE EE ler 44 
ERES Lease sed brun for] bøg were ES S 
Cottendorfia .... ..... E. hos wr. Qe ner) NET je 1 lt — 

VER lisse. — S c a ME à lent GR ER PEN PE 
Encholirion.,......... pud ie uud lors ome à d A wu Du 
Prionophyllum........ {lt — BEN zu EN 

ENMBE. IA ie 15| — ow omis CT 1139] — 

SMS ILI Lo SX TS sxpegejepcpoescq 65 
n ZERFEFISVERSEEFEERIER: 

oc ur Dr MI mdi aq Lond ; | 
Tillandsia PME 163128110152) 40 |17/22| 5/34/27/26]13/16| 17 Så ^ 

E Sodiroa..... KEV. quA —|—| -|17 p sli 
x Guzmania.............|—| 9| 2/26| 10 | 6| 1 VH 1n 


» 
A 
ven 
er 


Som m kr woo 


ec 


MONOGRAPHLE 
PHANEROGAMARUM 


BROMELIACEZÆ 


AUCTORE 


C. MEZ 


Bromeliaceæ Juss. Diet. V, p. 347 (p. p.); St. Hil. Expos. I, p. 122 
(p- p.'; H. B. K. Nov. Gen. I, p. 289 (p. p.); Agdh. Aphor. p. 174 
(P- p.); Lindl. Bot. Reg. XIII, n. 1068 (p. p.); Rchb. Consp. p. 62 
(p. i Ritg. Marb. II, p. 430 (p. p.); Spach, Vég. phan. XII, p. 397 
(p. p-); Lk. Handb. I, p. 207; Dumort. Anal. fam. p. 55 ; Lindl. Nat. z 
Syst. ed. 4, Clav. et ed. 2, p. 334; Bartl. Ord. p. 46 (p. p.); Endl. "en 
Gen. 481 et Ench. p. 103 (p. p.) et Ench. Suppl. Il, p. 15; Meissn. — 
Gen. p. 395; Lindl. Nix. p. 33; A. Rich. in Orb. Dict. II, p. 739 (p. p.); 
Brongn. En. Genr. p. 23; Lindl. Veg. Kgd. p. 147; A. Juss. in Orb. 
Dict. XII, p. 417; Beer in Otto's Gartenz. p. 174 et in Flora 1854, 
p. 346 et Die Familie der Bromeliaceen (Wien 1857) p. 5; Walp. Ann. 
bot. III, p. 621 et VI, p. 66; Wawra, It. Sax. — Cob. p. 134 ; Benth. 
et Hook. Gen. pl. HI, p. 657; Antoine, Phyto-Iconogr. Brom. p. 1 
Wittm. in Engl. et Prantl, Nat. Pflanzenf. H, 4, p. 32; Baker, Hand- 
book of the Bromeliaceæ (London 1889), p. 1; Mezin Fl. bras. Brom. 
P. 173. — Bromeliæ Juss. Gen. p. 49 (p. p.); Batsch, Tab. p. 139 
(P. p); Sprg. Anl. II, 4, p. 254 (p. p.). — Bromeleæ Salisb. Hort. LM. 
Trans. I, p. 269. — Bromelinæ Lk. Enum. I, p. 307. — Bromelioidew ce 
Mirbel, Enum. I, p. 307. — Bromelideæ Dumort. Comm. bot. "E 
— Muricatæ Linn. Phil. bot. p. 28 (p. p.). n: 


SUITES AU Prodromus, — IX. : i e a d 


2 MONOCOTYLEDONEAE. 


Monocotyledoneæ e serie Liliiflorarum : floribus sueto regularibus 
rarius secundarie zygomorphis, hermaphroditis vel raro reductione 
alterius sexus dioiei vel rarissime alteris hermaphroditis alteris femi- 
ninis; perianthio supero vel semisupero vel infero, biseriatim 6-mero 
serie exteriore calycina vel rarissime corollina imbricatim vel sinis- — 
trorsum convolutim disposita; interiore corollina item imbricata vel 
dextrorsum convoluta, libera vel + coalita; staminibus 6 biseriatis 
nunc liberis nune corollæ connatis nune margine inter sese dorso 
cum petalis coalitis; filamentis filiformibus vel dilatatis linearibus vel A 
crassiusculis substipitiformibus; antheris birimose introrsum dehis- 
centibus 4-locellatis, dorsifixis vel infime cum filamentis concretis 
quasi basifixis; polline nunc sueto longitudinaliter simplicisulcato 
nunc rarius integerrimo vel porato, reti membranæ prominente vel . 
foveolis sive punctulis immersis ornato rarissime lxvi; ovario infero 
vel semisupero vel supero, 3-loculari; stylo sueto elongato unico, 
raro abbreviato brevi, in ein vel subnullo, rarissime in partes 
3 dissoluto; j tig til liter contortis ; ; placentis interno 
loculorum angulo sueto lineatim barne scutatim v. slipitatim aut tota — — 
longitudine aut prope basin vel medium vel apicem tantum affixis; JA 
ovulis sueto oe, raro paucioribus rarissime perpaucis, anatropis vel ; 
rarissime campylotropis, sepissime apice caudatis interdum raphe 
dilatata + manifeste alatis, rarius nullo modo appendiculatis; fructu 
sæpissime sepalis persistentibus praedito aut (infero) baccato aut 
(semisupero v. supero) sicco capsulari rarissime indehiscente. sueto 
septicide rarius loculicide in partes 3, rarissime simul et septicide et 
loculicide in partes 6 fisso; seminibus parvis nunc nudis nunc ala 
dorsali sæpius super apicem rotundata vel caudiformi rarius fere cir- 
cumcirca cingente, nunc cauda apicali sueto integerrima rarissime. 
pilose dissoluta et simul basi pilorum ex ovuli integumentis prope 
micropylem contractis formatorum coma pappiformi sæpissime nivea 
rarius ferruginea, recta vel rarissime pluries plicata appendiculatis; 
albumine farinaceo, copioso; embryone parvo, juxta hilum in cavo 
minuto sive albuminis sulca collocato rarius longius intruso. 

Herbæ epiphytæ vel saxicolæ vel terrestres sæpissime parvulæ non- 
nunquam conspicuæ semper fere haplobioticæ vel rarissime suffru- 
tices lignosi. Folia optime rosulata vel rarius fasciculata, sæpius 
vaginis arcte imbricatis tubum vel craterum ad aquam cceli colligen- 
dam diuque servandam optime idoneum efformantia, semper pilorum 

. stellatorum forma quam. « lepides » appellas prædita nunc adulta 
+ glabrata nunc densissime obtecta quasi pruinosa. Inflorescentiæ 
terminales vel raro pseudoaxillares, stricte Yes aut simplicis 


E 


BROMELIACEAE (AUCTORE C. MEZ). 3 


spicatæ vel racemos: aut panniculatæ e ramulis nunc elongatis nunc 
perabbreviatis compositz ; florum prophyllis nullis vel rarissime 
conspicuis. Bracteæ florigeræ ssepius optime distiche vel rarius qua- 
quaverse dispositæ, 

Ordo Americæ proprius pro maxima specierum parte regiones 
iropicas colit. 


CONSPECTUS TRIBUUM ET GENERUM. 


A. Ovarium inferum; fructus baccatus indehiscens; semina nuda; 
pollinis forma varia : 


TriBus 1. — BROMELIEX. 


I. ARCHÆOBROMELIÆ : Pollinis granula integerrima, nec poris . 
nec plica membranz longitudinali prædita. 
a. Petala libera, basi ligulis binis quasi callosis aucta : 
Fascicularia. 
^. Petala basin versus coalita, eligulata. 

1. Petala filamentorum latere inter ipsa, dorso cum petalis 
connatorum ope Æ alte tubulose coalita sed marrin 
libera. 

a. Inflorescentia simplicissima, capitulatim contracta spicata, 
pauciflora : 
2. Deinacanthon. 
8. Inflorescentia e ramulis aut perabbreviatis aut elongatis 
composita panniculata, sæpissime multiflora : 
3. Bromelia. 
2. Petala ipsis marginibus connata. 
a. Inflorescentia simplex : 
4. Greigia. 
B. sas panniculata : 
5. Cryptanthus. 
Il. PORATÆ : Pollinis granula poris prædita. 

4. DisTEGANTRINE : Inflorescentia nunquam foliis viridibus cincta 
vero lateralis e rhizomate erumpens kataphyllis solum 
aucta, simplicissima, globosa : 

6. Disteganthus. 

^. NIDULARINÆ : Inflorescentia foliorum cratero centralis pro- 
funde immersa et involuero e foliolis intimis reductis, le- 
rumque coloratis formato cincta vel rarius ut brevi D 
corymbosa obtusaque. 


MONOCOTYLEDONEAE. 


1. Petala basin saltem versus connata, eligulata. 
a. Inflorescentia simplicissima : 
1. Aregelia. 
B. Inflorescentia composita : 
8. Nidularium. 
2. Petala libera vel raro connata, ligulata : 
9. Canistrum. 
c. ÆCHMÉINÆ : Inflorescentia involucro distincto haud cincta, 
caule vel scapo elata (v. rarissime nidulans). 
1. Petala eligulata. 
a. Folia caulina viridia, iis radicalibus isomorpha. 
* Pollen biporatum. Folia fere inermia, graminea : 
10. Andréa. 
** Pollen quadriporatum. Folia fortissime armata rigida : 
11. Orthophytum. 
8. Folia caulina (seu scapalia) ab iis radicalibus valde di- 
versa, membranacea, colorata. 
* Stamina nuda. 
8 Inflorescentia composita. 
A Ovula in loculis pauca : 
12. Araeococcus. 
AA Ovula in localis multa. 
I. Flores in strobilos perdensos conferti me 
maxime complanati : 
13. Hohenberzia. 


II. Flores in inflorescentiæ ramulis laxius nunc laxe 


spicati. 
O Placentæ toti interno loculorum angulo aftixæ : 
14. Wittmackia. 
OO Placenta in loculis apicales : 
15. Streptocalyx. 
SS Inflorescentia simplicissima, spicata. 
^ Ovula longe caudata; inflorescentia densissima, 
strobilacea : 
16. Chevalliera. ; 
AA Ovula apice mutica; inflorescentia laxius spicata : 
17. Ronnbergia. 
"* Stamina lepidibus binis magnis prædita : 
18. Androlepis. 
9. Petala intus ligulis binis prædita. 


ND 


BROMELIACEAE (AUCTORE C. MEZ). 5 


«x. Ovarium tubo epigyno nullo apice inter petala parum 
prominens indeque perianthium subperigynum : 
19. Acanthostachys. 
$. Ovarium tubo epigyno coronatum totum solemniterinferum. 
* Baccæ inflorescentiæ fructiferæ et inter ipsas et brac- 
teis axique connatæ : 
20. Ananas. 
* Baccæ inflorescentiæ fructiferæ liberæ. 
$ Pollinis granula poris multis (ultra 5) dissitis prædita. 
A Flores solemniter pedicellati, sepalis alte connatis ; 
21. Portea. 
AA Flores sessiles, sepalis liberis : 
22. Gravisia. 
S8 Pollinis granula poris 2 polaribus vel 4 tetraédrice 
disposilis aucta. 

A Sepala longe aristata vel si inermia tum ovula per- 
longe caudata ; inflorescentia panniculata vel 
simplex : 

23. /Echmea. 

AA Sepala inermia vel brevissime obscureque solum 
aristata ; ovula apice obtusa; inflorescentia 
semper simplex, spicata : 

24, Quesnelia. 
III. SULCATÆ : Pollinis granula sulca membrane longitudinali 
aucta. 
a. Petala intus squamis ligulaceis binis prædita. 
1. Ovula quoque in loculo + : 
25. Billbergia. 
2. Ovula dpt ui in loculo perpauca : 
26. Neoglaziovia. je 
b. Petala intus nuda, eligulata. MU 
1. Inflorescentia elongata; stamina petalis ifeste breviora: — . 
27. Fernseea. 
d 2. Inflorescentia capitata; stamina petalis longiora : 
28. Rhodostachys. 


B. Ovarium semisuperum vel superum ; fructus capsularis; semina | 
alata (vel rarissime nuda); pollen sulcatum : M 


6. : MONOCOTYLEDONEAE. 
TriBus II. — PITCAIRNIEJE. 


I. PITCAIRNIIN E : Ovarium semisuperum. Semina alata vel ap- 
pendiculata. 
a. Flores minuti, regulares; ovula pauca. 
1. Petala subito in unguem solemnem contracta; filamenta . 
ser. II. petalis alte connata : 
29. Brocchinia. 
2. Petala ungue haud vel vix praedita; filamenta libera : 
30. Bakeria. 
b. Flores perconspicui, zygomorphi ; ovula multa : 
31. Pitcairnia. 
II. PUYINÆ : Ovarium superum. Semina alata. 
a. Flores homomorphi. 
1. Petala ligula simplici aucta : 
32. Deuterocohnia. 
2. Petala eligulata. 
a. Semina suborbicularia ala circumcirca cincta. 
* Petala basin usque libera : 
33. Puya. 
** Petala basin versus coalita : 
34. Dyckia. 
8. Semina — elongata ala aut dorsali aut alis polaribus aucta. 
* Placentæ interno loculorum angulo ad basin BüDbCutA D 
affixæ : 
35. Cottendortia. 
"* Placentæ interno locales angulo longe lineatim affixæ. 
AFI lå troque polo longe caudata: 
36. ran 
AA Flores zygomorphi ; semina dorso late alata : 
31. Encholirion. 
, b. Flores dimorphi. 
1. Flores alteri hermaphroditi alteri fœminini : m 
38. Prionophyllum. 
2. Flores dioici alteri masculini alteri feminini : 
39. Hechtia. 
II. NAVIINÆ : Ovarium superum ; semina omnino nuda. 
40. Navia. 


C. Ovarium superum vel rarissime minute semisuperum ; fructus 
capsularis, dehiscens ; semina longe plumose appendiculata : 


FASCICULARIA, BROMELIACEAE (AUCTORE C. MEZ). - 7 


Trigus III — TILLANDSIEZÆ. 


I. Petala libera. 
a. Petala intus ligulata : 
41. Vriesea. 
b. Petala eligulata. 

* Seminum appendiculus plumosus (maturus plicatus) ex 
ovuli cauda apicali prodiens; inflorescentiæ si panni- 
culatæ ramuli quaquaverse florigeri : 

42. Catopsis. 

Seminum appendiculus plumosus (maturus rectus) ex 
ovuli integumentis auctis prodiens; inflorescentiæ si 
panniculat:z ramuli semper distiche florigeri : 

43. Tillandsia. | 
II. Petala connata vel intime conglutinata. Inflorescentiae si panni- 
culatae ramuli semper quaqua verse florigeri. 
a. Floris calyx amplus, corollinus; folia in caule elongato dense 
quaquaverse ordinata : 
44. Sodiroa. LR E 
b. Floris calyx haud corollinus; folia rosulata : , 


«t 


E 45. Caraguata. —-).«4 


Trisus I. — BROMELIEÆ, Rehb. consp. 62 (c. p.) 


Ovarium inferum; fructus baccatus, indehiscens; semina nuda; 


pollinis forma varia. — Folia (speciebus 4 exceptis) spinis an 
armata. 


SUBTRIBUS I, — ARCHJEOBROMELLE Mez, Fl. bras. 179. 


Pollinis granula integerrima, nec poris nec plica membrana longi- 
tudinali aucta. 


I. — FASCICULARIA, Mez in Fl. bras. 627, adnot. 


Flores hermaphroditi. Sepala libera, carinata, apicem saltem verb x 
lepidoto-tomentosa. Petala basin usque libera, per anthesin woe 
solum paullo patentia ceterum erecta, carnosula, apice me rm 
ond Prope basin ligulis binis parvis aucta. Su petalis = nanif 

revior 


| tenissinis haud procul a ; basi dotsifixis? paie ibn ne ont A: å er 


8 MONOCOTYLEDONEAE. FASCICULARIA. 5 


nec sulcato. Tubus epigynus conspicuus. Ovarium solemniter inferum ; 
stylo tenui, elongato; stigmatibus antheras medio vel vix attingen- 
tibus foliolacee dilatatis, obovatis, haud contortis; placentis interno 
loculorum angulo inter 1/3 et 3/4 altit. affixis, membranaceis; ovulis 
subpaucis vel paucis, globosis, apice appendiculo brevi, conico auctis 
vel umbonatis. Bacca succosa. Semina ignota. 

Herbæ terrestres, acaules. Folia oo perdense fasciculatim rosulata, Y: 
persistentia, basi in vaginam haud tomentosam vero sepissime lepi- 
dotam, margine spinulosam vel laciniosam dilatata, anguste linearia, 
apice longe acuta pungentiaque, rigida, concavo-canaliculata, mar- 
gine spinulosa. Inflorescentia in foliorum centrum immersa nidulans, 
simplicissima spicata, corymbose capitiformis. Flores sepius prophyllis 
autci, sessiles, cærulei. : 

Genus pernaturale adhuc a recentioribus cum Zodostachyde con- : 
fusum, a qua (pollinis forma nobis perinsigni neglecta) petalis ligulatis 
differt, — Species omnes Chilenses. 


CLAVIS SPECIERUM. 


a. Bracte: exteriores saltem flores manifeste superantes. 
1. Sepala oblongo-lanceolata apice bene mucronulata : 
1. F. litoralis. 
2. Sepala linearia, apice obtusa cucullataque : x. à 
2. F. bicolor. 
b. Bracteæ omnes quam flores breviores. 
1. Flores 40 mm. vel ultra longi: 
3. F. pitcairniifolia. 
2. Flores haud ultra 20 mm. longi : 
4. F. parviflora. 


1. F. litoralis; folis supra glabratis subtus lepidibus parvis 
peradpressisque dense obtectis pallidis; inflorescentia submultiflora ; 
bracteis late ellipticis, acutis, flores superantibus; sepalis oblongo-lan- 
ceolatis, apice obtusis impositeque manifeste mucronulatis. — Rhodo- 
stachys litoralis Phil. in Linnæa XXX, p. 201; Bak. Brom. p. 29. 

Folia basi in vaginam elongatam, ovato-ellipticam, utrinque sed 
presertim dorso lepidibus albido-allutaceis, coacte cohærentibus 
dense obtectam, margine laciniose serrulatam longeque paleaceo- 
lepidotam sensim dilatata, e basi + 22 mm. lata in apicem persensim 
angustata longissime triangularia, interiora (mihi descriptioni suppe- 
tentia) ad 0,4 m. longa (exteriora absque dubio multo. longiora), 
rigide coriacea, margine spinulis virentibus, plano-compressis, usque - 


———— 


- 
E 


—Àt 


: 


notion) éd 


x 


FASCICULARIA. BROMELIACEAE (AUCTORE C. MEZ). 9 


ad 3 mm. longis, infimis reclis patentibus, reliquis valde sursum 
uncinatis ' laxe armata, ex sicco læte viridia. Inflorescentia (imper- 
fecta solum mihi visa) capitatim subglobosa, foliis intimis optime 
rubentibus cincta; bracteis margine grosse lacinioseque spinu- 
losis, utrinque perdense lepidotis; bracteolis interioribus obovatis, 
late rodundatis, margine fimbriatim serrulatis, æque ac exteriores 
lepidotis, quam flores brevioribus. Flores (nondum omnino evoluti) 
fere 40 mm. longi ; sepalis 18 mm. longis, margine prope basin glabris 
pellucidis ceterum lepidibus magnis paleaceis fimbriatis, dorso 
alatim carinatis et perdense floccose lepidotis. Petala anguste elliptica, 
infima basi prope marginem ligulis binis conspicuis, membranaceis, 
longitudinaliter altero latere adnatis aucta. Stamina filamentis anguste 
linearibus, vix 2,5 mm. longis; antheris validis, 42 mm. longis 
1,5 mm. latis, utrinque rotundatis, in 1/6 longit. dorsifixis. Ovarium 
tenuiter clavatum, subteres, lepidotum, apice in tubum epigynum 
infundibuliformem transiens ; stylo triangulari, antherarum medium 
attingente ; ovulis fructuque mihi ignotis. 

Chile, prope Lotam : Philippi, Ball. — Floret Majo. (V. s. in 
herb. Berol., Kew.) 

bs. — Descriptiones et Philippiana et Bakeriana minime qua- 

drantes partim ex specie omnino diversa desumpte videntur. Species 
hic reconstructa e typo cl. Philippi manu proprio inscripto denuo 
adumbratur. 


2. F. bicolor; foliis, supra glabratis subtus lepidibus dissitis 
brunneis przeditis; inflorescentia 20-40 flora; bracteis exterioribus e 
basi longa angustaque, minutissime serrata in laminam anguste - 
ellipticam productis quam flores longioribus; sepalis late linearibus, 
apice obtusis. — Bromelia bicolor R. et P. FI. peruv. III, p. 33; Gay, 
Hist. Chil. Bot. VI, p. 9, t. 68; Mol. Sagg. Chil. ed. 2, p. 284; Ed. 
Morr. in Belg. hortic. 1873, t. 14. — Billbergia bicolor R. et S. Syst. | 
VH,-p: 4255. — Rhodostachys bicolor Benth. et Hook. Gen. Hs 
p- 662; Bak. Brom. p. 27. — Bromelia albo-bracteata Steud. in Lechl. 
Exsice. Chil. ed. Hohenacker n. A34 et in Phil. Exsicc. Chil. ed. Hohe- - 
nacker n. 204 et ap. Bak. Brom. p. 28. — Rh. albo-bracteata Bak. 
Brom. p, 28. T 

Et epiphyta et saxicola (ex cll, Lechler !, Philippi!), acaulis vel caule. DER 
brevissimo crassoque, erecto, basi fusiformi solo intrusa, florifera 
certe 1 m. diam. metiens. Folia basi in. vaginam elongatam, infime 
E glabrescentem , apicem versus utrinque sed præsertim intus lepidum | 


magnarum, ferruginearum tomento obtectam vel foliis. interioribus 4 j eR 


10 MONOCOTYLEDONEAE. FASCICULARIA. ` 


adpresse lepidotam, margine prope apicen spinulosam dilatata, per- 
anguste linearia, apicem versus longe acuta in mucronem pungen- 
tem desinentia, + 0,5 m. longa, haud ultra 45 mm. lata, rigida, 
margine spinulis infimis badiis validioribus recurvis, mediis minutis 
patentibus, superioribus viridibus vel allutaceis perparvis sursum 
uncinatis armata, laete vel glaucescenti-viridia. Inflorescentia corym- 
bosa vel capitiformis, bracteis exterioribus eburneis involuerum circa 
inflorescentiam efformantibus, e basi glabra in laminam dense lepidibus 
niveis obtectam vel sæpius tomentellam, acutam, margine laciniose 
serratam dilatatis ; bracteis interioribus quam sepala solemniter bre- 
vioribus, late spathulalis, apice rotundatis, margine fimbriato-crenu- 
latis. Flores 33-40 mm. longi, basi sensim attenuati, pallide azurei 
(ex cl. Philippi!); sepalis usque ad 12 mm. longis, apice irregulariter 
tortis cucullatisque, margine — hyalinis, intus glabris, dorso alato- 
carinatis presertimque apicem versus satis lepidotis vel lepidoto- 
tomentosis, basin versus sæpius glabrescentibus. Petala usque ad 
20 mm. longa, stricte erecta per anthesin apice paullo recurvo- 
patentia, anguste elliptica, infima basi prope marginem callis binis 
carnosis minutis (ligulis reductis) aucta. Stamina filamentis tenuissime 
filiformibus quam antheræ paullo brevioribus; antheris flavidis, 
tenuissimis, peranguste linearibus, + 8 mm. longis, basi rotundatis 
apice aculis, in 1/8 longit. dorsifixis. Ovarium clavatum, presertim 
apicem versus + lepidotum vel rarius subglabrum, quam maxime 
compressum late bialatum, apice in tubum epigynum perconspicuum, 
infundibuliformem productum ; stylo antheras haud vel vix attingente; 
stigmatibus recurvo-explanatis ; ovulis apice appendiculo brevi, crasse 
conico auctis. Bacca sepalis persistentibus coronata, ad 50 mm. 
longa. 

. Chile, prope Valdivia : Philippi n. 204, 1210, Lechler n. 434 a ; prope 
Arique : Id. n. 434, ad Coronel: Ochsenius, prope Concepcion : Ruiz et 
Pavon, ad Colchagua : Gay n. 155, D'Orbigny ; loco non indicato : 
Hartwig n. 337. — « Chupalla » incolis. — Floret Martio-Majo. (V. s. 
in herb. Berol., Boiss.- Barbey., Mus. Brit. ten Cio Drake., 
Geetting., Monac., Paris., Petrop., Vindob. ) 


3. F. pitcairniifolia ; foliis adultis aut omnino aut supra 
solum subglabratis dorsoque tenuiter albo-lepidotis; inflorescentia 
multiflora; bracteis omnibus quam flores manifeste brevioribus, apice 
obtusis; sepalis late ovato-linearibus, apice rotundatis sæpiusque minute 
emarginatis; floribus 40 mm. vel ultra longis. — Bromelia pitcairnii- 
folia C. Koch in Wochenschr. 1868, p. 325. — Hechtia pitcairniifolia - 


SON m e 


FASCICULARIA . BROMELIACEAE (AUCTORE C. MEZ). UAE 


Verlot in Rev. Hortic. 1868, p. 211 c. fig. — Rhodostachys pitcairnii- 
folia Benth. et Hook. Gen: III, p. 662; Bak. Brom. p.28. — Pourretia 
Joinvillei Hort. : Chantin in Journ. Soc. Centr. Hortic. France, 
1871, p. 360. — Billbergia Joinvillei Hort. van Houtte, Cat. 1871, 
n. 138; Bromelia Joinvillei Morr. in Belg. hortic. 1876, p. 161, 
t. 10-14. — Rh. Joinvillei Benth. et Hook. Gen. III, p. 662. — 


Pourretia flexilis et P. Mexicana Hort.ap. Morr. in Belg. hortic. 


1816, p. 164. 

Florifera vix ultra 0,5 m. alta, sæpius fere 2 m. diamet. metiens. 
Folia basi in vaginam conspicuam, ovato-triangularem, in exterio- 
ribus brunnescentem in interioribus albam, utrinque presertim 
apicem versus membrana e lepidibus albidis formata obtectam, mar- 
gine prope apicem spinulis parvis, brunnescentibus, rectis patenti- 
busque armatam dilatata, anguste linearia apicemque versus persensim 
angustata, sepius ultra 4 m. longa, super vaginam usque ad 18 mm. 
lata, crasse coriacea, margine spinulis virentibus, plano-compressis, 
haud ultra 4,5 mm. longis, infimis rectis patentibus reliquis sursum 
uncinatis densiuscule armata, glauco-virentia. Inflorescentia perdense 
capitatim corymbosa, foliis intimis optime rubentibus cineta ; bracteis 
sepalorum basin paullo superantibus, ex ungue lineari, integerrimo 
glabroque in laminam obovatam vel late ellipticam, margine densis- 
sime fimbriato-serrulatam, presertim dorso membrana nivea e lepi- 
dibus formata dense obtectam dilatatis. Flores quoad magnitudinem 
satis variabiles, 40-60 mm. longi, basi sensim attenuati, pulcherrime 


violacei vel ecrulei ; sepalis 17-22 mm. longis, apice sepius irregu- 


lariter incurvis, margine anguste hyalinis, intus glabris dorso paullo 
carinatis præsertim ad apicem valde lepidotis basin versus glabres- 
centibus. Petala 22-24 mm. longa, stricte erecta per anthesin apice 


Técurvo-patentia, anguste elliptica, infima basi prope marginem callis 


binis carnosis parvis (ligulis reductis) aucta. Stamina filamentis tenui- 


ter filiformibus basin versus paullo dilatatis ; antheris flavidis, tenuibus, 


peranguste linearibus, ad 9 mm. vel paullo ultra longis, basi rotun- 


datis apice acutiusculis, in1 /8 longit. dorsifixis. Ovarium valde plano- 


compressum anguste bialatum, subglabrum, apice tubum epigynum 


Pereonspicuum, infundibuliformem praebens ; stylo basin versus 
paullo incrassato, triangulari; stigmatibus 3 antheras medio attin- 


gentibus iisque cinctis, per anthesin suberectis; ovulis quoque in — ; 
loculo paucis, crasse ellipsoideis vel globosis, apice breviter umbona- ^ 


lis. Fructus ignotus. 


Chile, loco non indicato : Reed. (V. v. in hortis plerisque mihi s f S 


notis et s. spont. in herb. André.) 


We v ve 


12 MONOCOTYLEDONEAE. DEINACANTHON, | 


4. F. parviflora; foliis supra glabratis subtus peradpresse 

lepidibus pallidis auctis ; inflorescentia 10-13-flora; bracteis exterio- 

k ribus quoque sepala paullo superantibus quam flores brevioribus ; 
sepalis perlate linearibus apice rotundatis cochleatimque incurvis 
manifeste cucullatis; floribus haud ultra 20 mm. longis. 

Acaulis, florifera haud ultra 0,3 m. alta, certe infra 1 m. diam. 
metiens , generis minima. Folia basi in vaginam manifestam, elon- 
gate ovalem, lepidibus allutaceo-brunneis, sericantibus obtectam, 
margine apicem versus spinulis nonnullis brunnescentibus, sursum 
curvatis armatam dilatata, peranguste linearia, apicem versus per- 
longe acuta demum obtusiuscula, 3- 0,25 m. longa, haud ultra 10 mm. 
lata, rigida, margine spinulis omnibus virentibus vel allutaceis, infi- 
mis sepius recurvis vel cum mediis rectis patentibusque vix ultra 
1,5 mm. longis, superioribus sensim minutis sursum uncinatis armata, 
læte viridia subtus conspicue pallidiora. Inflorescentia corymbosa ; 

= bracteis ex ungue longo angustoque in laminam eburneam, rhom- 
po boideam, basi cuneatam apice perlate acutam vel subrotundatam, 
i margine minutissime denseque laciniose. serrulatam, intus glabram 
; sub lente punctulis prominentibus :egre conspicuis præditam, 
dorso præsertim apicem versus membrana e lepidibus eburneis for- 
mata indutam dilatatis. Flores basin versus sensim attenuati; sepalis 
ad 12 mm. longis, margine haud vel vix hyalinis, intus glabris, dorso 
manifeste (nec tamen alatim) carinatis presertim apicem versus lepi- 
dotis basi glabriusculis. Petala anguste elliptica, infima basi prope 
marginem callis binis carnosis, minutis brevibusque (ligulis reductis) 
aucta. Stamina filamentis tenuissime filiformibus; antheris tenuibus, 
anguste linearibus, 9 mm. longis utrinque rotundatis apiceque acu- 
minulo minutissimo imposito mucronulatis, prope basin dorsifixis. 
Ovarium tenuiter clavatum, apice manifeste constrictum, paullo 
lepidotum, lineis 2 prominentibus auctum ceterum teres, apice in 
tubum epigynum brevem, infundibuliformem productum ; stylo tenui, 
iriangulari, antherarum medium haud excedente; ovulis quoque in 
loculo paucis, globosis, apice appendiculo brevi, crasse conico 
auctis. Fructus ignotus. 

Chile, prope Lota : Philippi. (V. s. in herb. Berol.) 


Il. — DEINACANTHON. 


Flores hermaphroditi.Sepalalibera, dense tomentosa, haud carinata. 
Petala basin versus filamentorum latere inler sese, dorso cum petalis 
connatorum ope coalita, per anthesin apice subpatentia, eligulata, 


bond EET à One, D 15 coRS isti 


DEINACANTHON. BROMELIACEAE (AUCTORE C. MEZ). 13 


acuta. Stamina petalis paullo longiora antheris crassis, linearibus, 
per anthesin arcuatim recurvatis; pollinis granulis subglobosis, nec 
poratis nec sulcatis, reti exinæ percrasso irregulari ornatis. Tubus 
epigynus nullus. Ovarium solemniter inferum, dense albo-tomen- 
tosum; stylo percrasso, antheras paullo superante ; stigmatibus per- 
longis, basi teretibus apicem versus plumatim distiche papillosis ; pla- 
centis interno loculorum angulo a basi usque ad apicem lineariter 
affixis; ovulis multis, exappendiculatis. Baeca cum seminibus deest. 
Herba terrestris, acaulis, stolonibus hypogæis late repens, rigi- 
dissima. Folia pauca dense fasciculatim rosulata, persistentia, basi 
in vaginam haud tomentosam, integerrimam producla, anguste 
linearia, in spinam terminalem validissime pungentem angustata, 
perrigida, quam maxime canaliculata, margine spinis maximis hor- 
rida. Inflorescentia in foliorum centrum immersa nidulans, pauci-vel ? 
subpauciflora, solemniter simplex confertissime perabbreviateque — . i 
racemosa, capituliformis. Flores rosei. M 
Genus egregium proximum Zromeliz, differt tamen inflorescentiæ 4 
structura. Nonnullis momentis, imprimis antherarum fabrica in- 
signi Greigiæ quoque accedit, differt tamen petalis margine basin 
usque liberis. — Species unica Argentina. 


D. Urbanianum ; folis margine spinis 3-4 mm. longis, ple- 
risque retro curvatis horridis, supra glabris subnitidisque subtus p 
membrana lepidota albida obtectis opacisque ; inflorescentia apice 
obtusa vel rotundata ; sepalis margine prope apicem minutissime 
perobscureque sub lente crenulatis. — Rhodostachys Urbaniana 
Mez in Fl. bras. p. 489, t. 51. | 

Terrestre, acaule depressumque, floriferum (foliis neglectis) vix ultra 
0,1 m. altum, rhizomate verticali subterraneo cum stolonibus kata- 
phyllis atrobrunneis, imbricatis vestito. Folia 10-15 vel rarius plura 
squarrose rosulata, basi in vaginam ovato-elongatam, subglabram . 
sensim dilatata, exteriora subpatentia optimeque arcuatim re- 
curva, interiora in planta juvenili erecta, omnia margine spinis x: 
maximis, 3-4 mm. longis, fusco-badiis, teretibus, recte patentibus vel A P, 
presertim superioribus solemniter retro curvatis apice aliquantum — — 
inermi excepto horrida demum in spinam validissimam, ad 3 mm. 
longam, branneam, teretem desinentia, + 0,3 m. longa, 8 mm. lata, s 
ex sicco laete viridia. Inflorescentia foliis centralibus sensim minutis i 
intimis omnino inermibus, flores paullo solum superantibus cincta, 
E 30 mm. diam. metiens; bracteis exterioribus in foliolorum ite — 
riorum formam transeuntibus, interioribus manifeste membranaceis 


Lor ES 
5 


. V | 
14 MONOCOTYLEDONEAE. BROMELIA. — 


et presertim margine latiustule hyalinis, apice incrassatis breviterque 
acutis in spinam terminalem valide pungentem desinentibus, ovatis, 
margine prsesertim superne sub lente valde singulariter serrulatis, 
intus glabris pernitidisque, dorso dense membrana lepidota alba 
sepius floccosa pubemque formante obtectis, = 27 mm. longis, 
10 mm. latis, sepala conspicue superantibus. Flores rosei (ex cl. 
Hieronymus !), + 35 mm. longi; sepalis ad 45 mm. longis, per 
anthesin suberectis subovato-ovalibus, apice breviter acutis et in 
mucronem crassiusculum brevemque, mitem productis, paullo 
asymmetricis. Petala + 19 mm. longa, margine angustissimo et 
nonnunquam fere evanescente libera ceterum basin versus filamen- 
torum, ope coalita, e late lineari in laminam ovalem, apice mucro- 
nato-acutam dilatata. Stamina filamentis percrassis, omnibus ad 
1/3 longit. petalis connatis, triangularibus; antheris ad 6 mm. 
longis, utrinque obtusiusculis in 1/4 altit. dorsifixis. Ovarium obtuse 
triangulare, trisulcatum, Æ 11 mm. longum, 5-6 mm. diam. metiens, 
.subclavato-cylindricum, apice haud constrictum basi breviter con- 
tractum ; ovulis quoque in loculo 30-50 distantibus, campylotropicis. 
Fructus ignotus. 

Argentina, prov. Cordoba presertim ad salinarum margines, prope 
Chagra de la Merced : Hieronymus, ad urbem : Kurtz n. 7270; loco 
non indicato : Berg n. 242, Kuntze. — Floret Octobri-Dezembri. (V. s. 
in herb. cl. Hieron. nunc Berol., Candoll., O. Kuntze., Mez., Petrop.) 


IIl. — BROMELIA, L. Gen. p. 99, n. 282; Pers. Syst. p. 332 et 
Ench. I, p. 343 n. 763 p.p.; Willd. Spec. lI, p. 7, n. 602 p.p., Enum. 
p. 345, n. 379 p.p.; Gleditsch, Berol. V. p. 124 (fide Pfeiffer) et 
Syst. p. 69 n. 288; Liun. Phil. bot. p. 28; Adans. Fam. II. p. 67; 
Gis. Praelect. p. 283; Hill, Hort. Kew. p. 117 (non vidi); Scop. Intr. 
p. 95 (fide Pfeiffer); Juss. Gen. p. 49 et 50 (excl. Pr. Ananas); 
Batsch, Tab. p. 139 (non vidi); Sprg. Anl. ed. 2 (Hallensis) Il, 
p. 254; Neck. Elem. Ill. p. 149 n. 1495; Vent. Tabl. II. p. 177 
(excl. Ananas); Juss. Dict. V. p. 347 (non vidi); St.-Hil. Expos. I. 
p. 124 (fide Pfeiffer); Hedw. Gen. p. 217 n. 886 (non vidi); H. B. K. 
Nov. Gen. I. p. 237 (excl. Br. Ananas); Kunth, Syn. I. p. 299 
(exel. Br. Ananas); Agdh. Aphor. p. 174; Schult. fil. in. R. et S. 
Syst. VII. 2, p. 1274 p. p.; Bartl. Ord. p. 47; Endl. Gen. n. 130 
p. 182 et Enchir. p. 106 p. p.; Dietr. Syn. IL. p. 1040, n. 1490 et 
p. 1087 p. p.; Brongn. En. Genr. p. 23 (non vidi); Salisb. Hort. 
trans. I. p. 269 (fide Pfeiffer); Dumort. Comm. bot. p. 65 (fide 
Pfeiffer); Spreng. Syst. Il. p. 20 n. 1163 p. p. et Gen. I. p. 454 


BROMELIA. BROMELIACEAE (AUCTORE €, MEZ). 15 


n. 1322; Rchb.. Consp. p. 62 n. 1279; Ritg. Marb. II. p. 130 
(non vidi); Meissn. Gen. p. 395 (298) ; Spach, Vég. phan. XII. p. 399; 
Rchb. Nom. p. 45 n. 1639; A. Rich. in Orb. Dict. II. p. 740 (fide 
Pfeiffer); Dum. An. p. 53 (non vidi); Griseb., Fl. Brit. W. Ind. 
p. 991 ; Benth. et Hook. Gen. HI. p. 660; Wittm. in Engl. et 
Prantl, Nat. Pflanzenfam. Il, 4, p. 43; Baker, Brom. p. 25, n. 13; 
Lindm. in Oefversigt Akad. Holm. 1890, p. 531 ; Mez in Mart. Flor. 
bras. p. 183. — Agallostachys Beer, Brom. p. 19, 35; — Karatas 
Plum. Gen. p. 10, t. 33; Adans. Fam. p. 67; Morr. in Belg. Hortic. 
1872, p. 130; Benth. et Hook. Gen. III. p. 660; Ant. Phyto-iconogr. 
p. 35 (quoad sect. I. Æ'ukaratas); Wittm. in Engl. et Prantl, Nat. 
Pflanzenfam. IL. 4, p. 44 ; Baker, Brom. p. 1 (quoad subgen. « Ka- 
ratas proper »); Lindm. in Oefversigt Akad. Holm. 1890, p. 541. — 
Psedomelia Neck. Elem. bot. III, p. 450, n. 1496. — Distiacanthus 
(nomen barbarum, ab hortulanis e Distegantho corruptum) Baker, 
Brom. p. 13. — PinguinDill. Hort. Eltham. p. 330, t. 240, fig. 311; 
Adans. Fam. II. p. 67. — Nidularium Gris. Fl. Dr. L. judo. — 1. o. 


Flores hermaphroditi. Sepala basin usque libera vel rarissime ad 1/3 
longitudinis connata, apice rotundata vel acuta inermiaque vel raris- 
sime mucronulata, sueto dorso tomentosa vel tomentella rarissime 
glabra, symmetrica vel subsymmetrica, basi saltem plerumque euto- 
pice imbricata apicem versus aperta. Petala dextrorsum convoluta, 


per anthesin summo apice aperta genitaliaque superantia exungulata 


vel rarissime ex ungue manifesto in laminam patentem distinctam 
dilatata, regulariter disposita, basi + alte filamentorum dorso cum 
petalis margine inter sese connatorum ope coalita zona marginali 
quamvis angusta sæpeque lineiformi semper libera, carnosa vel raris- 
sime membranacea, eligulata. Stamina 6 petalis inclusa ; filamentis 
Crassiusculis ét petalis et inter sese aliquantum connalis ; antheris 
introrsum birimose dehiscentibus, elongatis, sublinearibus, apice 
sueto acutis, haud procul a basi incisa dorsifixis; pollinis granulis mem- 


brana crassa, dense immerse punctulata praeditis globosis. Ovarium 
basiin pedicellum nunc brevissimum nunc perlongum sensim transiens, 
sueto tomentosum rarissime glabrum, triloculare ; stylo crasso, . 


triangulari, antheras numquam superante ; stigmatibus sublinearibus, 


erectis rarius contortis; placentis interno loculorum angulo lineatim 
affixis membranaceis; ovulis nunc paucis nunc compluribus vs 
disseminatis, globosis, exappendiculatis. Tubus epigynus nunc conspi- - 
Cuus nunc subnullus. Bacca plerumque succosa, pro familia | rius 


ert s 


Maximä, apice perianthii rudimentis coronata vel umbonata ; semi- i 


"n v d T EUM ` : D r : + E 
t * Ne E 
x 1 Le 


4 


3 


23 
2 


16 MONOCOTYLEDONEAE. BROMELIA, 


nibus horizontalibus, compressis; embryone teste adpresso nec: . 


endospermio cincto. 

Herbs haplobioticæ, acaules vel caulescentes, stolones subterra- 
neos- proferentes, famili: e magnis. Folia rosulata vel rarissime fas- 
ciculata, radicalia valde spinosa, peracuta, perlonge linearia et tum 
rigida concavo canaliculata spinis maximis, uncinatis horrida; vel 
raro super vaginam sæpissime tomento e lepidibus paleaceis formato, > 
valde insigni obtectam in petiolum manifestum contracta lamina 
tum membranacea parvispinulosa; vel rarissime super vaginam angus- 
tata nec petiolata ensiformia. Inflorescentia aut contracta capitifor- 
mis foliis rosulæ intimis immersa aut in caulis (foliis ad laminam 

.Spinosis, pulchre rubentibus, rigidis præditi) apice elata semper 
panniculata, plerumqne dense tomentosa, rarissime glabra. Petala 
colore varia. | 

Crescunt per Americam tropicam, Antillis haud neglectis, a Mexico 
usque ad Argentinam dispersæ ; reipublicæ Chilensi desunt. 


CLAVIS SPECIERUM. 


A. Folia distincte petiolata ; ovarium cum sepalis tomento paleaceo 
brunneo dense obtecta : Subgenus Distiacanthus 
1. Petala dorso tomentosa. Brasil. sept. : 


1. B. Morreniana. i i 


2. Petala glabra. Brasil. sept. : 
2. B. scarlatina. 


B. Folia super vaginam petiolo canaliculato haud aucta. 

I. Inflorescentia capitalim contracta inter folia rosulæ intima ni- 
dulans. Ovarium sæpissime tomento brunneo obtectum : Sub- 
genus Karatas: 

a. Folia super vaginam longe manifesteque constricta; Guyan. : 
3. B. agavifolia. | 
b. Folia super vaginam nullo modo angustata. 
1. Ovarium tomento e lepidibus longis paleaceis formato 
obtectum. : 
a. Sepala margine valde serrata; Columb: : 
4. B. Trianæ. 
B. Sepala integerrima. 
* Florum bracteæ sepalis breviores. 
§ Petala medium usque connata. 


A Ovarium sepalis duplo longius; Columb., Nica- | : 


rag. : 


— 


NOPSEPTRNDO Up RER" COURANT ACURMEUN SUP SOR SEU TEL EP o iSo T vp ES 


T. 


BROMELIA . BROMELIACEAE (AUCTORE C. MEZ). (E 


5. B. nidus puellæ. 
A^ Ovarium sepalis haud longius; Brasil. sept. 
6. B. lagopus. 
S8 Petala haud ultra 1/4 longit. coalita; Antill., Guyan., 
Venezuel., Columb., Costaric. : 
1. B. Karatas. 
"* Florum bracteæ sepalis longiores; Mexic. : 
8. B. humilis. 
2. Ovarium tomento e pilis tenuibus formato obtectum. 
x. Florum bracteæ flores :quantes; Peruv. (Brasil. sept.?) : 


8. Florum bracteæ sepala haud superantes. 

* Caulis abbreviatus indeque foliorum rosule centrum 

cum inflorescentia solo adpressum ; sepala haud cari- 
nata. 
A Sepala presertim exteriora margine præclare ser- 
rata; Brasil. sept. : , 
10. B. Legrellæ. 
AA Sepala omnia integerrima ; Venezuel. : 
11. B. lasiantha. 

"* Caulis + conspicuus inflorescentiam foliis cinctam supra 
solum proferens; sepala acute carinata. Urug., 
Parag., Argent., Brasil. austr., Boliv. : * 

12. B. Serra. 

II. Inflorescentia manifeste panniculatim elongata, scapo anaphyl- bi 
lis aucto elata. Ovarium sæpissime albo- vel flavido-tomento- | 
sum, rarissime glabrum. Subgenus Zubromelia. i 

a. Inflorescentiæ ramuli cum ovariis tomentosi. E ; 
1. Petala lingulata, in laminam patentem haud producta. Y 
x. Sepala nullo modo mucronata. 

* Sepala apice manifeste lateque rotundata. 

A Florum bracteæ conspicua, 30 mm. vel longiores. 
Paraguay. : e 
13. B. Balansæ. 

AA Florum bracteæ minute, haud ultra 10 mm. longa. SUR 
8 Inflorescentia perlaxa squarrosaque. Brasil. 


+ 


SS Inflorescentia compacta ramis erectis. Brasil. - 


et Peruv.: 
15. B. fastuosa. Te 
SUITES au Prodromus. — IX. rire o 


49 : , MONOCOTYLEDONEAE. RROMELIA-. 


* Sepala acuta nec mucronata. 
A Petala sepalis duplo vel ultra longiora. Brasil. - 
S Bracteæ florum fere glabræ, ovato-ellipticæ, ad 
18 mm. longe : 
16. B. Regnelli. 
SS Bracteolz florum minutissimæ, anguste lineares, 
dense tomentosæ : 
17. B. laciniosa. 
AA Petala sepalis paullo solum longiora. 
§ Petala glabra. Brasil. : 
18. B. reversacantha. 
88 Petala apice tomentoso-barbata. 
O Florum bracteole minutissimæ, subulatæ. 
Antill., Am. centr. : 
19. B. Pinguin. 


OO Florum bracteole majores auoe 200 


triangulares. Mexico : 
20. B. silvestris. 
8. Sepala apice in mucronem manifestum producta. Mexico : 
21. B. Palmeri. 
2. Petala in laminam latam, per anthesin explanatam producta, 
aurea. Venezuel., Columb. 
22. B. Uliydüntl. 
b. Inflorescentia omnino glabra, cæruleo-afflata. Argent. 
23. B. Hieronymi. 


A. — SUBGENUS DISTIACANTHUS, Mez Fl. bras. p. 185. 


Folia distinete petiolis canaliculatis aucta. Ovarium cum sepalis 
tomento paleaceo brunneo dense obtectum. 


1. B. Morreniana (Mez in Fl. bras. p. 186) ; foliis super vagi- 

nam petiolum manifestum canaliculatum formantibus ; inflorescentia 
v capitatim contracta foliis intimis profunde immersa; bracteolis flori- 
geris sepalis similibus ; sepalis basi connatis, rigide erectis; valde 
concavis, late linearibus, apice truncato-obtusis cucullatisque ; petalis 
dorso dense tomentosis; ovario tomento brunneo paleaceo obtecto. 


— Cryptanthus Morrenianus Regel in Gartenfl. 4888, p. 157. — Dis-- + 


tiacanthus Morrenianus Bak. Brom. p. 44. — Disteganthus Moënsis 
Hort. Makoy. ap. Regel, l. c. — B. Moénsis Morr. ap. Bak. l. c. 
Folia + 20 fascieulatim rosulata, basi in vaginam brevissimam, 


Ed 


BROMELIA . BROMELIACEAE (AUCTORE C. MEZ). 19 


margine latereque interiore squamis paleaceis fusco-brunneis dense 
tomentosam dilatata, primum ad 0,15-0,20 m. in petiolum margine 
spinis retro curvatis, subflavescentibus vel viridibus, + 3 mm. longis 


- densiuscule horridum, sublinearem, 10-12 mm. latum contracta tum 


subito in laminam pergameneam, recurvo-patentem, anguste subova- 
tam, ad 0,25 m. longam, 45 mm. latam, basi semper fere asymme- 
tricam et laciniolis spinuliformibus densissime serrulatam, superne 
spinulis parvis sursum hamulosis perdense armatam apicem versus, 


in acumen perlongum elegantissime acutam demum minute aristatum 


productam transeuntia, supra viridia vel aënea parce obscureque, 
subtus rubentia semper fere distincte albo-lepidota. Inflorescentia 
foliolis subito minutis, sessilibus, dense brunneo-tomentosis cincta, 
pauciflora, capitato-subcorymbosa ; bracteolis densissime paleaceo- 
lomentosis sepalis isomorphis. Flores fere 60 mm. longi ; sepalis 
brunneis dorso tomento paleaceo denso obtectis, ad 21 mm. longis, 
7 mm. latis, altiuscule (ad 7 mm.) connatis. Petala tomento dorsali 


 brunneo excepto albida, longe tubulose erecta apice solum minute 


patentia, + 42 mm. longa, 5,5 mm. lata, carnosa, ad 3/4 longit. coa- 
lita, peranguste lineari-oblonga, apice subrotundata. Stamina petalis 
fere 8 mm. breviora; antheris flavis, 7 mm. longis, anguste lineari- 
bus, apice acutis, basi hastatulis, in 1/6 longit. dorsifixis. Ovarium 
anguste cylindricum, paullo triangulare, utrinque minute constric- 
tum, + 20 mm. longum, 4 mm. diam. metiens, apice in tubum epi- 
&ynum permanifestum productum ; stylo antheras subæquante vel 
paullo breviore. Fructus ignotus. 

E Brasiliæ sept. civit. Pará in caldaria introducta. (V. v. in hort. 
Leod., v. s. in herb. Leod., Petrop.) 


2. B. scarlatina (Morr. in Belg. hortic. 1881, p. 164); foliis 
Super vaginam in petiolum manifestum canaliculatum contractis ; 


Inflorescentia capitata foliis intimis profunde immersa; bracteolis 


llorigeris ovario haud mullo brevioribus, peranguste linearibus, ob- 


tusiusculis, subglabris vel paullo floccose tomentosis; sepalis basin - 


usque liberis, suberectis, valde carinatis, anguste linearibus, apice 
acutiusculis ; petalis glabris; ovario perdense tomento brunneo pa- 
leaceo obtecto. — Mez in Fl. bras. p. 187, t. 52 — Distiacanthus 
scarlatinus Bak. Brom. p. 44. 


Folia 15-20 fasciculatim rosulata, basi in vaginam integerrimam, — 
utrinque sed presertim dorso tomento paleaceo mollissimo obtec- 
tam dilatata tum in petiolum usque ad 0,25 m. longum, 42 mm. — 
latum, presertim superne spinis validissimis, retro bamalis, 2-3 mm. —— 


"ad 


Ne Le 
e. " 


20 MONOCOTYLEDONEAE. ~ BROMELIA: | 


longis horride armatum contracta, demum in laminam basi semper ad 
fere asymmetricam, ovatam, margine ad petioli apicem laciniolis … 
perdensis minutis, superne dentibus paucis apice crebrioribus arma- 
tam, perlonge acuminatam in mucronem debilem angustissimum d 
desinentem dilatata, usque ad 0,5 m. longa, 80 mm. lata, supra sub- — — 
glabra dorso lepidibus subbrunneis conspersa; intima sessilia, om; a 
nino pulcherrime scarlatina, dissite lepidota. Inflorescentia e ramulis — 
quamvis abbreviatis tamen manifeste racemosis, 3-4-floris composita; 
bracteis primariis foliolis intimis æqualibus ; axibus ovariisque to- 
mento paleaceo brunneo, perdenso obtectis; bracteolis florigeris 
quam ovarium haud multo brevioribus, + 25 mm. longis, peranguste 
linearibus, obtusiusculis, subglabris vel floccose paullum tomentosis. 
Flores + 45 mm. longi, presertim ramulorum inferiores pedicellis 
i (certe) 5 mm. metientibus, teretibus stipitati; sepalis floccose brun- 
| neo-tomentellis, subcoriaceis, + 15 mm. longis, 3 mm. latis, valde 
E carinatis. Petala violacea margine basinque versus alba, ad 27 mm. 
longa, inferne in tubum brevissimum connata, apice late rotundata 
emarginataque. Stamina petalis permanifeste breviora ; antheris 
flavis, peranguste linearibus, apice acutis, basi brevissime incisis 
subhastatis, 7-9 mm. longis. Ovarium subcylindricum, obtuse paullo 
triangulare, apice perlonge manifesteque constrictum, basi in pedi- 
cellum sensim attenuatum; stylo antheras ad 1/3 æquante; ovulis 
quoque in loculo paucis (+5). Fructus mihi ignotus. 

E Brasili sept. civitate Pará in caldaria introducta. (V. v. in 
hort., v. s. iu herb. Leod.) 


Dee 


B. — SuBcENUS KARATAS, Mez Fl. bras. p. 185. 


Folia super vaginam petiolo canaliculato haud aucta. Inflorescen- 
tia inter folia intima nidulans (vel minute elata). Ovarium sæpissime 
tomento brunneo obtectum. 


3. B. agavifolia (A. Brongn. apud C. Koch, Et. Brom. p. 12): 
foliis super vaginam longe angustatis nec tamen distinctius petio- - 
latis ; inflorescentia compacte panniculata globosa, e foliorum rosulæ 
centro paullum emergente; bracteolis florigeris minutis, triangulari- 
linearibus, membranaceis, glabris, ovario manifeste brevioribus ; 
sepalis liberis, suberectis, lineari-lanceolatis apice acutiusculis, con- 
cavo-complicatis; petalis glabris; ovario brevissime umbrino-tomen- 
tello. — Karatas agavifolia Devans. in Rev. Hortic. 1878, p. 190 ; 
Bak. Brom. p. 3. — B. Karatas Willd. herb. 6344 et Spec. ll. 
p. 8 et Enum. hort. Berol. p. 346; Lk. Enum. p. 308 (nec Linn.). . : 


DROMELIA . BROMELIACEAE (AUCTORE C. MEZ). 21 


Florifera ad 0,2 m. alta, 0,8 m. diam. rosulæ metiens. Folia 
30-40 dense rosulata, basi in vaginam breviter triangularem, utrin- 
que lepidibus parvis, badiis, adpressis consitam (nec tomentosam !), 

margine spinulis parvis paucisque armatam sensim dilatata, ensifor- 
mia, apice longe acuta pungentiaque, sepius 0,5 m. longa, 35 mm. 
lata, triste viridia intima pulcherrime scarlatinescentia, supra basin 
tantum versus adpresse lepidota, subtus lepidibus albidis, peradpres- 
sis dense consita pallida, margine spinis validissimis, virentibus vel 
allutaceis, ad 5 mm. longis, inferioribus retro, superioribus sursum 
hamatis dense horrida, Inflorescentia multiflora, in caulis brevissimi 
(80 mm.), validi, dense adpresseque atrofusce tomentelli apice paullo 
elata, ad 0,4 m. diam. metiens, e ramulis permultis compressis 
primum (ad 45 mm.) sterilibus tum perapproximatim flores quasi 
distiche dispositos 5-3 proferentibus, glabriusculis composita ; axibus 
peradpresse atro-badie tomentellis, abbreviatis ; bracteis primariis 
latissime ovatis, inflatis, margine lacinioso-dentatis, præsertim dorso 
adpresse atrobadie tomentellis, apice (inferioribus) in laminam bre- 
vissimam spinulis armatam transeuntibus, quam flores axillares bre- 
vioribus. Flores ad 45 mm. longi, basi in pedicellos brevissimos 
attenuati ; sepalis in vivo allutaceis colore rubenti admixto, subglabris, 
ad 17 mm. longis. Petala basi nivea apicem versus (levissime) eru- 
bentia, erecta, + 30 mm. longa, apice acutiuscula, ad 8 mm. a basi 
coalita. Stamina petalis fere 3 mm. breviora, filamentis tenuibus, 
5 mm. longis; antheris 14 mm. longis, basi late rotundatis, apicem c0 
versus longe acutis, 4 mm. a basi dorsifixis. Ovarium prismaticum » 
vel fusiforme, sensim in pedicellum transiens, hoc computato sepala : ; 
subæquans vel iis brevius; stylo crasso, antherarum basin paullo i es 
superante ; ovulis paucis. Fructus mihi ignotus. COPS 

Guyana gallica; a cl. Leprieur in caldaria gallica introducta. à 
(V. v. in hort. Dresd., Leod., Vratisl.; v. s. in herb. Leod., Paris. >» 
Willd. n. 6344.) 


4. B. Trianae (Mez in Fl. bras. p. 626, nomen); foliis ignotis ; inflo- 
rescentia contracte panniculata, capitiformi, foliorum rosulæ centro 
immersa ; bracteolis florigeris sepala æquantibus, anguste lineari- - 
lanceolatis, margine prope apicem laciniose serratis, glabriusculis ; 
sepalis liberis, erectis, peranguste triangularibus a basi persensim | 
acutis, valde carinatis, margine solemniter serrato-spinulosis ; petalis. 
glabris ; ovario densissime tomento paleaceo badio obtecto. . 

Valde imperfecte solum e fragmentis paucis mihi cognita, habitu 
absque dubio ad Br. Karatas et Br. nidum puellæ PME accedens. 2 


»- 
x 
"i 
# 


22 MONOCOTYLEDONEAE. BROMELIA. 


Inflorescentia bracteis primariis interioribus membranaceis, anguste 
ellipticis vel lanceolatis, dorso præsertim apicem versus brunneo- 
tomentellis, margine ad partem superiorem grosse lacinioseque 
spinulosis; bracteolis florigeris tenuiter membranaceis, Æ carinatis. 
Flores basi in pedicellum ægre discernendum sensim attenuati, hoc 
computato ad 90 mm. longi ; sepalis ex sicco albis, dorso tenuiter 
allutaceo-tomentellis, apice irregulariter incurvis, ad 33 mm. longis. 
Petala per anthesin stricte erecta, +36 mm. longa, anguste elliptica, 
apice late rotundata, ad 13 mm. a basi coalita. Stamina petalis per- 
manifeste (10 mm.) breviora, filamentis brevibus, crassiusculis, api- 
cem versus longe angustatis ; antheris 8 mm. longis, anguste lanceo- 
latis, longe acutis, 1,5 mm. a basi dorsifixis. Ovarium obtuse trian- 
gulare subprismaticum, basin versus longe attenuatum, sepalis fere 


duplo longius; stylo percrasso, triangulari, antheras medio attin- 


gente ; ovulis subpaucis. Fructus ignotus. 

Columbia, in valle Magdalenz alt. 1200 m. : Triana n. 542 (— 1300). 
— Piñuela Columbianis (fide Triana). (V. s. in herb. Berol., Mus. Brit., 
proprio.) 

Obs. — B. nidus puelle proxime affinis imprimis sepalis anguste 
triangularibus, spinoso-serratis satis longe differt. 


5. B. nidus puellæ (André *); foliis super vaginam nullo modo 
angustalis; inflorescentia contracte panniculata, capitulum den- 
sissimum, apice paullo depressum efformante, foliorum rosulæ 
centro immersa ; bracteolis florigeris sepala medio æquantibus, linea- 
ribus vel anguste lanceolatis, tenuiter membranaceis, margine prope 
apicem lacinioso-serratis ; sepalis liberis, lanceolatis, apice acutius- 
culis nec mucronatis, valde canaliculato-concavis; petalis glabris; 
ovario dense tomento paleaceo castaneo vel badioobtecto, sepalis duplo 
longiore. — Karatas nidus puellæ Ed. André, Enum. p. 3 et Brom. 
André. p. 1, t. 1; Wittm. in Engl. Jahrb. 1889, p. 54; Bak. Brom. p. 2. 

Florifera magna, ad 2 m. diam. meliens. Folia absque dubio 9 
rosulata, basi in vaginam interioribus longe ovalem, utrinque tomento 
paleaceo brunneo obtectam, integram vel apice solum paucispino- 
sam sensim dilatata, rigida, margine spinis maximis (usque ad 10 mm. 
longis), omnibus sursum hamatis, corneis, allutaceis vel brunnescen- 
tibus armata, apice persensim acuta in acicula validissime pun- 
gentia desinentia, linearia, ad 1,5 m. longa, 33 mm. lata, suprà 
glabra, ex sicco læte viridia, subtus lepidibus albidis minutissimis pers 


1. Bromeliaceæ Andréanæ, quarum nomen mutari necesse evasit, yiri cl. 


Ed. André consensu in opere nostro sub auctoritate immutata militant. 


& 


BROMELIA . BROMELIACEAE (AUCTORE C. MEZ). 23 


adpressis consita pallidiora. Inflorescentia multiflora, foliis intimis 
rubentibus cincta ; bracteis primariis maximis, capitulum cingentibus, 
exterioribus e vagina maxima, perelongate ovali vel oblonga, utrin- 
que ferrugineo-tomentella, apice grosse laciniosa subito in laminam 
rubenti-lilacinam foliaceam, angustam, spinulosam angustatis, interio- 
ribus membranaceis, basi roseis vel rubro-violaceis superne lilacinis, 
late ovatis, haud vel breviter solum laminatis; bracteis florigeris 
roseis, canaliculatis vel ad apicem plicatis, glabriusculis vel paleaceo- 
lepidotis. Flores basi in pedicellos ægre discernendos sensim angus- 
tati his computatis sæpius ad 80 mm. vel paullo ultra longi; sepalis 
albis colore paullo flavescenti admixto, dorso tomento crasso palea- 
ceo, castaneo obtectis, ad 26 mm. longis, suberectis præsertim apice 
irregulariter curvulis medioque sæpius transverse rugosis. Petala 
violacea pallidius marginata, suberecta, ad 35 mm. longa, lanceo- 
lata, acutiuscula, usque ad 13 mm. a basi coalita. Stamina petalis ad 
9 mm. breviora, filamentis crassiusculis, apicem versus longe angus- 
tatis ; antheris 10 mm. longis, anguste lanceolatis, apice aculis minu- ' 
lissimeque mucronulatis, 1,5 mm. a basi dorsifixis. Ovarium basin 
versus perlonge, apicem versus minute attenuatum subfusiforme vel 
cylindricum ; stylo percrasso antheras medio æquante; ovulis quoque 
in loculo subpaucis. Bacca edulis, breviter pedicellata, oliviformis, 
obscure costata, 50 mm. longa, 22 mm. diam. metiens, fusca, basi 
apiceque tomentosa, calyce marcescente coronata. Semina fusca, 
Pisi magnitudine, compressa, ventre prominente carinata. i 
Columbia, in valle Caucana undique sepibus vivis construendis in- 
serviens : Lehmann n. 3880; spontanea inter Tocaima et Pandi in 
Andium declivitatibus occidentalibus locis aridis alt. 300-1200 m.: — 
André n. 1836; Nicaragua, culta : Lévy n. 100. — Floret fructifi- - 3 
catque Februario-Junio. (V. s. in herb. André., Boiss.-Barbey., Leod.) 


6. B. lagopus (Mez in Flor. bras. p. 188); foliis super vaginam 
nullo modo constrietis; inflorescentia contracte panniculata corymbose |. 
capiliformi, rosulæ foliis intimis immersa; sepalis omnino liberis, - 
ereclis, apice subacutis, paullo carinatis; petalis glabris; ovario den- í j^ 
sissime tomento paleaceo badio obtecto. — Karatas lagopus Morr. | 
mss. in herb. Leod., ic. Kew. et ap. Bak. Brom. p. 2. —K. Plomin ue 
Bak. (quoad syn. nostr., l. cit. nec Morr.) 5 D 

Folia 30-40 dense rosulata, basi in vaginam manifestam, percras- A 
sam, breviter triangularem, inferne pallidam glabramque, superne E 
permanifeste brunneam vel subatram et utrinque. tomento dei t. 
perlonge paleaceo, brunneo obtectam, margine spinis. validiuseulis, 


24 MONOCOTYLEDONEAE. BROMELIA . 


basin versus sensim evanescentibus armatam subsubito dilatata, per- . 1 
rigida, margine spinis validissimis, infimis paullo minoribus tum 
auctis usque ad 3 mm. longis, omnibus sursum hamatis, flavescentibus, 
pernitidis horrida, apicem versus sensim longeque angustata demum — 
in spinam terminalem subdebilem, viridem transeuntia, sæpius ultra a 
1 m. longa, 30-35 mm. lata, supra glabrata læte viridia, subtus mani- ; 
feste pallidiora, utrinque basin versus conspicue glauca Inflorescen- : 
tia subpauciflora, foliis intimis sordide purpurascentibus cincta, cete- E 
rum mihi ignota. Flores valde manci solumque corrosi mihi visi . 
breviter nunc brevissime pedicellati, + 57 mm. longi ; sepalis usque 
ad apicem tomento brunneo e lepidibus paleaceis formato obtectis, 
ipsis brunneis, rigide coriaceis. Petala +32 mm. longa, medium usque 
coalita, linearia, apice acutiuscula, coriacea, rosea. Stamina petalis 
breviora ceterum mihi ignota. Ovarium crasse ellipsoideum, apice 
haud constrictum perianthii basi multo latius, basin versus sensim 
attenuatum, + 20 mm. longum, 10 mm. diam. metiens. Fructus mihi 
non visus. i DÅ 
Patria dubia, verisimiliter Brasilia septentrionalis. (V. v. in hort, 
v. s. in herb. Leod.) ` 


7. B. Karatas (L. Sp. ed. 1,285, quoad syn. Plum.); foliis super 
Lasers no cas dads uM co inflorescentia perdense contracteque | 
ca bracteis primariis interruptameffor- — 

un foliorüm rosulæ centro profunde immersa ; bracteolis florigeris 
sepala medio æquantibus, carinatis, anguste oblongis vel lineari- 
lanceolatis ; sepalis liberis, erectis, anguste lanceolatis apice acutius- 
_ culis nec xp s Sn garinétis; petalis glabris; ovario densis- 
sime lepi tecLo, sepalis longiore. — L. Spec. 
ed. 4767, hp 408 et Mant. vi 362 ; Lam. dMuoydl. Ip. 4143; Jacq. Sel. à 
stirp. Am. p. 90, t. 178, f. 26 et Amer. pict. p. 47, t. 200, f. 24et Hort. — | 
Vindob. I. p. 41, t. 31, 32 et III, t. 73, 74 ; Ait. Hort. Kew. ed. 2, Il. 
p. 201 ; Aubl. Guyan. I. p. 302; Meyer, Esseq. p. 143 (Caratas); R. et S. 
Syst. VII. p. 1274; Beer, Brom. p. 28 (exclus. syn. Hernand., Mo- 
ris.); Morr. in Belg. Hortic. X. p. 205. — Nidularium Karatas Lem. in 
Jard. fleur. IV. Misc. p. 60, t. 411; Griseb. Fl. W. Ind. p. 591 (nec 
Wawra).— B. acaulis Redouté, Lil. t. Kern. Hort. semp. t. 109. — 
K. Plumieri Morr. in Belg. Hortic. e; p. 131 ; Ant. Phyto-Iconogr. 
p. 25, t. 21-22; Bak. Brom. p. 2. — K. foliis altissimis, angustissimis 
et aculeatis : Plum. Gen. p. 10etAmer. t. 33. — K. Mill. Dict. 8, II, p. 666. 
Florifera usque ad 3 m. diam. metiens, vix ultra 0,3 m. alta. Folia 
multa dense rosulata, basi in vaginam conspicuam, late triangula- 


Wd E 


x9 2:34 1 
ord 


BKOXELIA . BROMELIACEAE (AUCTORE C. MEZ). 25 


rem, utrinque dense tomento brunneo, paleaceo obteetam, margine 
integram vel summo apice paucispinosam dilatata, perrigida, mar- 
gine spinis durissimis, omnibus sursum hamatis, brunneis, 5-8 mm. 
longis dense armata, apicem versus persensim acuta in aciculum va- 
lide pungentem angustata, ad 1,5 m. louga, 30-30 mm. lata, utrinque 
pallide viridia, subtus lepidibus minutissimis peradpressisque prædita. 
Inflorescentia oc -flora, infantis caput magnitudine sæpius æquans, 
foliis interioribus cinnabarinis cincta; bracteis primariis exterio- i 
ribus e vagina maxima, ovata, intus glabriuscula virente, dorso 
densissime lepidibus paleaceis allutaceis vel brunneis obtecta, mar- 
gine laciniose serrata in laminam brevem peracutamque, miniatam, 
spinosam productis; interioribus e vagina simili sed margine haud 
laciniata constitutis, flores in axillis fasciculatos superantibus; bracteo- i 
lis florigeris tenuiter membranaceis, dorso dense paleaceo-lepido- - 
tis. Flores usque ad 55 mm. longi, basi in pedicellum brevem cras- 
sumque, ægre discernendum attenuati; sepalis albidis, dorso lana 
paleaceo-floecosa, allutacea vel brunnea obtectis, ad 22 mm. longis, 
per anthesin sæpius irregulariter curvulis. Petala margine albida 
ceterum pulchre rosea, sub anthesin stricte erecta, ad 30 mm. longa, 
carnosa, anguste lanceolata, usque ad 8 mm. (super basin) coalita. 
Stamina petalis 3 mm. breviora, filamentis quoad liberis carnosulis, 
linearibus; antheris 44 mm. longis, linearibus vel peranguste trian- 
gularibus, basi sagittatim incisis, apice longe peracutis, 2 mm. à basi 
dorsifixis. Ovarium triangulari-prismaticum ; stylo crasso, triangulari, 
antheras medio attingente; ovulis quoque in loculo paucis. Bacca | 
ad 80 mm. longa, 20 mm. diam. metiens, fusiformis, calyce + per- : 
sistente coronata, pallide flava, seminibus compressis. 
Antillæ : S° Domingo : Prendeloup n. 600 ; Martinique : Duss. n. 3319; 
Costarica, prope San José : Hoffmann n. 579; Gplambis; prope La 
Paila : Holton n. 131. Folia a cl. Jenman n. 4105 in Guyana anglica 
ad Demerara flumen collecta verisimiliter hujus loci. — Pinuela me a 
taricensibus (ex el. Hoffmann). — Floret Martio, Junio. (V. s. in 
herb. Berol., Boiss.-Barbey., Kew., Krug. et Urban.) i 


8. B. humilis (Jacq. Vindob. p. 306); foliis super vaginam haud — 
angustalis: inflorescentia contracte panniculata capitulum densum, 
ovatum e rosulæ foliis intimis emergens efformante ; bracteolis ue. ; 
geris sepala superantibus, late lanceolatis vel sublinearibus, ma gine — 
serratis, carinatis ; sepalis liberis, erectis, anguste trian 1 
longe acutis, integerrimis, haud vel vix carinatis ; Poe gu | Y 
rio dense tomento paleaceo, brunneo obtecto, | 


26 : MONOCOTYLEDONEAE. BROMELIA . 


sepala æquante. — Jacq. Misc. II. p. 325 et Ie. rar. t.60; Willd. Enum. 
p. 346 et Spec. Il. p. 10; Ait. Hort. Kew. ed. 2, lI. p. 201; Lk. 
Enum. p. 308; R. et S. Syst. VII. p. 1275; Beer, Brom. p. 28; C. Koch 
in Belg. Hortic. 1860, p. 206. — Karatas humilis Morr. in Belg. 
Hortic. 1872, p. 131; Devans. in Rev. Hortic. 1878 p. 190, c. f. ; Ant. 
Brom. p. 38, t. 22-23; Bak. Brom. p. 3. — Nidularium humiie 
Regel in Gartentl. 1868, p. 69. — Madvigia humilis Liebm. ap. Bak. l.c. 
— B. hemisphærica $. Lam. Encycl. I. p. 145 et hoc teste: — Mexo- 
cotl s. Manguei Hernand. Mex. p. 272 et Aloë Americana fructu dulei 
et acido Moris. Hist. II. p. 418, t. 22, f. 7. — B. Karatas Beer, Brom. 
p. 28 (quoad syn. Hernand., Moris. nec L. nec Willd. nec H. B. K.) 

. Florifera ad 0,3 m. alta, vix 0,9 m. diam. rosulæ, generis e mini- 
mis, late stolonifera. Folia ad 50 dense rosulata, exteriora mediaque 
arcuatim recurvata, interiora suberecta apice solum deflexa, basi in 
vaginam brevem, late ovato-triangularem, brunnescentem vel inte- 
rioribus virentem, utrinque nunc lepidibus paleaceis brunneis consi- 
tam nune glabram, toto margine spinulis parvis rectisque armatam 


dilatata, rigida, margine spinis validissimis, ad 5 mm. longis, alluta- ` 


ceis vel brunnescentibus, inferioribus ssepius retro vel omnibus sur- 
sum hamatis horrida, apicem versus perlonge acuta demum subpun- 
gentia, ad 0,6 m. longa, 20-25 mm. lata, supra saturate viridia sæpe 
colore purpureo afflata vel marmorata, subtus lepidibus peradpressis 
predita pallide viridia tenuissimeque longitudinaliter lineata. Inflo- 
rescentia submultiflora, e rosulæ foliis intimis pulchre purpurascen- 
libus emergens ; bracteis primariis exterioribus e vagina valde dilatata, 
ovata, coriacea, tomento albo obtecta, margine laciniosa in laminam 
angustam, fulgide corallinam, spinosam transeuntibus, interioribus 
late ovalis, haud vel brevissime solum laminatis; bracteolis florigeris 
dorso dense lepidoto-tomentosis. Flores pedicello ægre discernendo 
computato fere 50 mm. longi ; sepalis albidis, dorso brunneo-floccosis, 
ad 20 mm. longis. Petala superne purpurea margine basinque versus 
alba, erecta, ad 40 mm. longa, carnosa, late linearia, apice rotun- 
data, ad 1/3 longit. a basi coalita. Stamina petalis breviora, filamentis 
brevissime tantum liberis, crassiusculis; antheris linearibus, apice 
acuminatis vel mucronulatis, prope basin rotundatam  dorsifixis. 
Ovarium cylindricum, vix angulatum ; stylo antheras medio æquante, 
tenui ; ovulis quoque in loculo paucis. Fructus mihi non visus. 

Mexico. (V. v. in hort. Leod., v. s. in herb. Mus. Brit., Leod.» 
Petrop.) 


9. B. Pæppigii (Mez in FI. bras. p. 188); toliis super vaginam 


B 
^4 


mE 


i 


'BROMELIA, BROMELIACEAE (AUCTORE €. MEZ). 27 


haud angustatis; inflorescentia capitatim contracta foliorum rosulæ 
centro profunde immersa; bracteolis florigeris subovato-lanceolatis, : 
flores maximos subæquantibus, margine paucidentatis, concavo-cari- 
nalis, acutis, subglabris; sepalis liberis, suberectis, anguste lanceo- 
latis apiceque peracutis; petalis ut videtur glabris; ovario tomento 
denso adpressoque e pilis tenuibus formato obtecto. 

„E fragmentis permancis quæ descriptioni adsunt generis e majoribus 
fortasse maxima. Folia exteriora vaginis ignotis apicem versus per- 
longe acuta, margine spinis validissimis, brunnescentibus, ad 3 mm. 
longis, sursum hamatis dense armata sed fere 30 mm. sub apice 
inermia, demum in spinam brevissimam, valide pungentem transeun- 
tia, utrinque glaberrima, supra pernitida, subtus pallidiora opaca ; 
folia intima (num jam bracteæ primariæ exteriores?) subito in vagi- 


nam maximam, transverse undulatam, suborbicularem, margine den- 


tibus herbaceis laciniosam dilatata, valde carinata ceterum exterio- 
ribus similia. Inflorescentia absque dubio foliis perlonge superata e 
ramulis usque ad 7-floris, subdistichis, abbreviatis composita panni- 
culata; axibus omnibus perdense farinacee badio-tomentellis ; bracteis 
primariis omnino foliorum intimorum vaginis isomorphis intus non 
nisi apicem versus paullo tomentellis. Flores + 60 mm. longi, pedi- 
cellis quamvis brevibus tamen manifestis, dense badio-tomentellis sti- 
Pitati; sepalis nonnisi basi paullo tomentellis ceterum glabrescenti- 
bus, + 30 mm. longis, 5 mm. latis. Petala in speciminibus nostris 
cum genitalibus omnino putride cohærentia nec accuratius descri- 
benda, 35 mm. vel ultra longa. Ovarium + 25 mm. longum, basin 
versus sensim attenuatum, apice nonnisi minute constrictum, cete-. 
rum cum fruetu ignotum. 

Peruvia, in silvis primævis ad missionem Tocaché, subpaludosa: 
Pæppig n. 1824. — Floret Januario. (V. s. in herb. Vindob.) — 


n ae 


10. B. Legrellæ (Mez in Fl. bras. p. 189); foliis super vaginam m 
haud angustalis; inflorescentia contracte panniculata corymbosa — 
paullo rotundato-convexa, foliorum rosulæ centro immersa; brac- a 
teolis florigeris sepala fere æquantibus, late linearibus, rotundatis, - 
serratis; sepalis liberis, erectis, linearibus, apice rotundatis subeu- 
cullatisque, margine primo tegente dentes paucos laciniosos gerente; Y 
petalis glabris; ovario dense tomento ferrugineo adpresso e pilis | 
tenuibus formato obtecto. — Karatas Legrelle Morr. in Belg. Hortic. 
1872, t. 11-13; Bak. Brom. p. 2; Lindman in Oefversigt Akad. Holn 
1890, p. 542. "m URP qued d 

Folia 30-40 dense rosulata, basi in vaginam manifestam, | rev 


TT 


28 MONOCOTYLEDONEAE. BROMELIÀA, LOE 


triangulari-ovatam, intus prope basin tomento denso brunneo e lepi- — 
dibus paleaceis formato ceterum membrana sordide alba e lepidibus ; 
cohærentibus coacta obtectam, margine presertim ad apicem re-- 3 
mote spinosam subsensim dilatata, perrigida, spinis maximis, om- ` " 
nibus perconspicue sursum hamatis, usque ad 5 mm. longis; flaves- k 
centibus vel viridibus horrida, apice sensim peracuta demum in 
' spinam valide pungentem desinentia, ad 1,5 m. longa, 35-40 mm. J| 
lata, supra glaberrima subnitidaque, subtus lepidibus minutissimis ; 
peradpressisque aucta. Inflorescentia oo-flora, + 90 mm. diam. me- 
tiens, foliis intimis pulcherrime purpureis cincta ; axibus perabbre- 
viatis dense ferrugineo-tomentellis; bracteis primariis foliis intimis 
reduetis æqualibus itemque ad laminam «coloratis; bracteolis flori- 
geris albis, margine grosse lacinioso-serratis, presertim apicem 
versus dorso paullo tomentellis, + 37 mm. longis. Flores ad 40 mm. 
: = longi, pedicellis breviuseulis denseque ferrugineo-tomentellis stipi- 
t5, 4. tati; sepalis albidis, + 30 mm. longis, 6 mm. latis. Petala pulchre 
py: cærulea vel lilacina, albo-marginata, sepala minute solum superan- 
ise tia, + 32 mm. longa, basi ad 5 mm. coalita, subovato-lanceolata, 
e basi fere sensim angustata demum rotundata. Stamina petalis fere 
5 mm. breviora, filamentis quoad liberis anguste subulatis ; antheris 
flavis, linearibus, apice rotundatis acuminuloque minuto imposito 
mucronulatis, basi minute solum incisis ibique dorsifixis, + 12 mm. 
: longis. Ovarium paullo triangulare, apice constrictum, basi subaeu- 
An minatim attenuatum, ad 12 mm. longum, 6 mm. diam. metiens ; 
stylo crasso, antheras attingente. Fructum non vidi. 
Brasiliæ sept. civit. Pará. (V. s. in herb. Leod.). 


11. B. lasiantha (Willd. ap. R. et S. Syst. VII. 1233); foliis super 

vaginam haud angustatis ; inflorescentia absque dubio dense contract- 

1 teque pannieulata, foliorum rosulæ centro mimersa ; bracteolis flori- 
SKER geris quam sepala paullo solum brevioribus, anguste linearibus, 
complicato-concavis, rotundatis; sepalis liberis, erectis strictisque, 
linearibus, integerrimis, apice late rotundatis ; petalis glabris ; ovario 
densissime lanugine pallida e pilis tenuibus formata obtecto. — Puya 
Janata Schult. fil. l. c.; Bak. Brom. p. 125 (uterque quoad syn. 
Willd.). — B. Karatas H. B. K. Nov. Gen. I. p. 297 (nec L. nec Beer). ` 
E fragmentis paucis solum cognita. Folium unicum mihi visum 
rosule ex interioribus basi in vaginam permanifestam, obovatam, 
505 præsertim dorso lana lepidota densissima brunnea obtectam, margine 
FR prope apicem laciniose paucispinosam dilatatum, perrigidum, spinis 
" densissimis plerisque sursum hamatis sed nonnullis quoque irregu- 


BROMELTA . BROMELIACEAE (AUCTORE C. MEZ). 29 


lariter disseminatis retro spectantibus, brunneis, ad 5 mm. longis 
dense armatum, apicem versus persensim acutum sine dubio valide 
pungens, infime 35 mm. latum, adultum quoque utrinque sed præ- 
sertim subtus lepidibus peradpressis, pallidis consitum. Inflores- 
centia bracteis primariis exterioribus e vagina latissime lineari 
(30 mm.), intus glabriuseula, dorso tomento densissimo albido ob- 
lecta, prope apicem grosse laciniosa in laminam triangularem, spi- 
nosam contractis ; interioribus linearibus, ad 12 mm. latis, dorso et 
apice optime rotundato longe pallideque lanatis, integerrimis, baud 
laminatis; bracteolis florigeris item dorso apiceque flavescenti-lanu- 
ginosis. Flores basi in pedicellum crassum et ab ovario ægre discer- 
nendum abeuntes, hoc computato 63 mm. longi; sepalis albidis, 
dorso apiceque lana pallida percrassa obteclis, ad 25 mm. longis, 
satis concavis. Petala sub anthesin stricte erecta, ad 34 mm. longa, 
carnosa, sublinearia, apice rotundata, usque ad 10 mm. a basi coalita. 
Stamina petalis 6 mm. breviora, filamentis brevissime solum (3 mm.) 
liberis, longe acutis; antheris 7 mm. longis, linearibus, apice acutis, 
1 mm. a basi dorsifixis. Ovarium costis 3 vix prominentibus cylin- 
dricum, pedicello computato quam sepala longius; stylo crasso, 
antheras in 4/3 longit. attingente ; ovulis paucis. Fructus ignotus. 

Venezuela, prope Cumaná : Humboldt et Bonpland n. 563. (V. s. in 
herb. Berol., Paris., Willd. n. 6312.) 


12. B. Serra (Griseb. Symb. p. 328); foliis super vaginam haud j 
angustatis ; inflorescentia contracte panniculata, percompacte ovoidea, : 
foliorum rosulæ centro insidente sed foliis peranthesin reflexis paullo 
elata; bracteolis florigeris quam ovaria multo longioribus sepala ad 
3/4 aequantibus, late linearibus apice rotundatis paulloque cucullatis, 
valde carinatis, margine minutissime serrato-dentatis ; petalis sub- 
glabris, liberis, suberectis, late linearibus, apice rotundatis, valde 
carinatis; petalis glabris ; ovario densiuscule ochraceo-tomentello. — 
Bak. Brom. p. 26; Mez in Fl. bras. p. 190. — Rhodostachys argen- — 
tina Bak. L c. p. 29; Mez l. c. p. 182 (tum mihi nondum visa). — B. ar- —— 
gentina Bak.in Kew Bullet. 1892, p. 194. — Karatas laciniosa Lindm. * : 4 
in Handl. Akad. Holm. XXIV. n. 8, p. 48, t.2, f. 22-25. — B. Lindmani 
Mez l. c. p. 621 (tum mihi nondum visa). 


30 MONOCOTYLEDONEAE. BROMELIA , 


utrinquesubglabra aut subtus lepidibus minutis peradpressisque aucta; 
folia suprema sub inflorescentia posita manifeste reflexa, rubra, basi in 
vaginam albidam, latissime ovatam, presertim apice valde laciniosam, 
intus subglabram, dorso praesertim basin versus densiuscule ferrugineo- 
tomentellam subito dilatata, optime rubra. Inflorescentia e ramulis 
abbreviatis, 3-5-floris composita, + 80 mm. diam. metiens, Prassicæ 
capiti haud dissimilis; axibus densiuscule ochraceo-tomentellis; 
bracteis primariis perlate ovato-suborbicularibus, vaginis foliorum 
intimorum isomorphis, inferioribus apice laminam rudimentariam 
gerentibus, superioribus preter mucronem minutissimum optime 
rotundatis floresque subæquantibus; bracteolis florigeris == 33 mm. 
longis, asymmetricis, paullo floccose tomentellis. Flores ad 50 mm. 
longi, fere sessiles; sepalis albis, floccose paullo flavescenti-tomen- 
tellis, + 20 mm. longis, 6 mm. latis, apicem versus subcucullatis, 
subglabris. Petala rubenti-violacea vel albida, + 25 mm. longa, usque 
ad 5 mm. a basi coalita, linearia, apice acutiuscula. Stamina petalis 
multo breviora filamentis ultra tubum petaleo-stamineum altiuscule 
inter sese connatis; antheris flavis, peranguste linearibus, apice acu- 
tiusculis, fere basifixis. Ovarium subcylindricum, + angulosum, apice. 
haud vel vix constrictum, basin versus sensim attenuatum ; stylo 
antheras attingente; ovulis quoque in loculo paucis. Fructus ignotus. 

Argentina et Brasilia australis. In savannis: Argentinz prov. Oran, 
lujui, Salta: Lorenz et Hieronymus; prov. Gran Chaco in Rio Paraná 
ripis et in Aspidospermatis nemoribus prope Reconquista: Harman ; 
Brasiliæ prov. Minas Geraés prope Passos, inter Passos et Serra da Ven- 
tania, inter S'^ Rosa (Sapucany) et Alfenes : Regnell II. n. 1258 (e. p.) ; 
Sertaó d'Amaroleite : Weddell n. 2805; Bolivia in Serra S'^ Cruz et 
Sierra de Velasco : O. Kuntze. — Floret Julio, Octobri. (V. s. in herb. 
Goetting., Hieronym. (nunc Berol, Kew., Kuntze., Mez., Paris., 
Donnell-Smith.) 


C. — SUBGENUS EUBROMELIA, Mez Fl. bras. p. 185. 


Folia super vaginam petiolo canaliculato haud aucta. Inflorescen- 
tia manifeste panniculatim elongata, scapo anaphyllis praedito ultra 
foliorum rosulam elata. Ovarium saepissime albo-vel flavido-tomento- 
sum rarissime glabrum. 


13. B. Balansæ (Mez in Fl. bras. p. 191); foliis super vaginam 
haud angustatis; inflorescentia elongata solemniter panniculata, 
super foliorum rosulam elata; bracteolis florigeris maximis, subellip- | 

/ 


OCT mmm pe mme TS 


n aanne eiii 


\ 


BROMELIA. > ' BROMELIACEAE (AUCTORE C. MEZ). 31 


tico-linearibus, apicet to-rotundatis , valdeconcavo- -canaliculatis ; 
sepalis liberis, i in fime solum minutissime tomentellis ceterum glabris, 
subereclis, perconspieue carinato-concavis, ellipticis, apice rotundatis ; 
petalis glabris; ovario dense albo-tomentoso, — B. Guyanensis Hort. 
ap. Bak. Brom. p. 26. — B. laciniosa Bak. l. c., quoad syn. nostr. (non 
Mart.) — ? B. Karatas var. caulescens Redouté, Lil. t. 447. — 
? Karatas Redoutei Bak. Brom. p. 3. 

Folia exteriora ignota ; superiora basi in vaginam maximam, elon- 
gato-ellipticam vel potius latissime linearem, glabram, margine 
apicem versus dentibus herbaceis laciniosam subito dilatata, anguste 
linearia, apicem versus perlonge acuta, margine spinis validissimis, 
flavidis, valde sursum hamatis, teretibus horrida, apice in spinam ter- 
minalem subtriangularem, brevem sed validissimam transeuntia, 
utrinque viridia subopacaque sed subtus paullo pallidiora, sæpissime 
minute lepidota. Inflorescentia in caulis percrassi, dense albo-lanu- 
ginosi, foliolis rubris (ex Balansa !) iis intimis rosulæ æqualibus dense 
obsiti apice erecta, oc-flora, e ramulis usque ad 10-floris, densissime 
subracemosis apicem usque composita panniculata, subpyramidalis, 
densa eonfertaque, ad 0,2 m. longa, 90 mm. diam. metiens; axibus 
dense albo-tomentosis; bracteis primariis demum e vaginis foliorum 
iis caulinis similium formatis, apicem versus + obscure tomentellis; 


bracteolis florigeris sepala ad 1/2 æquantibus, subglabris, + 30 mm. 


longis, 8 mm. latis. Flores + 43 mm. longi, brevissime pedicellati ; 

sepalis allutaceis, + 20 mm. longis, 6-7 mm. latis, coriaceis. Petala 
saturate violacea lateque albo-marginata, erecta et sub anthesin non 
nisi paullo aperta, + 25 mm. longa, 8 mm. lata, basi ad 7-8 mm. coa- 
lita, late linearia, apice rotundata. Stamina petalis fere 5 mm. bre- 
viora filamentis omnino paullo ultra medium connatis, linearibus ; 
antheris flavis, anguste ellipticis, apice peracutis, basi non nisi minute 
incisis ibique dorsifixis, ad 10 mm. longis. Ovarium clavatum, bene 
triangulare, apice haud constrictum, basin versus sensim attenuatum, 


+ 15 mm. longum, 5 mm. diam. metiens ; stylo antheras ad 1/3 


*quante; ovalis quoque in locülo numerosis. Bacca rubescens, car- 
nosa (ex Balansa!), edulis, ovoideo-obclavata, apicem versus longe 


trigono- altenuata, perdense punctulatim rugulosa, + 47 mm. longa, 


20 mm. diam. metiens, sepalorum rudimentis coronata; seminibus 


numerosis, depressis, triangulari-orbicularibus, ad 5 mm. latis dime i 


l'eo-nigrescentibus, minutissime punctulatis. 


Paraguay, prope Assompcion ad silvarum margines el sepes: Balansa | ai 
n.608, ad Puerto Esperanza: O. Kuntze. — Floret fructifieatque — 
Augusto, Septembri. (V. s. in herb. Candoll., Leod., O. Kuntze., Mex.) pete 


ce SE. - MONOCOTYLEDONEAE. BROMELIA . 


Obs. — Planta Redoutéana l. e. depicta habitu omnino speciei 
nostr? congrua pro certo nunc non recognoscenda. 


14. B. Binoti (Morr. ap. Bak. Brom. 265, nomen); foliis super vagi- 4 
nam haud angustatis; inflorescentia elongata solemniter diffuse i 
panniculata ; bracteis florigeris minutis, subovatis, lata basi affixis, 
apice asymmetrice emarginatis altero latere in dentem acutum pro- 
ductis; sepalis solemniter recurvatis, vix carinatis, liberis, sublinea- 
ribus, apice optime rotundatis; petalis glabris; ovario dense albo- 
tomentoso. — Mez in Fl. bras. p. 192. — B. Pinguin Bak. (non "a 
l. c. (quoad syn. nostr.) 

Habitu sequenti simillima. Folia exteriora basi in vaginam breviter 
A triangularem, tomento paleaceo brunneo utrinque densissime obtec- 
e tam, margine haud vel vix spinosam dilatata, margine spinis usque 
à f ad 8 mm. longis, infimis retro, reliquis sursum curvatis armata, plus 
4 x quam 1 m. longa, ad 35 mm. lata, laete viridia, subtus tenuissime 
E peradpresseque inter nervos lepidota; folia intima rubra, basi in 

vaginam spinoso-laciniatam subito dilatata, dense spinosa, apicem 

; versus sensim angustata, in spinam terminalem haud eximie validam 
d . transeuntia, utrinque glabra. Inflorescentia in caulis percrassi (ad 
15 mm. diam. met.), dense albo-tomentosi, foliolis e vagina maxima, | 
ovali, integerrima vel apice paucidentata, pallida in laminam parvam, 
fulgide rubram productis induti apice elata, oc -flora, e ramulis paten- 
tibus vel reflexis, perlaxe effuseque 15-4-floris, saepissime serpentino- 
curvatis composita squarrosissime panniculata, pyramidata, dense 
albo-tomentosa ; bracteis primariis omnino vaginis caulinis æqua- 
libus sed minoribus; bracteolis florigeris sepalis haud dissimilibus, 

9 mm. longis, 6 mm. latis, per anthesin cum pedicellis patentibus 

vel subreflexis. Flores 40-45 mm. longi, gracillimi, pedicellis plerum- 

que curvatis, +7 mm. longis stipitati; sepalis basi presertim den- 
siuscule albo-tomentosis apicem versus glabrescentibus subcoriaceis, 
.ad 10 mm. longis, 2,5-3 mm. latis, quam petala 3-plo brevioribus. 
Petala 27 mm.longa, basi ad 6 mm. coalita, anguste lineari-elliptica, 
apice rotundata, membranacea. Stamina petalis permulto (7 mm.) 
breviora ; antheris flavis, 7-9 mm. longis, peranguste linearibus, 
apice aculiusculis, basi breviter incisis ibique filamentis affixis, sub- 
sagittatis. Ovarium subcylindricum vel potius tenuiter clavatum, sub 
tomento manifeste triangulare, apice solemniter lateque constrictum, 
basin versus sensim attenuatum, + 15 mm. longum, 3 mm. diam. 
metiens; stylo brevissimo antheras haud attingente ; ovulis quoque 
E. -in loculo Æ 7. Bacca densiuscule tomentella, carnosa, subfusiformis, 


BROMELIA . BROMELIACEAE (AUCTORE C. MEZ). - 33 


utrinque attenuata apice perianthii rudimentis coronata, paullo ver- 
ruculosa, + 45 mm. longa, 15 mm. diam. metiens. Semina pauca, 
suborbiculariter vel reniformi-depressa, brunnea. 

Brasiliæ orientalis civit. Rio de Janeiro, loco non indicato Binot. 
— « Gravala do mato » Brasil. — (V. v. ster. in hort. Lugd.-Bat., 
Kew. a Binot introd.; v. s. in herb. Leod.) 


15. B. fastuosa (Lindl. Coll. fasc. I. t. 4); foliis super vaginam 
nullo modo angustatis; inflorescentia panniculata, densius laxiusve 
anguste subthyrsoidea elongata; bracteolis florigeris parvis, subel- 
lipticis, rotundatis, paullo tomentellis vel subglabris ; sepalis liberis, 
sepissime + patenti-recurvis, subelliptico-linearibus, apice optime 
rotundatis; petalis glabris; ovario dense albo-tomentoso. — Kern. 
Hort. semp. t. 745; Fortges. Gart. Mag. VIII. 4. F; R. et S. Syst. VII. 
p. 1279; Regel in Gartenfl. t. 493; Bak. Brom. p. 26; Wittm. in 
Engl. Jahrb. 1891, Beibl. n. 99, p. 10; Mez in Fl. bras. p. 193. 
— Agallostachys fastuosa Beer, Brom. p. 36. — B. Acanga (num 
quoque L. Syst. Veg. p. 259?) Willd. Spec. II. p. 10 et Enum. hort. 
Berol. p. 346; Lk. Enum. p. 308. (non Schult. f.) — ? B. foliis spi- 
nosis oblique recurvis, fructibus dispersis racemosis : L. Hort, Ups. 
p. 73 et ergo : — ? B. Karatas L. Spec. ed. 4, p. 285 e. p. (quoad Hort. 
Ups.)—? B. Acarna Thbg. ap. R. et S. Syst. VII. p. 1283. — B. antia- 
cantha Berl. in Virid. Bonon. 1824, p. 4 et Nov. Comment. Ac. sc. 
Bonon. VII. t. 42 (fide Beer) et Misc. IV. p. 6, t. 1 ; Colla, Hort. Ripul. 
Ap. IL. p. 342 (fide Schult. f.); R. et S. Syst. VII. p. 1278. — Agallo- 
slachys antiacantha Beer, Brom. p. 37. — B. sceptrum Fenzl in Hort. 
Parad. Vind.t. 8. — B. Commeliniana de Vriese, Descr. et fig. pl. nouv. 
t. 4. — Agallostachys Commeliniana Beer, Brom. p. 39. — Hechtia? 5o. 
longifolia Bak. Brom. p. 440. d 

Florifera usque ad 1,5 m. alla, Zromeliacearum species pulcher- 
rima. Folia 400 vel plura diametro + 2 m. rosulata, basi exteriora in 
vaginam latissimam sed brevem, intus tomento denso longoque pa- 
leaceo, ferrugineo obtectam, paucispinosam subito dilatata, margine —— 
Spinis inferioribus retro, superioribus sursum hamatis, validissimis 
dense armata, perlonge acuta in spinam terminalem validam desinen- — 
lia, sepissime ultra 1,5 m. longa medio + 26 mm. lata, supra sub- - 
triste subtus lepidibus minutissimis peradpressisque aucta pallidius — 
viridia. Inflorescentia in caulis percrassi, densiuscule albo-tomentosi, : 
foliis inferioribus iis rosulæ similibus sed vagina majore, intus gla- 
bra, margine solemnius lacinioso-dentata auctis ; superioribus Y g & 
nis magis quoque auctis subinflatis, + undulatis, uen in laminas à 

SUITES AU Prodromus, — IX. > 


ws 


94 MONOCOTYLEDONEAE. CY BROMELIA +. 


insigniter sanguineo-rubentes productis præditi apice elata, oc -flora, 


e ramulis usque ad 7-floris, per anthesin laxe racemosis composita, 


apicem rotundatum versus paullo attenuata, sæpissime ultra 0,4 m. 
longa ; axibus dense albido-tomentosis; bracteis primariis omnino va- 
ginis caulinis æqualibus ; bracteolis florigeris sepalis simillimis, 
albis, non nisi paullo concavis, ad 6 mm. longis. Flores quoad mag- 
nitudinem variabiles, + 40 mm. longi, pedicellis infimis usque ad 
10 mm. longis stipitati ; sepalis albis et = albido-tomentosis, ad 7 mm. 
longis, paullo concavis. Petala pulehre violacea, + 21 mm. longa, 
71 mm. lata, basi ad 3 mm. coalita, minute obovato-elliptica ila ut 
latitudo maxima apicem rotundatum, integerrimum versus posita 
eluceat. Stamina petalis certe 5 mm. breviora ; antheris 7 mm. lon- 
gis, anguste linearibus, apice breviter acutis, basi ad 4 mm. incisis 
ibique dorsifixis. Ovarium tenuiter ovato-subcylindricum, apicem 
versus sensim attenuatum basi in pedicellum transiens, + 15 mm. 


longum, 4 mm. diam. metiens; stylo antheras vix attingente ; ovulis 


submultis. Bacca flava, ovoidea, ad 50 mm. longa, 25 mm. diam. 
metiens, edulis. 

Peruviæ subandinz prov. Maynas prope Tocaché, arboribus silvarum 
primævarum innata : Peeppig. Per Brasiliam presertim australem 
divulgata terrestris : prov. Rio de Janeiro, ad Engenho Nova : Glaziou 
n. 12234, Praia de Jurujuba : Schwacke n. 7098, prope Capocabana : 
Riedel; loco non indicato : Lund in herb. Warming. n. 2177, Sellow 
n. 3344 (69) ; prov. Santa Catharina: Gaudichaud n. 129; prov. Minas 
Geraés ad Lagoa santa: Warming herb. n. 2181; S. Paulo inter 
Praira Grande et Sad Joaô de Carahy sepiaria : Burchell n. 1520; 
prov. Rio Grande do Sul, loco ignoto : Tweedie n. 793. — « Gravala 
do mato » Bras. (ex. Warming). — Floret Januario, Februario et Oc- 
tobri, Novembri. (V. v. in hort. Kew., Lugd.-Bat., Leod., Vratisl.: 
v. s in herb. Berol., Candoll., Kew., Leod., Mez., Paris., Rheno- 
traject., Vindob., Warming. et Willd. n. 6313.) 

Obs. — Planta in herb. Bruxell. asservata a cl. Peckolt loco non 
indicata (ad Mandioceam, prov. Rio de Janeiro?) lecta ulteriusque 
inquirenda habitu peculiari, vix momentis gravioribus recedit. Sed 
vaginæ subglabræ et flores omnino fere bracteis primariis omnibus 
in laminas perlonge acutas, creberrime spinosas productis obtecti 
ramulis abbreviatis, multifloris. 


16. B. Regnelli (Mez in Fl. bras. 194, t. 53); foliis super vaginam 
haud angustatis; inflorescentia pannieulata, perdense elongateque 


subcapitata caule ultra rosulam elata; bracteolis florigeris anguste 


— m! 


BROMELIA . BROMELIACEAE (AUCTORE C. MEZ). 35 


_ovato-lanceolatis, acutiusculis, subglabris; sepalis liberis, erectis, 
subelliptieis, apice acutiusculis ; petalis glabris; ovario densiuscule 
allutaceo-tomentello. — B. Pinguin Lindm. in Svensk. Akad. Handl. 
XXIV. n. 8, p. 22, t. VIII fig. 1-8. (non L.). 

Folia permulta dense rosulata, basi in vaginam brevem lalissi- 
mamque, subtriangulo-ovatam, intus tomento paleaceo densissimo, 
perlongo, ferrugineo, sericanti obtectam, presertim apicem versus 
dentibus pluribus inferioribus laciniosis herbaceis superioribus in 
spinas transeuntibus obsitam subito dilatata, margine spinis inferio- 
ribus retro tunc ab 1/3 folii longitudine superioribus subito sursum 
hamatis, validissimis horrida, perlonge acuta in spinam terminalem 
validam desinentia, sæpissime ultra 1,5 m. longa, medio + 25 mm. 
lata, supra glabra pernitidaque, subtus opaca et minute subglauces- 
centi-lepidota. Inflorescentia in caulis percrassi, densiuscule ferru- 
gineo-tomentelli, foliis inferioribus iis rosulze haud dissimilibus sed 
vagina majore, intus minute solum subtomentella, margine solem- 
niter laciniosa superioribus magis magisque aucta præditis, rubris, 
glabris dense induti apice elata, oc -flora, e ramulis usque ad 17-floris, 
per anthesin quoque optime abbreviatis nec laxe racemosis com- 
posita, in speeimine nostro 0,17 m. longa, 0,11 m. diam. metiens, 
apice late obtusa ; axibus + ferrugineo-tomentellis; bracteis primariis 
foliorum in caule sitorum vaginis «qualibus laminibus sensim dimi- 
nulis; bracteolis florigeris sepalis similibus sed elongatioribus, albi- 
dis, paullo solum concavis, ad 45 mm. longis. Flores + 50 mm. longi, 
lere sessiles ; sepalis albidis apice. glabratis basi paullo tomentellis, pu 
+ 13 mm. longis, petalis adpressis nec recurvis, haud eximie con- — — I 
cavis. Petala sub anthesin paullo aperta, + 34 mm. longa, 7 mm. n 
lata, percrasse coriacea, basi ad 6 mm. coalita, subovato-lanceolata m 
ita ut latitudo maxima infra medium posita eluceat. Stamina petalis 5s 
12 mm, breviora; filamentis satis dilatatis; antheris 9 mm. longis, 
sublinearibus, apicem versus longe acutis, tortis, basi ad 1 mm. : m 
incisis, Ovarium anguste ellipsoideo-cylindrieum, utrinque sensim — — 
altenuatum, + 25 mm. longum, 5 mm. diam. metiens; stylo antheras 
haud attingente ; ovulis subpaucis. Bacca lutea (ex cl. Regnell), acidulo- 
dulcis, edulis, ellipsoidea, glabra lævisque, + 40 mm. longa, 20 mm. 
diam. metiens, apice perianthii decidui basi umbonata ; seminibus 
paucis, sublævibus, cinereis, complanatis, ad6 mm. longis, 4 mm. latis. 

Brasilia australis, prov. Minas Geraés prope Caldas, silvarum solum  — 
siccum colens: Regnell II, n 283. Fide cl. Lindman l.c. in prov.Saó Paulo 
ad S. Vincente in arena maritima aprica et silvicolam in Serra de Cara- 
col Regnell legit. Hujus loci ex eodem Mosén n. 2341, 4428, — ^ Cara- 


.36 MONOCOTYLEDONEAE. ^  BROMELIA, - ; 


p» 


guata 
Berol.) 


17. B. laciniosa (Mart. in R. et S. Syst. VIL, 1278); foliis super 
vaginam haud angustatis ; inflorescentia panniculata, basi interrupte 
apicem versus densius subthyrsoidea; bracteolis florigeris minutis, 
peranguste linearibus, densissime tomentosis ; sepalis liberis, erectis, 
lata basi affixis lanceolatis, breviter peracutis ; petalis glabris ; ovario 
perdense albo-tomentoso. — Bak. Brom. p. 26 (exclus. synon. hort., 
C. Koch.); Mez in Fl. bras. p. 195. — Agallostachys laciniosa C. 
Koch ap. Bak. Brom. l. c. — B. antiacantha Ant. Phyto-Iconogr. t. 20 
(non Bert.). : 

Folia numerosa, exteriora super vaginam subovato-dilatatam 
pulchre rosea ceterum viridia cum lineis roseis vel omnino triste 
viridia, == 1,5 m. longa, 20 mm. lata, margine spinis maximis, inferio- 
ribus retro superioribus sursum valde hamatis, usque ad 8 mm. 
longis horrida; folia interiora e vagina infime late lineari et integer- 
rima apicem versus dilatata et laciniato-serrata, spinis herbaceis 
aucta, == 80 mm. longa in laminam subtus albide farinosam, intus 
glabram et roseam, margine spinis minoribus, adpressis armatam 


producta. Inflorescentia æ -flora, e ramulis junioribus certe manifeste ` 


abbreviatis, usque ad 12-floris, densiuscule subdistiche racemosis 
composita, apicem versus manifeste attenuata subacuta, in specimine 
nostro Martiano 0,15 m. longa; axibus densissime albo-tomentosis ; 
bracteis primariis e foliolis iis caulinis similibus formatis, inferio- 
ribus flores axillares longe superantibus, supremis flores æquan- 
tibus, reflexis vel suberecto-patentibus. Flores satis evoluti nondum 
mihi visi ex cl. Antoine ic. cit. iis Zr. fastuosæ similes; sepalis 
perdense tomentosis, ad 10 mm. longis, satis concavis. Petala 
violacea, erecta, in spec. nostro nondum satis evoluto 18 mm. longa, 
4,5-5 mm. lata, carnosula, apice rotundata, anguste elliptica, basi 
coalita. Stamina petalis permulto breviora; antheris + 7 mm. longis, 
fusiformi-linearibus, peracutis, basi paullo incisis. Ovarium anguste 
subcylindricum vel paullo trigonum, apicem versus haud attenuatum, 
basi in pedicellum duplo saltem breviorem transiens, + 45 mm. lon- 
gum, 4,9 mm. diam. metiens; stylo antheras attingente. 

Brasilia centralis, prov. Bahiain sylvis Catingas prope Queimados: 
Martius n. 2228; Argentina, territorio Missiones in campestribus : 
Niederlein n. 1217. Sine loco nec collectore in herb. Lugd.-Bat. — 
Floret Decembri. (V. s. in herb. Hieron. (nunc Berol.), Lugd.-Bat.; 
Monac.) | ) 


Caldasiensibus. — Floret et fructificat Octobri. (V. s. in herb. - 


— 


Pair EE AE 


BROMELIA , BROMELIACEAE (AUCTORE C. MEZ). 37 


18. B. reversacantha (Mez in Fl. bras. 198); foliis super 
vaginam haud angustatis ; inflorescentia dense panniculata, squarrose 
subglobosa, caule elata ; seri: — TOME lata 
basi affixis, acutissummoque apice i ginatis, valde carinatis, 
ovaria certe nbiluantibusy apani" suberectis, carinato-concavis, 
subovato-ianceolatis fere a basi usque ad apicem angustatis, subacu- 
tis, liberis ; petalis glabris; ovario dense albo-tomentoso. 

Folia exteriora ignota, interiora parva caulina basi in vaginam 
perelongatam, lineari-sublanceolatam, presertim dorso arachnoideo- 
tomentellam, albidam, dentibus herbaceis subpatentibus margine 
dense sublaciniosam transeuntia, peranguste linearia, margine spinu- 
lis brunneis, solemniter retro hamatis, tenuibus, 1-1,5 mm. longis 
densiuscule armata, apice peracuta nec spinosa. Inflorescentia in 
caulis tenuiter albo-tomentosi, crassi, foliis supra descriptis densius- 
cule induti apice elata, multiflora, e ramulis usque ad 6-floris, per 
anthesin laxe racemosis composita, apice subrotundata, + 0,14 m. 
longa; axibus arachnoideo-tomentosis albis; bracteis primariis e 
foliorum descriptorum vaginis dilatatis formatis, apicem versus 
leviter albo-tomentellis; bracteolis florigeris sepalis similibus sed 
multo majoribus, pallidis, subglabris, 15-20 mm. longis. Flores 
generis. minimi, 25-30 mm. longi, brevissime pedicellati; sepalis 
pallidis, basi paullo tomentosis, apicem versus glabratis, ut videtur 
irregulariter curvatis nec retroflexis, + 11 mm. longis. Petala vix 
aperta, + 45 mm. longa, 2,5-3 mm. lata, carnose coriacea, 3 mm. a 
basi coalita, anguste lineari-lanceolata, apice acuta. Stamina petalis 
ad 3 mm. breviora ; antheris 3 mm. longis, anguste linearibus, apice 
breviter acutis, basi paullo solum incisis. Ovarium peranguste cylin- 
drieum, + manifeste trigonum, apice haud vel vix constrictum, basin 
Versus sensim attenuatum ; stylo antheras medio æquante. Fructus 
1gnotus. 


Brasilia centralis ad Rio Bayayem : Pohl n. 2205. — (V. s. in herb. 
Vindob. 


19. B. Pinguin (L. Spec. ed. 1, 285); foliis super vaginam haud 
angustatis ; inflorescentia perdense panniculata caule brevi elata ; 
bracteolis fotigorié angustissime subulatim linearibus, lata basi affixis 


sed subito contractis et apicem usque angustatis, + albo-farinosis To. 


glabrescentibus; sepalis erectis, planis, angustissimis triangulo-subu- 
atis e basi sensim in apicem peracutum angustatis; petalis apice 


manifeste tomento albo barbellatis; ovario dense albo-farinos0. — —— 


L. ed. 2, I. p. 408; Colla, Hort. Rip.-Ap. IL p. i ua. pe 


38 MONOCOTYLEDONEAE. BROMELIA . 


II. p. 8; Lam. Encyc. I. p. 445, ill. t. 223, f. 2; Link, Enum. p. 307; 
Jacq. Amer. p. 91; Aubl. Guyan. I. p. 302; Sw. Obs.. p. 120; West, 
Bidr. p. 278; Sprg. Syst. II. p. 21; Ait. Hort. Kew. ed. 2, ll, 
p. 200; Gaertn. Fruct. cent. 4, t. 11, f. 2; Redout. Lil. t. 396; Dict. 
sc. nat. f. 17, t. 49; R. et S. Syst. VII. p. 1277; Mayc. Barbad. 
p. 155; Luin. VI, p.771 (fideKrug); A. Rich. in Sagra, Cub. XI. p. 263; 
Griseb. Veg. Carib. n. 1266 et Fl. W. Ind. p. 594 et Cat. Cub. p. 253; 
Knox, Cat. p. 78; Sauv. Cub. n. 2520; Eggers, St. Croix, p. 156 et 
St. Croix et Virg. n. 947; Bello Ap. P.-Rico, n. 845; Hemsl. Biolog. 
Centr.- Am. III. p. 313; Gardin. in Proc. Phil. (1889) III, p. 354; Bak. 
Brom. p. 25 (excl. syn. P. Binoti) ; Mez in Fl. bras. p. 196. — B. 
Peguin L. Mant. p. 362. — Agallostachys Pinguin Beer, Brom. p. 36. 
— Karatas Pinguin Bak. Brom. p. 25 (nomen). — Ananas Pinguin 
Mill. Dict.; Trew Ehret. t. 51. — B. ignea Beer, Brom. p. 35, 165. — 
B. Paraguayensis hort. ap. Bak. 1. c. — K. Plumieri Devans. ap. Bak. 
l.c. (non Morr.) — B. sepiaria Hort. Lovan. ap. R. et S. Syst. VII, 
p. 1283. — Pinguin Dill. Elth. p. 320, t. 240, f. 3411. — B. foliis acu- 
leatis, racemo laxo terminali : L. Hort. Cliff. p. 129; Roy. Lugd. 
Bat. p. 25. — Ananas Americana sylvestris altera minor : Pluck. 
Mant. p. 29, t. 258, f. 4. 

Florifera sæpius diam. rosulæ 4,5-2,5 m. Folia o^, basi in vagi- 
nam brevem latissimamque, ferrugineo-paleaceo tomentosam dila- 
tata, margine spinis hamatis, validissimis, usque ad 10 mm. longis, 
infimis sæpissime retro superioribus sursum. hamatis armata, per- 
longe sensimque acuta, sæpius ultra 2 m. longa, 40 mm. lata, supra 
saturate, subtus lepidibus minutissimis peradpressisque aucta pallidius 
viridia. Inflorescentia in caulis percrassi, dense albo-farinacei, foliis 
inferioribus basi in vaginam conspicuam, apice laciniis scariosis spini- 
formibus auctam elongato-ellipticam, intus + albo-tomentosam subito 
dilatatis ipsis pulcherrime sanguineis ceterum iis rosulæ similibus ; 
superioribus vaginis magis magisque auctis, subinflatis, pallidis, ma- 
nifeste albo-vestitis ipsis = minutis dense induti apice elata, co -flora, 
e ramulis per anthesin laxiuseule racemosis, usque ad 12-floris com- 
posita, dense subgloboseque capitata, apice rotundata vel paullo atte- 
nuata pyramidata, albo-farinosa; bracteis dies: minori. e vagi- 
nis iis caulinis æqualibus formatis imis ; bracteolis - 
florigeris vix concavis, 30-5 mm. log: Flores: ad 50 mm. longi, 
manifeste pedicellati; sepalis pallidis denseque albo-farinosis. Petala 
præter basin marginemque album leviter rosea, apice recurvula paullo 
aperta, + 30 mm. longa, 5,5-6 mm. lata, anguste lineari-elliptica, ad 
7 mm. à basi coalita. Stamina petalis + 7 mm. breviora: antheris 


P REESE NET RETE y S LR INE 


BROMELIA. BROMELIACEAE (AUCTORE €. MEZ). 39 


flavis, + 43 mm. longis, linearibus, acutiusculis, basi paullo incisis. 
Ovarium tenuiter subellipsoideum, + 20 mm. diam. metiens, teres 
vel minute trigonum ; stylo antheras bene attingente ; ovulis numero- 
sis. Baeca matura citrina vel ochraceo-citrina, valde verruculosa, ovoi- 
dea, apice perianthii rudimentis umbonata, + 35 mm. longa, 22 mm. 
diam. metiens, gustu acetoso aromaticoque. Semina mihi ignota. 

Frequentissima in insulis Indiæ occidentalis, raro in continentis 
mari Caribæo adjacentis litoribus. Jamaica : Alexander, Houzeau, 
Robins, Wilson, Harris in herb. bot. Dept. n. 5171; Cuba : Heuser, 
Ramon de la Sagra; Sto. Domingo: Eggers n. 2390, Jacquemont, 
Poiteau ; Portorico : Bertero, Sintenis n. 930, 6393, 6797, 6889; Sto. 
Thomas : Breutel, Eggers, Ehrenberg n. 271, Friedrichsthal n. 388, 
Hornbeck; St. Croix : Eggers, Schow ; Antigua: Wullschlægel n. 537 ; 
Martinique : Plée n. 277; St. Vincent : G. et W. Smith n. 14684,1685. — 
Venezuela : Ernst n. 228; — Panamá : Wagner; — Guatemala: Fried- 
richsthal n. 1053. — “Maya” Portoricensibus (ex Sintenis). — 
Floret Aprili, Majo; fructificat ex Sintenis Februario. — (V. s. in 
herb. Berol., Mus. Brit., Candoll., Drake., Florent., Geetting., Haun., 
Kew., Krug. el Urban., Leod., Lugd-Bat., Paris., Petrop., Taur., 
Vindob., Vratisl., Willd. n. 6311.) 


-^ 20. B. sylvestris (Willd. Enum. suppl. p. 16, nomen); foliis 


super vaginam haud angustatis; inflorescentia densius laxiusve (basi 
sepius interrupte) panniculata, caule brevi elata; bracteolis florigeris 
angustius latiusve triangularibus, quam sepala brevioribus, integer- 
rimis, dorso dense albo-tomentosis; sepalis liberis, erectis, lanceo- 
latis vel triangulo-lanceolatis, apice acutis nec mucronatis, vix cari- | 
nalis ; petalis apice parce albo-tomentellis ; ovario dense albo-lanato. 
— Link, Enum. I, p. 308; Sims in Bot. Mag. t. 2392; R. et S. Syst. 
VII, p. 1279; Bak. Brom. p. 26. — Agallostachys sylvestris Beer, 
Brom. p. 35. — A. lanigera C. Koch ap. Bak. I. c. (nomen). 
Terrestris (ex el. Karwinsky !), caulescens, florifera fere 1 m. alta. 
Folia numerosa dense rosulata, interiora solum mihi visa basi in 
vaginam longam, ovatam vel ovalem, apicem versus spinis longis 
laciniosis inferioribus fere filiformibus auctam, presertim dorso 
tomento denso albido obtectam sensim dilatata, rigida, margine spi- 
nis validissimis, ad 5 mm. longis, corneis, brunnescentibus vel allu- 
laceis, infinis laciniosis patentibus, superioribus omnibus sursum 
hamatis horrida, perlonge acuta apice subpungentia, linearia, ad 
0,5 m. longa, medio 40-15 mm. lata, adulta supra glabra, nitida, 
saturate viridia, subtus lepidibus minutis paradpressisque, albidis 


A0 MONOCOTYLEDONEAE. BROMELIA. 


consita pallidiora. Inflorescentia multiflora, anguste pannieulata, in 
caulis crassi, usque ad 0,3 m. longi, virentis insuperque albido- 
tomentosi, foliolis e vagina + inflata, rosea, dense albo-floccosa, 
margine lacinioso-serrata in laminam reflexam, corallinam, longe 
acutam spinosamque angustatis induti apice: elata, usque 5 pr m, 
longa, 55 mm. diam. metiens, apicem compac 

versus haud attenuata ; axibus dense albos lenis. gen primariis 
infimis omnino foliolis scapalibus æqualibus, superioribus ovatis, 
triangulo-acutis, integerrimis, omnibus reflexis. Flores pedicello bre- 
vissimo computato ad 40 mm. longi; sepalis ex ic. cit. sordide viren- 
tibus, 13-18 mm. longis, dorso lana albida dense obtectis. Petala 
pulchre rosea margine albida, sub anthesin apice paullo patentia, ad 
25 mm. longa, carnosula, lanceolata, apice (explanata) anguste rotun- 
data, basi haud ultra 3 mm. coalita. Stamina petalis 6 mm. breviora; 
antheris 9-10 mm. longis, linearibus, apice acutis, prope basin dor- 
sifixis. Ovarium basi in pedicellum crassum ægreque discernendum 
transiens hoc computato sepala æquans, cylindricum; stylo anthe- 
ras basi attingente; ovulis subpaucis. Bacca subglobosa, dense promi- 
nenti-verruculosa, -- 20 mm. diametro metiens, ceterum mihi 
ignota. 

Mexico, prope Tampico : Berlandier n. n. 214, in apricis Savanhæ de 
Suchith (mihi ignot.) : Karwinsky, “ad Mata de S. Juan : Liebmann 
Brom. n. 67, 85, 89, 90. Yucatan, prope Merida : Schott n. 893. — 

Jalbay, Maya » Meridensibus (ex cl. Schott.) — Floret Martio- 
Aprili. (V. s. in herb. Boiss.-Barbey., Mus. Brit., Candoll., Florent., 
Haun., Paris., Petrop. et Vindob.) 


à 


21. B. Palmeri; foliis super vaginam haud angustatis; inflores- 
centia laxe pannieulata quasi subracemosa, anguste thyrsoidea, 
caule brevi elata; bracteolis florigeris subintegerrimis, late ovatis. 
triangulo-acutis, quam ovaria permulto brevioribus; sepalis liberis, 
ereclis, subellipticis, apice subrotundatis et in mucronem permanifes- 
tum impositum productis ; petalis glabris; ovario ferrugineo-puberulo 
demum glabrescente. 

Imperfecte solum lecta. Folium unicum mihi visum ex interioribus 
paullo ultra 0,5 m. longum, medio vix 35 mm. latum, basi in vagi- 
nam maximam, infime breviter glabram reliquum intus membrana 
paleacea adpressa dense obtectam dilatatum, lineare, apicem versus 
longe acutum, perrigidum, margine spinis maximis, inferioribus retro 
superioribus sursum curvatis horridum, supra laxe subtus densius | 
lepidibus pallidis conspersum. Caulis videlur brevissimus, e tenuiori- 


BROMELIA « . BROMELIACEAE (AUCTORE C. MEZ). Al 


bus, foliis anguste linearibus, margine laciniose spinosis apice vali- 
dissime pungentibus, ad 0,13 m. longis, 6 mm. latis, ultra medium 
lepidoto-punctalis apicem versus dense brunneeque palæaceo-villosis 
auctus, lepidibus brunneis puberulus. Inflorescentia videtur pauci- 
flora, subelongata, ad 0,2 m. longa, foliis absque dubio superata; 
bracteis primariis omnino vaginis scapalibus similibus sed minoribus, 
item (inferioribus saltem) apicem versus Æ palæaceo-villosis, ramu- 
los perabbreviatos, in florum sepius geminorum fasciculos mutatos in 
axillis gerentibus. Flores ad 50 mm. vel paullo ultra longi, stricte 
erecti ; sepalis primum minute brunneo-puberulis demum subglabra- 
tis, ad 12 mm. longis. Petala sepalis + 16 mm. longiora, num fla- 
vida? (ex sicco), ut videtur brevissime solum basi coalita. Stamina 
petalis fere triplo breviora. Ovarium subclavatum, ad 25 mm. 
longum. 

Mexico, prope Manzanillo : Palmer n. 1355. — Floret Martio. 
(V. s. in herb. Drak., Kew.) 


22. B. chrysantha (Jacq. Hort. Schœnbr. I, 23, t. 55); foliis 
super vaginam nullo modo angustatis ; inflorescentia densius laxiusve 
cylindrice panniculata, caule valido elata; bracteolis florigeris latis- 
sime ovatis, apice rotundatis impositeque acuminulatis, dorso præ- 
serlim apice floccose lepidotis ; sepalis liberis, late ovatis, apice 
rotundatis et mucrone manifestissimo, recurvo auctis, tubulose erec- 
lis; petalis glabris, distincte laminatis ; ovario ferrugineo-tomentello. 
— Willd. Spec. II, p. 9 et Enum. p. 346; Link, Enum. p. 308; R. et S 
Syst. VII, p. 1276; Bak. Brom. p. 27. — Agallostachys chrysantha 
Beer, Brom. p. 38. å 

Terrestris (ex. cl. Gollmer!), florifera 4-4,5 m. alta. Folia ce per- 
dense rosulata, basi in vaginam manifestam, triangulo-ovatam, intus 
tomento paleaceo ferrugineo obtectam, margine prope apicem pau- 
cilaciniosam dilatata, rigida, margine spinis infimis retro, superioribus 
omnibus valde sursum hamatis allutaceis vel brunnescentibus, corneis, 
usque ad 7 mm. longis dense armata, apicem versus persensim acuta 
in aciculum validissimum, brunneum desinentia, anguste linearia, sæ- 
pius ultra 1,5 m. longa, usque ad 35 mm. lata, supra omnino viridia, 
subtus inter nervos minutissime peradpresseque lepidota. Inflores- ; 
centia permultiflora, in caulis 2- -3-pedalis, dense SRE m 
foliolis pulchre rubentibus, inferioribus e vagina perlonge « ova 
membranacea, alba, dorso tenuissime allutaceo-tomentella : ‘bito 
contractis, superioribus vagina subnulla lanceolatis, pungenter sois 
acutis, margine valide spinulosis, suberectis præditi pes elata, ai 


t 


42 — MONOCOTYLEDONEAE. BROMELIA .. 


ramulis 3-10-floris, per anthesim paullo elongatis laxe racemosis 
composita, 0,2-0,4 m. longa, + 0,14 m. diam. metiens, apicem obtu- 
sum versus haud attenuata; axibus densissime allutaceo-tomentosis; 
bracteis primariis infimis foliolis caulinis supremis æqualibus, supe- 
rioribus ovatis acutisque, margine paucispinulosis vel integris, dorso 
tomentellis, quam ramuli axillares permulto brevioribus ; bracteolis 
florigeris explanatis fere orbicularibus, 10 mm. vel paullo ultra lon- 
gis. Flores ad 45 mm. longi, basi in pedicellum brevissimum ægreque 
discernendum, conicum attenuati; sepalis dorso ferrugineo-floccosis 
demum + glabrescentibus, ad 9 mm. longis, lineâ mediá dorso mani- 
feste carinatis. Petala aurea, sub anthesin recurvo-patentia + 35 mm. 
longa, carnosa, ex ungue lineari in laminam optime elliptieam, 
9-10 mm. latam, apice rotundatam impositeque mucronulatam dila- 
tata, infima basi solum coalita primo intuitu pro liberis æstimanda. 
Stamina brevissima (vix ultra 8 mm. longa) ; filamentis ser. Il. alte 
cum petalis connatis; antheris 5 mm. longis. Ovarium obconicum, i 
sensim in pedicellum transiens, sepalis brevius; ovulis submultis. — . 
Bacca turbinata, lutea, sapore perdulei. 

Venezuela, inter urbem Caracas et Macqueteam in confinibus re- 
gionis silvæ altæ eum cactetis: Gollmer, Fendler n. 2574 ; Columbiæ 
Sierra Nevada de Sta. Martha locis aridis: Goudot. — Floret Februa- 
rio, Julio-Augusto. (V. s. in herb. Berol., Geetting., Kew., Paris., 
Prag.) 


23. B. Hieronymi (Mez in Fl. bras. 199); foliis super vaginam haud 
angustatis; inflorescentia perlaxe elongateque panniculata, glaber- 
rima; bracteolis florigeris minutis, squamato-ovatis, apice acutius- 
culis vel brevissime acuminatis; sepalis liberis, ovatis, apice rotun- 
datis, integerrimis ; petalis glabris, basi alte coalitis; ovario glabro. 

Acaulis, florifera metralis (ex cl. O) Kuntze!), tota brunnescenti- 
rubens, stolonibus subterraneis percrassis, late repentibus, brunneis. 
Folia dense rosulata, basi bulbum subglobosum efformantia in vagi- 
nam perangustam brevissimamque, crassam, utrinque atram, præ- 
sertim apice membrana lepidota obtectam, toto margine minute 
quidem sed tamen conspicue spinuloso-serratam dilatata, lignoso- 
rigida, margine spinis badiis, validissimis, sæpius ad 6 mm. longis, 
irregulariter nune retro nune sursum hamatis horrida, usque ad 
0,7 m. longa, 30 mm. lata, supra prope basin — albo-lepidota cete- 
rum glabra, subtus peradpresse pallide lepidota. Inflorescentia omnino 
cæruleo-afflata (ex cl. Hieronymus), in caulis pro generis ritu tenuis 
(+ 8 mm. diam. metientis), glabri, foliis infimis subnormalibus sed 


TIS CEN ce ln ENS té 


GREIGIA; BROMELIACEAE (AUCTORE C. MEZ). 43 


tamen conspicue minutis, superioribus angustissime lanceolatis, per- 
longe subulatim acutis, margine integerrimis, dependentibus. vel 
suberectis, glabris, summis inflorescentiam attingentibus laxiuscule 
præditi apice elata, multiflora, e ramulis elongatis, patentibus vel 
subereclis, squarrose flores perlonge pedicellatos gerentibus compo- 
sita ; bracteis primariis caulis foliis supremis æqualibus sed minoribus. 
Flores manci solum nondumque satis evoluti cogniti, + 35 mm. longi, 
glaberrimi; sepalis usque ad 7 mm. longis, erectis. Petala alba (ex 
el. Hieronymus), haud ultra 45 mm. longa, basi longe coalita, lingu- 
lato-linearia apiceque obtusiuseula. Stamina antheris latiuscule linea- 
ribus, utrinque rotundatis apiceque imposite paullo mucronulatis, 
ad 7 mm. longis, in 1/4 longit. dorsifixis. Ovarium maximum, 
+ 20 mm. longum, 9 mm. diam. metiens, perfecte sed elongate elli- 
psoideum, basi in pedicellum perlongum transiens ; o antheras 
fere æquante; ovulis paucis, Fructus ignotus. 

Argentina in campestribus siccis. — Prov. lujui et Salta: Lorentz et 
Hieronymus ; prov. Santiago, la Banda : O. Kuntze. — Floret Octo- 
bri, Novembri. (V. s. in herb. Hieron. [nune Berol.], O. Kuntze., Mez.) 


IV. — GREIGIA, Regel in Gartenfl. XIV. (1865) p. 437, t. 474; 
Benth. et Hook. Gen. III, p. 660; Wittm. in Engl. et Prantl, Nat. 
Pflanzenf, II, 4, p. 45; Bak. Brom. p. 12. 


Flores hermaphroditi. Sepala libera vel basi breviter connata, in- 
fime saltem sinistrorsum convoluta, linearia vel ovato-lanceolata vel 
laneeolato-subulata, apice semper + mucronulata, dissite lepidota vel 
subglabra, sæpissime acute carinata rarius concava solum, symme- 
trica. Petala dextrorsum convoluta, per anthesin apice suberecta vel 
suberecto- -patentia, regulariter disposita, inter sese medium saltem 
usque connata, lobis liberis ellipticis apice rotundatis, carnosula, eli- 
Sulata. Stamina petalis breviora vel ea æquantia vel paullo super- 
antia; filamentis altiuscule cum petalis connatis; antheris crassis, 
linearibus vel lanceolatis, apice + acutis, sæpius reeurvatis, prope | 
basin dorsifixis : ; pollinis granulis magnis, globosis, lævibus, nec por atis D 
nec suleatis, Ovarium glaberrimum, triangulare, stipite percrasso bre- 
Vique sæpius obscuro elatum ; tubo epigyno brevissimo nune sub- . 
nullo; stylo percrasso, triangulari, antheras subæquante vel sæpius 
iis breviore; stigmatibus substipitiformibus, lineatim intus papillosis, yos 
haud contortis; placentis interno loculorum angulo a basi usque ad 
apicem lineatim affixis; ovulis quoque in loculo multis, visse 


44 MONOCOTYLEDONEAE. GREIGIA . 


haud appendiculatis. Bacca succosa, ex ovario satis aucto, sepalis 
persistentibus coronato formata ; seminibus mihi ignotis. 

Herbæ haplobioticæ, terrestres vel saxicolæ, acaules vel brevis- 
sime caulescentes, familiæ e majoribus. Folia multa dense rosulata, 
valde spinosa, perlonge linearia apice peracuta + rigida, vagina 
adpresse (nec tomentoso-) lepidota. Inflorescentia nunc lateralis ad 
foliorum rosulæ basin e caule erumpens nunc rosulæ centro immersa 
nidulans, simplicissima spicata, valde abbreviata corymbosa vel ca- 
pituliformis, floribus sueto prophyllis auctis. Petala rosea vel albida 
roseo-afflata, mox brunnescentia. 

Genus insigne, andinum, Cryptantho proximum fortasse Deinacantho | 
quoque affine. 

CLAVIS SPECIERUM. 


A. Inflorescentia lateraliter ad foliorum rosulæ basin e caule erum- 
pens. Chilenses. 

1. Folia toto margine spinosa; sepalorum muero terminalis margini 
insertus : dic 
1. G. sphacelata. 

2. Folia medio saltem longo spatio inermia ; sepalorum mucro ter- 

minalis dorso insertus : 

2. G. Landbeckii. 


B. Infloreseentia centralis, inter folia rosulæ intima nidulans. 
1. Folia circa medium saltem inermia. 
* Anaphylla inflorescentiam cingentia integerrima. Chilensis : 
3. G. Pearcei. 
" Anaphylla inflorescentiam cingentia apicem versus inciso- 
serrata. Venezuel. : 
4. G. albo-rosea. 
2. Folia toto margine æqualiter spinosa. Ecuador. : 
5. G. vulcanica. 


1. G. sphacelata (Regel, 1. c.), foliis toto margine spinosis; inflo- 
rescentiis compluribus lateraliter ad foliorum rosulæ basin e caule 


ssh, h n° 


auctis; sepalis lanceolato-subulatis, perlonge aculla Spies ip aciculum 
pungens, margini insertum desinentibus, concavis nec carinatis. — 
Regel, Hort. bot. Petrop. 1864, p. 13 suppl. ; Bak. Brom. p. 12. — Bro- - 
melia sphacelata Ruiz et Pav. Fl. Per. III, p. 32; Mol. Sagg. Chil, ed. 2, 
p. 284; Gay, Hist. Chil. VI, p. 8; Morr. in Belg. Hortic. 1873, p. 228; 
— Billbergia sphacelata R. et S. Syst. VII, p. 1269. — B. crassa Steud. 


GREIGIA. BROMELIACEAE (AUCTORE C. MEZ). 45 


in Lechl. Pl. Chil. exsicc. n. 677; — B. clandestina Brongn. ap. Bak. 
|. c. (nomen). 

Acaulis, florifera ad 2 m. alta, sæpius 4 m. diam. metiens. Folia in 
rosulam amplissimam coalita primum erecta demum quaquaverse gra- 
ciliter decurva, basi in vaginam permanifestam, ellipticam, atro-cas- 
taneam, perrigidam, dorso parcius intus densius lepidibus magnis, 
brunneis auctam, integram vel summo apice spinis paucis validis, sub- 
atris, rectis armatam subsubito dilatata, linearia, apicem versus per- 
longe acuta demum in spinam validam, obtusiusculam desinentia, 
usque ad 2 m. longa, haud ultra 30 mm. lata, supra glabrata lætius, 
subtus pallidius viridia et lepidibus paucis, brunneis aucta, margine 
spinis inferioribus validis, 3-4 mm. longis, subatris, rectis, patentibus 
vel adscendentibus ; mediis superioribusque minutis, quam maxime 
sursum hamatis, virentibus vel allutaceis armata. Inflorescentia mul- 
tiflora, corymbosa vel subglobosa: foliolis involucri cum bracteis 
exterioribus e basi brunnea vel atro-castanea in acumen sublatum, 
viride. transeuntibus, flores superantibus; bracteis interioribus an- 
gustioribus, margine minute solum spinulosis, sepala æquantibus. 
Flores certe 70 mm. longi, breviter tenuiterque pedicellati; sepalis 
lacteis, ad 40 mm. vel ultra longis, basi ad 5 mm. connatis, utrinque 
lepidibus brunneis consitis. Petala carnea mox in colorem brunneum 
mutata, ultra medium anguste tubulose connata, lobis erectis. Stamina 
petalis paullo longiora vel ea æquantia, per anthesin subexserta ; fila- 
mentis usque ad 19 mm. ab apice cum petalis connatis parte libera- ; 
sensim angustatis; antheris siccis albido-flavescentibus, percrassis, e 
18mm. longis, cygni colleinstara medio recurvatis, apice acutiusculis. E 
Ovarium 20-95 mm. longum tubo epigyno subnullo; stylo staminibus : 
breviore. Bacca alba, ob succum dulcem pretiosa. Semina non vidi. 

Chile, prope Valdiviam frequens: Philippi n. 163, 1241, Lechler 
n. 677, prope Coronel : Ochsenius n. 20, loco non indicato: Dombey - 
n. 160, Hartwig n. 338; in insulæ Chiloé ruderatis maritimis : Gay. - 
— Peruvia, prope Pozuzo sec. Pavon. ** Chupon " Chilensibus. — Floret - 
Dezembri, Aprili, Augusto. (V. v. in hort. Lugd-Bat.;v.s.herb. André., —— 
Berol., Boiss.-Barbey., Mus. Brit., Brux., Candoll., Drake., Foe M. 
Gotting., Paris., Petrop., Vindob.) f. 


2. G. Landbeckii (Phil. Cat. Chil. 278); foliis: usque ad 3/4. 
longitud. omnino inermibus ; inflorescentiis (compluribus?) lateraliter r 
ad foliorum rosulæ basin e caule erumpentibus; bracteis exterioribus. 
in spinulam terminalem desinentibus ceterum omnino inermibus in- 
legerrimis; sepalis mucrone dorso inserto apice pedis altiore pe 


A6 MONOCOTYLEDONEAE. GREIGIA. ` 


quasi seriatim bicuspidatis, acute carinatis. — Bak. Brom. p. 13 (quoad 
Lechler n. 3898). — Bromelia Landbeckii Griseb. in Pl. Lechler.n. 3098; 
Phil. in Linnæa XXXIII, p. 246. 

Folia basi in vaginam conspicuam, ovatam, castaneam, RP: 
utrinque sed presertim intus lepidibus badiis dense obtectam, inte- 
gerrimam sensim dilatata, late linearia, apicem versus persensim 
longeque acuta demum in spinam valide pungentem desinentia, sæpius 
ad 2 m. longa, 48 mm. lata, supra letius subtus pallidius viridia, 
adulta utrinque glabrata vel dorso in valleculis intercostalibus pallide 
lepidota, apicem versus spinulis dense dispositis, sursum uncinatis 
armata. Inflorescentia submulti- (15-30-) flora, simplicissima, capi- 
tatim subcorymbosa; bracteis sepala æquantibus exterioribus late 
interioribus anguste triangularibus, siccis pulchre castaneis nilidisque, 
dorso praesertim apicem versus lepidibus brunneis consitis. Flores non 
nisi valde imperfecte, fructiferi cogniti certe 55 mm. vel ultra longi; s 
sepalis 25 mm. longis, 3-3,5 mm. latis, subglabris vel dorso parce — "d 
lepidotis. Petala cum genitalibus superioribus omnino ignota. Ova- 
rium stipite crasso obscuro, triangulari elatum, in statu fere maturo 
ad 25 mm. longum, apice in tubum epigynum brevem transiens. 
Bacca sepalis persistentibus coronata ex cl. Baker ovario nondum 
fecundato duplo longior. 

Chiles prov. Valdivia prope Colico, in silvis humidis, umbrosis : 
Lechler n. 3098. — Fructificat Februario. (V. s. in herb. Boiss-Barbey.; 
Candoll., Drake., Gætting., Kew., Paris., Petrop., Vindob.) 


3. G. Pearcei; foliis a basi usque ad 3/4 longit. omnino iner- ; 
mibus; inflorescentia foliorum rosulæ centro immersa nidulante; 4 
anaphyllis bracteisque inflorescentiam eingentibus integerrimis; se- 1 
palis linearibus apice rotundatis mueroneque minutissimo imposito 
auclis, carinatis. — Bromelia Pearcei H. Krause mss. in herb. Monac. 
et ap. Bak. Brom. p. 13 (nomen). — Gr. Landbeckii Bak. Brom. l. c. 
(quoad specim. Pearce., Ochsenius., non Phil.). 

Acaulis, florifera vix 4 m. diam. metiens. Folia 10-20 fasciculata, 
basi in vaginam inconspicuam, laminà vix latiorem, sublinearem. 
pallidam, utrinque glabriusculam vel dorso lepidibus magnis pallide 
allutaceis leprosam, integerrimam producta, anguste linearia gramiaen 
apicem versus persensim longeque angustata in aciculum debiliter 
pungentem desinentia, + 0,6 mm. longa, haud ultra 47 mm. lata, 
laete viridia, adulta aut omnino glabrata aut dorso lepidibus maxi- 
mis, pallide allutaceis vel albidis prædita, apicem versus spinulis 
minutis, virentibus, quam maxime sursum uncinatis aucta. Inflores- 


* 


GREIGIA . BROMELIACEAE (AUCTORE €. MEZ). . E 47 


centia 3-15-flora, corymbosa; bracteis late ovato-triangularibus, 
sepala paullo superantibus, membranaceis basinque versus sæpius 
hyalinis, dorso præsertim apicem versus lepidibus brunneis -obtectis, 
acutis. Flores 35 mm. longi, pedicellis brevissimis, triangularibus 
stipitati, ex sicco albidi; sepalis vix 15 mm. longis, 3 mm. latis, de- 
billimis omnino hyalinis, dorso parce lepidotis. Petala exsiccata sæ- 
pissime badia, + 28 mm. longa, per anthesim erecta vel suberecta, 
ad 3/4 longit. in tubum eviter infundibuliformem connata, apice 
emarginata. Stamina petalis vix 3 mm. breviora, per anthesin subin- 
clusa; filamentis peralte tubo petaleo connatis, parte libera e basi lata 
usque ad apicem angustatis; antheris siccis albidis, percrassis, 8 mm. 
longis, lanceolatis, apice peracutis. Ovarium tenuiter cylindrico- 
Wiangulare, apice in tubum epigynum brevissimum productum ; stylo 
basin versus paullo inerassato ; stigmatibus antheras subæquantibus, 
ad 3,5 mm. longis. Fructus ignotus. 

Chile, prov. Valdivia ad Hualluhuaju : R. A. Philippi, prope Corral: 
Ochsenius, prope Coronel: Pearce n. 269; loco non indicato: Ley- "ui 
boldt. (V. s. in herb. Berol., Mus. Brit., Gætting., Monac., Vindob.) B UE 

Obs. — In herbariis Drake., Kew. folia adsunt plantæ a el. Bertero ~ 
n. 1219 in insulæ Juan Fernandez umbrosis montium editissimorum 
collectæ, quze habitu speciei nostræ valde convenientia posterioribus + 
probabillime speciem novam demonstrabunt. Flores cl. Bertero colli- E. 5 
gere nequebat. i 


Pe 4. G. albo-rosea (Mez in Fl. bras. 247, nomen); foliis circa 
medium inermibus ; inflorescentia foliorum rosulæ centro insidente 
nidulante; bracteis margine prope apicem spinis sursum curvatis 
laciniosis præditis ; sepalis ovato-lanceolatis, apice conspicue mucro- 
nulalis, dorso acute carinatis. — Nidularium albo-roseum Griseb. in 
Gætt. Nachr. 1864. p. 12. — Karatas albo-rosea Bak. Brom. p. 4. — ` 
Cryptanthus andicola Moritz, Exsicc. n. 1969 et ap. Bak. l. c. E. 
Folia multa dense rosulata, basi vaginam conspicuam, subellipti- 
Cam, infime presertim dorso lepidibus badio-ferrugineis maximis — 
dense obtecto allutaceo-brunnescentem ceterum albido-virentem, - 
summo apice spinis paucis præditam sensim dilatata, ensiformia, api- : 
cem Versus persensim longeque acuta demum in aciculum pungens | 
desinentia, + 4.3 m. longa, 40 mm. lata, læte viridia dorso paullo 
pallidiora, adulta supra glabrata subtus lepidibus allutaceis pustuli- 
formibus aucta; margine ad partem supravaginalem attenuatar 
Spinis validis, rectis, brunescentibus, = 3 mm. longis arn 
Supra primum ad 0,3 mm. vel ultra omnimo inermia tum 


A48 : MONOCOTYLEDONEAE. ` GREIGTA . 


versus spinulis gradatim densius dispositis, sursum uncinatis, allu- 
taceis prædita. Inflorescentia 10-20-flora, corymbosa ; bracteis À 
s sepala æquantibus, exterioribus lanceolatis, utrinque sed presertim 
dorso lepidibus maximis dense badio-punctatis, pallidis. Flores 
48-50 mm. longi, deflorati ovario aucto. manifeste majores, pedicello 
brevi triangulari stipitati, albi lucideque colore roseo afflati (ex cl. 
Fendler!); sepalis 21 mm. longis, fere 7 mm. latis, utrinque dissite 
lepidotis. Petala exsiccata atro-badia + 33 mm. longa, per anthesin 
apice suberecto-patentia, ultra medium in tubum leviter infundibuli- 
formem connata, apice minute cucullata. Stamina petalis 7 mm. bre- 
viora, per anthesin subinclusa ; filamentis late (1,5 mm.) linearibus, 
usque ad 7 mm. ab apice cum petalis connatis ; antheris siccis flavidis, 
crassiusculis, 5,5 mm. longis, late linearibus, apice manifeste acumi- 
nulatis. Ovarium tenuiter ellipsoideum, apice in tubum. epigynum 
brevissimum productum; stylo basin versus conspicue incrassato ; 
stigmatibus ad 5 mm. longis. Baccam ex ovario aucto et in formam 
e iriangulo-ellipsoideam incrassato, sepalis persistentibus coronato 
formatam maturam nondum vidi. 
Pk Venezuela, prope coloniam Továr. summis in montibus alt. 
. 2500 m.: Fendler n. 1521, Moritz n. 1969. — Floret Junio. (V. s. in 
herb. Boiss. -Barbey., , Mus. Brit., Brux., Candoll., Getting. et Kew.) 


> 
En LE RE RE RE 


5. G. vulcanica (André Enum. p. 3); foliis toto margine spi- 
i nosis; inflorescentia inter rosulæ folia intima nidulante ; bracteis ex- 
FSU terioribus margine spinis perconspicuis auctis; sepalis apice in spi- 
: … nam validissimam, margini insertam  desinentibus, carinatis. — 
André, Brom. André. p. 3, t. 2; Bak. Brom. p. 13. 
Caulis brevissimus, crassus, erectus. Folia numerosa dense rosu- 
lata, basi ignota, certe 0,8 m. longa; 33 mm. lata, perlonge linearia, 
a apicem versus sensim acuta spinoso-pungentia, margine spinis brun- 
neis, omnibus adscendentibus, nonnullis usque ad 7 mm. longis ar- 
. mata, supra fere glabra viridia, subtus dense lepidibus albis adpressis 
ka obtecta subargentea. Inflorescentia submultiflora, dense subcorym- 
| bose capitulata; anaphyllis cingentibus cum bracteis exterioribus 
atrorufis, navicularibus, ad basin subglabris apicem versus dense 
peradpresseque lepidotis, margine dense spinis laciniosis nonnullis 
4 mm. longis armatis, sepala superantibus; bracteis interioribus an- 
gustioribus, dentibus numerosis inæqualiter uncinatis marginatis. 
Flores + 38 mm. longi, breviter obscureque pedicellati ; sepalis pal- 
n lidis, ad 18 mm. longis, liberis, dorso non nisi prope apicem per- 
E parce lepidotis ceterum glabris intus lepidibus badiis immersis 


Liiliihictshos tab EN ENE US SENSE 


oo d ERR 


m 


CRYPTANTHUS. BROMELIACEAE (AUCTORE C. MEZ). 49 


conspicue punctulatis, late sublinearibus apice rotundatis in mu- 
cronem impositum productis ibique dentibus paucis obscurisque mi- 
nutissimis auctis. Petala tubo albo lobis saturate roseis, sepalis ad 
7 mm. longiora, medium usque vel paullo ultra tubulose eonnata, 
lobis suberectis, valde concavis, explanatis bene rotundatis. Stamina 
corollæ segmenta medio attingentia, inclusa; filamentis apice vix 
ultra 3 mm. liberis ceterum cum tubo petaleo connatis; antheris 
Citrinis, dorso a medio usque ad apicem longe acuminatim acutum 
valde calloseque incrassatis, prope basin dorsifixis, ad 6 mm. longis. 
Ovarium ad 43 mm. longum tubo epigyno subnullo ; stylo albo sta- 
minibus paullulum longiore. Fructus ignotus. 

Columbia, in Andibus meridionalibus, prope Tuquerres in declivita- 
übus humidis vulcani Azufral alt. 3900 m. : André n. 2664. — « Pi- 
duela » Tuquerrensibus (ex André). — Floret Majo. (V. s. in herb. cl. 
André.) 


Via CRYPTANTHUS, Klotzsch ap. Otto et Dietr. in Gartenz. IV, 


n. 38, p. 297; Endl. Suppl. I, n. 1303/1, p. 1361 et Ench. p. 106; 
Lindl. Veg. Kgd. p. 148; Lem. in Orb. Dict. IV, p. 414; Rchb. 
Nom. p. 45, n. 1634; Meissn. Gen. p. 395 (298); Spach, Vég. 
phan. XII, p. 399; Beer, Brom. p. 18, 73; Benth. et Hook. Gen. III, 
p. 661; Wittm. in Engl. et Prantl, Nat. Pflanzenf. II, 4,p. 45; Bak. 
Brom. p. 44; Mez in F1. bras. p. 200. — Pholidophyllum Vis. Ind. 
Patav. 1847 et in Allg. Gartenz. 1850, p. 30 et in Linnæa 1851, 
p. probe Ann. bot. IH, p. 622. — Madvigia Liebm. in Ann. Sc. 
Nat., 4 sér., II, p. 373 et in Müll. Ann. bot. VI, p. 66 (e. p.). 


Flores hermaphroditi. Sepala alte in tubum connata lobis liberis 


semper fere carinatis, entopice imbricatis vel ssepius sinistrorsum - 


convolutis, apice acutis vel mueronulati juam asymmetricis ; 
paullo nisi rius vel uncut lopidotis immersis aucta. Petala mar- 
£inibus arcte alte LEE ta vel connata, lobis 


dextrorsum colitrétutis, per anthesin late patehtibüs vel reflexis geni- 


talia longe exserta præmonstrantibus vel raro erectis ea occultantibus, . 
regulariter (haud zygomorphe) dispositis, anguste ellipticis vel subli- 


nearibus, apice acutiusculis vel acutis, ligulis callisve omnino defi- 


cientibus. Stamina filamentis peralte corollæ tubo connatis vel raro - 
ser, I. fere basin usque liberis; antheris introrsum birimose dehis- 
pentibus, basin inter mediumque dorsifixis; pollinis granulis immerse — - 


cunctulatis vel reti membrane percrasso auctis magnis, globosis, nec 
Poratis nec sulcatis. Ovarium. inferum, sessile, glabrum Mw 
Surres Au Prodromus. — IX. m 


- 


50 MONOCOTYLEDONEAE. CRYPTANTHUS. 


paullo floccose tomentellum, triloculare ; ovulis paucis (in subgenere 
Eucryptantho) vel submultis (in Hoploeryptantho) interno loculorum 
angulo aut medium inter apicemque aut prope medium laxe bise- 
riatim affixis, subglobosis nec ullo modo appendiculatis; tubo epigyno 
nullo vel brevissimo obscuroque ; stylo antheris minute breviore, fili- 
formi ; stigmatis ramis percrassis, subteretibus, sub anthesin arcuatim ` 
recurvis nec contortis. Bacca ex ovario vix aucto mutatove formata 
sepalis persistentibus apice aucta, sicciuscula; seminibus parvis, 
complanatis. | 

Herbæ acaules maximeque depressæ, plerumque innovationibus e 
foliorum rosulæ inferiorum axillis copiose erumpentibus quasi cæs- 
pitosæ. Folia dense rosulata aut spinis pro plantarum habitu exiguo 
maximis horrida margineque plana aut serrulatim spinulis minutis 
densissime aucta et tum margine sueto undulata, plerumque super 
vaginam haud tomentosam constricta, rarissime petiolum manifestum 
efformantia, adulta quoque dorso semper densissime albo-lepidota, 
superne nunc subglabra nunc partim lepidota partim glabra, viridia 
vel sæpius vittis vel maculis albis pulchre ornata, interiora colore ab 
exterioribus haud distinguenda. Inflorescentia foliorum rosulæ centro 
immersa, quam maxime contracta abbreviataque, e ramulis latera- 
libus in flores fasciculatim horizontaliter in bracteæ primariæ axilla 
seriatos reductis spicaque terminali composita, corymbosa, nidulans. 
Petala optime alba. 

Genus Brasiliæ proprium specie unica fortasse e Guyana allata. Ab 
hortulanis formæ paucæ typicæ inter sese hybridatæ et (quod nuper 
a cultore accepi) hybridæ specierum loco adhuc descriptæ. 


CLAVIS SPECIERUM (HYBRIDIS NEGLECTIS). 
A. Folia super vaginam haud angustata, spinis pro plantanum habitu 
maximis horrida; ovula numerosa : 
SUBGENUS I. — HOPLOCRYPTANTHUS. 
1. Sepala apice haud mucronata, ad 12 mm. longa : 
1. €. Glaziovii. 
2. Sepala apice late mucronata, ad 6 mm. longa : 
2. €. Schwackeanus. 


B. Folia super vaginam + constricta vel petiolata, margine undulata 
densissimeque minute serrato-spinulosa ; ovula pauca : 


SuB6GEnus Il. — EUCRYPTANTHUS. 


1. Folia exteriora super vaginam petiolum haud formantia. 


CRYPTANTHUS. BROMELIACEAE (AUCTORE C. MEZ). 5f 


a. Folia supra glabra vel æqualiter dissite lepidota. Brasil. 
x. Folia supra concoloria viridia : 
3. €. acaulis. / 
8. Folia supra vittis longitudinalibus pallidis vel albis picta. 
* Vitta pallida singula, centralis : 
4. €. prætextus. 
** Vittæ binæ longitudinales ad folii medium colore viridi 
separata: 
9. C. bivittatus. 
b. Folia supra lepidibus maximis ad partes circumscriptas solum 
obviis picta. f 
* Vittæ lepidotæ glabræque alternantes multæ transversales. 
Brasil. : 
6. C. zonatus. 
** Folium Supra vittis binis latis longitudinalibus, glabris 
exceptis totum lepidibus maximis obtectum. Guyan.? an 
Brasil.? : 
7. €. Lacerdæ. 

2. Folia exteriora super vaginam longe in petiolum manifestum 
angustata, lamina irregulariter coloribus albis rubris et viri- 
dibus maculata. Brasil. : 

8. €. Beuckeri. 


A. — SunGENUS HOPLOCRYPTANTHUS, Mez Fl. brasil. 202. 


Folia super vaginam haud angustata, spinis pro plantarum habitu 
maximis horrida. Ovula numerosa. 


1. €. Glaziovii (Mez in Fl. bras. 202); foliis super vaginam 
ed modo angustatis, margine haud undulatis spinis maximis hor- - 
ridis, supra viridibus concoloribus et glabris; bracteolis florigeris e 
basi ovata perlonge acuminatim acutis, integris, sepala fere æquan- 
tibus ; sepalis tomentellis minuteque asymmetricis, haud mucronatis ; 
Ovulis quoque in loculo ad 30. 

Aut acaulis et omnino ejusdem formæ ac sequens aut (in specimine 
sete validissime, forsam monstrose evoluto) caule maximo, erecto, 
sp foliorum vaginis ferrugineis, solemniter longitudinaliter . . 
striatis vel superne foliis vigentibus densissime induto. Folia in forma s 
YIX non normali acauli 20-25 perdense rosulata, basi in vaginam la- i: 
tam, submembranaceam, intus glabram, dorso parce albo-lepidotam, : 
Sb margine in foliis forma» caulescentis grosse spinulosam in rosu- 

lis minute sed densissime serrulatam dilatata, coriacea, spinis | ; 


LES 
2 


52 MONOCOTYLEDONEAE. CRYPTANTHUS 


tenuiter subulatis, infimis plerumque paullo sursum spectantibus, 
mediis rectis solemniter patentibus, ad 2,5 mm. longis, brunnescen- 
tibus, summis iterum adscendentibus horrida, = 0,15 mm. longa et 
ad vaginæ apicem 12 mm. lata, perelongate triangularia peracutaque 
in spinulam terminalem minutam desinentia, juniora utrinque sub- 
lalutaceo-tomentella, adulta subtus solum dense adpresseque mem- 
brana alba lepidota obtecta. Inflorescentia subpauciflora, bracteolis 
florigeris tenuissime membranaceis pellucidis, usque ad apicem parce 
floccose tomentellis, + 14 mm. longis. Flores permanci solum deflo- 
ralique cogniti sepalis + 11,5 mm. longis, ad 4,5 mm. tubulose con- 
natis, lobis sublanceolatis, minute asymmetricis, carinatis. Petala 
cum staminibus styloque ignota. Ovarium parce floecose tomentellum, 
subellipsoideum et conspicue triangulare, ad 6 mm. longum, 3-4 mm. 
diam. metiens, apice solemniter constrictum basinque versus sensim 
attenuatum. Semina 1,5 mm. longa, fusco-badia optime compla- 
nata, subovata altero polo late rotundata altero subacuta, conspicue 
longitudinaliter sulcato-rugulosa. 
Brasilia, loco ignoto : Glaziou n. 15672 2, (V. s. in herb. Berol.) 


2. €. Schwackeanus (Mez in Fl, bras. 203); foliis super vagi- 
nam nullo modo angustatis, margine haud undulatis spinis maximis 
horridis, supra viridibus concoloribus et glabris; bracteolis florigeris 
e basi ovata sinuatim acuminatis, integris, ovarium minute superan- 
tibus; sepalis paullo floccoso-puberulis vel demum glabratis, latius- 
cule mucronatis, minute asymmetricis; ovulis quoque in joculo 
ad 20. 

Acaulis, stolonifera, depressa (0,4 m. haud excedens). Folia 15-20 
dense rosulata, basi in vaginam latissime semiorbiculari-ovatam, 
integerrimam, dorso paullo lepidotam (et siccam dense rugulosam) 
breviter dilatata, omnia + decurvata, coriaceo-rigida valdeque cana- 
liculato-concava, margine spinis maximis, procul ab apice evanes- 
centibus, usque ad 4 mm. longis, tenuissime acicularibus, viridi- 
flavescentibus, subpatentibus vel minute sursum curvatis dense 
horrida, perelongate triangularia in spinulam terminalem validissime 
pungentem desinentia, + 70 mm. longa, 8 mm. lata, dorso densius- 
cule albo-lepidota. Inflorescentia pauci-vel subpauciflora, bracteis 
primariis omnino foliis rosulæ æqualibus interrupta; bracteolis flori- 
geris hyalino-membranaceis, Æ 8 mm. longis. Flores ad 26 mm. 
longi e foliorum axillis paullo emergentes; sepalis virenti-albis 
+ 6 mm. longis, medium usque tubulose connatis, apice conspicue 
emarginatis insuperque mucronulatis, carinatis, Petala alba (ex €l- 


—— — M aa 


Vw reped 
t » ^ 


CRYPTANTHUS., BROMELIACEAE (AUCTORE C. MEZ). 53 
l 


Schwacke), + 20 mm. longa, altissime in tubum anguste clavatum 
connata, apice subrotundala. Stamina petalis multo breviora nec per 
anthesin exserta, filamentis tenuissimis, linearibus ; antheris flavis, 
3 mm. longis, anguste subovatis, basi obtusis apice brevissime mu- 
cronulatim acutis, in 1/6 altit. dorsifixis. Ovarium glabrum vel sub- 
glabrum, ellipsoideum, apice manifeste constrictum basi brevissime 
contractum, = 4,5 mm. longum, 3 mm. diam. metiens ; stylo fila- 
menlis paullo breviore. Fructus ignotus. 

Brasilia, prov. Minas Geraés locis apricis; in Pico d'Itabira do 
Campo, alt. 1560 m. : Glaziou n. 17823, Schwacke n. 6410 ; loco non 
indicato : Weddell n. 1371; in serra d'Ouro-Preto : Ule n. 2433, 
Schwacke n. 7563 et prope Marianna in « Canga » (saxis ferrugino- 
sis): Id. n. 7753. — Floret Dezembri-Februario. (V. s. in herb. Berol., 
Paris., Schwacke., Mez., T aubert.) 


B. — SusGexus EUCRYPTHANTHUS, Mez Fl. bras. 202. ne 


Folia super vaginam Æ constricta vel petiolata, margine undulata — ^. 
densissimeque minute serrato-spinulosa. Ovüla pauca. 


3. €. acaulis (Beer! Brom. 75); foliis super vaginam + manifeste 
constrictis sed petiolum distinctum haud formantibus, margine undu- 
latis et densissime serratim spinulosis, supra æqualiter viridibus ; 
bracteolis florigeris late subovatis, peracutis, glabris; sepalis minute 
lomentellis vel subglabris ; lobis symmetricis, acuminatim pera- 
culis; ovulis quoque in loculó 5-7. — Mez in Fl. bras. p. 205, t. 94, — 
f. 1. — Tillandsia acaulis Lindl. in Bot. Reg. t. 1157; R. et S. Syst. A 
VII, p. 1229. — C. undulatus Otto et Dietr. in Allg. Garlenz. 1836, —— a 
p- 299; Wawra, Reise Max. p. 163, t. 87; Bak. Brom. p. 13. — sg 
Madvigia densiflora Liebm. in Ann. Sc. Nat. 4° sér. II, p. 373. 

Herba perennans, habitu et magnitudine valde variabilis, typo : 
acauli, prostrato, usque ad 0,2 m. alto. Folia 10-25 dense rosulata, 


1. Speciei hujus hybridæ 
à. C. acaulis x Vere — Et habitu et characteribus optime intermedius, 
foliis quam in €. acaulis forma typica permulto longioribus minusque un M. 
latis, Supra glabris viridibus sed vittis binis pallidioribus valde indestinctis lon- js 
B udi sap. auctis; floribus quam in C. "—— majoribus. — C. Makoyanus | € 
ak. Brom. p. 16; Mez in Fl. bras. Brom. | me 

acaulis X zonatus. — Specimina eee mihi in hort. Makoy. visa foliis Hn 
indoit D AMNES gar: genuinz forma, sed spinulæ marginales majores. C. 20- : 
rains T" ‘subtus griseo-vel argenteo-lepidotis v — yet 
, priesertir A5 


— Forme prin, duæ vinoso-rubent xi 
4. Perzonatus: C. cochleatus Morr. A - Bak: 1. e.; Mez in Fl. ips Brom p 206. 
B. Peracaulis : C. testaceus Morr. 1. c. (nomen.j. 5 ich s 


54 MONOCOTYLEDONEAE. CRYPTANTHUS. | 


patenti-depressa acumine subreflexo, basi in vaginam 'subtriangu- 
larem, brevissimam, margine minutissime serrato-fimbriatam dila- 
tata, subelliptica vel lanceolata vel lingulata, super vaginam paullo 
constricta, apicem versus longe acuta demum subfiliformi-acuminu- 
lata, supra nunc (adulta) glabra nunc punctulis lepidotis pallidis + 
dense conspersa, subtus sæpissime dense cinereo-vel argenteo-lepidota 
raro fere glabra. Inflorescentia pauci-vel subpauciflora; bracteis pri- 
mariis omnino foliis rosulæ «qualibus sed brevioribus latioribusque ; 
bracteolis florigeris tenuissimis hyalinis. Flores pulchre nivei + 
40 mm. longi, Saponariz officinalis odore ; sepalis albidis virentibus, 
medium usque vel ultra connatis ; lobis 7-8 mm. longis, immerse 
bruneo-lepidotis. Petala ad 27 mm. longa, lobis deflexo-patentibus, 
quasi conglutinata vix connata. Stamina petalis manifeste breviora, 
stigma æquantia, sub anthesin longe exserta ; filamentis crassiuscu- 
lis, teretibus, albis, alte cum petalis connatis ; antheris albis, 4-5 mm. 
longis, paullo infra 4/3 longit. dorsifixis, apicem versus angustatis 
demum rotundatis. Ovarium albido-virens sicut sepala lepidibus 
subbrunneis, immersis laxe obsitum, ellipsoideo-cylindricum, paullo 
triangulare +8 mm.longum ; stylo apicem versus sensim incrassato. 


[CLAVIS | VARIETATUM. | 


A, Acaules vel brevissime caulescentes. 
a. Folia subelliptico-lanceolata valde undulata, subtus griseo-lepi 
dota supra lepidibus dissitis aucta. 
a. Var. genuina. 
$. Folia elongatiora lingulata, paullo undulata, subtus argenteo- 
lepidota supra glabra vel subglabra : 
. Var. discolor. 
B. Manifeste caulescentes. 
x. Folia brevissima, valde undulata, vinoso-rubentia : : 
y- Var. ruber. 
8. Folia elongatiora, paullo undulata, supra saturate viridia. 
^ oria subtus fere glabra, piro spinulosa : 
. Var. bromelioides. 
a Folia subtus argentea : 
e. Var. diversifolius. 


a. Genuina : Acaulis vel brevissime solum caulescens, foliis sub- 
elliptico-lanceolatis valde undulatis, subtus griseo-lepidotis supra 
lepidibus dissitis auctis. — Synonyma : Cf. supra. — Planta spontanea 
in herbariis exclusiva. — Rio de Janeiro prope urbem saxicola : Rie- 


À 6 dus 
CRYPTANTHUS. BROMELIACEAE (AUCTORE C. MEZ). 55 


del n. 102, ad Andarahy Grande : Glaziou n. 9323, in monte Corcovado 
lerrestris : id, n. 16450 ; loco non indicalo : id. n. 20523. — Floret 
Septembri, Octobri. (V. v. in hortis plurrimis, v. s. spont. in herb. 
André., Berol., Petrop.) 

B. Discolor (Otto et Dietr. in Allg. Gartenz. 1856, 299, Spec.): 
Acaulis vel brevissime caulescens, foliis elongatioribus, lingulatis, 
paullo undulatis, subtus argenteo-lepidotis supra glabris vel subgla- 
bris. — Bak. Brom. p. 43. — C. acaulis var. argenteus Beer, Brom. 
p. 79. (V. v. in hort. Vratisl.) 

1- Ruber (Beer, Brom. 76) : Manifeste caulescens ramosissima, foliis 
brevissimis, valde undulatis, vinoso-rubentibus. — C. undulatus var. 
ruber et purpureus Bak. in Saund. Ref. Bot. ad t. 287. (V. v. in 
hort. Vratis]., Leod., Lugd.-Bat., Kew.) 

2. Bromelioides (Otto et Dietr. 1. c. 298, Spec.) : Peralte caules- 
cens, foliis valdelongatis, paullo undulatis, utrinque fere «qualiter | 
viridibus, quam in typo distantius spinulosis. — Bak. Brom. p. 15. fd 
— C. acaulis var. longifolius hort. ap. Bak.l.c.—(V.v.inhort.Lugd.- ^ - 
Bat., Kew., Vratislav.) 

e. Diversifolius (Beer Brom. p. 76, Spec.) : Manifeste caulescens 
foliis elongatis lin gulatis,supra saturate viridibus subtus argenteo-lepi- 
dotis.— C.suaveolens Morr. ap. Bak. l. c. (V. v.inhort. Leod., Vratislav.) 


4. C. prietextus (Morr. ap. Bak. Brom. 16); foliis exterioribus — 
Super vaginam + manifesle constrictis sed petiolum haud forman- E 
tibus, margine undulatis et densissime serratim spinulosis, supra me- ` ~ 


dio vitta singula, longitudinali, pallida præditis ceterum glabris. — — qu 
Mez in Fl. bras. Brom. p. 203. E 
Acaulis, florifer infra 0,1 m. altus. Folia 10-12 dense rosulata, ^^. 
basi in vaginam manifestam, subovatam vel ovalem firmam, mar- 
gine densiuscule denticulatam, intus glabram dorso membrana alba, 
lepidota obtectam dilatata, rigida, spinulis marginalibus conspicue 
adscendentibus serrulata, apicem versus perlonge angustata demum i 
subfiliformia recurvaque, sublanceolata, + 0,17 m. longa, 21 mm. . 
lata, Supra saturate vinoso-rubentia singulivittata, subtus membrana di 
alba e lepidibus formata crassa obtecta argentea. Cetera ignota. — 
Adhuc e ealdario Morreniano solum cognitus (V. ic. Morren. Kew. 
et folia sicca in herb. Leod.) MM 
; Obs. — Num hiec quoque hybrida, e Cr. bivittato et acauli « 
Species nunc e hortis dilapsa. Mni 


56 MONOCÓT YLEDONEAE, CRYPTANTHUS. | 


5. €. bivittatus (Regel! in Gartenfl. 1865, t. 458); foliis exterio- . 


ribus super vaginam angustatis sed petiolum distinctum: haud for- 
mantibus, margine undulatis et densissime serratim spinulosis, supra 
glabris vittis binis pallidis, latis, parallele longitudinaliter a basi 
usque ad apicem produclis ornatis; bracteolis florigeris elliptico- 
lanceolatis, vix lepidotis, longiuscule acutis; sepalis paullo lepidoto- 
punctulatis lobis latissime subovalis apice breviter acutis; ovulis 
paucis. — Morr. Cat. 1871, p. 2; Bak. Brom. p. 16; Mez in Fl. bras. 
Brom. p. 208; — Billbergia bivittata Hook. in Bot. Mag. t. 5270. — 
Nidularium bivittatum Lem. fide Bak, 1. c. ; Tillandsia bivittata hort. 
Linden. ap. Regel, l. c. ; T. vittata hort. ap. Bak. l. c. 


Acaulis vel rarius breviter caulescens, depressus florifer vix - 


ultra 0,1 m. altus. Folia 20 perdense rosulata, in vaginam brevem 


sed perconspicuam, perlate subovalem, margine presertim apicem - 


versus denlibus minutis serrulatam, glabram dilatata, rigidiuscula, 
spinulis 0,5-0,75 mm. longis superioribus hamulosis dense serrulata, 
lanceolata vel (interiora) ovato-lanceolata, = 0,18 m. longa, 35 mm. 
lata, supra vittis binis nunc albis nunc roseis ornata subtus tenuiter 
lepidota. Inflorescentia pauciflora, bracteis primariis omnino foliis 
rosulæ intimis æqualibus interrupta; bracteolis florigeris apicem 
versus serrulatis, quam sepala manifeste brevioribus. Flores + 26 mm. 
longi; sepalis basi albidis apice colore flavescenti paullo viridi ad- 
mixto afflatis, ultra medium tubulose connatis, lobis 4-5 mm. longis, 
paullo concavis et vix carinatis, minute serrulatis, asymmetricis. 
Petala nivea, + 20 mm. longa, basi breviter connata per anthesin 
longe recurvo-patentia. Stamina petalis manifeste breviora, per an- 
thesin exserta ; filamentis cum petalis ad 1/4 longit. connatis, per- 
crassis, complanato-dilatatis, virentibus ; antheris flavis, 3 mm. longis. 
apicem versus acutis, basi sagittatis, in 1/3 altit. dorsifixis. Ovarium 
album, preter lepides paucas glabrum, subcylindricum ; stylo stami- 
nibus paullo breviore. Fructus mihi ignotus. 

1. Speciei hujus hybride 

a. C. acaulis Xx bivittatus. — Cf. supra, p. 53. 

b. C. bivittatus X Beuckeri, — Inter species citatas optime intermedia. Folia su- 
per vaginam perlonge angusteque constricta extima nonnumquam fere petiolata 
appellanda sed forma semper C. bivittatum magis quam C. Beuckeri animo revo- 


irregulares dissolutis nunc maculis omnino illis C. Beuckeri æqualibus pictis, subtus 
albo-lepidotis. Petala alba colore paullo viridi admixto. — Adsunt forme du: 

a. Perbivittatus : Foliis supra preter maculas MM De vittatis. C. Lane 
sianus Morr. à ak. Brom. p. 16; Mez in Fl . 909. 

8. Per Beucheri Foliis supra dilute maculatis nec | vtilis C. Regeli hort. Ma- 
koy. ap. Bak. I. nomen 


& 


CRYPTANTHUS. BROMELIACEAE (AUCTORE €. MEZ). 57 


. E. Brasilie orientalis prov. Porto Seguro Linden introduxit. 
(V. v. ubique fere.) 

x. Moënsis (Cat. Brom. h. Lugd.-Bat. 1894) : A typo non nisi statura 
robustiore, breviter caulescente differt et varietatis nomen vix mere- 
tur. Folia subtus tota cinereo-lepidota ; vittæ binæ dilutze. (V. v. in 
hort. Lugd.-Bat., Makoy.) 

8. Luddemanni (Bak. Brom. p. 16) : A typo statura robustiore vittis- 
que binis + confluentibus zonam longitudinalem fere medium folii 
occupantem formantibus differe dicitur. — Mez in Fl. bras. p. 209. — 
C. Glasli hort. cit. in Gard. Chron. 1883, p. 510 et Bak. 1. c. (C. Gras 
sphalm.); Mez in Fl. bras. p. 210. (V. v. utramque formam in hort. 
Makoy., ambas ex cl. Closon! ex eodem fructu enatas ; sequentem 
in hort. Leod., Lugd.-Bat., Vratisl.) 


p 6. C. zonatus (Beer! Brom. 76); foliis exterioribus super vagi- 
nam — angustatis sed petiolum haud formantibus, margine undulatis 
et densissime serratim spinulosis, supra vittis crebris lepidotis trans- : 
versalibus ornatis ; bracteolis florigeris ovali-lanceolatis, longe acutis, 3 P 
apicem versus serrulatis ibique tomentellis ; sepalorum lobis subova- 
tis perlongeque acuminatis, asymmetricis; ovulis perpaucis. — Wittm. 
in Engl. et Prantl, Nat. Pflanz. Il, 4, p. 45; Bak. Brom. p. 17; Mez 
in Fl. bras. p. 205, t. 54, f. 2. — Pholidophyllum zonatum Vis. 
Ind. Sem. h. Patav. 1847, p. 4. — Ph. giganteum hort. ap. Beer, 
Brom. p. 76. — Tillandsia acaulis zebrina et zonata, hort. ap. Beer, 
l. c. — T. zebrina et zonata hort. ap. Bak. Brom. p. 17. = 
Acaulis depressaque, florifera vix ultra 0,1 m. alta. Folia 8-15 dense - 4 
rosulata, basi in vaginam brevissimam, late subtriangulo-ovatam, | — | 
subamplexicaulem, margine prope apicem herbaceo-serrulatam cete- | 
rum integerrimam, przesertim dorso densissime lepidoto-albam subito 
dilatata, rigidiuscula, margine spinulis fere 1 mm. longis serrata, 
apice longe subfiliformi-acuminata, ovali-lanceolata, + 0,2 m. longa, 
45 mm. lata, viridia vel vinoso -vel fusco-rubentia, subtus albo-lepi- Ü 
dota. Inflorescentia pauciflora, bracteis primariis omnino foliis rosulæ e 
similibus interrupta ; bracteolis florigeris hyalino-membranaceis, se- 
pala subæquantibus. Flores ad 32 mm. longi; sepalis ad 19 dun i 
longis, basin versus virentibus superne lacteis, lepidibus paucis cons- 
persis, ultra 3/4 longit. tubulose connatis; lobis dorso subalato-cari- 
natis, asymmetricis. Petala nivea, + 26 mm. longa, ultra mediun 


Eg 


l. Speciei hybrida : 
C. acaulis xx zonatus. — Cf. supra, p. 53. 


58 MONOCOTYLEDONEAE. CRYPTANTHUS. 


in tubum intime connata, per anthesin flaccide patentia, anguste 
lineari-elliptica. Stamina petalis paullo solum breviora per anthesin 
longe exserta ; filamentis cum petalis alte connatis, lineari-compla- 
natis, albis; antheris 3 mm. longis, albidis, acutiusculis, basi sagitta- 
tis vel subhastatis, infra medium dorsifixis. Ovarium album, glaber- 
rimum, cylindrico-subglobosum paulloque triangulare, + 6 mm. 
longum, apice minute constrictum; stylo quam stamina minute 
breviore. Fruetum nondum vidi. 

Brasile prov. Pernambuco prope Berberibe : Ridley et Ramage. — 
Floret Octobri. (v. s. sp. in herb. Mus. Brit., v. v. in hortis plurimis). 

Obs. — Forma viridi insolata, in horto Vratislaviensi fusca (var. 
Vis. 1. c.), foliis vinoso-nunc fusco-rubentibus insignis evasit. 


1. €. Lacerdæ (Ant.! in Wien. Gartenz. 1882, 254); foliis super 
vaginam constrictis nec tamen petiolatis, margine minute solum vel 
vix undulatis densissime serratim spinulosis, supra vittis binis latis 
longitudinalibus optime viridibus exceptis dense lepidibus magnis, 
albidis obtectis ; bracteolis florigeris a basi usque ad apicem subspi- 


nulosum persensim augustatis triangularibus, margine permanifeste - 


spinulosis ; sepalorum lobis anguste triangularibus, peracutis apice 
subspinulosis, symmetricis. 

Acaulis, depressa, generis humillima, florifera vix ultra 50 mm. 
alta, 0,15 m. diam. rosulæ expansæ metiens. Folia pauca (infra 10) 
densa rosulata, patentia, basi in vaginam manifestam, ovatam dila- 
tata, vix ultra 80 mm. longa, fere 30 mm. lata, subovalia, apice bre- 
viter acuta impositeque anguste acuminulata, margine undulata et 
dense serrato-spinulosa, glauco-viridia supra ad vittas binas longi- 
tudinales, usque ad 7 mm. latas glabra ceterum dense lepidibus ma- 
gnis, albis obtecta, dorso omnino nivea, Inflorescentia pauci-vel 
perpauciflora ; bracteolis florigeris tenuiter membranaceis + hyalinis, 
sepala æquantibus, ut videtur lepidibus magnis conspersis. Flores 
petalis mihi ignotis neglectis ad 18 mm. longi; sepalis usque ad 
3/4 longit. ur e euo connatis + Lis mm. Mig Lo anguste trian- 
gularibus, li i t 

Patria ignota, Godinat Brasilia?. — mg v. in hort. Lugd.-Bat., 
Makoy., Vratisl.) 


1. Hujus speciei hybrida : 

. Lacerdæ X Beuckeri. — Bene intermedia, foliis basi longe valdeque angus- 
tatis nec tamen adeo petiolatis ut in €. Beuckeri, dilute colore albo vel roseo et 
viridi marmoratis nec non utrinque sed præsertim subtus dense lepidibus albis, 
magnis leprosis. — C. Osyanus Hort. Makoy. in Cat. hort. Lugd.-Bat. Bromel. 
1894, p. 23. (V. v. in hort. cit.) 


4 N 
CRYPTANTHUS, — BROMELIACEAE (AUCTORE C. MEZ). | 59 


8. C. Beuckeri (Morr.‘ in Belg. hortic. 1880, 241; 1881, 242, t. 1); 
foliis exterioribus super vaginam perlonge conspicue que contractis 
petiolum. manifestum formantibus, lamina margine undulata et den- 
sissime serratim spinulosa supra maculis virenti-vel roseo-albis tris- 
leque viridibus marmorata ; bracteolis florigeris angustissime lineari- 
bus, apice subacutis, integris; sepalis apice longe peracutis, subsymme- 
tricis ; ovulis perpaucis. — Bak. Brom. p. 17; Mez in Fl. bras. p. 209. 

Acaulis vel sepius + caulescens, sueto multiramosa quasi cæspi- 
tosa. Folia 10-20 dense rosulata, basi in vaginam manifestam, latis- 
sime subtriangulo-ovatam, margine omnino densiuscule minuteque 
serrulatam, intus glabram pernitidam, dorso opacam paulloque 
albido-lepidotam dilatata, inferiora in petiolum usque ad 50 mm. 
longum, margine densiuscule spinoso-serrulatum angustata, demum a 
laminam bene ovatam, basi subrotundatam vel brevissime acutam, 
apice solemniter acuminatam angustissime filiformen plerumque 
Tecurvam, + 0,13 m. longam, 50 mm. latam, supra subglabram opa- i 
cam subtus membrana lepidota argentea obtectam formantia, intima — — 
solum sessilia. Inflorescentia subpauciflora, bracteis primariis omnino VIAE 
foliolis rosulæ intimis similibus, densissime serrulatis interrupta ; 
bracteolis florigeris tenuiter membranaceis fere hyalinis, + 12 mm. 
longis, 1-3 mm. latis, carinatis, minute floccose tomentellis mox gla- 
bratis, ovarium superantibus. Flores ad 30 mm. longi, per anthesin 
e bracteis conspicue prominentes ; sepalis albis, + 11 mm. longis, ma- 
nifeste ultra medium tubum latum connatis, tenuissimis subhyalinis, 
minute floccosis mox glabratis, carinatis, aciculoso-peracutis. Petala | 
alba colore paullo virenti admixto, per anthesin flaccide patentia, 6: 
Sepalis subduplo longiora, breviter connata, peranguste lanceolata. AR 
Stamina petalis ad 4 mm. breviora, per anthesin exserta, filamentis hog 
breviter solum cum petalis connatis; antheris albis, 2 mm. longis, E 
apıce rotundatis vel acutiusculis, basi subsagittatis. Ovarium elonga- 
lum tenuiter Cylindricum, apice paullo vel vix constrictum, paullo 
albo-floccosum glabrescens, zt 8 mm. longum, 2 mm. diam. metiens ; ^ 
Stylo quam stamina breviore; ovulis perpaucis. Fructum nondum vidi. £x d 

Brasilia. Adhuc culta solum mihi obvia. (V. v. in hort. Kew., Leod:, — 
Lugd.-Bat., Vratisl.) xdg t ^. 

SUBTRIBUS Il. — PORATÆ Mez in Fl. bras. 179. Su 
; Ovarium inferum ; fructus baccatus indehiscens: semina nuda ; pol- 
linis granula poris prædita. pen 

1. Speciei hybridæ : 

x » D. X Beuckeri, — Cf. supra, p. 55. 

' ~. Laterdæ X Beuckeri, — Cf. supra, p. 58. 


a MONOCOTYLEDONEAE. .  DISTEGANTHUS. 


a. — Sectio DISTEGANTHINÆ. 


Inflorescentia laterális e rhizomate erumpens, kataphyllis solum 
purpureis cincta, simplicissima, globosa. 


VI. — DISTEGANTHUS, Lemaire in Fl. Serres, 1847, t. 227;Beer, 
Brom. p. 160; C. Koch in Ind. Sem. h. Berol.; Benth. et Hook. Gen. 
II, p. 661; Wittm. in Engl. et Prantl, Nat. Pflanzenfam. IL. 4, 
p. 45; Bak. Brom. p. 18. 


Flores hermaphroditi. Sepala fere ad 3/4 longitudinis in tubum 
marginibus connata, apice rotundata et in spinulam terminalem mani- 
festam desinentia, lobis sinistrorsum convolutis. Petala dextrorsum 
convoluta, per anthesin apice late patentia, oblongo-unguiculata, 
basin usque libera, regulariter (haud zyomorphe) disposita, eligulata. 
Stamina petalis inclusa; filamentis liberis, filiformibus, brevibus; 
antheris introrsum birimose dehiscentibus, dorsifixis; pollinis granu- 
lis mihi adhuc nondum visis ex reliquis generis characteribus fere 
absque dubio poratis. Ovarium inferum, sessile, triloculare; tubo 
epigyno maximo, infundibuiiformi ; stylo elongato; stigmatibus linea- 
ribus, spiraliter tortis; placentis interno loculorum angulo apici 
affixis; ovulis quoque in loculo 2-5 subglobosis, exappendiculatis. 
Bacca exsucca. 

Herba persingularis hahitu a reliquis familiæ satis recedens rhizo- 
mate tenui late repente hic foliorum fasciculos illie inflorescentias 
proferente. Folia manifeste petiolata, ovata vel ovato-lanceolata, spi- 
nulosa. Inflorescentia e rhizomate erumpens, simplicissima spicata, 
strobiliformi-subglobosa, kataphyllis late squamiformibus cincta. 
Petala lueide lutea. 


D. basilateralis (Lem. l. c.); foliorum lamina supra glabra 


-saturate viridi subtus perdense lepidota alba ; inflorescentia kataphyl- 


lis primum purpureis demum brunnescentibus, apice optime rotun- 
datis impositeque spinulosis, margine -- dense laciniose serratis 
cincta; sepalorum lobis fere orbiculari-ovalis, dorso prominenti- 
angulatis. — Beer, l. c.; Bak. f. c. 

Terrestris, florifera haud ultra 0,3 m. alta. Folia 6-10 fasciculata, 
e vagina brevi, ovato-triangulari, margine spinulis adscendentibus. 
1-1,5 mm. longis armata, supra glabra subtus membrana alba lepi- 


. dota præsertim apicem versus obtecta in petiolum 60-80 mm. longum. 


profunde canaliculatum, margine spinis ad 3 mm. longis, patentibus, 


AREGELIA. BROMELIACEAE (AUCTORE C. MEZ).  — 61 


flavescentibus auctum et utrinque sed presertim dorso albo-lepido- 
tum angustata, tum in laminam ovatam vel ovato-lanceolatam, usque 
ad 0,25 m. longam, 70 mm. latam., basi rotundatam apice sensim in 
acumen tenue, deflexum angustatam, margine spinulis virentibus, 
usque ad 2 mm. longis, inferioribus patentibus superioribus sursum 
eurvatis armatam dilatata. Inflorescentia tota haud ultra 80 mm. 
longa, stipite brevi, dense kataphyliis latissime ovatis, ad 25 mm. 
longis, 22 mm. latis, supra lepidum punctulis distinctis albis consitis, 
subtus membrana alba lepidota demum partim evanescente obtectis 
strobiliformi-induto pedunculata, 10-20-flora, subglobosa, 40-55 mm. 
diam. metiens. Flores sessiles, ad 33 mm. longi; sepalis + 15 mm. 
longis tubo triangulari, dorso primum lepidoto-tomentello demum 
glabrescente. Petala flammide lutea, sepalis multo longiora. Ovarium 
breviter cylindricum, vix ultra 5 mm. longum ; stylo in tubi epigyni . ; 
apicis altitudine manifeste geniculatim inerassato, inde usque ad 
apicem sensim attenuato, medio pluries laqueato; placentis percrassis es 
elongatisque. Bacca oblonga. 

E Guyana gallica a Leprieur in caldaria gallica introducta. (V. v. 
ster. in hort. Lugd.-Bat.; v. s. in herb. Berol., Leod., Paris.) À 


b. — Sectio NIDULARIINÆ, Mez in Fl. bras. 179. 

Ovarium inferum ; fructus baccatus indehiscens; semina nuda ; pol- 
linis granula poris prædita; inflorescentia foliorum cratero centrali 
profunde immersa et involucro e foliolis intimis reductis, plerumque 
coloratis formato cincta vel rarius scapo brevi elata, corymbosa ob- 
tusaque. 


VII. — AREGELIA, O. Kuntze, Rev. gen. II, p. 698 (quoad syn. . id 
Regelia Lem., cet. exclus.). — Regelia Lindm. in Ofversigt Akad. ré 
Holm. 1890, p. 542 et in Svensk. Akad. Handl. XXIV, n. 8, p. 15, . 
nec Schauer. — JVidularium subgen. Regelia Lem. in lll. Hortic. 
1860, sub t. 245; Wittm. in Engl. et Prantl, Nat. Pflanzenfam. Il, 4, - 
p. 44, Mez in Fl. bras. p. 213. — Karatas Benth. et Hook. Gen. IH, 
P. 660, quoad syn. Regelia; Ant. Phyto-Iconogr. Brom. p- 47, des 
Sect. III, Regelia (nec Adans. )- Js 


Flores hermaphroditi. Sepala basi breviter vel rarius paullo altius | 
in tubum connata vel rarissime sublibera, stricte erecta petalisque ` 
adpressa, sinistrorsum convoluta, latere dextro tecto in alam. sepius. 
maximam dilatata asymmetrica, glabra vel lepidibus paucis immer: it 
aucta vel rarissime puberula. Petala in æstivatione dexiroginim t con- e 


62 MONOCOTYLEDONEAE, AREGELIA .' 


torta, longius breviusve in tubum cylindricum sæpius paullo trian- 
gularem connata vel rarius conglutinata; lobis per anthesin optime 
patentibus vel subreflexis conspicueque acuminatis vel acutis, planis; 
ligulis omnino nullis. Stamina sub anthesin inclusa e corollæ tubo 
haud emergentia; filamentis + compressis petalorum tubo Œ alte 
connatis; antheris introrsum birimose dehiscentibus, apice acutius- 
culis vel acutis, dorsifixis ; pollinis granulis ellipsoideis, utroque polo 
poro manifesto auctis, reti laxo densove prominulo ornatis. Ovarium 
optime inferum, glabrum, sæpissime obtuse iriangulare, trilocu- 
lare; tubo epigyno nunc brevi nunc conspicuo; stylo filiformi, + trian- 
gulari, staminibus breviore; stigmatis lobis dense subcapitulatimque 
contortis; placentis interno loculorum angulo basi excepta nunc prope 
medium nunc apicem versus lineatim affixis; ovulis multis, semper 
exappendiculatis. Bacca exsucca ex ovario vix vel haud mutato auc- 
love, sepalis persistentibus coronato et foliorum basin occulto for- 
mata. Semina oo, subovoidea, minuta, haud complanata, verruculis 
perobseuris lineariterque ordinatis ornata. Embryo albumini ac- 
cumbens. 

Herbæ haplobioticæ, epiphytæ, famili: e minoribus. Folia per- 
dense rosulata, basi in vaginam plerumque maximam latissime ova- 
lem, amplexicaulem, haud tomentosam sed lepidibus adpressis sæpis- 
sime brunneis vel badiis obtectam dilatata, lorata vel lingulata vel 
rarius super vaginam minute angustata ensiformia, apice sepissime 
rotundata acuminulataque, margine semper spinulosa, apice exte- 
riorum intimisque sæpius rubentibus exceptis viridia vel maculis 
triste purpureis consita, subglabra vel presertim juniora dorso lepi- 
dota et nonnunquam vittis e lepidibus formatis transversalibus prædita 
vel rarissime utrinque sub:equaliter densiuscule lepidota. Intlores- 
centia foliorum intimorum nunc pulcherrime rubentium nunc caru- 
lescentium nunc eximie pallidorum nonnunquam fere eburneorum 
coma cincta **cyathidium", nidulans, simplicissima, percontracte ab- 
breviateque corymboso-racemosa. Flores pedicellis manifestis stipati, 
violacei vel cærulei vel albi. 

Regionibus calidissimis incolæ semper fere epiphytæ specie unica 
Guyanensi excepta omnes Brasilienses. Genus /Vidulario presertim 
affine, notis indicatis constanter optimeque differt et facillime di- 
gnoscitur. 


CLAVIS SPECIERUM. 


A. Folia basi conniventia craterum perlongum, apice constrictum 
optimeque ampullaceum præbentia ; inflorescentia pauciflora- 


AREGELIA . BROMELIACEAE (AUCTORE C. MEZ). 63 


1. Folia-usque ad 0,15 m. longa, apice subrotundata, haud 
decurva : 
1. A. ampullacea. 
2. Folia exteriora haud infra 0,2 m. longa, apice mucronata, 
manifeste decurvata : 
2. A. chlorosticta. 


B. Foliorum tubus sive craterus apice haud conctrictus, plerumque 
infundibuliformis; inflorescentia multi-nunc permultiflora. 
I. Flores haud vel rarissime minute ultra 30 mm. longi. 
a. Folia dorso haud vittata. 
1. Sepala breviter acuta nee mucronata. 
«. Folia dense spinulosa : 
3. A. sarmentosa. 
8. Folia spinulis paucis, distantibus aucta : 
4. A. eyanea. 
2. Sepala apicem versus longe subaristato-acuta demumque 
+ mucronata : 
9. A. tristis. 

b. Folia dorso permanifeste vittis e lepidibus albidis formatis 
ornata : 

6. A. elegans. 
II. Flores 40 mm. vel ultra longi. 

4. Rosulæ folia intima inflorescentiam cingentia pulchre lucideque 
purpurea vel sanguinea vel raro viridia, tum colore exterio- 
ribus omnino æqualia. 

1: Folia dorso conspicue vittata. 
x. Sepala lepidoto-tomentella : 
1. A. spectabilis. 
8. Sepala glabra : 
8. A. cruenta. 
2. Folia dorso haud vittata. 
æ. Folia utrinque, sed presertim dorso densissime Men ; 
grisea. Guyan, 
. 9. A. Morreniana. 
É. Folia utrinque glabra vel subglabra, viridia. 
” Bracteolæ floris ovario multo longiores. 
A Folia margine subinermia; bracteolæ acute: 
10. A. compacta. a 
AA Folia margine densiuscule spinulosa; Ll T 
. obtuse : | 


-64 MONOCOTYLEDONEAE. AREGELIA. | 


e" P .- * y 
11. A. Carolinæ. z 
7 ** Bracteolæ minutæ, floris ovarium haud superantes. 


12. A. princeps. 
b. Folia rosulæ intima inflorescentiam cingentia basi nunc pal- 
lide virentia vel eburnea nunc cærulea vel subfuscescentia. 
; 1. Foliorum exteriorum vagina maculis maximis fuscis con- 
: fluentibus marmoratæ : 
3. A. marmorata. 
2. Foliorum exteriorum vaginæ haud marmorat:e. 
æ. Folia dorso subglabra vel æqualiter lepidota nec vittatá. 
* Folia fere inermia vel dentibus spinulosis minutissimis 
solum praedita. 
A Folia tota longitudine minutissime spinulosa ; petala 
violacea : 
UT 14. A. coriacea. 
' | A^ Folia apicem versus longe omnino inermia; petala 
ESO 6 alba : 
15. A. leucophæa. 
** Folia fortiter armata. 
3 Bracteæ apice acutiusculæ : 
16. A. carcharodon. 
SS Bracteæ apice obtuse. 
O Bracteæ sepala æquantes vel superantes. 
t Bracteæ apice inflexo-cucullatæ : 
17. A. longebracteata. 
+ Bracteæ plane: 
18. A. Laurentii. 
OO Bracteæ sepalis paullo breviores : 
19. A. concenírica. 
9. Folia dorso saltem solemniter transverse vittata : 
20. A. Binoti. 


1. A. ampullacea; foliis utricalum perlongum, apice constric- 
tum, ampullaceum formantibus, infra 0,15 m. longis, margine spinulis 
minutis densiuscule armatis ; inflorescentia pauciflora ; bracteo- 

s lis oblongis, apice acutis, integris, calyce brevioribus; floribus ad 
25 mm. longis; sepalis glabris, acuminatis ; petalis cæruleis. — Ni- 
dularium ampullaceum Morr. in Belg. hortic. 4880, p. 242; Regel in 
Gartenfl. 1884, p. 322 et 1886, p. 396, fig. 33; Mez in Fl. bras. 

PHI p. 226, t. 54, f. 1: — Karatas ampullacea Bak. Brom. p. 7. — Re- 

gelia ampullacea Linm. in Oefversigt Akad. Holm. 1820, p. 543. 


AT EE ARE ES SR MR 


TEN 


| ARRGELIA . BROMELIACEAE (AUCTORE €. MEZ). 63 


Florifera usque ad 0,2 m. alta sed sepissime minor. Folia 6-15 
densissime ampullacee rosulata, basi in vaginam maximam (laminam 
longitudine superantem), ovalem, intus brunneam, dorso nunc vittis 
transversalibus latis brunneis pictam nune maculis brunneis marmo- 
ratam dilatata, optime patentia, margine spinulis æqualibus, brunnes- 
centibus, ad 0,5 mm. longis armata, apice acuminulo semper fere 


abortivo stipitiformi, deflexo imposito truncata sæpiusque emarginata, 
linearia, + 0,13 m. longa, 15 mm. lata, supra + glabrata, subtus sub- 
pustulose lepidota et + anguste transverse colore brunneo fasciatim 
picta, saturate viridia. Inflorescentia scapo brevissimo, vaginis late 
ovato-triangularibus, peracutis, integerrimis, sepala vix attingentibus 
induto stipitata ; bracteolis hyalino-membranaceis, paullo lepidotis. 
Flores pedicellis ad 3 mm. longis stipitati; sepalis dorso pallide viri- 
dibus margine albidis, basi minute connatis, apice haud uncinatis, 
complicato-canaliculatis, lineari-lanceolatis, + 15 mm. longis. Petala 
ad 3/4 in tubum tenuem connata, + 20 mm. longa, limbo patente 
cæruleo ceterum alba. Stamina filamentis brevissimis, linearibus; 
antheris linearibus, utrinque acutiusculis. Ovarium subellipsoideo- 
triangulare, + 4 mm. longum, apice solemniter constrictum, sepalo- 
rum basi latius; tubo epigyno brevi, infundibuliformi; placentis in- 
terno loculorum angulo super medium longe affixis. Fructus ignotus. 

Brasilia orientalis, prov. Rio de Janeiro ad Petropolin : Glaziou 
n. 12 231. — Floret Novembri (V. s. in herb. Berol., Brux., Leod., 
Paris.; v. v. in hort. Leod.). 


2. A. chlorosticía; foliis utriculum perlongum, apice cou- 
strictum efformantibus, exterioribus saltem ultra 0,3 m. longis, de- 
curvatis, margine spinuli ti is, distantibus prædilis, evittatis; 
inflorescentia pauciflora; bracteolis spaliolatios late apice rotundatis e 
emarginalisque nec non mucrone minutissimo imposito auctis, sepala `. å 
ad 1/3 longit. æquantibus; floribus ad 39 mm. longis; sepalis glabris : 1 
apice obtusis; ; petalis cæruleis. — Karatas chlorosticta Bak. Brom. —- 
p. 7. — He chlorostictum Morr. ap. Bak. 1. c.; Mez in Fl. 
bras. p. 997, — Billbergia chlorosticta hort. ap. Bak. l. c. menage is 
lia chlorosticta Lindm. Oefvers. Akad. Holm. 1890, p. 543. e 

Florifera haud ultra 0,2 m. alta. Folia 10-20 dense utricalatim | 
TOsulata, intima reducta tola vinoso-rubentia maculisque viridibus | 
pieta, exteriora in vaginam longe ovalem, subglabram, triste brunneo- 
Purpuree maculatam sensim dilatata, apice bene rotunda ei 
neque recto vel paullo recurvo, perconspicuo acuminulata, 0,3-0,4 m. 
longa, + 25 mm. lata, linearia, supra pernitida mic oc c Y 


Surres au Prodromus. — IX. À si 


H 


66 MONOCOTYLEDONEAE. AREGELIA .. 


deciduis) immersis dense punctulata, subtus densius lepidibus albidis 
conspersa evittata, nunc omnino nunc partim triste fusco-vinose 
colorata maculisque parvis læte viridibus conspersa. Inflorescentia 
bracteis calycibusque sanguineo-purpureis plantæ centrum totum per 
anthesin purpureum efficiens; bracteis perobtuse carinatis, basi mar- 
gineque albis pellucidis apice sanguineis. Flores pedicellis sepius 
usque ad 10 mm. longis, glabris stipitati; sepalis ad 12 mm. longis, 
paullo ultra 2 mm. connatis. Petala sepalis ad 10 mm. longiora, 
fauce albo excepto pulchre violaceo-cærulea venis indigotinis ornata, 
perlonge acuta. Stamina petalorum e fauce emergentia ; filamentis 
crassiusculis, ad 7 mm. liberis; antheris albidis, anguste ellipticis, 
basi sagittatim incisis apice rotundatis minuteque imposite mucronu- 
latis, + 5 mm. longis, prope medium dorsifixis. Ovarium ellipsoi- 
deum, apice manifeste constrictum, basi in pedicellum subito con- 
tractum, -- 8 mm. longum; tubo epigyno brevissimo; placentis 
- interno loculorum angulo in 3/4 altit. affixis. 

Brasilia, in caldaria introducta. (V. v. in hort. Lugd-Bat., Eichborn., 
Vratislav.) 


3. A. sarmentosa; foliis utriculum apice constrictum haud 
efformantibus, margine spinulis validiusculis dense et perconspicue 
armatis, evittatis; inflorescentia submultiflora; bracteolis maximis, 
perlate sublinearibus, apice late rotundatis; floribus ad 27 mm. lon- 
gis; sepalis glabris, apice breviter aculis nec mucronatis ; petalis 
albis. — Nidularium sarmentosum Regel in Gartenfl. 1870, p. 268 et 
Act. hort. Petrop. I, p. 95; Mez in Fl. bras. p. 231. — Karatas sar- 


n.entosa Bak. Brom. p. 5. — Regelia sarmentosa Lindm. in Oefvers. 
Akad. Holm. 1890, p. 542. — Æchmea immersa hort. ap. Regel, 
l. c. — Nidularium verecundum Morr. ap. Bak. 1. c. 


Folia + 10 perdense rosulata, basi in vaginam elongate oval 
- dilatata, rigida, exteriora suberecta interiora per anthesin quoque 
erecta, spinulis hamulosis, usque ad 4 mm. longis armata, apicem 
versus (fere usque a basi) perlonge angustata demumque in spinam 
terminalem valide pungentem desinentia longissime quasi triangu- 
laria, += 0,25 m. longa, basi 25 mm. lata, interiora haud flammide 
rubentia, exteriora triste viridia colore + purpureo admixto, subtus 
multo pallidiora subglabra vel juniora tenuiter albo-lepidota. Inflo- 
rescentia in scapi brevissimi, vaginis anguste ovatis, inferioribus sub- 
acuminatis supremis manifeste perlongeque acutis, integerrimis, per- 


parce lepidotis, summis inflorescentiam fere æquantibus imbricatim - 
induti apice; bracteis sepala fere æquantibus, apice purpureis cete- . 


—————————————— HP 


Tv 


AREGELIA . BROMELIACEAE (AUCTORE C. MEZ). 67 


rum albidis, membranaceis, integerrimis vel apice paucidentatis, 
margine sæpius involutis, utrinque sed presertim dorso lepidotis, 


` +25 mm. longis, 6-7 mm. latis. Flores pedicellis ad 5 mm. longis, 


glabris stipitali ; sepalis viridibus, basi in tubum sepius vix ultra 
1 mm. longum connatis tum ad 13 mm. liberis, apice haud hamu- 
losis, perasymmetricis. Petala + 18 mm. longa, altissime connata, 
peracuta. Stamina filamentis linearibus, complanatis, antheras parte 
libera subæquantibus ; antheris albidis, ovali-linearibus, basi rotun- 
datis apice breviter acutis denteque parvo imposito mucronulatis, in 
1/5 altit. dorsifixis. Ovarium album, glaberrimum, tenuissime sub- 
obovoideum et + triangulare, apice solemnissime constrictum, 
— 10 mm. longum, 4 mm. diam. metiens; tubo epigyno breviter 
infundibuliformi ; placentis interno loeulorum angulo in 3/4 alti. 
affixis. Fructus mihi ignotus. 

Brasilia australis, prov. Sad Paulo, pr. urbem : Glaziou n. 16449*. 
Floret Octobri. (V. s. spont. in herb. Berol., c. in herb. Petrop.) 


4. A. cyanea ; foliis utriculum apice constrictum haud forman- . 
tibus, margine exterioribus inermibus interioribus spinulis perpaucis 
longeque distantibus auctis, evittatis; inflorescentia submultiflora ; 
bracteolis late linearibus vel apice paullo dilatatis subspathulatis, ob- 
tusis, sepala fere æquantibus ; floribus ad 22 mm. longis; sepalis gla- 
bris, apice breviter acutis nec mucronatis ; petalis cæruleis. — Ho- 
plophytum cyaneum Beer, Brom. p. 431. — Nidularium cyaneum hort. 
Berol. (non Linden et André) ap. Beer, l. c. — Bromelia denticulata 
C. Koch in Wochensch. II. (4839), p. 151. — Nidularium denticulatum 
Regel in Gartenfl. 4870, p. 268 et Act. hort. Petrop. I, p. 95. —Karatas 
denticulata Bak. Brom. p. 4. — Regelia denticulata Lindm. Oefvers. 
Akad. Holm. 1890, p. 542. — B. angustifolia et pauciflora C. Koch, Fe 
Wochenschr. 1866, p.183.— Nidularium agavifolium hort. ap. Bak.]. c. 

Generis e minimis. Folia + 20 perdense rosulata vel subfascicu- 
lata tubum vel eraterum distinctum vix formantia, basi in vaginam 
Perelongate ovalem, lividam dilatata, coriacea, omnia + erecta,, 
spinulis perpaucis vix 0,5 mm. longis sursum hamulosis armata, per- 
longe acuta demum in acieulum subfiliformem producta, exteriora 
longiora angustioraque (+ 0,4 m. longa, 7 mm. lata), interiora multo 
breviora. latioraque (0,15 m. longa, 10 mm. lata), linearia, omnia - 
inümis haud exceplis æqualiter triste viridia subtus dissite pallide 


lepidota. Inflorescentia caule brevissimo, vaginis latissime ovalis, 


inferioribus subacuminatis supremis apice rotundatis imposileque 
?ristalis, integerrimis, præsertim dorso dissite  brunneo-lepidotis, 


- 


68 MONOCOTYLEDONEAE. AREGELIA. 


summis flores ad 3/4 æquantibus imbricatim induto stipitata; brac- 
teis perconspicuis, crassiusculis, presertim dorso dissite brunneo- 
lepidotis, + 20 mm. longis, 4 mm. latis. Flores pedicellis ad 4 mm. 
longis stipitati; sepalis basi ad 2,5 mm. connatis tum ad 11 mm. 
liberis, apice haud hamulosis, perasymmetricis. Petala violacea, 
cærulea vel pallida, + 17 mm. longa, breviter connata, peracuta. 
Stamina filamentis breviter tantum liberis, crassiusculis, lineari-com- 
planatis; antheris 2- 0,5 mm. longis, filamenta longitudine superan- 
libus, sublinearibus, apice acutiusculis basi subobtusis, in 1/3 altit. 
dorsifixis. Ovarium album, glaberrimum, subovoideum valde trian- 
gulare, apice vix constrictum, + 8 mm. longum ; tubo epigyno bre- 
vissimo; placentis in 3/4 altit. affixis. Fructum non vidi. 


Brasilia australis, olim in caldaria introducta, recentius haud 


lecta. (V. v. in hort. Berol., Leod., v. s. in herb. Leod., Petrop.) 


8 Simplex Wawra (in Oest. bot. Zeit. XXX, 112). — A typo differt | 


statura omnino majore, robustiore, compactiore; foliis brevioribus, 
latioribus, crebrius spinulosis, intimis pulchre rubentibus. — Wawra 
in Bull. Fédér. Soc. Hortic. Belg. 1880, p. 35 et It. Sax.-Cob. 
p. 137 ; Mez in FI. bras. p. 230, t. 54, f. 2 

Brasilia orientali-australis, prope Entre-Rios : Wawra II, n. 146. — 
(V. s. in herb. Vindob.) 

5. A. tristis ; foliis utriculum apice constrictum haud for- 
mantibus, margine spinulis minutis, longe distantibus armatis, exvit- 
tatis; inflorescentia submultiflora ; bracteis peranguste linearibus, 
apice optime rotundatis, sepala dimidio æquantibus; floribus ad 30 mm. 
longis; sepalis glabris, longe subaristato-acutis ; petalis violaceo-lila- 
cinis. — Nidularium triste Regel, Ind. Sem. h. Petrop. 1866, p. 79 et 
in Gartenfl. 1866, p. 356, 1870, p. 268; — Wawra in Oesterr, bot. 
Zeitschr. XXX (1880), p. 112et in Bull. Fédér. Soc. hort. belg. 1880, 
p. 94 et It. enc MN p. 138; Mez in Fl. bras. p. 228. — Karatas. 
tristis Bak. Brom. p. 5. —Regelia pics Lindm. in Oefvers. Akad. Holm. 


4890, p.542.— Nidularium hort. ap. Bak. 1. c. (non Morr.). 


Saxicola (ex cl. Wawra), generis e inicio: Folia 10-12 dense 
rosulata, basi in vaginam ovalem, lilacino-vinose coloratam maculis 
pallidis conspersam marmoratam,triste coloratam dilatata ,chartaceo- 
coriacea, suberecta, margine spinulis 0,5 mm. longis, sursum hamä- 
tis distanter armata, apicem versus longe angustata demum subro- 
tundata nec non in mucronem debilem, subfiliformem impositum 
producta, anguste linearia, + 0,18 m. longa, 20 mm. lata, presertim 
basin versus sed nonnunquam fere omnino maculis purpureo- 


AREGELIA . BROMELIACEAE (AUCTORE C. MEZ). 69 


brunneis conspersa supra glabra subtus perparce lepidota. Inflores- 
centia scapo brevissimo, vaginis latissime ovatis, apice rotundato- 
acutiusculis et in mucronem manifestum productis, purpureo-brun- 
nescentibus, margine integerrimis, flores vix ad 1/3 æquantibus 
perdense imbricatim induto stipitata; bracteis fusco-purpureis, 
membranaceo-hyalinis, subcarinatis, apice solemniter rotundatis, 
basi præsertim dorso lepidibus nonnullis brunneis præditis, + 18 mm. 
longis, 3 mm. latis. Flores pedicellis ad 4 mm. longis slipitati ; 
sepalis basi lacteis a medio ad apicem fusco-purpureis, ad 3 mm. 
connatis tum supra ad 43 mm. liberis, apice haud hamulosis, valde 
asymmetricis, Petala supra violaceo-lilacina subtus albescentia, ad 
20 mm. longa, brevissime connata lobis suberectis angustissime acu- 
minatis. Stamina brevissime tantum libera, lineari-dilatata ; antheris 
albidis, filamenti parte libero longioribus, perelongate ovatis, basi 
manifeste incisis obtusis, apice perlonge subacuminato-acutís, infra 
medium dorsifixis; Ovarium anguste cylindricum + triangulare, ad. 
12 mm. longum, apice vix constrictum ; tubo epigyno brevi, infundi- 
buliformi ; placentis interno loculorum angulo prope apicem affixis. 
Bacca Pisi magnitudine, triangulo-globosa, olivacea et ad angulos 
aurantiaca ; seminibus obovoideo-clavatis, subincurvis. | 
Brasilia orientalis, prov. Rio de Janeiro ad Petropolin arboribus 
rupibusque innata : Glaziou n. 12232, — Jam pridem in caldariis 
exstat. (V. v. in hort. Berol., Leod., Kew., Lugd.-Bat.,Vratisl. com. a cl. ; Me 
Barbey.; v. s. in herb. Berol., Kew., Leod., Mez., Petrop., Vindob.) NT 


6. A. elegans; foliis utriculum apice constrictum haud for- 
mantibus, margine spinulis minutis distanter serrulatis, dorso præ- 
sertim apicem versus vittis in planta viva conspicuis, in sicca nonnun- 
quam evanescentibus ornatis ; inflorescentia submultiflora ; bracteolis » 
lanceolato-ellipticis, apice rotundatis minutissimeque mucronatis, 
quam sepala duplo brevioribus; floribus ad 30 mm. longis; sepalis 
glabris, peracutis et breviuscule spinulosis ; petalis violaceis.— Nidula- 
rium elegans Morr. ap. Bak. Brom. p. 5. — N. cyaneum Linden et a 
André (non Hort. Berol.) in Ill. Hortic. XX, p. 184; Mez in Fl. bras. — 
p- 221. — Karatas cyanea Bak. l. c. — Regelia cyanea Lindm. Oefvers. — — 
Akad. Holm. 1890, p. 542. pue 

Folia + 42 breviter rosulata, basi in vaginam perconspicuam, 
perfecte ovalem, conspicue maculis fusco-brunneis marmoratam dita- 
tata; rigidiuscula, arcuatim deflexa, margine spinulis vix ultra | 
0,5 mm. longis, sursum uncinatis armata, apice brevissime rotun- 5% x 
dateque subacuta et in mucronem manifestum, subfiliformem pro- 


je 


10 MONOCOTYLEDONEAE. AREGELIA : 


ducta, linearia, + 0,6 m. longa, 30 mm. lata, supra basi sepius | 


fusco-brunnee maculata ceterum viridia, subtus pallida vittisque lepi- 
dotis argenteo-zonata. Inflorescentia scapo brevissimo, vaginis 
perlate ovatis, subacuminato-acutis mucronulatisque, inferioribus 
albidis densiuscule lepidibus brunnescentibus conspersis, supremis 
inflorescentiam medium usque æquantibus subatro-sanguineis, inte- 
gerrimis induto stipitata; bracteolis violaceo-purpureis, tenuiter 
membranaceis, planis, utrinque laxe lepidibus brunneis conspersis, 
integerrimis, ad 18 mm. longis, 4 mm. latis. Flores pedicellis sæpius 
ultra 10 mm. longis stipitati; sepalis violaceo-purpureis, basi ad 
3 mm. connatis tum ad 13 mm. liberis, apice haud uncinatis, valde 
asymmetricis. Petala breviter connata, lobis centro pulchre paulloque 
violaceo-cæruleis margine pallidioribus. Stamina filamentis breviter 
liberis, eylindricis; antheris albis, oblongis. Ovarium albidum, gla- 
brum, ellipsoideum et =Æ obtuse triangulare, apice paullo solum 
constrictum basi in pedicellum breviter contractum, + 10 mm. lon- 
gum, 5 mm. diam. métiens; tubo epigyno brevissimo; placentis 
interno loculorum angulo medium inter apicemque affixis. Fructum 
non vidi. 

Verisimiliter e Brasilia australi in caldaria introducta. (V. v.in hort., 
v. s. in herb. Leod.) 

Obs. — Multis momentis intermedia inter præcedentem et sequen- 
tem — an earum fortasse hybrida artefacta? Sed foliis perlongis ab 
utraque recedens. Habitu sequenti proxime accedit. 


7. A. spectabilis; foliis utriculum apice constrictum haud for- 
mantibus, margine spinulis minutissimis dissite armatis, solemniter 
_vittatis ; inflorescentia multiflora ; bracteolis subellipticis, apicem 
versus longe acutis, quam sepala paullo brevioribus; floribus ad 
40 mm. longis; sepalis floccose lepidotis, perlonge acutis; petalis 
pallide eceruleis. — Nidularium spectabile Moore in Gard. Chron. 
A813, p. 8; Hook. fil. in Bot. Mag. t. 6024; Mez in Fl. bras. 
p. 24. — Karatas spectabilis Ant. Phyto-Iconogr. Brom. t. 33; Bak. 
Brom. p. 11. — Regelia spectabilis Lindm. in Oefvers. Akad. Holm. 
1890, p. 543. — N. eximium hort. ap. Bak. l. c. 

Folia 20-30 perdense rosulata, basi in vaginam latissime ovalem, 
apice dorso vittis transversalibus pallidis lepidotis ornatam dilatata, 
coriaceo-rigida, per anthesin patentia, margine spinulis vix 0,3 mm. 
longis, dissitis, hamulosis aucta vel interiora fere omnino inermia; 
linearia, apice semper rubentia brevissime rotundato-acuta vel 
rotundata et acuminulo plerumque reflexo, vix pungente prædita, 


AREGELIA. BROMELIACEAE (AUCTORE C. MEZ). 71 


e 0,4 m. longa, 37 mm. lata, saturate viridia, subtus cinereo -lepi- 
dota vittisque permanifestis lepidotis ornata. Inflorescentia caule 
brevissimo, vaginis latissime subtriangulo-ovalis, apice manifeste 
acuminato-acutis, subintegerrimis, pulchre rubris vel basin versus 
albidis, inflorescentia brevioribus induto stipitata, bracteolis membra- 
naceo-subhyalinis apice pulchre rubris, valde concavis, presertim 
dorso apiceque laciniolis brunneis, lepidotis obsitis, + 38 mm. longis, 
7 mm. latis. Flores pedicellis 4 mm. vel ultra longis slipitali ; sepalis 
sanguineis, presertim apice perlonge filiformi-acuto et uncinulato 
lloccose ferrugineo-lepidotis, ad 2 mm. connatis tum ad 18 mm. 
liberis, valde asymmetricis. Petala basi lactea, apicem versus pallide 
cœrulea, intus paullo rubentia, + 20 mm. longa, altissime connata ; 
lobis subacuminato-acutis, reflexo-patentibus. Stamina filamentis 
- brevissime tantum liberis ; antheris sulphureis, subovatis, ZZ 5 mm. 
longis, basi longe incisis lateque rotundatis, apice breviter acutis et 
in dentem parvum mucroniformen productis, vix in 1/3 longit. dorsi- 
fixis. Ovarium subellipsoideo-triangulare, 13 mm. longum, 4 mm. 
diam. metiens, apice minute constrictum ; placentis interno loculo- 
rum angulo medium inter apicemque affixis. Fructum non vidi. 

Brasilia centralis. Per caldaria divulgata. — (V. viv. in hort. Leod., 
Lugd.-Bat., Kew., Vratisl. a el. Barbey communicat.; v. s. in herb. 
Leod., Mez., Vratisl.) 


8. A. eruenía; folis utriculum apice constrictum haud for- 
mantibus, margine spinis validis densiuscule armatis, dorso + vit- 
talis; inflorescentia multiflora; bracteis late ovato-sublinearibus, 
sepala æquantibus vel iis paullo brevioribus, apice rotundatis cuculla- 
lisque; floribus ad 45 mm. longis; sepalis glabris, peracutis ; petalis 
triste atro-violaceis. — Bromelia cruenta Grah. in Edinb. Phil. 
Journ. 4828, Oct.-Dec., p. 174; Beer, Brom. p. 31, 164. — Bill- 
bergia cruenta Hook. in Bot. Mag. t. 2892; R. et S. Syst. VII, 
P. 1254. — Nidularium cruentum Regel in Gartenfl. 1839, p. 267; 
Ind. Sem. h. Petrop. 4860, p. 31; Mez in Fl. bras. p. 241. — Karatas 
cruenta Bak. Brom. p. 10. — Regelia cruenta Lindm. in Oefvers. 
Ak. Holm. 1890, p. 543. T 

Folia ad 20 perdense rosulata, basi in vaginam ovalem, dense 
lepidotam, prope apicem sspe dilute violaceo-coloratam dilatata, 
rigide Coriacea, margine spinulis validis, rectis sursum spectantibus 
densiuscule armata, apice macula sordide purpurea ornata mucrone 
mposito rotundata, latissime linearia, + 0,4 m. longa, 70 mm. lata, 
utrinque viridia subtus transverse lepidoto-vittata. Inflorescentia 


12 MONOCOTYLEDONEAE. /— AREGELIA. 


multi-vel permultiflora, caule brevissimo, vaginis viridibus, perlate 
ovalis apice brevius longiusve subacuminatim acutis vel rotundatis 
mucroneque brevi imposito acuminatis, integerrimis supremis flores 
omnino cingentibus sepalaque fere æquantibus, dorso apiceque lepi- 
dibus paucis brunnescentibus vel allutaceis præditis induto stipitata ; 
bracteis viridibus vel intimis albidis, submembranaceis, dissite præ- 
sertim dorso lepidolis, integerrimis. Flores pedicellis permanifestis 
stipitati; sepalis pallide virentibus, basi ad 3 mm. vel paullo ultra 
connatis, lobis apice haud uncinulatis, haud mucronatis, valde 
asymmetricis. Petala basi connata, lobis media linea margineque palli- 
dis ceterum triste atro-violaceis, conspicue acuminatis. Stamina fila- 
mentis breviter tantum liberis; antheris sublinearibus, basi obtusius- 
culis apice subaeuminatis. Ovarium albide virens, a medio fere usque 


ad apicem paullo trisuleatum, subellipsoideo-cylindricum, apice : 


minute constrictum, —— 10 mm. longum, 5-6 mm. diam. metiens; 
tubo epigyno brevi, subinfundibuliformi ; placentis interno loculorum 
angulo medio affixis. Fructum non vidi. 

Brasilia orientalis, e prov. Rio de Janeiro in caldaria introducta; 
ad Praira do Arpoador : Glaziou n. 8501 e. p. (V. v. ster. in hort. 
Kew., Vratisl. ; v. s. in herb. Berol., Warming.) 

Obs. — Burchelli n. 3294, a cl. Baker hue ductum, absque dubio 
ad À, marmoratam pertinet. / 


9. A. Morreniana; foliis utriculum apice constrictum haud for- 
 mantibus, spinulis perpaucis minutissimisque, remotis præditis, sub- 
tus densissime lepidotis, evittatis; inflorescentia multiflora ; bracteis 
lanceolato-linearibus, apice rotundatis, sepala aequantibus ; sepalis 
glabris; floribus ad 40 mm. longis; petalis triste violaceis. — Karatas 
Morreniana Ant. Phyto-Iconogr. t. 35; Bak. Brom. p. 9. — Nidu- 
larium Morrenianum hort. Makoy. ap. Bak. l. c.; Mez in Fl. brasil. 


p. 234. — Regelia Morreniana Lindm. Oefvers. A. Holm. 1890, p. 543. 


— N. pulverulentum. Morr. ap. Bak. l. c. — N. guyanense 
A. Brongn. ibid. ; 

Folio multa dense rosulata, basi in vaginam latissime ovalem, 
utrinque Æ violascentem, dense lepidotam dilatata, carnose charta- 
cea, æqualiter spinulis minutissimis, virentibus, sursum spectantibus 
prædita, supra subglabra subtus densissime sæpiusque pulverulenter 
lepidota grisea, longe linearia, apice breviter acuta vel ssepius mu- 
crone brevi, herbaceo imposito rotundata, + 0,5 m. longa, vix ultra 


15 mm. lata. Inflorescentia caule brevissimo, vaginis supremis sub- 
triangularibus, lucide purpureis prædito stipitata; bracteis margine. 


AREGELA. BROMELIACEAE (AUCTORE C. MEZ). 13 


solemniter lacinioso-serrulatis, præsertim supra dissite lepidotis. 
Flores pedicellis perlongis stipitati; sepalis optime viridibus apice 
sæpius + brunnescentibus, margine albidis, basi 3,5-4 mm. in tubum 
connatis, lobis apice brevissime solum acutis vel fere rotundatis. 
latere tecto alam perparvam solum formantibus subsymmetricis. 
Petala altiuscule connata lobis apice triste saturateque violaceis 


basin versus et omnino margine albidis, perlonge acuminatis. Sta- 
mina filamentis breviter solum liberis; antheris linearibus, apice 
minutissime mucronato-appendiculatis. Ovarium lacteum, + perfecte 
ellipsoideum obstuseque triangulare, ad 10 mm. longum, 4 mm. 
diam. metiens, utrinque breviter contractum; placentis interno locu- 
lorum angulo haud procul ab apice affixis. Fructum non vidi. 

E Guyana a cl. Makoy in caldaria introducta. (V. viv. in horl., v. s. 
in herb. Leod. 

Obs. — Var. phyllanthidea Morr. (ap. Bak. l. e.). — Hortulanis spe- 
ciosissima bracteas quam maxime auctas, fulgide rubentes, omnino 
inflorescentiæ involucri squamis æquales sed steriles profert. 


10. A. compacta; folii utriculum apice contrictum haud for- 
mantibus, margine omnino levibus vel exterioribus solum spinulis 
perpaucis, minutissimis perobscurisque præditis, evittatis; inflores- 
centia multiflora, foliolis optime rubentibus cincta ; bracteis sepala 
fere æquantibus, linearibus apiceque acutis; floribus certe longe | 
ultra 40 mm. longis; sepalis glabris, petalis rubris. — Nidularium 
(Regelia) compactum Mez in Fl. bras. p. 235. — N. purpureum 
Witm. in Engl. Jahrb, 1891 Beibl. 29, p. 10 (quoad Schenck n. 2099), 
non Beer, 

Folia + 40 perdense rosulata, basi in vaginam late suborbiculari- 
ovalem, dense lepidotam dilatata, erecta, chartaceo-coriacea, apice 
late rotundata acuminuloque minutissimo, herbaceo, subfiliformi, 
haud recurvo imposito mucronulata, latissime sublinearia, +0,25 m. 
longa et ad vagin: apicem 32 mm. lata, exteriora utrinque viridia 
subeoneoloriaque vel dorso paullo solum pallidoria, subglabra. Inflo- 
'escentia caule brevissimo, vaginis latissime ovatis, subtriangulo- 


d 


0 i BE i37. : A 
à Tso apicem versus dissite lepidotis, supremis flores superantibus 


ense induto stipitata, multiflora; bracteis tenuiter membranaceis, 


reeti i E E xd ; d 
lis nec incurvis, integerrimis, subglabris vel prope apicem dorso — — 


lepidibus paucis præditis, vix carinatis. Flores pedicellis certe 5 mm. 


id sd longis stipitati; sepalis basi pro generis ritu perlonge (ad 
mm. / av 


ac i 1 4. " . Li L ta M 
utis et in acumen validiusculum productis, integerrimis, præsertim 


connatis, lobis liberis ad 19 mm. longis, apice haud unci- - = 


Te g^ ME 


14 MONOCOTYLEDONEAE. AREGELIA. 


natis acutis, sublanceolato-ovalibus, paullo solum asymmetricis. 
Petala rubra (ex cl. Schenck), ceterum mihi cum staminibus sty- 
loque ignota. Ovarium glaberrimum, angulis 3. manifeste subala- 
tum, tenuiter ellipsoideum, — 10 mm. longum, 4 mm. diam. metiens; 
tubo epigyno perconspicuo (4 mm. excedente), urceolato ; placentis 
interno loculorum angulo a medio usque ad apicem affixis. Bacca ex 
ovario parum mutato sed conspicue incrassato formata ellipsoidea 
manifesteque triangularis; seminibus 4,5 mm. longis, subovoideis, 
basi incrassatis obtusiusculis apice subacutis, rectis, allutaceo-fuscis. 

Brasilia orientalis, prov. Rio de Janeiro in sabulosis Restingæ 
prope Mauá: Schenck n. 2090, truncicola ad Troxal : Lhotzky. — Flo- 
ret fructificatque Januario. (V. s. in herb. Candoll., Prag., Schenck.) 

Obs. — In herb. Leod. planta sterilis exstat a cl. Binot e prov. 
Rio de Janeiro allata, habitu quidem optime conveniens, spinulis 
melius evolutis distincta. 


. . M. A. Carolinze; foliis utriculum apice constrictum haud for- 
mantibus, margine spinulis parvis densiuscule armatis, evittatis; inflo- 
rescentia multiflora, foliis intimis pulcherrime rubentibus cincta; 
bracteis angustissime liguliformi-lineatis, optime rotundatis, sepala 
fere æquantibus; floribus ad 40 mm. longis; sepalis glabris, apice 
breviter subacuminatim acutis; petalis violaceis. — Bromelia Caro- 
linæ Beer, Brom. p. 29; Regel in Gartenü. t. 211. — Billbergia 
Carolin? hort. Van Houtte ap. Beer, l. c. — Karatas Carolin: Ant. 
Phyto-Iconogr. Brom. p. 52, t. 31; Bak. Brom. p. 9. — Nidularium 
Caroline Lem. ap. Bak. 1. c. — B. Meyendorfii Regel in Bot. Zeitg- 
1857, p. 713 el Ind. s. h. Petrop. 1857, p. 27. — N. Meyendorlii Regel 
in Gartenfl. 1859, p. 266, fig. 3-6 et Ind. h. Petrop. 1860, p. 31; 
Lem. in Ill. Hortic. t. 245. — B. olens Hook. in Bot. Mag. t. 5502. — 
Bromelia rhodocincta Brongn. ap. Bak. l. c. p. 41. — N. Pinelianum 
Lem. in Jard. fleur. 1860 Misc. p. 71;-Mez in Fl. bras. Brom. 
p. 244. — Caraguata cærulea Pinel ap. Lem. l. e. — Guzmania 
picta hort. ap. Beer, l. c. 

Folia + 20 perdense rosulata, basi in vaginam latissime ovatam, 
utrinque virentem lepidotamque dilatata, coriaceo-rigidiuscula, per 
anthesin stellatim subpatentia, margine spinulis ad 4 mm. longis. 
sursum hamulosis densiuscule armata, apice rotundate acuta acu- 
mine filiformi, haud pungenti, semper fere deflexo imposito aucta; 
anguste linearia, ad 0,4 m. longa, 25 mm. lata, exteriora subtus 
solum parce sparseque lepidota utrinque tota viridia, interiora apice: 
intima tota fulgide sanguinea, evittata. Inflorescentia caule brevissimo; 


AREGELIA . BROMELIACEAE (AUCTORE €. MEZ). 15 


vaginis perlate ovatis, apice optime acuminatis vel summis mu- 


crone imposito subrotundatis, margine + serrulatis, medium usque . 


albis tum virentibus apice sanguineo-maculatis, inflorescentiam inclu- 
dentibus dense induto stipitata; bracteis albidis vel sordide viren- 
libus, membranaceo-hyalinis, perparce lepidotis vel subglabris, 
= 35 mm. longis, 4 mm. latis, integerrimis. Flores pedicellis usque 
ad 7 mm. longis stipitati; sepalis virentibus, basi ad 5 mm. connatis, 
lobis + 23 mm. longis, apice breviter subacuminatim acutis nec un- 
cinalis, in mucronem minutissimum, subatrum productis, conspicue 
asymmetricis. Petala saturate violacea, 3- 30 mm. longa, ultra medium 
in tubum album connata ; lobis perlonge acuminatim acutis. Stamina 
filamentis brevissime tantum liberis; antheris anguste subovatis, basi 
rotundatis paulloque incisis, apice acutiusculis, prope medium dorsi- 
fixis. Ovarium album, oblongo-triangulare, 3- 10 mm. longum, 5 mm. 
diam. metiens, apice plerumque manifeste constrictum ; tubo epigyno 
brevissimo; infundibuliformi; placentis interno loculorum angulo 
paullo super medium affixis. Baccam non vidi. 

Brasilia australis, prov. Bahia, loco non indicato : Porte; prov. Rio 
de Janeiro prope urbem : Gaudichaud n. 368, in monte Corcovado : 


Glaziou n. 13 491, ad Quinta de Sad Christovaó id. n. 16 445. — Floret , 


Octobri. (V. v. in hort. Berol., Bruxell., Kew., Leod., Lugd.-Bat., 
Eichbora. Vratislaviæ; v. s. in herb. André., Berol., Boiss.-Barbey., 
Brux., Kew., Leod., Petrop. et Warming.) 


13. A. princeps; folis utriculum apice constrictum haud for- 
mantibus, margine spinis parvulis densiuscule remotiusve armatis, 
eviltatis, intimis fulgide rubris; inflorescentia permultiflora ; bracteis 
minutis, subulatim linearibus, brevissimis; floribus ad 42 mm. longis; 
sepalis glabris, apice acutis; petalis violaceis. — Karatas princeps 
Bak. Brom. p. 10. — Nidularium princeps Morr. ibid.; Mez in Fl. 
bras. p. 232. — Regelia princeps Lindm. in Oefvers. Akad. Holm. 
1890, p. 543. — Karalas Meyendorfii Ant. Phyto-Iconogr. Brom. 
P- 94, t. 32. — N. spectabile hort. ap. Bak. l. c., non Moore. 

Folia 15-20 perdense rosulata, basi in vaginam latissimam maxi- 
mamque 
Virentem dilatata, rigida, per anthesin stellatim patentia, spinulis 
usque ad 0,5 mm. longis, minute sursum hamatis armata, apice bre- 
E subrotundate acuta el in acumen parvum, sæpius reflexum pro- 

uc 
viridia subtus pallida densiuscule lepidota sæpius pruinosa. Inflores- 
centia scapo brevissimo, vaginis latissime ovatis, apice subacutis et in 


; exterioribus perfecte orbicularem, densiuscule lepidotam, 


» anguste linearia, + 0,2 m. longa, 30 mm. lata , supra glabra 


* 


16 MONOCOTYLEDONEAE. AREGELIA . 


muéronem haud pungentem productis, apice saltem pulcherrime 
sanguineis, superne serratis, inflorescentiam medio æquantibus dense 
induto stipitata ; bracteolis membranaceo-hyalinis, exterioribus ova- 
rium vix æquantibus interioribus quam pedicelli brevioribus, apice 
floccose lepidotis, ad 5 mm. longis, 1-1,5 mm. latis. Flores pedicellis 
ad 5 mm. longis stipitati; sepalis rubris basin versus albescentibus, 
breviter (1,5-2 mm.) connatis, lobis 22 mm. longis, apice acutis paul- 
loque retro curvatis (nec uncinatis), perasymmetricis. Petala ad 
35 mm. longa, tubo albo sepala æquante; lobis totis violaceis vel 
cœruleis, anguste acuminatis. Stamina filamentis brevissime tantum 
liberis, paullo lineari-dilatatis; antheris albidis, filamentorum parte 
libera longioribus, sublinearibus, basi brevius apice longius acutis et 
hic dentiformi-mucronulatis, paullo infra medium dorsifixis. Ovarium 
- album, ellipsoideum manifesteque triangulare, + 11 mm. longum, 
apice manifeste constrictum; tubo epigyno brevi, infundibuliformi ; 
placentis interno loculorum angulo super medium affixis. Fructum 
non vidi. 

Brasili: orientalis prov. Rio de Janeiro prope Theresopolin: Glaziou 
n. 16446; prov. Santa Catharina, loco non indicato : d'Urville n. 329. 
— Floret Octobri. (V. v. in hort. Bruxell., Kew., Leod., Lugd.-Bat.. 
Eichborn. Vratislaviæ ; v. s. in herb. Berol., Leod., Paris.). 

Obs. 4. — Adest varietas splendida phyllanthidea bracteis sterilibus 
in foliola maxima pulcherrime rubentia mutatis insignis. 

Obs. 2. — Golitur haud raro forma Vidularii Maréchali hort. Makoy- 
(ap. Bak. Brom., p. 9) nomine signata, a typo habitu breviter caules- 
cente, foliis manifeste angustioribus sæpius subtus + pulverulento- 
lepidotis recedens verisimiliterque arte mixta ex A.Carolinz x princeps. 
— Regelia Maréchali Lindm. in Oefvers. Akad. Holm. 1890, p. 543; — 
N. Meyendorfii var. pruinosum Morr. ad Ie. Kew. (V. v. in hort. 
Leod., Lugd.-Bat.) 


13. A. marmorata ; foliis utriculum apice constrictum haud 
formantibus, margine spinulis parvis armatis, praesertim ad vaginam 
marmorato-pictis ; inflorescentia multiflora, foliis intimis pallide vi- 
rentibus cincta ; sepalis lanceolatis, peracutis ; petalis albidis. — Kara- 
tas marmorata Bak. Brom. p. 11. — Nidularium marmoratum Morr. 
ap. Bak. l. c. — Bromelia marmorata A. Brongn. ibid. 

E specimine sterili iconeque Morreniano solum mihi cognita. Folia 
submulta diam, certe 0,6 m. explanatim rosulata, basiin vaginam Mag” 


nam, flavo-viridem, pulcherrime maculis angulatis anastomosanü- — 


busque fuscobrunneis marmoratam dilatata, lingulata, apice rotun- 


| AREGELIA . BROMELIACEAE (AUCTORE C. MEZ). TUER TI 


data impositeque late acuminata, læte viridia apice purpureo-fusces- 
centia et utrinque maculis fuscis, confluentibus, angulatis picta, 
interiora haud rubentia. Inflorescentia profunde nidulans. Sepala 
angusta peracutaque, pallide virentia. Petala peracuta, lactea, apicem 
versus paullo violaceo-rubenti-afflata. Filamenta brevissima. 

Brasilia australis, prov. Saó Paulo, inter Santos et Saó Nicente : 
Burchell n. 3294. (V. s. in herb. Kew., viv. in hort. Leod., Vratisl. et 
ic. Morren. Kew.) 


14. A. eoriacéa; foliis utriculum apice constrictum haud for- 
mantibus, margine dentibus minutissimis, obscuris spinulosis, vittis 
lepidotis nullis; inflorescentia multiflora, foliis intimis triste violas- 
centibus cincta; bracteis angustis, paullo acutis; floribus certe A, 

40 mm. vel ultra longis; sepalis glabris; petalis violaceis. — Karatas z 
.Coriacea Ant, Phyto-Iconogr. Brom. p. 51, t. 30, f. 1; Bak. Brom. | 
p. 8. — Nidularium coriaceum Hort. Linden. ap. Ant. I. c.; Mez in 
Fl. bras. p. 944, — Regelia coriacea Lindm. Oefvers. Ak. Holm. 1890, | 
p. 543. FA 

Folia pauca (ad 7) perdense rosulata, basi in vaginam elongate 
ovalem, lepidotam, nonnunquam + violascentem dilatata, usque ad 
0,4 m. longa sed sæpissime multo breviora, anguste. linearia, apice 
in acumen minutum, subrigidum, rectum vel recurvum, haud ruben- PÅ 
tem producta, coriacea, saturate substriste viridia vel = vinoso-vio- en 
lascentia et maculis vel nonnunquam lineis transversalibus paucis ORE 
triste purpureo-violascentibus obsita, adulta dorso parce adpresseque | 
lepidota. Inflorescentia submultiflora, foliis intimis basi triste violas- Pu. 
centibus vel eupreo-vel purpureo-violascentibus cincla; bracteis an- pactum 
gustis, apicem rotundatum acuminuloque imposito auctum versus 
paullo dilatatis subspathulatis, virentibus, sepalorum medium paullo — : 
superantibus, Flores pedicellis permanifestis stipitati ; sepalis viren- 
tibus, altiuscule connatis, lobis peranguste longeque acutis apice haud 
Uncinatis. Petala alte in tubum album connata, lobis perlonge angus- 
teque acuminatis violaceis albido-marginatis. Ovarium album, sub- 
Cylindricum paullo triangulare, apice vix vel haud constrictum, pedi- 
cello duplo longius, 

Patria incerta, verisimiliter Brasilia. (V. v. in hort. Leod.) Me 


| " à i 
| 15. A. leucophæa; foliis utriculum apice constrictum haud for- — — 
| mantibus, infima basi solum spinulis perpaucis minutisque em s. s 
| cm omnino inermibus, evittatis; inflorescentia multiflora, AE 
9liorum intimorum basi albida vel minute albido-xiolascente cincta ; 


| "n A i 
E A i à 


FR 


Jes 


18 MONOCOTYLEDONEAE. AREGELIA 


bracteis lanceolato-ovalibus apice acutis sepala fere ad 3/4 æquan- 


tibus ; floribus ad 58 mm. longis; sepalis glabris, perlonge acutis; 
petalis albis. — Karatas leucophæa Bak. Brom. p. 7. — Nidularium 


leucophœum Morr. ap. Bak. l. c.; Mez in Fl. bras. p. 236. — An- 


dréa spectabilis Hort. gall. ex Morr. I. c. 

Generis e majoribus. Folia + 12 dense rosulata, basi in vaginam 
pro generis habitu angustam, elongato-ovalem, triste purpurascenti- 
- brunneam, lepidotam dilatata, rigidiuscula, infime spinulis vix 4 mm. 
longis, viridibus, sursum hamulosis prædita, apice allutaceo-macu- 
lato acumine semper fere abortivo late truncato-rotundata, late 
linearia, + 0,6 m. longa, prope basin 55 mm. lata, maculis crebris 
triste viridibus conspersa ceterum glauco-viridia, dorso parce ad- 
presseque lepidota. Inflorescentia multiflora, caule brevissimo vaginis 
latissime ovatis, breviter triangulo-acutis et in mucronem debilem, 


filiformem desinentibus, integerrimis, presertim dorso lepidibus . 


brunnescentibus conspersis, supremis sepala medio æquantibus induto 
` stipitata; bracteis interioribus brunneo-rubentibus, membranaceis, 
presertim dorso dissite lepidotis, + 55 mm. longis, 10 mm. latis. 
Flores pedicellis permanifestis stipitati; sepalis brunneo-rubentibus, 
liberis (an potius tubum obscurum brevissimumque formantibus?), 
+33 mm. longis, apice haud uncinatis in spinulam minutam tenuis- 
. Simamque, debilem desinentibus, perasymmetricis. Petala + 38 mm. 
longa, alte connata, lobis acutis. Stamina filamentis quam antheræ 
brevioribus, complanato-dilatatis apicemque versus sensim angus- 
tatis; antheris + 8 mm. longis, anguste linearibus, prope medium 
dorsifixis. Ovarium perfecte ovoideum apicemque versus sensim atte- 
nuatum, + 45 mm. longum, 7 mm. diam. metiens; tubo epigyno 
subnullo; placentis interno loculorum angulo a medio fére usque ad 
apicem affixis. Baccam non vidi. 
Patria verisimiliter Brasilia australis. (V. v. in hort., v. s. in herb. 
Leod.) 


16. A. carcharodon; foliis utriculum apice constrictum haud 
formantibus, spinis maximis horridis, evittatis; inflorescentia permul- 
tiflora, foliorum intimorum basi pallide virenti vel ccerulescenti cincta; 
bracteis subulato-lanceolatis, apice acutiuseulis, sepala dimidio fere 
æquantibus; floribus ad 60 mm. longis; sepalis glabris, apice longe 
acutis mucronalisque; petalis albis. — Karatas carcharodon Bak. 
Brom. p. 12. — Nidularium carcharodon Morr. ap. Bak. l. c.; Mez 
in Fl. bras. p. 237. — K. macracantha Bak. Brom. p. 8 (nomen). 

Generis e maximis. Folia submulta dense rosulata, basi in vaginam 

Eas 


x» 


D PEN ee TEES 


X MEME EE aded ul Ea TN a 


AREGELIA . BROMELIACEAE (AUCTORE C. MEZ). 19 


perlate ovalem, basin versus utrinque lepidibus ferrugineis perdense - 

obtectam tristeque coloratam dilatata, margine spinis generis longe 

maximis, inferioribus ultra 7 mm. longis superioribus sensim minutis 
. sed summis quoque validissimis armata, perlate linearia, apice solem- 

niter rotundata acumineque herbaceo imposito vel crebrius abortivo 

deciduove mucronata + 0,45 m. longa, ad vaginæ apicem 90 mm. 

lata, utrinque densiuscule peradpresseque lepidota fere glabrorum 

speciem præbentia. Inflorescentia caule brevissimo, vaginis membra- 

naceis, latissime ovatis, apice breviter acutis in acuminulum impo- 

situm productis, integerrimis, supremis inflorescentiam vix medio 

æquantibus, dorso præsertimque apice lepidibus medio atris margine 

brunnescentibus perdense obtectis induto stipitata; bracteis membra- 

naceis, flaccidis, haud carinatis, dense lepidibus ferrugineis obsitis / 

apiceque iis nonnunquam floccosis, + 50 mm. longis, 2 mm. latis. 
. Flores albi, pedicellis maximis (inferioribus sæpissime ultra 20 mm. 

longis) parce paleaceo-lepidotis stipitati; sepalis basi ad 5 mm. con- 

nalis, lobis 32 mm. longis, apice in mucronem brunneum demum 

minute sed constanter retro uncinatum desinentibus, valde asym- 

métricis. Petala cum staminibus styloque non vidi. Ovarium sub- 

ellipsoideo-cylindricum conspicueque triangulare, apice minute solum 

constrietum; placentis interno loculorum angulo medium inter et t 

3/4 altit. longe affixis. Bacca alba, ex ovario paullo incrassato ceterum 

immutato formata; seminibus vix 2 mm. longis, subatris, apice 

acutis. 

Brasilia orientalis, prov. Rio de Janeiro ad Sad Christovaó : Glaziou 
n. 15494. — Fructificat Novembri. (V. s. in herb. Berol, Brux., van 
Kew., Leod. et Warming.) dee 


17. A. longebracteata; folis utriculum apice constrictum | 
haud formantibus, margine spinis conspicuis densiuscule armatis, 
evittalis: inflorescentia permultiflora; bracteis sepala longe superan- 
tibus, latissime linearibus apice rotundatis cucullatisque ; floribus 
"e salis ultra 50 mm. longis ; sepalis glabris, breviter acutis 
SPinulatisque. — Nidularium (Regelia) longebracteatum Mez in Fl. 
bras. p. 239. : 

Folia multa perdense rosulata, basi in vaginam maximam, perlate 
ovalem, dense adpresse lepidotam dilatata, coriaceo-rigida, margine 
op conspicuis, badiis, ad folii basin paullo infra 4 mm. longis tum - 
"uperioribus persensim decrescentibus rectis adscendentibus | vel 
Py Sursum curvatis densiuscule armata, perlate linearia, apice ue * 

Picue rotundata acumineque perlongo, herbaceo, subfiliformi nu, 


À 


SHE * 


E 
|. 
E 

p» 


80 MONOCOTYLEDONEAE. AREGELIA.: 


mucronata, + 0,6 m. longa, ad vagin: apicem 85 mm. lata, viridia, 
utrinque sed praesertim subtus lepidibus peradpressis obscurisque 
dense prædita. Inflorescentia caule brevissimo, vaginis latissime 
ovalis, conspicue acuminatis in mucronem herbaceum subfiliformem 
productis, inferioribus margine perdense minuteque lacinioso-serru- 
latis supremis omnino integerrimis, præsertim dorso apicem versus 
+ lepidibus brunneis conspersis, supremis bracteas æquantibus apice 
rotundatis dense induto stipitata; bracteis tenuiter membranaceis, 
integerrimis, haud carinatis, lepidibus paucis consitis, + 65 mm. 
longis, 2 mm. latis. Flores permanci solum cogniti pedicellis per- 
longis stipitati; sepalis basi ad 3 mm. connatis, lobis 27 mm. longis 
breviter acutis et in spinam terminalem brunneam, rectam, valide 
pungentem productis, valde asymmetricis, haud carinatis. Petala cum 
staminibus styloque ignota. Ovarium subellipsoideum et + plano- 
compressum, manifestius obscuriusve triangulare, apice bene cons- 
trictum, + 15 mm. longum, 7 mm. latum; tubo epigyno manifesto, 
infundibuliformi; placentis interno loculorum angulo ab 1/4 alt. fere 
usque ad apicem longe affixis. Fructus ignotus. i 

Brasilia orientalis, Rio de Janeiro loco non indicato : Rudio n. 103. 
— (V. (su in.herb. Petrop.). 


18. A. Laurentii; foliis utriculum apice constrictum haud for- 
mantibus, margine spinis conspicuis præditis, evittatis; inflores- 
centia multiflora, foliis intimis basi violascentibus cincta; bracteis 
subulato-linearibus, apicem versus sensim longeque acutis demum 
obtusiusceulis, quam sepala paullo brevioribus ; floribus ad 40 mm: 
longis ; sepalis glabris, perlonge acutis; petalis purpurascenti-indigo- 
tinis. — Nidularium Laurentii Regel, Ind. Sem. h. Petrop. 1866, p. 80 
et in Gartenfl. 1867, p. 44, t. 529; Mez in. Fl. bras. Brom. p.238. — 
Karatas Laurenti Ant. Phyto-Iconogr. Brom. p. 48, t. 28; Bak. 
Brom. p. 7 (exclus. syn. Velloz.) — Regelia Laurentii Lindm. Ofvers. 
Akad. Holm., 1891, p. 543. — Billbergia aurantiaca hort. Laurent. ap- 
Regel, l. c. | : 

Folia 10-12 breviter rosulata, basi in vaginam latissime ovalem vel 
sepius suborbicularem, dense lepidibus adpressis brunneis obtectam 
dilatata, margine spinis conspicuis superioribus sensim minutis, 
usque ad 5 mm. longis sed sæpissime minoribus, patentibus vel paullo 
sursum curvatis, badiis armata, latissime linearia, apice acumine 
putrido brunneoque nunc persistente nunc deciduo late rotundata; 
+ 0,2 m. longa, 65 mm. lata, supra glabra vel subglabra læte vel 
sæpius pallide viridia sæpissime maculis fusco-brunneis dense con- 


AREGELIA + BROMELIACEAE (AUCTORE C. MEZ). 81 
sita, subtus densiuscule albido-lepidota; folia interiora breviora, 
purpureo-maculata, basi violascentia ceterum albida vel albido- 
viridia. Inflorescentia caule brevissimo, vaginis submembranaceis, 
perlate triangulo-ovatis, apice subrotundatis acumineque parvo, debili 


imposito mucronatis, integerrimis, supremis inflorescentiam ultra . 


3/4 æquantibus, dorso presertim apicem versus laxe lepidotis induto 
stipitata ; bracteis membranaceis, virentibus, perparce lepidotis, 
2:35 mm. longis, 4 mm. latis. Flores pedicellis saepius usque ad 
10 mm. longis stipitati; sepalis basi brevissime (vix ultra 1 mm.) 
connatis, apice demum in mucronem tenuissimum, siccum uncinu- 
latum desinentibus, virentibus margine albidis, valde asymmetricis. 
Petala ultra medium tubulose coalita, lobis medio triste paulloque 
purpurascenti-indigotinis margine solemniter albidis, sepala paullo 
superantibus, acuminatis. Stamina filamentis brevissime tantum 
liberis; antheris linearibus. Ovarium tenuiter subclavatum, solem- 
niter triangulare trisulcatumque, apice manifeste constrictum ; tubo 
epigyno brevi, infundibuliformi; placentis interno loculorum angulo 
prope medium affixis. Fructus mihi ignotus. i 


Brasilia orientalis, prov. Rio de Janeiro in sabulosis prope Copa- - 


cabana : Glaziou n. 15495 (var. floribus albis). — Floret Februario. 
(V. v. in hort. Kew., Leod. ; v. s. in herb. Berol., Kew., Leod., Petrop. 
et Warming.) 

bs. — Specimen Burchell. n. 2918 fortasse, ut vult cl. Baker, hue 
ducendum, sed presertim ob agglutinationis modum Kewensem 
determinationi haud idoneum. 


19. À, concentrica; foliis utriculum apice constrictum haud 
formantibus, margine spinis perconspicuis densiuscule armatis, evit- 
latis, intimis basi saturate violaceis vel pallidis ; inflorescentia per- 
multiflora ; bracteis late linearibus, apice rotundatis cucullatisque, 
sepala fere æquantibus ; floribus usque ad 70 mm. longis; sepalis 
glabris perlonge acutis ; petalis cæruleis. — Tillandsia concentrica 

ell. Fl. flum. II, t. 433 et Arch. Mus. Nac. Rio, II, p. 127. — Bro- 
melia concentrica Beer, Brom. p. 29. — Nidularium (Regelia) con- 
Centricum Mez in Fl. bras. p. 239. — N. acanthocrater Morr. in 
Belg. hortic. 1884, p. 140, t. 9. — Karatas acanthocrater Bak. in 


Bot. Mag. t. 6904 et Brom. p. 8; Ant. Phyto-Iconogr. p. 49, t. 29, 
: — Regelia acanthocrater ltindm. Oefvers. Ak. Holm. 1890, - 


30, f. 9 
p. 543. 


Generis e maximis. Folia submulta dense rosulata, basi in vaginam 


maximam, perfecte ovalem utrinque dense lepidibus adpressis brun- 
Suites AU Prodromus, — IX. ? 


we 


"82 MONOCOTYLEDONEAE. AREGELIA . 


neis obtectam dilatata, coriaceo-rigida, per anthesin patentia, mar - 
gine spinis validis, basi usque ad 4 mm. longis, rectis sursum versis 
vel superioribus sensim decrescentibus hamulosis armata, latissime 
linearia, apice solemniter rotundato-obtusa acumineque imposito vel 
sæpissime abortivo, haud pungente mucronulata, + 0,3 m. longa, 
0,1 m. lata, supra viridia maculis multis irregulariter dissitis, atro- 
rubentibus, sæpius confluentibus, magnitudine variabilibus conspersa , 
subtus pallidiora dense adpresseque lepidibus minutis aucta ; folia 
intima eburnea vel colore rubenti-violaceo vel nonnumquam optime 
ultramarino picta apice pallidiora. Inflorescentia in caulis brevissimi, - 
vaginis latissime ovatis, apice breviter acutis et in mucronem mani- 
festum, sepissime saturate violaceum, haud pungentem productis, 
integerrimis, flores vix ad 3/4 longit. æquantibus, præsertim dorso 
apicem versus punctulis lepidotis perdense conspersis induto stipi- 
tata; bracteis virentibus, submembranaceis, haud carinatis, apice 
subinflexo-uncinatis, praesertim. dorso lepidibus brunneis conspersis, 
integerrimis, ad 50 mm. longis, 7 mm. latis. Flores pedicellis infe- 
rioribus usque ad 45 mm. longis stipitati; sepalis viridibus, liberis, 
= 30 mm. longis, perlonge acutis demum in mucronem minutum, 
siccis retro uncinulatam, viridem desinentibus, paullo asymmetri- 
cis. Pelala ultra 40 mm. longa, altiuscule in tubum album connata ; 
lobis medio cæruleis, margine dorsoque albidis, longe acuminatis. 
Stamina filamentis apice brevissime tantum liberis ; antheris lineari- 
ellipticis, apice in acumen mucroniforme productis. Ovarium tenuiter 
subcylindrico-ellipsoideum et paullo triangulare, + 15 mm. longum, 
4 mm. diam. metiens, apice manifeste constrictum ; placentis interno 
loculorum angulo prope apicem affixis. Fructum non vidi. 

Brasilia orientalis, prov. Rio de Janeiro, prope urbem : Luschnath, 
ad Theresopolin : Glaziou n. 11687, 16 447, in Serra do Pictu: 
n. 13 246, in Serra dos Orgaós : Ule n. 1983. — Floret Januario- 
Martio, Octobri. (V. v. in hort. Berol., Kew., Leod., Lugd.-Bat. ; v- $- 
in herb. Berol., Kew., Leod., Paris., iei ds — Warming-) 

Obs. — Adsunt forti notitiben foli distinctæ: | 

. Dæmoniorum (Morr. ined.) foliis intimis flavescenti-viridibus, 
parce brunneo-maculatis. 

b. Proserpinæ (Morr.) foliis intimis nunc candide albis vel eburneis 
nunc virenti-albis. 

c. Plutonis (Morr.) foliis intimis saturate violaceis. 


20. A. Binoti; foliis utriculum apice constrictum haud for- 
mantibus, margine spinis perconspicuis armatis, presertim dorso 


AREGELIA . BROMELIACEAE (AUCTORE C. MEZ). 83 


solemniter lepidoto-vittalis; inflorescentia permultiflora; bracteis 
ovato-lanceolatis vel lanceolatis, acutis, sepala æquantibus vel paullo 
superantibus ; floribus ad 45 mm. longis; sepalis glabris, perlonge 
acutis ; petalis albis. — Karatas Binoti Ant. Phyto-Iconogr. t. 34 ; Bak. 
Brom. p. 12. — Nidularium Binoti Ed. Morr. ap. Bak. 1. c.; Mez in 
Fl. bras. p. 240. — Regelia Binoti Lindm. Oefvers. Ak. Holm. 1890, 
p. 643. — ? N. Makoyanum Regel in Gartenfl. 1887, p. 656; Mez 
in Fl. bras. p. 245. — ? N. sanguinarium hort. ap. Bak. 1. €. — 
? K. Makoyana Bak. 1. c. — ? R. Makoyana Lindm. in Oefvers. Akad. 
Holm. 1890, p. 543. 

Folia 15-20 breviter rosulata, basi in vaginam maximam, latissime ` 
ovalem vel sepius suborbicularem, utrinque dense adpresse lepido- 
tam dilatata, crasse coriacea, margine spinis infinis usque ad 3 mm. 
longis, badiis superioribus minutis armata, perlate linearia, apice 
sanguineo-maculata rotundata vel acumine sepissime putride abor- 
tivo delapsoque solemniter truncata emarginatave, <= 0,25 mm. 
longa, 65 mm. lata, utrinqué viridia et praesertim. dorso vittis lepi- 
dotis transversalibus creberrimis, albidis fasciata; folia intima colore 
parum mutata. Inflorescentia caule brevissimo, vaginis submembra- 
naceis, latissime ovatis, apice brevissime subrotundato-acutis vel 
crebrius solemniter rotundatis acumineque imposito (sepius deciduo) 
haud pungente mucronatis, integerrimis, presertim dorso apicem 
versus lepidibus brunneis + consitis induto stipitata; bracteis pallide > | 
viridibus, membranaceis, haud carinatis, præsertim dorso lepidibus 
perpaucis præditis, integerrimis, ad 45 mm. longis, 7 mm. latis. 
Flores pedicellis usque ad 10 mm. longis stipitati; sepalis optime. 
viridibus margines versus albidis, basi ad 2,5 mm. connatis, lobis $4: 
* mm. longis, apice persensim subfiliformi-acutis rectis, perasymme- d Uy 
tricis. Petala certe 33 mm. vel paullo ultra longa, alte connata, XM "à 
lobis perlonge angusteque acuminatis. Stamina filamentis prope dE 
apicem solum aliquantulum liberis; antheris ovato-linearibus, apice en 
acuminatis. Ovarium tenuiter cylindrico-ellipsoideum, subteres, Me 
+ 10 mm. longum, 3,5-4 mm. diam. metiens, apice solemniter - 
lateque constrictum ; placentis interno loculorum angulo circa me- 
dium longiuseule affixis. Fructus mihi ignotus. 

È Brasiliæ orientalis prov. Rio de Janeiro in caldarium Morre- 
manum introduxit cl. Binot. War 

bs. — Nidularium Makoyanum a cl. Regel comparatione solum — . 

Cum Aregelia spectabili descriptum absque dubio aliis etiam in hortis — 
quam in Petropolitano cultum, cui ab Jak. Makoy, Leodinensi mis- 
Sum, Qua fuit amicitia virus clarissimus Closon erga cs. Ed. Morren, 


3 
84 MONOCOTYLEDONEAE. NIDULARIUM.. 


fieri non potuit quin hic quoque speciem acceperit. Sola, quæ des- 


criptioni Regelianæ quadraret ex herbario vel caldario Leodiensi nota 
est Aregelia nostra Zinoti, unde. plantam Regelianam hic militare 
necesse esse mihi persuasum habeo. 


Species omnino obscura. 


91. A. Johannis; foliis margine spinulis brevissimis tenuibus- 
que, distantibus, rectis præditis; petalis albis. — Nidularium Johan- 
nis Carr. in Rev. hortic. 1884, p. 432 ; Mez in Fl. bras. p. 245. — 
Karatas Johannis Bak. Brom. p. 11. — Regelia Johannis Lindm. 
Oefvers. Akad. Holm. 1896, p. 543. : 

Planta validissima. Folia haud numerosa, latissime recurva, ad 
0,5 m. longa, canaliculata, pallide viridia vel albida, minute marmo- 
rata, apice subtruncata et in aculeum latum validumque nigrum 
desinentia maculaque rubra ornata, margine spinulis brevissimis 
tenuibusque, distantibus, rectis prædita. Inflorescentia centralis, pro- 
funde immersa. Flores inter bracteas (et petala inter sepala) promi- 
nentes parvi ; petalis optime albis, lobis 3 longe acuminatis, paullo 
deflexis. 

Brasilia, loco ignoto. (N. v. ; diagn. ex Carriére.) 


VII. — NIDULARIUM, Lemaire in Jard. fleur. IV (1846), Misc. 
p. 60; — Regel in Bot. Zeit. 1857, p. 714 et in Gartenfl. 1859, 

- p. 265, 267; — Beer, Brom., p. 74 ; — C. Koch in Wochensch. 
1860, p. 84; — Wawra, It. Sax.-Cob. p. 435; — Wittm. in Engl: 
et Prantl, Nat. Pflanzenfam. H, 4, p. 44; — Mez in Fl. bras: 

= Brom. p. 210; — Lindm. in Oefvers. Ak. Holm. 1890, p. 540. — 
Gemellaria Pinel, ap. Lem. in Jard: fleur. II, Misc. p. 13 et IX, ad 
t. 329. — Karatas Benth. et Hook. Gen. Hi, p. 660 (quoad syn. 
Nidularii Lem.) — Ant. Phyto-Iconogr. Brom. p. 40 (subgen. 
Nidularium). — Bak. Brom. p. 1 (p. p.) non Adans. 


Flores hermaphroditi. Sepala basi nunc brevissime nunc peralte 
connata, stricte erecta petalisque adpressa, lobis sinistrorsum con- 
volutis latere dextro tecto in alam parvam vel raro perlatam produc- 
tis subsymmetricis vel raro asymmetricis, haud vel minute solum 


. mucronulatis, glabra vel rarius puberulo-tomentella. Petala in sesti- 


vatione dextrorsum convoluta, sueto peralte in tubum apicem versus 
dilatatum subclaviformem vel cylindricum connata, aut eligulata aut 


prope basin ligulis binis manifestis, margine incisis aucta ; lobis per 


NIDULARIUM. BROMELIACEAE (AUCTORE C. MEZ). 85 


anthesin stricte erectis, apice rotundatis sæpiusque paullo emargi- 
natis et valde concavis sæpius subcucullatis vel rarissime acutis. 
Stamina 6 petalis constanter breviora, ex tubo prominentia sed lobis $ 
erectis cucullatimque concavis celata ; filamentis cum petalis peralte | 
connalis ; antheris sublinearibus vel lanceolatis vel anguste ellipticis, 
apice semper fere acutis vel paullo mucronulatis, medio vel minute 
infra medium dorsifixis ; pollinis granulis ellipsoideis, reti prominente 
manifesto ornatis, utroque polo poro singulo auctis. Ovarium solem- 
niter inferum, glabrum vel raro lepidoto-puberulum, sæpissime obtuse 
triangulare, triloculare; tubo epigyno nunc nullo vel subnullo nunc 
crebrius manifesto, infundibuliformi; stylo crassiuscule filiformi, 
antheras subæquante ; stigmatis lobis sublinearibus, brevibus, intime 
in capitalum apice sæpissime acutum contortis; placentis interno 
loculorum angulo nunc circa medium nune apicem versus vel prope 
apicem affixis ; ovulis quoque in loculo multis, apice obtusis vel raro 
acutiusculis, nunquam distinctius appendiculatis. Bacca ex ovario 
minute solum mutato, paullo incrassato formata exsucca, sepalis 
persistentibus coronata; seminibus oo, basi obtusis apice acutis, 
fuscobrunneis, minute longitudinaliter rugulosis. 

Herbæ haplobioticze, semper epiphytæ, familie e minoribus. Folia ` > 
Perdense rosulata, basi in vaginam plerumque perconspicuam, late n 
ovatam vel ovalem, amplexicaulem, haud tomentosam vero utrinque x 
adpresse lepidotam dilatata, linearia vel sepius super vaginam pe 
manifeste angustata (nec tamen ullo modo petiolata) ensiformia, P 
apıce nunc breviter nunc perlonge semper acuta, intimis sæpissime 
pulcherrime rubentibus exceptis viridia vel raro dorso + violascentia, 
subglabra vel præsertim juniora dorso perparce adpresseque lepidota, 
Dunquam vittata. Inflorescentia foliorum intimorum comæ insidens 
cyathidium, nunc profunde nidulans nunc caule vel potius scapo . 
erecto = alte elata, semper composita quam maxime abbreviate con- 
tracteque e ramulis nune subabortivis in flores 3-7 collateraliter e 
bracteæ Primariæ amplissimæ axilla prodeuntes mutatis nunc raris- 
t brevissimis quidem sed tamen manifestis formata panniculata, 
Scapi brevissimi vaginis supremis splendide coloratis vel rarius viren- 
libus cincta. Flores sessiles, rubri v. ccerulei v. albi. 

Species Brasiliæ orientalis incole, silvis humidis propric. 


CLAVIS SUBGENERUM ET SPECIERUM. : 4 jun i: 


À. Inflorescentia e ramulis perabbreviatis, in flores collaterales re- Bo i 
ductis composita ; sepala glabra : | ore 


86 MONOCOTYLEDONEAE. NIDULARIUM, 


SUBGENUS EUNIDULARIUM. 


I. Solemniter acaules inflorescentia sessili foliorum exteriorum 
quoque centro communi insidente. 
a. Foliorum spinulæ marginales minimæ, 1 mm. haud excedentes. 
1. Flores albi, ultra 55 mm. longi. 
«. Folia utrinque v. dorso atro-sanguinea : 
1. N. Innocentii. 
8. Folia viridia. 
* Inflorescentiæ involucri folia brunneo-purpurea, rosulæ 
lineis longitudinalibus albis striata : 
2. N. striatum. 
^ Inflorescentiæ involucri folia apice purpurea, rosulæ 
equaliter viridia : 
3. N. Paxianum. 
2. Flores rubri (vel colore ignoto) infra 50 mm. longi; folia 
grossius spinosa vel subinermia. 
z. Flores ultra 35 mm. longi, rubri. 
* Folia margine dense spinulosa : 
4. N. purpureum. 
"* Folia spinulis perpaucis dissitisque aucta : 
5. N. rutilans. 
8. Flores usque ad 23 mm. longi, colore ignoto : 
6. N. microps. 
b. Foliorum spinæ ad vagin: apicem usque ad 4 mm. longe; 
flores cærulei : | 
7. N. fulgens. 

II. Inflorescentia conspicue caule seu scapo nudo vel foliorum inti- 
morum vaginis induto elata indeque foliorum exteriorum basi 
multo altior. 

a. Scapus floriger perlonge foliorum intimorum vel folii intimi 
vaginis elongatis tubulose indutus. 
1. Bracteolæ florigeræ margine presertim apicem versus laci- 
nioso-serrulat:e; flores pallide cærulei : 
8. N. procerum. 
2. Bracteolæ florigeræ integerrimæ, flores saturate cærulei 
vel albi vel colore ignoto. 
x. Sepala apice nullo modo spinuloso-mucronata. 
* Folia omnino pulcherrime purpureo-sanguinea : 
9. N. rubens. 


OUT ST ST SON PE ecl pac ae S iple 


NIDULARIUM. BROMELIACEAE (AUCTORE €, MEZ). 8 


"* Folia tota virentia : 
10. N. Ferdinando-Coburgi. 
8. Sepala apice mucronulata vel perlonge aristato-acuta. 
* Sepala apice breviter acuta mucronulataque : 
11. N. Antoineanum. 
"* Sepala longe acuminata v. acuta. 
8 Bracteolæ sepala dimidio æquantes, flores cærulei : 
12. N. Scheremetiewii. 
88 Bracteolæ quam sepala vix breviores, flores albi : 
13. N. neglectum. | 
b. Scapus floriger foliis reductis 1-2 præditus ceterum nudus, 
` exsertus nec vaginis inclusus : 
14. N. bracteatum. 


B. Inflorescentia e ramulis conspicuis, flores apice subumbellatim 
gerentibus composita ; sepala puberulo-tomentella. 


SuBGENUS CANISTROPSIS. 


Species unica : 
15. N. Burchelli. 


A. — SuBGENUS EUNIDULARIUM, Lem. l. c. 


Inflorescentia e ramulis perabbrevialis, in flores collaterales 
reductis composita; sepala glabra. 


1. N. Innocentii (Lem. in Ill. Hortic. II, Misc. 13 et IX, t. 329); 
foliis perdense spinulis minutissimis serrulatis, atro-sanguineis ; inflo- 
réscentia foliorum extimorum quoque centro immersa; bracteolis 
florigeris integerrimis ; floribus ad 57 mm. longis, albis; sepalis gla- 
bris, apice brevissime acutis nec mucronatis. — Wittm. in Engl. et 
Prantl, Nat. Pflanz. II, 4, p. 44 et in Engl. Jahrb. 1891, Beibl. 29, 
P: 2; Mez in Fl. bras. p. 215. — Gemellaria Innocentii Pinel ap. - 
Lem. 1. c, — Karatas Innocentii Ant. Phyto-Iconogr. Brom. p. 44, 
t. 26; Bak. Brom. p. 8. 

Acaulis, stolonifera. Folia ad 20 vel ssepius plura perdense rosulata, | 
basi in vaginam maximam, late ovalem sepissime suborbicularem, 
utrinque dense lepidibus adpressis, badiis obtectam dilatata, margine 
"Pinulis vix 0,5 mm. longis, paullo sursum eurvatis perdense serru- 
lata, + 0,2 m. longa, usque ad 50 mm. lata, utrinque atro-sanguinea 


- 


88 MONOCOTYLEDONEAE, . V NIDULARIUM, — 


vel in calidariis nostris supra atro-aéneoque viridia subtus atrovio- 
lacea vel atropurpurea, utrinque adulta glabrata nitidaque. Inflores- 
centia caule brevissimo, glabro, foliolis splendide rubris, inferioribus 
perpaucis minutis, superioribus perconspicuis inflorescentiam basi 
cingentibus eamque subduplo superanlibus, perlate ovatimque sub- 
triangularibus, margine optime erecteque serrulatis apiceque peracutis 
mucronulatisque, presertim basi lepidibus brunneis conspersis induto 
stipitata ; bracteolis florigeris debillimis membranaceis, subglabris vel 
perparce brunneo-lepidotis, perlate ovalibus vel paullo obovatis, 
apice rotundatis late brevissimeque mucronulatis, haud carinatis, 
sepala dimidio æquantibus, 3- 20 mm. longis, 10 mm. latis. Sepala 
altiuscule (ad 7 mm.) in tubum optime cylindricum coalita tum supra 
ad 15 mm. libera, apice brevissime acuta nec mucronata, conspicue 
carinata, paullo asymmetrica. Petala tubo longo subtriangulari, 
virenti, lobis albis. Stamina filamentis corollæ tubo fere usque ad 
apicem connatis, compresso-dilatatis, linearibus; antheris 3- 6 mm. 
longis, albidis, bacilliformibus, basi rotundatis, apice acutis minu- 
teque mucronulatis. Ovarium glaberrimum, subobovoideum paulloque 
triangulare, apice vix constrictum, basin versus sensim attenuatum, 
= 9 mm. longum, 5 mm. diam. metiens; placentis interno loculorum 
angulo prope apicem affixis; oculis elongate ellipsoideis, apice acu- 
tiusculis. Fructum non vidi. 

Brasilia orientalis, summa in Serra de Morro-Queimado : Pinel; 
prope urbem Rio de Janeiro : Schenck n. 2655, ad Theresopolin : 
Glaziou n. 11682 (herb. Leod., nec alibi!), in monte Corcovado : 
— n. 15 492, in Serra do Pictu : 13248 (herb. Petrop., nec alibi!). 
— Floret Novembri-Februario. (V. v. in hort. Leod., Lugd.- 
Bat. et Vratisl.; v. s. in herb. Berol., Kew., Leod., Mez., Petrop., 
Schenck.) 


2. N. striatum (Bak. Cat. h. Bull. 1890) ; foliis margine spi- 
nulis minutis, vix ultra 0,5 mm. longis, sursum versis dense armatis 
fere serrulatis, triste viridibus lineisque albis longitudinalibus striatis ; 
inflorescentia foliorum extimorum quoque centro immersa; bracteolis 
florigeris integerrimis; floribus ad 65 mm. longis, albis; sepalis gla- 
bris, alte coalitis, apice late acutiusculis. — Nidularium Makoyanum 
Morr. ap. Bak. Bromel. p. 6. — Karatas neglecta Bak. Bromel. l. €. 
(e. p., quoad cit. syn. Nid. Makoy., cet. exclus.). 

Folia + 20 laxe rosulata, basi in vaginam magnam, late ovalem, 
lepidibus parvis et peradpressis brunneis conspersam dilatata, super 
vaginam paullo angustata subensiformia, exteriora recurvata inte- 


NIDULARIUM. BROMELIACEAE (AUCTORE €, MEZ). 89 


riora suberecto-patentia, apice acutiuscula angusteque acuminulata, : 
margine spinulis minutis, vix ultra 0,5 mm. longis prædita, utrinque 
glabra et subnitida læte viridia nec non lineis crebris longitudinalibus 
albis pulchre ornata. Inflorescentia scapo brevissimo, apice folia 
reducta brunneo-purpurea gerente stipata profunde nidulans; bracteis 
primariis basi viridibus apicem versus a medio item pulcherrime 
brunneo-purpureis. Flores bracteolis albido-hyalinis, dorso praesertim 
apicem versus minute lepidibus brunnescentibus puberulis, quam . 
sepala permanifeste brevioribus aucti; sepalis medio apiceque (mar- 
gine excepto) pulehre rubentibus ceterum albis, ad 8 mm. in tubum 
coalitis. Petala apice nivea celerum viridi-afflata, stricte erecta, se- 
palis + 26 mm. longiora, minute emarginata, usque ad 12 mm. ab 
apice in tubum coalita. Stamina petalis 4-5 mm. breviora ; filamentis 
breviter solum liberis; antheris albis, 7,5 mm. longis, apice paullo - Prio 
acuminulatis. Ovarium glaberrimum, album. zs 
Patria ignota, absque fere dubio Brasilia australis. (V. v. in hort. — 
Leod., Makoy. et Vratisl.) | 


3. N. Paxianum ; foliis spinulis parvis densiuscule armatis, Mor 
utrinque æqualiter lelissime viridibus nec lineatis; inflorescentia 
| foliorum centro immersa, involucri foliolis non nisi apice pulehre 
| Purpureis; bracteolis florigeris integerrimis; floribus ad 55 mm. longis, 

albis; sepalis glabris, apice (explanatis) subrotundatis. ! 
Acaule, statura mediocri. Folia + 20 perdense rosulata, basi in va- ER 

ginam maximam, latissime ovalem nonnunquam fere orbicularem, 

intus = violascenti-afflatam, utrinque lepidibus minutis peradpressis- FE PA 

| que, umbrinis dense punctulatam dilatata, super vaginam manifeste E 
breviter angustata, chartacea, omnia arcuatim decurvata, margine UC 
| Spinulis vix ultra 4 mm. longis, virentibus, sursum hamulosis armata, i ES 
| ensiformia, apice nunc breviter nunc brevissime acuta et in acumen `  - AME 
| minutissimum producta, adulta glabra. Inflorescentia scapo brevis- 
smo, vaginis omnibus pallide virentibus vel paullo violascentibus, 
supremis late triangulo-acutis decurvo-patentibus aucto stipitata, ad 
45- flora; bracteolis florigeris latissime ovatis, apice obtusiusculis, 
| sepala vix dimidio æquantibus, hyalinis, dorso umbrino-lepidotis. Se- 
: pala ad 29 mm. longa, exacte medium usque connata. Petala apice 
virentia, ad 3/4 longit. connata. Antheræ flavæ, + 10 mm. metientes. 
Ovarium glabrum, eburneum, prismaticum, +42 mm. longum, apice — 
haud constrictum. Baccam non vidi. dp ae 

In horto Vratislaviensi e seminibus a cl. F. Müller e Brasiliæ pro 0 
Santa Catharina prope Blumenau lectis et mihi transmissis productum. 


* 


p i : 
90 MONOCOTYLEDONEAE. NIDULARIUM. ` 


^. N. purpureum (Beer, Brom. p. 75); foliis spinulis minutis 
densiuscule armatis, supra saturate viridibus subtus sæpissime purpu- 
reobrunnescentibus colore violaceo admixto; inflorescentia foliorum 
centro immersa; bracteolis florigeris margine presertim apicem 
versus serrulatis ; floribus ad 50 mm. longis, rubris; sepalis glabris, 
apice brevissime acuminatis et in mucronem brevissimum productis. 
— Regel in Gartenfl. 1858 et p. 138; Ind. Sem. h. Petrop. 1857, p. 28, 
1860, p. 32; Bot. Zeitg. 1857, p. 716; C. Koch, Wochenchr. Il, 
p. 457; Wittm. in Engl. Jahrb. 1891, Beibl., 29, p. 10(e. p.); Mez in Fl. 
bras. p. 216. — Karatas purpurea Ant. Phyto-Iconogr. Brom. p. 42, 
t. 95; Bak. Brom. p. 4. — N. discolor Beer, Brom. p. 74; C. Koch, 
l. c. et in Belg. hortic. 1860, p. 238; Cederl. in Gótenb. Handl. 
1884, p. 13. — Tillandsia discolor Hort. ap. Beer, Brom. p. 14 (num 
quoque hort. Lovan. in R. et S. Syst. VII, p. 129?, vix verisimile). — 
T. rubra hort. ap. Ant.l. c. p. 43 (nomen contractum ex « Tillandsia 
Spec. rubra.» hort. ap. Beer, l- c.). 

Acaule, generis e mediocribus. Folia 10-135 perdense rosulata, basi 
in vaginam manifestam, latiuscule ovalem, utrinque lepidibus ssepius 
paullo brunnescentibus, punctulatim immersis obsitam, presertim 
foliorum interiorum purpureo-brunnescentem dilatata, chartaceo-rigi- 
diuscula, subpatentia apiceque + deflexa, margine spinulis ad 
0,5 mm. longis, virentibus, sursum hamatis, omnino æqualibus den- 
siuscule armata, super vaginam paullo longeque vel vix constricta 
subensiformia, apice longiuscule acuta et in acumen filiforme desi- 
nentia, supra saturate viridia, juniora utrinque, adulta presertim 
subtus supraque apicem versus punctulis lepidotis minutis, cinereis 
conspersa. Inflorescentia scapo brevissimo, vaginis infimis pallidis 
et Æ violascentibus vel rubentibus, supremis subtriangularibus et in 
acumen perlongum serrulatam productis flores subduplo superan- 
tibus, vinoso-rubenti-afflatis densiuscule induto stipitata, + 20-flora; 
bracteis primariis vaginis seapalibus summis omnino æqualibus ; brat- 
teolis florigeris tenuiter membranaceis, subovato-lanceolatis, ovarium 
longe superantibus sepalaque dimidio æquantibus, parce lepidotis, 
albis apiceque virentibus. Flores quoad magnitudinem paullo varia- 
biles forme discoloris paullo majores usque ad 50 mm. longi; sepalis 
basi ultra 1/3 longit. tubulose connatis, + 20 mm. longis, 8 mm. latis, 
lobis subsymmetricis. Petala præter tubum marginesque albos saturate 
rosea, - 30 mm. longa, ad 3/4 longit. connata. Stamina petalis mi- 
nute solum breviora; filamentis breviter tantum liberis, perlate 
lineari-complanatis; antheris flavis, - 10 mm. longis, subfusifor- 


mibus, basi brevius apice perlonge acutis et hic in dentem manifestum 


NIDULARIUM. BROMELIACEAE (AUCTORE C. MEZ). 91 


impositum productis, medio dorsifixis. Ovarium glaberrimum, ellip- 
soideo-subglobosum, paullo angulosum, — 12 mm. longum, 8 mm. 
diam. metiens, apice minute solum vel haud constrictum ; tubo epigyno 
infundibuliformi, brevi quidem sed manifesto; placentis interno locu- 
lorum angulo prope medium affixis; ovulis obtusis. Fructum non vidi. 

Brasilia orientalis, prov. Rio de Janeiro ad Copacabana : Glaziou 
n. 15493. — Floret Novembri-Aprili. (V. v. in hort. Vratisl.; v. s. in 
herb. Berol., Petrop., Leod., Warming., Vratisl., proprio.) 

Obs. — Specimen Glaziovii n. 16442, prope Petropolin lectum, ex 
characteribus mihi in sicco perspiciendis hic militat, floribus autem 
cæruleis gaudere dicitur. An distinctum ? 


9. N. rutilans (Morr. Belg. hort. 1885, 81); foliis spinulis mi- 
nutissimis solum et vix conspicuis, perremotis præditis; inflores- 
centia foliorum rosulæ centro immersa profunde nidulante ; bracteolis 
florigeris integerrimis; floribus35-40mm. longis, rubris; sepalis glabris, 
apice breviter acutis nec mucronatis. — Lindm. in Ofvers. A. Holm. 
1890, p. 541 ; Mezin Fl. bras. p. 218. — Karatasrutilans Bak. Brom. p. 4. 
. Acaule, generis e majoribus. Folia + 90 perdense rosulata, basi in 
vaginam manifestissimam sed pro generis consuetudine minorem, per- 
fecte ellipticam, utrinque sed præsertim intus lepidibus centro badiis 
margine brunnescentibus densiuscule conspersam dilatata, spinulis 
Vix conspicuis viridibus, rectiuscule adscendentibus perremote prædita 
primo intuitu inermium speciem præbentia, super vaginam haud an- 
Bustala, apice breviter subrotundate acuta et in mucronem filiformem, 
herbaceum desinentia, glabra, utrinque viridia. Inflorescentia scapo 
brevissimo glabroque, vaginis paucis ovato-lanceolatis, aculis, mar- 
Sine paucidentatis, glabris prædito apice coma foliorum fulgide ru- 
bentium, latissime ovatorum et longe subtriangulo-acutorum, margine 
dentibus perpaucis dissitisque auctorum, glabrorum ornato stipitata, 
subpauciflora ; bracteis primariis foliis inflorescentiam cingentibus 
‘amque subtriplo superantibus omnino isomorphis; bracteolis flori- 
diim submembranaceis, presertim apicem versus parce brunneo- 
lepidotis, late subovalibus, apice acutis sepala ad 3/4 æquantibus, 


+ 28 mm. longis, 8 mm. latis. Flores sepalis basi brevissime (ad 


2 mm. solum) connatis tum ad 16 mm. liberis strieteque erectis tubum 


a : i ; : ; i 
"Buste conicum formantibus, apice breviter acutis, fere omnino sym- 


métricis, Petala cum genitalibus non vidi. 


E orientalis, prov. Rio de Janeiro prope Petropolin : 
aniou n. 17444. — Floret Novembri: (V. s. in herb. Berol., Leod., 
€W. et v. st. in hort. Leod.) i i 


92 MONOCOTYLEDONEAE. NIDULARIUM. 


6. N. microps (Morr. ap. Bak. Brom. 5, nomen); foliis, spinulis 
parvis dense serratis, utrinque viridibus; inflorescentia foliorum ro- 
sulæ centro profunde immersa nidulante ; bracteolis florigeris integer- 
rimis ; floribus ad 23 mm. longis; sepalis apicem versus longe angus- 
tatis et in spinulam minutam desinentibus. — Mez in Fl. bras. p. 218. 

Siccum solum et valde mancum mihi cognitum. Folia basi in vagi- 
nam permanifestam, obovatam, utrinque sed presertim intus basinque 
versus lepidibus badiis dense obteclam apice subglabratam dilatata, 
chartaceo-rigidiuscula, pengine inpol vix ultra 0,5 mm. longis, 
viridibus,solemniter ad ta, super vaginam longe 
manifesteque angustata, apicem versus sensim attenuata demum in 
mucronem subfiliformem, herbaceum nec pungentem, rectum desi- 
nentia, subensiformia, in specimine nostro 0,25 m. longa, 18 mm. lata 
generis absque dubio minima, utrinque æqualiter viridia vel subtus 
paullo pallidiora, subglabra. Inflorescentia caule brevissimo, glabro, 
apice foliolis pluribus purpurascenti-brunneis, perlate ovatis, sub- 
triangulo-acutis, crebro conspicueque serratim spinulosis, glabrius- 
culis, flores æquantibus vel minute superantibus prædito stipitata, 
submultiflora, ramulis perabbrevialis quidem sed tamen conspicuis ; 
bracteis primariis omnino foliolis summis involucrantibus æqualibus 
nec minoribus, item purpurascenti-brunneis ; bracteolis florigeris 
subhyalino-membranaceis, latiuscule ovatis apiceque acutis, sepala 
ad 1/3 longit. æquantibus,, presertim apice minutissime subfloc- 
cose tomentellis, = 15 mm. longis, 5 mm. latis. Flores sepalis 
ad 3 mm. in tubum connatis, lobis ad 10 mm. longis, subsymme- 
tricis, in spinulam minutam tenuissimamque, vix pungentem de- 
sinentibus. Petala lobis subpatentibus, ceterum cum staminibus 
styloque mihi ignota. Ovarium subovato-cylindricum conspicueque 
triangulare, glabrum, apice haud constrictum, basi brevissime 
contractum, Æ 6 mm. longum, 4 mm. diam. metiens; tubo 


epigyno brevi quidem sed tamen manifesto; placentis interno locu- 
lorum angulo prope apicem affixis; ovulis apice obtusis. Fructus 
mihi ignotus. 

Patria obscura, verisimiliter Brasilia australis. Notum solum e cal- 
dario Morreniano. (V. s. in herb. Leod.) 


7. N. fulgens ( Lem. in Jard. fleur. IV, t. 514, Misc. p. 60); 
foliis spinis perconspicuis, infimis + 4 mm. longis dense „armatis, 
utrinque viridibus; inflorescentia foliorum rosulc.centro immersa — — 
profunde nidulante; bracteolis florigeris integerrimis; floribus ad - 


35 mm. longis ; sepalis glabris, apicem versus longe acutis, acuminulo 


" NIDULARIUM. BROMELIACEAE (AUCTORE C, MEZ). 93 


nullo; petalis cæruleis. — Beer, Brom. p. 74; C. Koch in Belg. 
hortic. 4860, p. 239; Regel in Ind. sem. h. Petrop. 1860, p. 32; 
Wawra in Oest. bot. Zeit. 1880, p. 114 et in Bull. l'édér. Soc. hort. 
belg. 1880, p. 55 et It. Sax.-Cob. p. 140; Ant. in Wien. ill. Gartenz. 
1881, p. 85, c. f.; Wittm. in Engl. et Prantl, Nat. Planzenfam. Il, 4, 
p. 44, c. fig.; Mez in Fl. bras. p. 214. — Karatas fulgens Ant. Phyto- 
Iconogr. Brom. p. 41, t. 24; Bak. Brom. p. 9. — Guzmania picta 


hort. ap. Ant. l. c. (non hort. ap. Beer, l. c. p. 29). — N. pictum 


hort. ap. Bak. 1. c. 

Acaule, generis e majoribus. Folia 15-20 densissime rosulata, basi 
in vaginam latissimam, bene ovalem, utrinque præsertim basin versus 
lepidibus centro atris margine brunneis perdense conspersam indeque 
+ brunnescentem breviter dilatata, spinis badiis vel subatris, om- 
nibus perconspicue sursum curvatis dense armata, super vaginam 
haud angustata, apice optime acuta et in mucronem minutissimum, 
filiformem, herbaceum producta, + 0,3 m.longa, 33 mm. lata, linearia, 
exteriora supra subglabra viridia et sæpissime præsertim basin versus 
maculis saturatius vel triste viridibus marmorata, subtus pallidiora 
lepidibusque densius obtecta, interiora fulgide rubentia. Inflorescentia 
scapo brevissimo, glabro, vaginis optime sanguineis, late ovatis, per- 
acutis, dissite brunneo-lepidotis, infimis margine minute solum den- 
tatis debilibusque, supremis inflorescentiam longe superantibus 
eamque cingentibus spinulis perconspicuis, sursum uncinatis præditis 
et apice in acumen debile desinentibus dense aucto stipitata, submul- 
liflora; bracteis primariis omnino foliolis inflorescentiam cingentibus 
*qualibus; bracteolis florigeris membranaceis, lepidibus brunneis 
conspersis, anguste ovatis, vix carinatis, apice acutis, sepala ad 3/4 
longit. æquantibus. Flores sepalis optime rubris basi brevissime tan- 
tum (ad 2,5 mm.) in tubum connatis, lobis + 17 mm. longis, sublan- 


ceolatis angustissimisque, fere omnino symmetricis, paullo vel vix 


carinatis. Petala tubo margineque albo excepto cyanea, ad 2/3 longit. 
connata. Stamina petalis manifeste breviora ; filamentis breviter liberis, 
valde dilatatis linearibus; antheris + 5 mm. longis albidis, peran- 
guste linearibus, basis incisis apice acutis, medio dorsifixis. Ovarium 
gla errimum, subalato-triangulare, apice manifeste constrictum, 
*-15 mm. longum, 6 mm. diam. metiens ; placentis interno loculo- 
rum angulo super medium lineatim affixis; ovulis apice obtusis. 


E 1 * . L 
zn onn anguste fusiformibus, atris. Bi RE 
rasilia orientalis, prov. Rio de Janeiro in silvis primævis ad Pe- 


Ba ; : i à 
^ii ex ovario paullo incrassato et vix mutato formata, sepalis 
egrıis persistentibus coronata; seminibus æ, minutissimis (vix - 


94 | MONOCOTYLEDONEAE. NIDULARIUM. 


tropolin : Glaziou n. 15489 et in Serra da Estrella : n. 16 4413? ; prope 
Theresopolin leg. Wawra lH, n. 329. — Floret Februario-Aprili. 
(V. v. in hort. Berol., Bruxell., Kew., Leod., Lugd.-Bat., Vratislav. ; 
v. s. in herb. Berol., Kew., Leod., Vindob. et Warming.) 


8. N. procerum (Lindm. in Svensk. Akad. Handl. XXII, n. 8, 
p- 16, t. 4, f. 1-7); foliis spinulis confertissimis solemniter serratis, 
utrinque viridibus; inflorescentia seapo permanifesto foliorum inti- 
' morum vaginis tubulose celato elata; bracteolis florigeris prope 
apicem optime laciniose serrulatis ; sepalis glabris, apice breviter 
acutis et in mucronem minutissimum obscurumque productis ; petalis 


pallide cæruleis. — Mez in Fl. bras. p. 621. — Canistrum purpureum | 


Morr. in Belg. hort. 1883, p. 195 (nomen). — Aechmea purpurea 
Bak. Brom. p. 69. — N. porphyreum Mez in Fl. bras. p. 219. 
Generis maxima. Folia 12-20 dense rosulata, basi in vaginam exte- 
rioribus „brevius interioribus perelongate ovato-ovalem, dorso lepi- 
dibus minutis, cinereo-brunnescentibus conspersam ceterum + glabra- 
tam sensim dilatata, coriaceo-rigida, margine spinulis subæqualibus, 
certe 1 mm. longis, viridibus, rectis adscendentibus vel sursum curvulis 
armata, super vaginam longiuscule paulloque angustata, apicem 
versus perlonge acuta demum in setam tenuissime filiformem sed 
tamen validam pungentemque, viridem desinentia, subensiformi- 
linearia, + 0,9 m. longa, 20 mm. lata, utrinque glabriuscula supra 
saturatius subtus pallide viridia. Inflorescentia scapo sæpius 0,2 m. 
vel paullo ultra longo, glabro, summo apice folia nonnulla bracteis 
primariis isomorpha et eum illis comam circa inflorescentiam for- 
mantia gerente elata, submultiflora ; bracteis primariis pulcherrime 
purpureis, latissime ovatis acuminatimque in laminam triangulo-per- 
acutam demum in spinulam debilem tenuissimamque desinentem, mar- 
gine densissime grosseque spinis sursum hamatis serratam productis: 
flores perlonge superantibus; bracteolis florigeris debilibus membra- 
naceis, ovato-ovalibus, perlonge acutis, lepidibus brunneis conspersis, 
valde carinato-concavis. Flores ad 70 mm. longi; sepalis basi ad 
5 mm. connatis, lobis 18 mm. longis, subovato-ovalibus, symmetricis 
vel subsymmetricis, dorso minute solum carinatis. Petala ad 43 mm: 
longa, pallide cærulea, usque ad 20 mm. ab apice tubulose connata. 
Stamina filamentis ad superiorem tertiam corolle partem insertis; 
mene 8 mm. diana MTM glaberrimum, vernicoso-nitidum» 
,apicehat v ivit +15 mm. 
hotte: tubo épigyno brovissimo;: late ittündibudifoninis paa 
interno loculorum angulo ab 1/3 altit. fere usque ad apicem affixis; 


jc 


LE à WES NR LIT 


| 
| 
| 
' 
i 
i 


NIDULARIUM . BROMELIACEAE (AUCTORE C. MEZ). 95 


ovulis apice obtusis. Bacca ex ovario fere immutato minuteque solum 
incrassato, sepalis persistentibus coronato formata; seminibus vix 
ultra 1,5 mm. longis, ovato-fusiformibus basi obtusiusculis apice 
acutis maculaque crocea pæditis ceterum fusco-brunneis. 

Brasilia orientalis, prov. Rio de Janeiro loco non indicato : Gau- 
dichaud, in Serra da Bica ad Cascadura : Glaziou n. 15490; prov. Saó 
Paulo prope Santos in ripa umbrosa amnis Buturoca ad terram : 
Mosén n. 3706 (fide cl. Lindman). — Floret et fructificat Novembri- 
Aprili. (V. v. in hort. Leod., Vratisl. ; v. s. in herb. Berol., Drake., 
Kew., Leod. et Warming.) 


9. N. rubens (Mez in Fl. bras. 220); foliis spinulis minutissimis 
densiuscule serrulatis, subtus omnino pulcherrime purpureo-sangui- 
neis; inflorescentia scapo foliorum intimorum vaginis vestito elata ; 
bracteolis florigeris integerrimis; floribus certe 35 mm. vel ultra 
longis; sepalis glabris, apice acutis nec mucronulatis. 

Folia pauca laxiuseule rosulata, basi in vaginam manifestam, an- 
guste ovalem, dorso purpureo-sanguineam lepidibusque perpaucis 
brunnescentibus conspersam dilatata, chartaceo-coriacea, margine 
spinulis haud ultra 0,5 mm. longis, virentibus, conspicue sursum 
hamulosis prædita, super vaginam perlonge manifesteque angustata, 
apice peracuta et in mucronem filiformem tenuissimumque, rectum 
desinentia, subensiformia, + 0,7 m. longa, 23 mm. lata, supra læte 
viridia subtus omnino pulcherrime purpureo-sanguinea, utrinque gla- 
brata. Inflorescentia scapo manifesto, glabro, foliorum intimorum 
vaginis tubulose induto elata, subpauciflora; bracteis primariis sicut 
foliolis involuerantibus pulcherrime rubris, latissime ovatis, subpa- 
tentibus ve] superioribus suberectis, apicem versus perlonge subacu- 


minatim angustatis demumque fere filiformiter desinentibus, margine | 


conspicue serrulato-spinulosis, subglabris vel dissite solum lepidotis ; 


bracteolis florigeris tenuissimis membranaceis, latissime ovali-ovatis, 


brevissime subrotundato-acutis minuteque mucronulatis, subglabris, 
*epala ad 1/3 longit. saltem zequantibus. Flores subfructiferi solum 
cogniti ; sepalis basi ad 5 mm. in tubum connatis, lobis + 13 mm. 
longis, subovalibus, subsymmetricis, haud carinatis. Petala cum sta- 
minibus styloque ignola. Ovarium plano-compressum subbialatum, 
ovatum, apice haud constrictum, basi breviter contractum, += 8 mm. 
longum; tubo epigyno conspicuo, late infundibuliformi ; placentis 
Interno loculorum angulo prope apicem affixis; ovulis apice obtusis. 
Bacca ex ovario fere immutato sepalisque coronato formata, crasse 
&loboso-ellipsoidea, paullo solum bialata, ad 8 mm. diam. metiens; 


18 5t MONOCOTYLEDONEAE. NIDULARIUM, - 


seminibus + 2 mm. longis, fusiformibus paulloque incurvis, fusco- 
brunneis, utroque polo badio-maculatis. 
Brasilia orientalis, prov. Rio de Janeiro in Serra do Picü saxico- 
lum : Glaziou n. 13248. — Fructificat Octobri. (V. s. in herb. Berol., 
UE ^. Kew., Paris.) 
10. N. Ferdinando-Coburgi (Wawra in Oester. bot. Zeit. 1880, 
112) ; foliis spinulis minulis densiuscule præditis, utrinque viri- | 
dibus; inflorescentia scapo manifesto, foliorum intimorum vaginis i 
induto elata; bracteolis florigeris integerrimis ; floribus ad 48 mm. | 
longis; sepalis glabris, apice breviter acutis nec mucronatis; petalis 
UR. violaceis. — Wawra in Bull. Fédér. Soc. hort. belg. 1880, p. 54 et 
ISSN it. Sax.-Cob. p. 138, t. 20 et t. 36. f. Cet in Gartenfl. 1884, p. 190; 
: Lindm. Oefvers. Ak. Holm. 1890, p. 341; Mez in Fl. bras. p. 221. 
— Karatas Ferdinando-Coburgi Bak. Brom. p. 6. 

Folia 15-20 dense rosulata, basi in vaginam permanifestam, optime 
ovalem, livido-pallidam paulloque rubentem, prsesertim dorso verru- 
culis minutissimis, lepidotis consitam dilatata, sicca membranacea, 
super vaginam manifestissime. longeque angustata ensiformia, apice 
ita breviter subrotundateque acuta demumque in mucronem tenuiter fili- 

formem, haud pungentem desinentia, margine spinulis nonnullis usque 

ad 1 mm. lengis, virentibus, conspicue sursum hamulosis prædita, 

=+ 0,4 m. longa, 30 mm. lata, subglabra, supra saturatius subtus 
e uh pallidius viridia. Inflorescentia scapo breviusculo sed tamen mani- 
festo, vaginis inferioribus perlate ovatis subacuminatisque, apicem 
versus distincte serrulatis, pallide roseis et tum sub inflorescentia 
coma foliorum permulto majorum latiorumque, pulcherrime cocci- 
neorum, flores longe superantium, margine grossiuscule spinulo- 
sorum, +Œ 0,1 m. longorum, e basi latissima caudato-acuminatorum 
predito elata, subpauciflora ; bracteis primariis foliolis summis scå- 
palibus omnino æqualibus; bracteolis florigeris ovato-vel oblongo- 
lanceolatis, lepidoto-punctulatis, 10-15 mm. longis. Flores sepalis 
saturate purpureis, basi ad 4 mm. connatis, lobis + 23 mm. longis, 
: subelliptico-lanceolatis, fere symmetricis vel minute solum asymme- 
x tricis. Petala tubo albo excepto violacea vel cærula, + 45 mm. longa, 
altissime connata. Stamina petalis permanifeste breviora; filamentis 
brevissime tantum liberis, complanato-linearibus; antheris + 6 mm. 
longis, ovali-fusiformibus, utrinque attenuatis demumque obtu- 
siusculis, infra medium dorsifixis. Ovarium glaberrimum, vix 
triangulare, tenuiter obovoideum, apice paullo solum constric- 
tum; tubo epigyno nullo; placentis interno loculorum angulo me- 


uM telnet © ga Tara 2 


 MDULARIUM. © BROMELIACEAE (AUCTORE C, MEZ). 97 


dium inter apicemque affixis; ovulis apice obtusis. Baccam non 
vidi. 

Brasilia orientalis, prov. Rio de Janeiro in silvis primævis et solo 
et arboribus innata, prope Petropolin : Wawra II, n. 101, Glaziou 
n. 11693 (var. floribus albis), prope Theresopolin : Wawra II, n. 370. 
— Floret Majo. (V. s. in herb. Berol., Kew., Leod., Paris., Vindob. 
et Warming.) 


11. N. Antoineanum (Wawra in Oest. bot. Zeit. 1886, 113) ; 
foliis margine spinulis minutis + dense serrulatis, utrinque viridi- 
bus; inflorescentia scapo manifesto, foliorum intimorum vaginis 
tubulose induto elata; bracteolis florigeris integerrimis; floribus ad 
33 mm. longis ; sepalis glabris, apice acutis et brevissime spinulosis; 
petalis cyaneis. — Wawra in Bull. Fédér. Soc, hortic. belg. 1880, 
p- 55, It. Sax-Cob. p. 139, t. 21 et 35, f. € (incl. var. angustifolia 
ll. cc., omnino identica, exclus. synon. Till. bracteatæ Vell.); Mez 
in Fl.bras.p. 222, — Karatas Antoineana Bak. Brom. p. 6 (exclus. 
cit. specim. Burchell., Lhotzky., Glaziov. n. 15488). 

Folia + 20 dense rosulata, basi in vaginam manifestissimam, per- 
elongate subovalem vel paullo subobovatam, presertim dorso basique 
parce brunneo-lepidotam, rubenti-pallidam dilatata, chartaceo-coria- 
cea, margine spinulis haud ultra 0,5 mm. longis, viridibus, sursum 
hamulosis predita, super vaginam paullo perlongeque angustata, 
apice breviter subrotundateque acuta et in mucronem filiformem, 
haud pungentem producta, anguste lineari-ensiformia, + 0,2 m. 
longa, 18 mm. lata, utrinque viridia glabraque vel subtus perparce 
dissiteque lepidota. Inflorescentia scapo perconspicuo, apice foliorum 
pulcherrime sanguineorum, late subtriangulorum, peracutorum, 
margine grosse serrato-spinul infl tiam subduplo super- 
antium, glabrorum coma prædito, glabro elata, subpauciflora; brac- 
teis. primariis omnino foliolis summis scapalibus æqualibus; brac- 
teolis florigeris ovarium triente excedentibus oblongis, teneribus 
hyalinisque, subglabris. Flores sepalis saturate purpureis, basi ad 

mm. certe connatis, lobis 8 mm. longis, ovato-linearibus, subsym- 
métricis. Petala tubo albo dilute vel saturatius cyanea, 25 mm. 
longa, altissime connata. Stamina petalis permanifeste breviora ; fila- 
mentis brevissime tantum liberis, complanato-linearibus ; antheris. 
albidis, lilamentorum parte libero longioribus, sublinearibus, basi 


obtusiusculis, a 
+ 6 


mm. longis, medio dorsifixis. Ovarium ovoideo-clavatum, nw 
gulare, glaberrimum, + 8. mm. longum; tubo epigyno infudibuli- 


Surres au Prodromus. — IX. 


pice breviter acutis impositeque dente manifesto auctis, 


$ 


$ 
x 


* 


? 


98 MONOCOTYLEDONEAE. NIDÜLARIUM. ' 


formi, manifesto; placentis interno loculorum angulo circa medium 
affixis ; ovulis apice obtusis. Bacca ignota. 

Brasilia orientalis, prov. de Rio de Janeiro in silvis prope There- 
sopolin : Wawra lI, n. 321^, 321^, in Serra do Picü : Glaziou n. 13247. 
— Floret Octobri. (V. s. in herb. Berol., Kew., Vindob. et Warming.) 


12. N. Scheremetiewii (Regel, Ind. sem. h. Petrop. 1857, 28 et 
1860, 32); folis margine spinulis conspicuis serrulatis, utrinque 
viridibus; inflorescentia scapo foliorum intimorum vaginis indulo 
elata; braeteolis florigeris integerrimis; floribus ad 55 mm. longis: 
sepalis glabris, apice peracutis et in mucronem manifestum produc- 
tis; petalis cæruleis. — Bot. Zeitg. 1857, p. 714; Gartenfl. 1858, 
p. 137, t. 224; Morr. in Belg. hort. 4860, p. 245; Lem. in Rev. 
hort. 1875, p. 230; Wittm. in Engl. et Prantl, Nat. Planzenfam. Il, 4, 
p. 44 et in Engl. Jahrh. XIII, Beibl. 29, p. 10; Lindm. in Oefvers. Akad. 
Holm. 1890, p. 541; Mez in Fl. bras. p. 223, t. 55. — Karatas 
Scheremetiewii Ant. Phyto-Iconogr. Brom. p. 46, t. 27; Bak. Brom. 

. 6. — Caraguata serrata hort. ap. Ant. l. c. (non Schult. fil.) 

Folia 10-13 perdense rosulata, basi in vaginam latissime ovalem. 
infime lepidibus paucis, brunnescentibus, punctulatim immersis COn- 
sitam, viridem dilatata, chartacea, margine spinulis pro generis ritu 
conspicuis, ad 4 mm. longis, subæqualibus, virentibus, sursurn versis 
vel sursum curvulis armata, super vaginam perlonge manifesteque 
angustata, apicem versus longe acuta demum in acumen filiforme 


. producta, anguste lineari-ensiformia, + 0,4 m. longa, 17 mm. lata, 


subglabra vel subtus solum perparce lepidota, læte viridia. Inflores- 
centia scapo paullo elongato, infra inflorescentiam foliorum optime 
sanguineorum, subtriangularium, lepidotorum coma densa flores 
longe superante, per anthesim —- deflexa aucto stipitata, subpauci- 
flora; bracteis primariis omnino foliolis scapi supremis æqualibus; 
bracteolis florigeris hyalino- membranaceis, subtriangulo - ovatis, 
acutis, subglabris, sepala dimidio æquantibus. Flores sepalis viren- 
tibus, basi ad 5 mm. connatis, lobis + 17 mm. longis, fere omnino 
symmetricis, apice in mucronem manifestum, subatrum, pungentem 
desinentibus. Petala tubo marginibusque alba ceterum pulcherrime 
saturateque (vel nonnumquam margine quoque) cærulea, peralte 
connata. Stamina petalis manifeste breviora tuboque peralte inserta : 
filamentis paullo complanatis ; antheris anguste linearibus, apice per” 
aculis, medio dorsifixis, 7-8 mm. longis. Ovarium virenti-albidum, 
glaberrimum, triangulare, apice minute solum constrictum, + 8 mm. 
longum, 4 mm. diam. metiens; tubo epigyno manifesto, anguste 


T 


NIDULARIUM. . BROMELIACEAE (AUCTORE C. MEZ). 99 


infundibuliformi; placentis interno loculorum angulo paullo super 
medium affixis; ovulis apice obtusis. Fructus mihi ignotus. | 

Brasilia orientalis, prov. Rio de Janeiro loco non indicato : Lotzky, 
Gaudichaud n. 367, Riedel; prov. Santa Catharina prope Joinville : 
Schenck n. 1205; prov. Saó Paulo inter Santos et Saó Bento : Bur- 
chell n. 3314 (e. p.). — Floret Octobri, Novembri. (V. v. in hort. Berol., 
Kew., Leod., Lugd.-Bat., v. s. in herb. Bruxell., Mus. Brit., Drake., 
Kew., Leod., Paris., Petrop., Schenck. et Vindob.) 


13. N. neglectum ; foliis margine spinulis, conspicuis distanter 
serruiatis, utrinque viridibus; inflorescentia scapo foliorum intimo- 
rum vaginis involuto elata; bracteolis florigeris integerrimis, sepala 
fere æquantibus ; floribus ad 45 mm. longis; sepalis glabris apice 
longe peracutis; petalis albis. — N. neglectum hort. Makoy. ap. Bak. 
Brom. p. 6. — Karatas neglecta Bak. l. c. (exclus. syn. N. Makoyani). 

Folia 15-20 laxe rosulata, basi in vaginam magnam, late ovato- 
ovalem, dorso glabram intus lepidibus minutis peradpressisque um- 
brinis punetulatam dilatata, super vaginam permanifeste angustata 
ensiformia, omnia decurvata, apice acuta et in acumen breve subfili- 
forme producta, margine spinulis 0,5-1 mm. longis, sursum hamu- 


losis predita, utrinque subglabra dorso nitida. Inflorescentia scapo 


manifesto, apice foliola 3-3 recurvata, non nisi a 3/4 longit. optime 
sanguineo-miniata gerente stipitata + alte elata ; bracteis florigeris 
late ellipticis apiceque breviter imposite acuminatis. Flores nondum 
satis evoluti solum mihi cogniti cum fructu ignoti. 


Patria absque :dubio. Brasilia australis. (V. v. in hort. Leod., 


Vralis].) 


14. N. bracteatum (Mez in Fl. bras. 224); foliis margine spinu- 
lis parvis perdense serrulato-denticulatis, viridibus; inflorescentia 
SCapo manifesto, nudo, 1-foliolato elata; bracteolis florigeris in- 


tegerrimis; floribus ad 28 mm. longis; sepalis glabris, peracutis 
et in spinulam minutissimam  desinentibus; petalis albidis. — 


Tillandsia bracteata Vell. Fl. Flum. III, t. 196 et in Arch. Mus. 
Nac. Rio V, p, 495. — Hohenbergia bracteata Beer, Brom. p. 73. 
— N. Antoineanum Wawra, It. Sax.-Cob. p. 139 (quoad syn. 


Velloz,) — Aechmea fasciata Bak. Brom. p. 58 (quoad syn. Velloz.). . 4 
— Tillandsia terminalis Vell. FL Flum. HI, t. 143 et in Arch. Mus. — 

p. 129. — Hohenbergia terminalis Beer, l. c. — H 
billbergioides R. et S. Syst, VII, p. 1253. — Aechmea billber- - 
&loides Bak; 1. c. p. 38. — Canistrum purpureum Wittm. in Engl. - 


Nac. Rio X. 


LI 


100 ^  MONOCOTYLEDONEAE. NIDULARIUM. 


Jahrb. 1891, Beibl. 29, p. 44 (non Ed. Morr.). — N. Innocenti 
Wittm. l. c. p. 2 (quoad Schimper n. 80, non Lem.). — N. pauci- 
florum Lindm. in Svensk. Akad. Handl. XXIV, n. 8, p. 17 t. 4, 
fig. 8-18. 

Folia nune pauca nunc multa dense rosulata, basi in vaginam ova- 
lem vel paullo subobovatam, utrinque sed præsertim dorso basinque 
versus lepidibus brunneis densiuscule obsitam dilatata, chartaceo- 
coriacea, margine spinulis vix 0,5 mm. longis, viridibus vel apice 
paullo brunnescentibus, sursum hamulosis dense pr:edita, super 
vaginam perlonge conspicueque angustata, apice sensim acuta 
demum in spinulam angustissimam, pungentem desinentia, ensiformi- 
linearia, + 0,2 m. longa, 33 mm. lata, utrinque glabrata sicca sub 


lente minutissime prominulo-punctulata. Inflorescentia scapo altius- 


eulo foliisque sæpius paullo solum breviore, glabro, foliolo unico 
ovato perlongeque acuto super medium inserto excepto non nisi 
apice involucri coma aucto elata subpauciflora ; ramulis brevissimis 
quidem sed tamen conspicuis; bracteis primariis omnino involucri 
foliolis æqualibus nunc rubris nunc roseis demum virentibus (ex cl. 
Glaziou), latissime 'ovatis, perlonge subtriangulo-acutis apice haud 
mucronulatis, margine perdense spinulis viridibus, sursum hamulosis 
serrulatis, præsertim dorso apicemque versus + brunneo-lepidotis, 
per anthesin sæpissime decurvo-patentibus ; bracteolis florigeris 
coriaceo-membranaceis, late ovatis, brevissime acutis, apice minule 
spinulosis, glabriuseulis, sepala vix ad 1/2 longit. æquantibus. Flores 
sépalis basi ad 4 mm. tubulose connatis, lobis + 9 mm. longis, 
anguste subovatis, perasymmetricis, valde carinatis. Petala alba 
colore roseo vel cærulenti admixto {ex cl. Glaziou), + 21 mm. longa; 
peralte connata. Stamina petalis paullum breviora; filamentis in 
summo corollæ tubo affixis brevissimis, paullum complanatis ; antheris 
vix 4 mm. longis, angustissime subovatis, basi rotundatis apice 
peracutis, prope medium dorsifixis. Ovarium glaberrimum, triangu- 
lare ad 5 mm. vel aliquid ultra longum, 3-4 mm. diam. metiens, apice 
haud constrictum; tubo epigyno brevissimo, infundibuliformi ; pla- 
centis interno loculorum angulo medium inter apicemque affixis; 
ovulis apice truncatis. Bacca obovoidea, 8 mm. longa, sepalis persis- 
tentibus eoronata ; seminibus curvato-clavatis. 

Brasilia, prov. Rio de Janeiro in Serra do Ariró : Glaziou n. 2734, 
in Serra da Bica ad Cascadura : n. 15488, prope Petropolin : n. 16441; 
prov. Bahia prope Almada in Ilheos vicinitate : Martius ; prov. Santa 
Catharina ad Joinville : Schenck n. 1221 et ad Blumenau : Schimper 
n. 80; prov. Saó Paulo inter Saó Bento et Santos : Burchell n. 3360, 


3 
z 
P 


e a or. UETS nn TE COR MCCC CREER EC 


MIDULARIUM . ' . BROMELIACEAE (AUCTORE C. MEZ). 101 


prope Santos ad Sorocaba : Mosén n. 3253. — Floret Octobri-Janua- 
rio, Aprili-Junio. (V. s. in herb. Berol., Brux., Kew., Monac., Paris., 
Schenck., Warming.) 


B. — SuspGENUS CAN SIS, Mez in Fl. bras. 214. 


Inflorescentia e ramulis conspicuis, flores apice subumbellatos 
gerentibus composita ; sepala puberulo-tomentella. 


15. N. Burchelli; foliis margine spinulis minutis præditis, 
utrinque viridibus; inflorescentia foliorum centro immersa nidu- 
lante, e ramulis conspicuis, apice flores subumbellatos gerentibus 
composita; bracteolis. florigeris dense serrulatis; floribus ad 23 mm. 
longis ; sepalis puberulo-tomentellis, acutis; petalorum lobis paten- 
tibus. — Aechmea Burchelli Bak. in Journ. Bot. 1879, p. 233 et Bro- 
mel. p. 59; Benth. et Hook. Gen. III, f. 664; Mez in Fl. bras. 
p.351. — Bromelia aurantiaca Burch. ap. Benth. 1l. c. — Cryptanthus 
emergens Lindm. in Svensk. Ak. Handl. XXIV, n. 8, p. 19 t. II, 
fig. 1-12. — N. emergens Mezin Fl. bras. p. 621. — N. pubisepalum 
Mez l. c. p. 246. 

Floriferum ad 0,3 m. vel paullo ultra altum. Folia subpauca basi in 
vaginam latissime ovalem vel suborbicularem, utrinque præsertim 
basi perdense lepidibus brunneis, punctulatim immersis obtectam 
"uperne glabrescentem dilatata, margine spinulis minutis (vix 0,5 mm. 
longis), sursum spectantibus, viridibus densius laxiusve subserrata 
apicem versus sæpius subinermia, super vaginam manifeste perlon- 
Seque angustata optime ensiformia, apicem versus persensim acuta 
demum in acumen filiforme, debile desinentia, + 0,4 m. longa, usque 


ad 45 mm, lata, utrinque + glabrata vel lepidibus peradpressis - 


conspersa. Inflorescentia foliorum rosulæ immersa caule brevissimo, 
dense ferrugineo-tomentello, vaginis membranaceis, subovalis apice 
longe acuminatis, + undulato-crispatis, margine lacinioso-serrulatis, 
sensim in bracteas primarias transeuntibus sed involucrum sub 
inflorescentia manifestum vix formantibus, presertim dorso dissile 
lepidoto-tomentellis induto stipitata, e ramulis compluribus (+ 5) 
subelongatis, brunneo-tomentellis, paullo compressis, apice florum 


sessilium 9.5 umbellulam bracteolis florigeris involucratam geren- 


: 75 Composita, solemniter capitiformis globosa, usque ad 50 mc 
am, metiens; axibus omnibus conspicue forruginen- tones ie 


re primariis vaginis scapalibus omnino æqualibus ; pis e 
?rigeris eadem forma sed multo minoribus, apice solemniter recur- 


102 : MONOCOTYLEDONEAE. CANISTRUM. 


vis, sepala dimidio æquantibus, præsertim dorso +Œ tomentellis, mar- 
gine dense serrulatis, ut videtur pallide viridibus. Sepala perdense 
et usque ad apicem ferrugineo-puberula, basi ad 2 mm. in tubum 
connata, lobis + 40 mm. longis explanatis late lineari-subovalibus, 
apice aculis et in mucronem minutum productis, subsymmetricis, 
haud carinatis. Petala 3- 18 mm. longa, basi brevissime tantum 
(1-2 mm.) connata. Filamenta brevissima infra mediam laciniarum 
partem inserta ; antheræ in fauce corollæ occultæ, utrinque rotun- 
dat», filamentis æquilongæ. Ovarium dense ferrugineo-tomentellum, 
subleres, ellipsoideum, utrinque constrictum, + 7 mm. longum; 
tubo epigyno brevi sed tamen manifesto ; placentis interno loculorum 
angulo apice affixis; ovulis apice obtusis. Bacca calyce persistente 
computato 18 mm. longa; seminibus tenuiter curvato-clavatis, paullo 
ultra 2 mm. longis. 

Brasilia, prov. Saó Paulo inter Santos et Saó Bento : Burchell 
n. 3314 (e. p.), prope Santos in ripa amnis Buturoca et in silvis ad 
arbores : Mosén n. 2979, prope Cubataó ad Rio das Pedras : Burchell 
n. 3487. — Floret Octobri-Dezembri. (V. s. in herb. Haun., Kew.) 

Obs, — Jam. in « Flora Brasiliensi » 1. c. Aechmeam Burchelli Bak., 
nondum visam vix generi suo attributam esse suspicatus sum. Est 
vero absque dubio eadem ae Cryptanthus emergens cli. Lindman, qui 
infeliciter de Bromeliaceis Regnellianis prius scripsit quam AWidularü 
pubisepali nomen proclio prodierit. Inde in addendis nomen in JVidu- 
larium emergens mutare coactus fui. | 


Species omnino obscura. 


N. e:ruleum Lem. in Ill. hort. 1860, sub t. 245. 


IX. — CANISTRUM, Morren in Belg. hortic. 1873, p. 251; — 
Wittm. in Engl. et Prantl. Nat. Pflanzenfam. Il, 4, p. 49; — Mez 
in Fl. bras. p. 247. — Wittrockia Lindm. in Svensk. Ak. Handl. 
XXIV n. 8, p. 20. — Mosénia Lindm. Ibid. p. 27. — Aechmez sect. 
Bak. in Trim. Journ. Bot. 1879, p. 4 et 23 et Brom. p. 68; — 
Benth. et Hook. Gen, IIT, p. 664. 


Flores hermaphroditi. Sepala sæpissime basin usque libera raro 
breviter tubulose connata, stricte erecta petalisque adpressa, sinis- 
trorsum convoluta, latere dextro, tecto in alam permanifestam, coria- 
ceam vel submembranaceam dilatata, glabra vel saepissime omnino 


vel prope basin tantum lanugine denso brunneo cohærente et ægre - | 


detergibili obtecta. Petala in æstivatione dextrorsum convoluta, nunc 


CANISTRÜM. BROMELIACEAE (AUCTORE C. MEZ). 103 


solemniter basin usque libera nunc rarius Æ alte in tubum connata, 
sub anthesin apice vix patentia minuteque solum aperta genitaliaque 
includentia, prope basin vel altius ligulis binis margine profunde 
Sæpiusque subplumoso-incisis et nonnunquam callis binis lateralibus 
marginem duplicantibus aucta. Stamina 6 sub anthesin inclusa ; fila- 
mentis nunc (in formis gamopetalis) omnibus tubo petalorum Æ alte 
connatis, nunc exterioribus liberis interioribus 3 petalis oppositis his 
alte connatis, nunc omnibus basin usque liberis, filiformibus sæpius- 
que paullo compressis ; antheris prope medium dorsifixis, sublinea- 
ribus, sepissime perangustis apiceque valde acutis ; pollinis granulis 
poris nunc binis polaribus nunc permultis dissitis auctis retique 
=Œ laxo vel densiusculo ornatis, sed specierum plurrimum nondum 
mihi visis. Tubus epigynus plerumque maximus infundibuliformis vel 
rarissime parvus. Ovarium solemniter inferum, glabrum vel lanugine 
denso ferrugineo tectum, plerumque triangulare vel valde compres- 
sum anceps, 3-loculare; stylo filiformi, tereti vel subtereli, basin 
versus haud vel minute solum incrassato, stamina æquante vel minute 
superante; stigmatis lobis + dilatatis sæpissime late linearibus, sub 
anthesin spiraliter convolutis capitulum parvum sepius subcylindri- 
cum formantibus, nunc altero margine solum nunc utroque papil- 
losis ; placentis interno loculorum angulo varie affixis ; ovulis quoque 
in loculo multis vel submultis, dense subglomeratis, apice obtusis vel 
rarissime breviter caudatis. Bacca subexsueea, ex ovario vix mutato 
paullo solum aucto, sepalis persistentibus coronato formata. Semina 
2, in specie unica solum mihi visa perlonge tenuiterque fusiformia, 
fusco-brunnea. : 

Herbæ haplobioticæ, epiphytæ vel terrestres, generi præcedenti 
habitu valde affines. Folia perdense rosulata, basi in vaginam opti- 
mam, late ovalem, intus nunquam villosam vero lepidibus sepissime 
brunneis vel badiis, adpressis obtectam dilatata, angustius latiusve 
linearia vel rarius super vaginam conspicue angustata ensiformia, 
apice brevius longiusve acuta, margine spinulosa, viridia vel raro 
YMoso-violascentia, praesertim subtus sæpissime + dense adpresse 
lepidota, nunquam vittis lepidotis aucta, Inflorescentia cyathidium, 
— aut perabbreviato Vidularii more et tum floribus e bractearum 
P'imariarum longiuseule foliaceo-evolutarum axillis emergentibus 


"um summorum cinctis, semper quamvis contracte perabbreviateque . 


( 


obtusa. Flores breviter pedicellati vel subsessiles, plerumque virentes - 


8 LATAS AUNT * . - . 
peciei unicæ aurantiaci, unicæ cærulescentes. 


a : : ; : 
ut elongatiore floribus compacte compressis coma foliolorum scapa- 


et nonnunquam obscure) composita panniculata, corymbosa apiceque — 


B 


104 MONOCOTYLEDONEAE. f CANISTRUM. - ^ - 
Species omnes Brasiliæ orientalis — € incole unica excepta 
Hylaeensi. 
CLAVIS SPECIERUM. 


A. Petala — alte connata. 


Subgenus Wittrockia. 


1. Petala apice rotundata. Brasil. sept. : 
1. €. Amazonicum. 
: 2. Petala apice manifeste acuta. Brasil. austro-orient. : 
2. €. superbum. 


B. Petala solemniter basin usque libera. Brasil. austr. vel orient. 
Subgenus E'ucanistrum, 
a. Petala apice in acumen pungens desinentia : 
3. C. aurantiacum. 


b. Petala omnino inermia. 
1. Foliola inflorescentiam cingentia quam maxime recurva; 


NET 


I. Scapus floriger cum inflorescentia nullo modo tomentosa. . 3 
| 


lion inflorescentiam cingentia recta vel paullo solum 
curvata; petala cærulescentia : 
5. €. cyathiforme. 
Il. Scapus floriger, bracteolæ sepalaque lanugine brunneo, com- 
pacto, densissimo obtecta. 
a. Bracteolæ florigeræ apice obtuso. 
T ; 1. Foliola inflorescentiam cingentia viridia ; flores infra 25 mm- 
longi : 
6. €. viride. 
2. Foliola inflorescentiam cingentia pulchre rosea; flores 
30 mm. vel ultra longi : 2 
. €. roseum. : 
3. Foliola inflorescentiam cingentia brunnescenti-viridia ; cete- 
rum ignota : 
8. C. fuscum. 
b. Bracteolæ florigeræ apice acuta. 
1. Foliala inflorescentiam cingentia uineam 
9. €. Lindeni. 


| CANISTRUM. BROMELIACEAE (AUCTORE C. MEZ). 105 


(2. Foliola inflorescentiam cingentia brunnescenti-viridia ; cete- 
rum ignota : 
8. €. fuscum. 


A. — SUBGENUS WITTROCKIA. 


Petala basi + alte connata. 


1. €. Amazonicum (Mez in. Fl. bras. 249) ; inflorescentia Vidu- 
larii more bracteis primariis valde foliaceo-evolutis interrupta, haud 
lanuginosa ; bracteolis florigeris sublinearibus; floribus = 45 mm. 
longis ; sepalis glabris, liberis ; petalis basi breviter tubulose conna- 
lis, apice obtusis, virentibus. — Nidularium Amazonicum Linden et 
André in Cat. Linden. 1873, p. 11 ; Lindm. in Oefvers. Ak. Holm. 
1890, p. 544. — Karatas Amazonica Bak. in Gard. Chron. 1886, I, 
p. 815, et Brom. p. 5. : 

Folia 15-20 dense rosulata, basi in vaginam optime ovalem præ 
serlim basin versus lepidibus intus ferrugineis exteriore latere pallidis 
conspersam dilatata, submembranacea vel chartacea, margine spi- 
nulis minutissimis perdense quasi fimbriatim serrulata, super vaginam 
manifeste angustata, apicem versus longe acuta et in acumen demum 
filiforme producta, ensiformia, + 0,3 m. longa, 45 mm. lata, exteriora 
lepidibus perpaucis pallidis conspersa vel supra glabrata brunnes- 
centi-viridia, dorso æqualiter fuscobrunnea colore violaceo admixto. 
Inflorescentia scapo brevissimo, foliolis ovato-subtriangularibus, CO- 
lore vix mutatis, inflorescentiam longe superantibus prædito, glabro 
Slipitata nidulans, basi certe e ramulis pluribus subabortivis et in 

ores paucos e bractearum primariarum axillis emergentes, trans- 
. Versaliter quasi fasciculatos, distichos mutatis composita; bracteis 
primariis omnino vagi lib i æqualibus; bracteolis 


florigeris hÿblino:membranaceis! dobylábris; ovaria superantibus. Se- 
pala basi albido-virentia superne dorso purpureo-brunnescentia, 
liber a, 20 mm. longa, apice peracuta nec mucronata, perasymme- 
trica, Petala + 31 mm. longa, basi ad 4/3 in tubum lacteum connata, 
lobis virentibus, erectis, cucullato-concavis; in 1/5 altit. ligulis binis 
in lacinia vermiformia fissis aucta. Stamina filamentis ser. I. petalis 
usque ad tubi apicem, ser. II. fere omnino connatis; antheris albidis, . 
Sublinearibus, apice longe acutis, medio dorsifixis; polline biporato- 

Ovarium subglobosum, triangulare, + 7 mm. longum, apice mani- 
feste constrictum; tubo epigyno conspicuo; placentis interno loculo- 

rum angulo medium inter apicemque affixis; ovulis apice obtusis. 


106 MONOCOTYLEDONEAE. CANISTRUM . 


Bacca alba, subglobosa, 3- 10 mm. diam. metiens; seminibus valde 
incurvis, + 2 mm. longis, utrinque peracutis, fusco-brunneis, minu- 
lissime verruculosis. 

Brasilia sept., prov. Pará, unde Linden in caldaria introduxit. 
(V. v. in hort. Berol. et Vratisl., v. s. in herb. Leod., Mez., Vratisl.) 


2. €. superbum (Mez in Fl. bras. 620); inflorescentia e ramulis 
perabbreviatis quidem sed tamen conspicuis, flores subumbellatos 
apice gerentibus composita, fusco-tomentosa; bracleolis florigeris 
subacuminato-acutis et in spinulam pungentem transeuntibus; flori- 
bus fere 60 mm. longis; sepalis lana fusca detergibili dorso obtectis, 
ad 4 mm. in tubum connatis ; petalis tubulose connatis, apice 
acutis. — Wittrockia superba Lindm. in Svensk. Ak, Handl. XXIV 
n. 8, p. 20, t. II, fig. 13-21. — Nidularium Wawreanum Mez in Fl. 
bras. p. 245. — N. Karatas Wawra (nec Lem.) in Oest. bot. Zeit. 
1880, p. 70 et in Bull. Fédér. Soc. hort. belg. 1880, p. 49 et It. Sax.- 
Cob. p. 135. 

Folia multa dense rosulata, basi in vaginam maximam, suborbicu- 
larem vel latissime subobovatam, medio utrinque densissime lepidibus 
badiis obtectam ibique subatram dilatata, rigida, margine spinis 
maximis, infimis usque ad 5 mm. longis, brunneo-badiis perdense 
armata, super vaginam sensu strictiore haud angustata sed (familiæ 
formå aliquid anomalà) primum late (ad 45 mm.) linearia tum in 3/4 
longit. sensim dilatata peranguste subovalia demum apice brevius- 
cule acuta et in spinam validam, pungentem, badiam transeuntia, 
3- 1 m. longa, in 4/5 longit. ad 70 mm. lata, viridia apice purpuras- 
centia, Inflorescentia scapo brevissimo, foliolis paucis inferioribus 
abbreviatis summis maximis inflorescentiamque basi cingentibus sub- 
æquantibusque, cruentis, perlate ovatis, integerrimis, rigidiuseulis, 
apice acutis et in spinam latam, valide pungentem, subatram desinen- 
tibus induto stipitata, profunde nidulans, æ -flora ; ramulis 30-40 mm. 
longis; bracteis primariis foliolis inflorescentiam cingentibus æqua- 
libus; bracteolis florigeris basi teneribus apicem versus incrassatis, 
ovato-lanceolatis, subacuminato-acutis, integerrimis, sepala minutis- 
sime superantibus. Sepala ad 31 mm. longa, apicem versus sensim 
acuta et in spinulam lenuem, pungentem, brunneam producta, valde 
asymmetrica. Petala (mihi non visà, ex el. Lindman) ad 5-6 mm. à basi 
connata, tota ad 22 mm. longa sepalis breviora, lobis ex cl. Wawra 
cyaneis, per anthesin patentibus (id quod flores a cl. Lindman des- 


criptos nondum satis evolutos fuisse demonstrat). Stamina filaments . 
brevissimis summo coroll: tubo insertis ; antheris albidis, medio dor- 


" 


s | 
CANISTRUM. BROMELIACEAE (AUCTORE C. MEZ). 107 


sifixis, linearibus, basi rotundatis apice acuminatis. Ovarium 15-20 mm. 

longum, tenuiter clavatum quam maxime subalato-triangulare, gla- 
brum; tubo epigyno maximo, infundibuliformi; placentis interno 
loculorum angulo prope medium affixis; ovulis exappendiculatis. 
Fructus ignotus. 

Brasilia, prov. Rio de Janeiro in Pico da Tijucá : Wawra II, n. 233, 
Glaziou n. 13254; in prov. Sad Paulo ad Sad Vincente inter saxa pro- 
montorii dieti Ponta de Taipü : Mosén n. 3704; in prov. Sta. Catha- 
rina ad Blumenau : F. Müller. — Floret Aprili. (V. s. in herb. Berol., 
Kew. Paris. et Vindob.) 


B. — SusGenus EUCANISTRUM, Mez (in Fl. bras. 249). 


Petala solemniter basin usque libera. 


3. €. aurantiacum (Ed. Morr. in Belg. hort. 1873, 257, t. 45); 


infloreseentia basi tantum ramulos paucos brevissimos, glabros, 
apice flores subumbellatos gerentes procreante, glabra; bracteolis 
florigeris subovato-lanceolatis, peracutis et in spinam pungentem de- 
sinentibus; floribus ad 35 mm. longis ; sepalis glabris, liberis; petalis 
liberis, apice spinam permanifestam gerentibus, indigotinis. — Mez in 
+ bras. p. 250. — Æchmea aurantiaca Bak. in Journ. Bot. 1879, 
P. 235 et Brom. p. 68. — Cryptanthus clavatus (Brongn. in herb. 
Paris. mss.) hort. ap. Morr.1. c. p. 238. ; 
Folia + 20 perdense rosulata, basi in vaginam late ovalem, utrin- 
que lepidibus ferrugineis densiuscule consitam dilatata, rigidiuscula, 
margine spinis conspicuis (ad 3 mm. longis) angustissimis, rectis, ad- 
Scendentibus vel superioribus minutis sursum curvulis densiuscule 
armata, super vaginam haud vel vix angustata, apice manifeste dern 
et in acuminulum herbaceum, filiformem  transeuntia, linearia, 
+ 0,5 m. longa, 33 mm. lata, utrinque adulta 3- glabrata juniora dis- 
site lepidota. Inflorescentia scapo crassiusculo, glabro, vaginis per- 
multis pallide viridibus, late subovatis, apice acutis, integerrimis, 


Orso presertim nitidis, sub lente dense ferrugineo-lepidotis dense - 


imbricatim induto elata, involucro foliorum | virenti-pallidorum vel 


interiorum saturate rubrorum, latissime squamiformium maximo- 


rumque, latissime subovatorum, apice herbacee acuminulatórum, 
flores æquantium, integerrimorum cincta, multiflora; bracteis prima- 


rus saturate rubris comæ foliolis æqualibus; bracteolis florigeris valde ; 


carinatis, 


Spina terminali brunnea auctis, dense lepidotis. Flores pe- 
dicellis 


alato-triangularibus brevibus stipitati; sepalis citrinis, 


108 MONOCOTYLEDONEAE. CANISTRUM 


+17 mm. longis, perasymmetricis, apice subrotundatis spinula vali- 
dissima, + 1,5 mm. longa, brunnescente imposita, valde carinatis. 
Petala ad 20 min. longa, per anthesin erecta, ex ungue longo, lineari 
in laminam subovalem producta, crasse coriacea, 3 mm. a basi ligulis 
binis grosse dentatis aucta. Stamina petalis paullo solum breviora; 
filamentis ser. I. liberis, ser. II. cum petalis fere usque ad apicem 
connatis, valde complanatis ; antheris ad 6 mm. longis, crassiuscule 
baccilliformibus, utrinque obtusis, medio dorsifixis; poL/ne poris 
multis (ultra 3) dissitis aucto. Ovarium subelavatum quam maxime 
alatim triangulare, + 10 mm. longum, alis sensim in sepalorum ca- 
rinas transeuntibus; tubo epigyno brevi quidem sed tamen conspicue 
infundibuliformi; placentis interno loculorum angulo medium inter 
apicemque affixis ; ovulis longe caudatis. Fructus mihi ignotus. 

Brasilia australis, prov. Pernambuco, ad Dois Irmaos valde com- 
mune epiphyticum et terrestre, prope Iguarasso rarius: Ridley et 
Ramage. — Floret Novembri. (V. s. in herb. Mus. Brit., Leod., Paris. 
et Petrop.) 


4. €. Regnelli (Mez in Fl. bras. 252); inflorescentia basi tan- 
tum ramulos paucos brevissimos, glabros, apice flores subumbellatos 
gerentes procreante, glabra; bracteis florigeris angustissime subulatim 
linearibus, perlonge acutis; floribus + 34 mm. longis ; sepalis glabris, 
liberis; petalis liberis, apice in spinam debilem desinentibus, summe 
lacteis ceterum virentibus. — Karatas Regnelli Bak. Brom. p. 10 
(quoad spec. Regnell.). — Nidularium giganteum Bak. in Journ. Bot. 
1880, p. 50 (quoad spec. supra notat.). — Regelia Regnelli Lindm. in 
Oefvers. Ak. Holm. 1890, p. 543. — Mosénia Sicarius Lindm. in 
Svensk. Akad. Handl. XXIV n. 8, p. 271. 5 fig. 1-11. 

Folia basi in vaginam manifestam, subovalem, utrinque sød præ- 
sertim dorso lepidibus centro brunneis margine pallidis, floccose pro- 
minulis dense consitam dilatata, chartaceo-rigidiuscula, margine 
spinulis infimis usque ad 4 mm. longis superioribus paucis, brunnes- 
centibus densiuscule armata, super vaginam haud angustata, apice 
peracuta et in mucronem filiformem producta, late linearia, ad 4 m. 
vel ultra longa, 50-70 mm. lata, læte viridia, utrinque sed presertim 
subtus lepidibus adpressis dense consita. Inflorescentia scapo foliorum 
cæspitem vulgo æquante, valido, glabro, prope apieem vagina unica 
apice certe pulchre purpurea, elliptica, membranacea, margine spi- 
nulis rectis aucta apice breviter acuta, dorse dissite lepidota nec non 
summe sub inflorescentiam coma foliolorum pulcherrime purpu- 
reorum, reflexorum, latitudine foliolum inferius scapale superantium 


CANISTRUM . BROMELIACEAE (AUCTORE C. MEZ). 109 


ceterum ei æqualium, floribus solemniter longiorum coma aucto sti- 
pata, oo -flora, basi tantum ramulos paucôs apice flores subumbellatim 
gerentes, perabbreviatos procreans, glabra; bracteis extimis foliolis 
comi æqualibus, interioribus bracteolisque florigeris subhyalino- 
membranaceis, glaberrimis, sepala ad 3/4 longit. æquantibus, dorso 
minute solum carinatis, + 40 mm. longis, 3 mm. latis. Sepala viridia 
(ex Regnell, glaberrima, + 34 mm. longa, sublanceolata apicemque 
versus perlonge acuta. demum debiliter spinulosa, carinata, symme- 
trica. Petala late lanceolata, 40 mm. longa. Stamina petalis paullo 
breviora ; filamentis omnibus (fide cl. Lindman) basin usque liberis; 
antheris « sagittatis, basifixis ». Ovarium glaberrimum, tenuiter sub- 
ellipsoideum, + 15 mm. longum, 5 mm. diam. metiens, valde trian- 
gulare, apice solemniter constrictum; tubo epigyno nullo; placenlis 
interno loculorum angulo circa medium perlonge affixis; ovulis apice 
acutis (nec expresse caudatis). Bacca maturitate lutea, succosa, ad 
25 mm. longa, trigona, ovoideo-oblonga, sepalis persistentibus coro- 
nata; seminibus 1,5 mm. longis, ovoideo-fusiformibus, basi breviter 
apice longe acutis, minutissime denseque verruculosis, subatris; 
embryone extremitate radiculari in albumen copiosum immerso. 
Brasilia, prov. Minas Geraés prope Caldas : Lindberg n. 635, ibidem 
àd Pedra Branca infra cacumen montis : Regnell IIl, n. 1259; prov. 
Saó Paulo prope Santos ad Sorocaba in cacumine montis Espigaó do 
Curapira alt. 700 m. epiphytum : Mosén n. 1944, 3105, 4431 (fide cl. 
Lindman). Loco ignoto leg. Sellow n. 4630 (— n. 36 et 37 herb. Paris.), 
Regnell I, n. 438. — Floret Januario-Martio. (V. s. in herb. Berol., 
Bruxel]. et Paris.) "ER 


5. €. cyathiforme (Mez in Fl. bras. 232, t. 57); inflorescentia 
e ramulis perabbreviatis, apice flores subumbellatos gerentibus basi 
composita, glabra; bracteolis florigeris angustissime lineari-subulatis, - 
apice in acuminulum pungentem desinentibus ; floribus ad 65 mm. lon- 
815; sepalis liberis, glabris ; petalis liberis, viridibus. — Tillandsia cya- 
thiformis Vell. Fl. Flum. III, t. 144, Arch. Mus. Nac. Rio V, p. 129. — 
Hohenbergia cyathiformis Beer, Brom. p. 73. — N. giganteum Bak. 
in Journ. Boi, 1880, p. 50. — Karatas Regnelli Bak. Brom. p. 40 (quoad 
Spee. Glazioy.). — Guzmania Sallieri hort. ap. Bak. Brom. p. 132 
(nomen), nd 

Folia multa dense rosulata, basi in vaginam maximam, optime 
Ovalem vel subobovatam, utrinque lepidibus centro badiis margine 
pallescentibus perdense obtectam indeque + ferrugineam dilatata, 
Perrigida, margine spinis maximis, infimis vix infra 7 mm. longis, 


* 


110 MONOCOTYLEDONEAE. CANISTRUM, 


atro-badiis armata, super vaginam haud anguslata, apice breviter 
subrotundateque acuta et in spinam terminalem apice saltem badiam, 
validissime pungentem, ad 7 mm. longam desinentia, perlate linearia; 
=+ 0,8 m. longa, 65 mm. lata, subtus lepidibus ferrugineis, minutis- 
simis dense conspersa. Inflorescentia caule brevi, vaginis perpaucis 
anguste linearibus apice peracutis, grosse spinulosis prædito stipitata 
profunde nidulans, basi foliolorum latissime ovatorum, peracutorum, 

quam maxime spinis marginalibus armatorum, inflorescentiam sub- 

duplo superanlium, perrigidorum, viridium (ex el. Glaziou) coma 
cincta, œ -flora; bracteis primariis foliolis comæ similibus ; bracteolis 
florigeris ad 60 mm. longis sepala æquantibus, integerrimis, apice in 

acuminulum badium desinentibus ibique floccose tomentellis ceterum 

glabris. Sepala += 40 mm. longa, sublanceolata, apicem versus per- 

longe acuta demumque in spinulam validam, brunneam transeunlia, 

valde carinata, fere symmetrica. Petala + 45 mm. longa, apice bre- 

viter reflexa breviterque acuta, alte (7 mm. a basi) ligulata. Stamina 
petalis manifeste breviora per anthesin paullo emergentia ; filamentis 

ser. I omnino liberis, ser II cum petalis brevissime connatis; antheris 

sepius 12 mm. longis, angustissimis, apice peracutis, basi longius- 

cule incisis in 1/6 altit. dorsifixis ; polline biporato. Ovarium + 25 mm. 

longum, subclavatum, valde triangulare, apice haud constrictum; 

tubo epigyno subnullo ; placentis interno loculorum angulo perlonge 

affixis ; ovulis apice obtusiusculis. Fructus ignotus. 

Brasilia orientalis, prov. Rio de Janeiro, ad Tijuca epiphytum : Glaziou 
n. 11692, 13250, 14340 et prope Novo Friburgo : n. 13252, — Floret No- 
vembri, Junio. (V. v. ster. in hort. Leod., v. s. in herb. Berol., Kew. 
Paris., Petrop. et Warming.) 


6. €. viride (Morr Cat. 1873, 7); inflorescentia basi ramulos 
paucos dense umbrino-tomentosos, apice flores subumbellatos ge- 
rentes procreante, involucro viridi cincta ; bracteolis florigeris angus- 
tius latiusve linearibus, apice obtusis præsertimque ibi lanatis; flo- 
ribus ad 23 mm. longis; sepalis liberis, basi lanatis ; petalis viridibus. 
— Morr in Belg. hort. 1874, p. 3761.16; Platzmann, Paranag. p. 44,59: 
Mez in Fl.bras. p. 254. — Aechmea viridis Bak. in Journ. Bot. 1879, 
p. 235 et Brom. p. 69. — N. latifolium hort. ap. Morr l. c. — Billbergià 
canephora hort. ap. Bak. l. c. 

Folia ad 15 perdense rosulata, basi in vaginam magnam, optime 
ovalem, utrinque præsertim prope basin dense lepidibus brunnescen 
tibus obtectam dilatata, chartaceo-coriacea, margine spinulis ha í 
ultra 2,5 mm. longis, viridibus, sursum hamulosis aucta vel à medio - 


i 
| 
| 


CANISTRUM. BROMELIACEAE (AUCTORE C. MEZ). 111 


% fere usque ad apicem inermia, super vaginam haud angustata, apice 
| manifeste rotundata acumineque imposito nonnunquam abortivo mu- 
cronata, + 0,7 m. longa, 60 mm. lata, utrinque subglabra optime 

viridia et supra vittis perobscuris saturatius viridibus transversalibus 

aucta. Inflorescentia scapo crassiusculo, lana compacta badio-ferru- 

ginea ægre detergibili dense obtecto, vaginis allutaceo-brunneis, sub- 

ovalis, apice breviter acutis, integerrimis, præsertim dorso dense 

lepidotis aucto stipitata, involucro foliolorum triste flavescenti-viri- 

dium, late triangulo-squamiformium, margine dense dentibus mi- 

nutis serrulatorum, apice brevius longiusve triangulo-acutorum revo- 

lutorumque, flores perlonge Superantium cincta; bracteis extimis 

| primariis omnino involucri foliolis æqualibus ; bracteolis florigeris apice 

I haud mucronatis, lanuginosis. Flores sepalis viridibus, fere 13 mm. ` 
i longis, 7 mm. latis, apice breviter latissimeque triangulo-aculis et in 

spinulam minutissimam, haud pungentem desinentibus, asymmetricis, 

vix carinatis. Petala 2,5 mm. a basi biligulata. Stamina petalis per- 

conspicue breviora; filamentis ser. I. liberis, ser. II. petalis ultra ude 
3/4 longit. connatis; antheris ad 6 mm. longis, anguste fusiformibus, 

medio dorsifixis. Ovarium album, dense lanuginosum, tenuiter ob- EU. 
ovoideum conspicueque triangulare, apice paullo solum constrictum, i 


+ 40mm. longum, 5 mm. diam. metiens; tubo epigyno maximo, | 
infundibuliformi ; placentis interno loculorum angulo prope apicem . i i 
affixis; ovulis apice obtusis. Fructum non vidi. BM 

Brasilia austro-orientalis, prov. Sta. Catharina, et in insula quadam 
sinus Paranaguensis :rin caldaria introduxit cl. Platzmann. (V. s. in 
herb. Leod., Petrop., v. v. in hort. Leod., Lugd.-Bat.) . 


7. €. roseum ( Morr. in Belg. hort. 1879, 301); inflorescentia 
basi ramulos paucos brevissimosque, dense umbrino-tomentosos, " 
apice flores subumbellatos gerentes procreante, involucro pulchre — — 
roseo cincta ; bracteolis florigeris apice obtusis nec mueronatis ibique 
dense lanatis, sublinearibus; floribus 30-35 mm. longis; sepalis liberis, A ME 
basi saltem lanatis ; petalis virentibus, liberis. — Belg. hort. 1883, — — 
p- 195 t. 14-15; Mez in Fl. bras. p. 255; Lindm. in Svensk. Akad. Handl. CR 
XXIV n. 8 p. 23, t 8 fig. 9-14. — Aechmea rosea Bak. Brom. p. 68 
(non hort.). TE. 

Folia ad 20 dense rosulata, basi in vaginam maximam, latissime — — 
°valem, utrinque sed presertim intus lepidibus brunnescentibus dense — 
9btectam dilatata, coriaceo-rigidiuscula, margine spinulis validis, 
infimis usque ad 3 mm. longis, viridibus, sursum hamulosis & mat; E t 
Super vaginam nune paullo longeque angustata nunc apicem usque — — 


æ Tk 


- 


112 . MONOCOTYLEDONEAE. CANISTRUM. 
4 \ 


fere æquilata, apice breviter subrotundato-acuta et in acumen debile 
impositum desinentia, late linearia vel perobscure ensiformia, 3- 0,5 m. 
longa, 68 mm. lata, læte viridia basin versus sæpius paullo roseo- 
afflata et sueto prope marginem ibi lineis nonnullis angustis longitu- 
dinalibus subrosaceis picta. Inflorescentia scapo subgracili, lana com- 
pacta badio-umbrina ægre detergibili obtecto et vaginis paucis pulchre 
roseis, subacutis, integerrimis, pendense brunnescenti-lepidotis præ- 
dito stipitata, basi foliolorum per anthesin optime roseorum tum 
virentium, latissime triangulo-subovatorum, margine perremote spi- 
nulose dentatorum, apice longe triangulo-peracutorum, flores longe 
superantium coma cincta, multiflora; bracteis primariis involucri 
foliolis z: qualibus; bracteolis florigeris angustioribus ligulaceo-vel 
latioribus ovato-linearibus, valde carinatis. Sepala- alba, apicem 
versus glabrescentia, 2- 12 mm. longa, 6 mm. lata, apice subacuta et 
in spinulam minutam, haud pungentem desinentia, haud carinata. 
Petala apice acutiuscula, sepalis vix longiora, paullo super 1/3 longit. 


biligulata. Stamina petalis paullo solum breviora; filamentis ser. I. 


liberis, ser. II. fere usque ad apicem cum petalis connatis ; antheris 
linearibus, fere 6 mm. longis, apice permanifeste imposite mucronu- 
latis, medio dorsifixis. Ovarium subclavatum, compressum bialatum, 
+ 8 mm. longum, apice haud constrictum, album et dense lanugine 
ferrugineo obtectum ; tubo epigyno maximo, infundibuliformi; pla- 
centis interno loculorum angulo paullo super medium affixis ; ovulis 
apice obtusis. Bacca ex ovario paullo incrassato sepalisque coronato 
formata ; seminibus œ% , perlonge tenuiterque fusiformibus, 3- 3 mm. 
longis, fusco-brunneis, punctulis verrucosis minutissimis ornatis: : 

Brasilia australis, prov. Sad Paulo prope Santos ad Sororocaba in 
silvæ humid: arborum ramis superioribus : Mosén n. 3803 (fide 
Lindman). (V. v. in hort. Leod., Lugd.-Bat., Vratisl., v. s. in herb. 
Leod., Mez., Vratisl.) 


. 8. C. fuscum (Morr in Belg. hort. 1883, 195, nomen) ; inflores 
cenlia ex icone mihi viso omnino præcedentium, involucro brunnes 
centi-viridi cincta; sepalis absque dubio liberis ; petalis liberis, albidis. 
— Mez in Fl. bras. p. 257. — Aechmea fusca Bak. Brom. p. 69. 
Altitudo plantæ floriferæ fere 0,5 m., diam. rosulæ 0,8 m. Folia 
13-20 perdense infundibuliformi-rosulata, basi in vaginam maximam, 
latissime ovalem, presertim dorso dense lepidibus e majoribus; 
adpressis, cinereis obtectam dilatata, late linearia, rigidiuscula, apice 
subrotundata et acumine triangulari, recurvo imposito aucta, margine 


spinulis minutis (vix 4 mm. longis), distantibus, sursum spectantibus, E 


CANISTRUM. BROMELIACEAE (AUCTORE C. MEZ). 113 


viridibus aucta, triste viridia nee non maculis conspicuis saturatius 
viridibus obtecta, supra demum glabrata subtus dissite densiusve 
. lepidota. Inflorescentia scapo pedali, vix non brunneo-tomentoso elata, 
involucri foliolis late ovalibus, breviter acutis, exterioribus saltem 
margine spinis magnis armatis, certe 70 mm. longis floresque per- 
longe superantibus, reflexo-patentibus. Petala albida, breviter por- 
recta. — Ceterum ignota. 

E Brasilia australi a Glaziou in caldarium Morennianum transmis- 
sum. (V. v. infeliciter non florens in hort. Leod. et ic. Morren. in 
bibliotheca Kewensi.) 


os C. Lindeni (Mez in Fl. bras. 256); inflorescentia basi ra- 
/ mulos paucos brevissimosque, dense umbrino-tomentosos, flores apice 
subumbellatos gerentes procreante, involucro per anthesin eburneo 
cincta; bracteolis florigeris late triangulo-lanceolatis, apice peracutis 
minuteque mucronulatis, præsertim dorso apicem versus lanatis; flo- i. 
ribus ad 27 mm. longis; sepalis liberis, basi lanatis; petalis liberis, 
virentibus. — Nidularium Lindeni Regel, Ind. Sem. h. Petrop. 1868, 
P- 78, Ann. Sc. Nat. 1868, X, p. 379, Gartenfl. 1869, p. 167. — Cani- A: 
strum eburneum Morr. in Belg. hort. 1878, p. 207 et 1879, p. 168 — .- 
t. 13-14. — Aechmea eburnea Bak. Brom. p. 69. — Guzmania fra- ra 
grans hort. Linden. ap. Morr. 1. c. i 

Folia ad 20 dense rosulata, basi in vaginam maximam, late sæpius- 
que suborbiculari-ovalem, utrinque sed præsertim intus perdense lepi- 
dibus triste brunneis vel potius subatris-obtectam dilatata, coriaceo- 
rigida, margine spinulis usque ad 2 mm. longis, virentibus distanter 
armata, super vaginam haud angustata, apice breviter acuta vel 
(acumine brevi imposito) subrotundata, latissime linearia, + 0,5 m. 
longa, 78 mm. lata, adulta utrinque subglabra optime viridia nec non 
maculis saturatius viridib persa.Infl tia scapo crassiuculo, 
dense lana compacta badio-ferruginea, ægre detergibili obtecto, 
vaginis paucis subovatis, apice brevissime acutis vel sæpius obtusis, 
integerrimis, presertim dorso lepidibus crebris, brunneis, perad- 
Pressis consitis involuto stipitata, involucro foliolorum optime ebur- 
neorum, latissime subovato-triangularium, margine nunc subiner- 
"uum nunc dentibus paucis parvis nunc crebrioribus serrulatorum, - 
Mines brevius longiusve triangulo-acutorum revolutorumque, dorso 
densiuscule lepidotorum, flores perlonge superantium cincta, oc -flora; — 
racteis primariis omnino involucri foliolis æqualibus; bracteolis —— 
llorigeris Jana densa, intime cohærente brunnea obtectis. Sepala | 
*^urnea, ad 44 mm. longa, 5,5 mm. lata, apice longiuscule triangulo - 

SUITES Au Prodromus.— IX. 8 


ded 


E. td 


SSR £m cr d AM 


114 RA MONOCOTYLEDONEAE. ANDRÉA., 


acuta et in spinulam minutissimam, haud pungentem desinentia, vix 
carinata, asymmetrica. Petala prope basin biligulata. Stamina 
petalis multo breviora, filamentis ser. I. liberis, ser. IL. cum petalis 
peralte connatis; antheris ad 6 mm. longis, anguste sublinearibus, 
basi rotundatis apice pérlonge acutis, medio dorsifixis. Ovarium 


album, lanuginosum, tenuiter subclavatum, compresso-triangulare, 


apice haud constrictum, 3- 7 mm. longum, 3 mm. diam. metiens; 
tubo epigyno maximo, infundibuliformi; placentisinternoloculorum an- 
gulohaud proculab apice affixis; ovulis apice obtusis. Fructum non vidi. 

Brasilia, verisimiliter prov. Bahia. — In caldaria introduxit Linden. 


(V. v. in hort. Kew., Leod., Lugd.-Bat. et v. s. in herb. Leod.) 


c. — Sectio ÆCHMEINÆ (Mez in Fl. Bras. p. 179). 


Ovarium inferum ; fructus baccatus indehiscens; semina nuda; 
pollinis granula poris prædita; inflorescentia involucro distincto haud 


. cincta, caule vel scapo elata (vel rarissime nidulans). 


X. — ANDRÉA. 


Flores hermaphroditi. Sepala basi ad 2 mm. saltem tubulose inter 
sese connata, subacuta apiceque minute mucronulata, sinistrorsum 
convoluta. Petala dextrorsum convoluta, infima basi saltem brevis- 
sime connata et tum supra alte tubulose conglutinata, ex ungue sub- 
lineari in laminam subovalem, apice acutam, per anthesin suberecto- 
patentem producta, solemniter eligulata, regulariter disposita. 
Stamina 6 petalis inclusa vel his per anthesin apice apertis paullo 
prominentia; filamentis infime cum petalis coalitis ser. I. superne 
liberis quidem sed petalorum plicis lateralibus immersis adnatorum 
speciem præbentibus (vel revera, id quod in vivo ulterius inquiren- 
dum, connatis?), ser. IL. certe peralte cum petalis connatis; antheris 
introrsum birimose dehiscentibus, prope 1/3 longit. dorsifixis ; polli- 
nis granulis ellipsoideis, utroque polo poratis, reti laxo, perexpresso 
elegantique ornatis. Ovarium inferum, sessile, triloculare ; tubo epi- 
gyno magno, anguste infundibuliformi ; stylo antheras paullo super- 
ante; stigmatibus margine exteriore valde alatim dilatatis conspi- 
cueque inciso-laciniosis, per anthesin leviter contortis ; placentis 
interno loculorum angulo medium inter apicemque afíixis ; ovulis 


quoque in loculo multis, apice obtusis nee appendiculatis. 


Herba persingularis habitu characteribusque inter JVidularüinas 
Æchmeinasque quasi intermedia, stolonifera, radices permultas 


* 


ER. Era. 


i 
1 
| 
i 
SY 
; 


ANDRÉA, BROMELIACEAE (AUCTORE C. MEZ). 115 


fibrosas foliorumque rosulam subfasciculatam proferens. Folia super 

ni vaginam. dense brunneo-lepidotam nec. villosam longe angustata, 
lineari-lanceolata, infime solum minutissime spinulosa ceterum iner- 

mia, dorso dense lepidota. Scapus foliis normalibus, viridibus gra- 

l|  mineis præditus. Inflorescentia haud involucrata, compacte percon- í 
tracteque panniculata. Petala puchre violacea. 

. Genus hic Widudario illie Orthophyto affine, ab utroque tamen toto 
€elo distinctum, jam in « Flora Brasiliensi » mihi pro verisimiliter novo 
designatum, nunc ex speciminibus Schwackeanis nuper collectis accu- 
: ratius cireumscriptum. Species unica, terrestris, Brasiliæ centralis in- 
4, Cola. Dicatum cl. Ed. André, Parisiensi, bromeliographo sagacissimo. 


I A. Sellowiana; foliis non nisi ad vaginæ apicem spinulas pau- 
Cas minutissimasque proferentibus, supra glabris subtus membrana 
crassa hine inde floccose soluta, e lepidibus sueto cinereis formata fS 
obtectis ; inflorescentia compacte subcorymbose panniculata; flori- cua 
| bus ad 25 mm. longis. — Quesnelia Selloana Bak. Brom. p. 87; Mez Je 
i in Fl. bras. p. 387. NER 
Florifera 0,3-0,4 m. alta. Folia 10-15 laxe fasciculatim rosulata, 
exleriora basi in vaginam permanifestam valdeque elongatam, den- 
sissime lepidibus umbrinis obtectam ipsam umbrinam dilatata, char- 
laceà, super vaginam longe angustala apice peracuta in spinulam 
lenuem, paullo pungentem desinentia, + 0,4 m. longa, 15 mm. lata, 
Supra (sicca) læte viridia secus lineam mediam solemnissime latius- 
Culeque pallidiora. Inflorescentia foliis longe &uperata caule gracil- 
limo, tomento denso albido mox detrito obtecto, foliis omnino gra- 
mineis, linearibus, integerrimis, viridibus iisque rosulæ omnino 
similibus, suberectis laxe przdito elata, e ramulis brevissimis, qua- 
Tuaverse 5-3 floris, abbreviato-spicatis corymbiformibus composita 
compacte capituliformis, corymbosa, + 40 mm. diam. metiens, sub- 
Pauci-vel submultiflora; bracteis omnibus viridibus primariis e basi 
latissime ovata triangulo-acutis, dorso lepidoto-tomentellis, margine 
Sieplus minutissime spinuloso-serrulatis, suberectis, exterioribus sal- ` 
lem ramulos axillares cum floribus paullo superantibus; bracteolis 
florigeris tenuibus membranaceis, ovato-ellipticis, acutis et + mani- 
feste Mucronulatis, integerrimis, quam sepala brevioribus. Sepala. 
"à SL viridia apice violacea (ex cl. Schwacke!), glabra, ad 14 mm. 
ice t Mina, anguste lanceolato-triangularia, subacula et in | ; 
minutam producta, paullo asymmetrica. Petala + 16 


s 


————— PN —n— ru EE 
d T OU ES e 


l : i x vidi : dk 
onga, pulcherrime violacea (ex cl. Schwacke!). Stamina filamentis — — - 
de Complanatis ; antheris fere 3 mm. longis, crassiusculis Ts 


La yw 


116 MONOCOTYLEDONEAE. ORTHOPHYTUM. “ 


nearibus apice acutiusculis. Ovarium ellipsoideum, apice manifeste 
constrictum, ad 5 mm. longum, valde triangulare, glabrum. Fructus 
ignotus. 

Brasilia centro-australis, loco non indicato : Sellow n. 1414 
(n. 65 herb. Paris.); prov. Minas Geraés in Serra d'Ouro-Preto, alt. 
1300 m., ripularia : Sehwacke herb. n. 9157. — Floret Februario. 
(V. s. in herb. Berol., Mez., Paris.) 


XI. — ORTHOPHYTUM, Beer in Flora, 1857, p. 347. — Prantleia 
Mez in Fl. bras. p. 257. 


Flores hermaphroditi. Sepala solemniter basin usque libera, erecta 
vel suberecta, sinistrorsum convoluta vel subaperta, acuta, symme- 
trica vel paullo asymmetrica. Petala in æstivatione dextrorsum con- 
voluta sed omnino fere aperta, regulariter disposita (haud zygo- 
morpha), solemniter basin usque libera filamentisque ser. I. 
intercalatis longe inter sese remota, per anthesin apice solum paullo 
recurvulo-patentia genitalia celantia, sublinearia, apice acuta, ligulis 
nullis sed sæpius callis binis oblique transversalibus aucta. Stamina 
6 petalis haud multo breviora; filamentis tenuissimis, ser. I. liberis 
et inter petala insertis, ser. lI. cum petalis altiuscule intime connatis ; 
antheris introrsum birimose dehiscentibus, parvis, prope basin dor- 
sifixis; pollinis granulis poris 4 tetraédrice dispositis auctis retique 
prominulo perdenso ornatis. Ovarium inferum, triloculare, compres- 
sum, triangulare, sessile: tubo epigyno omnino nullo; stylo antheras 
æquante tenuiter filiformi; stigmate indiviso (an brevissime inciso 
lobis conglutinatis?), capituliformi; placentis interno loculorum 
angulo exacte medio affixis; ovulis quoque in loculo multis, hemi- 
sphærice pulvinatim aggregatis, breviter funiculatis, exappendicu- 
latis. Bacca subexsucca, ex ovario omnino immutato floreque persis- 
tente coronato formata; seminibus minutis, badiis, paullo rugosis. 

. Herbæ altæ, solemnissime caulescentes, quaquaverse foliosæ. Folia 
radicalia ignota; caulina inter sese omnino æqualia sed inflorescen- 
tiam versus sensim minuta, subamplexicaulia, subcordato-ovata per- 
longeque apicem versus triangulo-angustata, margine subsinuatim 
spinis maximis horrida apiceque in spinam valide pungentem desi- 
nentia. Inflorescentia foliis coloratis haud ornata, interrupta, e capi- 
tulis subglobosis bractea primaria foliis caulinis isomorpha suffultis, 
perabbreviate spicatis, squarrosis composita panniculata ; bracteis 
florigeris perrigidis, arcuatim recurvis, margine spinoso-serratis 
apiceque aristatis. Flores sessiles, ; 


"-—-——Mo——" n9 


-9 


ORTHOPHYTUM. BROMELIACEAE (AUCTORE C. MEZ). 117 


Species adhuc notæ 2, Brasiliæ centralis verisimiliter campis siccis 
incole, Generis et a Beerio in opere de Bromeliaceis et a sequentibus 
neglecti nomen hic reconstituo. 


CLAVIS SPECIERUM. 


I. Folia totaque planta glabra : 
1. 0. glabrum. 
II. Folia subtus membrana e lepidibus argenteis formata obtecta ; 
axes sepalaque lanuginosa : 
2. O. leprosum. 


1. O. glabrum : foliis utrinque concoloribus, glaberrimis, nilidis; 
caule glaberrimo; sepalis glaberrimis quam maxime convolatis, paullo 
asymmetricis. — Prantleia glabra Mez in Fl. bras. p. 258, t. 58 fig. 1. 


Florifera certe ultra 4 m. alta. Folia caulina perrigida, inferiora 


suberecta summa patentia vel potius reflexa, margine sinuato spinis 
maximis, usque ad 8 mm. longis, + adscendentibus vel sursum 
hamatis, subatris dense horrida, læte viridia, nitida. Inflorescentia 
angusta, apice rotundata, glaberrima; rhachi satis angulosa, cons- 
picue genuflexa ; bracteis florigeris late ovatis longeque acutis, mar- 
gine manifestissime brunneo-spinulosis, + carinato-canaliculatis, 
recurvis, exterioribus saltem quam flores longioribus. Flores vix 
15 mm. longi; sepalis (viridibus?) glaberrimis, stricte erectis, coria- 
“eo-rigidis, dorso acute carinatis, subovato-triangularibus, apice in 
Spinulam tenuissimam desinentibus, paullo asymmetricis, + 10 mm. 
longis. Petala ad 12 mm. longa, apice acuta, in 1/3 altit. callis binis 
Perlatis, obliquis, dependentibus aucta. Stamina filamentis ser. IL 
"sque ad 1/3 altit. cum petalis connatis ; antheris 3-4 mm. longis. 
Ovarium glaberrimum, subglobosum, + 3 mm. diam. metiens, apice 
haud constrictum. 


herb, Bruxell. et Vindob.) 


us 0. leprosum ; folis subtus argenteis membrana e lepidibus 


sepalis suba 


— 


FI 


pertis, symmetricis, apice subferrugineo-lanatim barbatis. 


$ 


Brasilia prope Inhumaes (mihi ignot.) : Pohl n. 3436. (V. s. in + 


mata nonnunquam floccose dependente obtectis; caule presertim | 
in densissime lana flavido-ferruginea, floccosa obtecto; - 


rantleia leprosa Mez in Fl. bras. p. 259, t. 58 f. 2. ; "isdem 
le certe ultra 4 m. alta. Folia caulina chartacea ret A ; 
ea, plana, margine spinis tenuibus, paullo brunnescentibus, v 

2 mm, longis, sursum uncinatis horrida apice in spinulam flaves- — 


118 MONOCOTYLEDONEAE. ARAEOCOCCUS.. 


centem demumque brunneam, tenuissimam, valide pungentem pro- 
ducta, opaca. Inflorescentia basi interrupta apice subglobosa, e 
capitulis subglobosis permultis, in bractearum foliis caulinis æqua- 
lium axillis dispositis composita, perangusta ; rhachi perdense lanu- 
ginosa demum =Œ glabrata, recta teretique; bracteis florigeris rigi- 
dis, quam maxime arcuatim recurvis, subanguste ovatis margineque 
conspieue spinoso-serratis, apice in spinam tenuissimam productis, 
+ canaliculato-carinatis, flores æquantibus vel (exterioribus) iis 
manifeste longioribus. Flores vix ultra 15 mm. longi; sepalis deflo- 
ratis saltem suberectis, dorso carinatis, subcoriaceis, angustissime 
triangularibus, apice in spinulam filiformem desinentibus, 2- 10 mm. 
longis. Petala vix ultra 12 mm. longa, apice acuta, nullo modo cal- 
losa. Filamenta ser. II. altiuscule cum petalis connata. Ovarium 
paullo lanuginoso-tomentosum vel crebrius et prsesertim siccum 
subglabratum, subglobosum (+ 3 mm. diam. metiens), solemniter 
alato-triangulare, apice minute solum vel haud constrictum. Bacca 
seminibus ovato-fusiformibus, rectis vel sæpius incurvis, utrinque 
acutis, 1-1,5 mm. longis, subatris. 

Brasilia (prov. Goyaz?) prope Cachoeira d'Inferno : Pohl n. 5229 
el loco non indicato : Glaziou n. 14035. ( V. s. in herb. Berol., 
Kew. et Vindob.) 


XII. — ARÆOCOCCUS, Brongn. in Ann. Soc. Nat. IL. ser. XV, 
... p- 370, Enum. genr. p. 24; — Endl. Suppl. II, p. 45 n. 1303/3; 
Lindl. Veg. Kgd., p. 148; —  Meissn. Gen. p. 395 (298); — 
Spach. Veg. phan. XII, p. 399; — Benth. et Hook. Gen. IE 
p. 664; — Wittm. in Engl. et Prantl, Nat. Pflanzenfam. Il, 4, 
p. 49; — Bak. Brom. p. 29; — Lindm. in Svensk. Ak. Handl. 
XIV, n. 8, p. 12; — Mez in Fl. bras. p. 260. 


Flores hermaphroditi. Sepala solemniter medium usque in tubum 
connata, supra libera sinistrorsum convoluta, glabra, apice rotundata 
nunc inermia nunc mucrone imposito aucta, symmetrica vel asym- 
metrica. Petala in æstivatione dextrorsum convoluta vel eutopice 
imbricata, solemniter basin usque libera, sub anthesin nunc tubulose 
conniventia nunc reflexa, + obovata, eligulata. Stamina 6 sub an- 
thesin inclusa vel exserla, petalis breviora; filamentis brevissimis, 
liberis; antheris quam filamenta multo longioribus, haud procul 
a basi dorsifixis, birimose introrsum dehiscentibus; pollinis granulis 
ellipsoideis, utroque polo poratis. Ovarium inferum, glaberrimum; 
teres, triloculare, sessile vel pedicellatum; tubo epigyno nullo ; stylo 


ARAEOCOCCUS. BROMELIACEAE (AUCTORE C. MEZ). 119 


petalis manifeste longiore ; stigmatis lobis vix vel haud contortis; pla- 
centis interno loculorum angulo apice affixis ; ovulis quoque in loculo 
paucis (usque ad 10), apice longe caudatis. Bacca subexsueca ex ova- 
rio paullo incrassato, sepalorum rudimentis vel sepalis integris per- 
sistentibus coronato formata. Semina tenuiter cylindrico-ovoidea, 
utrinque acutiuscula, minutissime denseque longitudinaliter sulcata. 

Herb: haplobioticæ, humiles sæpiusque cæspitosæ. Folia nunc 
utriculatim rosulata nunc fasciculata, basi in vaginam + adpresse 
lepidotam nec tomentosam dilatata, margine aut omnino inermia 
aut spinis maximis, retro curvalis armata, glabra vel presertim 
juniora dorso + lepidota, nunquam vittata. Inflorescentia 2-3-pinna- 
lim panniculata, laxa, e ramulis spicatis vel racemosis composita.. 
Flores aut sessiles aut pedicellati, familie e minimis, valde incon- 
Spicui, virentes vel violacei. 

Genus haud homogenum verisimiliter posterioribus in duo dividen- 
dum, adhue species 2 includens, in Trinitatis insula, Guyana, Brasi- 
lia septentrionali orientalique inventum. Silvas primævas humidas 
colit, 


CLAVIS SPECIERUM. 


l. Folia solemniter spinosa; flores sessiles; Trinit., Guyan., Hy- 
leens, : ; 
1. A. micranthus. 
IL Folia integerrima ; flores pedicellati. Brasil. orient. : 
- A. parviflorus. 


1. A. micranthus (Brongn. in Ann. Se. Nat., 2° sér., XV, 370); 
foliis exterioribus fasciculatis intimis in tubum tenuem convolutis, 
margine spinis usque ad 3 mm. longis, retro curvatis armatis; inflo- 
rescenlia axibus serpentino-flexuosis ; floribus sessilibus; ovulis | 
quoque in loculo sueto binis. — Wittm. in Engl. et Prantl, Nat. | 
Pflånzenfam. II, å, p. 49; Bak. Brom. p- 30; Mez in Fl. bras. p. 261, 
'- 56, fig. 1. — Bromelia Acanga R. et S. Syst. VII, p. 1281, synon. 
exclus., non L. nec Willd. | 

Folia perpauca erecta vel demum apice + decurvata, basi in vagi- 
m perlonge angusteque ovalem, intus glabram pernitidamque 
dilatata, super vaginam manifeste sæpiusque quasi petiolatim angus- 
lata, tum paullo. sensimque dilatata laminam peranguste lineari- 
Lim apice peracutam efformantia, + 0,15 m. longa, 40mm. 
ala, Supra subnitida, subtus omnino opaca paullo pallidiora et lepi 7 

"5 paucis inter nervos disseminatis prodita. Scapus tenuissimus 


420 | MONOCOTYLEDONEAE. ARAEÓCOCCUS. 


gracilisque, teres, erectus vel adscendens, vaginis peranguste lanceo- 
latis, acutis, adpressis, glaberrimis densissime indutus, folia æquans 
nec superans. Inflorescentia multiflora, squarrosissima laxaque sub- 
pyramidata, + 0,15 m. longa, glabra; axibus quam maxime ser- 
pentino-flexuosis, rubentibus; spicis. perlaxe 8-3-floris; bracteolis 
florigeris basi latissime sessili ovataque peracute breviter acuminatis, 
2-2,5 mm. longis, ob ramulos serpentinos patentibus. Flores + 5 mm. 
longi; sepalis sinistrorsum convolutis, 0,5-0,75 mm. longis, squa- 
miformi-suborbicularibus, obtusis nec mucronatis, symmetricis. 
Petala violacea (ex cl. Spruce! cum cl. Baker ea flavescentia prædi- 
cet), per anthesin reeurva, 3-3,5 mm. longa, lanceolato-obovata basi 
in unguem brevissimum, perlatum, linearem angustata, apice breviter 
acuta. Stamina petalis paullo breviora; filamentis vix ultra 0,5 mm. 
longis, subulatis, liberis ; antheris ad 2 mm. longis, ovato-ellipticis, 
apicem versus sensim angustatis connectivoque peracute longius pro- 


. ducto subcaudatis, in 1/4 longit. dorsifixis. Ovarium subglobosum, 


non nisi minute triangulare, + 2 mm. diam. metiens; stylo quam 
petala longiore; stigmatibus cohærentibus, truncatis; placentis 
interno loculorum angulo prope apicem affixis; ovulis quoque in 
loculo plerumque binis, perlonge caudatis. Bacca purpurea (ex cl. 
Baker), subglobosa, ad 33 mm. diam. metiens. Semina in bacca 6 te- 
nuiter cylindrico-ovoidea, levissime curvata, utrinque acutiuscula,fusca, 
+ 3 mm. longa, minutissime creberrimque longitudinaliter sulcata. 

Trinidad : Crueger n. 1672; — Guyana gallica prope Karouany : 
Sagot n. 967, prope Mana : Leschenault, Mélinon n. 332, ad flumen 
Kouru : Leprieur. Guyana anglica loco ignoto : Jenman n. 2501. Bra- 
silia septentrionalis, prov. Pará loco non indicato : Sieber, prope 
Barra do Rio Negro: Spruce n. 1301 bis. — Floret et fructificat Februa- 
rio. (V. s. in herb. André., Berol., Mus. Brit., Brux., Drake., Krug- 
et Urban., Kew., Mez, Monac., Paris. et J. Donnell-Smith.) 


2. A. parviflorus (Lindm. in Svensk. Ak. Handl. XXIV, n. 8, 12); 
foliis omnibus utrieulum permanifestum formantibus, integerri- 
mis ; inflorescentiæ axibus rectis; floribus perconspicue pedicellatis ; 
ovulis quoque in loculo ad 10. — Mezi in Fl. bras. p. 262, t. 69 f. 2. 
— Billbergia parviflora Mart. in R. et S. Syst. VII, p. 1270. — Aech- 
mea parviflora Bak. in Journ. Bot. 1879, p. 67, Brom. p. 90. — 
Lamprococcus chlorocarpus Wawra, Reise Max. p. 162, t. 98. 

Folia 6-10 vel rarius plura perdense rosulata, basi in vaginam - 
perconspicuam, ovalem, utrinque dense lepidibus brunneis obtectam 
dilatata, super vaginam haud angustata, apice longe acuta et spinu- 


HORENBERGIA . BROMELIACEAE (AUCTORE C. MEZ). 121 


lose mucronata, linearia, usque ad 0,3 m. longa, 18 mm. lata, haud 
vel vix lepidota. Scapus folia subæquans, vaginis lanceolatis, pera- 
cutis dense indutus. Inflorescentia œ -flora, glaberrima, perlaxe sub- 
effuseque panniculata, e ramulis multifloris, quaquaverse dense 
racemosis, infimis iterum ramosis composita, virescens ; bracteolis 
ligulaceo-lanceolatis, peracutis. Flores ad 3 mm. longi, flavido- 
virentes, pedicellis + 4 mm. longis, patentibus vel subreflexis stipi- 
tati; sepalis 1,5 mm. longis, subsemiorbicularibus, apice rotundatis 
mucronalisque, valde asymmetricis. Petala ad 2 mm. longa, virentia, 
obovata, apice rotundata brevissimeque acutiuscula. Stamina fila- 
mentis brevissimis (0,3 mm. longis) ;:antheris linearibus, 2 mm. 
longis, acutiusculis, paullo super basin dorsifixis, flavis. Ovarium ante 
anthesin urceolatum apice paullo constrictum, post anthesin globo- 
sum, àd 1 mm. longum ; stylo petala superante; placentis interno 
loculorum angulo summo apice affixis ; ovulis quoque in loculo ad 10, 
caudalis. Bacca ignota. 

Brasilia orientalis, prov. Bahia prope Almada : Martius n. 2048, 
ad Iheos : Wawra et Maly (I) n. 232; prov. Rio de Janeiro prope 
Esperanza : Riedel. — Floret Decembri, Januario et Junio, Julio. 
(V. s. in herb. Monac., Petrop., Vindob.) 


XHE a HOHENBERGIA, Schult. f. in R. S. Syst. VII p. 1xxi et 1251 
(quoad n. 1); Endl. Gen. n. 1303 p. 182 et Ench. p. 106; — Lindl. 
Veg. Kgd. p. 148: — Rchb. Nom. p. 45 n. 1635; — A. Rich. in 
Orb. Dict. II, p. 740; — Meissn. Gen. p. 395 (298); — Spach. Vég. 
phan. XII, p. 399; — Wittm. in Engl. et Prantl, Nat.. Pflanzenfam. 
Il, 4, p. 49 (exci. H. exsudans E. Morr.); Mez in Fl. bras. p. 263. 
— Pironneava Gaudich. Atl. Bonite t. 63 (excl. t. 64). — Regel 
in Gartenfl. 1874, p. 237 t. 805; — Morr. Cat. 1873, p. 9; — 
Wittm. in Engl. et Prantl, Nat. Pflanzenf. II, 4, p. 49 (exclus. P. 
platynema). 


Flores hermaphroditi. Sepala basin usque libera vel rarissime bre- 
viter connata, per anthesin erecta, valde sinistrorsum convoluta 
vel rarius eutopice imbricata, margine tecto in alam latam producta 
Pérasymmetrica, apice sæpissime quamvis minute spinulatim mucro- 
nata, dorso praesertim prope basin sæpius + tomentella vel glabra. 


Petala in æstivatione minute dextrorsum convoluta sed angustissima — 
sub anthesin omnino aperta, basin usque libera vel infime minute 


Cohærentia, apice recurvo-patenlia, acuta inermiaque, plana, Sol 
Mer eligulata. Stamina 6 sub anthesin porrecta; filamentis filifor- 


122 MONOCOTYLEDONEAE. HOHENBERGIA. 


mibus vel sæpius manifeste et nonnunquam paullo subfoliacee dila- 
tatis, ser. I. liberis et inter petala insertis, ser. Il. his alle connatis ; 
antheris introrsum birimose dehiscentibus, sublinearibus, basin inter 
mediumque dorsifixis; pollinis granulis nunc tetrædricis poris 4, nune 
ellipsoideis poris 2 præditis retique vel verruculis prominentibus 
ornatis. Ovarium optime inferum, glabrum vel tomentellum, 3-locu- 
lare, quam maxime compressum angulis binis lateralibus plerumque 
optime et sæpius subalatim .evolutis, tertio postico valde depresso 
vel subnullo ; tubo epigyno nullo vel minuto ; stylo crasse filiformi, 
tereti vel paullo triangulari, basin versus persensim incrassato, sta- 
mina paullo superante; stigmatis lobis breviter divisis, crasse carno- 
sulis, erectis nec contortis, apice obtusis; placentis interno loculorum 
angulo varie affixis; ovulis quoque in loculo submultis denseque 
confertis, apice nunc caudatis nunc obtusis. Bacca exsucca ex ovario 
fere immutato, sepalis persistentibus coronato et inter strobilorum 
bracteas incluso formata. Semina leviter incurva, fusca, omnino 
exappendiculata. 

Herbæ haplobioticæ sæpius perconspicuæ. Folia perdense rosulata, 
basi in vaginam semper manifestam, intus haud villosam vero lepi- 
dibus adpressis brunnescentibus + dense consitam dilatata, linearia, 
super vaginam nunquam angustata, apice breviter acuta et sæpius in i 
spinam validissime pungentem desinentia vel rarius acumine putride 1 
deciduo obtusa, margine spinosa, subglabra vel præsertim juniora i 
dorsoque —- lepidota, rarissime dorso vittata. Inflorescentia scapo 
permanifesto, vaginis membranaceis sæpissime rubentibus induto 
elata, bi-vel tripinnatim panniculata e spicis brevissimis, perdensis 
semper optime strobiliformibus, sessilibus vel stipitatis composita, 
glabra vel tomentosa. Flores solemniler sessiles in bractearum squa- 
miformium sæpiusque assymetricarum axillas immersi non nisi petala 
genitaliaque proferentes, quam maxime compressi albidi vel cærulel. 

Silvarum humidarum calidarumque et solum et arbores colunt; 
per regiones maritimas Indis» occidentalis, Venezuelæ, Guyane et 
Brasiliæ disperse. 


CLAVIS SPECIERUM. 


I. Ovula caudata. Folium transverse dissectum fasciculis scleren- 
chymaticis a fasciculis fibrovasalibus independentibus auctum. 


SUBGENUS EUHOHENBERGIA. 


A. Bracteæ florigeræ apicem versus longe permanifesteque acumi- 
natæ. ER 


| 
p 
| 
É 
B 


HOHENDERGIA: BROMELIACEAE (AUCTORE C. MEZ). 123 


* Sepala bina postica anticum longitudine — C! "ieu 
Dd basin bicallosa ; antheræ acutæ. Venezuel. 
. H. oligosph:era. 
* Sepala biben petala haud callosa; satire obtusæ. 
Trinit., Brasil. 
2. H. stellata. 
B. Bracteæ florigeræ Rs brevissime acutæ vel rotundatæ. 
Brasil. 
1. Bracteæ nnda apice haud mucronatim spinulosæ : 
3. H. membranostrobilus. 
2. Bracteæ florigeræ apice in spinulam impositam productæ. 
a. Strobili tomentosi. 
* Sepala ultra bracteas florigeras longe prominentia : 
4. H. Ramageana. 
** Sepala bracteis breviora vel eas subæquantia. | 
3 Bracteæ secundariæ florum strobilis permanifeste bre- 
viores. 
X Strobili ad inflorescentiæ basin mediumque glome- 
rati ramulo patenti quasi stipati : 
5. H. Ridleyi. 
XX Strobili ad ramulos secundarios dissili : 
6. H. Augusta. l 
Bracteæ secundariæ florum strobilos subæquantes vel 
iis paullo solum breviores : 
7. H. eriantha. ` 
b. Strobili glaberrimi. 
" Strobili pauciflori, globosi. 
§ Sepala ad 6 ; petala 11-12 mm. longa : 
8. H. Salzmanni. 
SS Sepala ad 3, 5; petala 7 mm. longa : 


A 
en 


” Strobili multi-(ad 20-) flori, cylindrici : 
10. H. Sellowiana. 


Il. Ovula apice obtusa nec caudata. In folii sectione transversali fas- 


ciculi Sclerenchymatici a fasciculis fibrovasalibus independentes 
desunt : 


SUBGENUS WITTMACKIOPSIS. 


^. Bracteæ florigeræ apice (mucrone imposito) late rotun- - 
dato. : a a s : [e 


194 MONOCOTYLEDONEAE. HOHENBERGIA. 


I. Strobili rhachi communi subremote affixi; patria 


ignota : 
11. H. gnetacea. 
II. Strobili perconferti ; Jamaic. : 
12. H. polycephala. 
b. Bracteæ florigeræ apice manifeste acutæ, Antill. 
* Inflorescentiæ strobili summi quoque permanifeste stipi- 
tati. 
§ Strobilorum ad 10-florum stipites eos 10-2-plo longi- 
tudine superantes. Jamaic. : 
13. H. distans. 
SS Strobilorum 15-{vel ultra)-florum stipites iis haud lon- 
giores. Cubens. : 
14. H. penduliflora. 
** Inflorescentiæ strobili summi sessiles. 
$ Strobili infimi stipitibus subæquilongis aucti. Portoric. : 
15. H. Portoricensis. 
S8 Strobili infimi sti pitibus multo longiores. 


X Bracteæ florigeræ ad 25 mm. longæ flores æquantes | 


vel superantes. Portoric. : 
16. H. Antillana. 
XX Bracteæ florigeræ ad 7 mm. longe floribus muito 
breviores. Jamaic. (et Guyan.?) : 
17. H. ferruginea. 


A. — SUBGENUS EUHOHENBERGIA. 


Ovula caudata. In foliis fasciculi sclerenchymatici independentes 
multi adsunt. 


1. H. oligosphæra ; inflorescentia bipinnatim panniculata, 
strobilis subglobosis, glabris, 7-12-floris ternis vel quaternis dense 
glomeratis breviter stipitatis; bracteolis florigeris perlonge acumi- 
natis; petalis cæruleis. — Aechmea oligosphæra Bak. Brom. p. 48. 
— Ae. glomerata C. Koch. ap. Bak. 1. c. (non Hook. nec Mez). 

E fragmentis paucis solum cognita. Folia rigida, ad 55 mm. lata, 
linearia, apice rotundata impositeque mucronata, margine spinulis 
atris, 1-1,5 mm. longis, decurvis armata, adulta utrinque sed præ- 
serlim subtus lepidibus parvis adpressisque dense conspersa. Inflo- 
rescentia ut videtur multiflora, in scapi allutaceo-lanuginosi apice 
elata, e strobilis 30-40 mm. longis, subglobosis composita ; bracteis 


HORENBERGIA: BROMELIACEAE (AUCTORE C. MEZ). - 195 


primariis (sine dubio infimis solum cognitis) maximis, strobilos axil- 
lares solemniter superantibus, late triangularibus, anguste acutis, 
dorso præsertim basin versus dense ferrugineo-lanuginosis; bracteis 
florigeris pulcherrime purpureis (ex cl. Gollmer!), e basi fere orbi- 
culari infimeque optime rotundata perlonge graciliterque acuminatis 
demum in acieulum pungens desinentibus, ad 30 mm. longis, dorso 
lineà mediá acute prominente preter nervos item sed minus prosi- 
lientibus lineatis. Flores petalis neglectis ad 22 mm. longi; sepalis 
inæqualibus, binis posticis 48, antico 15,5 mm. longis, e basi ovata in 
acumen gracile apice aciculosum productis, glabris, valde asymme- 
tricis. Petala peracuta prope basin bicallosa ceterum descriptioni 
nondum satis evoluta. Antheræ juveniles 6 mm. longs, peracutæ, in 
1/3 alt. dorsifixæ. Ovula evoluta cum fructu ignota. 

Venezuela, prope Caracas ad Dosuguaros : Gollmer. — Floret 
Februario, Martio. (V. s. in herb. Berol.) 


2. H. stellata (Schult. f. in R. et S. Syst. VII, 1251) ; inflorescentia 
tripinnatim panniculata, strobilis subovoideis, glabris, 8-30-floris, 
Sæpius ternis dense glomeratis sessilibus vel brevissime stipitatis ; 
bracteolis florigeris longe solemniterque acuminatis ; petalis cyaneis; 
Ovulis cauda longa lataque auctis. — Mez in Fl. bras. p. 265. — 
H. erythrostachys Brongn. in Journ. Imp. Soc. hort. julio 4864, 
*. fig. et in Bull. Soc. bot. France 1865, p. 46; Lem. in lil. hort. 
1864, Misc. p. 51. — Aechmea glomerata Hook. in Bot. Mag. t. 5668; 
Bak. Brom. p. 48 (non C. Koch nec Mez). — Pironneava Morreniana 
Regel in Gartenfl. 1874, p. 257, t. 805. — P. roseo-cærulea C. Koch 
n Wochenschr. 1861, p. 489. — Ae. longisepala Bak. Brom. p. 48. 

Folia 12-20 dense rosulata, basi in vaginam ovatam, utrinque lepi- 
dibus badiis densiuscule conspersam sensim dilatata, coriacea, mar- 
Eine spinulis infimis usque ad 3,5 mm. longis patentibus, superioribus 
deae uncinatis armata, apice breviter acuta et in acumen pungens 
desinentia vel acumine sæpius abortivo subrotundata, + 4 m. longa, 
k mm. lata, utrinque lepidibus albidis conspersa. Scapus usque ad 

We longus, glabratus vel præsertim ad foliola vaginiformia tomento 
rn nuginoso=floccoso obtectus, vaginis membranaceis, stramineis vel 

ubentibus, latiuscule ovatis longeque subacuminalis, stricte erectis 


laxi : 
axiuscule indutus. Inflorescentia folia subæquans vel paullo superans, 
€ strobilis apice a 


zd rhachi viridi vel rubenti-afflata, ad strobilorum basin 
co floccosa, recta vel minute geniculata; bracteis primariis 


cutis, + 40 mm. longis composita interruple pan- i 


118, vaginis scapalibus æqualibus ; bracteolis florigeris pulcher- 
ere ns 


antheris quam filamenta subangustioribus, ad 6 mm. longis, linea 


196 -| > "MONOCOTYLEDONEAE. HOHENBERGIA; 


rime purpureis, perlate ovatis, longe acuminatis in mucronem 
filiformen, vix pungentem desinentibus, ad 17 mm. longis. Flores 
27 mm. longi; sepalis pulcherrime purpureis, glabris, apice lon- 
giuscule acutis et in spinulam vix pungentem desinentibus, dorso ala- 
to-carinatis, ad 13mm. longis, conspicue asymmetricis. Petala 2-17 mm. 
longa, ex ungue lineari in laminam anguste ellipticam breviter sub- 
acuminatim acutam dilatata, basi intus longitudinaliter bicallosa. 
Filamenta vix dilatata ser. II. petalis ultra 3/4 longit. connata; 
antheris ad 3 mm. longis, linearibus, utrinque obtusiuseulis. Ovarium 
glaberrimum, plano-compressum alatumque, semiorbiculare, apice 
haud constrictum, ad 5 mm. longum; placentis interno loculorum 
angulo summo apice affixis. Bacca calyce coronata et inde superne 


' quasi trialata, magnitudine Pisi majoris; seminibus obtusis, leviter 


incurvis, 1,5 mm. longis, fuscis et ad chalazam rufis. 

Trinidad : Fendler n. 841 (e. p.); Brasilia, prov. Bahia hd Sincorá 
in silvis primævis : Martius n. 2211 et loco non indicato : Blanchet 
n. 241. — Floret Octobri, fructificat Novembri. (V. v. in hort. Kew., 
Vratisl. ; v. s. in herb. Berol., Kew., Leod., Mez., Monac., Paris.) 


3. H. membranostrobilus (Mez in Fl. bras. 269); inflores- 
centia bipinnatim panniculata spicis elongatis laxeque strobilifor- 
mibus, glabris, sessilibus vel infimis brevissime stipitatis ; bracteis 
florigeris apice late obtusis; petalis roseis; ovulis apice obtusis?. 

Folia + 8 perdense rosulata, basi in vaginam longe eleganterque 


ellipticam, utrinque præsertim basin versus lepidibus brunnescen- 


tibus dense consitam sensim dilatata, coriaceo-rigida, margine spinis 
infimis rectis sæpius 3 mm. excedentibus, supremis minutis sursum 
hamulosis armata, apice breviter peracuta et in mucronem pungen- 
tem, brunneum desinentia, linearia, + 0,6 m. longa, 15 mm. lata, 
utrinque subglabra. Scapus tenuis, vaginis ovalibus, peracuto-acu- 
minatis apiceque ssepius subreflexis ceterum stricte erectis perlaxe 
indutus. Inflorescentia bipinnatim panniculata e spicis paucis (ad 6) 
laxe strobiliformibus, sessilibus vel infimis brevissime stipitatis com- 
posita, submultiflora, glabra ; bracteolis florigeris puleherrime roseis 
(ex Glaziou), coriaceis et ad margines undulatim crispos solemniter 
membranaceis, subovalis, <= 20 mm. longis, 14 mm. lalis. Sepala 
glaberrima, libera, + 13 mm. longa, margine latiuscule membrana- 
cea, subrectangularia apice late obtusa, valde carinata, asymmetrica. 
Petala + 18 mm. longa, apice late rotundata, carnosa. Stamina fila- 
mentis latissimis subfoliolaceis, ser. I. petalis altiuscule connatis ; 


. WOHENBERGIA. BROMELIACEAE (AUCTORE C. MEZ). 127 


ribus, basi obtusiusculis apice acutis, medio dorsifixis. Ovarium 
glaberrimum, bialatum, — 5 mm. longum, 4 mm. latum, apice minu- 
üssime solum constrictum; tubo epigyno brevissimo, subinfundibuli- 
formi; placentis interno loculorum angulo prope medium. affixis. 
Fructus ignotus. 

Brasilia orientalis, prov. Rio de Janeiro in Serra Goncala arbori- 
cola : Glaziou n. 8984 et loco non indicato : n. 18566. — Floret Au- 
gusto. (V. s. in herb. Berol., Kew., Paris. et Warming.) 


4. H. Ramageana; inflorescentia 4-pinnatim panniculata stro- 
bilis breviter subcylindricis, = lanatis, ad 8-floris, geminatis vel 
lernatis breviter stipitatis ; bracteolis florigeris latissime ovatis expla- 
natis apice obtusiusculis valideque imposite spinosis ; petalis ex sicco 
Cæruleis; ovulis longe caudatis. 

Folium adest unieum, vaginà ignotá, certe satis ultra 0,6 m. lon- 
gum, 53 mm. latum, apicem versus sensim acutum et in spinam ter- 
minalem valide horridam desinens, margine spinulis valde distantibus, 
patentibus, ad 2 mm. longis, atris armatum, supra lepidibus minutis 


subtus majoribus dense conspersum. Scapus ignotus. Inflorescentia 


laxiuscula, pyramidata, solemniter 4-pinnatim panniculata, certe 
ultra 0,4 m. longa; axibus triste purpureis primum tomento lanugi- 


noso denso brunneoque obtectis demum glabratis; bracteis primariis . 


elongate triangularibus, perlonge acutis, patentibus, ramulorum 
xillarium capitulum infimum attingentibus;: bracteolis florigeris 
Primum lana longissima densissimaque flavida obtectis demum axi 
solum lanuginoso glabratis, subpatentibus, vix 8 mm. longis, quam 
sepala permanifeste brevioribus; ramis usque ad 0,3 m. longis mihi 
visis ex suberecto stricte adscendentibus ramulosque breves florum 
capitula geminata vel ternata subsessilia procreantes gerentibus; 
sir obilis paullo elongatis breviter subellipsoideo-cylindricis, + 19 mm. 
longis. Flores suberecti, non nisi fructiferi cogniti hoc in statu ad 
n "m. longi; sepalis basi brevissime connatis, coriaceis, + 4,4 mm. 
longis, àpice rotundatis mucroneque manifesto imposito auctis, valde 
a une in statu fructifero omnino glabris. Petala ad 14 gon, 

* Ceterum cum genitalibus ignota. Bacca cærulescenti-atra 


(ex " Ridley et Ramage !), subellipsoidea, ad 6 mm. longa, apice 
manifeste constric 


tib d i : : 
i 75 coronata; seminibus quoque in loculo paucis, tenuiter clavatis, 
"inque bene obt acad 


x usis, - 3 mm. longis, atrobrunneis. | 
a asilia orientalis, prov. Pernambuco : Ridley et Ramage. — F 
at Julio, (V. s. in herb. Mus. Brit.) n 


i * 


Vu 


la sepalis (sæpiusque petalis contortis) persisten- — 


128 ; MONOCOTYLEDONEAE.  HOHENBERGIA: 


5. H. Ridleyi (Mez in Fl. bras. 266); inflorescentia tripinnatim 
pannieulata strobilis ovoideis, dense lanuginosis, inferioribus 8-3-nis 
glomeratim in ramuli patentis apice congregatis; bracteolis florigeris 
apice acutis impositeque spinosis; petalis violaceis ; ovulis caudatis. 
— Aechmea Ridleyi Bak. Brom. p. 47. 

Folia maxima, fere 4 m. longa et 50 mm. lata, margine spinis vali- 
diusculis inferioribus solemniter retro hamatis, mediis rectis mani- 
feste patentibus, summis obscure adscendentibus, atris armata, apice 
in spinam valide pungentem desinentia fere aurantiaca, tenuiter lepi- 
dota. Scapus ignotus. Inflorescentia perlaxe angusteque pyramidalis, 
e strobilis summis in rhachi communi singulis sessilibus, maximis, 
apicem versus acutis composita; axibus primum dense lanuginoso- 
tomentosis mox glabratis; bracteolis florigeris valde concavis ovarium 
sepalaque recipientibus tegentibusque, paullo asymmetricis, late 
ovatis, apice spina longa valideque pungente pallida auctis, longitu- 
dinaliter venoso-striatis, utrinque sed præsertim dorso apicemque 
versus tomento lanuginoso denso, albide flavescente obtectis. Flores 
ad 15 mm. longi; sepalis + 4 mm. longis, liberis, apice minute bar- 
bato-tomentosis ceterum glabris, valde asymmetricis. Petala optime 
violacea (ex ic. cl. Ridley !), + 42 mm. longa, e late lineari in lami- 
nam haud conspicuam, rotundatam dilatata. Stamina filamentis per- 
late complanatis ser. II. altiuscule cum petalis connatis; antheris 
crasse fusiformibus, utrinque sed præsertim apice peracutis, exacte 


. medio dorsifixis. Ovarium dense longeque lanuginosum, quam 


maxime compressum, apice nullo modo constrictum, + 4 mm. lon- 
gum; tubo epigyno subnullo; placentis interno loculorum angulo 
prope apicem affixis. Fructus ignotus. 

Brasilia orientalis, prov. Pernambuco, prope urbem ad Iguarassu: 
Ridley et Ramage. — Floret Novembri. (V. s. et ic. coloratam a cl. 
Ridley in Brasilia optime perfectam in herb. Mus. Brit.) 


6. H. augusta (Mez in Fl. bras. 270); inflorescentia tripin- 
natim panniculata strobilis globosis, lanatis, 5-7-floris, sessilibus 
secundum ramos elongatos dispersis; bracteolis florigeris suborbicu- 
laribus apiceque mucrone imposito rotundatis; petalis cæruleis; ovulis 
longe caudatis. — F. Müller in Ber. d. bot. Gesellsch. 1892, p. 450; 1893. 
p. 76, non Ed. Morr. — Tillandsia Augusta Vell. Fl. Flum. III, t. 135 et 
Arch. Mus. Nac. Rio V, p. 127. — Aechmea augusta Bak. in Journ. Bot. 
1879, p. 162, Brom. p. 47 (quoad syn. Vell., Beer., Gaudich. n. 128). 
— Hoplophytum augustum Beer, Brom. p. 436. — Pironneava glo 
merata Gaud. Atl. Bonite t. 63. — Ae. multiceps Bak. in Journ. - 


LJ 


FER PRE: 


"HOHENBERGIA . BROMELIACEAE (AUCTORE C. MEZ). ` 129 


-i 


— Bot. 4880, p. 49, Brom. p. 58. — H. multiceps‘ Morr. ap. Mez in Fl. 


bras. p. 270. 

Folia multa dense rosulata, basiin vaginam maximam, ovalem, 
utrinque densissime lepidibus intus brunneis dorso pallidis obtectam 
dilatata, coriaceo-rigida, margine spinulis pro speciei habitu exiguis 
(4 mm. vix superantibus) folii apicem versus fere evanescentibus vel 
quam maxime distantibus, brunneis, rectis patentibusque armata, 
apice breviter subrotundato-acuta, + 0,12 m. longa, medio 80 mm. 
lata, latissime sublinearia, utrinque lepidibus pallidis consita, læte 
vel pallide viridia. Scapum non vidi. Inflorescentia oc -flora, pyrami- 
datim ample panniculata, folia longe superans, tota lanà floccosà per- 
longáque, sordide ferrugineà obtecta ; axibus rectis; bracteis primariis 
valde concavis, ovatis, apice submucronatim breviter acuminatis, 
submembranaceis, patentibus vel reflexis; bracteolis florigeris subor- 
bicularibus, apice imposite minute spinulosis, floresad 3/4 sepalorum 


` altit. tegentibus, + 7 mm. longis, basi saltem lanatis apice plerumque 


glabratis. Flores ad 14 mm. longi; sepalis apice margineque solum 
paullo floccosis ceterum glabris, rigide coriaceis, apice acutiusculis et 
in spinam permanifestam productis, valde asymmetricis. Petala cæ- 
rulea, ad 7 mm. longa, peranguste linearia apicem tenuiter manifes- 
teque acutum versus anguste ovali-dilatata. Stamina filamentis lineari- 
dilatatis apice rotundatis; antheris fusiformibus, quam filamenta 
angustioribus, apice breviter peracutis, medio dorsifixis, ad 2 mm. 
longis. Ovarium glabriusculum, + 2,5 mm. longum, 2 mm. diam. 


metiens, ab apice usque ad basin sensim attenuatum; stylo bene . 


evoluto antheras superante; placentis interno loculorum angulo 

prope apicem affixis. Fructum nondum vidi. 
Brasilia orientalis, prov. Rio de Janeiro ad Andarahy Grande, ar- 

boricola : Glaziou n. 11681; prov. Sta. Catharina prope Blumenau: 

F. Müller, loco non indicato : Gaudichaud n. 128, Luschnath. — 

Floret Novembri. (V. v. in hort. Leod., Vratisl., v. s. in herb. Berol., 
ew., Leod., Paris., Petrop., Warming.) 


7. H. eriantha (Mez in Fl. bras. 269); inflorescentia 4-pinnatim 


Panniculata, strobilis minutis, globosis, lepidoto-Lomentellis, glome- 


rati id: ERA å ce à . 
mM sessilibus vel subsessilibus; bracteis strobiligeris strobilos 
æ i à np toval dos 
opes: vel subæquantibus ; bracteolis florigeris apice subrotun- 
ati "nes : i : i : ad 
3 vel brevissime acutis; petalis ex sicco violaceis; ovulis caudatis. 


* Aechmea eriantha A. Brongn. ap. Bak. Brom. p. 41. i 
Folia basi in vaginam 


SUITES Av Prodromus. — IX. 


magnam, ovalem, utrinque densiuscule lepi- - 
jaa ferrugineo-badiis, adpressis obtectam dilatata, rigidiuscula, DUE 
d : 


130 | MONOCOTYLEDONEAE. HOHENBERGIA . 


margine spinulis minimis (vix 0,5 mm. longis) sæpiusque + evane- - 
scentibus, rectis, sursum versis densiuscule prædita, +0,75 m. longa, 
medio ad 55 mm. lata, linearia, apice brevissime acula et mucrone 
sæpius putride deciduo haud vel vix pungente aucta, ex sicco lote 
viridia, utrinque sed presertim subtus lepidibus minutissimis, pal- 
lidis densiuscule conspersa. Scapus ignotus. Inflorescentiæ absque 
dubio multi-vel permultifloræ adsunt ramuli bini vix 0,1 m. longi, 
dense tomento floccoso pallido obtecti, fasciculos strobilorum per- 
densos, infimos brevissime stipitatos superiores solemniter sessiles 
perapproximatos gerentes; strobilis vix 12 mm. longis, 5-8-floris, 
optime globosis ; bracteis omnibus dorso membrana densa e lepidibus 
coactis formata obtectis florigeris valde concavis, suborbicularibus, 
apice rotundatis et mucrone permanifesto, pungente imposito auctis, 
flores æquantibus. Flores vix 10 mm. longi; sepalis paullo floccose 
tomentellis, coriaceis, liberis, apice in spinam magnam, flavescentem 
productis, acute subulatim carinatis, = 5 mm. longis, quam maxime 
asymmetricis. Petala vix 7 mm. longa, ex ungue lineari in laminam. 
ellipticam, acutam producta. Stamina filamentis apicem versus valde 
dilatatis, ser. IL. cum petalis alte connatis; antheris 2 mm. longis, 
subfusiformibus, præsertim apice peracutis, medio dorsifixis. Ovarium 
paullo floccose tomentellum vel fere glabrum, vix 3 mm. longum, 
alatim angulatum; tubo epigyno nullo; placentis interno loculorum 
angulo apice affixis; ovulis breviter sed manifeste caudatis. Bacca 
ignota. 

Brasilia orientalis, prov. Pernambuco, unde versus medium hujus: 
seculi in hortum Rotomagensem indeque Men introducta. 
(V. s. in herb. Paris.) 


8. H. Salzmanni (Morr. ap. Bak. Brom. 49); inflorescentia tri- 
pinnatim panniculata strobilis globosis, glabris, supremis sessilibus 
inferioribus brevissime stipitatis; bracteolis florigeris semiorbicula- 
ribus, apice rotundatis minuteque mucronatis ; petalis violaceis; ovulis 
longe caudatis. — Mez in Fl. bras. p. 271, t. 60, fig. 2. — Aechmea 
Salzmanni Bak. Brom. p. 49 (exclus. spec. Sellow.). 

"Folia maxima, apice (solum noto) spinis validissimis, Æ 3 mm. 
longis, sursum hamatis vel fere rectis adscendentibusque, atris dis- 
tanter armata, crassa perrigidaque, breviter subacuminatimque acuta 
et in spinam validissimam, atram producta, certe 0,15 m. vel ultra 
lata, glabrata vel minutissime cinereo-lepidota. Scapus ignotus. Inflo- 
rescenlia cum scapo sepius ultra 2 m. alta, e strobilis 5-8-floris, 
Humuli inflorescentiam animo referentibus, inferioribus quinis-binis 


HOHENBERGIA , BROMELIACEAE (AUCTORE C. MEZ). 131 


" subsessiliter in ramulorum superiorum abbreviatorum, subpatentium 
apice dispositis composita, perlaxe remoteque panniculata, subpyra- 
midata, glaberrima; bracteis primariis tenuiter membranaceis, anguste 
triangularibus; bracteolis florigeris latissime squamiformibus, rigi- 
diuscule coriaceis, + 8 mm. longis flores ultra ovarium tegentibus. 
Flores + 14 mm. longi ; sepalis glaberrimis, rigide coriaceis, liberis, 
apice obtusis inermibusque, valde asymmetricis, + 6 mm. longis. 
Petala 11-12 mm. longa, linearia apice paullo elliptico-dilatata de- 
mumque acuta. Stamina filamentis ser. I. apicem, ser. H. basin versus 
dilatatis, his petalis ultra medium connatis; antheris 3 mm. longis, 
latiuscule linearibus, apice manifeste breviter acutis, infra medium 
dorsifixis. Ovarium glabrum, semiorbiculari-compressum, + 4 mm. 
longum apice fere 6 mm. latum ibique haud constrictum ; placentis 
interno loculorum angulo a medio apicem versus affixis. Fructus 
ignotus. 

Brasilia, prov. Bahia, loco non indicato : Salzmann n. 540. (V. s. 
in herb. Candoll.) 


9. H. Blanchetii (Morr. ap. Bak. Brom. 49); inflorescentia 
3-A-pinnatim panniculata, strobilis globosis, perpaucifloris, glaber- 
rimis, sepius in ramulorum suberecto-patentium apice glomeratis; 
bracteolis flori geris suborbicularibus vel latissime ovatis, apice oblusis 
mucroneque brevi sed sæpius (inferioribus) picuo auctis; petalis 
Cæruleis; ovulis caudatis. — Mez in Fl. bras. p. 267. — Aechmea 
Blanchetii Bak, Brom. p- 49, nec Mez: 

Folia lorata, parte superiore solum cognita ex habitu vix infra 
0,5 m. longa, 45-50 mm. lata, perrigida, apice breviter acuta et in 
Spinàm terminalem validissimam, atram desinentia, margine spinulis 
validiusculis, 3-3,5 mm. longis, sursum uncinalis, atris armata, supra 
subglabra subtus lepidibus parvis, peradpressis vel medio paullo 
'mmersis perdense obtecta. Inflorescentia multiflora, paullo ultra 
pedalis, latiuscule pyramidata, e strobilis generis e minimis (haud 
ultra 19 mm. longis) composita; axibus omnibus juvenilibus dense 
lanuginosis, adultis glabratis; bracteis primariis anguste lanceolato- 
triangülaribus, acutis; bracteolis florigeris quam maxime concavis 
Cymbiformibus, glabris nitidisque. Flores 8-10 mm. longi, paullo 
ultra medium e bracteis prominentes; sepalis virentibus, glabris, co- 
meii. -- 3,5 mm. longis, apice emarginatis, perasymme- 

: Petala ex sicco cærulea, ad 7 mm.. longa, ex ungue lineari, basi 


mina filamentis basin versus valde dilatatis, ser. H. cum petalis alte 


- 


arnose incrassato in laminam ellipticam, rotundatam producta. Sta- is 


132 à MONOCOTYLEDONEAE. HOHENBERGIA . 


connatis; antheris maximis (2 mm. longis), ovatis, apice mucronulatis. 
Ovarium ad 3 mm. longum, glabrum, valde triangulare; placentis 
interno loculorum angulo summo apice affixis; ovulis cauda tenui 
solemniter appendieulatis. Fructus ignotus. 

Brasilia, prov. Bahia prope Ilheos : Blanchet n. 2996. (V. s. in 
herb. Mus. Brit. et Petrop.) 


10. H. Sellowiana; inflorescentia tripinnatim panniculata, stro- 
bilis submultifloris, elongatis subcylindricis, glaberrimis, inferioribus 
in ramulorum suberectorum apice 3-5-nis glomeratis; bracteis flori- 
geris latissime suborbiculari-ovatis, apice late rotundatis acuminu- 
loque minuto auctis; ovulis caudatis. — Aechmea Salzmanni Bak. 
Brom. p. 49 (quoad Sellow. n. 67). 

Folia ex parte summo solum cognito certe maxima, rigida, 0,11 m. 
vel ultra lata, margine spinis atris, usque ad 3 mm. longis, paullo 
sursum curvatis horrida, apice acutiuscula et in spinam terminalem 
maximam, subatram, validissimam desinentia, utrinque sed presertim 
subtus lepidibus pallidis, peradpressis vel supra immersiusculis, mi- 
nulis dense conspersa. Scapus ignotus. Inflorescentia submultiflora, 
glabra, absque dubio folia superans, basi laxe apice densissime e 
strobilis 15-20 floris, 2- 40 mm. longis composita; bracteis primariis 
patentibus, anguste triangularibus, apice in spinulam debilem tenuem- 
que desinentibus, quam ramuli axillares permanifeste brevioribus ; 
bracteolis florigeris quam maxime concavis, coriaceis, glabris niti- 
disque, ad 9 mm. longis. Flores glabri, petalis ignotis neglectis 
zc 11 mm. longi, fructiferi solum cogniti ; sepalisliberis, coriaceis, apice 
haud mucronatis, 5,5 mm. longis, quam maxime asymmetricis. Petala 
cum genitalibus desunt. Bacca magna (Pisi majoris magnitudine), 
triangularis, apice haud constricta; seminibus ignotis. 

Brasilia, loco non indicato : Sellow (Brom. ad cl. Brongn. deter- 
minand. miss. n. 67). (V. s. in herb. Paris.) 


B. — SusGENUS WITTMACKIOPSIS. 


Ovula apice obtusa nec caudata. In folii sectione transversali fasci- 
culi sclerenchymatici a fasciculis fibrovasalibus independentes desunt. 


11. H. gnetacea (Mez in Fl. bras. 972, t. 60, f. 4); inflores- 
centia bipinnatim panniculata e strobilis solemniter subremoteque 
sessilibus, subovoideis composita ; bracteis florigeris glabris, subor- 
bicularibus, apice rotundatis. 


HOHENBERGIA . = BROMELIACEAE (AUCTORE C. MEZ). 133 


Folia ignota. Scapus vaginis amplexicaulibus, late ovatis, acutis, 
subglabris, erectis remote proditus, validus glaberrimusque, valde 
angulosus. Inflorescentia e strobilis apice acutiusculis, usque ad 
25 mm. longis composita; bracteis primariis += 30 mm. longis 
strobilos superantibus vel (superioribus) eos æquantibus, latissime 
triangularibus, subpatentibus, glabris ; bracteolis florigeris suborbicu- 
lari-squamiformibus, apice rotundatis impositeque minutissime acumi- 
nulatis, perrigidis, valde concavis, + 10 mm. longis sepala æquanti- 
bus. Flores permanci solum cogniti (vix ultra 13 mm. longi?), valde 
compressi: sepalis glaberrimis, perrigidis, liberis, subovato-triangu- 
laribus apice subacutis nec non in spinulam minutam productis, dorso 
carinato-alatis, += 6 mm, longis, asymmetricis. Petala cum genita- 
libus ignota. Ovarium glaberrimum, plano-compressum margine late 
alatum, semiorbiculare, haud ultra 4 mm. longum, sensim in sepala 
transiens; placentis interno loculorum angulo prope apicem affixis. 
Fructus ignotus. 

Patria omnino dubia (Brasilia? Antillæ ?) : nec loco nec collectore 
indicato in herb. Candolleano reperi. 


12. H. polycephala ; inflorescentia densissime bipinnatim pan- 
niculata compacte e strobilis ovoideis, sessilibus, glabris, perap- 
proximalis composita; bracteis florigeris apice rotundatis; petalis 
niveis ; ovulis excaudatis. — Aechmea polycephela Bak. in Journ. Bot. 
1879, p. 164, Brom. p. 43. — A. pyenantha Bak. 1. c. p. 41. 
Pothuava pyenantha hort. fide Morr. ap. Bak. 1. c. — H. pycnan- 
tha Mez in Fl. bras. p. 273. 

Folia ad 12 utriculatim rosulata, basi in vaginam subangustam, 
dorso subglabram intus perdense lepidibus immersis obsitam dila- 
tata, coriaceo-rigida, margine spinulis minutissimis (1 mm. haud 
excedentibus) recte patentibus vel minute solum sursum hamulosis 
densiuscule serrulata, apice (acumine semper fere putride delapso) 
rotundata, supra non nisi apicem versus, subtus densiuscule lepidota 
et obscure transverse vittata, sæpissime ultra 4 m. longa, 75 mm. 
lata. Scapus foliis brevior, percrassus, non nisi ad vaginarum basin 
rudimentarie floccoso-tomentosus ceterum glabratus, viridis, vaginis 


allutaceis, membranaceis, subovatis angusteque acuminalim acutis 


apice in spinulam validam desinentibus, margine dentato-crenatis, 


dorso lepidotis, erectis dense imbricatimque obtectus. Inflorescentia 


e strobilis + 30 mm. longis, ovali-ovoideis apiceque breviter. acutis 
composita ellipsoidea, tota allutaceo-brunnea; rhachi + floccose 
tomentosa, angulata ; bracteis primariis integris, reflexis, latioribus 


134 MONOCOTYLEDONEAE, - HOHENBERGIA. 


ceterum scapi vaginis «qualibus; bracteolis florigeris perlate ovatis 
margineque sinistro præsertim dilatatis asymmetricis, coriaceis, valde 
concavis, + 12 mm. longis. Flores ad 15 mm. longi; sepalis apice 
minute adpresseque tomentellis mox glabratis, rigide coriaceis, apice 
acutis manifesteque mucronatis, alatim carinatis, asymmetricis, ad 
7 mm. longis. Petala = 10 mm. longa, anguste linearia apiceque 
acuta. Filamenta ser. II. petalis peralte connata. Ovarium densiuscule 
presertim apicem versus lepidoto-tomentellum , valde bialatum, 
semiorbiculare, apice haud constrictum in sepala transiens, + 3,5 mm. 
longum, 6 mm. latum ; placentis interno loculorum angulo in 3/4 alt. 
affxis; ovulis ut videtur vix caudatis. Fructus ignotus. 

Jamaica, loco non indicato : Wright, Hitschcock. (V. s. in herb. 
Mus. Brit., Leod., Miss. bot. Gard.) 

Obs. — Speciei bis a cl. Baker, Brom. enumeratæ nomen ex Hohen- 
bergia pycnantha in H. polycephalam mutare lege prioritatis coactus 
sum post autopsiam speciminis Jamaicensis herbarii Musei Britan- 
nici. 


.13. H. distans (Bak. in Saund. Ref. bot., sub t. 284); inflo- 
rescentia bipinnatim panniculata, strobilis ad 10-floris stipitibus 10-2- 
plo longioribus, patentibus singulis præditis, subellipsoideis, glabris ; 
bracteis florigeris acuminatim in spinulam tenuem longamque desi- 
nentibus; petalis albidis vel virentibus; ovulis apice obtusis. — 
Aechmea distans Griseb. Fl. W. Ind. p. 592 (nec alibi! ); Bak. 
Brom. p. 46. 

Folia absque dubio multa rosulata, basi in vaginam inconspicuam 
“et a lamina vix distinguendam, intus lepidibus minutissimis densissime 
punctulatam dorso membrana peradpressa obscuraque, e lepidibus 
formata, paullo rugosa obtectam produeta, usque ad 0,7 m. longa, 

90 mm. lata, lingulato-linearia, apice perfecte rotundata et in acumen 
impositum rigidum producta, margine spinulis perpaucis minutisque, 
brunneis, patentibus aucta vel nonnunquam fere omnino inermia, 


læte viridia, adulta utrinque perobscure dissiteque lepidota. Scapus' 


gracillimus, ut videtur pendulus, foliis brevior, lepidibus pilaceis 
brunneis paullo puberulus, dense vaginis membranaceis, integerri- 
mis, anguste lanceolatis, peracutis internodia superantibus auctus. 
Inflorescentia submulliflora, squarrosissima perlaxaque, ut videtur 
folia superans ; axibus lepidibus paucis in pilos brunneos fissis præ- 
ditis viridibus; ramulis solemniter patentibus vel reflexo-patentibus, 
usque ad 0,12 m. longis, apice strobilum subacutum, usque ad 30 mm. 
longum 17 mm. diam. melientem gerentibus; bracteis primariis am- 


HOHENBERGIA . BROMELIACEAE (AUCTORE C. MEZ). 135 
) 


plis, anguste lineari-lanceolatis, patentibus vel reflexo-patentibus; 
bracteolis florigeris glabris, prominenti-venosis, spina terminali 
computata usque ad 15 mm. longis. Flores usque ad 48 mm. longi, 
glabri; sepalis basi breviter (ad 1 mm. connatis), coriaceis, spina ter- 
minali permanifesta, brunnescenti imposita computata usque ad 
56 mm. longi, perasymmetricis. Petala ex sicco albida vel virentia, 
ad 12 mm. longa, basi brevissime conglutinatim coalita, anguste lin- 
gulata, apice acuta. Stamina filamentis ser. II. cum petalis altiuscule 
connatis; antheris vix 3 mm. longis, sublinearibus, basi rotundatis 
apice breviter mucronulatis, in 1/3 altit. dorsifixis. Ovarium ad 
9 mm. longum, angulatum, apice haud constrictum ; tubo epigyno 
nullo; placentis interno loculorum angulo medium inter apicemque 
affixis. Fructus ignotus. 

Jamaica, arboricola prope Dolphin : Purdie. (V. s. in herb. Kew., 
Paris.) 

Obs. — Planta Dominicana a cl. Baker notata est Pitcairniæ spe- 
cies, ob statum nimis juvenilem haud exacte determinanda. 


> 14. H. penduliflora; inflorescentia bipinnatim panniculata 
strobilis 15-vel ultra floris ramulis iis haud longioribus singulis 
stipitalis, ellipsoideis, glabris ; bracteolis florigeris acutis in spinam 
terminalem transeuntibus ; petalis albis; ovulis apice obtusis. — 
Pitcairnia penduliflora A. Rich. in Sagra, Fl. Cub. III, p. 262; Bak. 
Brom. p. 108. — Aechmea distans Griseb. Cat. Cub. p. 253. (non alibi !) 
— A. Wrightii Bak. in Journ. Bot. 1870, p. 163, Brom. p. 48. 

Folia basi in vaginam quam lamina vix latiorem, utrinque sed 
presertim subtus lepidibus minutis adpressisque, allutaceis dense 
consitam producta, coriacea, 0,5-0,6 m. longa, ad 85 mm. lata, 


linearia, apice optime rotundata et in acumen imposilum validum; 
brunnescentem desinentia, margine spinulis vix 1 mm. longis, brun- 


nescentibus, sæpissime adscendentibus serrata, supra glabra subtus. 
densiuscule minute lepidota. Scapus tenuis, glaber, vaginis anguste 


- 


lanceolatis longeque acutis, superioribus saltem rubentibus, integerri- . 


mis vel rarius margine paucispinulosis, quam internodia brevioribus 
laxe auctus. Inflorescentia folia æquans vel paullo superans, submul- 
tiflora, laxa, 0,2-0,4 m. longa; strobilis in statu florifero usque ad 
25 mm. longis fructiferis conspicue auctis ; bracteis primariis omnino 
vaginis scapalibus æqualibus ; bracteolis florigeris vix ultra Ao. 
longis, e basi latissime ovata valdeque concava in spinam sæplus 


3 mm. metientem angustatis quam flores axillares brevioribus, gla- 


bris, venulis prominentibus lineatis. Flores fere 13 mm. longi; sepalis 


p 
i 


136 . MONOCOTYLEDONAE.  HOHENBERGIA . 


(spina computata) ad 8 mm. longis, basi ad 2 mm. inter sese conna- 
tis, dorso carinatis, apice in spinam brunnescentem perconspicuam 
productis, glabris. Petala ad 9 mm. longa, basi inter sese congluti- 
nata, in laminam lanceolatam, peracutam producta. Stamina fila- 
mentis ser. II. cum petalis alte connatis, linearibus ; antheris sublan- 
ceolatis, 2 mm. longis, peracutis, in 1/3 longit. dorsifixis. Ovarium 
glabrum, paullo complanatum; placentis interno loculorum angulo 
apice affixis. Bacca subglobosa, + T diam. metiens ; seminibus vix 


mm longis, elav atis, 


e 
c 


urvatis, fusco-atris,nitidis. 
Jamaica : Robins, Hitscheock ; Cuba : Ramon de la Sagra, Wright 


n. 1325," Eggers n. 4816. (V. s. in herb. Boiss.-Barbey., Mts Dei! Brit., 


Brux., Drake., Goetting., Kew., Krug. et Urban., Miss, bot. Gard. et 
Petrop.) 


15. H. Portoricensis; inflorescentia bipinnatim panniculata 
strobilis summis sessilibus infimis ramulis subæquilongis singulis 
stipitatis, ad 12-floris, subglobosis glabrisque ; bracteolis florigeris 
acuminatis; ovulis obtusis. 

Folia basi in vaginam laminà paullo solum latiorem, subellip- 
ticam, apicem versus minute violascentem, utrinque lepidibus minu- 
lissimis peradpressisque, allutaceis dense consitam dilatata, charta- 
ceo-coriacea, 0,5-0,6 m. longa, 50 mm. lata, linearia, apice rotundata 
et in mucronem debilem, triangularem desinentia, margine spinulis 
parvis (vix À mm. longis), sursum curvatis prædita, subtus perad- 
presse lepidota. Scapus gracilis, glaber, vaginis ovato-lanceolatis, 
longe acutis apice pungentibus, margine paucispinulosis, erectis, 
quam internodia brevioribus auctus. Inflorescentia folia subæquans 
vel paullo superans, submultiflora, ad 0,2 m. longa, e strobilis usque 
ad 30 mm. longis composita, tomenti albi rudimentis floccosis obtecta ; 


bracteis primariis margine integerrimis ceterum vaginis scapalibus 


æqualibus, quam strobili axillares paullo brevioribus; bracteolis flo- 
rigeris ad 15 mm. longis sepalaque æquantibus, in spinam breviorem, 
brunnescentem desinentibus, venis prominentibus striatis. Flores 
subfructiferi solum cogniti petalis neglectis 13 mm. longi; sepalis 
basi breviter connatis, 6-7 mm. longis, apice in spinulam crassiuscu- 
lam, brunnescentem productis. Petala cum genitalibus desunt. Ova- 
rium subglobosum, glabrum, apice in tubum epigynum brevem, 
pateriformem productum ; placentis interno loculorum angulo prope 
apicem affixis. Bacca ex ovario parum aucto globose incrassato, 
sepalis persistentibus coronato formata, seminis Pisi magnitudine; 
seminibus 2-2,5 mm. longis, subellipsoideis, murinis, opacis. 


* 


HOHENBERGIA . BROMELIACEAE (AUCTORE C. MEZ). 137 


Portorico, Sierra de Naguabo arboricola in silvis primævis montis 
« Piedra pelada » : Sintenis n. 1321. — Fructificat Martio. (V. s. in 
herb. Krug. et Urban.) 


16. H. Antillana; inflorescentia bipinnatim panniculata stro- 
bilis summis sessilibus, infimis ramulis multo brevioribus singulis sti- 
pitatis, 15-20-floris, elongate ellipsoideis vel subcylindricis, junioribus 


saltem albo-farinosis ; bracteolis florigeris acuminatis ; petalis albis ;. 


ovulis obtusis. — Aechmea lingulata Bak. in Journ. Bot. 1879, 
p. 464, Brom. p. 43 (synon. excl.). 

Folia basi in vaginam laminá vix latiorem, utrinque sed presertim 
dorso lepidibus minutis, orbicularibus, peradpressis, pallidis vel 
centro brunnescentibus obtectam producta, rigida, sæpissime 1 m. vel 
ultra longa, usque ad 0,12 m. lata, apice aut breviter rotundateque 
in spinam terminalem valide pungentem angustata aut spina impo- 
sita bene rotundata, margine spinulis usque ad 2,5 mm. longis, 
omnibus atris sursum hamatis dense armata, subtus lepidibus parvis 
dense obtecta pallida. Seapus validus, dense albo-farinosus, vaginis 
pallidis, lanceolatis perlongeque acutis, margine paucispinulosis, 
presertim dorso + farinosis, stricte erectis, internodia longe supe- 
rantibus dense indutus. Inflorescentia foliis multo brevior, densa, ad 
0,2-0,3 m. longa, circuitu sæpissime ellipsoidea, e strobilis usque ad 


50 mm. longis composita tota dense albo-farinosa ; bracteis primariis - 


infimis strobilos axillares superantibus; bracteolis florigeris ad 25 mm. 
vel paullo ultra longis, e basi fere orbiculari apice laciniose spinulosa 
in acumen triangulare, validissime pungens productis, flores axillares 


æquantibus vel superantibus, venis prominentibus striatis. Flores ad 


23 mm. longi; sepalis 10-12 mm. longis, apice spinosis, dorso albo- 
farinosis. Petala ad 16 mm. longa, ex unque lineari in laminam lan- 
ceolatam, peracutam producta. Stamina filamentis linearibus ; anthe- 
ris ovatis manifesteque mucronulatis. Ovarium albo-farinosum, fere 
orbiculare ; placentis interno loculorum angulo longe affixis. Bacca 
ex ovario valde incrassato formata, sepalis persistentibus coronata, 


bialata, ad 8 mm. diam. metiens; seminibus clavatis, 2 mm. lon- 


gis, murinis, levibus; embryone albumini ad seminis basin angus- 


tatam lateraliter opposito; cotyledone elongato, radicula crassa,’ 
. Obtusa. ; 
Portorico, in silvis prope Bayamon : Stahl n. 92 b.; ad Quebra 


Morillos : Sintenis n. 2000, prope Guanica ad La Plata : n. ene -— 
Floret Octobri, fructificat Februario. (V. s. in herb. Boiss.-Barbey., 
Kew., Krug. et Urban., Mez., Petrop. et Vratisl.) | 


138 ; MONOCOTYLEDONEAE, HOHENBERGIA. - 


17. H. ferruginea (Carr. in Rev. hortic. 1881, 437, f. 104); 
inflorescentia bipinnatim panniculata, strobilis summis sessilibus, in- 
fimis singulis in ramulorum multo breviorum apice stipitatis, ellipsoi- 
deis, multifloris, glabriusculis vel tomentellis; bracteolis florigeris 
longe subacuminatim aculis; petalis albidis; ovulis obtusis. — Mez 
in Fl. bras. p. 268. — Aechmea augusta Bak. in Journ. Bot. 1879, 
p. 162; Brom. p. 47 (quoad descript. et syn. Carr.). — H. augusta 
Morr. Cat. 1873, p. 9. — Nidularium fragrans hort. ap. Bak. I. c. — 
Guzmania maculata hort. ap. Bak. l. c. (non Linden.). — Ae. 
virens Brongn. ap. Bak. I. c. p. 45. 

Folia basi in vaginam anguste ovalem, basi paullo brunnescentem, 
utrinque punctulis immersis lepidotis perdense obsitam sensim dila- 
tata, coriaceo-rigida, sæpius ultra 1 m. longa, 75 mm. lata, margine 
spinulis vix ultra 4 mm. longis densiuscule serrulata, apice acumine 
semper fere abortivo rotundata, læte viridia, subtus leviter lepidota. 
Scapus crassus, presertim ad vaginas albo-tomentellus ceterum 
=+ glabratus, vaginis viridibus vel stramineis, præsertim dorso —- niveo- 
tomentellis, longe acuminatim acutis, subpungentibus, integerrimis, 
internodia superantibus praeditus. Inflorescentia multiflora, folia 
subæquans vel iis paullo brevior, — conferta; rhachi tomento albo 
conspicue puberula; bracteis primariis patenti-reflexis, infinis saltem 
strobilos axillares subæquantibus ; bracteolis florigeris valde concavis, 
apice in spinam pallidam productis, ad 7 mm. longis, virentibus, apice 
sepius minute fimbriato-tomentellis. Flores Æ 17 mm. longi; sepalis 
coriaceis, sub lente dorso lepidoto-tomentellis, liberis, = 4 mm. 
longis, apice. acutis et in spinam tenuem, brunnescentem, uncinatam 
desinentibus, haud carinatis. Petala + 12 mm. longa, e lineari in 
laminam peranguste elongateque ellipticam dilatata apice acuta; 

infime tubulose coalita. Antheræ + 3 mm. longæ, anguste linea- 
res, apice acute, in 1/5 longit. dorsifix:e. Ovarium Æ albo-fari- 
nosum, trialatum, subobovoideum, ad 5 mm. longum ; tubo epigyno 
nullo ; placentis interno loeulorum angulo apice affixis. Baccam non 
vidi. 

E Brasilia allata dicitur, id quod vix credibile. Vidi specimen cul- 
tum ex schedula e Guyana gallica proveniens, alterum cum Orchida- 
ceis e Jamaica missum. Revera Antillanam esse ex affinitate suspicor. 
(V. s. in herb. Berol., Kew., Leod., Paris. et Vindob.) 


WITIMACKIA. BROMELIACEAE (AUCTORE C. MEZ). ` 139 


XIV. — WITTMACKIA Mez, Fl. bras. p. 274. — Chevalliera Griseb. 
Fl. W. Ind. p. 591 (non Gaudich.). 


Flores hermaphroditi. Sepala aut omnino libera aut basi minute in 


tubum connata, quam maxime sinistrorsum convoluta, latere tecto 
(dextro) in alam maximam, membranaceo-hyalinam, arcuatim ve- 
nosam producta solemnissime asymmetrica, apice spinulam percon- 
spicuam gerenlia, glabra vel glabrata. Petala in æstivatione obscure 
dextrorsum convoluta, regulariter disposita, basin usque libera, 
linearia apiceque longe acuta, per anthesin patenti-recurva, eligulata. 
Stamina 6 petalis minute breviora, per anthesin solemniter porrecta ; 
filamentis filiformibus sed przesertim basin versus plerumque + dila- 


tatis; antheris birimose introrsum dehiscentibus, subellipticis, basi 


Hfédsfuspolie, apice plerumque mucrone peracuto auctis, medio vel 
paullo infra medium dorsifixis; pollinis granulis ellipsoideis vel raro 
tetrædricis poris sæpissime binis polaribus raro quaternis auctis retique 
laxo densioreve prominenti ornatis. Ovarium solemniter inferum, 
testa seu cortice percrasso fibroso obtectum, glabrum, sepius longi- 
tudinaliter striato-angulatum, haud plano-compressum, 3-loculare, 
sessile ; tubo epigyno brevi, infundibuliformi ; stylo filiformi basi bre- 
vissime inerassato, stamina superante; stigmatis lobis longiuscule 
divisis, crasse carnosulis, apice breviter optimeque spiraliter tortis; 
placentis interno loeulorum angulo medium inter apicemque lineatim 
affixis; ovulis quoque in loculo multis confertisque, breviter funicu- 
latis, apice obtusis nec caudatis. Bacca exsucca ex ovario vix mutato 
Vel paullo solum aucto, sepalis persistentibus coronato formata, 
exserta nec bracteis obtecta. Semina multa, sublunatim curvata, 
utrinque obtusa, exappendiculata. 

Herbæ haplobioticæ, conspicuæ. Folia basi in vaginam angustam, 
intus haud villosam vero lepidibus adpressis obtectam dilatata, late 
linearia, super vaginam nullo modo angustata, apice breviler acuta 
Vel subrotundata, spinulis conspicuis sed pro folii magnitudine mi- 


nutis, brunnescentibus vel atris armata, læte viridia, subglabra vel 


dorso presertim lepidota, nunquam fasciata. Inflorescentia e foliorum 
rosula centralis prodiens scapo vaginis membranaceis aucto stipitata, 


siepius (ut videtur) nutans vel pendula, bipinnatim e ramis elongatis. 


sublaxeque quaquaverse cylindrice æ -floris spicatis composita panni- 
culata ; bracteolis florigeris minutis, in setam tenuem transeuntibus. 
Flores flavido-virentes (vel rarissime pallide lilacini vel rubentes?). 

Genus precedenti proximum per Americæ centralis, Guyane 


A E a 


440 MONOCOTYLEDONEAE. WITTMACKIA , 
i 


Brasiliæque littora orientalia dispersum nec non Antillis frequens 
silvarum calidarum humidarumque et arbores et saxa coiit. 


CLAVIS SPECIERUM. 


a. Flores 17-18 mm. longi. Antill. : 
1. W. lingulata. 
b. Flores ad 12 mm. longi. 
8 Inflorescentiæ rami suberecti spl arcuatim adscendentes. 
* Antheræ apice tenuiter [ 1 tæ. Am. centr., 
Guyan., Brasil. di et med. : 
2. W. odora. 
** Antheræ apice acut nec mucronatæ. Brasil. austr. : 
3. W. Glaziovii. 
88 Inflorescentiæ rami refracti vel patentes. Brasil. med. : 
4. W. patentissima. 


4. W. lingulata (Mez in Fl. bras. 275); inflorescentiæ ramis 
subereclis sæpiusque paullo sursum arcuatis; floribus 17-18 mm 
longis; sepalis liberis. — Bromelia lingulata L. Spec. ed. 4, I, p. 285 
et ed. 2, T, p. 409; Willd. Spec. II, p. 8; Lam. Encycl. I, p. 147; 
Mill. Dict. ed. 8, n. 2; Ait. Hort. Kew. ed. 2, II, p. 201; R. et S. 
Syst. VII, p. 1281; Sprg. Syst. II, p. 21. — Hoplophytum lingulatum 
Beer, Brom. p.139. — Chevalliera lingulata Griseb. W. Ind. p. 591; 
Eggers, Fl. St. Croix et Virg. n. 948. — Aechmea lingulata Bak. in 
Journ. bot. 1879, p. 164, Brom. p. 37 (quoad synon., diagnosi plan- 
tisque exelusis!). — Lamprococcus ramosus Beer, Brom. 106. — A. 
Surinamensis Hort. Van Houtte fide Beer, l. c. — Ae. odora Bak. in 
Journ. bot. 1879, p. 296 et 1880, p. 37; Brom. p. 37 (syn. Miquel. 
excluso!). — Hohenbergia odora Bak. in Saund. Ref. bot., sub 
t. 284 (e. p., cf. supra). — Ae. Plumieri Bak. Brom. p. 50. — 
B. ramosa et racemosa, etc. Plum. Gen. p. 26. — B. foliis serrato- 

spinosis etc. Burm. Amer. t. 64, f. 4. 

Folia 10-12 utriculatim rosulata, coriaceo-rigida, margine spinulis 
2 mm. haud excedentibus, valde sursum hamatis perdense armata, 
apice brevissime rotundato-acuta et in acumen rigidum producta; 
3-1 m. longa, medio ad 60 mm. lata, supra subglabra subtus lepi- 
dibus brunneis crebris conspersa. Scapus elegans, junior dense allu- 
taceo-floccosus adultus glabratus, vaginis lanceolatis, integerrimi 
vel dentibus perpaucis minulisque, patentibus præditis indutus. Inflo 
rescentia ampla, laxe bipinnatim panniculata; axibus celerrime gla- 


WITTMACKIA. BROMELIACEAE (AUCTORE C. MEZ). 141 


bratis ; bracteis primariis patentibus; bracteolis florigeris e basi late 
ovata concavaque celeriter in setam angustam peracutamque, ovarium 
æquantem vel eo paullo breviorem productis, paullo ultra 5 mm. 
longis, curvatim suberectis. Flores lata basi sessiles; sepalis glaber- 
rimis, ad 3 mm. longis (spina neglecta), 2,75 mm. latis, spinula usque 
ad 3 mm. metiente, brunnea, subrecurvo-patente auctis. Petala 
= 10 mm. longa, ad laminam haud ultra 4,5 mm. lata, apice per- 
longe acuta. Stamina petalis multo breviora ; antheris 45 mm. longis, 
apice manifeste mucronatis. Ovarium celerrime glabratum cylindrico- 
ellipsoideum. + 7 mm. longum, 3 mm. diam. metiens. 

Sto. Thomas : Eggers n. 324; Virgin. Isl. : fide Eggers; Viequez : 
Grosourdy n. 13; Crabben-Isl. : herb. Vahl.; St. Lucia : Crudy, Ramage, 
Rohr; Martinique : Duss n. 273, 3317, Hahn n. 577, 1474 (e. p.); Gua- 
deloupe: L'Herminier; St. Vincent: G. et W. Smith n. 481; Becquia: 
iid. n. 305; Antigua: Wullschlägel; Tobago : Eggers n. 574 ; Trinidad : 
Fendler n.833, Crueger n. 2000, Prestæ. (V.s. in omnibus fere herbariis.) 


2. W. odora (Mezin Fl. bras. 277); inflorescenti: ramis suberectis 
S&piusque arcuatim adscendentibus; floribus ad 12mm. longis ; sepalis 
liberis; antheris apice permanifeste mucronatis. — Billbergia odora 
Miq. in Linnæa XVIII, p. 377. — Aechmea odora Bak. inJourn. bot. 
1879, p. 226, Brom. p. 37 (quoad synon. Miquel. et specim. Guyan., 
Brasil.).— Hohenbergia odora Bak. in Saund. Ref. bot. sub t. 284 (e. p.). 

Folia basi in vaginam laminá vix latiorem, utrinque dense lepi- 
dibus minutissimis peradpressisque, allutaceis consitam producta, 
crasse rigida, apice rotundata et in spinam terminalem latam vali- 
damque, subatram contracta, fere 4 m. longa, 0,1 m. lata, margine 


spinulis inæqualibus alteris majoribus ad 2,5 mm. longis alteris inter- : 


calatis multo minoribus vix 4 mm. metientibus, omnibus rectis pa- 
tentibusque, atris dense armata, adulta presertim dorso dense adpresse 
lepidota. Scapus crassiusculus, presertim apicem versus + tomen- 


tellus, vaginis superioribus membranaceis, elliptico-lanceolatis, longe - 


aculis in spinam pungentem desinentibus, margine dentibus remotis 
anguslissimisque præditis perremote auctus. Inflorescentia © -flora, 
laxe panniculata; axibus subglabris vel paullo tomentellis; bracteis 
primariis subreflexis, integerrimis ceterum vaginis scapalibus æqua- 


libus; bracteolis florigeris ultra 5 mm. longis, e basi minuta, ovata - 


in setam peracutam angustamque, ovarium æquantem vel paullo supe- 
rantem productis. Flores basin versus longe attenuati; sepalis gla- 
berrimis, spina terminali 1,5-2 mm. longa neglecta + 4,5 mm. longis, 
3 mm. latis. Petala ad 7 mm. longa, angustissime linearia et superne 


* 


41412 — MONOCOTYLEDONEAE. …. i WITTMACKIA. 


vix ultra 1,5 mm. lata, apice peracuta. Antheræ haud ultra 2 mm. 
longæ, anguste subellipticæ, medio vel paullo infra medium dorsi- 
fixæ. Ovarium prope basin sæpius minute puberulum vel omnino gla- 
bratum optime tenuiterque clavatum, angulosum, = 5 mm. longum. 

Costarica, loco non indicato : OErsted Brom. n. 24; Guyana batava 
ad Paramaribo : Wullschlägel n. 1577, prope Tourtonne : Kegel 
n. 938, loco non indicato : Splitgerber n. 62, Focke n. 809, 861; 
Guyana gallica, loco ignoto : Poiteau, Peérrottet ; Brasilia, prope 
Pernambuco : Ridley et Ramage; Insula Tobago : Meyer. — Floret 
Julio. (V. s. in herb. Mus. Brit., Brux., Haun., Lugd.-Bat., Goetting., 
Paris., Rhenotraject.) 


3. W. Glaziovii; inflorescentia ramulis subereclis sæpiusque 
arcuatim adscendentibus; floribus ad 12 mm. longis; sepalis liberis; 
antheris apice acutis nec mueronatis. 

Folia basi in vaginam conspicuam, ovalem, intus præsertim prope 
caben saturate ied gi ias, d^ dense lepidibus minutissimis 

ceo-ferrugineis superioribus albidis 
idcm dilatata coriaceo-rigida, apice rotundata et in spinam vali- 
dam, brunneam producta, margine spinulis 1-1,5 mm. longis, atris, 
inferioribus retro superioribus sursum versis dense armata, = 0,5 m. 
longa, 75 mm. lata, adulta utrinque lepidibus minutissimis, immersis 
consita. Scapus validus, glaber, vaginis ovato-lanceolatis, ut videtur 
violascentibus, longe acutis, margine serrulatis, internodia superan- 
tibus indutus. Inflorescentia multiflora, densiuscule panniculata, ra- 
mulis haud ultra 80 mm. longis, glabris; bracteis primariis omnino 
vaginis scapalibus isomorphis sed integerrimis, per anthesin subpa- 
.tentibus; bracteolis florigeris ad 7 mm. longis, e basi minuta, ovata 
in setam planam, ovarium æquantem vel paullo superantem productis. 
Flores albi, lata basi sessiles; sepalis glaberrimis, coriaceis, apice in 
spinam 2 mm. longam, brunnescentem desinentibus. Petala 8 mm. 
longa, perangusta, apice aeuta. Stamina petalis paullo breviora; an- 
theris paullo ultra 2 mm. longis, anguste ellipticis, medio dorsifixis. 
Ovarium glabrum, crasse ellipsoideum, vix 3 mm. longum. 

Brasilia orientalis, prov. Rio de Janeiro ad Enseada d'Imbetiba 
prope Macahé: Glaziou n. 18569. — Floret Julio. (V. s. in herb. Berol.) 


4. W. patentissima (Mez in Fl. bras. 278, t. 61); inflores- 
centi: ramis refractis vel patentibus; floribus ad 19 mm. longis; se- 
palis basi brevissime connatis; antheris apice permanifeste mucro- 
natis. — Billbergia patentissima Mart.in R. et S. Syst. VII, p. 1270. — 


á à 
STREPTOCALYX. BROMELIACEAE (AUCTORE C. MEZ). 143 


Aechmea patentissima Bak. in Journ. Bot. 1879, p. 227, Brom. p. 38., 

Folia (vaginà ignotä) coriacea, ad 1 m. longa,32 mm. lata, apice 
acumine abortivo late rotundata, margine spinulis vix ultra 0,5 mm. 
longis, aterrimis, rectis patentibusque vel presertim superioribus sur- 
sum hamulosis densiuscule armata, supra subglabra subtus tenuis- 
sime lepidota. Scapus tenuis, peradpresse allutaceo-tomentellus, pen- 
dulus vel nutans, vaginis anguste lanceolato-ovatis peracutisque 
(nec apice pungentibus), margine dentibus paucis serrulatis, erectis, 
internodia superantibus indutus. Inflorescentia œ-flora, laxe panni- 
culata; axibus peradpresse allutaceo-tomentellis; braeteis primariis 
integerrimis reflexisque ceterum vaginis scapalibus æqualibus ; brac- 
teolis florigeris e basi parva, late ovata in acumen setulosum, badium 
productis, 3-4 mm. longis, reflexis. Sepala glaberrima, coriaceo- 
rigida, vix ad 4 mm. tubulose connata lobis (spina 1,5-2 mm. longa, 
brunnea computata) ad 3,5 mm. longis. Petala ex cl. Martius 1. c. (id 
quod valde ineredibile mihi videtur) pallide lilacina vel rosea, an- 
guste linearia, apice acuta. Stamina petalis manifeste breviora; an- 
theris 2,5 mm. longis, subfusiformibus, paullo infra medium dorsifixis. 
Ovarium glaberrimum, subclavato-stipitiforme, basin versus sensim 
altenuatum, + 5 mm. longum. 

Brasilia, prov. Bahia in rupestribus silvarum primævarum ad Al- 
mada : Martius n. 2098. — Floret Decembri. (V. s. in herb. Monac.) 

Obs. — Aechmea Pæppigii Bak. (Brom. p. 37), mihi nullibi visa, 
quam Wittmackize nostra lingulatz comparat, ex diagnosi nequaquam 
suppetente hujus generis esse videtur. Folia dicit cl. auctor lanceo- 
lata, ad 0,5 m. longa, spinulis angustis, atris armata ; inflorescentiam 
bipinnatim panniculatam e ramulis brevibus laxeque spicatis compo- 
sitam, bracteas florigeras oblongas, 15 mm. attingentes, sepala (ovariis 
æquilonga) æquantes. — Pæppig legit in Brasiliæ septentrionalis. - 
prov. Alto-Amazonas prope Ega (Teffe). i 


XV. — STREPTOCALYX, Beer in Flora 4854, p. 348 et Brom. 
p. 22, 441; C. Koch in Wochenschr. 1860, p. 85 et in Belg. hort. 
1861, p. 316; Benth. et Hook. Gen. III, p. 659; Wittm. in Engl. et i 
Prantl, Nat. Pflanzenfam. II, 4, p. 48; Bak. Brom. p. 30; Lindm. 
in Svensk. Ak. Handl. XXIV, n. 8, p.10; Mez in Fl. bras. p. 279. — 
Pironneava Gaudich. Voy. Bonite Atl. t. 64 (non t. 63); Wittm. l. e. 
p. 49 (quoad P. platynema Gaudich.) | 


Flores hermaphroditi. Sepala basin usque libera vel rarissime 
infime minute connata vel cohærentia, valde sinistrorsum convoluta, 


144 MONOCOTYLEDONEAE. STREPTOCALYX. 


quam maxime asymmetrica latere tecto in alam maximam sæpissi- 
meque peraltam dilatata, apice manifeste spinulosa. Petala in æsti- 
vatione dextrorsum convoluta, regulariter disposita, solemniter basin 
usque libera, ex unque perlongo, lineari in laminam ellipticam , vel 
sublanceolatam, per anthesin suberectam vel erectam dilatata, 
omnino eligulata. Stamina 6 sub anthesim inclusa petalisque mani- 
feste breviora; filamentis filiformibus nunc omnibus liberis nunc 
ser. II. rarissime cum petalis alte connatis; antheris introrsum bi- 
rimose dehiscentibus, perconspicuis, basi obtusis apice aculiusculis, 
infra medium vel raro medio dorsifixis ; pollinis granulis ellipsoideis, 
poris binis polaribus præditis retique denso prominulo ornatis vel 
rarissime tetraédrice 4-poratis. Ovarium solemniter inferum, sæpis- 
sime Æ farinosum raro glabrum, optime sessile, triloculare; tubo 
epigyno angusto quidem sed tamen perconspicuo; stylo filiformi 
quam stamina breviore ; stigmatibus spiraliter tortis; placentis interno 
loculorum angulo apice vel prope apicem affixis; ovulis quoque in 
loculo multis, breviter funiculatis, apice obtusis vel rarissime caudatis. 
Bacca subexsucca ex ovario incrassato ceterum immutato, sepalis 
persistentibus coronato formata. Semina ellipsoidea vel ovoidea, mi- 
nute elegantissimeque longitudinaliter punctato-rugulosa, subatra, 
exappendiculata. 

Herbæ haplobioticæ, nonnullæ familiæ e maximis. Folia o» per- 
dense rosulata, basi in vaginam atram vel badiam, utrinque densissime 
adpresse lepidotam nec villosam dilatata, anguste vel angustissime, 
. raro late linearia, super vaginam nunquam angustata, apicem versus 
longe acuta demum in spinam sueto persistentem validissimeque pun- 
gentem raro putride deciduam transeuntia, supra sepissime glabrata 
subtus Æ lepidota, nunquam vittata. Inflorescentia e foliorum rosula 
centralis prodiens sæpiusque his perapproximata, scapo nunc perab- 
. breviato nunc elongatiore vel rarissime alto, vaginis pulchre ruben- 
tibus, sueto margine serrato-spinulosis vel laciniolatis prædito, ple- 
rumque albo-farinoso vel raro glabro stipitata, bi-vel rarissime 
tripinnatim panniculata. Flores solemniter sessiles petalis cæruleis vel 
albis, defloratis sueto in colorem brunneum mutatis. 

Species 7, Brasiliæ septentrionali (Hylaeæ) Guyanæque incolæ, unica 
(subgeneris Pironneavæ) Brasilia» australi propria. Silvarum humida- 
rum calidarumque arbores colunt. 


STREPTOCALYX. BROMELIACEAE (AUCTORE C. MEZ). 145 


CLAVIS SPECIERUM. 


A. Inflorescentia tripinnatim panniculata; pollen 4-poratum ; ovarium 
glabrum ; ovula caudata : 


SUBGENUS PIRONNEA VA. 


Brasilia australis : 
1. S. floribundus. 


B. Inflorescentia bipinnatim panniculata; pollen biporatum ; ovarium 
farinosum ; ovula excaudata : 


SUBGENUS EUSTREPTOCALYYX. 


1. Bracteolæ florigeræ minutissimæ, subsquamoso-reniformes. 
Brasil. sept. : 
2. S. Poeppigii. 
2. Bracteolæ florigeræ conspicuæ, ovarium + recipientes obtegen- 
tesque. 
x. Bracteolæ florigeræ integerrima. 
* Ramuli florigeri per anthesin quam bracteæ primariæ lon- 
giores. Brasil. sept. : 
3. S. Vallerandi. 
* Ramuli florigeri quam bracteæ primarie breviores iisque 
celati. 
8 Ramuli florigeri inferiores ad 7-flori. Brasil. sept. : 
4. S. Fürstenbergii. 
88 Ramuli florigeri omnes 3-4-flori. Guyan. : 
5. S. Potiæi. 
B. Bracteolæ florigeræ serrulatæ. 
"Sepala margine dense serrulata. Guyan. : 
6. S. longifolius. 
” Sepala integerrima. Brasil. sept. : 
7. S. angustifolius. 


A. — SuBGENUS PIRONNEAVA. 


Inflorescentia tripinnatim panniculata ; filamenta ser. II. cum petalis 
alte connata ; pollen A-poratum ; ovarium glabrum ; ovala longe cau- 
ata. 
SUITES AU Prodromus. — IX. E 


146 MONOCOTYLEDONEAE. STREPTOCALYX. 


1. S. floribundus (Mez in Fl. bras. 284) ; inflorescentia laxe tri- 
d pn: cum imet ip Seri florigeris 7-1-flo- 
Fis; I erlonge spinosis, 


integerrimis, brdeteis inan. quam ramuli axillares multo brevio- 
ribus ; filamentis ser. II. cum petalis alte connatis ; sepalis integerri- 
mis ; ovulis longe caudatis. — Aechmea floribunda Mart. in R. et S. 
Syst. VII, p. 1271, non Bak. — Pironneava floribunda Wittm. in Engl. 
Jahrb. 1891, Beibl. 29, p. 14. — P. platynema Gaudich. Voy. Bonite, 
Atl. t. 64. — Hoplophytum platynema Beer, Brom. p. 139. — Ae. pla- 
tynema Bak. in Journ. bot. 1879, p. 166, Brom. p. 35 (exclus. 
Glaziou n. 15672). — Hohenbergia platynema Bak. in Saund. Ref. 
bot. sub t, 284. — Streptocalyx platynema Lindm. in Svensk. Ak. 
Handl. XXIV n. 8, p. 37. 

Species gigantea, florifera sæpius ad 3 m. alta. Folia oe dense rosu- 
lata, basi in vaginam usque ad 0,73 m. latam, subovalem dilatata, 
rigidissima, margine spinis atris, rectis, infimis ad 3 mm. longis re- 
versis vel patentibus, superioribus adscendentibus demumque summis 
iterum plerumque reversis dense armata, apice breviter acuta acu- 
mine sepius putride deciduo, Æ 1,5 m. longa, 0,15 m. lata, supra 
sparse subtus densius lepidota. Scapus sepius ultra 1,5 m. longus, 
percrassus, floccose allutaceo-lepidotus, vaginis amplis, latissime 
ovato-ovalibus, apicem versus longe acutis valideque spinoso-pungen- 
libus, margine sepissime serrulatis laxe præditus. Inflorescentia 
cc -flora, axibus floccose tomentellis; bracteolis florigeris latissima 
basi eurvatim axi insidentibus, coriaceis, apice late rotundatis me- 
. dioque in spinam ad 5 mm. longam productis, hac neglecta +8 mm. 
longis, 14 mm. latis, glabris. Flores + 33 mm. longi; sepalis glaber- 
rimis, spina computata ad 13 mm. longis, basi vix ultra 1 mm. in 
tubum connatis, apice spina 3 mm. longa alamque æquantem mucro- 
natis. Petala alba, += 26 mm. longa, apice obtusa. Stamina filamentis 
apice conspicue dilatatis; antheris 5,5 mm. longis, sublinearibus, basi 
obtusis apice peracutis, medio dorsifixis. Ovarium Æ+ 6 mm. longum, 
4 mm. diam. metiens ; tubo epigyno perconspicuo, infundibuliformi ; 
sügmalis lobis vix contortis; placentis interno loculorum angulo à 
3/4 altit. usque ad apicem extensis. 

Brasilia austro-orientalis, prov. Rio de Janeiro prope urbem frequen- 
tissima : Binot, Burchell n. 764, Gaudichaud n. 374 (e. p.), Hombron, 
Martius, Miers n. 3211, Lund, Peters, Riedel, Schenck n. 1677, Tweedie, 
ad Sav Christovaô : Glaziou n. 5465, ad Tijucám : Lhotzky, Glaziou 
n. 8027, Mosén n. 4662, prope Capocabana : Luschnath, ad Juru- 
juba : Schwacke n. 6314. -— Floret Aprili, Augusto. (V. s. in herb. 


STREPTOCALYX. BROMELIACEAE (AUCTORE C. MEZ). 141 


Berol., Mus. Brit., Brux., Candoll., Drake., Haun., Kew., Leod., Mo- 
nac., Paris., Petrop., Prag., Schenck. et Warming.) 


B. — SuscGENUS EUSTREPTOCALYX. 


Inflorescentia bipinnatim panniculata; filamenta omnia libera vel 
rarissime ser. II. cum petalis connata ; pollen biporatum; ovarium 
farinosum ; ovula excaudata. 


2. S. Peeppigii (Beer, Brom. 141); inflorescentia bipinnatim 
panniculata, cum floribus + albo-farinosa, ramulis florigeris 2-5-floris, 
bracteolis florigeris minutissimis, subsquamoso-reniformibus, inte- 
gerrimis; filamentis ser. II. liberis ; sepalis integerrimis ; ovulis apice 
obtusis. — Bak. Brom. p. 30; Mez in Fl. bras. p. 984. 

Folia basi in vaginam manifestam, infime aterrimam supra brun- 
neam et membrana lepidota tristi obtectam dilatata, exteriora mar- 
gine spinis usque ad 3 mm. longis, retro eurvatis vel summis subpa- 
tentibus, interioribus spinulis paucis, 1 mm. haud excedentibus, 
sursum hamulosis distanter armata, apice in spinam atram, validis- 
sime pungentem desinentia, subanguste linearia, = 0,6 m. longa, 
35 mm. lata, presertim subtus pallide peradpresseque lepidota. 
Scapus tenuis, nutans vel pendulus, albide tomentellus, vaginis supe- 
rioribus subovalibus, margine dense lacinioso-dentatis, apice breviter 
spinulosis, dorso presertim basin versus —- tomentellis, suberectis 
auctus, Inflorescentia submultiflora, anguste laxe cylindrice pannicu- 
lata; axibus albido-puberulis ; ramulis a bracteis amplis fere obtec- 

S ; bracteolis florigeris medio spinula parva tenuissimaque imposita 
mucronatis. Flores ad 30 mm. longi; sepalis solemniter liberis, 
— 19 mm. longis, 8 mm. latis, latere dextro in alam spinulam ter- 
minalem superantem productis, dorso præsertim prope basin Æ pu- 
berulis apicem versus glabratis. Petala eum genitalibus ignota. 
Ovarium cylindricum, pluriangulatum, + 5 mm. longum, 3,5 mm. 
diam. metiens, albide tomentellum ; placenta -i interno loculorum 
angulo summo apice affixis. 


We VUS 1% AT coa] 
i LE 


Brasilia septentrionalis, prov. Alto-Amazonas in Marañonis insula + 


Marajó : Spruce, prope Egam (Teffe): Pæppig. Peruvia subandina, - à 


prope Cuchero : : Peppig. — Floret Augusto, Octobri. (V. sc in harb. p 


Drake., Kew. et Vindob.) 


3. S. Vallerandi (Morr. in Belg. hort. 1883, 13, t. 1-2); inflo- 
rescentia bipinnatim panniculata cum floribus zie albo-farinosa, 


148 |J MONOCOTYLEDONEAE. : STREPTOCALYX.' 


ramulis florigeris per anthesin quam bracteæ primariæ longioribus, 
1-2-floris, bracteolis florigeris conspicuis, integerrimis; filamentis 


. ser. II liberis; sepalis integerrimis; ovulis apice obtusis. — Bak. 


Brom. p. 30; Mez in Fl. bras. p. 281. — Lamprococcus Vallerandi 
Carr. in Rev. hortic. 1877, p. 129 c. ic. 

Folia o» dense rosulata, basi in vaginam subovalam, lepidibus 
badiis obtectam sensim dilatata, rigidiuscula, margine spinis conspi- 
euis, ad 9 mm. longis, brunnescentibus, infimis rectis patentibus, 
superioribus sursum curvulis perdense armata, apice horride pun- 
gentia, supra minute subtus densius lepidota. Scapus brevis, crassus, 
densiuscule albo-farinosus, vaginis superioribus submembranaceis, 
pulcherrime scarlatinis, elliptico-lanceolatis, patenter lacinioso- 
serratis, apice in spinam validam brunnean desinentibus, —- lepidotis 
perdense imbricatim indutus. Inflorescentia co -flora, + compacte 
cylindrice vel ellipsoideo-panniculata ; axibus albo-farinosis. Flores 
+ 33 mm. longi ; sepalis apicem versus pulcherrime violascentibus, 
solemniter liberis, + 16 mm. longis, 5,5 mm. latis, latere dextro in 
alam spinulam terminalem superantem dilatatis, dorso densissime 
farinosis. Petala indigotino-violascenlia, ex ungue anguste lineari in 
laminam ellipticam, apicem versus acutam demumque rotundatam 
producta. Stamina petalis permulto breviora; filamentis tenuibus 
filiformibus ; antheris + 7 mm. longis, anguste ovatis, basi rotundatis 
apice breviter acuminatis, in 1/3 altit. dorsifixis. Ovarium subcylin- 


 dricum, ad 6 mm. longum, 4 mm. diam. metiens, subteres ; tubo 


epigyno angustissimo ; stigmatibus spiraliter tortis; placentis interno 
loculorum angulo summo apice affixis. Fructus mihi ignotus. 

Brasilia septentrionalis ad Amazonum flumen; in caldaria intro- 
duxit Baraquin. (V. v. in hort. et sicc. in herb. Leod.) 


4. S. Fürstenbergii (Morr. in Belg. hort. 1883, 13); inflores- 
centia bipinnatim panniculata cum floribus + albo-farinosa, ramulis 
florigeris ad 9-floris quam bracteæ primariæ brevioribus ; bracteolis 
florigeris conspicuis, integerrimis; filamentis ser. II. liberis ; sepalis 
integerrimis; ovulis apice obtusis. — Bak. Brom. p. 31; Mez in 
Fl. bras. p. 282. — Aechmea Fürstenbergii Morr. et Wittm. in Belg. 
hort. 1879, p. 42, t. 2. 

Folia © perdense rosulata, basi in vaginam superne membrana 
densa lepidota brunnea obtectam dilatata, subrigida, exteriora mar- 
gine spinulis perconspicuis, sursum spectantibus, brunnescentibus 
dense armata apice horride pungentia sensimque acuta, 0,5-0,75 m. 
longa, utrinque sed presertim dorso dissite lepidota. Scapus percras- 


STREPTOCALYX. BROMELIACEAE (AUCTORE C. MEZ). 149 


sus, densissime vaginis fulgide rubris, latissime ovatis, triangulo- 
acutis et in spinam terminalem brunneam validamque desinentibus, 
margine lacinioso-dentatis, dorso albo-lepidotis obtectus, Inflores- 
centia e ramulis infimis ad 9, supremis paucifloris composita, com- 
pacta, pyramidalis, ad 0,3 m. longa, 0,1 m. diam. metiens ; axibus 
albo-farinosis ; bracteolis florigeris latissime ovatis, medio aristatim 
acuminatis, presertim dorso + albo-farinosis. Flores certe ultra 
30 mm. longi; sepalis basin usque liberis vel infime minutissime 
cohærentibus, spina neglecta ad 15 mm. longis, 7-8,5 mm. latis, 
latere dextro in alam spinam haud superantem productis, dorso 
ommino albo-farinosis. Petala cum genitalibus non vidi. Ovarium 
fructiferum (bacca) subglobosum, ad 8 mm. longum, 6 mm. diam. 
metiens ; tubo epigyno urceolato. Semina tenuiter longeque ovoidea, 
3,5-4 mm. longa, badia sublæviaque. 

Patria dicitur Brasiliæ centralis prov. Bahia, id quod haud veri- 
simile. Vix non species Hylaeensis. — Non nisi e caldariis cognita. 
(V. s. in herb. Leod.) 


9. S. Potizei (Bak. Brom. p. 31); inflorescentia bipinnatim panni- 
culata, paleaceo-farinosa, ramulis florigeris 3-4-floris per anthesin 
quam bracteæ primariæ brevioribus, bracteolis florigeris conspicuis, 
integerrimis ; sepalis integerrimis ; ovulis apice obtusis. 

Species e fragmentis nequaquam sufficientibus cognita. Folia basi 
in vaginam angustam, atro-brunnescentem, perdense lepidibus im- 
mersis, pallide bruuneis obtectam dilatata, perrigida, + 0,75 m. 
longa, 38 mm. lata, apicem versus sensim acuta et in spinam vali- 
dissimam, atro-brunneam desinentia, margine spinulis latis validissi- 
misque, vix ultra 3 mm. longis, apice atris, omnibus solemnissime 
retro uncinatis perdense armata, adulta supra glabrata sed dense 
immerse punctulata, subtus inter nervos dense lepidibus pallidis 
obtecta. Scapus (videtur brevissimus) debilis, paleaceo-farinosus, 
perdense vaginis (absque dubio pulcherrime rubris) late ovato-ellip- 


licis apice valide pungentibus, margine spinulosis, suberectis valdeque . 


concavis, ut videtur sese imbricantibus auctus. Inflorescentia videtur 
submultiflora, compacte subthyrsoideo-pannieulata, ex sicco illi 
Porteæ kermesinz similis; rhachi dense paleaceo-farinosa ; ramulis 
quam maxime abbreviatis, farinosulis, paullo undulatis, ad 35 mm. 
longis ; bracteis primariis amplissimis, ad 70 mm. longis, late men 
ticis apiceque pungentibus, margine laciniolis minutissimis, supremis 


patentibus exceptis omnibus retro spectantibus dense serrulatis; brac- 


teolis florigeris e late ovato in spinam terminalem acutam productis, 


* 
À 


150 MONOCOTYLEDONEAE. STREPTOCALYX. 


subpatentibus, ovarium æquantibus. Flores suberecto-patentes, fruc- 
tiferi (petalis neglectis) ad 21 mm. longi; sepalis (spina maxima, 
4 mm. longa computata) 16 mm. metientibus, latere dextro in alam 
spina haud altiorem productis. Petala cum genitalibus ignota. Ova- 
rium farinosum, subeylindricum vel fructiferum incrassatum ellipsoi- 
deum, ad 5 mm. longum; placentis interno loculorum angulo apice 
affixis. 
Guyana gallica, loco ignoto : Poiteau, (V. s. in herb. Kew.) 


6. S. longifolius (Bak. Brom. p. 31); inflorescentia bipinnatim 
pannieulata, bracteis primariis ramulos florigeros æquantibus ; brac- 
leolis florigeris perinsignibus, margine dense minutissimeque spinu- 
loso-serrulatis; sepalis ferrugineo-tomentellis margine solemniter 
serrulatis. — Bromelia longifolia Rudge, Guyan. I, p. 34, t. 49; R. et 
S. Syst. VII, p. 1282; Beer Brom. p; 32 (non Lindl., nec Schbgk.). 

Folia (ut videtur) multa dense rosulata, basi in vaginam elongatam, 
obovatam, aterrimam et anguste fusco-marginatam, dense lepidibus 
quàm maxime adpressis, subferrugineis, parvis obtectam, margine 
non nisisummo apice spinulosam dilatata, perrigida, + 1,2 m. longa, 
vix 15 mm. lata, apice pungentia, margine spinis usque ad 3 mm. 
longis, infimis decurvatis tum brevi spatio patentibus demum quam 
maxime sursum uncinatis, + brunnescentibus aucta, læte viridia, 
utrinque sed presertim subtus minutissime peradpresseque lepidota. 
Inflorescentia inter folia intima solemnissime sessilis, multiflora, 


ovoidea, + 0,15 m. longa, 85 mm. diam. metiens, apice rotundata, 
 perdense panniculata ; bracteis primariis latissime elliptico-ovatis, 


apice bene rotundatis impositeque mucronulatis, margine spinulose 
serrulatis, dorso adpresse brunneo-lepidotis, mediis paullo ultra 
50 mm. longis ramulos flabellatim certe 6-floros axillares subæquan- 
tibus; bracteolis florigeris latissime ovatis, triangulo-acutis apiceque 
mucronulatis, solemniter carinatis, quam florum axillarium sepala 
paullo solum brevioribus. Flores (petalis ignotis neglectis) ad 33 mm. 
longi; ovario ellipsoideo, fere 10 mm. longo eum sepalis dense fer- 
rugineo-tomentello; sepalis 20 mm. longis apice spina manifesta, 
recta, valida auctis. — Ceterum ignota. 
Guyana gallica, loco non indicato : Martin. (v. s. in herb. Mus. 

Brit.) 


1. S. angustifolius (Mez in Fl. bras. 283, t. 52); inflorescen- 
lia bipinnatim panniculata, paullo. subferrugineo-tomentella, brac- 
teis primariis quam ramuli axillares vix brevioribus; bracteolis flo- 


CHEVALLIERIA. BROMELIACEAE (AUCTORE C. MEZ). 151 


rigeris conspicuis, margine presertim apicem versus serrulatis; 
sepalis integerrimis; filamentis ser. II. alte cum petalis connatis; 
ovulis apice obtusis. 

Folia multa perdense rosulata, basi in vaginam manifestissime 
nigram, subobovatam, presertim dorso dense lepidoto-punctulatam 
subito dilatata, coriaceo-rigida, exteriora margine spinulis infimis 
usque ad 2,5 mm. longis, omnibus retro hamatis horrida, intima basi 
solum paucidentata apicem versus inermia, + 0,4 m. longa, 4-5 mm. 
lata, angustissima, apice pungentia, supra glabra subtus praesertim 
ad vaginæ apicem punctulis brunneis lepidotis densiuscule conspersa. 
Inflorescentia scapo brevissimo vel subnullo inter folia rosulæ intima 
sessilis, e ramulis 5-3-floris composita, perdense capitato-panniculata, 
-— 90 mm. longa, 70 mm. diam. metiens; bracteis primariis apice 
rotundatis impositeque mucronulatis, chartaceo-rigidiusculis, margine 
presertim apicem versus paucidentatis ; bracteolis florigeris elliptico- 
ovalis, = 25 mm. longis, 14 mm. latis, apice in acumen minulis- 
simum, debile desinentibus, basin versus bicarinatis. Flores + 38 inm. 
longi; sepalis liberis, + 20 mm. longis, 5 mm. latis, peracutis et 
se solemniter spinulosis, dorso optime alatis. Petala candida, 
-- 25 mm. longa, apice acuta. Stamina filamentis complanatis 
linearibus; antheris anguslissime ovato-lanceolatis apicem versus 
longe acutis mucronatisque, + 6 mm. longis. Ovarium paullo lepi- 
dotum, subeylindricum ; tubo epigyno brevissimo; placentis interno 
loculorum angulo summo apice affixis. Bacca. ellipsoidea, + 15 mm. 
longa, 12 mm. diam. metiens; seminibus ellipsoideis vel ovoideis, 
4,5 mm. longis, minutissime elegantissimeque punctato-rugulosis, 
subatris. 

Brasilia septentrionalis, prov. Alto-Amazonas prope Ega (Teffe) : 
Pœppig n. 2599. — Floret et fructificat Septembri, (V. s. in herb. 
Vindob.) 


XVI. — CHEVALLIERIA, Gaudich. Voy. Bonite, Atl. t. 61, 62; 
, Beer, Brom. p. 22, 450; C. Koch in Wochenschr. HI, p. 84 (non 
` Griseb. nec Auctt.). 


Flores hermaphroditi. Sepala basin usque libera vel raro usque ad 1/3. 


longit. in tubum connata, valde sinistrorsum convoluta, latere dextro 


in alam Sæpissime maximam raro angustiorem dilatata asymmetrica, : 
apice permanifeste spinulosa, texturå rigidå sæpius lignoså. Petala i e 


iestivatione dextrorsum convoluta, regulariter disposita, solemniter 
basin usque libera, ex ungue lineari in laminam elliptica vel sub- 


152 MONOCOTYLEDONEAE. | CHEVALLIERIA . 


ovatam, per anthesim + patentem dilatata, omnino eligulata, sæpius 
callis longitudinalibus alte adscendentibus aucta. Stamina 6 petalis 
multo breviora, per anthesin inclusa; filamentis = complanatis, 
ser. L liberis et inter petala insertis, ser. II. cum petalis alte connatis ; 
antheris maximis, introrsum birimose dehiscentibus, apice acutis vel 
mucronatis, infra medium dorsifixis ; pollinis granulis ellipsoideis, 
poris binis polaribus auctis. Ovarium solemniter inferum, glabrum 
vel + tomentellum, sessile, triloeulare; tubo epigyno maximo, infun- 
dibuliformi vel urceolato ; stylo quam stamina breviore, triangulari ; 
stigmatis lobis capitulatim contortis; placentis interno loculorum 
angulo apice vel prope apicem affixis; ovulis quoque in loculo multis, 
cauda sæpissime maxima appendiculatis. Bacca exsucca ex ovario 
paullo mutato, incrassato, sepalis persistentibus coronato formata ; 
seminibus e basi ovoideo-incrassata in apicem peracutum longe 
attenuatis claviformibus, minute verruculoso-striatis, exappendicu- 
latis. : 

Herba: haplobioticze, familie e maximis. Folia ce dense rosulata, 
basi in vaginam manifestam, sæpissime ovalem, atram vel badiam, 
immerse lepidotam vel membrana e lepidibus coactis formata obtec- 
tam dilatata, perrigida, latissime linearia, super vaginam nunquam 
angustata, apice + acuta et in mucronem validissime pungentem, 
percrassum, atrum desinentia, margine spinis maximis, atris horrida, 
supra adulta glabrata subtus lepidibus parvis peradpressisque, palli- 
dis aucta, nunquam vittata. Scapus percrassus, vaginis pulchre 
rubentibus obtectus, sæpius brevis. Inflorescentia simplicissima, qua- 
quaverse spieata, oc- flora, confertissima optime strobiliformis; axi 
incrassato; bracteis semper lignosis, apice spina maxima horridis. 


. Flores solemniter sessiles, e bracteis emergentes, patentes vel subpa- 


tentes, petalis cæruleis vel violaceis. 
Species 4, Brasiliæ orientalis incolæ, terrestres vel rarius epiphytæ. 


CLAVIS SPECIERUM. 


A. Sepala basin usque libera. 
1. Inflorescentia gigantea, sæpissime ultra 0,5 m. longa : 
1. Ch. sphærocephala. 
2. Inflorescentia haud ultra 0,3 longa. 
* Bracteæ prominulo-punctatæ, 
2. Ch. comata. 
^ Bracteæ leves : 
3. Ch. stephanophora. 


CHEVALLIERIA. BROMELIACEAE (AUCTORE C. MEZ). 153 
B. Sepala ad 1/3 longit. saltem connata : 


4. Ch. ornata. 


1. Ch. sphærocephala (Gaudich. Voy. Bonite, t. 61); spinis 
foliorum usque ad 10 mm. longis; inflorescentia gigantea, sæpissime 


ultra 0,5 m. longa; bracteis navicularibus; sepalis liberis. — Beer, 
Brom. p. 150. — Aechmea sphærocephala Bak. in Journ. Bot. 1879, 
p. 162, Brom. p. 65; Mez in Fl. bras. p. 359. — Ch. gigantea 


Maury, in « Le Jardin », 1888, p. 8 c. xylogr. — Ae. gigantea Bak. 
Brom. p. 65 (non p. 45!). 

Folia basi in vaginam maximam, ovalem, atram, utrinque lepidibus 
peradpressis præditam dilatata, margine spinis maximis, exteriorum 
patentibus vel subreflexis interiorum adscendentibus, peratris ar- 
mata, 1-2 m. longa, sæpissime fere 0,1 m. lata, prope basin maculis 
brunneis picta. Inflorescentia apice bractearum sterilium nido de- 
presso coronata foliorum 4-5 ovato-triangularium, patentium cyatho 
suffulta, subglobosa vel conica ; bracteis viridibus, duplicimarginatis 
margine superiore erecto cyathum floris ovarium recipientem for- 
mante, inferiore patente in spinam adscendentem, rigide pungentem 
producto, dorso carinatis, + 35 mm. longis, sæpius ultra 25 mm. 
latis. Flores + 45 mm. longi, ultra sepalorum basin bracteis immersi ; 
sepalis perrigide coriaceo-lignosis virenti-albidis, 22 mm. longis, 


glabris, valde asymmetrice alatis. Petala rubenti-cærulea, sepala dimi- . 


dio superantia ceterum cum genitalibus mihi ignota. Ovarium substipi- 
üformi-cylindrieum, glabrum, + 10 mm. longum. Fructus ignotus. 

Brasilia orientalis, prov. Rio de Janeiro prope urbem : Gaudichaud 
n. 369 et ad Arpoador : Glaziou n.54606,8500, 8501. — Floret Junio. (V. 
s. in herb. Berol., Drake., Kew., Leod.,Florent., Paris. et Warming.) 

Obs. — In Museo Britannico adest pictura cl. Sidney Parkinson 
(t. 31), in illustriss. Cook itinere perfecta, absque fere dubio speciei 
nostri adtribuenda. 


2. Ch. comata; spinis foliorum marginalibus usque ad 5 mm. 
longis; inflorescentia haud ultra 0,3 m. longa; bracteis prominulo- 
punctatis canaliculato-concavis; sepalis liberis. — Aechmea comata 
Bak. in Journ. Bot. 1879, p. 234, Brom. p. 63; Mez in Fl. bras. 
p. 361 (ubique synon. exclusis I). 

Folia basi in vaginam laminà haud multo latiorem, badiam, mem- 


brana e lepidibus coactis formata obtectam dilatata, margine spinis - 


inferioribus | subrectis paullo adscendentibus superioribus sursum 
hamátis horrida, ultra 4 m. longa, ad vaginæ apicem 0,14 m. lata. 


154 MONOCOTYLEDONEAE. CHEVALLIERIA , 


Scapus densiuscule ochraceo-tomentellus, vaginis ovatis, triangulo- 
peracutis apice pungentibus, integerrimis, summis inflorescentiam 
ad 1/4 longit. æquantibus imbricatim indutus. Inflorescentia 3- 0,3 m. 
longa, 90 mm. diam. metiens; bracteis canaliculato-concavis flores 
longiuscule recipientibus, quam maxime carinatis subtus medio gom- 
phaceis, tum ovato-dilatatis demumque in spinam maximam, arcua- 
tim adscendentem desinentibus, dorso ochraceo-tomentellis, == 25 mm. 
longis, 9 mm. latis, 7 mm. crassis. Flores ad 45 mm. longi; sepalis 
membrana e lepidibus coactis formata, livida vel albida obtectis, 
Æ+ 17 mm. (spina computata) longis, coriaceis, Į trici 
in spinam 3 mm. longam, subreflexo-patentem SET hand cari- 
natis. Petala cærulea, + 35 mm. longa, callis 4 alte adscentibus 
aucta, apice rotundata. Stamina filamentis latiuscule linearibus; 
antheris 40 mm. longis, sublinearius, basi obtusis apice peracutis 
mucronatisque, in 1/3 altit. dorsifixis. Ovarium glabrum, substipiti- 
forme, 3- 10 mm. longum, 3 mm. diam. metiens, triangulare. Fruc- 
tus ignotus. | 

Brasilia orientalis, prov. Rio de Janeiro ad Andarahy grande et 
rupibus et arboribus innata : Glaziou n. 9327, 14337 et prope Villa 
Nova : n. 15485. — Floret Octobri, Novembri. (V. s. in herb. Berol., 
Kew., Warming.) 


apice 


3. Ch. stephanophora; spinis maginalibus foliorum usque 
ad 5 mm. longis; inflorescentia ad 0,2 m. longa; bracteis lævibus, 
valde carinatis; sepalis liberis. — Aechmea stephanophora Morr. ap. 
Bak. Brom. p. 67; Mez in Fl. bras. p. 362. 

Folia basi in vaginam manifestam, ovatam sensim dilatata, mar- 
gine spinis aterrimis, solemniter deflexis vel retro uncinatis horrida, 
certe 1 m. longa, usque ad 52 mm. lata, supra subglabra subtus 
dense adpresseque albido-lepidota. Scapus percrassus, brevis (ad 
0,2 m. longus), vaginis allutaceis, membranaceis, sub inflorescentia 
positis ovatis præditis. Inflorescentia apice bractearum sterilium 
nidum gerens, tota (spinis fuseo-brunneis exceptis) viridis, subcylin- 
drica; bracteis ad 30 mm. longis, dorso præsertim apicem versus 
lepidibus albis dense obtectis, e basi late lineari apicemque versus 
paullo dilatata brevissime in spinam 12 mm. longam, paullo adscen- 
denti-curvatam contractis, apice crasse coriaceis conspicueque dupli- 
cimarginatis, asymmetricis. Flores 44 mm. longi, ad duplam ovarii 
longitudinem bracteis immersi; sepalis 26 mm. longis, dorso per- 
adpresse albo-tomentellis, apice in spinam certe 3 mm. longam, palli- 
dam productis. Petala basi alba apicem versus saturate indigotino- 


RONNBERGIA . BROMELIACEAE (AUCTORE C. MEZ). 155 


caerulea, + 32 mm. longa, apice breviter acuta. Stamina filamentis 
ch complanatis, antheris aurantiacis, fere 8 mm. longis, fusiformibus 
utrinque acutis, paullo: infra medium dorsifixis. Ovarium bracteæ 
profunde immersum, paullo tomentellum, + 10 mm. longum, 6 mm. 
diam. metiens. 

Brasilia orientalis, prov. Pernambuco in campis : Ridley et Ramage; 
nec loco nec collectore indicato : herb. Paris. — Floret Octobri. 
(V. s. in herb. Mus. Brit., Paris.) 


^. Ch. ornata (Gaudich. Voy. Bonite, t. 62); foliorum spinis 
marginalibus haud ultra 2 mm. longis; inflorescentia ad 0,2 m. longa, 


bracteis navicularibus, obscure duplieimarginatis; sepalis basi ad à 

3 mm. connatis. — Beer, Brom. p. 130. — Aechmea ornata Bak. in 

Journ. Bot. 1879, p. 162, Brom. p. 60; Mez in Fl. bras. p. 360. : 
Folia basi in vaginam ovalem, brunneam, densissime adpresse lepi- va 


dotam dilatata, rigida, 0,73-1 m. vel ultra quoque longa, margine 
spinis pro generis ritu parvis, atris, adscendentibus, rectis vel paullo - 
curvatis + dense armata, supra glabra subtus minutissime peradpres- 
seque lepidota. Scapus validus, erectus, fere glaber, brevis, perdense 
vaginis rigidis apiceque in spinam brunneam horridam desinentibus, 
integerrimis, stricte erectis imbricatim involutus. Inflorescentia apice 
bracteolarum sterilium nidum depressum gerens, cylindrica ; bracteis SÅ 
lignoso-coriaceis, dorso optime albide-punctulatis valdeque carinatis, i 
apice submembranaceis, obtusis nec non in acumen setiforme patens 
vel paullo sursum curvatum, sepala æquans productis, hoc neglecto m 
ad 17 mm. longis. Flores ad 30 mm. longi, usque ad sepalorum c 
basin bracteis immersi ; sepalis (spina neglecta) 11 mm. longis, sub- Mee 
symmetricis, apice aculiusculis et in spinulam brunneam, 2 mm. lon- : e 
gam productis. Petala cum genitalibus ignota. Bacca glaberrima, Ra 
manifeste quadrangulo-compressa, ad 12 mm. longa 6 mm. diam. 
metiens; seminibus submultis, 3,5 mm. longis. 

Brasilia austro-orientalis, prov. Sta. Catharina in insula hujus 
nominis : Gaudichaud n. 129 (e..p.), 371 (e. p.). LV. s. m herb. Berol., 
Florent. et Paris.) 


XVII. — RONNBERGIA, Morr. ex André in Ill. hortic. 1874, —— ; 
p. 120 t. 177; Benth. et Hook. Gen. Ill, p. 661; Wittm. in Engl. m | 
et Prantl, Nat. Pflanzenfam. II, 4, p. 42; Bak. Brom. p.20. 


Flores hermaphroditi: Sepala nune peralte (medium usque) mone 
breviter tubulose connata, lobis valde sinistrorsum convolutis latere 


156 MONOCOTYLEDONEAE. RONNBERGÍA. 


tecto in alam maximam dilatatis valde asymmetricis, apice in spinu- 
lam brevem desinentibus, coriacea, glabra vel dorso dissite lepidota. 
Petala in :estivatione dextrorsum convoluta; regulariter disposita, 
basin usque libera, eligulata. Stamina inclusa vel brevissime e peta- 
lorum fauce prominentia his breviora; filamentis linearibus, ser. I. 
liberis et inter petala insertis, ser. II. petalis nune brevissime nunc 
paullo altius connatis vel item liberis; antheris subellipticis vel lan- 
ceolatis, apice acutis, introrsum birimose dehiscentibus, prope vel 
infra medium dorsifixis; pollinis granulis ellipsoideis, utroque polo 
poratis. Ovarium solemniter inferum, sessile, glabrum vel tenuiter 
lepidoto-tomentellum, apice nunquam constrietum; tubo epigyno 
magno, infundibuliformi vel urceolato ; stylo valido, antheras super- 
ante pelalaque subæquante: stigmatis lobis intime capitulatim con- 
tortis ; placentis interno loculorum angulo apice affixis; ovulis apice 
obtusis nec caudatis. Fructus cum seminibus ignotus. 

Herbæ haplobioticæ, famili: e minoribus. Folia nunc pauca fasci- 
culatim nune compluria utriculatim  rosulata, basi.in vaginam 
adpresse lepidotam nec villosam dilatata, nunc super vaginam solem- 
nissime contracta conspicue petiolata et omnino inermia nune lingu- 
lata margineque spinulosa, apice nunc perlonge acuta nunc acumi- 
nulo subpungenti imposito deltoideo-cuspidata, presertim dorso 
sæpius densissime lepidota. Scapus erectus, vaginis membranaceis, 
ereetis, integerrimis auctus. Inflorescentia simplicissima, densius 
laxiusve quaquaverse spicata, e foliorum rosula centralis prodiens; 
bracteis membranaceis. Flores optime sessiles petalis cæruleis. 

- Species adhue notæ 3, omnes Andibus Columbianis incolæ, 


CLAVIS SPECIERUM. 
I. Folia solemniter petiolata, integerrima ; filamenta ser. II. petalis 
Æ alte connata. 
SUBGENUS EURONNBERGIA. 


a. Folia maculata; bracteæ quam ovaria permulto breviores : 
1. R. Morreniana. 

b. Folia concoloria ; bracteæ florum axillarium ovaria æquantes : 
2. R. maidifolia. 


IL. Folia haud petiolata, lingulata, margine spinoso-serrulata; fila- 
menta omnia libera : 


RONNBERGIA . BROMELIACEAE (AUCTORE C. MEZ). 151 


SuBGENUS AECHMEOPSIS, 


Species unica : 
3. R. Columbiana. 


À. — SUBGENUS EURONNBERGIA. 


Folia solemniter petiolata, integerrima; filamenta ser. Il. petalis 
— alte connata. 


1. R. Morreniana (Linden et André in Illüst. hort. 1874, 120, 
t. 177); foliis solemniter petiolatis, integerrimis, supra lle viri- 
dibus et maculis triste viridibus dense conspersis ; bracteis quam ova- 
ria permulto brevioribus; filamentis ser. II. cum petalis ad 3 mm. 
connatis. — Bak. Brom. p. 20. 

Folia pauca basi in vaginam valde elongatam, triangularem solem- 
nissimeque canaliculato-concavam, presertim intus lepidibus perad- 
pressis, brunneis conspersam dilatata, super vaginam in petiolum 
sæpius ultra 0,2 m. longum, cinerascentem, subteretem contracta 
demum in laminam nunc optime ovatam basique rotundatam nunc 
ellipticam basi acutiusculam, apice semper manifeste acuteque sub- 
acuminatam, + membranaceam, supra glabram subtus minutissime 
lepidotam solemniter pallidam, + 0,3 m. longam, 75 mm. latam, 
curvato-patentem dilatata. Scapus gracilis, suberectus, foliis per- 
multo brevior, vaginis dorso pallide viridibus, anguste lanceolatis 
perlongeque aculis, erectis auctus. Inflorescentia foliis longe super- 
ala, subpauciflora, + 40 mm. longa, fere 50 mm. diam. metiens, 
densa; rhachi glabra, angulosa undulataque ; bracteis læte viridibus 
ex elliptico brevissime acuminulatis, vix 4 mm. longis. Flores per 
anthesin suberecto-patentes, ad 38 mm. longi, glabri; sepalis læte 
viridibus, 3- 8 mm. longis, medium usque connatis, apice latissime 
rotundatis, mucronem minutissimum, brunneum gerentibus. Petala 
ad 30 mm. longa, ex ungue angusto, albo sensim in laminam ellip- 
licam, cyaneam dilatata, apice rotundata. Stamina petalis certe 5 mm. 
vel ultra breviora ; filamentis ser. Il. præsertim basin versus valde 


dilatatis, petalis fere ad 3 mm. connatis; antheris vix ultra 3 mm. 


longis, basi rotundatis apice acutiusculis, in 1/3 longit. dorsifixis. i 
Ovarium crasse ellipsoideum, + 6 mm. longum, 5 mm. diam. metiens. 

Columbia, prov. Barbacoas in « via de Tuquerres » : Triana. — 
Floret Majo. (V. s. in herb. Mus. Brit.) - PC 


458 MONOCOTYLEDONEAE. | RONNBERGIA > 


2. R. maïdifolia ; foliis solemniter petiolatis, integerrimis, supra 
haud maculatis ; bracteis florum axillarium ovaria æquantibus; fila- 
mentis ser. II. cum petalis brevissime connatis. 

Folia pauca fasciculata, super vaginam perlongam, angustissime 
triangularem, dorso saltem lepidibus brunneis vel allutaceis, adpressis 
obtectam in petiolum sepius fere 0,2 m. longum angustata demumque 
in laminam lanceolatam, usque ad 0,4 m. longam, 53 mm. latam, 
apice longe filiformi-acutam dilatata, chartacea, pallide viridia, adulta 
utrinque sed presertim subtus lepidibus albidis, adpressis dense con- 
sita vel supra demum subglabrescentia. Scapus gracilis, erectus, 
furfuraceo-lepidotus, vaginis membranaceis, lanceolatis peracutisque, 
presertim dorso lepidotis, erectis præditus. Inflorescentia subpauci- 
flora, foliis perlonge superata, ad 45 mm. longa, 40 mm. diam. 
metiens, densissima ; rhachi tenui, recta, paullo furfuracea; bracteolis 
ad 7 mm. longis, chartaceis, pulchre cæruleis (ex cl. Lehmann! 
patentibus, valde eoncavis, e basi late ovata breviter acuminatis. 


a 
E 


Flores ex cl. Lehmann! albi, sed mihi ex sicco violascentes videntur, 


patentes, + 20 mm. longi; sepalis glabris, ad 10 mm. longis, ultra 
medium connatis, apice in spinulam manifestam desinentibus. Petala 
17 mm. longa, ex ungue lineari in laminam ellipticam, concavam 
apice rotundatam dilatata. Stamina petalis ad 3 mm. breviora; 
antheris flavidis, 3 mm. longis, linearibus, basi obtusis apice apicu- 
latis, in 1/3 longit. dorsifixis. Ovarium ovoideum, 3-5 mm. longum. 
Fructus ignotus. 

Columbia, in districtu Caucano in silvis humidissimis Cordillerz ` 
occidentalis « Cali » dictæ alt. 2000 m. terrestris : Lehmann n. 3015, 
loco non indicato : n. 6386. — Floret Augusto. (V. s. in herb. Berol., 
Boiss.-Barbey.) 


B. — SuspcENUs AECHMEOPSIS. 


Folia haud petiolata, margine spinuloso-serrata; filamenta omnia 
libera. 


R. Columbiana (Morr. in Belg. hort. 1885, 82); foliis haud 
petiolatis, lingulatis, spinulosis; bracteolis minutis, quam ovarium 
subduplo brevioribus ; filamentis omnibus liberis. — Quesnelia Colum- 
biana Bak. Brom. p. 87. 

Folia ad 8 infundibuliformi-rosulata, basi in vaginam minute 
vinoso-pictam dilatata, coriacea, + 0,4 m. longa, 48 mm. lata per- 
fecte linearia, apice acuminulo subpungente imposito deltoideo-cuspi- 


ANDROLEPIS. BROMELIACEAE (AUCTORE C. MEZ). 159 


data, supra glauco-viridia angustissimeque pallide. marginata, dorso 
omnino brunneo-purpurascentia, margine spinulis vix ultra À mm. 
longis, apice brunnescentibus, fere rectis, paullo sursum versus serru- 
lata, utrinque sed præsertim dorso lepidibus minutissimis, profunde 
immersis dense punctulata vel demum glabrata. Scapus robustus, 
erectus, foliis multo brevior, viridis et præsertim apice = farinosus, 
vaginis paucis membranaceis, suberectis viridibus auctus. Inflores- 
centia laxe spicata, foliis multo brevior, ad 60 mm. longa; rhachi 
tomentella ; bracteolis membranaceo-subhyalinis, dorso pallide lepi- 
doto-tomentellis, ex ovato acuminatim peracutis, ad 5 mm. longis. 
Flores suberecti vel suberecto-patentes, ad 45 mm. longi; sepalis 
dorso dissite lepidotis, basi ad 2 mm. connatis, apice conspicue 
mucronatis, += 18 mm. longis. Petala inferne alba superne violacea 
albo-marginata, ad 25 mm. longa, clavatim tubulose erecta demum 
reflexo-patentia, apice acutiuscula. Stamina petalis ad 9 mm. bre- 
viora; antheris 4 mm. longis, subellipticis, basi rotundatis apice 
breviter acuminulatis, prope medium dorsifixis. Ovarium tenuiter 
lepidoto-tomentellum, crasse subeylindricum, ad 10 mm. longum. 
Fructus ignotus. 

Columbia, loco ignoto. Non nisi e caldariis mihi cognita. ( V. s. in 
herb. André. et Leod.) 


XVIII. — ANDROLEPIS, Brongn. ap. Houllet in Rev. hortic. 1870, 
p. 12; Mez in Fl. bras. p. 377 (adnot.). 


Flores hermaphroditi, Sepala libera, valde sinistrorsum convoluta, 
latere tecto in alam maximam, alte productam dilatata solemnissime 


asymmetrica, apice in mucronem validum, rectum, alà breviorem - 


producta. Petala dextrorsum convoluta, regulariter disposita, usque 
ad 2 mm. a basi inter sese insigniter connata, anguste lineari-lingu- 


lata, eligulata. Stamina 6 sub anthesin profunde inclusa petalis fere 


triplo breviora; filamentis nunc brevissimis vel potius subnullis 
nunc paullo longioribus; antheris dorso appendicibus binis foliola- 
ceis, tenuissimis, filamenti apice insertis, lanceolatis, nunc integerri- 
mis acutis nunc apice pluries digitatim incisis auctis; pollinis gra- 


nulis poratis. Ovarium solemniter inferum, farinosum, bene sessile, . 


triloculare ; tubo epigyno brevi latoque; stylo antheras superante, 
triangulari; stigmatibus 3 perlonge (2,5 mm.) divisis, intus papillosis, 


Spiraliter contortis ; placentis interno loculorum angulo apicem | 


versus lineariter affixis; ovulis o, perlonge funiculatis, prosm fusi- 
formibus, apice acutis nec distinctius caudalis. - 


160 MONOCOTYLEDONEAE. . ANDROLEPIS. 


Herbæ haplobioticæ, mediocres. Folia utriculatim rosulata basi in 
vaginam magnam, ovatam, adpresse lepidotam dilatata, late linearia, 
a medio in apicem acutum validissimeque pungentem sensim angus- 
tata margine spinulosa, supra glabra virentia subtus tenuiter.adpres- 
seque pallide lepidota. Scapus conspicuus. Inflorescentia semper pan- 
nieulata nunc manifestissime composita nune specie simplex revera 
eramulis multis perabbreviatis, 5-1-floris, apice foliorum minutorum 
gemmula coronatis composita. Flores sessiles, lutei vel colore ignoto. 

Species duæ, Guatemalenses. 


ig CLAVIS SPECIERUM. 


a. Inflorescentia ramulis perabbreviatis specie simplex : 
1. A. Skinneri. 

b. Inflorescentia ramulis elongalioribus manifeste panniculata : 
2. A. Donnell-Smithii. 


1. A. Skinneri (Brongn. l. c.); foliis margine spinulis parvis, 
inferioribus patentibus superioribus sursum spectantibus dense serru- 
latis ; inflorescentia specie simplici revera e ramulis perabbreviatis 
composita; bracteis superioribus bracteolisque florigeris omnino 
minutis sæpius obsoletis, angustissime linearibus vel filiformibus. — 
Morr. Cat. 1871, p. 1. — Pothuava Skinneri C. Koch in Wochenschr. 
IV, p. 190. — Billbergia Skinneri hort. Linden. ap. Morr. l. c. — 
Aechmea Skinneri Bak. Brom. p. 49; Hook. Ic. XIX, t. 1851. — 
Ae. leucostachys Bak. 1. c. p. 39. 

Folia ad 20 rosulata, basi in vaginam utrinque sed presertim intus 
lepidibus minutissimis, adpressis centroque immersis, brunneis vel 
dorsalibus allutaceo-stramineis consilam dilatata, + 0,8 m. longa, 
super vaginam 80 mm., medio 50 mm. lata. Scapus usque ad 0,3 m. 
longus, crassiusculus, albo-farinosus, fere usque ad apicem vaginis 
percrassis erectisque, apice horride pungentibus, spinoso-serrulatis, 
supremis paucis tenuibus, dependentibus, stramineis auctus. Inflo- 
rescentia foliis longe superata, submultiflora, subeylindrica, + 0,2 m. 
longa, 30 mm. diam metiens; rhachi crassa, dense farinosa, + un- 
dulata; bracteis primariis infimis anguste linearibus et tenuiter 
membranaceis, dorso paullo farinosis. Flores in rhachi communi 
plures congregati subglomeratique, omnes suberecti, bene evoluti 
usque ad 18 mm. longi sed sæpius breviores; sepalis crasse coriaceis, 
valde concavis, viridibus, dorso 3- farinosis, ad 5 mm. longis. Petala 
flava, 3- 10 mm. longa, apice acuta cueullataque, per anthesin erecta. 


ACANTHOSTACHYS. BROMELIACEAE (AUCTORE C. MEZ). 461 


Stamina corollæ fauci profunde immersa ; antheris fere 3 mm. longis, 
anguste triangulo-lanceolatis, apice longe peracutis, infra medium 
dorsifixis. Ovarium irregulariter crasseque ovoideum vel cylindricum, 
1-10 mm. longum; stylo basin versus incrassato. Bacca mihi ignota. 

E Guatemala a Linden in caldaria introducta. (V. v. in hort. 
Berol., v. s. in herb. Kew., Leod., Petrop.) 


2. A. Donnell-Smithii; foliis margine spinulis conspicuis, usque 
ad 3 mm. longis, inferioribus patentibus superioribus sursum spec- 
tantibus dense armatis; inflorescentia manifestissime tripinnatim 
panniculata; bracteolis reductis, rigidiuscule filiformibus. — Aechmea 
Donnell-Smithii Bak. in Journ. Bot. XXVIII, p. 305. 

Folii uniei cogniti vagina ignota, lamina rigida, paullo ultra 0,7 m. 
longa, 70 mm. lata, linearis, apicem versus longe acuta demum in 
spinam validissimam desinens, margine spinis omnibus rectis, sub- 
atris dense armata. Scapus 0,4 m. vel ultra longus, validus, alluta- 


ceo-furfuraceus, vaginis membranaceis sed apicem versus valde 


incrassatis ibique rigide pungentibus, spinoso-serralis auctus. Inflo- 
rescentia oo-flora, optime pyramidalis, + 0,6 m. longa, basi ad 
0,15 m. diam. metiens ramos complures iterum ramosos, patentes 
proereans ceterum apicem usque e ramulis brevibus, paucifloris den- 
sissime composita, furfuracea ; bracteis primariis infimis perlongis, 
dependentibus, angustissime linearibus. Flores ad 13 mm. longi ; sepalis 
crasse eoriaceis, valde concavis, dorso glabratis, ad 6 mm. longis. Pe- 
tala colore ignoto, + 10 mm. longa, erecta, ut videtur apice rotundata, 
basi absque dubio breviter connata. Stamina petalis haud multo bre- 
viora filamentis omnibus cum petalis alte connatis; antherisad 2,5 mm. 
longis, ut videtur apice obtusis sed mihi e floribus jam pridem defloratis 


solum cognitis. Ovarium glabratum, stipitiforme, ad 4 mm. longum. 
Guatemala, depart. Livingston ad Rio Dulce, alt. 0 m. : J: Donnell- d 
Smith n. 4825. — Floret Martio. (V. s. in herb. cl. J. Donnell-Smith.) — - : 


XIX. — ACANTHOSTACHYS, Kl. in Lk., KI., Otto, Il. pl. rar. 


hort. Berol. I, p. 21 t. 9; Endl. Suppl. II, p. 45 n. 1303/2; i 
Brongn. En. genr. p. 24; Lindl. Veg. Kgd. p. 148; Meissn. Gen. . 


p. 395 (298); Spach, Vég. phan. XII, p. 399; Wittm. in Engl. et 
Prantl, Nat. Pflanzenfam. Il, 4, p. A6 in adnot.; Bak. n. 
p- 24; Mez in Fl. bras. p. 286. 


Flores hermaphroditi. Sepala basin usque libera, anisori t con- 
voluta, fere symmetrica, apice peracuta minuteque kesennlatar 
Surres AU Prodromus. — IX. 11 


162 . MONOCOTYLEDONEAE. . ' ACANTHOSTACHYS. 


dorso carinata, paullo punctatim immerse lepidota. Petala dextrorsum 
convoluta, basin usque libera filamentisque ser. I. intercalatis inter 
sese remota, ex ungue longe lineari in laminam ovalem, acutiusculam, 
paullo latiorem producta, peralte (in 1/2 longit.) ligulis binis folio- 
laceis, hyalinis, margine grosse dentatis aucta. Stamina 6 sub anthe- 
sin solemniter inclusa; filamentis compresso-dilatatis ser. I. liberis, 
ser. II. petalis altissime (usque ad laminæ initium) connatis ; antheris 
introrsum birimose dehiscentibus, sensim peracutis, haud procul a 
basi dorsifixis; pollinis granulis subglobosis vel ellipsoideis, poris 
binis (vel rarissime ternis) polaribus præditis retique laxiusculo, 
manifesto ornatis. Ovarii valde plano-compressi, subglabfi apex 
inter petalorum |. basin minute prominens; tubo epigyno nullo; 
stylo antheras æquante; stigmate apice obtuso clavato; placentis 
interno loculorum angulo prope medium affixis; ovulis quoque in 
loculo perpaucis (2-3), perlonge caudatis. Bacca ex ovario parum 
incrassato, sepalis persistentibus coronato formata; seminibus per- 
_ paucis, maximis, exappendiculatis. 
Herba haplobiotica, stolonifera. Folia pauca dense fasciculata, basi 
in vaginam perlongam, adpresse lepidotam dilatata, peranguste 
linearia, margine spinulosa, subtus + lepidota nec vittata. Scapus 
gracilis, erectus, apice folia 1-2 iis rosulæ æqualia nec colorata, 
patentia, perlonga procreans. Inflorescentia perdense quaquaverse 
spicata strobiliformis. Flores sessiles, e bracteis emergentes, sulfurei. 


A. strobilacea (Kl. 1. c.); foliis margine spinulis minutis demum- 
que omnino evanescentibus, subdebilibus, viridibus, patentibus ar- 
matis; bracteis margine solemniter serratis. —-Lindl. in Paxt. Fl. 
. Gard. HI, p. 46 c. ic. ; Wittm. in Engl. et Prantl, Nat. Pflanzenfam. 
4, Il, p. 46; Bak. Brom. p. 24; Mez in Fl. bras. p. 287 t. 63. — 
Hohenbergia strobilacea R. et S. Syst. VII, p. 1232; Beer, Brom. p. 72. 

Folia perpauca, omnia erecta fasciculata sæpissimeque unilatera- 
liter decurva, basi in vaginam manifestam, anguste ovalem vel potius 
late poroi am ums lepidotam intus glabriusculam dilatata, 
profunde carinat apicem versus persensim acuta demum 
pungentia, Haner linearia, usque ad 1 m. longa et 12 mm. lata, 
triste viridia. Inflorescentia apice bractearum sterilium comam obscu- 
ram gerens, submultiflora, perdense spicata strobiliformis + 50 mm. 
longa, 20-25 mm. diam. metiens; bracteis aurantiacis, perlate sub- 
triangulo-ovatis, sepala æquantibus, apice valide mucronatis, punc- 
tatim Tie lepidotis, striato-venosis. Flores subplano-compressi 
usque ad 25 mm. longi; sepalis optime sulfureis, carinatis, + 11 mm. 


ANANAS. BROMELIACEAE (AUCTORE C. MEZ). | 163 


longis, 4,5 mm. latis, subtriangulo-ovatis. Petala per anthesin erecta, 
Æ 16 mm. longa, callis binis manifestissimis, longitudinaliter adscen- 
dentibus (preter ligulas) aucta. Stamina petalis breyiora; antheris 
subtriangularibus angustissime lanceolatis, basi obtusis. Ovarium 
subglabrum, angulis binis fere alatim productis, tertio subnullo, 
apice manifeste constrictum ; stylo paullo triangulari, filiformi. Semina 
ad 4 mm. longa, crasse ovoidea, utrinque obtusa. 

Brasilia australis, prov. Rio de Janeiro prope Cantagallo : Pohl 
n. 1029, ad Andarahy Grande : Glaziou n. 9327, prope Carno ad flu- 
men Paquequer : Neves Armond n, 318, inter Formosa et Banaval : 
Bowie et Cunnigham; prov. Minas Geraés ad Rio Parahyba : Glaziou 
n. 13 249, Claussen n. 361, ad Barra Jiquitiba : Riedel n. 1185 (e. p.), 
prope Fdo. do Pinhal : Sellow n. 300, 5215 (Bromel. 58" herb. Pa- 


ris.), ad S. João Jaquary : Regnell III, n. 1260, ad Caldas : Lindberg - 
n. 565, loco non indicato : St. Hilaire B' n. 1076; prov. Sad Paulo ` 


ad Campinas : Burchell n. 5008. — Floret Augusto-Novembri. (V. s. 
in herb. Berol., Boiss.-Barbey., Brux., Mus. Brit., Kew., Leod., Mez., 
Paris., Petrop.; V. v. in hort. Leod., Lugd.-Bat.) 


XX. — ANANAS, Adans. Fam. Il, p. 67; R. et S. Syst. VII, 
p. 1283; DC. Mém. Genèv. VII; A. Rich. in Orb. Dict. II, p. 740; 
Benth. et Hook. Gen. III, p. 662; Wittm. in Engl. et Prantl, Nat. 
Pflanzenfam. II, 4, p. 45; Bak. Brom. p. 22; Lindm. in Svensk. Ak. 


Handl. XXIV n. 8, p. 38; Mez in Fl. bras. p. 288. — Ananassa 


Lindl. in Bot. Reg. XIII, t. 1081 ; Rchb. Consp. p. 62; Bart]. Ord. 


p. 47; Sprg. Gen. I, p. 254; Endl. Gen. n. 1299 p. 182 et Enchir. - 
p. 106; Rchb. Nom. p. 45; Lemr. in Orb. Dict. I, p. 424; Meissn. |, 


Gen. p. 395 (298) ; Brongn. Enum. genr. p. 23; Spach, Vég. phan. 
XII, p. 399; Lindl. Veg. Kgd. p. 148; Hassk. Pl. Jav. rar. p. 125; 
Beer, Brom. p. 207. — Bromelia Lour. Cochinch. I, p. 192; Rxbgh. 
Ind. Il, p. 116; Mirb. Dict. II, p. 91. 


Flores hermaphroditi. Sepala solemniter basin usque libera, stricte 
erecta petalisque adpressa, sinistrorsum convoluta vel nonnunquam 


imbricata, apice obtusa, latere tecto in alam angustam dilatata . a 
paullo solum asymmetrica, glabra vel paullo puberula. Petala dex-  . 


trorsum convoluta, regulariter disposita, solemniter basin usque 
libera, per anthesin stricte erecta tubum cylindricum formantia, 


apice vix aperta genitalia includentia, altiuscule ligulis binis margine 


limbriato-incisis aucta. Stamina 6 sub anthesin inclusa; filamentis 
filiformibus, + complanatis, liberis; antheris anguste sagittatimque 


L 


ec s MONOCOTYLEDONEAE. - M ANANAS... 


linearibus, longe acutis; pollinis granulis ellipsoideis, poris. binis 
| , g ; P p 


polaribus præditis retique expresso ornatis. Ovarium solemniter infe- 
rum, fructiferum et cum axi et cum bractearum basi medioque 
carnose connatum, 3-loculare ; tubo epigyno brevi quidem sed tamen 
manifesto; stylo filiformi paulloque triangulari, antheras æquante 
vel iis paullo breviore; stigmatis lobis vix contortis ; placentis interno 
„loculorum angulo prope apicem affixis; ovulis ut videtur caudatis. 
Syncarpium strobilaceum, e baccis oo quaquaverse spiraliter densis- 
sime juxtaposilis connatisque, succosis formatum, apice bractearum 
sterilium foliacearum coma coronatum. Baccæ apice sepalis persis- 

 tentibus vel perianthii rudimentis coronatæ, in speciminibus cultis 
semper steriles. Semina quoque in loculo pauca, crasse ellipsoidea, 
atra, exappendiculata. 

Herb: haplobioticæ habitu peculiares. Folia multa perdense rosu- 
lata, basi in vaginam inconspicuam, adpresse lepidotam dilatata, 
linearia, apice perlonge acuta, margine spinosa, juniora prsesertim 
dorso Æ lepidota, adulta glabra vel subglabra, nunquam vittata. 
Scapus brevis vel elongatior, foliis iis rosulæ subæqualibus, viridibus 
vel summis rubentibus, valide spinosis præditus. Inflorescentia sim- 
plicissima, quaquaverse perdense spicata, strobilacea, apice brac- 
tearum sterilium coma sæpius depressa coronata. Flores sessiles, 
violacei vel rubentes, ovariis saltem concreti. 

Species nobis unica, in Brasilia centrali endemica, qu: antiquitus 
culta varietates hortulanis insignes nobis negligendas fere innumeras, 
praesertim fructus forma, colore, sapore diversas protulit. Quæ varie- 
tates hine inde e cultura delapsæ el ob vigorem fere incredibilem 
quasi spontaneæ procul ab hominum domiciliis nonnunquam campos 
-vastos obtegentes vel foliorum fibrarum causa cultæ syncarpio denuo 
reducto formas novas, mihi haud negligendas procreaverunt. 


A. sativus (Schult. fil. in R. et S. Syst. VII, 1283); foliis anguste 
linearibus, perrigidis, margine dense spinis sursum uncinatis, validis 
horridis, apice solemnissime pungentibus; scapo gracili, elongato, 
glabro vel glabrato; syncarpio parum succoso, usque ad 40 mm. 
longo, 25 mm. diam. metiente, apice coma foliolorum latissime squa- 
miformi-ovatorum, breviter triangulo-acutorum coronato ; bracteis 
liberis nec cum ovario connatis. — A. microstachys Lindm. in Svensk. 
Ak. Handl. XXIV, n° 8, p. 39, t. 7, f. 20-23. — A. sativus var. €- 
microstachys Mez in Fl. bras. p. 294. — Acanthostachys ananassoides 
Bak. Brom. p. 25. 

Folia basi in vaginam perelongatam, triangularem, utrinque lepi- 


ANANAS. BROMELIACEAE (AUCTORE C. MEZ). 165 


dibus subferrugineis, adpressis vel paullo subfloecoseque patentibus 


obtectam producta, += 1 m. longa, medio haud ultra 13 mm. lata, 


margine spinis omnibus sursum curvatis, corneis, usque ad 2 mm. 
longis dense horrida, quam maxime concavo-canaliculata. Scapus 
usque ad 0,65 m. longus, erectus, foliis margine dense spinosis, apice 
validissime pungentibus, superioribus saltem  decurvo-patentibus 
perlaxe auctus. Inflorescentia (fructifera hic solum cognita) optime 
cylindrica ; bracteis ad 15 mm. longis, optime triangularibus peracu- 
tisque, margine præsertim basin versus spinulis minutissimis, paten- 
tibus perdense serrulatis. Flores suberecto-patentes, typi valde im- 
perfecte solum cogniti quam ii varietatum cultarum conspicue minores, 
qui ad 20 mm. vel paullo ultra longi ; sepalis (descriptio sequens ex 
formis cultis) petala vix medium usque cingentibus + 7 mm. longis, 
subovatis apiceque late obtusis nec mucronatis. Petala violacea vel 
rubenti-violacea, + 17 mm. longa, ex ungue lineari in laminam per- 


anguste ovalem, apice rotundatam dilatata, in 1/3 altit. biligulata. 


Antheræ + 2 mm. longa. Ovarium semper vicinis + concretum. 
Semina 3-3,5 mm. longa. 

Brasilia centralis, prov. Mato Grosso, loco non indicato : Spencer 
Moore n. 412; prov. Goyaz : Weddell n. 2912; prov. Minas Geraés 
prope Caldas et Uberava : Regnell III, n. 1261, loco ignoto : Claussen 
n. 149, Burchell n. 5500. — Fructificat Novembri (V. s. in herb. 
Berol., Kew., Paris.) 

Obs. — Hæc est absque fere dubio speciei nostrius forma typica, 
spontanea, toto habitu nec non seminibus hujus solum mihi visis bene 
evolutis non cultam nec e cultura delapsam esse demonstrans. 


À. Forme culte principales : i 

a. A. sativus. — Foliis quam in typo multo latioribus, fortiter spinosis ; 
syncarpio optime succoso. — A. sativus R. et S. Syst. VII, p. 1283; 
Wittm. in Engl. et Prantl, Nat. Pflanzenfam. Il, 4, p. 45, fig. 23; 
Hemsl. Biolog. III, p. 344; Bak. Brom. p. 28; Mez in FI. bras. 
p- 290. — Ananassa sativa Lindl. in Bot. Reg. t. 1068; Beer, Brom. 
p. 225; Griseb. Fl. W. Ind. p. 501; Blackw. t. 567; Trew. Ehret. 
t. 2; Commel. Hort. I, p. 109, t. 57; Rumph. Amb. V, p, 227 t. 81. 


— Bromelia ananas L. Spec. ed. 4, p. 285; Willd. Spec. Il, p 75 
Lam. Encycl. 1, p. 143; Aubl. Guyan. I, p. 301; R. et Pav.Fl. —— 
Per. Ill, p, 32; H. B. K. Nov. Gen. et spec. I, p. 297; Meyen — 


Essequeb. p. 143; Lour. Fl. Coch. I, p. 237; Afzel, Remed. Guin. 
D. 45 et in Trans. Hort. Soc. V, p. 461; Rédout. Lil. t. 493, 456; 


Plenck, Off. t. 249, — B. sylvestris Vell. Fl. Flum. IH, t. 113, Arch. 


166 MONOCOTYLEDONEAE. ANANAS. 


Mus. Nac. Rio Y. p. 122; Beer, Brom. p. 33. (non W.) — A. ovata 
Mill. Dict. n. 1. — A. aculeatus fructu ovato, carne albà Tourn. 


"Instit. p. 653 t. 426-428. — Bromelia ananas f. Queen Pine Apple Ait. 


Hort. Kew. ed. 2, II, p. 200; Bot. Mag. t. 1554 ; Baldw. in Trans. Lond. 
Hort. Soc. III, p. 418. — B. ananas var. 1. Dict. Sc. nat. t. 1. — 
A. pyramidalis Mill. Dict. n. 2. — A. aculeatus fructu conico, carne 
aurea, Tourn. l. c. — B. ananas f. et y. Linn. Spec. ed. 4, p. 285. — 


A. aculeatus fructu pyramidato, carne aurea : Plum. Spee. p. 20. — 


A. maxima hort. in R. et S. Syst. p. 1284. — A. aculeatus, maximo 
fructu conico : Plum. spec. p. 20. — B. Ananas f. et y. Lam. Encycl. 
I, p. 143. — A. serotinus Mill. Dict. n. 5. — B. Ananas ò. Lam. Encycl. 
I, p. 143. — A. aculeatus, fructu ovato carne aurea Plum. Spec. p. 20. 
— B. Ananas «s. Lam, l. c. — A. viridis Mill. Dict. n. 6. — B. viridis 
Hort. ex R. et S. Syst. VII, p. 1285. — B. Ananas var. RER as Hist. 
nat. var. 7. — A. argentata et aurata Wendl. — A. acida, antiguanen - 
sis, argentea, atrorubeus, bicolor, dulcis, fuscata, etes mons- 
iruosus, nigra, rubra, violacea, rubrifolia hort. : omnes apud R. et S. ` 
VII, 1285. — B. rubra et violacea hort. Ibid. — A. Porteanus C. Koch 
ex Morr. in Belg. hort. 1878, p. 143. — A. mierocarpus Hort. Linden. 
ex Morr. l. c. — A. microcephalus hort. ex Bak. 1. c. — A. bracamo- 
rensis hort. ex Ant. in Wien. Ill. Gartenz. 1885, p. 272. — A. Mens- 
dorfianus et Penangensis hort. ap. Morr. in Belg. hort. 1878, p. 143. 
— A. coccineus Morr. ap. Descourt. Fl. Med. Ant. V, p. 141 t. 341; 
Belg. hort. 1878, p. 143. — A. variegatus Bojer ex Bak. 1. c. — B. foliis 
spinosis, fructibus connatis caulem cingentibus : L. Hort. Cliff. 
p. 127; Hort. Ups. p. 73; Roy. Lugd.-Bat. p. 24. — Carduus brasilianus, 
foliis Aloés : Bauh. Pin. p. 384. — A. Acostæ Comm. Hort. I, p. 109, 
t. 57. — Tappa-Tsiakka Rheed. Mal. II, poti 

« Ananás, Nanás, Pitá, Panacous (Vanacous ?) » Brasiliensibus ; 
« Yayama, Yayman, Yayagua, Boniama, Ananas » Antillanis; « Mat- 
zatli » Mexicanis; « Ungley, Kappa-Tsiakka » Sinensibus; « Pinas, 
Ananas » Hispanis ; « Pine-Apple » Britannis; « Ananas » Francogal- 
lis, Germanis. 

B. A. lucidus (Mill. Dict. n. 4, spec.) — Foliis quam in typo multo 
latioribus, inermibus vel spinis paucis præditis ; syncarpio optime 
succoso. — R. et S. Syst. VII, p. 1286. — Ananassa lucida Lindl. Bot. 
Reg. t, 1068. — B. lucida Willd. En. p. 345. — B. ananas «. King Pine- 
Apple Ait. Hort. Kew. ed. 2, II. p. 200. — A. lucide virens, folio vix 
serrato : Dill. Elth. p. 25 t. 21 f. 22; Trew. Ehret. t. 3. — A. non 
aculeatus, Pilta dictus : Plum. Spec. p. 20. — B. ananas 3. L. Spec. 
ed. 4, p. 285. — B. ananas y. W. Spec. I, p. 8. — B. ananas &. Lam. 


ANANAS, BROMELIACEAE (AUCTORE €. MEZ). i 167 


Encycl. I, p. 143. — Abacaxi var. 1 et 2 Arr. d. Cam. Discurs. p. 33. 
— B. semiserrata W. En. h. Berol. p. 345; Lk. En. p. 307. — A. semi- 
serratus R. et S. Syst. IIl, p. 1286. — B. subspinosa Wendl. ap. 
R.et S. 1. c. — B. ananas B. inermis Pers. Syn. p. 345. — B. glabra, folio 
vix serrato : Boerh. Ind. Alt. II. p. 83. — A. Mordilona Hort. Linden. 
ap. Morr. in Belg. hort. 1879, p. 302. — A. glaber Mill. Dict. n. 3. — 
A. pitte, fol. pallide virentibus, etc. : Dict. hist. nat. var. 6. 

1- A. debilis (Lindl. in Bot. Reg. t. 1068 et Pom. Mag. t. 14 [Ananassa], 
spec.). — Foliis latis, undulatis; syncarpio elongate ovali, immaturo 
persaturate viridi, maturo sordide flavo paulloque virescente. — Mihi 
obscura. — Bak. Brom. p. 23; Beer Brom. 224. — A. debilis R. et S. 
Syst. VII, p. 1287. 


B. Forme subspontaneæ vel fibre (nec fructus) causa cultæ, syn- 
carpio parum succoso. ; 
` à. A. bracteatus Lindl. in Bot. Reg. t. 1081 [Ananassa] spec.). — Typo 
permulto permulto major, foliis latis (40-60 mm.), maxime spinosis; 
inflorescentia bracteis maximis, pulcherrime rubris ornata; floribus 
typum sæpius triplo longitudine superantibus petalis violaceis vel 
purpurascentibus ; syncarpio juvenili foliorum coma nondum evoluta 
singulari, fructifero tamen longe comato, sapore acetoso; bracteis 
perlonge pectinato-serratis. — A. bracteatus R. et S. Syst. VII, p. 1284; 
Hook. in Bot. Mag. t. 5025; Bak. Brom. p. 23. — B. Sagenaria Arr. 
d. Cam. Diss. s. a. pl. d. Brazil. p. 14 et Discorso etc. p. 13 ; Koster, 
Travels Il. p. 450; Isis 1818, p. 980; Gill's Techn. Repos. 1824, nov. 
p. 341. — A. Sagenaria R. et S. Syst. VII, p. 1286. — A. macrodon- 
tes Morr. in Belg. hort. 1878, p. 140 t. 4-5; Bak. Brom. p. 24, — 
B. macrodosa et undulata hort. ap. Morr. l. c. 

Forma maxime insignis, in Brasiliæ campis divulgata. Attulerunt 
e prov. Minas Geraés : Glaziou n. 12235, 13264, Regnell III. n. Mes 
€ prov. Mato Grosso: Weddell; e Paraguay : Balansa n. 609. 
« Pitta, Cravatá de Rede » Brasilianis, « Soira » noms, 
— Floret Augusto. (V. s. in herb. Berol., Keys Paris., Warming) 

s. A. muricatus (Arr. spec.): et mihi et auct 
bracteis in spinas mutatis, adscendentibus valideque puugentibuls 
(Num generis anne potius Chevallierz adscribenda ?). — A. muri- 
catus R. et S. Syst. VII, p. 1287; Beer, Brom. p. 223; Bak. Brom. | 
p- 24 (in adnot. ad A. bracteatus). — A. sativus ê. muricatus Mez 
in Fl. bras. p. 293. — B. muricata Arr. d. Cam. Cent. pl. Paraib. et 
Diss, sobr. as pl. do Bras. p. 21; Koster, Trav. II, p. 466; Isis 1818, 
p. 983. ne 


- 


168 MONOCOTYLEDONEAE. . PORTEA. 


Brasilia, ad Sul do Recife. « Ananas de Agulha » Brasilianis. 

- £. A. Pancheana André (Brom. André. p. 5, spec.), foliis perlongis, la- 
tisimis (ad 60 mm.), margine spinulis remotissimis minutis præditis; 
syncarpio aureo, eduli. 

Columbia, prope Panché : André n. 1636. — Fructificat Februario. 
(V. s. in herb. cl. André.) 


XXI. — PORTEA, Brongn. ap. C. Koch in App. Ind. Sem. h. Berol. 
1856.p. 7 et in Ann. Sc. nat. 4. ser. VI, p. 368: Benth. et Hook. 
Gen. III, p. 662 (excl. Ortgiesia); Wittm. in Engl. et Prantl, Nat. 
Pflanzenfam. IT, 4, p. 47; Bak. Brom. p. 21; Mez in Fl. bras. 
p. 294. 


Flores hermaphroditi. Sepala medium usque vel ultra in tubum 


'solemnissimum connata, lobis stricte erectis, sinistrorsum convolutis, 


apice longe mucronatis, latere tecto in alam maximam productis per- 
asymmetricis, glabris vel lepidoto-tomentellis. Petala basin usque libera 


sed usque ad sepalorum apicem ssepius arcte compressa quasi con- 


glulinata, regulariter (nec ! zygomorphe, qualia depingit cl. Wawra) 
disposita, per anthesin apice paullo solum aperta, basi ligulis binis 


. perconspicuis, margine alte fimbriato-incisis aucta. Stamina 6 per an- 


thesin inclusa ; filamentis ser. I. liberis et inter petala insertis, ser. Il. 
petalis + alte connatis; antheris introrsum birimose dehiscentibus. 
prope medium doreifixis; pollinis granulis poris multis (ultra 5) dis- 


| seminatis retique expresso, prominenti auctis. Ovarium inferum, per- 


longe solemniterque pedicellatum, tenue sæpissime subclavatum, 
glabrum: vel Æ lepidoto-tomentellum, triloculare; tubo epigyno 
maximo, infundibuliformi vel urceolato; stylo petala subæquante ; 
stigmatis lobis in capitulum conicum contortis ; placentis interno locu- 
lorum angulo a medio usque ad apicem affixis ; ovulis quoque in 
loculo multis, longe candatis. Bacca ex ovario parum aucto formata 
exsucca, sepalis persistentibus coronata. 

Herbæ haplobioticæ, spectabiles. Folia perdense rosulata, basi in 
vaginam permanifestam, ovatam vel ovalem, dense adpresse lepido- 
tam dilatata, linearia, apice longe breviusve acuta vel rarius subrotun- 
data, in mucronem desinentia, margine solemniter spinosa, adulta 
supra glabra vel subglabra subtus plerumque æqualiter + lepidota, 
haud vittata. Inflorescentia e foliorum rosula centralis prodiens, scapo 
vaginis pulcherrime rubentibus ornato elata, panniculata, multi-vel 
permultiflora, glabra vel + lepidoto-tomentella. Flores solemnissime 
longe pedicellati, petalis violaceis vel cæruleis. 


PORTEA. BROMELIACEAE (AUCTORE C. MEZ). ea EOI 


Species 3, Brasiliæ orientalis incole, summis arborum silva pri- 
mævæ ramis epiphytæ, rarissime simul terrestres reperti. 


CLAVIS SPECIERUM. 


I. Inflorescentiæ ramuli inferiores saltem flores subcorymbosos pro- 
ferentes : 
1. P. Noettigii. 
II. Inflorescentiæ ramuli flores haud corymbosos gerentes. 
a. Bracteæ florigeræ minutissimeæ : 
2. P. Petropolitana. 
b. Bracteæ florigeræ maxime : 
3. P. kermesina. 


1. P. Noettigii (Mez in Fl. bras. 296); foliis margine spinis per- 
conspicuis præditis, viridibus; inflorescentia laxe pyramidatim pan- 
niculata, ramulis inferioribus solum bracteis latis suffultis flores sub- 
corymbosos proferentibus, bracteolis florigeris minutissimis. — 
Aechmea Noeltigii Wawra in Oest. bot. Zeit. 1880, p. 117 et in Bull. 
Fédér. Soc. hort. belg. 1880, p. 59 et It. Sax-Cob. p. 147 t. 24 et t. 35 
sect. A; Bak. Brom. p. 34. — P. Gardneri Bak. Brom. p. 21; Mezin 
Fl. bras. p. 295. — Ae. microthyrsa Bak. in Kew Bull. 1892, n. 69. 
— Streptocalyx orthopoda Bak. Ibid. 

Folia ultra 95 dense rosulata, vaginà lepidibus centro badiis mar- 
ginem versus brunneis densiuscule obsità, spinis + 5 mm. longis sed 
superioribus minutis dense armata, e basi in apicem peracutum per- 
sensim angustata, apice in spinam + 5 mm. longam, badiam desi- 


nentia, ad 0,6 m. longa, 23 mm. lata. Scapus ad 0,4 m. longus, 


præsertim apieem versus furfuracee lepidotus, vaginis oval ener 
latis, puberulis, remote serrulatis præditus. Inflorescentia multiflora, 
tripinnatim panniculata, ad 0,2 m. longa, 90 mm. diam. mins 
tota rosea et lepidoto-puberula; bracteolis florigeris —À 
angustissimis subfiliformibus, tomentellis. Flores 30-33 mm. longi, 
pedicellis sepissime ultra 20 mm. longis stipitati ; sepalis ad 10 mm. 


longis, dorso tomentellis, lobis violaceis, apice in spinulam brunneam, 


+2 mm. longam desinentibus. Petala cærulea (nec, qualia depingit 
cl. Wawra rosea!), + 30 mm. longa, ex ungue perlongo, lineari in 


laminam subovalem, apice acutam dilatata. Stamina filamentis pas as | 
cum petalis. altiuseule connatis ; antheris subfusiformi-linearibus, 


utrinque acutis, prope medium dorsifixis. Ovarium pn a 
ellipsoideo-clavatum, apice haud vel vix constrictum, basi in pediceuu 


` 


% 


110 MONOCOTYLEDONEAE. i PORTEA. 


sensim attenuatum, + 5 mm. longum. Bacca globosa, glabrata, ad 
8 mm. diam. metiens, sepalis persistentibus coronata. 

Brasilia, prov. Rio de Janeiro ad Entre-Rios in silvis primævis, 
altissimarum arborum cacuminibus innata : Wawra Il, n. 108, in Res- 
tinga prope Tijuca : Glaziou n. 6454, loco non indicato : n. 18564, 
18565, Mendonca n. 1001; prov. Minas Geraés prope Sad Caétano 
in silvis Capoeiras : Gardner n. 5234. — Floret Oetobri. (V. s. in 
herb. Berol., Mus. Brit., Kew. et Vindob.) 

Obs. — Summo jure jam in « Flora Brasiliensi»l. c. de P. Gardneri, 
tum nondum mihi visa, scripseram, verisimiliter speciei nostræ esse 
conjungendam. Est plane eadem. 


2. P. Petropolitana (Mez in Fl. bras. 296, t. 65); foliis margine 
spinis præsertim infimis maximis præditis, viridibus ; inflorescentia 
laxe panniculata, ramulis inferioribus solum bracteis amplis suffultis 
flores haud corymbosos gerentibus; bracteolis florigeris minutissimis. 
— Aechmea Petropolitana Wawra in Oest. bot. Zeit. 1880, p. 116 et in 
Bull. Fédér. Soc. hort. belg. 1880, p. 57, It. Sax.-Cob. p. 146 t. 34 
sect. A; Bak. Brom. p. 51. — P. Glaziovii Bak. Brom. p. 22. — Strep- 
tocalyx podantha Bak. Ibid. p. 32. 

Folia o dense rosulata, vaginà maxima, ovali, dense lepidibus 
centro subatris marginem versus brunneis obtectà, margine spinis 
infimis patentibus superioribus sursum versis horrida, e basi in api- 
cem peracutum et spina certe 20 mm. longa, brunnea auctum persen- 
sim angustata, + 0,8 m. longa, super vaginam fere 0,1 m. lata. 
Scapus percrassus, subglaber, vaginis amplis subovalibus, integerri- 
mis, glabriusculis auctus. Inflorescentia oc -flora, tripinnatim pannicu- 
lata, subcylindrica, sepissime 0,5 m. longa, glabra, tota pulchre 
rubens; bracteis primariis mediis superioribusque minutis ; bracteolis 
florigeris minutissimis, peranguste linearibus acutisque, paullo fila- 
mentoso-tomentellis. Flores 40-45 mm. longi, glabri, pedicellis omni- 
bus æqualibus, + 15 mm. longis stipitati ; sepalis ad 45 mm. longis, 
apice spinula recurva, brunnea armatis. Petala saturate cærulea, 
= 30 mm. longa, ex ungue perlongo, lineari in laminam subovalem, 
apice acutiusculam dilatata. Stamina filamentis ser. II. petalis brevi- 
ter connatis, alte agglutinatis ; antheris +5 mm. longis, anguste linea- 
ribus, utrinque acutiusculis, prope medium dorsifixis. Ovarium subelli- 
psoideo-clavatum, apice haud constrictum, basi in pedicellum sensim 
attenuatum, 3- 10 mm.longum. Bacca ex ovario parum aucto formata. 

Brasilia orientalis, prov. Rio de Janeiro ad Petropolin (Alto do: 
Imperador) : Wawra [I n. 63, Glaziou n. 12230, 16 417. Loco non indi- 


GRAVISIA. BROMELIACEAE (AUCTORE C. MEZ). 171 


cato leg. Binot. — Floret Februario-Majo (V. v. in hori. Leod., v. s. 
in herb. Berol., Brux., Kew., Leod., Paris., Petrop. et Warming.) 


3. P. kermesina (Brongn. et C. Koch, Ind. sem. h. Berol. 1856, 
app. p. 7); foliis margine spinulis udsender dynen, parvis dense serru- 
latis, rubentibus ; inflorescentia li 
bracteis primariis latissimis obtectis; beats florigeris maximis, 
sepala æquantibus. — Carr. in Rev. hort. 1870, p. 230 c. fig. ; Ant. in 


Gartenfl. 1875, p. 129 t. 829; Bak. Brom. p. 21; Mez in Fl. bras., 


p- 297. — Billbergia Brongniartii Regel, Act. Hort. Petrop. III, p. 283, 
Descr. pl. hort. Petrop. III, p. 3, Gartenfl. 1875, p. 166. — B. rubi- 
cunda C. Koch ap. Regel, l. c. 

Folia 8-10 utriculatim rosulata, vaginà manifestà, ovali, lepidibus 
brunneis conspersá, margine spinulis haud ultra 2 mm. longis aucta 
Sæpiusque undulata, apice rotundato-acutiuscula mucroneque valido 
brevissimo imposito armata, ad 0,5 m. longa, 50 mm. lata, linearia. 
Scapus albido-lepidotus, brevis, vaginis infimis margine paucidentalis 
superioribus integerrimis, optime rubentibus, late ellipticis, valde 
concavis, subglabris, amplis omnino obtectus, Inflorescentia densis- 


sima, e ramulis 7-3-floris composita bipinnatim pannieulata; axibus : 


lepidoto-puberulis ; bracteis primariis erectis, vaginis scapalibus supe- 
rioribus isomorphis, amplissimis; bracteis florigeris lanceolato-sub- 
oblongis, apice breviter mucronatis. Flores ad 45 mm. longi; sepalis 
albis, subglabris, spinula terminali 3 mm. longa, rosea neglecta ad 
17 mm. longis. Petala primum alba tum apicem versus pulchre vio- 
laceo-cærulescentia, ad 32 mm. longa, ex ungue lineari in apicem 
subrotundatam dilata. Stamina filamentis ser. II. cum petalis peralte 
connatis; antheris cæruleis, 8 mm. longis, fusiformi-linearibus, 
utrinque acutis, prope medium dorsifixis. Ovarium album vel pallide 
roseum, subglabrum vel paullo lepidoto-tomentellum, basi in pedi- 
cellum brevem transiens. Fructum non vidi. 

Brasilia orientalis, prov. Bahia, loco ignoto : Blanchet n. 2997, 
Lesson. — Floret Octobri. (V. v. in hort. Leod., Lugd.-Bat., Vratisl. ; 


V. s$. in herb. Berol., Candoll., Mus. Brit., Monac., Mez., Paris., - 


Petrop.) 
XXII. — GRAVISIA, Mez in Fl. bras. p. 299. 


Flores hermaphroditi. Sepala solemniter basin usque libera, stricte 
erecta, sinistrorsum convoluta, apice breviter nunc brevissime mucro- 
nata, latere tecto in alam manifestam haud altius productam dilatata 
asymmetrica, glabra vel dorso + tomentella. Petala solemniter basin 


472 & MONOCOTYLEDONEAE, ` -GRAVISIA. 


usque libera, dextrorsum convoluta, regulariter disposita, sub anthe- 
sin stricte erecta tubum cylindricum, apice solum paullo apertum 
formantia, prope basin ligulis binis conspicuis nunc maximis, mar- 
gine superiore truncatis et grosse crenatis vel + profunde incisis 
aucta. Stamina 6 per anthesin inclusa; filamentis ser. I. liberis et 
inter petala insertis, ser. II. cum petalis + alte connatis; antheris 
introrsum birimose dehiscentibus, prope medium dorsifixis; pollinis 
granulis poris multis (ultra 5) disseminatis retique expresso præditis. 
Ovarium solemniter inferum, sessile, subcylindricum vel Æ triangulare, 
p glabrum vel tomentellum vel in specie unica materie cerea excreta ` 
obtectum, triloculare; tubo epigyno conspicuo, infundibuliformi ; 
stylo petala subæquante ; stigmatis lobis valde contortis ; pla- 
centis interno loculorum angulo medium inter apicemque affixis; 
ovulis quoque in loculo multis, caudatis. Bacca cum seminibus ignota. 
Herbæ acaules, spectabiles, haplobioticæ. Folia perdense rosulata, 
basi in vaginam perconspicuam, utrinque adpresse brunneo-lepidotam 
dilatata, linearia, margine spinulosa, apice acuta mucroneque pungenti 
imposito aucta. Scapus e foliorum rosula centralis prodiens, conspi- 
Eon cuus, vaginis integerrimis præditus. Inflorescentia bipinnatim vel tri- 
` pinnatim panniculata, multiflora, glabra vel tomentella. Petala flava 
vel aurantiaca. 

Species 4, Antillas, Venezuelam, Guyanam, Brasiliam incolentes. 

+: . Arboricolæ in silvis humidis. 


CLAVIS SPECIERUM. 


Pr a. Bracteolarum florigerum spinæ terminales quam bracteolæ ipsc 
permanifeste longiores. Guyan. : 
1. G. brassicoides. 
b. Bracteolæ florigeræ apice spinulis multo brevioribus aucto. 
1. Sepala bracteæque materiem ceream haud exsudantia. 
æ. Inflorescentia bipinnatim panniculata capitulis remotis, infimis 
stipitatis. Antill., Venezuel., Guyan., Brasil. : 
2. G. aquilega. 
8. Inflorescentia tripinnata capitulis sessilibus, in scapi apicem 
confertis. Brasil : 
3. G. ehrysocoma. 


coracea oxandata nhtacta Brasil., 


2. Ser 
Trinid. : 
4. G. exsudans. 


i inc id cR 


ie M 2 - ZT dir M dit RE TENES NEEAT 
k 


bek TEIE T RE en 


rue E S E Sat né EE de 
mi is 


GRA VISIA. BROMELIACEAE (AUCTORE C. MEZ). 173 


1. G. brassicoides ; inflorescentia e capitulis brevissime sti- 
pitatis composita densiuscule bipinnatim panniculata; bracteis flori- 
geris in spinam manifeste longiorem desinentibus, cum sepalis mate- - 
riem ceream haud exsudantibus. — Aechmea brassicoides Bak. in 
Journ. Bot. 1882, p. 292, Brom. p. 46. 

Florifera certe 0,5 m. vel paullo ultra alta. Folia multa dense 1 rosu- 
lata, interiora pulcherrime rubentia densissime conglobatim imbri- 
cata abbreviataque Brassicæ capitis speciem præ se portantia (ex cl. 
Jenman!), exteriora basi in vaginam permanifestam, ovalem, brun- 
neam, dense immerse lepidotam dilatata, ad 0,4 m. vel paullo ultra 
longa, 65 mm. lata, perrigida, super vaginam paullo insensimque 
angustata sublingulata, apice mucrone indurato imposito rotundata, 
margine spinulis omnibus fere æqualibus, haud ultra 1,5 mm. longis, 
inferioribus patentibus superioribus sursum spectantibus densiuscule 
aucta, praeter apicem rubentem ex sicco flavido-viridia, supra parce 
subtus densius lepidibus profunde immersis albis aucta. Scapus gra- 
cillimus, verisimiliter foliis brevior, dense albo-farinosus, vaginis 
pulehre rubentibus, lanceolatis, apice validissime pungentibus, minute 
lepidotis auctus. Inflorescentia submultiflora, folia subæquans vel 
paullo superans, bracteis bracteolisque pungentibus horrida, tota 
albido-tomentella, e capitulis quaquaverse 3-5-floris, haud ultra 30 mm. 
longis composita, ad 0,17 m. longa, 70 mm. diam. metiens, subthyr- 
soidea; bracteis primariis inferioribus capitula manifeste superanti- 
bus et vaginis scapalibus isomorphis ; bracteolis florigeris sese imbri- 
cantibus, e basi concava, late ovato-ovali, vix 9 mm. longa acuminatim 
in spinam terminalem subteretem, 12 mm. vel ultra longam desinen- 
libus, hac computata flores longe superantibus. Flores + 22 mm. 
longi ; sepalis (cum ovario) puberulo-lepidotis, ad 11 mm. longis, 
apice in spinulam vix À mm. longam productis, carinatis. Petala ex 
Sicco aurea, + 46 mm. longa, angusta lingulata, apice acuta. Stamina 
petalis multo breviora, filamentis latissimis, ser. II. cum petalis fere 
apicem usque connatis; antheris fere 4 mm. longis, apice mucronu- 
latis. Ovarium subclavatum, ad 6 mm. longum, apice nullo modo 
constrictum. 

Guyana anglica, in Kaieteur Savannah : Jenman n. 937. (V. s.in 
herb. Kew.) 


2. G. aquilega (Mez in Fl. bras. 300); inflorescentia e capitulis 
inferioribus saltem manifeste stipitatis composita interrupte bipinnatim 
"tt Lotus bee Horipepe Mene in spinulam breviorem desinen- 
libus, materia — Bromelia des Salisb. 


# 


114 MONOCOTYLEDONEAE. ` GRAVISIA. | 


Parad. t. 40 et Trans. Hort. Soc. I, p. 269. — Aechmea aquilega Griseb. 
FI. W. Ind. p. 592; Bak. Brom. p. 46. — B. bracteata Ait. Hort. Kew. 
ed. 2, II, p. 201 (certe quoad syn. Salisb.); R. et S. Syst. VII, p. 1280 
(e. p.); Kern. Hort. semperv. t. 401 (non Sw.). — B. Surinamensis 
Miq. in Linnza XVIII, p. 378. — Ae. Meyeri Bak. in Journ. Bot. 


4880 p. 46. — Ae. aquilegioides O. Kuntze, Rev. II, p. 698. 


Florifera metralis vel ultra. Folia + 20 dense utriculatim rosulata, 
basi in vaginam maximam, ovato-ovalem, lepidibus brunneis minu- 
tissimis obtectam dilatata, e basi in spinam terminalem validissime 
pungentem, atram vel virentem persensim angustata, 1-1,5 m. longa, 
super vaginam 0,1 m., medio 70 mm. lata, margine spinis atris vel 
brunneis, omnibus sursum curvatis, infimis usque ad 5 mm. longis 
dense armata, sub lente utrinque lepidota. Scapus crassiusculus, rec- 
tus, dense albo-farinosus, vaginis tubulosis striete erectis, superioribus 
rubentibus, ovato-lanceolatis, apice breviter acutis vix pungentibus 
indutus. Inflorescentia e capitulis 10-20 corymbosis composita, usque 
ad 0,4 m. longa, 0,1 m. diam. metiens, interrupte thyrsoidea ; axibus 
dense albido-farinosis, secundariis subpatentibus vel suberectis; brac- 
leis. primariis amplissimis, reflexis, infimis capitula axillaria ssepius 
4-5-plo superantibus; bracteolis florigeris latissime ovatis, breviter 
acuminatis et in mucronem brevem, pungentem productis, sepala 
ad 1/2-3/4 æquantibus, glabris. Flores glaberrimi, ad 36 mm. longi ; 


. sepalis 14 mm. longis, acutis minuteque mucronulatis. Petala sepalis 


+ 7 mm. longiora, apice mucronata, flava. Stamina petalis ad 3 mm. 
breviora, filamentis late linearibus, ser. II. cum petalis altiuscule con- 
natis; antheris 5 mm. longis, linearibus, apice acutis. Ovarium ad 
10 mm. longum, acute triangulare. Fructum nondum vidi. 

Tobago : Meyer, Eggers n. 5677 ; Trinidad : Crüger n. 1999, 3509, 
Fendler n. 841 (herb. Mus.,Brit., e. p.); Venezuela prope La Vic- 


` toria, alt. 1250 m. : Fendler n. 2455, ad Angostura: Kuntze herb. 


n. 2113; Guyana anglica, loco ignoto: Jenman n. 3826; batava, ad 
Paramaribo : Splitgerber n. 58, Wüllschlügel n. 4375 (herb. Gœtting-), 
1575 (herb. Brux.), 1576, in Laane ad Tourtonne : Kegel n. 941, loco 
ignoto : Coulon n. 76, Berthoud, Focke. Brasilia, prope Pernambuco : 


Ridley et Ramage. — Floret Junio, Novembri. (V. s. in herb. Mus. 


Brit., Brux., Gœtting., Kew., Krug. et Urban., Lugd.-Bat., Rhenotra- 
ject., Donnell-Smith.) 


3. G. chrysocoma (Mez in Fl. bras. 301, t. 65) ; inflorescentia e 
capitulis sessilibus composita tripinnatim panniculata, in scapi api- 
cem conferta; bracteis florigeris apice in spinam multo breviorem 


` GRAVISIA. BROMELIACEAE (AUCTORE C. MEZ). 115 


desinentibus, cum sepalis materiem ceream haud exsudantibus. — 
Aechmea chrysocoma Bak. Drom. p. 44. — Hohenbergia chryso- 
coma Morr. ap. Bak. l. c. 

Folia Æ 20 utriculatim rosulata, basi in vaginam latam, ovalem, 
dense badio-lepidotam dilatata, margine spinulis conspicuis, + 2 mm. 
longis, adscendentibus vel sursum uncinatis dense armata, apice bre- 
viter acuta et in mucronem longiusculum subvalidumque, brunneum 
desinentia, + 1 m. longa, 40 mm. lata, utrinque sed præsertim subtus 
lepidibus albidis conspersa. Scapus crassiuseulus, usque ad 1 m. 
longus sed sæpissime brevior, paullo floccoso-tomentellus, vaginis 
allutaceis, subellipticis, apice breviter acutis et in mucronem vali- 
diusculum productis tubulose involutus. Inflorescentia folia subæquans 
vel iis superata, subcapitata, apice late obtusa; axibus glabriusculis 
vel paullo solum albide tomentellis ; bracteis cujusque ordinis fulgide 
luteis, florigeris sepala subæquantibus vel iis paullo superatis, late . 
ovato-ellipticis apiceque peracutis et in mucronem conspicuum, pun- 
gentem productis, dorso glaberrimis intus parce lepidotis, ad 23 mm. 
longis, 12 mm. latis. Flores + 36 mm. longi; sepalis flavis, glaber- 
rimis, ad 17 mm. longis, dorso haud carinatis, apice acutis et in spi- 
nulam subfiliformen productis. Petala fulgide flava, + 26 mm. longa, 
ex ungue peranguste lineari in laminam anguste ellipticam apice 
peracutam dilatata. Stamina filamentis ser. II. fere usque ad apicem 
cum petalis connatis; antheris flavis, + 6 mm. longis, utrinque acu- 
tiusculis subfusiformibus. Ovarium + albido-tomentellum, cylindrico- 
stipitiforme, ad 5 mm. longum, apice minute constrictum. | 

Brasilia, prope Pernambuco : Ridley et Ramage. (V. v. in hort. 
Leod., v. s. in herb. Mus. Brit., Leod., Paris.) 


4. G. exsudans (Mez in Fl. bras. 300); inflorescentia e capitulis 
sessilibus composita bipinnatim panniculata, in scapi apice conferta ; 
bracteis florigeris apice in spinam multo breviorem desinenlibus, cum 
sepalis materiem crassam ceream optime melliodoram exsudantibus. 
— Bromelia exsudans Lodd. Bot. Cab. IX t. 804; R. et S. Syst. VII, 
p. 1281 in adnot. — Tillandsia exsudans Desf. Cat. Hort. Paris. edit. 3, 
p. 50. — Hohenbergia exsudans Morr. in Belg. hort. 1879, p. 352 
t. 18. — Aechmea exsudans Bak. Brom. p. 44. — H. capitata R. et S. 
Syst. VII, p. 1252; Lem. in II. hort. 1864, Misc. p. 51. — Ae. capitata 
Griseb. in Gœtt. Nachr. 1864, p. 3; Bak. in Journ. Bot. 1879, p. 167. — 
B. panniculigera Rchb. («' capituligera ») Hort. Bot. s. Fl. Exot. lil, 
t. 239-240 (non Sw.). — B. panniculata Steud. Nomencl. —Hoplophy- 
ium panniculatum Beer, Brom. p . 130 (exclus. syn. Sw. et ic. Kern.) 


176 y MONOCOTYLEDONEAE. |. ABCHMEA. 7 


. Florifera metralis. Folia subpauca dense rosulata, basi in vaginam 
late ovalem, lepidibus -intus brunneis dorso albidis dense oblectam 
dilatata, coriacea, margine spinis infimis rectis usque ad 4 mm. 
longis superioribus minutis sursum curvatis armata, + 1 m. longa, 
_sæpius paullo ultra 40 mm. lata, apice acuta, utrinque sed presertim 
dorso lepidibus albidis perdense obtecta. Scapus vaginis elliptico-lan- 
ceolatis, longe aculis, præsertim dorso lepidotis tubulose involutus, 
crassiusculus, dense tomentosus vel demum glabratus. Inflorescentia 
multiflora, compacte capitiformis subhemisphærica ; axibus viridibus, 
glabris; bracteis primariis florigerisque :equalibus, + 25 mm. longis, 
late triangulo-ovatis, apice spina validiuscule pungente, flavescente 
praeditis, læte viridibus, interiore latere cum sepalis ovarioque mate- 
riem albam, ceraceam saccharatamque maxima copia exsudantibus. 
. Flores 30 mm. vel paullo ultra longi; sepalis flavis, 3- 18 mm. longis, 
glabris, dorso carinatis, apice spinula manifesta mueronatis. Petala 
aurantiaca, + 25 mm. longa, apice acuminata paulloque pungentia. 
. Stamina filamentis ser. II. cum petalis altiuscule connatis; antheris 
ellipticis, acuminatis. Ovarium materie cerea obtectum, + 10 mm. 
longum. 

Brasilia, prov. Bahia, ad Almada : Martius; Trinidad : Crüger n. 1748. 
— Floret Septembri, (V. v. in hort. Leod., v. s. in herb. Leod., Monac., 
Donnell-Smith.) 


XXIII. — AECHMEA, R. et Pav. Prodr. p. 47 et Fl. Per. III, p. 37; 
Mirb. Dict. I, p. 263; Pers. Ench. I, p. 345; Juss. Dict. V. suppl. 
pe 84; Sprgl. Anl. II, 2, p. 877 et Syst. II, p. 22 et Gen. I, p. 254; 
Lindl. Veg. Kgd. p. 148; Rchb. Consp. p. 62; R. et S. Syst. VII, 
p. LXxiu, 1271; Bartl. Ord. p. 47; Endl. Gen. n? 1301 p. 182 et 
Ench. p. 106; Pæpp. et Endl. Nov. Gen. II, p. 43; Rchb. Nom. 
p. 45; A. Rich. in Orb. Dict. ll, p. 740; Brongn. En. genr. p. 23; 
Beer, Brom. p. 24,158; C. Koch in Wochenschr. III, p. 47; Griseb. 
Fl. W. Ind. p. 592; Benth. et Hook. Gen. III, p. 663; Wawra, It. 
Sax.-Cob. p. 135; Bak. in Journ. Bot. 1889, p. 161, Brom. p. 32; 
Wittm. in Engl. et Prantl, Nat. Pflanzenfam. II, 4, p. 47; André, 
Brom. André. p. 9 ; Lindm. in Svensk. Ak. Handl. XXIV n° 8, p. 28; 
Mez in Fl. bras. p. 302. — Achmaea Steud. Nomencl. — Aechmea 
Juss. in St. Hil. Expos. I p. 103; Hedw. Gen; p. 242. — Achmea 
Poir. Dict. I suppl. 29. — Aechmaea Brongn. in Ann. sc. nat. 2. 
ser. V, p. 371. — Aechma Agdh. Aphor. p: 170; Ritg. Marb. ll, 
p. 131. — ZLamprococcus Beer, Brom. p. 21, 103; C. Koch in 
Wochenschr. III. p. 85; Wittm. in Engl. et Prantl, Nat. Pflanzen- 


| AECHMEA. BROMELIACEAE (AUCTORE C. MEZ). 177 


fam. II, 4, p. 48. — Ortgiesia Regel in: Gartenfl. 1867, p. 193; 
Wittm. in Engl. et Prantl, Nat. Pflanzenfam. II, 4, p. 48; Bak. 
Brom. p. 18. — Koppi Beer in Flora 1854, p. 438, Brom. 
p. 22, 129; C. Koch in Ind. Sem. h. Berol. 1856, App. p. 6, Ann. 
sc. nat. 4 sér. VI, p. 366, Wochenschr. III, p. 85 ; Wittm. in Engl. 
et Prantl, Nat. Pflanzenfam. II, 4, p. 49. — Pothuava Gaudich. 
Voy. Bonite, Atl. t. 116, 117 ; Wittm. I. c., p. 48. — Chevalliera André, 
Brom. André. p. 7. non Gaudich. — Æchinostachys Brongn. ap. 
Planch. in Hort. Donat. p. 25; Beer, Brom. p. 22, 148; C. Koch in ` 
Wochenschr. Il, p. 85; Wittm. l.c. p. 49. — Macrochordion Vriese, 
Pl. nov. hort. Lugd.-Bat., Linnæa 1854, p. 757; Beer in Flora 1854, 
p. 348 et Brom. p. 22, 445 (Macrochordium); C. Koch in Wo- 
chenschr. III. p. 85; Wittm. l. c. p. 49; Lindm. in Svensk. Ak. 
Handl. XXIV n° 8, p. 9, 15, 28. — Zibonia Lem. (Illustr. Hortic. 
t. 48 subgen. Billbergiæ) ap. Lindm. 1. c. p. 26. 


Flores hermaphroditi. Sepala nune omnino libera nunc Æ alte 
connata, sinistrorsum convoluta, sæpissime latere tecto in alam dila- 
tata asymmetrica vel rarissime subsymmetrica, apice sueto in mucro- 
nem manifestum producta vel raro omnino inermia, glabra vel 
tomentella vel lepidota. Petala in æstivatione dextrorsum convoluta, 
semper regulariter disposita nec zygomorpha, solemniter basin usque 
libera et plerumque filamentis ser. I. intercalatis longe inter sese 
remota, supra conniventia tubum sæpius cylindricum formantia, ex 
ungue latius angustiusve lineari in laminam apice rotundatam vel 
acutam vel nonnunquam spinuloso-mucronulatam dilatata, ligulis 
binis nunc infima basi nunc peralte insertis sæpiusque callis longitu- 
dinaliter ascendentibus filamentaque recipientibus instructa. Stamina 
6 sub anthesim inclusa petalisque semper breviora ; filamentis ser. I. 
liberis, ser. II. nunc cum petalis + alte connatis nunc item liberis; 
antheris conspicuis, medio vel basin inter mediumque dorsifixiss pol- 
linis granulis poris 4 tetraëdrice dispositis vel binis polaribus przeditis, 
reti prominenti vel rarissime verruculis prominentibus vel punctulis 
ornatis. Ovarium oplime inferum, glabrum vel tomentellum vel lepi- 
dotum, triloculare ; tubo epigyno nunc permanifesto nunc nullo; stylo 
quam stamina breviore ; Besser Mim linearibus, sæpissime capitula- 
lim contortis; placentis angulo pervarie affixis ; ovu- 
lis quoque in loculo numerosis vel paucioribus: vel raro des ea — : 
caudatis vel obtusis. Bacca ex ovario nur Mines 
salo, sepalis persistentibus coronato formata, exsucca vel rarius carnu- 
losa. Semina parva, fusca vel badia vel nigra, rugulosa, suori 

SITES Av Prodromus. — IX. 


178 MONOCOTYLEDONEAE. AECHMEA. 


Herbæ hablobioticæ, mediocres vel spectabiles, acaules. Folia ple- 
rumque perconspicue utriculatim rosulata, basi in vaginam + mani- 
festam, sæpissime adpresse lepidotam dilatata, linearia vel raro 
ensiformia, apice brevius longiusve acuta vel raro rotundata, sæpis- 
sime presertim dorso lepidota, raro vittata. Scapus conspicuus vel 
rarissime brevissimus, vaginis teneribus, coloratis sæpissime pulchre 
rubentibus ornatus. Inflorescentia pervaria, nunc simplex et sæpius 
perdense spicata, nunc e spicis quaquaverse vel distiche florigeris 
nune e racemis composita bi-vel tripinnatim panniculata, interdum 
ampla. Flores sessiles vel rarius pedicellati, colore vario. 

Genus vastum, per totam Americam calidam Chile excepta divul- 
gatum, in subgenera habitu opti me, characteribus ægre distinguenda 
dividendum. Sæpissime epiphytæ, rarius terram colunt. 


CLAVIS SUBGENERUM ET SPECIERUM. 
A. Flores permanifeste pedicellati. 


SUBGENUS PODAECHMEA. 


a. Flores petalis rubris. 
* Flores 21 mm. vel paullo ultra longi percrassi. Mexic. : 
1. Ae. Mexicana. 
** Flores haud ultra 17 mm. longi, graciles. 
8 Inflorescentiæ rami deflexi. Guatemal., Costaric. : 
à 2. Ae. Bernoulliana. 
SS Inflorescentiæ rami suberecto-patentes. Mexic. : 
3. Ae. cœrulescens. 
8. Flores petalis flavis. Mexic. : 
4. Ae. Galeotii. 


B. Flores solemniter bracteis insidentes sessiles. 
I. Petalorum ligulæ optime evolutæ. | 
a. Inflorescentia composita, + distincte panniculata. Pollen 4-vel 
2-poratum. 
$ Sepala apice omnino inermia. Inflorescentiæ ramuli qua- 
quaverse florigeri. 


SuBGENUS LAMPROCOCCUS, Beer (Gen.). Brasil. 


" Bracteæ florigeræ optime evolutæ : 
5. Ae. Weilbachii. 


AECHMEA, BROMELIACEAE (AUCTORE C. MEZ). P 119 


* Bracteæ florigeræ minutissimæ vel nulli. 
A Inflorescentia diffusa. 
X Ovula apice obtusa nec caudata. Folia marmo- 
rata : 
6. Ae. marmorata. 
xx Ovula longe caudata. Folia concoloria vel 
dorso rubentia, haud marmorata. 
+ Inflorescentia basi composita apice simplex 
longe spicata : 
1. Ae. fulgens. 
TT Inflorescentia apicem usque composita. 
O Petala alba. ; 
| Ovarium apice haud constrictum, latis- 
sima basi axi insidens : 
8. Ae. corallina. 
|| Ovarium apice manifeste constrictum, 
basin versus longe attenuatum : 
Ae. bachycaulos. 
CO Petala colorata. 
| Petala tota cærulea : 
10. Ae. miniata. 
|| Petala alba, apice cæruleo-maculata : 
. Ae. glomerata. 
AA Inflorescentia perabbreviate corymbosa : 
12. Ae. corymbosa. 
SS Sepala apice manifeste mucronata vel aristata vel si 
inermia tum flores distichi. 
* Inflorescentize ds valde Eee eria e bracteis 


Mic 


; DOLE atis 


sese baubo Wo pontes. 


SUBGENUS ORTGIESIA. 


(Species ek: infra n° 74-81 enumeratas.) 
"" Bracteæ integerrim: in ramulis remote dispositis i 
Æ distiche ordinatæ, margine rhachi haud con- 
natæ (haud cymbiformes); florum ovaria exserta. 
A Sepala basi + alte connata ; Brasil. 


SupcEvus HOPLOPHYTUM. 


Xx Inflorescentia solemniter panniculata. 


MONOCOTYLEDONEAE. AECHMEA. 


+ Petala lutea : | 
"13. Ae. Platzmanni. 
t; Petala rosea, violacea vel alba. 
O Placenta loculis apicifixæ : 
4. Ae. suaveolens. 
00 Placenta interno loculorum angulo lon- 
gius lineariter affixæ. 
| Bracteæ — primarie  inflorescentiæque 
ramuli inferiores refracta : 
15. Ae. caudata. 
|| Bracteæ primariæ sicut inflorescentiæ 
ramuli patentia vel erecta. 
o Ovula breviter caudata : 
16. Ae. ecelestis. 
Dg Ovula apice obtusa. 
* Folia dorso vittis lepidotis ob- 
scuris prodita : 
17. Ae. candida. 
++ Folia evittata. 
+ Flores ad 17 mm. longi : 
18. Ae. organensis. 
J.J. Flores ad 25 mm. longi : 
19. Ae. gracilis. 
xx Inflorescentia simplex (cf. infra) : 
20. Ae. gamosepala. 
AA Sepala jibera vel basi non nisi minute cohe- 
rentia. 


SuBGENUS EUAECHMEA. 


8 Bracteolæ maxim, saepissime tubülose convo- 
lut: florem vel ovarium saltem involventes 
vel rarius explanatæ patellam magnam sub 
florem formantes. 

t Inflorescentiæ ramuli infimi steriles vel omnes 
fertiles sed apice bracteis sterilibus in setas 
magnas mutatis aucti. 
O Bracteæ florigeræ valde asymmetricæ. 

| Inflorescentia densissime cylindrica ra- 
mulis omnibus fertilibus, bracteis sum- 
mis in spinas mutatis. 


| 
| 


AECHMEA, BROMELIACEAE (AUCTORE C. MEZ). 181 


+ Inflorescentia dense ferrugineo- 
furfuracea. Boliv. : 

21. Ae. Kuntzeana. 

++ Infloresceniia demum glabrata. 
Columb, : 

22. Ae. longicuspis. 
Inflorescentia laxior ramulis infimis 
-sterilibus. 

^ Inflorescentia basi saltem 3-(vel 
4-) pinnatim panniculaia. 

* Inflorescentia densissima, cy- 
lindrica, 3-pinnata. Amer. 
centr., Guyan., Brasil. : 

23. Ae. setigera. 

* Inflorescentia perlaxe pyra- 
midata, 4-pinnata. Peruv. : 
24. Ae. panniculata. 

^^ Inflorescentia bipinnatim panni- 
culata. Brasil. : 

25. Ae. phanerophlebia. 

OO Bracteolæ florigeræ subsymmetricæ. 
| Petala aurea. Brasil. austral. : 
26. Ae. ramosa. 
(|| Petala purpurea. Venezuel. : 
36. Ae. spectabilis.) 
XX Inflorescentiæ ramuli omnes et usque ad api- 
cem fertiles. 
^ Inflorescentiæ ramuli abbreviati pauciflori ; 
petala apice mucronata. 

+ Inflorescentiæ ramuli perapproximati ; inflo- 

rescentia apice saltem densissima. 
O Inflorescentia basi interrupta. 
| Robusta, foliis basi ad 75 mm. latis. 
Guyan., Trinid., Brasil. sept. : 
21. Ae. Mertensii. 
|| Gracilis, foliis ad 17 mm. latis. Guyan., 
Brasil. sept. : 
28. Ae. mucroniflora. 
00 Inflorescentia tota densa nec basi inter- 
rupta. Brasil. sept., Guyan.: - 
29. Ae. spicata. 


| 


MONOCOTYLEDONEAE. AECHMEA. 


++ Inflorescentiæ ramuli omnes laxe dispositi; 
inflorescentia laxa. 
O Bracteolæ florales assymmetricæ. 
| Sepalorum spinula apicalis dorso in- 
serta. Guyan. : 
30. Ae. humilis. 
|| Sepalorum spinula apicalis margini in- 
serta. Brasil. sept. : 
31. Ae. thyrsiflora. 
00 Bracteolæ florigeræ symmetricæ. Brasil. 
sept. 
| Sepala apice mucronata : 
32. Ae. angustifolia. 
|| Sepala apice inermia : 
33. Ae. Schultesiana. 
^^ Inflorescentiæ rami perelongati, multiflori ; 
petala verisimiliter apice rotundata. 
| Flores bracteis involuti : 
34. Ae. remotiflora. 
|| Flores bracteis haud involuti : 
35. Ae. Blanchetii. 
$$ Bracteolæ florigeræ minute ovarioque per- 
multo breviores, subplanæ, sæpissime e basi 
minuta, late ovata vel elliptica in acieulum 
arvum acuminata. 
+ Inflorescentie ramuli elongati, flores longi- 
tudine longe superantes. 
| Inflorescentiæ ramuli infime semper fere 


d eo divisi inde 2-plures fasciculatim e rha- 
; chi communi prodeuntes. 


* Ramuli florigeri plurimi 1-flori in- 
deque flores plurimi primo intuitu 
longe pedicellatorum speciem præ se 
ferentes. Flores nunquam ultra 3 in 
ramulo florifero reperiundæ. Venezuel. 
c» Ramuli florigeri nonnulli 2-3-flori. 

^ Flores ad 30 mm. longi: 
36. Ae. spectabilis. 
^^ Flores ad 13 mm. longi : 
31. Ae. cymoso-pannicu- 
lata. 


A ECHMEA. 


BROMELIACEAE (AUCTORE C. MEZ). 183 
2 Ramuli florigeri omnes 1-flori : 
Ae. filicaulis. 
++ Ramuli florigeri omnes 2-8-flori ; flores 
semper absque dubio sessiles mani- 
festi. 
c Ramuli florigeri haud ultra 3-flori. 
^ Inflorescentia interrupte pan- 
niculata. Flores ad 23 mm. 
longi. Venezuel. : 
39. Ae. Fendleri. 
^4 Inflorescentia dense pannicu- 
lata. Flores vix ultra 15 mm. 
longi. Antill. 
40. Ae. panniculigera. 
& Ramuli florigeri plurimi 4-8-flori. 
^ Petala cærulea. Guatemal, : 
A1. Ae. Iguana. 
^^ Petala livida. Columb. : 
42, Ae. latifolia. 
|| Inflorescentiæ ramuli infima basi haud 
divisi inde nunquam plures fascicu- 
latim e rhachi communi prodeuntes. 
o» Antheræ apice rotundato. Brasil. : 
43. Ae. Sprucei. 
& Antherae peracutæ. Boliv. : 
44. Ae. Castelnavii. 
++ Inflorescentiæ ramuli abbreviati, floribus 
breviores. 
O Bracteolæ florigeræ conspicuæ, ad 10 mm. 
Jongæ. Brasil. sept. : 
45. Ae. Chantini. 
. OO Bracteolæ florigeræ quam maxime re- 
ducta saepius subnullæ. 
| Ovarium glaberrimum. Guyan. : 
| 46. Ae. Melinonii. 
|| Ovarium dense albotomentosum. Brasil. 
centr. : 
47. Ae. tomentosa. | 
$$$ Bracteolæ florigeræ conspicue ovariumque 
sæpissime æquantes, ovato-ellipticæ, sæ- 
pissime naviculari concave. 


184 © .MONOCOTYLEDONEAE. i AECHMEA. 


+ Ramuli solemniter quaquaverse florigeri : 
. Ae. gigantea. 
-++ Ramuli optime distiche florigeri. 

+ Flores cum bracteis stricte erecti ramulis 
quam maxime undulatis adpressi. Cos- 
taric. : 

49. Ae. Pittieri. 
++ Flores suberecti vel subpatentes; bracteæ 
+ manifeste patentes. 
O Inflorescentia 3-4-pinnatim panniculata. 
| Scapi vaginæ superiores integerrimæ. 
* Bracteolæ florigeræ integerrimæ. 
æ Inflorescentia + tomentella. 
^ Bracteolæ florigeræ paullo vel 
vix prominenti-venosz. Mexic., 
Am. central. : 
A i i 50. Ae. bracteata. 
^^ Bracteolæ valde prominenti-ve- 
nose. 
+ Inflorescentia ample pyra- 
midata. Ecuador. : 
51. Ae. pyramidalis. 
+y Inflorescentia cylindrica. 
Brasil. occ. : 
52. Ae. Tocantina. 
& Inflorescentia glabra. Costaric. : 
53. Ae. Friedrichsthalii 
++ Bracteolæ florigeræ margine prope 
medium dentibus perpaucis minu- 
tissimis auctæ. Ecuador. : 
54. Ae. laxiflora. 
Aa || Scapi vaginz superiores valde serrata. 
Ecuador. : 
55. Ae. Servitensis. 
CO Inflorescentia bipinnatim panniculata. 
| Ramuli fructiferi (et sepissime florigeri) 
solemniter patentes vel reflexi. 
e Florum spice manifeste stipitatæ. 
Amer. centr. 
56. A. pubescens. 
*: Florum spicæ subsessiles. 


AECHMEA. 


BROMELIACEAE (AUCTORE C. MEZ). 185 


(^ Spice elongate, multifloræ. 
Mexic., Am. centr. : 
50. Ae. bracteata.) 
^^ Spicæbreves, haud ultra 35 mm. 
longs, paucifloræ. 
o» Vaginæ scapales integerri- 
mæ. Boliv. : 
57. Ae. brachyclada. 
&& Vagine scapales margine 
dentatæ. Ecuador. : 
58. Ae. Eggersii. 
|| Ramuli semper erecti vel suberecti. 

* Bracteæ primariæ inferiores ramulos 
axillares superantes. 
^ Folia apice longe acuta ; spinulæ 

vix ultra 3 mm. long:e. Ecuador. 
59. Ae. Cumingii. 
^^ Folia breviter acutaspinis5 mm. 
longis armata. Columb. : 
60. Ae. leucocarpa. 

*- Bracteæ primariæ omnes quam ramuli 
axillares manifeste breviores. Co- 
lumb. : 

61. Ae. penduliflora. 
"** Bracteæ florigeræ margine ramulis florigeris longe 
= connate cymbiformes. Flores ramuli rhachi quoque 
excavatæ immersi, quasi marsupio recepti. Ramuli 
semper optime distichi. 


SuBGENUS PLATYAECHMEA. 


A Sepala basin usque libera. 
X Spice usque ad 12-floræ. Brasil. sept., Guyan., 
Am. centr. : 
69. Ae. tillandsioides. 
XX Spica 13-30-floræ. Mexic., Guatemal. : 
63. Ae. Kienastii. 
AA Sepala basi + alte connata. 
+ Bracteæ primariæ permanifeste serratze. Antill.: 
64. Ae. serrata. 
++ Bracteæ primarie integerrimæ. 


MONOCOTYLEDONEAE. AECHMEA. 


O Spicæ longe stipitatæ. 
| In ramulorum apice spicæ singuli. Ant. : 
65. Ae. dichlamydea. 
|| In ramulorum apice spice plures ses- 
siles. Am. centr. : 
66. Ae. dactylina. 
OO Spicæ sessiles. 
| Bracteæ primariæ omnes spicas axillares 
æquantes vel superantes. Antill. : 
67. Ae. Smithiorum. 
|| Bracteæ primarie quam spicæ axillares 
multo breviores. Brasil. 
C Ovula in loculis apicifixa. 


OC Ovula interno loculorum angulo 
prope medium affixa. 
* Inflorescentia pauciflora : 
69. Ae. Wittmackiana. 
«+ Inflorescentia multiflora. 
^ Inflorescentia compacta ramulis 
omnibus erectis. 

æ Flores ad 20 mm. longi, cæ- 

rulei : 
10. Ae. pulchella. 

& Flores ad 15 mm. longi, pur- 
purascentes vel lilacini ; 
inflorescentia fusiformis : 

71. Ae. distichantha. 

2 Flores ad 22 mm. longi, lila- 
cini; inflorescentia crasse 
ovoidea : 

12. Ae. polystachya. 
^4 Inflorescentia laxior ramulis 


b. Inflorescentia simplex, spicata. Pollen semper biporatum. 
1. Sepala apice armata ; ligulæ petalorum basales vel altius- 
cule inserta. 
a. Sepala basi + alte connata ; ovula haud caudata. 
* Bracteæ florigeræ serratæ : 


AECHMEA. BROMELIACEAE (AUCTORE C. MEZ). 187 


SUBGENUS ORTGIESIA +t. 


X< Sepala libera. Brasil. ? 
74. Ae. cæsia. 
»«x Sepala basi connata. 
+ Bracteæ florigeræ latere axi connatæ cymbum 
florem recipientem formantes. Patr. ignot, : 
15. Ae. hamata. 
++ Bracteæ florigeræ haud cymbiformes, plano. 
| Inflorescentia scapo manifesto elata. 


1 pr a 


e P] Snecc. Bras 
A 


^ Bracteæ dorso densissime albo- 
lepidotæ : 
16. Ae. dealbata. 
^^ Bracteæ dorso paullosolum lepi- 
dote : 
17. Ae. fasciata. 
.. Placentæ loculorum medio lineatim 
affixæ. Brasil. austral., Urug. : 
18. Ae. Legrelleana. 
|| Inflorescentia inter folia intima subni- 
dulans. 
+ Foliorum perlonge utriculatorum 
lamina brevissima. Argent. : 
79. Ae. ampullacea. 
-- Foliorum lamina elongata. Brasil. 
^ Sepala apice (mucrone impo- 
sito) rotundata : 
80. Ae. Ortgiesii. 
^^ Sepala perlonge acuta : 
81. Ae. pitcairnioides. 
"* Bracteæ integerrimæ : cf. supra Ae. gamosepala (n. 20). 
8. Sepala basin usque libera vel si connata tum ovula longe 
caudata : 


SuBcENus POTHUAYA. 
* Bracteæ florigeræ perconspicuæ margine dentibus 
maximis pectinatæ. Brasil. austr. 
1. Species subgeneris Ortgiesiæ anomala A. cæsia Ed. Morr. quamvis sepala. 


libera ovulaque caudata sint tamen ob inflorescentiam compositam (cf. supra p. 179) 
recte hie invenitur. 


188 "wt MONOCOTYLEDONEAE. AECHMEA. 


X Inflorescentia punicea : 
i 82. Ae. armata. 
XX Inflorescentia crocea : 
83. Ae. pectinata. 
** Vaginæ scapales superiores dentibus maximis auctae; 
bracteolæ minores, integerrimæ. 
x Bracteolæ pungentes; inflorescentia laxius spi- 
cata. Ecuador. - 
| Flores ad 50 mm. longi : 
84. Ae. involucrata. 
|| Flores:ad 30 mm. longi : 
85. Ae. Fraseri. 
»«»«-Bracteol:* mites, quam maxime reductæ ; inflo- 
; rescentia densissima, cylindrica. 
MIC | Petala virentia; Columb. : 
OMM 86. Ae. Lalindei. 
y PR || Petala alba, apice violaceo-maculata. 
| Costaric. : 
NC 87. Mariæ-reginæ. 
"* Vaginæ scapales et bracteæ florigeræ integerrimæ 
vel rarissime non nisi minutissime serrulatæ. 
X< Spica perpauciflora perlaxaque; ovarium valde 4 
prominenti-granulosum. Ecuador. : | 
88. Ae. Drakeana. i 
xx Spica densior, pluriflora; ovarium haud gra- 
MU nulosum. Omnes Brasilienses. 
n 


1 p 1 + 1 1 (13110 


[ ; p 
td excaudata. 
Re O Sepala basi altiuscule connata. 
E Spic: densissimæ. 
^ Antheræ 6 mm. longa. Inflores- 
centia apicem versus acutius- 


89. Ae. Lindeni. 
^^ Antheræ 4 mm. longæ. Inflorescen- 
tia apice late rotundata : 
90. Ae. calyculata. 
Statura tenuiore differt, an speci- 


AECHMEA- BROMELIACEAE (AUCTORE C. MEZ). : "AREE 189 
^ Spica apice bractearum sterilium coma 
haud aucta. . 
+ Folia super vaginam in pedicellum 
longum contracta : 
92. Ae. contracta. 
* Folia super vaginam haud vel vix 
angustata. 


Prartom 1 SP Lis 


* Petala tota lutea ; spec. per 
Americ. tropicam divulgata : 
93. Ae. nudicaulis. 
** Petala basi triste purpurea: 
94. Ae. aureo-rosea. 
y 4 Bracteæ sepala æquantia v. super- 
antia. 
œ Sepala altiuscule connata: 
95. Ae. eylindrata. 
2 Sepala libera : 
96. Ae. turbinocalyx. 
^^ Spica apice bractearum sterilium 
coma manifesta aucta : 
97. Ae comata. 
|| Bractæ solemniter pungentes. 
^ Inflorescentia laxior, haud distincte 
apice comata : 
98. Ae. triticina. 
^^ Inflorescentia perdensa, apice brac- 
tearum sterilium nido manifesto 
comata. 
O Flores haud infra 18 mm. longi 
petalis violaceis. 
y Bracteæ charlaceo-coriaces, sim- 
plicimarginatæ. 
$ Bracteæ margine paucidentatæ : 
99. Ae. Van Houtteana. 
SS Bractæ integerrimæ : 
100. Ae. alopecurus. 
44 Bracteæ apice + coriaceo-in-  . 
crassate ibique duplicimargi- 
nate: ; | 
101. Ae. hystrix. 


MONOCOTYLEDONEAE. AECHMEA, 
OO Flores haud ultra 45 mm. longi 
petalis virenti-flavis. 
y Flores inferiores saltem solem- 
niter reflexi : 
102. Ae. squarrosa. 
4+ Flores haud reflexi : 
103. Ae. Pineliana. 
2. Sepala apice haud spinulosa. Ligule petalis semper alte 
insertæ. 


SUBGENUS MACROCHORDIUM. 


x. Sepala basi + alte connata. 
* Bracteæ membranaceæ, ovatæ breviterque acutæ, haud 
duplicimarginatæ. Brasil. : 
104. Ae. Lamarchei. 
** Bracteæ coriaceæ, cymbiformes obtusæque, latissime 
duplicimarginatæ. Trinid., Guyan., Venezuel., Bra- 


i 


em: 
105. Ae. bromeliifolia. 
B. Sepala omnino libera. Specc. Brasil. 
* Inflorescentia apice late obtusa : 
106. Ae. lagenaria. 
** Inflorescentia apicem versus attenuata. 
>< Flores flavescenti-virides. 
t Foliorum spinæ ad 4 mm. longæ : 
; 107. Ae. tinctoria. 
T Foliorum spinæ 4 mm. longæ : 
108. Ae. pulchra. 
XxX Flores albi : 
109. Ae. alba. 


Il. Petalorum ligulæ rudimentariæ, sæpissime in callos transversa- 


les integerrimos parvosque mutatæ. Inflorescentia simplicis- 
sima spicata, perdensa strobiliformis, apice cum flores infimi 
deflorati sint semper magis magisque aucta, bracteis coria- 
ceis, valde serratis. Petala virentia. 


SUBGENUS PURPUROSPADIX. 


a. Inflorescentia elongate cylindrica. Ecuador., Columb. 
1. Bracteæ apice patentes, quam flores evoluti paullo breviores : 
110. Ae. Germinyana. 


VA 
PER 
å 
vt 


AECHMEA. BROMELIACEAE (AUCTORE C. MEZ). 191 


2. Bracteæ apice reflexi, flores evoluto$ subæquantes : 
111. Ae. Veitchii. 
b. Inflorescentia abbreviata, capitiformis vel globosa. 
1. Folia bracteæque dorso paullo solum lepidota vel subglabra. 
x. Inflorescentia globosa, scapo permanifesto stipatata 
Columb., Costaric. : 
112. Ae. Magdalen:e. 
8. Inflorescentia depresse capitiformis, inter folia rosulæ in- 
tima subnidulans. Brasil. sept. : 
113. Ae. Fernandæ. 
2. Folia bracteæque dorso dense ferrugineo-lepidota. Brasil. 
sept. : 
114. Ae. rubiginosa. 


A. — SUBGENUS PODAECHMEA. 


Flores permanifeste pedicellati; sepala apice mucronata; petala 
rubra vel raro lutea; bracteolæ inermes, minutissimæ, flaccido-fili- 
formes ; inflorescentia semper panniculata, lepidoto-furfuracea. 


1. Ae. Mexicana (Bak. Journ. Bot. 1879, 165); vaginis scapalibus 
integerrimis ; inflorescentia bipinnatim panniculata, squarrosa, furfura- 
cea; ramulis quaquaverse 5-10-floris omnibus fertilibus, patentibus ; 
bracteolis florigeris e basi breviter triangulari subfiliformibus, integer- 
rimis; floribus solemniter pedicellatis ad 21 mm. longis ; sepalis liberis, 
apice mucronatis ; petalisrubris, apice emarginatis, 2,5 mm. a basi ligu- 
latis ; ovario dense furfuraceo demum glabrato; placentis loculis me- 
dium inter apicemque affixis; ovulis longe caudalis. — Bak. in Gard. 
Chron. 1887, I, p. 8, Brom. p. 50. — Ae. grandis Wawra in It. Sax.- 
Cob. p. 146 in adnot. (nomen). — Guzmania grandis Hort. Linden. 
ap. Wawra 1. c. (non aliorum I). —Hoplophytum grande Morr. ap. Bak. 
Brom. 1. c. 

Folia 20-30 utriculatim rosulata, basi in vaginam haud nimis pro- 
lucentem, ovatam, ad 0,12 m. latam, brunnescentem, utrinque sed . 
presertim intus dense lepidibus parvis, adpressis, brunneis oblectam : 
sensim dilatata, ad 0,7 m. longa, medio fere 80 mm. lata, linearia, 
apice rotundata demumque in spinam terminalem valide pungentem 
contracta, margine spinulis ad 2 mm. longis, rectis, plerumque sur- 
sum versis dense armata. Scapus validus, furfuraceus, pedalis, vagi- id 
nis lanceolatis, acutis, pallidis præditus, viridis. Inflorescentia æ - 
llora, sesquipedalis, ad 0,13 m. diam. metiens; bracteis omnibus 


492 MONOCOTYLEDONEAE. AECHMEA. 


valde reduclis, subfiliformibus, patenti-lepidotis. Flores pedicellis 


usque ad 15 mm. longis stipitati; sepalis cum ovario dense furfuraceis, 


6 mm. longis, spinula brunnescenti manifeste auctis, latere tecto in 
alam maximam, aciculo terminali altiorem dilatatis. Petala + 45 mm. 
longa, ligulis margine crenatis. Stamina petalis manifeste breviora; 
filamentis crassiusculis, ser. Il. cum petalis ultra medium connatis; 
antheris fere 3 mm. longis, basi rotundatis apice acutis, medio dor- 
sifixis; polline biporato. Ovarium demum glabratum (ut videtur 
glauco-pruinosum) cum sepalis viride, globosum, ad 6 mm. longum, 
basi pedicello impositum apice nullo modo constrictum; tubo epigyno 
subnullo; stylo crassiusculo, antheras æquante, apicem versus incras- 
sato; stigmatibus capitulatim contortis. Bacca ex ovario valde incras- 
sato formata sepalorumque persistentium cono coronata glabra, ut 
videtur nigra; seminibus permullis, atris, 3 mm. longis, commatifor- 


 mibus. 


Mexico prope Orizaba : Bourgeau n. 3106, Liebmann Brati: n. 78, 19 
(fide Baker), in valle urbis Cordobæ : Bourgeau n. 1490. — Floret 
Septembri, fructificat Decembri. (V. v. in hort. Kew., Leod., Lugd.- 
Bat., v. s. in herb. Boiss.-Barbey., Kew., Leod. et Paris.) 


2. Ae. Bernoulliana (Wittm. in Engl. Jahrb. XIV, Beibl. 32, 4); 
vaginis scapalibus integerrimis; inflorescentia tri-vel bipinnatim pan- 
niculata, subpyramidali, dense furfuracea ; ramulis quaquaverse flo- 
rigeris omnibus fertilibus, patentibus vel reflexo-patentibus; brac- 


 teolis florigeris filiformibus, integerrimis ; floribus solemniter 


pedicellatis, ad 46 mm. longis; sepalis liberis, apice mucronatis ; pe- 
talis rubris, apice rotundatis, 1 mm. à basi ligulatis ; ovario furfura- 
ceo ; placentis loculis amem inter apicemque affixis; ovulis manifeste 
caudatis. 

Folia evidenter multa rosulata, basi in vaginam ad 0,12 m. latam, 
utrinque lepidibus allutaceo-brunneis, parvis adpressisque consper- 
sam dilatata, = 1 m. longa, super vaginam ad 0,1 m., medio ad 
60 mm. lata, linearia, apice sübacuta et in spinam terminalem mani- 
festam desinentia, margine spinulis usque ad 2 mm. longis, omnibus 
sursum versis dense serratim armata, adulta utrinque sed presertim 
subtus lepidibus minutis, peradpressis prædita. Scapus crassus (usque 

ad 20 mm. diam. metiens), vaginis 0,15-0,18 m. longis, membranaceis, 
summis saltem deflexis præditus. Inflorescentia oc -flora, ad 0,7 m. 
longa, medio fere 0,1 m. diam. metiens, apice perlonge acuta; brac- 
teis ramuligeris valde reductis, filiformibus, 30-40 mm. longis, apice 
in spinulam minutam flavescentem transeuntibus furfuraceo-lepidotis, 


PESOS TM AM LETICIA E de Té M vr CN T gr i M uci AV ANS PA UR TEE Qe 
, k A i x À å D. 


AECHMEA. BROMELIACEAE (AUCTORE C. MEZ). 193 


flaccide dependentibus. Flores primum rosei dein lilacini (ex cll. Ber- 
noulli et Cario !), sepalis cum ovario satis ferrugineo-furfuraceis, ad 
6 mm. longis, apice in aciculum perconspieuum brunnescentem desi- 
nentibus, latere tecto in alam magnam, spinulà breviorem dilatatis. 
Petala 11 mm. longa. Stamina petalis paullo breviora ;. filamentis 
linearibus, ser. II. cum petalis medium usque connatis; antheris 
2,5 mm. longis, subovatis, basi rotundatis apice acutis, in 1/3 longit. 
dorsifixis; polline biporato. Ovarium ad 6 mm. longum, basi sensim 
in pedicellum transiens subclavatum, apice haud constrictum ; tubo 
epigyno 0; stylo antheras æquante, gracili, apice paullo incrassato ; 
stigmatibus capitulatim contortis. Fructus ignotus. 

Guatemala, prope Haciendam de San Luis ad Costa-Cuca, alt. 
660 m. : Bernoulli et Cario n. 689. Costarica, prov. Cartago, ad Rio 
Turrialba, alt. 520 m. : J. Donnell-8mith n. 4961, ad urbem Cartago: 
Cooper in pl. D.-Smith. n. 5958. — Floret Januario-Martio. (V. s. in 
herb. Gœtting., Donnell-Smith. et Mez.) 


3. Ae. ezerulescens (Bak. Journ. Bot. 1879, 227) ; vaginis sca- 
palibus integerrimis; inflorescentia bipinnatim panniculata subcylin- 
drica; ramulis quaquaverse 3-5-floris omnibus fertilibus, patentibus 
vel suberectis ; bracteolis florigeris minutis, subulalis, integerrimis ; 
floribus solemniter pedicellatis ad 15 mm. longis; sepalis liberis, 
apice mucronatis ; petalis rubris, apice emarginatis, 1 mm. a basi ligu- 
latis; ovario lepidoto ; placentis loculis a 3/4 altit. ad apicem affixis; 
ovulis breviter caudatis. — Bak. Brom. p. 50; Mez in Fl. Bras. p. 316. 
— Lamprococcus cærulescens Regel in Act. hort. Petrop. I, p. 93, 
Gartenfl. 4871, t. 694. — Hoplophytum cærulescens Morr. Cat. 1873, 
p. 9. — Ae. Luddemanniana Brongn. ap. C. Koch in Wochenschr. 
1866, p. 182. — Pironneava Luddemanniana C. Koch l. c.; Regel in 
Gartenfl. 1867, p. 454. — Ae. cærulea Morr. Cat. 1871, p. 1. 

Folia ad 20 laxiuscule rosulata, basi in vaginam manifestam, an- 
guste subovatam, lepidibus albidis præsertim intus obsitam sensim 
dilatata, margine spinulis raro usque ad 2 mm. longis, sursum hamatis, 
crebris armata, super vaginam haud angustata, apice breviter acuta 
et in mucronem parvum, herbaceum desinentia, + 0, 3 m. longa, 
45 mm. lata, Supra subglabrata subtus lepidibus albis conspersa. 
Scapus validiusculus, + albo-farinosus, vaginis tenuissimis dec- 
duisque, anguste linearibus acutisque, pallidis præditus. Inflores- 1 
centia folia subæquans vel minute superans, multi-vel submultiflora, 
ultra 3/4 longit. composita, apice rotundata. Flores sepalis (cum 
Ovario) saturate viridibus punctulatim parce Jepidotiss d latere tecto in 

Surres au Prodromus. — IX. 43 


t 


194 MONOCOTYLEDONEAE. 


AECHMEA. 


alam spinula terminali validiuscula, brunnescente haud breviorem 
dilatata, + 3,5 mm. longa. Petala stricte erecta, = 9 mm. longa; 
ligulis fimbriatim incisis. Stamina petalis manifeste breviora fila- 
mentis subteretibus, ser. II. petalis altiuscule connatis; antheris vix 
ultra 4 mm. longis, utrinque acutis, sulfureis; polline biporato. Ova- 
rium minute obeonico-cylindricum, 3- 6 mm. longum, 3,5 mm. diam. 
metiens, apice haud vel vix constrictum, basi in pedicellum contrac- 
tum; tabo epigyno fere nullo; stylo quam filamenta minute breviore, 
gracili; stigmatibus paullo tortis. Bacca crassiuscula, ellipsoidea, 
+ 12 mm. longa, optime ex niveo cærulescens. 

Pro patria diu Brasilia indicabatur, nunc specimen in Mexici valle 
Cordobana a cl. Bourgeau n. 1776 bis collectum reperi. — Floret 
Februario. (V. v. in hort. Vralisl.,v. s. in herb. Leod., Mez., Paris., 
Vratisl.) 


4. Ae. Galeottii (Bak. Brom. 51); vaginis scapalibus integerri- 
mis; inflorescentia bipinnatim panniculata, cylindrico-thyrsoidea, 
perdense furfuracea; ramulis quaquaverse 5-10-floris, omnibus ferti- 
libus, patentibus; bracteolis florigeris minutissimis subulalis, inte- 
gerrimis vel obsoletis; floribus solemniter pedicellatis, vix 12 mm. 
longis; sepalis liberis, apice mucronatis; petalis luteis, apice rotun- 
datis, 1,5 mm. a basi ligulatis ; ovario tomento albo furfuraceo 
obtecto; placentis loculis medium inler apicemque affixis; ovulis 
cauda lata appendiculatis. 

Folia basi in vaginam ovalem, utrinque dense lepidibus allutaceo- 
 brunneis conspersam dilatata, ad 0, 4 m. longa, 40 mm. lata, linea- 
ria, apice subrotundata demum in mucronem parvum impositum 
transeuntia, margine spinulis vix 4 mm. longis, virentibus, sursum 


. hamatis przdita, chartacea, adulta supra + glabrata subtus lepidi- 


bus minutis, adpressis, pallidis conspersa. Scapus validiusculus, dense 
tomento albo, furfuraceo obtectus, vaginis tenuiter membranaceis, 
lanceolatis, peracutis praeditus. Inflorescentia folia superans, sub- 
multi-vel multiflora, apicem usque e ramulis subæquilongis compo- 
sita, ad 0,2 m. longa, 50 mm. diam. metiens. Sepala cum ovario. 
dense albo-furfuracea, apice in spinulas brunneas producta his com- 
putatis 4 mm. longa, latere tecto in alam spinulå haud altiorem 
producta. Petala lutea (ex cl. Galeotti !), 7 mm. longa. Stamina petalis 
paullo breviora; filamentis tenuibus basin versus dilatatis, ser. ll. 
cum petalis medium usque connatis; antheris 2,5 mm. longis, sublan- 
ceolalis, utrinque obtusiusculis, in 1/3 longit. dorsifixis ; polline bipo- 
rato. Ovarium ad 3 mm. longum, tenuiter cylindricum, apice late 


AECHMEA. BROMELIACEAE (AUCTORE C. MEZ). 195 


constrictum "tubo epigyno subnullo; stylo antheras «quante gracili ; 
stigmatibus laxe contortis. Fructus ignotus. 

Mexico, prope Villa Alta, alt. 1000 m. : Galeotti n. 4918, ad Teo- 
talcingo : Liebmann Brom. n. 77, ad Veracruz : Hahn. — Floret 
Aprili-Junio. (V. s. in herb. Bruxell., Haun., Paris.) 


B. — SuBGENUS$ LAMPROCOCCUS, Benth. et Hook, 
Gen. LIT, p. 663. 


Flores solemniter sessiles; petalorum ligule optime evolutæ ; 
inflorescentia ramulis quaquaverse florigeris panniculata ; sepala apice 
omnino inermia; pollen 4-vel rarius 2-poratum. 


5. Ae. Weilbachii (Didr. in Ann. sc. nat. 4° sér. II, 375); 
vaginis scapalibus integerrimis ; inflorescentia bipinnatim panniculata 
ramulis 6-2-floris quaquaverse florigeris, omnibus fertilibus ; brac- 
teolis florigeris optime evolutis, suborbicularibus, haud cymbiformi- 
bus, symmetricis, apice inermibus, integerrimis; floribus sessilibus, ad 
25 mm. longis; sepalis basi ad 1/3 connatis, inermibus ; petalis car- 
neis apice rotundatis, in 1/4 altit. liguliferis; ovario glaberrimo ; 
placentis loculis apicifixis ; ovulis longe caudatis.— Carr. in Rev. hort. 
1870, p. 170; Bak. Brom. p. 53; Mez in Fl. bras. p. 309. — Lam- 
prococcus Weilbachii Morr. in Beig. hort. 1861, p. 305 c. ic. ; Regel 
in Gartenfl. 1867, p, 98 t. 539; Bak. in Bot. Mag. t. 6435. — L. Lau- 
rentianus C. Koch in Wochenschr. HI, p. 73; Regel in Gartentl. 
1865, p. 114. — Ae. subinermis Bak. in Journ. Bot. 1879, p. 298, 
Brom. p. 43. — Quesnelia Glazovii Bak. l. c. p. 87. 


Folia 15 vel ultra utriculatim rosulata, basi in. vaginam maximam, - 


ovalem dilatata, ad 0,6 m. longa, 25 mm. lata, super vaginam mani- 
feste longeque constricta lineari-ensiformia, apice breviter acuta insu- 
perque angustissime acuminulata, margine apicem versus inermia 
celerum spinulis paucis, rectis vel minute sursum curvatis, 1-2 mm. 
longis, viridibus aucta, subglabra. Scapus erectus, vaginis membra- 
naceis, superioribus rubris, ovali-lanceolatis, ereclis indutus. Inflo- 
rescentia apicem usque composita, subpauci-vel submultiflora, glabra; 


bracteis primariis amplis, corallinis, ramulos axillares superantibus; - — 


bracteolis florigeris suborbiculari-ovatis, basi cordatis apice brevissime 


mucronulatis. Flores sepalis azureo-violaceis, ad 8 mm. longis, per- 


asymmetricis. Petala margine albido-carnea, ad 16 mm. longa, erecta, 


ligulis pergrosse dentatis aucta. Stamina petala ad 3/4 æquantia ; 
filamentis crassis ser. IL. cum petalis paullo connatis; stone uos 


AE pi 


ü dp ; 5 ` fs 
196 MONOCOTYLEDONEAE. ; AECHMEA.. 


dide albidis, + 6 mm. longis ; polline 4-porato. Ovarium percrassum, 
5-6 mm. longum; stylo antheras basi attingente albo, filiformi ; stig- 
matibus capitulatim contortis. Fructum non vidi. 

Brasilia orientalis, prov. Rio de Janeiro in Serra d'Estrella prope 
Mandioccam : Glaziou n. 9326, ad Tijucam saxicola : n. 16418, 17285, 
in Monte Corcovado : Miers n. 3579. (V. v. in hort. Kew., Lugd.-Bat., 
Vratisl., v. s. in herb. Berol., Boiss.-Barbey., Mus. Brit., Brux., 
Haun., Leod., Kew., Monac., Petrop., Vindob., Warming.) 


6. Ae. marmorata (Mez in Fl. bras. 310, t. 66); vaginis scapa- 
libus integerrimis ; inflorescentia panniculata, perlaxa, glabra; ra- 
mulis quaquaverse 4-1-floris omnibus fertilibus; bracteolis florigeris 
minutissimis, squamiformi-triangularibus, peraculis, integerrimis ; 
floribus sessilibus, ad 27 mm. longis; sepalis basi minute connatis, 
apice inermibus ; petalis violaceo-cæruleis, apice acutiusculis, prope 
basin ligulatis; ovario glabro; placentis loculis prope medium vel 
paullo supra affixis; ovulis exappendiculatis. — Billbergia marmo- 
rata Lem. in lll. hort. t. 48; Bak. Brom. p. 80. — Libonia marmorata 
Lem. ap. Lindm. inSvensk. Akad. Handl. XXIV n.8, p. 26. — Quesnelia 
effusa Lindm. l. c., t. 4 fig. 1-6. — B. vittata Bak. Brom. p. 78 (quoad 
Glaziou n. 8983, 16 429, non Brongn.). — B. speciosa Wittm. in Engl. 
bot. Jahrb. XIII, Beibl. n. 29, p. 11 (non Thbg.). 

Folia pauca densissime imbricata stricteque erecta cylindrum opti- 
mum,.perrigidum efformantia, basi in vaginam parvam, subtriangu- 
larem, intus + atram dilatata, margine spinulis rectis patentibusque, 
1-1,5 mm. longis, viridibus dense armata, super vaginam haud an- 
gustata, apice perlate rotundata vel truncata, linearia, ad 0,4 m. 
longa, 65 mm. lata, dorso glaucescenti-lepidota maculisque nunc 
glabris viridibus nunc brunneis marmorata. Scapus debilis, pendulus, 
glaberrimus, vaginis membranaceis, ovalibus, fulgidis præditus. In- 
llorescentia foliis multo brevior, pendula, basi e ramulis tenuissimis 
composita apice simplex spicata, submultiflora; axibus = genu- 
flexis. Sepala violacea, glabra, ad 10 mm. longa, percrassa, per- 
asymmetrica. Petala stricte erecta, ad 22 mm. longa, ligulis margine 
grosse dentatis. Stamina petalis manifeste breviora filamentis ser. ll. 
cum petalis medium usque connatis; antheris 4,5 mm. longis, linea- 
ribus, utrinque acutiusculis, medio dorsifixis; polline biporato. Ova- 
rium crasse cylindricum vel subglobosum, apice haud constrictum; 
tubo epigyno brevi; stylo antheras paullo superante; stigmatis lobis 
capitulatim contorlis. Fructum nondum vidi. 

Brasilia, prov. Rio de Janeiro prope urbem in Monte Corcovado, 


VENUS. ASA ROM UD RUDE pem 


TRE bn SE SAT BRENT T on E dé did cé 


AECHMEA. BROMELIACEAE (AUCTORE €. MEZ). ` 197 


arboricola: Glaziou n. 8983, 12 233, Schenck herb. n. 1834, ad Saó 
Christovaó : Glaziou n. 16429 ; prov. Saó Paulo, prope Santos ad 
amnem Butoroca : Mosén n. 3491. — Floret Novembri-Februario. (V. v. 
in hort. Leod., Lugd.-Bat., Vratisl., v. s. in herb. Berol., Kew., Leod., 
Petrop., Schenck. et Warming.) 


1. Ae. fulgens (Brongn. in Ann. sc. nat. 2° sér. XV, 371); va- 
ginis scapalibus integerrimis; inflorescentia basi panniculata apicem 
versus perlonge simplici, glabra ; ramulis quaquaverse 8-3-floris om- 
nibus fertilibus ; bracteolis florigeris nullis; floribus sessilibus, ad 
22 mm. longis; sepalis liberis, inermibus ; petalis indigotino-violaceis, 
apice rotundatis, basi ligulatis; ovario glabro; placentis loculis apice 
affixis; ovulis longe caudatis. — Fl. serres II (1846), p. 38 et 1849, 
Misc. p. 196; Lem. in Hort. univ. Dec. 1843 (c. ic.); Paxt. Mag. bot. X, 
p. 173 c.f.; Bak. Brom. p. 52; Mezin Fl. bras. p. 312. — Lamprococ- 
cus fulgens Beer, Brom. p. 103; Morr. in Belg. hort. 1861, p. 309. 

Folia 45 vel plura dense rosulata, basi in vaginam subovalem di- 
latata, margine inferiora confertius superiora distantius spinulis mi- 
nulis, sursum versis aucta, super vaginam paullo angustata subensi- 
formia, ad 0,4 m. longa, 65 mm. lata, apice acumine debili parvo 
imposito breviter acuta vel subrotundata. Scapus erectus, glaber, 
vaginis teneribus, roseis, latiuscule lanceolatis auctus. Inflorescentia 
Subpauci-submultiflora, folia subæquans vel paullo superans, laxe 
elongateque pyramidata. Sepala ad 5 mm. longa, apice minute obli- 
queque emarginata, valde asymmetrica, glaberrima, indigotino- 
violacea. Petala mox in colorem rubrum mutata, + 12 mm. longa, 
erecta, ligulis margine dense serratis. Stamina petalis inclusa filamen- 
tis ser. II. fere ad 2,5 mm. basi cum petalis connatis ; antheris 
-- 5 mm. longis, apice peracutis, paullo super medium dorsifixis ; 
polline 4-porato. Ovarium rubrum, ellipsoideum, ad 7 mm. diam. 
metiens; tubo epigyno manifesto; stylo antheras medio attingente, 
crassiusculo; stigmatibus haud vel manifestius. contortis. Bacca ex 
ovario vix aucto incrassatove, sepalis persistentibus coronato for- 
mata. 


caldaria introducta dicitur. (V. v. in hort. Berol., Kew., Leod., 
Lugd.-Bat., Vratisl., v. s. in herb. Berol., Boiss.-Barbey., pe 
Haun., Kew., Leod., Monac.) 

p. Diseifi- béni: (l. e.); foliis subtus brunnescenti rabatite 
vel violaceo-rubentibus sæpiusque minutissime vittatis. — Bak. 
Brom. p. 52; Mez L c. — Lamprococcus fulgens var. discolor 


Brasilia, prov. Pernambuco : Quesnel in herb. Paris. E Guyana in — - 


198 MONOCOTYLEDONEAE. AECHMEA. 


Beer, 1. c. p. 104. — Ae. discolor Hook. in Bot. Mag. t. 4293 ; Ann. 
Gand, 1869, t. 65 ; Moore in Gard. Mag. 1850, t. 421. (V. v. in 
hort. Kew., Leod., Lugd.-Bat.) 


8. Ae. corallina (Brongn. ap. Beer, Brom. 106); vaginis sca- 
palibus integerrimis ; inflorescentia usque ad apicem e ramulis qua- 
quaverse 7-2-floris composita, glabra; ramulis omnibus fertilibus ; 
bracteolis florigeris fere abortivis; floribus sessilibus, ad 20 mm. 
longis; sepalis basi ad 1 mm. connatis, inermibus; petalis albis, 
apice acutiusculis, prope basin ligulatis; ovario glabro; placentis 
loculis prope apicem affixis; ovulis breviter caudatis. — Bak. Brom. 
p. 52; Mez in Fl. bras. p. 313. — Lamprococcus corallinus Beer, I. c.; 
C. Koch in Wochenschr. III, p. 76. 

Folia + 12 utriculatim rosulata, basi in vaginam manifestam, per- 
longe ovalem sensim dilatata, margine preter spinulas perpaucas 
rudimentariasque quasi puncliformes omnino inermia, super vagi- 
nam longiuscule contracta, apice subrotundatim acuta demum in acu- 
minulum angustissimum herbaceum desinentia, ensiformia, + 0,3 m. 
longa, 30 mm. lata, dorso lepidibus dissitis aucta. Scapus foliis per- 
multo brevior, subglaber, vaginis teneribus, sordidis, ellipticis api- 
ceque acutis auctus. Inflorescentia foliis perlonge superata, submul- 
tiflora, compacta, glabra ; axibus genuflexis. Sepala fulgide corallina, 
glaberrima, + 6,5 mm. longa, percrassa, margine tecto in alam 
apice sepali altiorem producta perasymmetrica. Petala erecta, ad 
"43 mm. longa. Stamina petalis haud multo breviora, filamentis ser. II. 
cum petalis altiuscule connatis ; antheris fusiformi-ellipticis apiceque 
perlonge acuminatis, ad 4 mm. longis, prope medium dorsifixis. Ova- 
rium percrasse cylindricum, apice haud constrictum; stylo antheras 
paullo superante ; stigmatis lobis apice solum paullo contortis. Fruc- 
tum non vidi. 

Brasilia, prov. Bahia, unde a Porte in caldaria gallica introducta. 
. (V. v. in hort., sicc. in herb. Leod.) 


9. Ae. brachycaulis (Bak. Brom. 53); vaginis scapalibus inte- 
gerrimis ; inflorescentia usque ad apicem e ramulis omnibus fertilibus, 
quaquaverse 4-5-floris composita, minute dissiteque lepidota; brac- 
teolis florigeris fere abortivis; floribus sessilibus, ad 17 mm. longis; 
sepalis basi ad 1 mm. connatis, inermibus; petalis albis, apice haud 
mucronatis; ovario subglabro; placentis loculis apice affixis; ovulis 
caudalis. — Mez in Fl. bras. p. 313. — Lamprococcus brachycaulis 
Morr. ap. Bak. l. c. 


AECHMEA. BROMELIACEAE (AUCTORE. €. MEZ). 199 


Folia pauca subtus utriculum subeylindrieum efformantia, basi in 
vaginam manifestam, elongato-ovalem, utrinque lepidibus badiis 
conspersam sensim dilatata, chartaceo-coriacea, super vaginam lon- 
giuscule angustata ensiformia, apice longe subrotundato-acuta demum 
in acumen angustissimum, herbaceum desinentia, margine spinulis 
viridibus, infimis ad 0,5 mm. longis sursum uncinatis superioribus 
minutis et ad folii apicem sensim evanescentibus serrata, ad 0,3 m. 
longa, 30 mm. lata, supra saturate et subglaucescenti-viridia subtus 
pulcherrime purpurascenti-brunnea, glabra nitidaque. Seapus brevis- 
simus el omnino foliorum tubo celatus, tenuis, vaginis teneribus, 
lanceolatis auctus. Inflorescentia foliis perlonge superata e tubo vix 
emergens, subglobosa vel subcorymbosa, vix 40 mm. longa, apice 
late obtusa, pauci-vel subpauciflora; axibus minute vel vix flexuosis. 
Sepala fulgide rubra, latere tecto in alam perconspicuam dilatata 
perasymmetrica. Petala alba, sepalis ad 7 mm. longiora, prope basin 
ligulata. Genitalia nondum vidi. Ovarium 7,5 mm. longum, subcylin- 
dricum, apiee manifeste constrictum, basin versus attenuatum, ful- 
gide rubrum. 

Brasilia, loco ignoto. (V. v. in herb. Leod. et Vratisl.; v.s. in herb. 
Leod.) ; 


10. Ae. miniata (Bak. Brom. 33); vaginis scapalibus integer- 
rimis; inflorescentia apicem usque e ramulis omnibus fertilibus, 
quaquaverse 10-2-floris composita subovalim vel subthyrsoideo- 
panniculata, glabra ; braeteolis florigeris abortivis; floribus sessi- 
libus, ad 44 mm. longis; sepalis liberis, inermibus; petalis cæruleis, 
prope basin ligulatis, apice haud mucronatis; ovario glabro; pla- 
centis loculis apice affixis; ovulis longe caudalis. — Mez in Fl. bras. 


P. 344. — Lamprococcus miniatus Beer, Brom. p. 104; C. Kochin 


Wochenschr. II, p. 75. — Ae. fulgens Hort. in Ann. Gand. 1845, 
t. 28 (non Brongn.). 


Folia compluria dense rosulata, basi in vaginam perconspicuam,. 


ellipticam, dissite lepidotam dilatata, super vaginam manifeste angus- 
tata ensiformia, apice $ubacuta vel + rotundata acuminulataque, ad 
0,45 m. longa, 35 mm. lata, margine spinulis minutissimis perdense 
serrata, viridia nec insigniter lepidota. Scapus erectus, foliis multo 


brevior, glaber, vaginis anguste lanceolatis aculisque, Leneribus, - 


Sæpissime sordidis auctus. Inflorescentia foliis longe superata, mylti- 
flora, glaberrima, tota rubra ; ramulis subpatentibus geniculatisque. 
Flores sepalis ad 4 mm. longis, valde asymmetricis, glabris. Petala 


erecta, + 10 mm. longa, ligulis crenato-dentatis. Stamina quam petata 


m 


- 


200 -MONOCOTYLEDONEAE, AECHMEA. 


manifeste breviora; filamentis ser. II. cum petalis brevissime connatis; 
antheris ad 5 mm. longis, apice peracutis, medio dorsifixis; polline 
A-porato. Ovarium ad 4 mm. longum, miniatum, apice haud con- 
strictum. 

Brasilia, prov. Bahia, prope Ilheos : Blanchet n. 2371, Wawra et 
Maly n. 259. (V. v. in hort. Kew., Leod., Lugd.-Bat., Vratisl., v. s. in 
herb. Boiss.-Barbey., Mus. Brit., Monac., Mez., Paris., Vratisl., 
Vindob.) 

8. Discolor Hort. (Bak. Brom. 53); foliis dorso saturate purpu- 
rascenti-vel violaceo-brunneis differt. — Mez in Fl. bras. p. 315. — 
Lamprococcus miniatus var. discolor Beer, Brom. p. 104. (V. v. in 
hort. Leod., Vratisl.) 


11. Ae. glomerata (Mez in Fl. bras. 315); vaginis scapalibus 
integerrimis ; inflorescentia apicem usque e ramulis omnibus fertilibus, 
quaquaverse 15-3-floris composita ovoideo-panniculata, glabra; brac- 
teolis florigeris fere abortivis; floribus sessilibus, ad 17 mm. longis; 
sepalis liberis, inermibus; petalis cæruleis, apice haud mucronatis, 
basi ligulatis; ovario glabro; placentis loculis apice affixis; ovulis 
caudatis. — Lamprococeus glomeratus Beer, Brom. p. 105. — Ae. 
conglomerata Bak. Brom. p. 52. 

Folia + 15 dense rosulata, basi in vaginam magnam, ovalem dila- 
tata, super vaginam paullo longeque angustata minute ensiformia, 
apice. exteriora breviter acuta interiora acuminulo parvo imposito 
rotundata, margine spinulis minimis et vix conspicuis prædita, ad 
0,3 m. longa, 55 mm. lata, præsertim subtus paullo farinaceo-lepi- 
dota. Scapus foliis multo-brevior, vaginis teneribus, anguste lanceo- 
latis auctus. Inflorescentia perdensa subglomerata, tota rubra. 
ramulis geniculatis. Flores sepalis roseo-corallinis sub anthesin apice 
minulissime cærulescentibus ad 4 mm. longis, apice emarginatis, 
solemniter asymmetricis. Petala + 10 mm. longa, apice inciso-emar- 
ginata, ligulis profundius serratis. Stamina petalis paullo breviora 


| filamentis liberis; antheris 5,5 mm. longis, apice acutis, supra me- 


dium dorsifixis; polline biporato. Ovarium minute obovoideum, 
= 8 mm. longum 5 mm. diam. metiens; stigmatibus minute contortis. 
Fructum non vidi. 

Brasilia, loco ignoto. (V. v. in hort. Berol., Leod., v. s. in herb. 
Boiss.-Barbey., Leod., Monac., Paris. ) 

8. Discolor Beer (Brom.105 sub Lamprococco); foliis dorso brunnes- 
centibus. — Mez in Fl. bras. p. 346. — Ae. conglomerata var. dis- 
color Bak. Brom. p. 33. — Culta solum cognita. (V. v. in hort. Leod.) . 


AECHMEA. ' BROMELIACEAE (AUCTORE C. MEZ). 201 


y- Farinosa Regel (in Ind. Sem. h. Petr. 1868, 79 sub Lampro- 
cocco, spec.); foliis prinum presertim subtus albo-farinosis. — Mez in 
Fl. bras. p. 316. — Ae. conglomerata var. farinosa Bak. Brom. p. 53. 
— Culta solum cognita. (V. v. in hort. Leod. et sicc. in herb. Pe- 
trop.) 


12. Ae. corymbosa (Mez in Fl. bras. 316); vaginis scapalibus 
integerrimis; inflorescentia panniculata, corymbosa, subglabra; 
ramulis omnibus fertilibus paucifloris; bracteolis florigeris subnullis; 
floribus sessilibus; sepalis fere liberis, apice inermibus; petalis apice 
haud mucronatis, basi ligulatis; ovario subglabro; placentis loculis 
inter 3/4 longit. apicemque affixis. — Billbergia corymbosa Mart. in 
R. et S. Syst. VII, p. 1268; Bak. Brom. p. 72. 

Folia pauca (3-5) subtus cylindrice utrieulata, basi in vaginam 
maximam, ovatam dilatata, super vaginam permanifeste angustata 
ensiformia, apice acuta et in acuminulum filiformen producta, mar- 
gine densiuscule spinulis minutis, rectis patentibusque armata, usque 
ad 0,37 m. longa, 50 mm. lata, utrinque solemniter lepidoto-punctu- 
lala. Scapus gracilis, erectus, foliorum tubo omnino celatus, vaginis 
valde concavis, teneribus remote auctus. Inflorescentia foliis perlonge 
Superata, ad 20-flora, vaginis summis scapalibus subinvolucrata ; 
ramis squarrose geniculatis, brevissimis. Flores non nisi valde manci 
cogniti sepalis subglabris, valde asymmetricis, + 7 mm. longis. Petala 
= 26 mm. longa, apice rotundata, ligulis solemniter fimbriatis. Sta- 
mina corollà paullo breviora; filamentis ser. IL. ex cl. Schultes! 1. c. 
medium fere usque connatis, sed mihi liberis visis; polline biporato. 
Ovarium oblongo-ovoideum; stylo antheras vix æquante. Bacca sub- 
globosa, obtuse triangularis, calyce coronata, magnitudine Pisi. 
Semina + 2 mm. longa, brunnea, sublævia, oblongo-cuneata, paulio 
curvata. 

Brasilia septentrionalis, prov. Alto-Amazonas, arboricola ad Porto 
dos Miranhas et alibi : Martius. — Fructificat Februario. (V. s. in 
herb. Monac.) i 


C. — Surcexus HOPLOPHYTUM, Mez in Fl. bras. 306. 


Flores solemniter sessiles, bracteis conspicuis integerrimis suffulti; 
petalorum ligulæ optime evolutz; inflorescentia composita + dis- 
lincte pannieulata vel rarissime simplex spicata : sepala basi + alte 
connata apice solemniter spinulosa; pollen biporatum (vel rarissime 
4-poratum?). 


202 MONOCOTYLEDONEAE. AECHMEA. 


13. Ae. Platzmanni (Wittm in Engl. Jahrb. XIII, Beibl. n. 29, 
p. 2, 12); vaginis scapalibus integerrimis ; inflorescentia dense squar- 
roseque bipinnatim panniculata ; ramulis omnibus fertilibus, 6-4-flo- 
ris; bracteolis florigeris ovato-lanceolatis, in spinulam desinentibus, 
integerrimis, margine cum axi haud connatis; floribus sessilibus, ad 
18 mm. longis; sepalis basi breviter connatis, apice longe spinulosis; 
petalis luteis, apice haud mucronatis, basi ligulatis; ovario glabro 
vel minute farinoso; placentis loculis a medio usque ad apicem longe 
affixis; ovulis excaudatis. — Mez in Fl. bras. p. 318. — Hoplophytum 
Platzmanni Morr. in Belg. hort. 1875, p. 362 (nomen). — H. luteum 
Morr. ap. Bak. Brom. p. 42. — ^e. Henningsiana Wittm. 1. c. — Ae. 
floribunda Bak. Brom. p. 42 (exclus. syn. Mart. et Wawr.) (non Mart.). 

Folia ad 15 perdense rosulata, basi in vaginam perconspicuam, 
+ ovalem, utrinque dense lepidibus brunneis, adpressis obtectam 
dilatata, super vaginam haud angustata linearia, apice subrotundata 
et acumine breviter triangulari, in spinam desinente aucta, = 0,5 m. 
longa, 60-65 mm. lata, margine spinulis brunnescentibus, infimis 
usque ad 2 mm. longis, rectis adscendentibus prædita, utrinque sub- 
glabra vel subtus minute lepidota. Scapus elegans, erectus, glabrius- 
culus vel albo-farinosus, vaginis elliptico-lanceolatis, acutis, teneribus, 
ereetis ornatus. Inflorescentia folia subæquans vel iis paullo superata, 
co -flora, ad 0,17 m. longa, 80 mm. diam. metiens, medium usque vel 
ultra quoque composita demum in spicam cylindricam desinens ; 
axibus genuflexis, + farinosis vel rarius subglabratis ; bracteolis flo- 
rigeris ovarium ad 3/4 æquantibus. Sepala latere tecto vix alata sub- 
symmetrica, anguste ovalia, spinula neglecta + 7 mm. longa, 3 mm. 


— lata, subglabra vel paullo farinosa. Petala erecta, apice rotundata, 


ligulis parvis. Stamina petalis manifeste breviora ; filamentis ser. H. 
cum petalis brevissime connatis; antheris flavis, + 4,5 mm. longis, 
utrinque acutis, paullo infra medium dorsifixis ; polline biporato. 
Ovarium + 6 mm. longum, subcylindricum ; tubo epigyno percon- 
spicuo, infundibuliformi ; stylo antheras superante, tenuiter filiformi ; 
stigmatibus capitulatim contortis. Fructus ignotus. 

Brasilia austro-orientalis, prov. Sta. Catharina in insula sinus Pa- 
ranaguensis: Platzmann, in insula Gambosa prope Saó Francisco: 
Schenck herb. n. 1234, ad Sad Bento : n. 1336. (V. s. in herb. Schenck.) 


14. Ae. suaveolens (Kn. et Weste. in Fl, Cab. III, 417, t. 134); 
vaginis scapalibus integerrimis; inflorescentia panniculata, e ramulis 
omnibus fertilibus, 12-1-floris composita; bracteolis florigeris inte- 
gerrimis, ovatis et in setam badiam transeuntibus, margine cum axi 


| i D 


AECHMEA. BROMELIACEAE (AUCTORE C. MEZ). 203 


haud connatis; floribus sessilibus, 20 mm. longis ; sepalis basi + con- 
natis apice spinulosis; petalis roseo-cæruieis, basi ligulatis, apice 
haud mueronatis; ovario glabro; placentis loculis prope apicem 
affixis; ovulis longe caudatis. — Bak. Brom. p. 42; Mez in Fl. bras. 
p. 319. — Hoplophytum suaveolens Beer, Brom. p. 135. — Billbergia 
purpureo-rosea Hook. in Bot. Mag. t. 3304; Wawra in Oest. bot. Zeit. 
1880, p. 148 et in Bull. Fédér. Soc. hort. Belg. 1880, p. 59 et It. Sax.- 


Cob. p. 144, — H. purpureo-roseum Beer, Brom. p. 135. — Ae. 
purpureo-rosea Wawra, It. Sax.-Cob. p. 144 (nomen). — B. albo- 
rosea Lem. in Ill. hort. 1855, misc. p. 64. — Ae. rosea hort, ap. 
Bak. l. c. 


Folia pauca subtus intime tubulose imbricata etin vaginam subtrian- 
gularem dilatata, dimorpha : exteriora multo angustiora recurvalaque 
interiora latiora erecta, super vaginam haud angustata linearia, apice 
perlonge acuta et in spinam validissimam, badiam desinentia, mar- 
gine spinis 2-5 mm. longis, atris, sursum versis horrida, perrigida, 
ad 0,6 m. longa, 50 mm. lata, saturatissime viridia, vix lepidota, 


: Æ nitida, Scapus erectus, albo-farinosus vel-velulinus, vaginis rosa- 


ceis, anguste lanceolatis, acutis, teneribus auctus. Inflorescentia 
multi-vel permultiflora, dense subellipsoideo-vel subovoideo-panni- 
culata, usque ad apicem e ramulis patentibus composita, 3- albo- 
velutina; bracteolis florigeris ovario sæpius vix brevioribus. Sepala 
ad 6 mm. longa, rosea, valde asymmetrica, apice spina permanifesta 
brunnea aucta. Petala usque ad 15 mm. longa, erecta, ligulis parvis 
fimbriatis. Stamina petalis multo breviora ; filamentis ser. II. cum 
petalis ultra ligularum altitudinem connatis; antheris aureis, ad 
4 mm. longis, apice peracutis, fere medio dorsifixis. Ovarium sub- 
triangulo-cylindricum, ad 10 mm. longum, roseum; tubo epigyno 
nullo; stylo antheras æquante. Bacca ex ovario ellipsoideo-incrassato 


longitudine vix aucto formata ; seminibus 2,5 mm. longis, brunneis, 


Cylindricis, utrinque acutis, minute rugulosis. | 

Brasilia australis, prov. Rio de Janeiro prope urbem: Langsdorff, 
Riedel, in monte Corcovado : Wawra Il, n. 239, ad Cosme Velho 
saxicola: Glaziou n. 41688, in Serra dos Orgaós truncicola : Luschnath, 
Bowie et Cunningham. — Floret Majo, Junio. (V. s. in herb. Berol, | 
Mus. Brit., Brux., Drake., Kew., Leod., Monac., Paris., Petrop., Vin- A 3 
dob., Warming., v. v. in hort. Kew., Leod., Lugd.-Bat., Vratisl.) . 


15. Ae. caudata (Lindm. in Svensk. Ak. Handl. XXIV, n. 8, p. 29, 
t. 6, f. 1-9); vaginis scapalibus integerrimis; inflorescentia pyramidata, 
bipinnatim panniculata ; ramulis omnibus fertilibus, 5-7-floris, infi- i 


204 MONOCOTYLEDONEAE. AECHMEA. 


mis refractis; bracteolis florigeris parvis, ovatis, cuspidatis, integer- 
rimis, margine cum axi haud connatis ; floribus sessilibus, 20-25 mm. 
longis; sepalis basi breviter connatis, mucronatis; petalis purpureo- 
violaceis, apice haud mucronatis, basi ligulatis; ovario punctato- 
floccoso. — Mez in Fl. bras. p. 320. 

Folia ad 10 rosulata, + 1 m. longa, 60-80 mm. lata, linearia, apice 
rotundata mucronataque, margine spinulis minutissimis remote con- 
spersa. Scapus cum pannicula 0,8 m. altus, ad 40 mm. diam. metiens, 
vaginis teneribus, lanceolato-linearibus, roseis sparse præditus. Inflo- 
rescentia 0,2-0,25 m. longa, 0,1 m. diam. metiens, medium usque 
dense composita tum apicem versus simplex spicata ; ramulis leviter 


floccosis inferioribus flexuosis; bracteis primariis 50-80 mm. longis, 


ramis deflexis haud longioribus; bracteolis florigeris ad 15 mm. longis. 
Sepala ovario computato + 15 mm. longa, segmentis 4-5 mm. longis, 
valde asymmetricis. Petala 12 mm. longa, apice rotundata, ligulis 
minute crenulatis. Stamina petala subæquantia. Ovarium breviter 
oblongum. Fructus ignotus. 


Brasilia australis, prov. Sad Paulo prope Santos, Sad Vincente, ad. 


saxa promontorii Ponta de Taipü: Mosén n. 3242. — Floret Aprili. 
N::v:) 


16. Ae. ecelestis (Morr. Fl. serr. XXI, 5, t. 2146); vaginis sea- 
palibus integerrimis; inflorescentia pyramidata, bipinnatim pannicu- 

ta, ramulis omnibus fertilibus, inferioribus haud refractis ; bracteolis 
florigeris ovato-lanceolatis, in setam flavescentem productis, integer- 
rimis, margine eum axi haud connatis ; floribus sessilibus, ad 20 mm. 
longis ; sepalis ad 1/3 connatis, apice longe mucronalis; petalis 
cæruleis, apice haud mucronatis, basi ligulatis ; ovario farinoso vel 
rarius glabro; placentis loculis circa medium affixis ; ovulis breviter 
caudatis. — Carr. in Rev. hort. XII, t. 97; Wawra, It. Sax.-Cob. p. 147 
in adnot. ; Bak. in Journ. Bot. XVII, p. 298, Brom. p. 41; Mez in Fl. 


. bras. p. 320. — Hoplophytum cœleste C. Koch in Ind. Sem. hort. 


Berol. 1856, App. p. 6; Morr. in Belg. hort. 1862, p. 97. c. fig. — 


Billbergia cœlestis hort. ap. €. Koch, I. c. — Hohenbergia ccelestis - 


Bak. in Saund. Ref. bot. IV, t. 284. — B. Celeriana hort. ap. Bak. 
Brom. p. 41. 

Folia 12-20 &iriculátimi rosulata, basi in vaginam elongatam et 
subangustam persensim dilatata, super vaginam haud angustata 
linearia, apice acumine minuto herbaceo imposito rotundata, margine 
spinulis paucis minutissimisque (sæpissime vix 0,25 mm. longis), 
brunnescentibus, rectis patentibusque aucta vel presertim interiora 


+ 


AECHMEA. BROMELIACEAE (AUCTORE €. MEZ). 205 


fere inermia, ad 0,8 m. longa, 30-32 mm. lata, subtus lepidibus albi- 
dis conspersa et + manifeste transverse vittata. Scapus gracilis, den- 
siuscule albo-farinosus, vaginis membranaceis lanceolatis peracutis- 
que, erectis præditus. Inflorescentia a basi fere usque ad medium 
composita superne simplex, subpyramidalis, multiflora, vix ultra 
0,1 m. longa, albo-farinosa; bracteolis florigeris + 6 mm. vel paullo 
ultra longis, ovato-lanceolatis. Sepala alba, ad 3,5 mm. longa sed 
apice in mucronem vix breviorem producta, valde asymmetrica. 
Petala — 13 mm. longa, erecta, apice cucullato-rotundata, ligulis 
serrato-fimbriatis. Stamina petalis manifeste breviora; filamentis 
ser. II. cum petalis ad duplam ligularum altitudinem connatis; antheris 
3,9 mm. longis, anguste ovalibus, basi rotundatis apice acutis brevi- 
terque mucronulatis, in 1/3 longit. dorsifixis; polline biporato. Ova- 
rium album, optime tenuiter cylindricum vel paullo triangulare, 
+ 8 mm. longum, 2-2,5 mm. diam. metiens; stylo antheras super- 
anle sed petalis breviore; stigmatibus capitulatim contortis. Bacca 
ovoidea vel subglobosa, + 8 mm. diam. metiens; seminibus brun- 
neis, vix 2 mm. longis. 

Brasilia australis, prov. Minas Geraés, loco ignoto : Sellow n. 229. 
(V. v. in hort. Kew., Leod.,.Lugd.-Bat., Vratisl. et sicc. in herb. Berol. 
et Leod.) 


17. Ae. candida {Morr. ap. Bak. Brom. 211); vaginis scapalibus 
integerrimis; inflorescentia bipinnatim medium usque panniculata 
ramulis omnibus fertilibus, 4-9-floris, patentibus ; bracteolis florigeris 
ovatis, in spinam desinentibus, integerrimis, margine cum axi haud . 
connatis ; floribus sessilibus, 15 mm. longis; sepalis medium usque 
connatis, apice longe spinulosis; petalis candidis, apice haud mucro- 
nalis, basi ligulatis; ovario albo-farinoso; placentis loculis prope - 
medium affixis; ovulis exappendiculatis. — Mez in Fl. bras. p. 321; 
Wittm. in Gartenfl. 1893, p. 52 c. xylogr. 

Folia 10-12 utriculatim rosulata, basi in vaginam subangustam, 
subovalem, utrinque sed presertim dorso densiuscule pallide lepi- 
dotam dilatata, chartaceo-coriacea, super vaginam haud angustata, 
Optime linearia, apice acuminulo nonnunquam abortivo impo- 
sito late rotundata, margine spinulis vix 1 mm. longis, subatris 
laxiuscule armata, + 0,45 m. longa, 45 mm. lata, supra apice excepto. 
subglabra subtus dense albide lepidota vittisque transversalibus non- 
nullis angustis aucta, Scapus gracilis, albo-farinosus, vaginis mem. 
branaceis pallidis, subovato-lanceolatis, apice acutis, dorso basique. 
farinosis auctus, Inflorescentia multiflora, basi e ramulis paucis 


206 P MONOCOTYLEDONEAE. AECHMEA. : 


composita tum simplex spicata, tenuiter pyramidata. (vel raro in 
speciminibus debilibus subsimplex), albo-farinosa ; bracteolis florige- 
ris e late ovato subacuminatim acutis spinosisque, == 8 mm. longis. 
Sepala alba, densiuscule farinosa, spinula 3 mm. longa, brunnea ne- 
glecta ad 3,5 mm. longa, perasymmetrica. Petala vix 10 mm. longa, 
erecta, apice late rotundata, ligulis margine fimbriato-fissis. Stamina 
petalis breviora; filamentis ser. Il. cum petalis alte connatis. Ovarium 


tenuiter cylindricum paulloque triangulare, ad 5 mm. longum, 2 mm. 


diam. metiens ; tubo epigyno conspicuo, infundibuliformi. Bacca 
nivea, ex ovario solemniter aucto sepalisque coronato formata, 


.z 8 mm. longa, 5 mm. diam. metiens; seminibus ad 4 mm. longis, 


subovoideo- fusiformibus, apice longiuscule acutis, paullo curvatis, 
brunneis, dense verruculosis. 
Brasilia, loco ignoto. (V. v. in hort. et sicc. in herb. Leod.) 


18. Ae. Organensis (Wawra in Oest. bot. Zeit. 4880, 116); 
vaginis scapalibus integerrimis; inflorescentia densissime angusteque 
pyramidatim panniculata, basi e ramulis omnibus fertilibus, 8-3-floris 
composita superne simplici ; bracteolis florigeris anguste lanceolatis, 
aristatis, integerrimis, margine cum axi haud connalis; floribus sessi- 
libus, ad 17 mm. longis; sepalis medium usque connatis, apice mucro- 
natis; petalis cæruleis vel basi rubentibus, apice rotundatis, basi ligu- 
latis; ovario albo-farinoso; placentis loculis tota longitudine affixis 


ovulis excaudatis. — Bull. Fédér. Soc. hortic. Belg. 1880, p. 58, It. Sax.- 


Cob. p. 1461. 23; Gartenfl. 1884, p. 190; Mez in Fl. bras. p. 322. — Ae. 
floribunda Bak. Brom. p.42 (nomine et syn. Morr. exclus., non Mart.). 

Folia 10-20 utriculatim rosulata, basi in vaginam manifestam, 
anguste ovalem dilatata, membranaceo-coriacea, super vaginam haud 
angustata linearia, apice acuminulo minuto imposito rotundata, mar- 
gine spinulis 0,5-1 mm. longis, subatris prædita, = 0,35 m. longa, 
58 mm. lata, utrinque sed presertim subtus + albo-lepidota. Scapus 
gracilis, erectus, densiuscule albo-tomentellus, vaginis membranaceis, 
lanceolatis, stricte erectis praeditus. Inflorescentia folia subæquans 
vel superans, albo-tomentosa vel rarius glabra, multi- vel submulti- 
flora; bracteolis florigeris quam. sepala paullo brevioribus. Sepala 
albo-farinosa, cærulea, spinulà 5 mm. longå neglectà ad 4 mm. longa, 
perasymmetrica. Petala fere 10 mm. longa, ligulis margine grossius- 
cule serrato-fimbriatis. Stamina petalis paullo breviora; filamentis 
ser. ll. cum petalis usque ad ligularum apicem connatis; antheris 
2,5 mm. longis, acutis, paullo infra medium dorsifixis; polline 4 (2} 
porato. Ovarium longe cylindrico-subtriangulare; tubo epigyno brevi, 


AECHMEA. BROMELIACEAE (AUCTORE C. MEZ). j 207. 


infundibuliformi; stylo antheras æquante; stigmatibus conice con- 
tortis. Fructus ignotus. 

.— Brasilia australis, prov. Rio de Janeiro prope urbem : Glaziou 
n. 16 413, 16 419, ad Petropolin: n. 16 414, ad Theresopolin : n. 11 680, 
ad Sad Christovao : n. 17 287*, prope Tijucá communis: n. 16416, in 
Serra dos Orgaós : Wawra II, n° 347; prov. Saó Paulo ad Rio das 
Pedras : Burchell n. 3617 et inter Santos et Saó Vicente : Burchell 
n. 3291. — Floret Februario-Majo, Julio, Novembri. (V. s. in herb. 
Berol., Kew., Leod., Paris., Vindob. et Warming.) 


19. Ae. gracilis (Lindm. in Svensk. Ak. Handl. XXIV, n. 8, 30, 
t. 6, f. 10-16); vaginis scapalibus integerrimis; inflorescentia bipin- 
natim panniculata ramulis omnibus fertilibus infimis 2-3 floris, superne 
simpliei; bracteolis florigeris e basi ovata longe aristatis, integerri- 
mis, margine cum axi haud connatis ; floribus sessilibus, ad 25 mm. 
longis; sepalis medium usque connatis, apice longe mucronalis ; peta- 
lis basi ligulatis, apice haud mucronatis; ovario glabro ; placentis 
loculis prope medium affixis. — Mez in Fl. bras. p. 323. 

Folia 10-15 rosulata, 0,5-0,7 m. longa, 30-40 mm. lata, anguste 
linearia, apice rotundata mucronataque, margine obscure denlicu- 
lata. vel fere integerrima. Scapus cum pannicula folia æquans ad 
0,4-0,5 m. altus, gracilis, vaginis paucis, lanceolato-linearibus, 
— 30 mm. longis pr:editus. Pannicula late ovoidea, 50-60 mm. longa; 
bracteolis florigeris 10-15 mm. longis. Sepala ad 3 mm. connata et 
mucrone 3 mm. longo arislata, ovario compulato 15 mm. longa. 
Pelala ad 14 mm. longa, squamulis longe fimbriatis. Stamina petala 
subiequantia. Ovarium oblongum, obsolete trisulcatum ; tubo epigyno 
maximo; sligmatibus capitato-contortis. 

Brasilia australis, prov. Saó Paulo prope Santos, Sororocaba, in 
adcensu montis Morro do Curupira alt. 600-700 m. in arboribus : 
Mosén n. 3707. — Floret Martio. (N. v.) 


20. ^e. gamosepala (Wittm. in Engl. Jahrb. 1891, Beibl.n. 29, 
p Sj; 13); vaginis scapalibus integerrimis; inflorescentia simplici, 
laxiuscule spicata; bracteolis anguste triangularibus, obscure aris- 
latis, integerrimis ; floribus ad 15 mm. longis, sessilibus; sepalis 
medium usque connatis, longe mucronatis; petalis ut videtur cæru- 


leis, apice haud mucronatis, À mm. a basi ligulatis; ovario glabro; 


Placentis loculis inter 3/4 altit. apicemque affixis; ovulis haud cau- 
nin. si Mez in Fl. bras. p. 324, t, 67. see 
Folia 45-20 perdense rosulata, basi in vaginam manifestam sed 


208 MONOCOTYLEDONEAE. - AECHMEA. 


subangustam, præsertim dorso lepidibus pallidis auctam persensim 
dilatata, chartaceo-coriacea, margine fere omnino inermia vel præ- 
sertim prope apicem dentibus sive spinulis perpaucis minutissimisque - 
priedita, super vaginam haud angustata linearia, apice breviter rotun- 
dateque acuta et in mucronem tenuem producta vel intima omnino 
late rotundata + 0,5 m. longa, 35 mm. lata, supra glabra subtus 
densiuscule minutissimeque lepidota. Scapus gracilis, erectus, glaber, 
vaginis deciduis, lanceolatis, acutis, erectis, membranaceis auctus. 
Inflorescentia multiflora, optime cylindrica, apice obtusa vel trun- 
cata; rhachi glabra; bracteis omnibus æqualibus vel infimis minute 
auctis, ovarium medium usque æquantibus, apicem versus persensim 
angustatis. Flores per anthesim suberecti, deflorati sæpissime patentes 
vel quoque subreflexi; sepalis + 4 mm. longis, apice rotundatis et in 
spinam 2,5 mm. longam, brunneam productis, valde asymmetricis, 
glabris, rubris. Petala 9 mm. longa, erecta, ligulis parvis margine 
 fimbriatim paucidentatis. Stamina petalis manifeste breviora; fila- 
mentis ser. II. cum petalis ad duplam ligularum altitudinem connatis; 
antheris angustissimis linearibus, paullo super medium dorsifixis ; 
polline biporato. Ovarium substipitiformi-cylindricum, += 6 mm. 
longum 2 mm. diam. metiens sed post anthesin celerrime auctum, 
rubrum; tubo epigyno maximo, infundibuliformi; stylo filiformi, 
staminibus breviore; stigmatibus contortis. Fructus ignotus. 

Brasilia australis, prov. Sta. Catharina ad Joinville : Schimper 
n. 231, Schenck herb. n. 1257, 1357, ad flumen Itajahy : n. 1131. 
(V. s. in herb. Leod. et cl. Schenck.) 


D.— SuscENUS EUAECHMEA, Mez in Fl. bras. 306. 


Inflorescentia composita semper distincte panniculata ; bracteæ flori- 
geræ conspicuæ, integerrimæ, apice mucronulatæ ; flores solemniter 
sessiles e bracteis haud cymbiformibus toti vel fere toti exserti; sepala 
apice sæpissime manifeste mucronata, libera vel basi non nisi minu- 
tissime cohærentia; petalorum ligul: optime evolutæ. 


21. Ae. Kuntzeana; vaginis scapalibus spinulis permanifestis, 
atris auclis; inflorescentia e ramulis brevissimis, omnibus fertilibus 
sed superioribus saltem bracteas apicales in spinas maximas mutatas 
gerentibus composita, cylindrica; bracteis florigeris valde asymme- 
ricis, longe spinosis, integerrimis, margine cum axi haud connatis, 
ovaria involventibus; sepalis liberis, apice minute mucronulatis; ova- 
rio ferrugineo-tomentello. 


AECHMEA. BROMELIACEAE (AUCTORE C. MEZ). 209 
t 


Folia certe maxima, sæpius fere 90 mm. lata, rigida, apice subro- 
tundata et in mucronem atrum, horridum producta, margine spinis 
aterrimis, sursum uncinatis armata, subtus peradpresse lepidota. 
Scapus crassus, erectus, ferrugineo-tomentellus, vaginis supremis 
reflexis, ellipticis, in spinam validam desinentibus auctus. Inflores- 
centia multiflora, densiuscula, ad 0,2 m.longa, 50 mm. diam. metiens, 
tota adpresse ferrugineo-tomentella; ramulis + 2-floris, brevissimis, 
suberecto-patentibus ; bracteolis permulto latioribus ac longis, apice 
in spinam atram, suberectam, += 21 mm. longam productis ramu- 
lorum superioribus omnino e spinis basi pulvinatim incrassatis for- 
malis. Flores petalis neglectis ad 25 mm. longi; sepalis valde asym- 
metricis. Ovarium stipitiforme, + 6 mm. longum. — Ceterum ignota. 

Bolivia, prope Yapacani, alt. 400 m. : O. Kuntze. Floret Junio. (V. s. 
comm. a cl. Kuntze.). 


21. Ae. longicuspis (Bak. Brom. 60); vaginis scapalibus mar- 
Bine spinis maximis horridis; inflorescentia e ramulis brevissimis, 
omnibus fertilibus sed apice bractearum in spinas maximas mutata- 
rum copiam sterilem gerentibus, 1-2-floris densissime composita 
optime cylindrica ; bracteis florigeris valde asymmetricis longe spi- 
nosis, integerrimis, margine cum axi haud connatis ; floribus sessili- 
bus, vix infra 40 mm. longis; sepalis liberis, mucronatis; ovario 
tomentello. 

Folii certe maximi, perrigidi adest apex triangularis, basi fere 
0,1 m. latus, in spinam horridam, atram desinens, margine spinis 
maximis, usque ad 6 mm. longis, badio-atris, perlatis, paullo sursum 
curvatis auctus, inter nervulos lepidibus minutissimis peradpressisque 
cinereus, Scapus validus, dense albo-tomentellus, vaginis submem- 
branaceis, summis solum cognitis dependentibus, lanceolatis, mar- 
gine validissime spinosis, supra glabris subtus dense adpresseque 
lepidoto-cinereis auctus. Inflorescentia multiflora, densissime panni- 
culata spadiciformis, optime cylindrica, apice obtusa, ad 0,18 m. 
longa, 33 mm. diam. metiens; ramulis vix ultra 45 mm. longis, 
quam maxime confertis; bracteolis florigeris ramulorum perpaucis 
fertilibus infimis coriaceis, quam maxime concavis ovariaque invol- 
ventibus, dorso minute tomentellis lineisque 3 satis prominentibus, 
Peérconspicuis auctis, suborbicularibus latereque altero in alam per- 


Conspicuam productis, ad 14 mm. longis, siccis castaneis, apice obtu- 


sis et in spinam tenuem validissimamque, + 16 mm. longam, atram, 

suberectam productis; bracteolis ramulorum summis sterilibus e 

Spina basi subglobose incrassata formatis. Flores non nisi permanci 
SUITES AU Prodromus, — IX. "i 


910 MONOCOTYLEDONEAE. , AECHMEA. 
' 


cogniti paullo peradpresseque tomentelli; sepalis certe 21 mm. vel 
ultra longis; petalis cum genitalibus ignotis. Ovarium obconico- ae 
tiforme, ad 10 mm. longum, ceterum ignotum 

Columbia, prope Chamba : ouibus iiu tite Februario. (V. s. 
in herb. Paris.) 


. 93. Ae. setigera (Mart. in R. et S. Syst. VII, 1273); vaginis sca- 
palibus manifeste spinulosis ; inflorescentia panniculata, e ramulis 
infimis constanter sterilibus reliquis brevissimis 4-2-floris composita 
perelongate cylindrica; bracteis florigeris asymmetricis, apice per- 
longe spinosis, integerrimis, margine cum axi haud connatis; floribus 
sessilibus; sepalis liberis, apice aeutiusculis nee mucronatis; petalis 
basiligulatis, pallide roseis; ovario glabro; placentis loculis prope 
apicem affixis; ovulis caudatis. — Beer, Brom. p. 159; Bak. Brom. 
p. 40; Mez in Fl. bras. p. 328, t. 68. — Ae. Prieureana Bak. Brom. 
p.39. — Echinostachys Prieureana Brongn. ap. Bak. l. c. 

. Folia basi in vaginam permanifestam, subobovatam vel suborbi- 
cularem vel interioribus subovalem, dorso membrana castanea lepi- 
dota perad[ intus subfloccosa perdense obtectam, atram dilatata, 
rigidiuscula, super vaginam haud vel minute solum angustata, linea- 
ria, apice longius breviusve acuta vel nonnunquam subrotundata, 
mucronulata, margine spinis infimis usque ad 8 mm. longis horrida, 
supra apice excepto subglabra, subtus peradpresse albido-lepidota. 
Scapus 1-2 m. longus, parce tomentosus, vaginis crassiuscule mem- 
branaceis, lanceolato-ovalibus, acutis, apice in spinam pungentem 
desinentibus, margine spinulis plerumque setiformibus, brunneis 
armatis auctus. Inflorescentia oc -flora, e ramulis infimis bracteas ste- 
riles in setas longas brunneas mutatis omnibusque bractearum ste- 
rilium longe setiformium coma coronatis composita, sæpius ultra 
1 m. longa, usque ad 90 mm. diam. metiens, tripinnata, + tomen- 
tella; ramulis infimis solum divisis, sepius glabratis; bracteolis ste- 
rilibus in setam brunneam, teretem, ad 25 mm. longam, basi pulvi- 
natim incrassatam mutatis, fertilibus coriaceis, glabris, nitidis, floris 
ovarium saltem involventibus, apice truncatis et in setam maximam 
productis. Sepala pallide flavo-virentia, 16 mm. longa, contorta, sub- 
membranacea, quam maxime asymmetrica. Petalorum ligulæ fim- 
briathn incisæ. Filamenta libera, ceterum genitalia ignota. Ovarium 
glabrum, ellipsoideum, apice late constrictum, basin versus longius- 
cule attenuatum, + 10 mm. longum; tubo epigyno maximo, urceo- 
lato. Bacca ex ovario paullo incrassalo formata; seminibus ovoideis, 
nigris, rectis, 3 à mm. longis. 


AECHMEA BROMELIACEAE (AUCTORE C. MEZ). 211 


Brasilia sept., prov. Alto Amazonas in silva Gabo prope- Caldeiraó 
ad flumen Solimoes : Martius n. 2814, prope Ega (Teffe) in arboribus 
validis emortuis silvarum cæduarum : Pœppig ; Guyana gallica 
loco ignoto : Leprieur; America centralis prope Panama : Wagner 
n. 692. — Floret Novembri. (V. s. in herb. Monac., Paris. et Vin- 
dob.) 

Obs. — Precedenti valde affinis, ramulis infimis sterilibus, inflo- 
rescentia tripinnata elongatiore laxioreque solum differt. 


24. Ae. panniculata (R. et Pav. Fl. Per. III, 37, t. 264); inflo- 
rescentia laxe ampleque 4-pinnatim panniculata, ramulis infimis gem- 
mulas steriles bracteolarum setiformium gerentibus, 2-4-floris, paten- 
tibus; bracteolis florigeris e basi symmetrica in setam perlongam 
productis, integerrimis, margine cum axi haud connatis; floribus 
sessilibus, fere 40 mm. longis; sepalis liberis, apice breviter mucro- 
nulatis; petalis basi ligulatis, apice haud mucronatis ; ovario glabro ; 
placentis loculis apice affixis; ovulis caudatis. — R. et P. Prodr. t. 8 
eL Syst. veg. Fl. Per. I, p. 83; R. et S. Syst. VII, p. 1271 ; Beer, Brom. 
p. 158, 159; Bak. Brom. p. 34. 

Folia 20-30 dense rosulata, subtus albicantia, exteriora breviora 
longitudinem pedalem exeedentia, 37-50 mm. lata, apicem versus 
sensim acuta, margine spinis fulvescentibus densis, adscendentibus, 
corneis, 4-6 mm. longis armata. Scapus descriptioni deest. Inflores- 
centia oc -flora, ramis inferioribus bracteis magnis, lanceolatis sufful- 
tis, ad 0,4 m. longis, 70 mm. diam. metientibus, dense cylindricis ; 
axibus glabris florigeris geniculatis ; ramulis florigeris vix ultra 50 mm. 
longis; bracteolis florigeris e basi dorso prominenti-venosa, latissime 
suborbieulari (ad 45 mm. lata) in setam terminalem flavescentem, 
— 8 mm. longam produetis. Flores virenti-lutei ; sepalis glabris, 
contortis, 8-9 mm. longis, latere tecto in alam latam, sepali apicem 
*superantem productis perasymmetricis. Petala ad 27 mm. longa, basi 
ligulis binis magnis, irregulariter glomeratis, margine grosse dentatis 
aucta. Stamina petalis paullo breviora; filamentis ser. II. cum petalis 
altiuscule connatis; antheris anguste lanceolatis, 5 mm. longis, basi 
obtusiuseulis apice acutis, exacte medio dorsifixis. Bacca fere ma- 
tura ad 10 mm. longa, 8 mm. diam. metiens; tubo epigyno manifesto, 
cyathiformi ; stylo tenui, elongato; seminibus stipite perlongo in 
locellorum cavernam immissis atro-brunneis, ovoideis, ad 4 mm 
ongis, T 

Peruvia, in andibus arboricola versus Pozuzo: Ruiz et Pavon. 
(V. s. in herb. Boiss.-Barbey., Mus. Brit.) 


bos. MONOCOTYLEDONEAE. AECHMEA. 


95. Ae. phanerophlebia (Bak. Brom. 47); vaginis scapalibus 
superioribus integerrimis; inflorescentia dense bipinnatim pannicu- 
lata e ramulis infimis gemmulas steriles basi procreantibus, omnibus 
bractearum sterilium setiformium coma definitis, 3-5-floris composita ; 
bracteolis florigeris asymmetricis, apice longe spinosis, integerrimis, 
margine cum axi haud connatis; floribus usque ad 24 mm. longis, 
sessilibus; sepalis basi minutissime cohærentibus, longe mucronatis; 
petalis cæruleis, 2 mm. a basi ligulatis, apice non nisi minutissime 
spinulosis; ovario tomentello ; placentis loculis a medio apicem ver- 
sus affixis; ovulis obtusis. — Mez in Fl. bras. p. 327. 

Folia multa dense rosulata, basi persensim in vaginam maximam, 
utrinque sed presertim intus lepidibus peradpressis brunneis vel 
subatris obtectam dilatata, rigida, super vaginam haud angustata 
linearia, apice longius breviusve vel nonnunquam subrotundate acuta 
et in spinam validam, badiam desinentia, + 0,8 m. longa, super 
vaginam 0,12 m. lata, margine spinis atris, usque ad 5 mm. longis, 
rectis adscendentibus armata, supra subglabra subtus adpresse lepi- 
dota sæpiusque obscure vittata. Scapus vaginis anguste ellipticis, 
pungenti-acutis, dense imbricatis indutus. Inflorescentia æ -flora, cy- 


 lindrica, ad 0,2 m. longa, 55 mm. diam. metiens, apice rotundata, 


perdensa; bracteolis florigeris latissime subovatis, ovaria involven- 
tibus. Sepala contorta, apice in spinam maximam producta, perasym- 
metrica. Petala usque ad 16 mm. longa, ligulis fimbriato-crenatis. 


` Stamina petalis manifeste breviora, filamentis ser. II. cum petalis 


peralte connatis; antheris utrinque acutis fusiformibus, 3- 6 mm. 
longis, medio dorsifixis; polline 2-(vel 3-) porato. Ovarium + 7 mm. 
longum, 4 mm. diam. metiens, teres, ovoideum, apice longe con- 
strictum ; stylo antheris perconspicue breviore; stigmatibus cylindrice 
contortis; tubo epigyno maximo, infundibuliformi. Fructus ignotus. 

Brasilia australis, prov. Rio de Janeiro prope Cantagallo : Glaziou 
n. 16412, in monte Macahé : n. 17286, 17286 bis; prov. Sad Paulo 
ad Bocaina: n. 16411. — Floret Octobri-Decembri, Aprili. (V. s. in 
herb. Berol., Kew., Warming.) 


26. Ae. ramosa (Mart. ap. R. et S. Syst. VII, 1272); vaginis sca- 
palibus margine sæpius paucidentatis ; inflorescentia ample tripinna- 
tim panniculata, ramulis 5-1 floris, omnibus bractearum setiformium 
sterilium coma definitis et infimis minutis omnino sterilibus; brac- 
teolis florigeris symmetricis, longe mucronatis, integerrimis, margine 
cum axi haud connatis; floribus sessilibus, 20 mm. longis; sepalis 
liberis, apice spinulosis; petalis aureis, apice haud mucronatis, basi 


AECHMEA. BROMELIACEAE (AUCTORE C. MEZ). ` 213 


ligulatis; ovario glaberrimo; placentis loculis apice affixis; ovulis 
caudalis. — Bak. in Journ. Bot. 1879, p. 160, Brom. p. 36; Mez in Fl. 
bras. p. 326. — Pironneava ramosa Wawra in Oest: bot. Zeit. 1880, 
p. 148, Bull. Fédér. Soc. hort. Belg. 1880, p. 60 et It. Sax.-Cob. p. 148. 
— Ae. platynema Bak. Brom. p. 35 (quoad Glaziov. n. 15 672.). 

Folia basi in vaginam subovalem, intus dense adpresseque brunneo- 
lepidotam dilatata, rigida, super vaginam haud angustata linearia, 
apice acuminulo (sæpius abortivo) imposito breviter acuta, + 0,8 m. 
longa, 70 mm. lata, margine spinulis minutis, rectis basi conferte 
superne perlaxe armata, utrinque minute lepidota. Scapus crassus, 
arachnoideo-tomentellus, vaginis membranaceis elliptico-lanceolatis, 
erectis perdense indutus. Inflorescentia æ-flora, densiuscule latis- 
simeque panniculata, sparse lepidoto-tomentella; bracteolis florigeris 
cordato-ovalis, apice in setam subæquilongam productis, ovarii basin 
amplectentibus. Sepala ad 5 mm. longa, contorta, perasymmetrica, 
apice spinula 4 mm. longa aucta. Petala + 16 mm. longa, apice per- 
acuta, ligulis profunde plumoseque incisis. Stamina petalis manifeste 
breviora, ser. IL. cum petalis medium usque connata; antheris cras- 
siusculis, ad 5 mm. longis, apice peracutis, in 1/3 longit. dorsifixis; 
polline tetraëdrice 4-porato. Ovarium subglobosum, 3-4 mm. longum; 
stylo petalis breviore. Fructus ignotus. 

Brasilia, prov. Rio de Janeiro prope urbem arboricola : Glaziou 
n. 16420, 15 672, ad Entre-Rios: Wawra lI, n. 131; prov. Minas 
Geraés ad oppidum Mariana : Martius n. 1036. (V. s. in herb. André., 
Berol., Kew., Monac., Vindob. et Warming.) 


27. Ae. Mertensii (Schult. fil. in R. et S. VII, 1272); vaginis sca- 
palibus patenti-serratis; inflorescentia basi inlerrupta apice densis- 
sima bipinnatim panniculata e ramulis omnibus fertilibus, 8-3-floris 
composita cylindrica; bracteolis florigeris reniformibus, apice spino- 
sis, integerrimis, margine cum axi haud connatis ; floribus sessilibus, 
17 mm. longis; sepalis liberis, spinulatis; petalis apice manifeste 
mucronalis, luteis, altiuscule ligulatis ; ovario glabro; placentis locu- 


lis apice affixis; ovulis paucis, perlonge caudatis. — Hook. in Bot. - 
Mag. t. 3186: Bak. Brom. p. 41 (nec Wiltm.). — Bromelia Mertensii 
Meyer, Essequeb. p. 144. — Billbergia Mertensii Miq. in Linnæa XVIII. - 


p. 316. — Hoplophytum Mertensis Beer, Brom. p. 134. — Hohenbergia 
Mertensii Bak. in Saund. Ref. Bot. t. 284. — Ae. spicata Bak. Brom, 


p- 40 (quoad specimen Perrott. non Mart.) — Ae. mucroniflora i 


Mez in Fl. bras, p. 399 (quoad diagn. et specim., non Hook.) 
Folia + 12 utriculatim rosulata, basi in vaginam maximam, ova- 


1 


214 MONOCOTYLEDONEAE. AECHMEA. 
lem, intus sæpius + atram sensim dilatata, usque ad apicem persen- 
sim angustata demum acumine sæpissime delapso rotundata vel 
vigente subbreviter acuta, + 0,2 m. longa, basi 75 mm. lata, margine 


spinis infimis usque ad 6 mm. longis, atrobadiis, rectis retro versis 


vel paullo retro curvatis horrida, utrinque vel supra solum glabrata. 
Scapus crassiusculus, fulvo-tomentellus vel demum glabratus, vagi- 
nis inferioribus erectis remotisque superioribus comalim confertis 
reflexis vel patentibus, lale ellipticis, acutis ornatus. Inflorescentia 
tota pulchre rubra, multiflora, longe spiciformis, + puberula; brac- 
teolis florigeris subsymmetricis, apice conspicue emarginatis spina- 
que valida, subbadia, paullo retro curvata auctis, in tubum flores 
usque ad sepalorum medium involventem convolutis, glabris. Sepala 
ad 6,5 mm. longa, glabra, apice spinula brunnea, suberecta, ad 3 mm. 
longa aucta, perasymmetrica. Petala erecta, 11 mm. longa, apice in 
spinulam perlongam, brunneam desinentia. Stamina petalis manifeste 
breviora, filamentis liberis; antheris 2,5 mm. longis, subovatis, apice 
acutiusculis, prope medium dorsifixis; polline biporato. Ovarium 
tenuiter cylindricum, + 5 mm. longum; tubo epigyno nullo; stylo 
antheras subæquante. 

Guyana gallica : Mélinon n. 99, 202, 361, Perrottet, Poiteau, herb. 
Richard; batava prope vicum Charlottenburg : Wullschlägel n. 507 
et Berlyn : n. 1573, 1574, loco non indicato : Focke n. 427. Brasilia 
Septentrionalis, loco ignoto : Riedel. Specimen herb. Florent., ex 
schedula a Tussac in insula Sto. Domingo lectum certe false inscrip- 
tum. (V. s. in herb. Berol., Bruxell., Drake., Florent., Gœtting., 
Lugd.-Bat., Paris., Petrop., Rhenotraject.) 


.98. Ae. mucroniflora (Hook. Bot. Mag. t. 4832); vaginis sca- 
palibus dentato-serratis; inflorescentia basi interrupta apice densis- 
sima bipinnatim panniculata e ramulis omnibus fertilibus, 3-3 floris 
composita subglobosa; bracteolis florigeris reniformibus, apice spi- 
nosis integerrimis, margine cum axi haud connatis; floribus sessilibus, 
paullo ultra 15 mm. longis; sepalis liberis, apice spinulosis; petalis 
apice manifeste mucronatis, luteis, altiuscule ligulatis; ovario subgla- 
bro ; placentis loculis apice affixis ; ovulis paucis, caudatis. — Morr. in 
Belg. hort. V, p. 167; Bak. Brom. p. 62 (non Mez). — Hoplophytum 
mucroniflorum Beer, Brom. p. 131. — Ae. spicata Bak. Brom. p. 40 
(quoad Fendler n. 842, Spruce, non Mart.) — Ae. asma 
Mez in Fl. bras. p. 330. 

Folia 5-12 laxe rosulata, superiora scapum utriculatim svöl véstiš 
basi in vaginam his maximam, ovalem dilatata, anguste linearia, 


| AECHNEA. BROMELIACEAE (AUCTORE €. MEZ). 215 


apicem versus perlonge acuta demum in mucronem subfiliformem, 
siepe delapsum desinentia, += 0,2 m. longa, 17 mm. lata, margine 
spinis infimis maximis sæpius usque ad 8 mm. longis, brunneis, rectis, 
relro versis vel subpatentibus densiuscule armata, presertim basi 
adpresse lepidota. Scapus gracillimus, vaginis foliis rosulæ similibus 
sed. multo angustioribus præditus apice vaginis paucis amplis, 
pulchre rubris, subovato-lanceolatis ornatus. Inflorescentia brevissima 
capituliformis, apice late obtusa vel rotundata, subpauci — submul- 
flora, = fulvo-pubescens ; bracteolis florigeris subsymmetricis, 
apice emarginatis spinaque valida subbadia, paullo retro curvata 
auctis, tubulose flores usque ad sepalorum medium involventibus. 
Sepala ad 4 mm. longa, perasymmetrica, spinula perlonga, subpa- 
tenti, badia aucta. Petala sepalis multo longiora, erecta, ligulis pro- 
funde fimbriatis. Stamina filamentis liberis ; antheris apice acutis, 
medio dorsifixis; polline biporato. Ovarium tenuiter cylindricum, 
tubo epigvno brevissimo. 

Trinidad : Fendler n. 842; Guyana anglica ad Kaieteur Falls : Appun 
n. 250; Guyana batava prope Paramaribo : Wullschlägel n. 1332, loco 
non indicato : Splitgerber n. 54, 651*, Focke n. 810; Guyana gallica: 
Mélinon n. 36, 200 ; Brasilia sept., prov. Pará ad Barra de Rio Negro: 
Spruce n. 1214?. — Floret Martio. (V. s. in herb. André., Mus. Brit., 
Bruxell., Drake., Geetting., Kew., Lugd.-Bat., Haun., Paris., Rhenotraj.) 


29. Ae. spicata (Mart. ap. R. et S. VII, 1273); vaginis scapalibus 
dentatis; inflorescentia densissima nec interrupta bipinnatim panni- - 
culata, e ramulis omnibus fertilibus, 2-3-floris composita cylindrica ; 
bracteolis florigeris late subreniformibus, apice. longe spinosis, inte- 
gerrimis, margine cum axi haud connatis; floribus sessilibus, 12 mm. 
longis ; sepalis liberis, spinulosis; petalis flavis, apice mucronalis, 
basi ligulatis; ovario subglabro; placentis loculis apice affixis; ovulis 
paucis, perlonge caudatis. — Poepp. et Endl. Nov. Gen. p. 43; Bak. 
Brom. p. 40 (e. p., cf. spec. n. 27, 28, 31, 32); Mez in Fl. bras. 
p. 331. — Hoplophytum spicatum Beer, Brom. p. 132. — Hohenbergia 
Martii Bak. in Saund. Ref. Bot. sub t. 284. 

Folia 5-10 utriculatim rosulata, basi in vaginam maximam, dvi 
utrinque lepidibus pallide brunneis conspersam dilatata, linearia, 
apice breviter acuta et in mucronem badium producta vel hoc delapso : 
rotundata, + 0,18 m. longa, 33 mm. lata, margine spinis infimis 
usque ad 4 mm. longis, rectis patentibusque, badiis armata, supra 
subglabra subtus obscure peradpresseque lepidota. Scapus erectus, 
densius laxiusve vaginis inferioribus erectis summis comatim con- 


216 ; MONOCOTYLEDONEAE. AECHMEA. 


fertis patentibus vel reflexis amplissimis, late ovatis ornatus. Inflo- 
rescenlia multiflora, densa, + 0,1 m. longa, 20 mm. diam. metiens, 
apicem rotundatum usque composita, subglabra vel minute albo- 
tomentella; bracteolis florigeris longitudinaliter venoso-strialis, 
asymmetricis, floris ovarium involventibus. Sepala + 5,5 mm. longa, 
subglabra, apice in spinam crassam, brunneam, pro sepali magni- 
tudine maximam producta, asymmetrica. Petala erecta, ligulis fim- 
briatim incisis. Stamina petalis breviora, filamentis ser. Il. cum 
petalis medium usque connatis; antheris lineari-oblongis, breviter 
mucronulatis. Ovarium 4 mm. longum, breviter subclavatum valdeque 
angulatum, apice haud vel vix constrictum; tubo epigyno brevi sed 
manifesto ; stigmatibus contortis. Fructus ignotus. 

Brasilia sept., prov. Alto Amazonas in silvis ad flumen Japurá : 
Martius, prope Ega (Teffe) arboricola : Peeppig; loco non indicato : 
Burchell n. 9725 ; Guyana gallica : Sagot n. 560; Guyana anglica : 
Jenman n. 3814; Trinidad : Fendler n. 843. — Floret Januario. (V.s.in 
herb. Kew., Monac., Paris., Vindob.) 


30. Ae. humilis; vaginis scapalibus margine minute spinulosis ; 
inflorescentia laxe bipinnatim panniculata, thyrsoidea, e ramulis 
omnibus fertilibus, 2-5-floris, patentibus composita; bracteolis flori- 
geris latissimis, asymmetricis, manifeste spinulosis, integerrimis, 
margine cum axi haud connatis; floribus (petalis ignotis neglectis) 
vix ultra 4 mm. longis, sessilibus; sepalis liberis, spinulosis ; ovario 
glabro; ovulis paucis. 

Florifera haud ultra 0,2 m. alta. Folia vix 40 dense rosulata utri- 
culum altiuseulum paulloque ventricosum efformantia, basi in vagi- 
nam permanifestam, ovalem vel obovato-ovalem, dissite lepidibus 
pallidis præditam dilatata, usque ad 0,25 m. longa sed sepius bre- 
viora, infra 12 mm. lata, linearia, apice peracuta nec manifestius 
pungentia, margine spinis usque ad 3 mm. longis tenuiter aciculifor- 
mibus, brunneis, plerisque rectis patentibusque armata, ex sicco læte 
viridia, utrinque sed presertim subtus lepidibus e majoribus, pallidis 
indeque subobscuris, peradpressis aucta. Scapus gracillimus, erectus, 
foliis duplo brevior, + lepidotus, prope apicem vaginarum pulcher- 
rime rubentium, deflexarum, ex elliptico acutarum, apice pungenti- 
spinulosarum, haud ultra 40 mm. longarum coma ampla ornatus. 
Inflorescentia subpauci-submultiflora, foliis permanifeste superata, 
usque ad 50 mm. longa, 48 mm. diam. metiens, glabra; ramulis 
haud ultra 10 mm. longis; bracteolis florigeris spina perconspicua, 
erassa computata 5 mm. longis, 5,9 mm. latis. Sepala vix 3 mm. 


AECHMFA . BROMELIACEAE (AUCTORE C. MEZ). © > 217 


longa, valde asymmetrica, dorso prope apicem in spinulam percon- 
spicuam crassamque, conicam desinentia. Petala cum genitalibus 
ignota. Bacca subglobosa, + 4 mm. longa, 3 mm. diam. metiens, 
apice paullo constricta ; seminibus paucis, maximis (3 mm. longis), 
optime ovoideis, fuscobrunneis. 

Guyana anglica : Jenman n. 5120, Appun n. 249. — Fructificat 
Septembri. (V. s. in herb. Kew.) 


31. Ae. thyrsiflora (Mez in Fl. bras. 332); vaginis scapalibus 
summis serratis; inflorescentia laxe bipinnatim panniculata, thyr- 
soidea, e ramulis omnibus fertilibus, 7-2-floris, patentibus vel paullo 
recurvis composita; bracteolis florigeris subreniformibus, asymme- 
tricis, apice spinulosis, integerrimis, margine cum axi haud connatis; 
floribus sessilibus, 9 mm. longis; sepalis liberis, spinulosis ; petalis 
apice mucronatis, in 1/4 altit. ligulatis ; ovario glabro; placentis 
loculis apice affixis; ovulis perpaucis, longe caudatis.— Bromelia 
thyrsiflora Willd. in R. et S. Syst. VII, p. 1287. — Ae. spicata Bak. 
Brom. p. 40 (quoad synon. Willd., non Mart.). 

Folia multa utriculatim rosulata, basi in vaginam latam, subobo- 
vatam; utrinque lepidibus pallidis densiuscule consitam breviter dila- 
tata, sublinearia, ad 0,4 m. longa, 18 mm. lata, apice longe acuta 
mucronataque, margine spinulis infimis usque ad 5 mm. longis, aci- 
culosis, rectis patentibusque, subatris perdense horrida, supra sub- 
glabra subtus + lepidota. Scapus erectus, vaginis inferioribus paucis, 
subobovatis apiceque filiformi-acutis, stricte erectis tubulosisque, 
superioribus reflexis, ellipticis, rubris præditus. Inflorescentia multi- 
flora, apicem usque composita, longe acuta, + 0,2 m. longa, 35 mm. 
diam. meliens, minüte tomentella; ramulis paullo geniculatis ; brac- 
teolis florigeris depresse rotundatis, flores altiuscule involventibus, | 
pubescentibus. Sepala + 4 mm. longa, paullo puberula, perasymme- 
trica, apice in spinam brunneam, validiusculam producta. Petala 
lutea, + 6 mm. longa, ligulis crenato-fimbriatis. Stamina petalis 
solemniter breviora; filamentis ser. II. cum petalis ad 1/4 longit. 
connatis; antheris 1,3-2 mm. longis, subfusiformibus, utrinque longe 
acutis; polline 4-porato. Ovarium tenue, cylindricum, + 4 mm. lon- 
Sum; tubo epigyno nullo. Bacca ex ovario vix aucto formata; semi- 
nibus in loculis solitariis, subovoideis, 3,5 mm. longis, rufescenti- 
brunneis, punctato- -rugulosis. 

Brasilia septentrionalis, prov. Pará prope urbem Paré : Sieber; 
prov, Pernambuco, prope urbem : Ramage. (V. s. in herb. Berol., 
Mus. Brit. et Willd. n. xi ; 


218 MONOCOTYLEDONEAE. AECHMEA. 


32. Ae. angustifolia (Pœppig et Endl. Nov. Gen. t. 159); 
vaginis scapalibus supremis patenti-serratis; inflorescentia laxe 
bipinnatim pannieulata e ramulis omnibus fertilibus 8-2-floris, sub- 
patentibus composita elongata; bracteolis florigeris squamiformi- 
ovatis, spinulosis, integerrimis, margine cum axi haud connatis ; 
floribus sessilibus, 13 mm. longis; sepalis liberis, spinulosis ; petalis 
luteis, apice mucronatis, altiuscule ligulatis; ovario densiuscule 
tomentello ; placentis loculis apice affixis; ovulis paucis, perlonge 
caudatis. — Mez in Fl. bras. p. 333,t. 69. — Hoplophytum angustifo- 
lium Beer, Brom. p. 132. — Ae. spicata Bak. Brom. p. 40 (quoad 
syn. Pœppig., non Mart.). 

Folia usque ad 7laxiuscule subfasciculatim rosulata,basi in vaginam 
angustam, subovatam, intus paullo lepidotam sensim dilatata, anguste 
linearia, + 0,4 m. longa, 14 mm. lata, apicem versus perlonge acuta 
demum in acuminulum filiformem producta, margine spinulis vix 
ultra 4 mm. longis, viridibus, rectis patentibusque aucta, supra par- 
cius subtus densius presertim apicem versus albido-lepidota. Scapus. 
gracilis, + tomentellus, vaginis inferioribus perpaucis subobovatis 
vel ovalibus, erectis, tubulosis, superioribus compluribus comatim 
confertis patentibus vel subreflexis, lanceolatis, pulehre rubris orna- 
tus. Inflorescentia multiflora, apicem usque composita, elongate 
perangusteque thyrsoidea, apice acuta, densiuscule tomentella ; brac- 
teolis florigeris subacuminato-peracutis, in spinulam manifestam, 
brunnescentem desinentibus, + 5 mm. longis, dorso densiuscule 
tomentellis. Sepala glabra vel basi solum paullo tomentella, + 4 mm. 
longa, perasymmetrica, apice in spinulam brunnescentem, ad 1 mm. 
longam, subpatentem producta. Petala + 8 mm. longa, erecta. Sta- 
mina petalis conspicue breviora ; filamentis ser. II. cum petalis peralte 
connatis; antheris ad 2 mm. longis, utrinque acutis, prope medium 
dorsifixis. Ovarium subglobosum vel obovoideum, apice manifeste 
constrictum; tubo epigyno brevissimo. Bacca ignota. 

Peruvia subandina, prov. Maynas in arboribus circa Missionem 
Tocaché : Peeppig n. 1823. — Floret Julio. (V. s. in herb. Boiss.-Bar- 
bey. et Vindob.) 


33. Ae. Schultesiana (Mez in Fl. bras. 334); vaginis scapalibus 
integerrimis; inflorescentia laxiuscule bipinnatim panniculata e ramu- 
lis omnibus fertilibus, 8-3-floris composita ; bracteolis florigeris subor- 
bicularibus, vix mucronatis, integerrimis, margine cum axi haud 
connatis; floribus sessilibus, 11-19 mm. longis; sepalis liberis, haud 
mucronatis; petalis altiuscule ligulatis; ovario glabrescenti ; placentis 


AECHMEA. BROMELIACEAE (AUCTORE C. MEZ). 219 


loculis apice affixis; ovulis paucis, perlonge caudatis. — Billbergia pan- 
niculata Mart. in R. et S. Syst. VII, p. 1268; Bak. Brom. P- 41 (in 
adnot.). 

Folia basi in vaginam perconspicuam, optime ovalem, utrinque 
perdense adpresseque brunnescenti-lepidotam subito dilatata, an- 
guste linearia, apice breviter acuta et in mucronem filiformen, sub- 
pungentem desinentia, = 0,5 m. longa, 20 mm. lata, margine medium 
usque spinulis paucis paullo ultra 1 mm. longis armata inde omnino 
inermia, supra prope apicem, subtus omnino densiuscule lepidoto- 
punctulata. Scapus gracilis, paullo lepidoto-tomentellus, vaginis infe- 
rioribus distantibus superioribus confertis, ovali-lanceolatis, peracutis 
auctus. Inflorescentia multi-vel submultiflora, dense ellipsoidea, apice 
obtusa; axibus ochraceo-tomentellis florigeris geniculato-curvatis ; 
bracteolis florigeris ad 2 mm. longis. Sepala 4 mm. longa, valde 
asymmetrica. Petala cum genitalibus ignota. Ovarium optime ellip- 
soideum vel subglobosum, ad 3 mm. longum; tubo epigyno brevi, 
late infundibuliformi. Fructus ignotus. 

Brasilia septentrionalis, prov. Alta Amazonas in silvis ad flu- 
men Japurá : Martius. — Floret Decembri. (V. s. in herb. Mo- 
nac.) 


34. Ae. remotiflora ; vaginis scapalibus integerrimis; inflo- 
rescentia tripinnatim panniculata e ramis valde elongatis, omnibus 
fertilibus, multifloris composita; bracteolis florigeris ovali-lanceolatis, 
peracutis nec spinulosis, integerrimis, flores involventibus; floribus 
sessilibus, 40 mm. longis; sepalis basi minute connatis, apice mucro- 
nalis; petalis basi ligulatis ; ovario glabro ; placentis loculis in 3/4 altit. 
affixis; ovulis longe caudatis. — Streptocalyx laxiflora Bak. Brom. 
P- 31. — Ae. laxiflora Mez in Fl. bras. p. 335 (non Benth.). — Tilland- 
ia Blanchetiana Bak. Brom. p. 182; Mez l. c. p. 586 (tune mihi non- 
dum visa). 

Folia ignota. Inflorescentia perlaxe panniculata, e ramulis florigeris 
pedalibus, haud geniculatis, glabris, composita; bracteis omnibus 
adscendentibus, ovali-lanceolatis, peraeutis, valde venoso-striatis, 
glabris, florigeris flores æquantibus vel iis paullo solum brevioribus. 
Sepala + 21 mm. longa, glabra optimeque longitudinaliter venoso- 
striata, perasymmetrica. Petala ligulis subrectangularibus, fere inte- 
Serrimis. Stamina petalis breviora, filamentis ser. II. cum poteli a alte 
connatis. Ovarium fere 15 mm longum, optime triangulo-ell 
apice perlate constrictum, haie. nda sensim ateetilg tubo 
€pigyno maximo, urceolato. Bacca exsucca ex ovario vix mutato for- 


- 


220 MONOCOTYLEDONEAE.. AECHMEA. 


mata; seminibus ovoideis, apice breviter acutis, vix 2 mm. longis. 
nigris, grosse rugulosis. 

Brasilia orientalis, prov. Bahia, loco ignoto : Blanchet n. 2274. (V. s. 
in herb. Mus. Brit., Candoll. et Mez.) 

35. Ae. Blanchetii (Mez in Fl. bras. 336); inflorescentia (tripin- 
natim) ample perlaxeque panniculata e ramis florigeris omnibus fer- 
tilibus, perelongatis, multifloris composita; bracteolis florigeris lan- 
ceolatis, acutis, integerrimis, margine cum axi haud connatis, flores 
haud amplectentibus; floribus sessilibus, 25 mm. longis; sepalis 
liberis; petalis apice mucronulatis, basi ligulatis; ovario glabro; 
placentis loculis perlonge affixis; ovulis caudatis. — Streptocalyx 
Blanchetii Bak. Brom. p. 32. 

Folia lorala, rigida, glabra, ad 45 mm. lata et certe 0,5 m. vel 
ultra longa, apice breviter acuta et in spinam validam desinentia, 
margine spinulis parvis armata. Scapus ignotus. Inflorescentia e ramis 
supremis pedalibus stricte erectis, inferioribus adscendenti-arcuatis, 
rectis vel vix geniculato-undulatis composita; bracteolis florigeris 
glabris nitidisque, longitudinaliter venoso-striatis, ad 22 mm. longis, 
apice haud distincte mucronatis. Flores sepalis ad 17 mm. longis, 
glabris valdeque venoso-striatis, perasymmetricis. Petala (flava?) 
liguiis margine inciso-crispatis. Stamina petalis manifeste breviora, 
filamentis apicem versus clavatim incrassatis, ser. Il. cum petalis 
peralte connatis; antheris ad 5,5 mm. longis, anguste linearibus, 
utrinque acutis. Ovarium vix 5 mm. longum, triangulo-ellipsoideum, 
apice optime constrictum; tubo epigyno conspicuo, anguste infundi- 
buliformi; stylo staminibus breviore; stigmatibus clavatim contorlis. 
Fructus ignotus. 

Brasilia, prov. Bahia, loco ignoto : Blanchet n. 1327. (V. s. in herb. . 
Mus. Brit.) 


36. Ae. spectabilis (Brongn. in Rev. hort. 1876, 311, c. f.) ; va- 
ginis scapalibus integerrimis; inflorescentia ample panniculata, 
ramulis omnibus fertilibus vel perpaucis gemmiformi-reductis steri- 
libus, infime sueto divisis binis-pluribus fasciculatis, plurrimis 1-floris; 
bracteolis florigeris e suborbiculari spinulosis, integerrimis, margine 
cum axi haud connatis ; floribus sessilibus, ad 30 mm. longis; sepalis 
basi brevissime cohærentibus, apice mueronulatis; petalis purpureis, 
apice rotundatis, infime ligulatis; ovario glabro; placentis loculis 
apice affixis ; ovulis late caudatis. — Bak. Brom. p.34. — Pironneava 
spectabilis C. Koch ap. Morr. Cat. 1873, p. 13. — Guzmania specta- 


AECHMEA. BROMELIACEAE (AUCTORE C. MEZ). 221 


bilis hort. ibid. — Ae. Hóckelii Regel, Descr. 1887, p. 5; Münch. Ill. 
Monatschr. VIII, p. 142 c. f.; Bak. Brom. p. 52. — Ae. flexuosa Bak. 
in Gard. Chron. 1887, I, p. 8. — Ae. cymoso-panniculata Bak. Brom. 
p. 36, nec alibi (quoad Moritz n. 1231). 

Folia 20-30 dense rosulata, basi in vaginam magnam, ovalem, 
dorso margineque sæpius violascentem, ad 0,13 m. latam, utrinque 
lepidibus brunneis, adpressis dense obtectam dilatata, coriacea, 0,7- 
1 m. longa, super vaginam + 75 mm. lata, linearia, apice rotundate . 
acuta demum in spinam validam, brunneam desinentia, margine spi- 
nis ad 3 mm. longis, brunnescentibus, rectis, paullo sursum spectan- 
libus, superioribus sensim decrescentibus armata, adulta supra gla- 
brata lete viridia subtus lepidibus minutis adpressisque conspersa 
pallida. Scapus validus, floccosus, vaginis membranaceis, late lanceo- 
lalis, peracutis, erectis præditus. Inflorescentia cc -flora, amplissima, 
laxe pyramidata, usque ad 0,6 m. longa, 0,3 m. diam. metiens, 
dissite albo-furfuracea ; ramulis florigeris vix ultra 60 mm. longis, 
1-5-floris; bracteolis florigeris minutissimis (2,5 mm. vel infra longis), 
€ basi suborbiculari-dilatata in spinam subæquilongam productis, 
reflexo-patentibus. Sepala pallide rosea, basi brevissime cohærentia, 
ad 9 mm. longa, subglabra, latere tecto in alam spinulà terminali 
parvä, badiá, subpatente altiorem producta perasymmetrica. Petala 
basi alba apice purpurea, 25 mm. longa, apice rotundata, ligulis mar- 
gine crenalis. Stamina petalis paullo breviora, filamentis ser. Il. cum 
petalis breviter connatis ; antheris flavis, 4 mm. longis, anguste ellip- 
licis, utrinque obtusis, medio dorsifixis; polline 4-porato. Ovarium 
roseum, tenuiter obovoideum, ad 7 mm. longum, 3,5 mm. diam. 
metiens; tubo epigyno manifesto, infundibuliformi; stylo antheras 
exacte æquante ; stigmatibus capitulatim contortis. Bacca ex ovario 
incrassato formata cum sepalis persistentibus primum nivea demum 
alroviolascens. 

Venezuela : Moritz n. 1231 ;: Columbia : Triana n. 722. (V. v. in hort. 
Leod., v.s. in herb. Berol., Mus. Brit., Leod. et Petrop.) 


39. Ae. eymoso '-panniculata (Bak. in Journ. Bot. 1879, 165); 
vaginis scapalibus integerrimis; inflorescentia ample panniculata e 
ramulis omnibus fertilibus, infime divisis compluribus fasciculatim ex 
axi prodeuntibus, plurrimis 1-floris composita; bracteolis florigeris 
minutissimis, aciculosis, integerrimis, margine cum axi haud conna- 
lis ; floribus sessilibus, ad 13 mm. longis; sepalis liberis, apice mucro- 


- Nomen quam maxime ineptum, eum inflorescentia e ramulis nulle modo 
iiis vero totius familiæ ritu botryticis composita eluceat. 


- 


222 MONOCOTYLEDONEAE. AECHMEA. 


nâtis; petalis apice minutissime mucronulatis, 3 mm. a basi ligulatis; 
ovario glabro; placentis loculis apice affixis; ovulis breviter sed 
manifeste caudatis. — Bak. Brom. p. 36 (quoad specim. Fendler.). 
— Ae. panniculigera var. parviflora Griseb. in Gott. Nachr. 1864, 
p. 13. 

Folia vix non multa rosulata, basi in vaginam conspicuam, ovalem, 
utrinque lepidibus allutaceis dense conspersam dilatata, ad 0,8 m. 
longa, medio 70 mm. lata, linearia, subcoriacea, apice late triangulo- 
rotundata mucroneque parvo, pungente, imposito aucta, margine 
spinis infra 2 mm. longis, + brunnescentibus vel allutaceis, rectis, 
inferioribus densius dispositis superioribus remotiusculis armata, 
adulta utrinque sed præsertim subtus lepidibus pallidis peradpres- 
sisque conspersa. Scapus validus, parce lepidoto-furfuraceus ve 
=Æ glabratus, rectus, vaginis membranaceis, elliptico-lanceolatis, 
acutis przeditus. Inflorescentia oc -flora, apicem usque e ramulis laxius- 
cule florigeris composita 3-4-pinnatim panniculata, ramo (in speci- 
mine nostro) basali totius inflorescentiæ faciem iterum referente 
neglecto dense cylindrica vel thyrsoidea, apicem versus sensim atte- 
nuata, ad 0,4 m. longa, infime 0,4 m. diam. metiens, lepidoto-fur- 
furacea ; ramulis patentibus, 15-1-floris, floribus computatis usque ad 
60 mm. longis; bracteolis florigeris vix 3 mm. longis, e basi late ovata 
vel fere orbiculari in aciculum conspicuum impositum productis. 
Sepala glabra, apice in mucronem magnum, brunneum, subpatentem 
producta eoque computato ad 5 mm. longa, valde asymmetrica. Petala 
ex sicco violacea, 8 mm. longa, ligulis parvis, fimbriatim incisis. 
Stamina petalis paullo breviora, filamentis ser. II. basi petalis bre- 
viter connatis; antheris flavis, 2,25 mm. longis, sublanceolatis, apice 
acutis, paullo infra medium dorsifixis ; polline 4-porato. Ovarium ad 
5 mm. longum, basin versus attenuatum ; tubo epigyno subnullo; 
stylo antheras æquante crasso; stigmatibus clavatim contortis. Fruc- 
tus ignotus. 

Venezuela, mare inter et Petaqui alt. 400 m. : Fendler n. 9453. 


1 7 


— Floret Februario. (V. s. in herb. Gætting., Kew.) 


38. Ae. filicaulis (Mez in Fl. bras. 495); vaginis scapalibus inte- 
gerrimis; inflorescentia perlaxe panniculata, ramulis ominibus ferti- 
libus et 1-floris infime divisis faseiculatim e rhachi prodeuntibus ; 
bracteolis florigeris minutis, obscure acuminulatis, integerrimis, mar- 
gine cum axi haud connatis; floribus sessilibus, ad 32 mm. longis ; 
sepalis liberis, haud mucronatis ; petalis apice rotundatis, basi ligu- 
latis; ovario glaberrimo; placentis loculis apice affixis ; ovulis longe 


AECHMEA. BROMELIACEAE (AUCTORE €. MEZ). 333 


caudatis. — Billbergia filicaulis Griseb. in Gœtt. Nachr. 1864, p. 13; 
Bak. Brom. p. 79. | 

Folia pauca dense rosulata, subtus tubum manifestum cylindricum 
efformantia, basi in vaginam angustam, subovalem, dissite brunneo- 
lepidotam dilatata, flexibilia, ad 0,4 m. longa, 40 mm. vel paullo ultra 
lata, linearia, apice mucrone parvo mitique imposito rotundata, 
medium usque margine spinulis minutissimis, virentibus, paullo 
sursum spectantibus aucta superne inermia, viridia, adulta utrinque 
glabrata vel subtus parce lepidota. Scapus tenuissimus (apice vix: 
2 mm. diam. metiens), glaber, pendulus, vaginis tubulosis, sublan- 
ceolatis, acutis, membranaceis, quam internodia brevioribus laxe præ- 
ditus. Inflor tia glaberrima, subverticillatim e ramulis multis, binis 
— quinis fasciculatis composita ; bracteolis florigeris subreniformibus, 
obscure minuteque acuminulatis, glabris, infra florem patellam paten- 
lem efformantibus. Sepala glabra, 12,5 mm. longa, latere tecto in 
alam sepali apicem altitudine æquantem producta perasymmetrica. 
Petala ad 27 mm. longa, ligulis magnis, grosse irregulariterque laci- 
niatis. Filamenta ser. Il. cum petalis altiuscule connata, ceterum 
stamina ignota. Ovarium ellipsoideum, + 4 mm. diam. metiens; tubo 
epigyno solemni, urceolato. Bacca ex ovario bene incrassato, sepalis 
persistentibus tenuiter conice conniventibus coronata, virenti-cærulea 
(ex cl. Fendler!), ovoidea; seminibus descriptioni nimis juvenilibus. 

Venezuela, inter Valencia et Campanero, alt. 1660 m.: Fendler 
n. 2452. — Fructificat Martio. (V. s. in herb. Goetting.) 


39. Ae. Fendleri (André, Brom. André. 13); inflorescentia pan- 
niculata, interrupta, e ramulis omnibus fertilibus, infima basi divisis 
subfasciculatim pluribus e rhachi prodeuntibus, 3-2-floris composita ; 
bracteolis florigeris subulalo-linearibus molliterque spinulosis, inte- 
gerrimis, margine cum axi haud connatis; floribus sessilibus, 23 mm. 
longis; sepalis liberis vel non nisi minutissime cohærentibus, apice 
minute mucronulatis; petalis apice minutissime mucronulatis, basi 
ligulatis ; ovario glabro; placentis loculis circa medium affixis; ovulis 
exappendiculatis. — Ae. pannieuligera Griseb. in Gœtt. Nachr. 1864, 
p. 17 (nec alibi!) ; Bak. Brom. p. 40; Mez in Fl. bras. p. 234 (utrinque 
quoad specim. Fendler.). 

Folia basi in vaginam manifestam, subovalem, utrinque densiuscule 
brunneo-lepidotam subito dilatata, chartacea, linearia, apice breviter 
acuta et nonnunquam in mucronem debilem desinentia, + 0,9 m. 
longa, 55 mm. lata, margine spinulis brunnescentibus inferioribus ad. 
? mm. longis patentibus superioribus reductis sursum hamulosis 


224 MONOCOTYLEDONEAE. AECHMEA. | 


armala, supra glabra subtus lepidibus brunneis conspersa. Scapus 
nutans, vaginis mox deciduis specimini nostri deficientibus auctus. 
Inflorescentia usque ad 0,15 m. ab apice simplici spicato composita, 
interrupte - anguste cylindrica, paleaceo-lepidota; ramulis quam 
maxime genuflexis; bracteolis florigeris ad 5 mm. longis, patentibus 
vel reflexis. Flores sepalis 12 mm. longis, glabris dorsoque valde 
venoso-striatis, apice in spinulam fere 2 mm. longam, subpatentem 
productis, margine dextro in alam. spinulam superantem, maximam 
productis perasymmetricis. Petala Æ 17 mm. longa, apice peracuta, 
ligulis margine crenatis. Stamina petalis manifeste breviora, fila- 
mentis ser. Il. cum petalis ad duplam ligularum altitudinem connatis; 
antheris 4 mm. longis, subovato-ellipticis, basi rotundatis apice per- 
. acutis mucronulatisque, minute infra medium dorsifixis; polline 4- 
porato. Ovarium = 8 mm. longum, 6 mm. diam. metiens, crasse 
breviterque subclavatum, apice haud vel vix constrictum; tubo epi- 
gyno maximo, infundibuliformi. Fructus ignotus. 

Venezuela, in montibus inter Petaquira et Coloniam Továr : Fendler 
n. 2454. — Floret Februario. (V. s. in herb. Geetting., Kew.) 


40. Ae. panniculigera (Griseb. Fl. W. Ind. 592! nec alibi); va- 
ginis scapalibus integerrimis vel perparce dentatis; inflorescentia 
amplissime denseque panniculata, e ramulis omnibus fertilibus, infime 
divisis sueto binis fasciculatim e rhachi prodeuntibus, omnibus 2-3-flo- 
"Tis composita thyrsoidea; bracteolis florigeris minutissimis, spinulo- 
sis, integerrimis, cum axi haud connatis; floribus sessilibus, vix ultra 
15 mm. longis; sepalis liberis, apice spinulosis; petalis apice minute 
violascentibus et mucrone vix conspicuo auctis; ovario perparce fur- 
furaceo ; placentis loculis prope apicem affixis ; ovulis manifeste cau- 
datis. — Bak. Brom. p. 40 (quoad specim. Jamaic.). — Bromelia panni- 
culigera Sw. Prodr. p. 56, Fl. Ind. occ. I, p. 585; Willd. Spec. II, p.9; 
R. et S. Syst. VII, p. 1280. — Hohenbergia panniculigera Bak. in 
Saund. Ref. bot. sub t. 284, syn. exclus. — Hoplophytum pannicula- 
tum Beer, Brom. p. 430 (quoad synon. Swartz.). — Ae. Mertensii 
Wittm. in Gartenfl. 1889, p. 516 c. t. (non Schult. fil.). 

Folia 20-25 dense rosulata, basi in vaginam maximam, suborbicu- 
lari-ovatam dilatata infundibulum manifestum efformantia, omnia 
+ suberecta, sæpius fere 4 m. longa, 80 mm. lata, linearia, apice 
mucrone valido pungenti imposito rotundata, margine spinis viridibus; 
infimis usque ad 5 mm. longis patentibus superioribus sursum curvatis 
dense horrida, carnose coriacea, saturate viridia, utrinque æqua- 
liter lepidibus e majoribus albidis punctulata, inflorescentiam super- 


AECHMEA. BROMELIACEAE (AUCTORE C. MEZ). 225 


antia. Scapus erectus, percrassus, subfarinose lepidibus albidis punc- 
lulatus, vaginis amplis pulcherrime purpureis, inferioribus erectis 
superioribus comatim dependentibus usque ad 0,2. m. longis ornatus. 
Inflorescentia oc-flora, dense cylindrica, apice acuta, ad 0,3 m. longa, 
80 mm. diam. metiens; axibus viridibus punctulis lepidotis subfari- 
nosis ; ramulis usque ad 40 mm. longis; bracteolis florigeris in setu- 
lam vix 2,5 mm. longam, basi haud dilatatam reductis. Flores sepalis 
glabris, basi pallide albo-indigotinis apicem versus rubentibus, spinula 
erassiuscula, ad 2 mm. longa computata Æ 7 mm. longis, perasym- 
metricis. Petala sepalis subduplo longiora, per anthesin a medio 
recurvo-patentia, colore minute violaceo admixto alba summe minu- 
tissime violascentia, ligulis altiuscule (certe 2 mm. a basi) insertis, 
plumose fimbriatis. Stamina petalis multo breviora ; filamentis ser. II. 
cum petalis alte cohærentibus; antheris linearibus, apice brevissime 
acutis, 3,5 mm. longis, in 1/3 altit. dorsifixis; polline biporato. Ova- 
rium cylindricum, + 4 mm. longum, 3 mm. diam. metiens; tubo 
epigyno brevi.sed manifesto, urceolato; stylo antheras longe super- 
ante sed petalis breviore ; stigmatibus intime contortis. 

Jamaica : Purdie, Wright, Harris in herb. bot. dept. n. 5168. (V. v. 
in hort. Lugd.-Bat., v. s. in herb. Mus. Brit., Kew., Krug. et Urban.) 


41. Ae. Iguana (Wittm. in Engl. Jahrb. XVI. Beibl. 32, p. 3); 
vaginis Scapalibus margine remote spinosis ; inflorescentia ample 
panniculata, ramulis 4-8-floris ; bracteolis florigeris ovato-triangula- 
ribus, in mucronem corneum productis; floribus sessilibus; sepalis . 
apice valide mucronatis; petalis alte ligulatis. 

Folia ignota. Inflorescentia verisimiliter magna, ramis brevibus, 
rhachi valida; bracteis primariis magnis, oblongo-lanceolatis, a medio 
Spinosis; bracteolis florigeris mucrone computato 10-12 mm. longis. 
Sepala lanceolata, mucrone patente. Petala sepalis sesquies vel fere 
duplo longiora, ad 45 mm. longa, 2 mm. lata, ligulis subdenticulatis. 
Stamina 12 mm. longa. Ovarium magnum, ovoideum vel ovoideo- 
globosum; stylo stamina æquante. Bacca seminibus numerosis, ovato- 
rectangularibus, semimaturis fere 2 mm. longis. 

Guatemala, Costa Cuca inter Cavallo blanco et Ocos, arboricola : 


Bernoulli et Cario n. 693. — « Pinia de Iguana » Guatemalensibus 
(ex Bernoulli et Cario). — Fructificat Januario. (N. v.; diagn. ex. cl. 
Wittmack.) 


42. Ae. latifolia (Kl. ap. Bak. Brom. 36); vaginis scapalibus in- - 
legerrimis vel paueidentatis ; inflorescentia ample panniculata, anguste 
SUITES AU Prodromus. — IX. T 


926 MONOCOTYLEDONEAE. . AECHMEA. 


cylindrica, ramulis omnibus fertilibus plurrimis 4-8-floris, ad inflo- 
rescentiæ basin saltem pluribus fasciculatis e rhachi prodeuntibus ; 
bracteolis florigeris minutis, apice cuspidatis, integerrimis, cum axi 
margine haud connatis; sepalis liberis, longe mucronatis ; petalis 
lividis, apice haud mucronatis, 2 mm. a basi ligulatis ; floribus sessi- 
libus, fere 25 mm. longis; ovario glabro; placentis loculis medium 
inter apicemque affixis ; ovulis breviter caudatis. — Bromelia latifolia 
Willd. ex R. et S. Syst. VII, p. 1283. — Pitcairnia macrophylla Willd. 
l. c. — Ae. columnaris André in Ill. hort. 1878, p. 50 c. ic. ; Tour du 
Monde XXXV, p. 187 c. ic., Enum. p. 3 et Brom. André. p. 12 t. 6 B; 
Bak. Brom. p. 39. 

Folia basi in vaginam maximam, dense adpresse lepidotam dilatata, 
1-2 m. longa, 0,1-0,12 m. lata, linearia, apice subrotundata apicula- 
taque, margine spinis remotis, rectis armata, in locis siccis viridia in 
apricis sanguinea et interdum violaceo-tincta. Scapus teres, nudus, 
cum inflorescentia 2,5 m. altus. Inflorescentia ac -flora, erecta elon- 
gataque, ramosissima, glabra vel perparce lepidota ; ramulis paten- 
tibus, laxis, geniculatis; bracteolis florigeris minutis, basi amplexi- 


caulibus, ovario 2-3-plo brevioribus. Sepala glabra, aurea, ad 6 mm. 


longa, quam maxime asymmetrica, apice in.spinulam crassiusculam, 
vix ultra 2 mm. longam, subpatentem desinentia. Petala fere 15 mm. 
longa, angusta, ligulis fimbriato-incisis. Stamina. petalis paullo. bre- 
viora ; filamentis ser. II. cum petalis basi certe connatis; antheris ad 
4 mm. longis, linearibus. Ovarium aureum, 6-8 mm. longum, ob- 
conicum vel subprismaticum ; tubo epigyno brevi sed manifesto, urceo- 
lato. Fructus ignotus. 

Columbia, prope Arbelaez ad Rio de la Honda, alt. 1645 m. : André 
n. 1733 (175 ex l. c.), loco non indicato : Humboldt et Bonpland. 
(V. s. in herb. André., Paris. et Willd. n. 6316.) 


43. Ae. Sprucei; vaginis scapalibus supremis dentibus magnis 
patentibus auctis; inflorescentia panniculata, e ramulis omnibus fer- 
tilibus, solitariis, ad 6-floris composita; bracteolis florigeris e basi 
minuta latissime ovata in spinulam desinentibus, integerrimis, mar- 
gine cum rhachi haud connatis; floribus ad 46 mm. longis, sessilibus; 
sepalis fere liberis, apice permanifeste mucronatis ; petalis ex sicco 
albis, apice rotundatis, peralte ligulatis ovario pilis crassis consperso; 
placentis loculis prope apicem aflixis ; ovulis perlonge tenuissime 
caudatis. — Ae. panniculigera Bak. Brom. p. 40 (quoad Spruce 
n. 140, non Griseb.). : 

Folia exteriora ignota, interius unicum basi in vaginam a lamina 


AECHMEA, BROMELIACEAE (AUCTORE C. MEZ). | 927 


egre distinguendam, latissimam, densissime lepidibus adpressis 
brunneis obtectam productum, certe 0,4 m. longum, fere 90 mm. 
latum, apice triangulo-acutum et in spinam terminalem tenuem qui- 
dem sed longissimam validamque desinens, margine spinulis usque 
ad 3 mm. longis omnibus rectis patentibusque, brunneis armatum, 
fere totum lepidibus brunneis obtectum. Scapus gracilis, vix non pen- 
dulus, inferne glaber superne brunneo-puberulus, vaginis ellipticis 
breviterque acutis, in spinam terminalem validam desinentibus, 
inflatim erectis, inferioribus quam internodia permanifeste brevioribus 
superioribus 3-5 comatim congestis et absque dubio deflexis, amplis- 
simis, ad 0,4 m. longis, 40 mm. latis auctus. Inflorescentia oo -flora, 
densiuscule squarrosissimeque bipinnatim panniculata, thyrsoidea, 
usque ad 0,4 m. longa, 0,4 m. diam. metiens; axibus viridibus pilis 
brevissimis conspersis, secundariis quam maxime geniculatis; bracteis 
primariis omnibus subulato-spinulosis, infra 5 mm. longis; bracteolis 
florigeris patentibus. Sepala perparce pilosa vel glabra, + 5 mm. 
longa, apice in spinulam subpatentem, brunneam producta, quam 
maxime asymmetrica. Petala + 10 mm. longa, ligulis fere integerri- 
mis. Stamina petalis conspicue breviora; filamentis ser. II. alte con- 
natis, apicem versus valde dilatatis; antheris anguste ovalibus, 
utrinque rotundatis, paullo supra medium dorsifixis, fere 3 mm. 
longis. Ovarium ellipsoideum, paullo ultra 5 mm. longum; tubo 
epigyno brevi, infundibuliformi ; stylo antheras superante sed petalis 
breviore; stigmatibus perlaxe contortis. Fructus ignotus. 

Brasilia sept., prov. Pará loco ignoto: Spruce n. 140". — Floret 
Julio. (V. s. in herb. André., Kew.) 


44. Ae. Castelnavii (Bak. Brom. 39); vaginis scapalibus dentibus 
patentibus crebris auctis ; inflorescentia tripinnatim panniculata e ra- 
mulis florigeris + 5-floris, omnibus fertilibus, patentibus apicem 
usque composita; bracteolis florigeris minutis, ex elliptico in spinu- 
lam longam desinentibus ; floribus sessilibus, ad 17 mm. longis; 
sepalis fere liberis, apice permanifeste mucronatis; petalis apice 
rotundatis, alte ligulatis ; ovario dense ferrugineo-piloso ; placentis 
loculis ut videtur peralte affixis; ovulis caudatis.. . | 

Folia ignota. Scapus validus, ut videtur erectus, apice ferrugineo- 
furfuraceus basin versus glabrescens, vaginis amplissimis, reflexis, 
pulcherrime purpureis, membranaceis, anguste ovalibus longeque 
acutis apice in spinulam pungentem desinentibus, usque ad 0,2 m. 
longis, 45 mm. latis auctus. Inflorescentia co -flora, densa, subcylin- 
drica, + 0,4 m. longa, 75 mm. diam. metiens, dense furfuracea; 


228 : MONOCOTYLEDONEAE. |, AECHMEA. 


bracteolis florigeris usque ad 5 mm. longis, fere omnino in spinulas 
subatras mutalis. Sepala ad 6 mm. longa, dorso densiuscule brevi- 
terque ferrugineo-pilosa, apice in spinam atram, 3 mm. longam pro- 
ducta, quam maxime asymmetrica. Petala ex sicco rubentia, + 11 mm. 
longa, ligulis fere integerrimis. Stamina petalis paullo breviora; 
filamentis apicem versus permanifeste dilatatis, ser. II. altiuscule cum 
petalis connatis; antheris subellipticis, apice peracutis, = 2,5 mm. 
longis, supra medium dorsifixis. Ovarium eleganter ellipsoideum, 
apice manifeste constrictum, ad 8 mm. longum; tubo epigyno bre- 
vissimo ; stylo antheras subæquante ; stigmatibus contortis. 
Bolivia, dept. Santa Cruz : Castelnau. (V. s. in herb. Paris.) 


45. Ae. Chantini (Bak. Brom. 49); inflorescentia dense bipinna- 

tim panniculata, e ramulis valde abbreviatis, paucifloris, omnibus 
fertilibus composita; bracteolis florigeris ovatis, haud mucronatis; 
floribus sessilibus, petalis neglectis ad 25 mm. longis; sepalis apice 
` haud mucronatis. — Mez in Fl. bras. p. 338. — Billbergia Chantini 
Carr. in Rev. hort. 1878, p. 112 f. 22 et 1880, f. 54-56. 
- Folia 10-12 utriculatim rosulata, lorata, pedalia, ad 50 mm. lata, 
firma, apice rotundata impositeque valide mucronata, margine den- 
siuscule dentibus minutis armata, dorso latissime transverse albo- 
vittata. Scapus folia subæquans, vaginis superioribus late lanceclatis, 
fulgide rubris auctus. Inflorescentia dense ovoidea, ad 0,2 m. longa, 
ramulis erecto-patentibus, inferioribus ad 50 mm. longis; bracteolis 
florigeris 10 mm. longis. Sepala oblongo-lanceolata, cum ovario 
aurantiaca. Petala angusta. | 

Brasilia septentrionalis, ad Amazonum flumen. (N. v., sed ex ic. cit. 
absque dubio speciebus duabus sequentibus satis affinis.) 


46. Ae. Melinonii (Hook. Bot. Mag. t. 5235); vaginis scapalibus 
integerrimis; inflorescentia tripinnatim panniculata brevi, ex ramulis 
quam flores brevioribus, omnibus fertilibus, laxe + 4-floris composita ; 
bracteolis florigeris minutis, e late cordato-reniformi in spinulam 
parvam acuminatis, integerrimis, margine cum axi haud connatis; 
floribus sessilibus, ad 30 mm. longis; sepalis liberis, apice breviter 
mucronatis; petalis rubris, apice rotundatis, basi ligulatis ; ovario 
glabro ; placentis loculis apice affixis ; ovulis perlonge caudatis.— Carr. 
in Rev. hort. 1880, p. 390c.f.; Bak. Brom. p.33. — Hohenbergia Meli- 
nonii Bak. in Saund. Ref. bot.sub. t. 284. — Ae. Jenmani Bak. in Journ. 
Bot. 1882, p. 329. 

Folia ad 20 utriculatim rosulata, hasi in vaginam eximiam, sub- 


AECHMEA. BROMELIACEAE (AUCTORE C. MEZ). 229 


lineari-ovalem, plus quam 0,2 m. longam ultra 0,12 m. latam, fusco- 
badiam, dense immerse lepidotam abrupte dilatata, rigida, + 0,7 m. 
longa, 50 mm. lata, perfecte linearia, apice subtriangulo-acuta et in 
spinam validam transeuntia, margine spinis atris, infimis usque ad 
6 mm. longis rectis superioribus minoribus sursum curvatié armata, 
supra glabra subtus immerse lepidota. Seapus validus, parce furfu- 
raceus, brunneus, pedalis, vaginis submembranaceis, triangulo-lan- 
ceolatis, peracutis, stramineis præditus. Inflorescentia multiflora, 
= 0,17 m. longa, 0,11 m. diam. metiens, ovoidea, apice rotundata, 
foliis perlonge superata, ramulis valde geniculatis; bracteolis flori- 
geris vix 4 mm. longis, glabris, paullo concavis. Flores glabri, omnino 
rubri; sepalis 9-10 mm. longis, apice in aciculum brevem quidem sed 
validum desinentibus, valde asymmetricis. Petala ad 15 mm. longa 
ligulis profunde incisis. Stamina petalis conspicue breviora ; filamentis 
apicem versus paullo dilatatis, ser. Il. cum petalis paullo ultra ligu- 
larum altitudinem connatis; antheris lanceolatis, apice manifeste 
mucronatim acutis, prope medium dorsifixis. Ovarium elongatum, 
e basi tenui sepissime clavatim incrassatum vel obscure ellipsoideum, 
+ 45 mm. longum ; tubo epigyno manifesto, infundibuliformi; stylo 
petala æquante ; stigmatibus brevibus, contortis. Fructum non vidi. 

Guyana anglica, ad Demerara flumen arboricola : Jenman n. 4039, 
ad Essequebo River : n. 903; Guyana gallica a Melinonio in caldaria 
introducta ; collectoris ignoti n. 237 e Guyana allatum vidi in Mus. 
Florent. — Floret Septembri. (V. s. in herb. Boiss.-Barbey., Florent., 
Kew. et Paris.) x ' 


47. Ae. tomentosa; vaginis scapalibus integerrimis; inflores- 
centia tripinnatim densiusculeque pyramidatim pannieulata, e ramulis 
omnibus fertilibus, valde abbreviatis composita ; bracteolis florigeris 
quam maxime reductis (vel abortivis) integerrimis; floribus petalis 
neglectis + 35 mm. longis, sessilibus; sepalis liberis, apice spinulosis ; 
petalis ignotis; ovario densiuscule tomentoso ; placentis loculis circa 
medium indeque apicem versus affixis; ovulis manifeste caudatis. 

Folia adsunt pauca vaginis ignotis, apicem versus sensim acuta. 
demum in spinam validissimam desinentia, margine dense spinulis 
omnibus sursum curvatis, subatris armata, certe ultra 0,6 m. longa, 
45 mm. lata, læte viridia, supra glabra subtus lepidibus minutis 
peradpressisque, albidis obtecta. Scapus triste purpureus, tomento 
permanifesto albo obtectus demum glabratus ceterum ignotus. Inflo- 
rescentia submultiflora, apice late rotundata, tota tomento e pilis 
formato valde persistenti, cinereo obtecta; axibus triste purpureis ; 


: 930 MONOCOTYLEDONEAE. AECHMEA. 


bracteolis primariis amplissimis, per anthesin absque dubio optime 
rubris, late ellipticis, subacutis, dependentibus, ad 0,1 m. longis, 
integerrimis, peradpressé pallide lepidotis; bracteolis florigeris in 
setulas ad 3 mm. longas, suberecto-patentes mutatis vel fere omnino 
abortivis; ramulis patentibus, complanalis, apice fere fasciculatim 
florum (si accuratius inspicis e ramulis secundariis quoque provenien- 
tium) ad 45 gregem erectum gerentibus. Sepala flavescenti-viridia, ad 
23 mm. longa, dorso præsertim basin versus densiuscule brevissi- 
meque pilosa, apice spinula ad 2 mm. longa, patenti aucta, crasse 
coriacea, valde asymmetrica. Petala cum genitalibus ignota. Ovarium 
obconico-slipitiforme, profunde sulcatum, apice nullo modo con- 
strictum, = 17 mm. longum; tubo epigyno magno, infundibuliformi. 
Fructus ignotus. 

Brasilia, prov. Pernambuco ad Iguarassu : Ramage. — Floret Octo- 
bri. (V. s. et ic. in herb. Mus. Brit.) 


48. Ae. gigantea (Bak. Brom. p. 45, nec p. 65); vaginis scapa- 
libus integerrimis; inflorescentia densissime tripinnatim panniculata 
e ramulis omnibus fertilibus, solemnissime quaquaverse ad 10-floris 
composita; bracteolis florigeris perlonge acuminatis tenuissimeque 
mucronatis, integerrimis, margine cum axi haud connatis; floribus 
sessilibus ; sepalis liberis, minute spinulosis; petalis albis, 4 mm. à 
basi ligulatis ; ovario dense tomentello ; placentis loculis summo apice 
Affixis; ovulis subpaucis, breviter caudatis. — Mez in Fl. bras. p. 337. 
— Hoplophytum giganteum Morr. ap. Bak. heo Billbergia gi- 
gantea hort. ibid. 

Folia 12-20 densissime imbricatimque erecta tota fere longitudine 
tubum cylindrieum efformantia, basi in vaginam maximam, subova- 
tam, utrinque dense peradpresseque brunneo-lepidotam sensim dila- 
tata, perfecte linearia, apice acumine (sæpissime deciduo) imposito 
optime rotundata vel truncata, + 4 m. longa, 78 mm. lata, margine 
spinulis inferioribus. usque ad 3 mm. longis, subatris densiuscule 
armata, + roseo-afflata, supra parce subtus densius lepidibus palli- 
dis minutis aucta. Scapus gracilis, foliorum tubo omnino celatus, 
0,25-0,5 m. longus, dense albo-tomentosus, vaginis virenti-rubris, 
membranaceis, breviter acutis, erectis indutus. Inflorescentia multi- 
flora, usque ad apicem e spicis densis, erectis composita corymbosa, 
albo-tomentella ; bracteis primariis suberectis, elongate lingulato-lan- 
ceolatis, acutis, prsesertim dorso + brunneo-lepidotis ; bracteolis 
florigeris ovato-lanceolatis acuminatisque, sepala ad 3/4 æquantibus. 
Sepal& 9 mm. longa, erecta, alba, + tomentella, apice in spinulam 


AECHMEA.. BROMELIACEAE (AUCTORE C. MEZ). 231 


Subatram producta, valde asymmetrica. Petala stricte erecta sepalis 
ad 8 mm. longiora, ligulis profunde plumoseque incisis. Filamenta 
ser. II. cum petalis alte connata. Ovarium ellipsoideo-stipitiforme, 
apice constrictum, + 8 mm. longum, 4 mm. diam. metiens; tubo 
epigyno late infundibuliformi. Fructum non vidi. 

Patria ignota, num Brasilia? (V. v. in hort. Bruxell., Kew., Leod., 
v.s. in herb. Leod.) 

Obs, — Species in genere aliquid singularis nec precedenti nec 
sequenti arctius affinis. 


49. Ae. Pittieri; vaginis scapalibus integerrimis; inflorescentia 
laxe tripinnatim pgnniculata, ramulis omnibus fertilibus, quam 
maxime geniculatis, flores peradpressos + 10 gerentibus; brac- 
teolis florigeris suborbicularibus, permanifeste spinulosis, integer- 
rimis, margine cum axi haud connatis; floribus sessilibus, ad 11 mm. 
longis; sepalis liberis, apice minutissime mucronulatis; petalis 
haud mucronatis, peralte ligulatis; ovario dense niveo-tomen- 
toso; placentis loculis apice affixis; ovulis paucis, perlonge cau- 

alis. 

Folia vaginà ignotá perrigida, latissime linearia, apicem versus 
sensim acuta demum.in spinam validissime pungentem desinentia, 
+ 0,75 m. longa, 75 mm. lata, margine spinis maximis, usque ad 
10 mm. longis, apice brunnescentibus, rectis patentibusque horrida, 
utrinque sed præsertim subtus permanifeste lepidota. Scapus validus, 
erectus, albo-tomentellus, dense vaginis pulcherrime rubentibus, 
elliptico-lanceolatis, pungenti-acutis, margine raro paucidentatis, 
tubulose erectis indutus. Inflorescentia œ -flora, amplissima laxe pan- 
niculata, + 0,4 m. longa, 0,2 m. diam. metiens, apice obtusa; axibus . 
primum tomentellis demum glabratis, florigeris quam maxime regu- 

.lariter undulatis, subexcavatim eomplanatis; bracteolis florigeris 
minute albo-arachnoideis mox glabratis, stricte erectis, valde promi- 
nenti-venosis, suborbicularibus, apice optime rotundatis impositeque 
spinula vix 2 mm. longa auctis, +7 mm. longis, 9 mm. latis, sepala 
permanifeste superantibus. Sepala dorso præsertim basin versus 
niveo-tomentella, ad 4 mm. longa, haud egregie asymmetrica. Petala 
= 10 mm. longa, ligulis plumose fimbriatis. Stamina petalis perma- 
nifeste breviora; filamentis ser. IL. cum petalis altiuscule connatis d 
antheris tenuissimis, 1,5 mm. longis, apice peracutis mucronula- 
tisque, in 1/3 longit. dorsifixis. Ovarium quam maxime triangulare, 
+3 mm. longum, apice manifestissime constrictum ; tubo epigyno 
brevissimo; stylo petala subæquante. Fructus ignotus. 


232 . MONOCOTYLEDONEAE. AECHMEA. 


Costarica, ad Boruca, truncicola : Tonduz n. 4830, prope Buenos- 
Aires : n. 6609. — Floret Januario. (V. s. in herb. Bruxell.) 


50. Ae. bracteata ; vaginis scapalibus integerrimis ; inflorescentia 
ample bi-vel tripinnatim panniculata e ramulis omnibus fertilibus, 
8-4-floris, per anthesin. patentibus vel recurvis composita; bracteolis 
florigeris e basi late ovata in acumen tenuiter aciculosum productis, 
integerrimis, margine cum axi haud connatis; floribus. sessilibus, 
14 mm. longis; sepalis liberis, breviter mucronulatis; petalis luteis, 
apice haud mucronatis, 3 mm. a basi ligulatis ; ovario = albo-pubes- 
cente; placentis loculis apice affixis; ovulis subpaucis, caudatis. — 
Bromelia bracteata Sw. Prodr. p. 56 et Fl. Ind. oec. I, p. 583; Willd. 
Spec. Il, p. 9; R. et S. Syst. VII, p. 1280. — Ae. Schiedeana Schdl. 
in Linnæa XVIII, p. 437; Bak. Brom. p. 36. — Ae. macracantha 
Brongn. ap. Le Bele in Ill. hort. 1880, p. 59. — Ae. Barleei Bak. in 
Gard. Chron. 1880, I, p. 102 et Brom. p. 38. — Ae. regularis Bak. 
-in Journ. Bot. 1879, p. 229 et Brom. p. 42; Mez in Fl. bras. p. 324 
(tum mihi nondum visa). — Ae. isabellina Bak. in Journ. Bot. XXVHI, 
p. 305. — Ae. laxiflora Bak. Brom. p.37 (exclus. specim. Sinclairean., 
non Benth. nec Mez). — Hoplophytum panniculatum Beer, Brom. 
p. 130 (e. p.). — Hohenbergia laxiflora Bak. in Saund. Ref. bot. 
sub t. 284 (e. p.). — Aloë Americana arboribus innascens etc. Rel. 
Houston. ed. Banks, t. 16!. 

Folia ad 20 dense rosulata, basi in vaginam maximam, ovalem, 
usque ad 0,16 m. latam, utrinque sed præsertim intus lepidibus badiis 
dense conspersam dilatata, sæpius ultra 0,6 m. longa et super vagi- 
nam 0,1 m. lata, linearia, apicem versus longe acuta et in spinam de- 
. Sinentia, margine spinis maximis (sæpius ad 10 mm. longis) superio- 
ribus sensim decrescentibus, flavidis, omnibus rectis patentibusque 
armata, Pristidis rostrum animo. revocantia, rigide coriacea, pallide . 
viridia, adulta supra glabrata subtus lepidibus peradpressis albidis 
dense conspersa. Scapus erectus, lana alba facile detergibili obtectus, 
vaginis membranaceis, lanceolatis longeque peracutis, inferioribus 
mediisque stricte erectis summis suberectis vel apice decurvis pulchre 
rubentibus dense indutus. Inflorescentia multi-vel æ -flora, aut thyr- 
soidea aut (ramulis infimis sæpius elongatis iterumque ramosis) pyra- 
midata, + 0,4 m. longa, 0,1 m. diam. meliens; axibus albo-pubescen- 
tibus, florigeris angulato-compressis; bractéolis florigeris parvis nec 
flores involventibus, patentibus, ad 6 mm. longis, paullo prominenti- 
venosis. Sepala albo-pubescentia vel glabrata, triangulo-ovata, valde 
asymmetrica, + 4 mm. longa. Petala usque ad 10 mm. longa, ligulis 


AECHMEA. BROMELIACEAE (AUCTORE C. MEZ). — -> 233 


grosse paucidentalis. Stamina petalis paullo breviora; filamentis 
ser. II. petalis ad 4,5 mm. intime cohærentibus; antheris vix 1,5 mm. 
longis, bacilliformibus, utrinque obtusis, in 1/3 longit. dorsifixis ; 
polline 4-porato. Ovarium crasse ellipsoideum vel subglobosum, 
obscure vel vix sulcatum, per anthesin ad 4 mm. longum demum 
satis auctum ; tubo epigyno nullo; stylo antheras superante. Bacca 
matura Pisi magnitudine, acida, primum viridis deinde nigra ; semi- 
nibus claviformibus, ad 4 mm. longis, brunneis, paullo rugulosis. 

Mexico, prope Papantla : Karwinski, Liebmann Brom. n. 29, ad 
Mirador : id. n. 28, 30, ad Segovia : Oersted Brom. n. 26, ad Veracruz: 
Houston, Gouin; Yucatan prope Merida : Schott n. 891; Guate- 
mala : J. Donnell-Smith n. 1824; Honduras : Robertson n. 232; 
Nicaragua in.« Mosquito reservatione » : Miller. (V. v. in hort. Kew., 
Lugd.-Bat., v. s. in herb. Mus. Brit., Halens., Haun., Kew., Lugd.- 
Bat., Leod., Paris., Petrop., Donnell-Smith.) 

Obs. — Specimen a cl. Bak. sub « Ae. regularis » enumeratum, 
Brasiliense dictum in hort. Saunders. cultum absque dubio speciei 
nostrae congruum. 


51. Ae. pyramidalis (Benth. Bot. Sulph. 173); vaginis scapalibus 
integerrimis ; inflorescentia amplissime pyramidatimque tripinnata, 
ramulis florigeris omnibus fertilibus 3- 10-floris ; bracteolis florigeris 
valde prominenti-venosis, e latissime ovato acuminalim spinosis, in- 
tegerrimis, margine cum axi haud connatis; floribus += 14 mm. lon- 
gis, sessilibus; sepalis liberis, in spinulam dorsalem productis; peta- 
lis luteis, alte ligulatis ; ovario tomentello vel glabro; placentis 
loculis apice affixis; ovulis caudatis. — Bak. Brom. p. 35; André, 
Brom. André. p. 9. — Hohenbergia pyramidalis Bak. in Saund. Ref. 
bot. sub t. 284. — Ae. Edmonstonei Bak. Brom. p. 38. 

Folia basi in vaginam perconspicuam, ovalem, utrinque dense 
punetulatim immerse lepidotam dilatata, certe sæpius ultra 0,6 m. 
longa, 25 mm. lata, linearia, apice acuta et in aciculum tenue, pun- 
gens producta, margine spinis nonnunquam maximis (usque ad 8 mm. 
longis), brunneis, patentibus vel superioribus minoribus retro spec- 
tantibus. armata, supra-parce subtus multo densius adpresse brun- 
nescenti-lepidota. Scapus e gracilioribus, glaber, erectus, vaginis 
longis, lanceolatis, acutis et in aciculum terminalem manifestum 
transeuntibus, rubentibus involutus. Inflorescentia oe -flora, absque 
dubio folia superans; axibus rubentibus, parce quasi pilose:albo- 
puberulis, florigeris fere rectis; ramis patentibus vel reflexis, usque 
ad 0,15 m. longis; spicis usque ad 40 mm. longis, optime distichis, 


234 MONOCOTYLEDONEAE. AECHMEA- 


sæpissime inter bracteas conspicue albido-tomentellis ; bracteolis 
florigeris symmetricis, + 8 mm. longis, imbricatim sibi incumbenti- 
bus. Sepala glabra, ad 5 mm. longa, ovalia, apice obtusa paulloque 
emarginata, in spinam dorsalem aciculosam magnam producta fere 
symmetrica. Petala sepalis + 5 mm. longiora, apice rotundata et 
mucrone punctiformi, vix conspicuo aucta. Stamina petalis ad 2 mm. 
breviora ; filamentis (ut in speciebus binis precedentibus) tenuissimis, 
ser.Il. cum petalis aliquantulum connatis; antheris 1,5 mm. longis, li- 
nearibus, utriñque obtusis. Ovarium vix 4 mm.longum, apice haud vel 


vix constrictum ; tubo epigyno brevissimo ; stylo petala fere «quante. 


Andes Ecuadorenses, arboricola circa Guayaquil: Sinclair, Ed- 
monstone, ad Sabanetas in campis aridis declivitatum occidentalium 
montis Chimborazo, ad ripas fluminis Daule: André n. 4053, prope 
Balao : Eggers n. 14059; Columbia, loco ignoto : Cuming n. 1178 
(e. p.), Hinds. — Floret Januario, Julio-Augusto. (V. s. in herb. 
André., Berol., Kew. et Petrop.) 


52. Ae. Tocantina (Bak. Brom. 39); vaginis scapalibus integer- 
rimis; inflorescentia dense cylindrice basi tri-ceterum bipinnatim 
apicem usque panniculata, e ramulis omnibus fertilibus, patentibus, 


. 4-8-floris composita ; bracteolis florigeris e late ovato spinulosis, in- 


tegerrimis, margine cum axi haud connatis; floribus ad 45 mm. lon- 
gis, sessilibus; sepalis basi breviter connatis, mueronatis; petalis alte 
ligulatis; ovario tomentello; placentis loculis prope apicem affixis; 
ovulis longe caudatis. — Mez in Fl. bras. p. 338. 

Folia vaginá ignotà late linearia, apice subacuta et in mucronem 
validum producta, + 4 m. longa, 63 mm. lata, margine spinulis 
omnibus rectis vel minute solum curvatis, brunnescentibus, suberectis 
densiuscule armata, rigidiuscula, adulta supra glabra subtus æqua- 
liter dense peradpresseque lepidibus minutis, ochraceo-ferrugineis 
obtecta. Scapus validus, erectus, densiuscule ferrugineo-furfuraceus. 
vaginis tubulosis, elliptico-lanceolatis, apice pungenti-acutis, inferio- 
ribus presertim lepidibus peradpressis ferrugineis, stricte erectis 
involutus. Inflorescentia æ-flora, inferne tri-, superne bipinnatim 
panniculata, ferrugineo-tomentella, cylindrico-thyrsoidea, densa; 
Æ 0,25 m. longa, 80 mm. diam. metiens; ramulis usque ad 40 mm. 
longis, omnibus patentibus, haud geniculatis; bracteolis florigeris ad 
5 mm. longis, valde concavis et prominulo-venosis, patentibus. Sepala 
ad 5 mm. longa, glabriuscula vel dorso minute tomentella, apice in 
spinulam vix 1 mm. longam producta, valde asymmetrica. Petala 
usque ad 11 mm. longa, ut videtur apice rotundata. Stamina petalis 


AECHMEA , BROMELIACEAE (AUCTORE C. MEZ). 235 


conspicue breviora; filamentis ser. Il. cum petalis aliquantum conna- 
üs. Ovarium optime ellipsoideum, apice manifeste constrictum, ad 
4 mm. longum ; tubo epigyno brevi sed manifesto. 

Brasilia, prov. Goyaz ad Rio Tocantins : Weddell n. 2365. (V. s. in 
herb. Paris.) 

Obs. — Num potius ad Æoplophyta transferenda sit species? 


53. Ae. Friedrichsthalii (Mez et J. Donnell-Smith in Ann. Journ. 
Bot. 1894, 263) ; vaginis scapalibus superioribus integerrimis ; inflores- 
centia basi tri-apicem versus bipinnatim panniculata, e ramulis omni- 
bus fertilibus, 6-10-floris composita ; bracteolis florigeris e late ovato 
breviter mucronulatis, integerrimis, margine cum axi haud connatis; 
floribus sessilibus, 17 mm. longis; sepalis liberis vel basi. minute 
cohærentibus, apice mucronulatis; petalis apice mucronulatis, altius- 
cule ligulatis; ovario glabro; placentis loculis apice affixis; ovulis 
haud distincte caudatis. 

Folia e vagina ovali permanifestaque, presertim dorso adpresse 
dissite lepidota in laminam linearem vel subensiformem dilatata, 
0,6 m. vel paullo ultra longa, submembranacea vel tenuiter chartacea, 
apicem versus longius breviusve acuta, spinulis minutis, haud ultra 
1 mm. longis, virentibus praedita, adulta saltem utrinque subglabra 
viridia. Scapus glaber vel perparce lepidotus, gracilis, vaginis mem- 
branaceis suberectis, lanceolatis perlongeque aculis indutus. Inflo- 
rescentia multiflora, Pr —— e ramulis ad 55 mm. longis, 
subpatentibus com[ igeris 3,5-5 mm. longis, reflexo- 
patentibus, glabris, sais concavis. Sepala 5,5 mm. longa, apice in 
aciculum minutissimum, brunneum, dorsalem producta, perasymme- 
trica. Petala 43 mm. longa, ligulis profunde fimbriato-incisis. Sta- 
mina petalis paullo breviora; filamentis ser. II. cum petalis peralte 
connatis ; antheris luteis, fere 3 mm. longis, lanceolatis, utrinque sed 
presertim apice acutis, prope medium dorsifixis; polline 4?-porato. 
Ovarium subglobosum, longitudinaliter sulcatum, ad 7 mm. longum ; 
tubo epigyno subnullo; stylo antheras exacte æquante ; stigmatibus 
spiraliter contortis. Bacca globosa, cærulea, ex ovario paullo in- 
crassato formata; seminibus vix 2 mm. longis. . | 

Costarica, in fluvii S. Juan insula Catina : Friedrichsthal n. 609, 
ad Rio Ximenez : Donnell-Smith n. 4962. — Fructificat Aprili. een 
s. in herb. Vindob. et comm. a cl. J. Donnell-Smith.) 


54. Ae. laxiflora (Benth. Beech. voy. Sulph. 173) ; inflorescentia 
ampla, infime obscure tri-, reliquum bipinnatim panniculata, densa, 


236 _MONOCOTYLEDONEAE. AECHMEA . 


late subthyrsoidea, ramulis omnibus fertilibus distiche 15-20-floris ; 
bracteolis florigeris ex ovato-ovali brevissime mucronulatis, prope 
medium constanter dentibus perpaucis minutissimis auctis, margine 
cum axi haud connatis; floribus vix infra 45 mm. longis, sessilibus; 
sepalis liberis, minute mucronulatis ; ovario minute puberulo. — Walp. 
Ann. I, p. 838; Seemann, voy. Herald p. 337; Bak. Brom. p. 37 
(quoad specim. Sinclair.). — Hohenbergia laxiflora Bak. in Saund. 
Ref. bot. sub t. 284 (e. p.). : 

Folium unicum adest fragmentarium, in toto certe ultra 0,6 m. 
longum, fere 40 mm. latum, lineare, apicem versus persensim acutum 
demum in aculeum validum, viridem desinens, margine spinulis per- 
conspicuis, mihi visis usque ad 4 mm. longis, viridibus, omnibus sur- 
sum curvatis armatum, ex sicco læte viride, fere glabrum. Scapus 
ignotus. Inflorescentia æ -flora, apice obtusiuscula, + 0,4 m. longa, 
0,14 m. diam. metiens; axibus peradpresse albido-tomenteliis secun- 
dariis paullo sed constanter undulatis ; ramulis inferioribus mediisque 
bene decurvatis superioribus patentibus, flores invicem fere 5 mm. 
distantes gerentibus, bracteis primariis inferioribus amplis, absque 
dubio pulcherrime rubris, lanceolatis acutisque, integerrimis ; . brac- 
teolis florigeris ad 6 mm. longis, suberectis vel suberecto-patentibus, 
dorso subglabris valdeque prominenti-venosis. Sepala glabra, 4,5 mm. 
longa, valde asymmetrica. Petala cum genitalibus non vidi. Ova- 
rium ad 6 mm. longum, subellipsoideum, apice minutissime cons- 
lrictum. | i 

Mexico occidentalis, prov. Guerrero ad Acapulco : Sinclair. (V. s. in 
herb. Kew.) 


35. Ae. servifensis (André, Enum. p. 3); vaginis scapalibus va- 
lide spinoso-dentatis; inflorescentia basi tri-, apicem versus bipin- 
natim panniculata e ramulis omnibus fertilibus, laxe disticheque + 
3-floris composita ; bracteolis florigeris ovato-ovalibus, obscure mu- 
cronulatis ; floribus sessilibus, ad 45 mm. longis ; sepalis liberis, apice 
haud mucronulatis; petalis ignotis ; ovario glabro; placentis loculis 
summo apice affixis; ovulis brevissime caudatis. — Bak. Brom. p. 36; 
André, Brom. p. 41,t. 5, f. B. 

Folia basi in vaginam longam, ovalem, adpresse lepidotam dila- 
tata, linearia, apice breviter acuta mucronataque, + 0,8 m. longa, 
25 mm. lata, margine spinulis parvis, a.basi ad apicem laminæ sen- 
sim minutis aucta, lepidota. Inflorescentia mutiflora, basi laxa apice 
densiuscula, ad 0,4 m. longa, 0,07-0,41 m. diam.; ramis numerósis, 
erecto-patentibus flexuosisque, superioribus simplicibus inferioribus 


AECHMEA. BROMELIACEAE (AUCTORE C. MEZ). -c MT 


longe sterilibus tum in parte tertia superiore: spicas 3-5 gerentibus ; 
bracteis primariis roseis, inferioribus amplis, erectis, ovato-lanceolatis 
acuminatisque, ad 0,1 m. longis, 35 mm. latis, lepidotis, margine 
spinis uncinatis adscendentibus vel retroflexis præditis; bracteolis flori- 
geris roseis, naviculari-ovatis, valde prominenti-venosis, glabriuculis, 
+ 5 mm. longis. Sepala glabra, submembranacea, apice rotundata, 
ad 7 mm. longa, asymmetrica. Petala cum genitalibus ignota. Ova- 
rium obovoideum, ad 4 mm. longum, apice haud constrictum ; tubo 
epigyno brevissimo vel subnullo. Fructus ignotus. 

Andium Bogotensium declivitates orientales in silvis humidis ad 
Servita prope Susurnuco Columbiæ, alt. 550 m.: André n. 1197. — 
Floret Januario. (V. s. in herb. cl. André.) 


\ 56. Ae. pubescens (Bak. Journ. Bot, 1879, 135); vaginis scapa- 
libus integerrimis; inflorescentia bi-(vel rarissime basi tri-)pinnatim 
panniculata, perlaxa ; ramulis omnibus fertilibus, patentibus vel re- 
flexis, spicas distichas, + 8-floras, longe stipitatas gerentibus ; brac- 
teolis florigeris e late ovato brevissime spinulosis, margine cum axi 
haud connatis, integerrimis; floribus sessilibus, + 12 mm. longis; 
sepalis basi breviter coalitis, apice spinulosis; petalis peralte ligulatis, 
apice haud mucronatis; ovario + tomentello ; placentis loculis summo. 
apice affixis; ovulis subpaucis, longe caudatis. — Bak. Brom. p. 57. 

Folia pauca, perdense rosulata utriculum suburceolatum effor- 
mantia, basi in vaginam permanifestam, ovalem, utrinque lepidibus 
adpressis, brunneis perdense punctulatam dilatata, + 0,2 m. longa, 
33 mm. lata, linearia, apice nunc rotundata nunc perlonge acuta et 
in aciculum terminalem debillimum desinentia, prope basin spinis 
nonnunquam usque ad 5 mm. longis, omnibus patentibus vel retro 
spectantibus armata, apicem versus sæpius longo spatio omnino iner- 
mia, supra subglabra subtus dissite lepidota. Scapus gracilis, erectus, 
albo-lanatus demum + glabratus, vaginis ovali-lanceolatis, erectis 
tubulosisque involutus. Inflorescentia pauci-vel multiflora, folia super- 
ans, ovoidea vel subpyramidata, usque ad 0,3 m. longa, 0,1 m. 
diam. metiens, nunc dense pubescens nunc fere glabra, apice rotun- 
data; bracteolis florigeris dorso floccose pubescentibus vel subglabris, 
prominulo-venosis, e basi late ovata, naviculari-concava acuminatim 


Spinulosis, + 19 mm. longis. Sepala cum ovario Æ albo-lanuginosa, - 


ad 5 mm. longa, dorso acute fere alatim carinata, vald asymmetrica. 
Petala (lutea?) ad 7 mm. longa, ligulis plumose fimbriatis. Stamina 
petalis manifeste breviora, filamentis ser. II. cum petalis altiuscule 
coalitis ; antheris ad 2 mm. longis. Ovarium 5 mm. ane triangu- 


uu goi T er 
A ace 


238 MONOCOTYLEDONEAE. AECHMEA. 


lare, subellipsoideum, apice paullo constrictum ; tubo epigyno ma- 
nifesto, cyathiformi ; stylo petala subæquante. Bacca ignota. 

Costarica, ad Segoviam : Oersted Brom. n. 19, in silvis ad San 
Marcos: Tonduz n. 1679, ad Jimenez, Comarca de Limón : Donnell- 
Smith n. 4964, in monte Chiriqui : Pfau n. 208. Columbia, in isthmo 
Panamensi ad Chagres : Fendler n. 449; prope urbem Panamá : 
Seemann n. 609, Ball; Nicaragua loco ignoto: Tate n. 416. — « Pi- 
nuela » Nicaraguensibus (ex Tate).— Floret Martio, Aprili (V. s. in herb. 
Bruxell., Haun., Kew., Leod., Mez.) 


.91. Ae. brachyclada (Bak. Brom. 37); vaginis scapalibus inte- 
gerrimis ; inflorescentia apicem usque bipinnatim panniculata e ra- 
mulis omnibus ferlilibus, optime patentibus, infra 20 mm. longis com- 
posita; bracteolis e latissime ovato acuminatim spinulosis, integer- 
rimis, margine cum axi haud vel obscure connatis ; floribus sessilibus; 
ad 16 mm. longis; sepalis fere liberis, apice manifeste mucronatis ; 
petalis peraculis, alte ligulatis ; ovario parce tomentello; placentis 
loculis summo apice affixis; ovulis perlonge caudatis. 

Folia multa dense rosulata utriculum maximum, solemnissime ven- 
tricosum efformantia, basi in vaginam ingentem, ovato-ellipticam, 
utrinque dense lepidibus adpressis allutaceis obtectam dilatata, omnia 
stricte erecta, linearia, apicem versus sensim acuta, + 0,4 m. longa, 
super vaginam ad 30 mm. lata, rigida, margine spinis usque ad 5 mm. 
longis, rectis patentibusque vel Æ retro curvatis, brunneis perdense 
horrida, utrinque lepidibus adpressis, pallidis dense conspersa. Scapus 
gracilis, erectus, folia subæquans, dense albido-tomentellus, vaginis 
lanceolatis, acutis, erectis, inferioribus saltem quam internodia bre- 
vioribus auctus. Inflorescentia multiflora, cylindrica, + 0,2 m. longa, 
45 mm. diam. metiens, dense tomentella; bracteolis florigeris ad 
6 mm. longis, optime patentibus, dorso minute puberulis vel glabralis, 
valde naviculari-concavis. Sepala ad 4 mm. longa, glabra, valde asym- 
metrica. Ovarium ellipsoideum, + triangulare, ad 4 mm. longum, 
apice haud constrictum, tubo epigyno manifesto, urceolato. Fructus 
ignotus. 

Bolivia, prov. Sta. Cruz, district. Chiquitos : Weddell. (V. s. in 
herb. Paris.) i 


58. Ae. Eggersii ; vaginis scapalibus superioribus dentibus non- 
nullis auctis; inflorescentia apicem usque bipinnatim panniculata, 
laxa, e spicis omnibus fertilibus, patentibus, optime distiche + 8-floris 
composita ; bracteolis florigeris latissime ovatis, valde mucronulatis ; 


AECHMEA. BROMELIACEAE (AUCTORE C. MEZ). 239 


floribus sessilibus, ad 15 mm. longis ; sepalis liberis, apice manifeste 
. Spinulosis; petalis luteis, apice mucronulatis, alte ligulatis ; ovario 
dense adpresseque niveo-lepidoto; placentis loculis summo apice 
affixis; ovulis quoque in loculo subpaucis, perlonge caudatis. 

Folia basi in vaginam maximam, latissime ovalem, intus basin sal- 
tem versus atro-violascentem, utrinque sub lente lepidibus minutis- . 
simis, peradpressis punctulatam dilatata, + 0,4 m. longa, 65 mm. 
lata, linearia, apicem versus perlonge acuta demum in aciculum pun- 
sentem desinentia, margine spinis usque ad 5 mm. longis, rectis, 
patentibus vel minute retro spectantibus dense horrida, utrinque lepi- 
dibus crebris, minutissimis peradpressique, albis conspersa. Scapus 
gracillimus, paullo albo-arachnoideus, vaginis lanceolatis, acutis, ut 
videtur erectis longeque distantibus auctus. Inflorescentia multiflora, 
subthyrsoidea, apice acutiuscula, + 0,3 m. longa, 70 mm. diam. me- 
tiens; axibus paullo albide puberulis; ramulis haud ultra 35 mm. 
longis, paullo undulatis, valde complanatis; bracteolis florigeris 
optime patentibus, navieulari-concavis, dorso lepidotis, + 6 mm. 
longis, apice in spinulam permanifestam, retro uncinatam productis. 
Sepala lutea (ex Eggers!), subglabra, fere 3 mm. longa, perasymme- 
trica, spinulà terminali minutá. Petala + 12 mm. longa, ligulis fim- 
briatis. Stamina petalis manifeste breviora; filamentis ser. II. cum 
petalis altiuscule connatis; antheris 2,5 mm. longis, ellipticis, apice 
minute acuminulatis, medio dorsifixis. Ovarium optime ellipsoideum, 
apice haud constrictum, teres, + 4 mm. longum; tubo epigyno ma- 
nifesto, suburceolato ; stylo petala fere æquante; stigmatibus capitu- 
latim contorsis. Bacca crocea (ex el. Eggers!), ex ovario satis in- 
crassato formata, + 6 mm. longa, 5 mm. diam. metiens; seminibus 
2,5 mm. longis, ovoideis apiceque acutis, fuscobrunneis. 

Ecuador, prope Balao arboricola : Eggers n. 14714. — Floret 
Martio..(V. s. in herb. Lugd.-Bat.) ` 


59. Ae. Cumingii (Bak. Journ. Bot. 1879, 227); vaginis scapalibus 
margine spinulosis; inflorescentia apicem usque e ramulis brevibus, 
patentibus, sæpius 10-12-floris composita bipinnatim panniculata, 
bracteolis florigeris e latissime ovato acuminatim in spinulam parvam 
desinentibus, integerrimis, margine cum axi haud distincte connatis ; 
floribus sessilibus, 49 mm. longis; sepalis liberis, apice aciculosis ; pe- 
talis apice mucronulatis, 1,5 mm. a basi ligulatis; ovario glabro; 
placentis loculis apice affixis; ovulis caudatis. — Bak. Brom. p. 43; 
André, En. p. 3et Brom. p. 41. 

Folia basi in vaginam manifestam, ovalem, lepidibus pallide m 


240 MONOCOTYLEDONEAE. AECHMEA- E 


^ 


neis dense conspersam dilatata, 3- 0,3 m. longa, 25 mm. lata, char- 
taceo-coriacea, apicem versus longe acuta et in aciculum tenue, 
pungens desinentia, margine spinis sæpius 3 mm. longis, brunnescen- 
libus, irregulariter patentibus et retro curvatis mixtis armata, præ- 
sertim dorso adpresse lepidota. Scapus validus, albo-araneosus, 
vaginis erectis, longe acutis, submembranaceis proditus. Inflores- 1 
centia multiflora, dense thyrsoideo-panniculata, = 0.35 m. longa, 
50 mm. diam. metiens; ramulis valde complanatis, dense distiche 
florigeris, rectis, albo-araneosis, æqualiter ad 30 mm. longis; brac- 
teolis florigeris solemniter patentibus, dorse albide araneosis, ad : 
6 mm. longis, naviculari-concavis. Sepala arachnoidea vel glabra, 
Æ 5 mm. longa, apice in aciculum parvum sed validum, brunneum 
producta, valde asymmetrica. Petala fere 7 mm. longa. Stamina 
petalis paullo breviora ; filamentis ser. II. cum petalis altiuscule con- 
natis; antheris 1,5 mm. longis, basi obtusis apice acutis. Ovarium 
4,5 mm. longum, ellipsoideum, apice vix constrictum, longitudinaliter 
sulcatum; tubo epigyno manifesto, infundibuliformi; stylo petala 
subæquante; stigmatibus in capitulum crassum, clavatum contortis. 
Bacca ignota. 

Columbiae Cordillera orientalis in silvis humidis inter Upin et 
Salitre, alt. A55 m. : André n. 1036, Columbia occidentalis : Cuming 
n. 1178 (e. p.). Ex schedula in igsthmo Panamensi, sed verisimiliter 
item in Columbiz partibus magis meridionalibus leg. Wagner. — 
Floret Januario, (V. s. in herb. André., Kew. et Monac.) 


60. Ae. leucocarpa (André, En. 3 ét Brom. 10, t. 4, f. B); 
vaginis scapalibus integerrimis; inflorescentia dense apicem usque, 
bipinnatim panniculata ramulis omnibus fertilibus, erectis vel sub- 
erectis, distiche dense + 8-floris; bracteolis florigeris ex ovato-ovali 
apice brevissime mucronulatis; floribus (ex fructu) vix 15 mm. longis, 
sessilibus ; sepalis liberis, apice minute mucronatis; placentis loculis 
apice affixis; ovulis caudatis. — Bak. Brom. p. 43. 

Folia lorata, ad basin dilatatam amplexantia, ad apicem cuspidatum 
breviter acuta, 0,3-0,4 m. longa, medio + 60 mm. lata, parce lepidota, 
margine spinis rectis vel leviter uncinatis, inferioribus 5 mm. longis 
dense horrida. Scapus gracilis, erectus, furfuraceus, violascens, 
vaginis lanceolatis, acutis, purpureo-fuscis auctus. Inflorescentia l 
dense panniculata, erecta, subovoidea, 0,12-0,15 m. longa, 70 mm. — — 
medio diam. metiens; ramulis subæquilongis (ad 30 mm.), minute 
undulatis, valde angulatis ; bracteolis florigeris patentibus, naviculari- 
concavis; + 5 mm. longis, primum saturate virididus ad apicem fusco- 


XOU a cg tones de ar ie EE EDMUND MEE SU Rte ne mu 


AECHMEA. BROMELIACEAE (AUCTORE C. MEZ). : 241 


rubris dein fuscis. Sepala + 5 mm. longa, glabra, valde asymme- 
trica, primum lutea deinde in purpureo-nigrum mutata. Petala sepalis 
ad 4 mm. longiora, pallide lutea. Stamina stylusque petalis breviora. 
Bacea subglobosa, vix 6 mm. longa, carnosa, alba; seminibus 3 mm, 
longis, basi obtusis apicem versus longe acutis, fuscobrunneis. 

Columbia, prope Piedra de Moler, in ripa dextra fluminis Vieja, 
ad basin occidentalem montis Quindiu alt. 995 m. : André n, 2425. 
— Fructificat Martio. (V. s. in herb. cl. André.) 


61. Ae. penduliflora (André, Enum. 3, Brom. 9, t. 4, f. A); va- 
ginis scapalibus integerrimis ; inflorescentia apicem usque bipinnatim 
panniculata e ramulis omnibus fertilibus, suberectis, laxe distiche 
+ 4-floris composita ; bracteolis florigeris latissime ovatis, apice haud 
mucronatis, integerrimis, margine cum axi haud connatis; floribus 
sessilibus, + 48 mm. longis; sepalis liberis, apice non nisi brevissime 
mueronulatis; petalis apice minutissime mucronulatis, altiuscule ligu- 
latis; ovario subglabro ; placentis loculis apice affixis; ovulis cau- 
datis. — Bak. Brom. p. 42. 

Folia ignota. Scapus gracilis, cernuus, tenuiter furfuraceus, vaginis 
raris lanceolatis, acutis, erectis, integerrimis (vel perparce denticulatis) 
auctus. Inflorescentia nutans, submultiflora, laxiuscula, ellipsoidea 
apice rotundata, + 0,1 m. longa ; ramulis suberectis, satis undulatis ; 
bracteolis primariis parvis, deltoideo-acutis, denticulatis ; bracteolis 
florigeris brevissimis, triangulari-cucullatis, sulcatis, primum inte- 
gris dein ovario turgescente in partes 2 fissis. Sepala lata, apice nunc 
fere omnino inermia solemnissime emarginata nunc mucrone minu- 
tissimo imposito aucta, valde asymmetrica, +5 mm. longa, glabra. 
Petala calyce duplo longiora, ligulis fimbriatis. Stamina petalis multo 
breviora; filamentis ser. II. cum petalis alte connatis; antheris ad 
2,5 mm. longis, apice acutis perlongeque mucronatis. Ovarium sub- 
globosum, ad 4 mm. longum; tubo epigyno manifesto, suburceolato ; 
stylo petala æquante. 

Columbia, ad Magdalenæ flumen, prope isla Brava in regione sicca 
arboricola : André n. 378. — Floret Decembri. (V. s. in herb. cl. 
André.) 


E. — SupGENUS PLATYAECHMEA, Benth. et Hook. gén., HI, 663. 


Inflorescentia composita semper distincte panniculata; bracteae 
florigerze perconspicuæ, integerrimæ, semper manifestissime distiche 5 
dispositæ, margine cum axi excavata longe connatæ cymbum vel 
marsupium solemne, florem recipiens: efformantes, apice mucronu 

Surres au Prodromus. — IX | re 


" mucronulatis, in 1/3 altit. ligulatis; ovario glabro; placentis loculis 


2492 MONOCOTYLEDONEAE . AECHMEA. 


latæ ; flores solemniter sessiles; sepala apice mucronata, libera vel 
siepius basi + alte connata ; petalorum ligulæ optime evolutæ. 


62. Ae. tillandsioides (Bak. Journ. Bot. 1879, 134); vaginis 
scapalibus inferioribus saltem margine serratis; inflorescentia panni- 
culata ; spicis optime distichis + 12-floris sed sc pius depauperatis ; 
bracteolis omnibus fertilibus, marsupium permanifestum efforman- 
tibus, integerrimis, apice mucronulatis; floribus sessilibus, + 20 mm. 
longis; sepalis liberis, minute mucronulatis; petalis apice minute 


apice affixis; ovulis multis, perlonge caudatis. — Bak. Brom. p. 56; 
Mez in Fl. bras. p. 338, t. 70. — Billbergia tillandsioides Mart. in 
R. et S. Syst. VII, p. 1269. — B. gracilis Pæpp. ap. Bak. 1. c. — Ae. vrie- 
sioides Bak. in Journ. Bot. 1879, p. 134. — Ae. xiphophylla Bak. 
Brom. p. 63. — Tillandsia et Billbergia coccinea hort. ibid. — Ae. Chi- 
riquensis Bak. in Journ. Bot. 1886, p. 243, Brom. p. 57. 
- Folia 5-101axe rosulata, basi in vaginam angustam subobscuramque 
persensim dilatata, linearia, apicem versus perlonge acuta demumque 
in aristam tenuem subfiliformem, debilem desinentia, + 0,4 m. longa, 
24 mm. lata, margine spinulis nunc parvis nunc conspicuis usque ad 
2,5 mm. longis, rectis inferioribus patentibus superioribus adscen- 
dentibus prædita, utrinque sed præsertim subtus sparse albo-lepidota. 
Scapus gracilis, densiuscule albo-tomentellus vel demum glabratus, 
vaginis summis comatim confertis demum reflexis, lanceolatis acu- 
tisque, pulchre rubentibus auctus. Inflorescentia foliis longe superata, 
nunc subpauci-, nunc multiflora, coccinea ; axibus + tomentellis vel 
glabris, florigeris excavatis; bracteolis glabris, late ovalibus vel sub- 
obovatis, valde concavis, flores usque ad sepalorum apicem recipien- 
tibus. Sepala glabra subnitidaque, ad 7,5 mm. longa, paullo asym- 
metrica. Petala erecta, ad 16 mm. longa, ligulis paullo fimbriatis. 
Stamina petalis satis breviora filamentis ser. II. cum petalis alte con- 
natis; antheris 2,5-3 mm. longis, linearibus, utrinque acutiusculis, 
prope medium dorsifixis ; polline biporato. Ovarium subglobosum vel 
obovoideum, apice manifeste constrictum, 7 mm. longum; tubo epi- 
gyno conspicuo; stylo antheras æquante ; stigmatibus capitulatim 
contortis. Bacca cærulea, subgloboso-ellipsoidea, + 4 mm. jam. 
metiens ; seminibus ovoideo-fusiformibus, + 3,5 mm. longis, utrinque 
brevissime acutis, paullo curvatis, brunneis. 

Costarica ad S. Juan : Friedrichsthal n. 593, ad Lagunam Chiriqui : 
Hart n. 173. Nicaragua in Mosquitos reservatione : Miller. Guyana 
anglica ad Demerara flumen : Jenman n. 2042, 4416 et ad Kaieteur 


AECHMEA. BROMELIACEAE (AUCTORE C. MEZ). 243 


Falls: Appun. Brasilia sept., prov. Alto-Amazonas, in silvis udis ad flu- ` 
men Japurá : Martius, arboricola prope Ega : Poeppig n. 2746. — Flo- 
ret Septembri, Decembri. (V. s. in herb. Berol., Mus. Brit., Kew., 
Leod., Monac., Vindob. et Soc. Siles. Vratisl.) 


63. Ae. Kienastii (Morr. ined. in hb. Leod.); vaginis scapalibus 
superioribus serralis; inflorescentia bipinnatim panniculata e spicis 
optime distichis, 15-30 floris composita; bracteolis omnibus fertilibus 
marsupium permanifestum efformantibus, apice in spinulam brevem 
impositam productis, integerrimis, floribus sessilibus, certe 30 mm. 
longis; sepalis liberis, apice mucronatis; ovario tomentello?; pla- 
centis loculis ut videtur apice affixis. — Ae. squarrosa Bak. in Journ. 
Bot. XXVIII, p. 305 (non Brom. p. 63.). 

Folia compluria dense rosulata, basi in vaginam ovalem, sepius ad 
80 mm. latam utrinque lepidibus pallide brunneis dense conspersam 
persensim dilatata, 0,8-0,9 m. longa, super vaginam + 65 mm. lata, 
linearia, apicem versus perlonge acuta in spinam terminalem badiam, 
validam desinentia, margine spinis rectis, usque ad 3 mm. longis 
dense horrida, supra subglabra læte viridia subtus lepidibus pallidis 
conspersa. Scapus validus, lepidotus, vaginis rubentibus triangula- 
ribus, pP erectis auctus. Inflorescentia multi-vel permultiflora, 
usque ad 0,3 m. longa, 0,13 m. diam. metiens, compacta; ramis 
erectis, valde compressis apnd ree dis era bracteolis 
florigeris chartaceis, glabris, long venoso-striatis, +17 mm. 
longis, 12 mm. latis, quam maxime navicularibus concavis flores 
usque ad sepalorum apicem recipientibus. Flores imperfecte cogniti 
petalis ignotis neglectis + 17 mm. longi; sepalis 10 mm. longis, 
apice in spinulam brunneam desinentibus, paullo asymmetricis. Ova- 
rium ellipsoideum, apice constrictum, + 7 mm. longum, 5 mm. diam. 
metiens. Bacca optime ellipsoidea, ad 10 mm. longa, 7 mm. diam. ; 
seminibus subobovoideis, murinis, ad 3 mm. longis, haud vel vix 
curvatis. 

Mexieo, loco ignoto : Kienast. Guatemalæ depart. Yzabal ad Boca 
del Polochie, alt. 66 m. : J. Donnell-Smith n. 1893. — Fructificat - 
Aprili. (V. s. in herb. Kew., Leod. et cl. J. Donnell-Smith.) 


64. Ae. serrata ; vaginis scapalibus permanifeste serratis ; inflo- - 
rescentia percompacte bipinnatim panniculata e ramulis 10-20-foris, - 
optime distichis composita; bracteolis florigeris marsupium solemne 
efformantibus, integerrimis, apice spinulosis; floribus sessilibus, ad 
26 mm. longis ; sepalis basi ad 2 mm. connatis, apice 7 


244 | MONOCOTYLEDONEAE. AECHMEA. 


petalis apice permanifeste mucronatis, 3 mm. a basi ligulatis; ova- 
rio glabro ; placentis loculis apice affixis. — Tillandsia serrata L. Spec. 
ed. 4 (1753) p. 286; Willd. Spec. II, p. 11 ; Lam. Encycl. I, p. 617; 
Sm. in Rees, Cycl. n. 2; Ait. Hort. Kew. ed. 2, II, p. 203. — Caraguata 


serrata R. et S. Syst. VII, p. 1231. — Platystachys Plumieri Beer, 


Brom. p. 91. — Ae. Plumieri Morr. ap. Bak. Brom. p. 45 (nomen 
omnino ad falsam speciem ductum, non Bak.) — Ae. Martinicensis 
Bak. in Journ. Bot. 1879, p. 132, Brom. p. 56. — Caraguata clavala 
et spicata, foliis serratis : Plum. Gen. p. 10 et Burm. Am. t. 75 f. 4. 
— ? Tillandsia parasitica maxima, fol. amplior. etc. : Brown. Jam. 
p. 195 ?. 

Folia basi in vaginam permanifestam, ovalem, 90 mm. vel ultra 
latam intus castaneam, utrinque dense lepidibus adpressis, castaneis 
conspersam dilatata, coriacea, ad 0,8 m. longa, 33 mm. lata, linearia, 
apicem versus longe acuta in spinam terminalem mediocrem, brun- 
nescentem, sæpius recurvam producta, margine spinis infimis sursum 
curvatis reliquis rectis patentibus, pallidis, usque ad 5 mm. longis 
armata, adulta utrinque sed presertim subtus lepidibus albidis per- 
adpressis dense conspersa. Scapus crassiusculus, erectus, vaginis 
tubulosis, ovatis, peracutis, stricte erectis imbricatim involutus. 
Inflorescentia æ -flora, apicem usque e ramis dense distiche florigeris 
composita percompacte panniculata, foliis superata, crasse ovoidea, 
apice obtusa, usque ad 0,15 m. longa, 0,1 m. diam. metiens; ramulis 
florigeris valde compressis 4-alatis; bracteis primariis ramulos axil- 
lares æquantibus vel superantibus, margine dense serratis ; bracteolis 


 florigeris perlate ovatis, quam maxime naviculari-concavis, inferio- 


ribus permanifeste superioribus obscurius lineá medià alatis, venu- 
loso-striatis, flores usque ad sepalorum apicem recipientibus. Sepala 
(spina computata) 43 mm. longa, glabra, apice in aciculum tenuem, 
fere 4 mm. longum, paullo recurvum producta, valde asymmetrica. 
Petala 18 mm. longa, ligulis fimbriatis. Stamina petalis paullo bre- 
viora; antheris 6 mm. longis, peracutis, medio dorsifixis. Ovarium 
fere 8 mm. longum, ellipsoideum, apice manifeste constrictum ; tubo 


 epigyno profundo, infundibuliformi. Bacca ex ovario paullo aucto 


formata; seminibus 2,5 mm. longis, ovoideis, peracutis, brunneis. 
Martinica : Bélanger n. 467, Hahn n. 532 (e, p.), 552, 581. — Floret 

Junio. (V. s. in herb. Mus. Brit., Candoll., Drake., Kew., Paris. et 

specimina in horto Luxemburg. Parisiorum culta in herb. Leod.) 


65. Ae. dichlamydea (Bak. in Journ. Bot. 1879, 133) ; vaginis 
scapalibus integerrimis ; inflorescentia ample bipinnatim panniculata ; 


AECHMEA . BROMELIACEAE (AUCTORE C. MEZ). 245 


spicis longe stipitatis, Optime distichis, complanatis, 20-3-floris ; 
bracteolis omnibus fertilibus marsupium permanifestum efforman- 
tibus, apice mucrone parvo tenuique auctis, integerrimis ; floribus 
sessilibus, 27 mm. longis ; sepalis basi ad 1 mm. connatis, spinula 
parva auctis; petalis basi ligulatis; ovario toméntello vel glabro; 
placentis loculis prope apicem affixis; ovulis multis, brevissime cau- 
datis. — Bak. in Journ. Bot. 1880, p. 15, Brom. p. 56. — Ae. bracteata 
Griseb. Fl. W. Ind. p. 592; Bak. Brom. p. 53 (syn. Swartz. excluso!, 
non Mez). — Hohenbergia bracteata Bak. in Saund. Ref. bot. sub t. 284, 

Folia basi in vaginam conspieuam elongatamque, subovalem, 
utrinque dissite brunneo-lepidotam dilatata, sæpius fere 0,8 m. longa, 
ad 40 mm. lata, apice breviter acuta et in mucronem manifestum, 
subpungentem desinentia, margine spinis vix 2 mm. longis, virentibus, 
rectis patentibusque densiuscule armata, presertim dorso lepidibus 
allutaceis densiuscule conspersa. Scapus validus, teres, albo-furfura- 
ceus, vaginis lanceolatis, superioribus suberecto-patentibus, peracutis, 
fulgide rubris ornatus. Inflorescentia o» -flora, apicem usque e ra- 
mulis erectis vel suberectis composita, usque ad 0,6 m. longa, 0,13 m. 
diam. metiens, tenuiter ellipsoidea, apice obtusa, nunc dense sæpiusque 
subvillose tomentosa nunc fere omnino glabra; bracteolis florigeris 
subcoriaceis, lepidoto-tomentellis vel glabris, dorso manifeste pror 
minenti-venosis, + 15 mm. longis, ovatis, apice muerone imposito 
rotundatis, quam maxime naviculari-concavis. Flores suberecti, 
glabri vel paullo tomentelli; sepalis ad 19 mm. longis, valde asym- 
meétricis. Petala lutea, 21 mm. longa, apice minute mucronulata, 
erecta, ligulis margine dentatis. Stamina petalis paullo breviora ; 
filamentis ser. II. cum petalis breviter connatis; antheris 5 radi 
longis, apice acutis, medio dorsifixis; polline 4-porato. Ovarium 
crasse stipitiforme, ad 7 mm. longum; tubo epigyno DT 
Cyathiformi ; stylo petala subæquante vel paullo superante ; e sed 
libus in capitulum globosum contortis. Bacca globosa, + 7 mm. mg 
metiens; seminibus ad 2 mm. longis, ovoideis, apice acutis, brudneis. 

Guadeloupe : Duss n. 3325, L'Herminier; St. Vincent : Guilding, 
G. et W. Smith n. 1426 ; Dominica : Nicholls n. 129, 250; Sta. Lucia : 
Anderson, Murray, Ramage; Tobago : Clemens n. 29, Meyer, Greg, 


Eggers n. 5872; Trinidad : Mitchell, Nicholls, Prestoe. Ee Floret — 
Januario-Martio, Septembri-Octobri; fructificat Majo. (V. s. in herb. 


Mus. Brit., Boiss.-Barbey., Kew., Geetting., Krug. et Urban). 


Z 95. Ae. dactylina (Bak. in Journ. Bot. 1879, 135); inflorescentia 
. Wipinnatin panniculata e ramulis adscendentibus vel patentibus, apice 


SE 7 MONOCOTYLEDONEAE. AECHMEA 


digitatim spicas 3-2 gerentibus composita ; bracteolis florigeris om- 
nibus fertilibus, optime distichis, apice mucrone parvo auctis, inte- 
gerrimis, marsupium florem recipiens formantibus ; floribus sessilibus, 
ad 17 mm. longis ; sepalis basi ad 1 mm. connatis, apice acutiusculis; 
ovario glabro ; placentis loculis summo: apice affixis; ovulis paucis, 
conspicue caudatis. — Bak. Brom. p. 57 

Folia basi in vaginam maximam, ovalem, lepidibus immersis, brun- 
neis punctulatam dilatata, sublinearia, ad 0,7 m. longa, medio 
+ 47 mm. lata, rigida, apice acuta et in spinam validissimam desi- 
nentia, margine spinis infimis usque ad 10 mm. longis, brunneis, rectis 
patentibusque horrida, laete viridia, utrinque lepidibus brunneis 
punctulata. Inflorescentia multiflora, ultra medium tripinnatim apice 
bipinnatim panniculata, subthyrsoidea, 0,3-0,5 m. longa, sepius 
0,3 m. diam. metiens ; axibus angulatis, dense lana alba, arachnoidea 
obtectis; ramulis usque ad 0,15 m. longis; spicis linearibus, densis- 
simis, sæpius 80 mm. longis, 12 mm. latis; bracteis primariis pulchre 


. rubentibus, anguste lanceolatis longeque acutis, dorso paullo lepidotis 


vel glabris, flaccidis, ramulos axillares medio æquantibus; bracteolis 
florigeris dense imbricatim sibi incumbentibus, coriaceis, glaberrimis, 
dorso minute prominulo-venosis, apicem versus acute carinatis, 
latissime ovatis, + 0,15 mm. longis, 12 mm. latis, sepala æquantibus 
vel superantibus. Flores stricte erecti, glabri vel subglabri ; sepalis 
valde alatim carinatis, lanceolatis, + 7 mm. longis. Petala sepalis ad 
4 mm. longiora, apice acutiuseula. Stamina petalis 2,5 mm. breviora; 
antheris 2 mm. longis, crasse sublinearibus, utrinque obtusis, haud 
procul a basi dorsifixis. Ovarium + 7 mm. longum, acute triangulare ; 
tubo epigyno brevi, infundibuliformi. 

Isthmus Panamensis : Wagner, ad Chagres : Fendler n. 450. — Floret 
Martio. (V. s. in herb. Kew., Monac.) d c 


. 97. Ae. Smithiorum ; vaginis scapalibus integerrimis; inflores- 
centia apicem usque densissime bipinnatim panniculata, spicis sessi- 
libus, erectis, optime distichis, + 6-floris; bracteis florigeris omnibus 
fertilibus, apice mucronatis, solemniter marsupialibus, integerrimis ; 
floribus sessilibus, certe 20 mm. vel paullo ultra longis; sepalis basi 
ad 4 mm. saltem connatis, apice longe spinosis; petalis 2 mm. à basi 
ligulatis; ovario tomentello; placentis loculis prope apicem affixis ; 
ovulis caudatis. 
Folia basi in vaginam manifestam, ovalem, sub lente utrinque lepi- 
dibus immersis, brunneis punctulatam dilatata, + 0,7 m. longa; 
50 mm. lata, linearia, apice mucrone parvo valide pungente imposito 


| AECHMEA. BROMELIACEAE (AUCTORE C. MEZ).. | 247 


rolundata, margine spinis usque ad 3 mm. longis, badio-brunneis, 
quam maxime sursum curvatis dense armata, læte viridia, adulta 
minutissime lepidoto-punctulata. Scapus gracilis, erectus, paullo 
lomentellus, vaginis lanceolatis, peracutis, erectis auctus. Inflores- 
centia multiflora, bene ellipsoidea, apice obtusa, + 0,12 m. longa, 
90 mm. diam. metiens, cinereo-puberula; bracteis primariis inferio- 
ribus mediisque spicas axillares superantibus; bracteolis florigeris 
spina terminali brunnea, sæpius 5 mm. longa neglecta ad 11 mm. 
longis, valde naviculari-concavis, dorso carinatis et prominenti- 
venosis, quam sepala manifeste brevioribus. Sepala dorso cinereo- 
tomentella, ad 40 mm. longa et insuper apice in spinam tenuem, 
rectam, + 3 mm. longam producta, asymmetrica. Petala ligulis 
paullo incisis. Ovarium breve (yix 5 mm. longum), crasse substipiti- 
forme; tubo epigyno brevi, subpateriformi. Bacca ignota. 


Insula St. Vincent, arboricola ad alt. 300-500 m. : G. et W. Smith i 


n. 1425. — Floret Januario. (V. s. in herb. Krug. et Urban.) 


68. Ae. Regelii (Mez in Fl. bras. 339); vaginis scapalibus inte- 
gerrimis; inflorescentia bipinnatim panniculata e ramulis 1-3-floris, 
ich Mong A pes spicatis composita; bracteolis florigeris marsu- 
Į tibus, apice breviter acutis, integerrimis ; floribus 
sessilibus, 22 mm. :dongiós sepälis ad 1/3 connatis, in acumen spinu- 
liforme productis; petalis cæruleis, apice rotundatis, 4 mm. a basi 
ligulatis ; ovario albo-tomentello ; placentis loculis prope apicem 
affixis; ovulis obtusis. 

Folia dense rosulata, basi in vaginam angustam, utrinque sed 
prasertim intus adpresse subbrunneo-lepidotam dilatata, optime 
linearia, ad 4 m. vel ultra longa, 33 mm. lata, apice longius bre- 
viusve (et sæpius subrotundate) acuta in spinam terminalem badiam, 
valide pungentem desinentia, margine spinulis vix ultra 1 mm. longis, 


brunneis, sursum hamulosis perdense armata, subtus vittis obscuris 


lepidotis albidis ornata. Scapus gracilis, basi sæpius paullo lepidotus 
apice glabratus, vaginis membranaceis elliptico-lanceolatis, apice 


breviter acutis, stricte erectis imbricatim involutus. Inflorescentia 


pauci-vel subpauciflora ; axibus subglabris, valde geniculato-flexuosis ; 
bracteis haud vel vix venosis. Sepala rubentia primum paullo tomen- 
tella demum glabrata, + 10 mm. longa, subsymmetrica, apice in 
acumen spinuliforme, minutissime recurvum transeuntia. etala 


17 mm. longa, ligulis fere integerrimis. Stamina petalis manifeste - 
breviora ; filamentis apice manifeste bidentatim truncatis ser, H. cum - 


Petalis fere ad duplam ligularum altitudinem connatis; antheris: 


conspicuo, infundibuliformi ; stylo staminibus manifeste breviore; 


gnita. (V. s. in herb. Petrop.) 


t. 1981, fig. 1; Bak. Brom. p. 86. — Ae. jucunda Morr. ap. Bak. l. c. E 
p. 58 


248 ^^. MONOCOTYLEDONEAE. AECHMEA.. 


= 5,5 mm. longis, anguste lineari-fusiformibus, paullo super medium ‘24 
dorsifixis. Ovarium vix ultra 3 mm. longum, obconicum ; tubo epigyno 


stigmatibus cylindrice contortis. Fructum non vidi. 
Brasilia australis. — Adhuc solum e caldario Petropolitano co- 


69. Ae. Wittmackiana (Mez in Fl. bras. 340); vaginis scapalibus 
integerrimis; infl ti iculata e ramulis 3-2-floris, 
distiche spicatis composita ; bracteolis florigeris marsupialibus, medio 
late mucronatis, integerrimis; floribus sessilibus, 15 mm. longis; 
sepalis basi breviter connatis, mucronulatis; petalis saturate cæru- 
leis, apice rotundatis, 2,5 mm. a basi ligulatis; ovario albo-fari- 
noso; placentis loculis prope apicem affixis; ovulis obscure cau- 
datis. — Quesnelia Wittmackiana Regel in Gartenfl. 1888, p. 498, 


bipinnatim 
Li E 


p- . 

Folia 10-20 dense rosulata, tubum angustum efformantia, basi in 
vaginam conspieuam, elongate ovatam, præserlim dorso + pallide 
lepidotam dilatata, rigidiuscula, linearia, + 0,4 m. longa, 25 mm. 
lata, apice breviter acuta et in mucronem conspicuum, filiformem, 
herbaceum desinentia, margine spinulis omnibus fere æquilongis vix 
0,5 mm. metientibus, sursum spectantibus serrulata, dorso manifeste 
transyersaliter albo-fasciata. Scapus gracilis, glaber vel ad vaginas 
paullo albo-farinosus, apice saltem sanguineus, vaginis membrana- 
ceis, ovatis vel ovalibus, supremis acuminatis, subglabris, tubulose 
erectis involutus. Inflorescentia foliis longe superata, pauci-vel sub- 
pauciflora, brevissime contracteque panniculata; rhachi densiuscule 
albo-farinosa undulata, angulosa; bracteolis florigeris ovarium sub- 
duplo superantibus. Sepala sanguinea, glabra vel basi solum minute 3 
farinosa, carinata, + 7 mm. longa, subovata, acuminatim in spinam | 
terminalem perconspicuam, subpatentem vel rarius erectam desi- 
nentia, subsymmetrica. Petala + 41 mm. longa, ligulis grosse den- 
tatis. Stamina pelalis manifeste breviora; filamentis ser. Il. cum 
petalis fere ad 3/4 longit. connatis ; antheris paullo ultra 3 mm. longis, 
elliptico-fusiformibus, utrinque acutis, medio vel paullo super medium 
dorsifixis; polline 4-porato. Ovarium brevissime stipitiforme, cylin- 
dricum ; tubo epigyno brevissimo ; stylo staminibus paullo breviore ; 
stigmatibus paullo contortis. Fructum nondum vidi. 

E caldariis solum cognita, absque dubio e Brasilia australi allata. 
(V. v. in hort. Leod., Vratisl. et sicc. in herb. Leod., Petrop.) 


AECHMEA. BROMELIACEAE (AUCTORE C. MEZ). ` .949. 


70. Ae. pulchella (Morr. apud Bak. Brom. 53); vaginis scapali- 
bus integerrimis; inflorescentia bipinnatim panniculata e ramulis 2 
(vel raro 4-)-stiche spicatis, erectis, 4-2-floris composita ; bracteolis 
florigeris marsupialibus, spinoso-apiculatis, integerrimis ; floribus 
sessilibus, 20 mm. longis; sepalis ad 1/3 connatis, apice spinulosis ; 
petalis cæruleis, apice obtusis, 3 mm. a basi ligulatis; ovario albo- 
tomentello; placentis loculis a medio apicem versus affixis; ovulis 
obtusis. — Mez in Fl. bras. p. 341. 

Folia basi in vaginam ovalem, utrinque peradpresse lepidotam, 
præsertim intus violascentem dilatata, linearia, + 0,4 m. longa, 
25 mm. lata, apice rotundata et in spinam badiam impositam pro- 
ducta, margine spinulis vix 2 mm. longis, badiis, omnibus (summis 
quoque) rectis remote prædita, utrinque sed præsertim subtus perad- 
presse lepidota, evittata. Scapus validus, vaginis tubulosis erectisque, 
apice subrotundatis involutus. Inflorescentia submulti-vel multiflora, 
- densissime ellipsoidea vel subcapitiformis, + 60 mm. longa, 39 mm. 
diam. metiens; axibus farinaceo-tomentellis ; bracteis semiorbicula- 
ribus, venoso-striatis, paullo tomentellis vel demum subglabratis. 
Sepala + 5 mm. longa, glabra vel subglabra, asymmetrica, apice in 
acumen spinuliforme validum, paullo recurvum producta. Petala 
+ 15 mm. longa, erecta, ligulis crenato-incisis. Stamina petalis ma- 
nifeste breviora; filamentis ser. IL cum petalis ad duplam ligularum 
altitudinem connatis; antheris + 5 mm. longis, sublinearibus, apice 
haud apieulatis, infra medium dorsifixis; polline biporato. Ovarium 
breviter stipitiforme, ad 4 mm. longum, 2 mm. diam. metiens; stylo 


quam stamina manifeste breviore ; stigmatibus cylindrice contorhigs 


tubo epig yno brevi, infundibuliformi. Fructum non vidi. 
Patria verisimillime Brasilia australis; non nisi e caldariis cognita. 
(V. v. in hort. et s. in herb. Leod.) 


71: Ae. distichantha (Lem. Jard. fleur. HI, 269); vaginis seapa- 
libus integerrimis ; inflorescentia bipinnatim panniculata e ramulis 
stricte erectis, distiche 7-2-floris composita; bracteolis florigeris mar- 


supialibus, spinula parva mucronulatis, integerrimis; floribus sessi- - 
libus, 45 mm. longis; sepalis basi ad 1/4 connatis, apice spinulosis ; 


petalis lilacinis, emarginatis, basi ligulatis; ovario albo-farinoso ; 


placentis loculis prope apicem affixis; ovulis excaudatis, — Hook. in 
Bot. Mag. t. 5447 ; Bak. Brom. p. 94; Mez in Fl. bras. p. 342. m e 
-Hoplophytum distisinaMfum Beer, Brom. p. 136. — Hohenbergia . 


distichantha Bak. in Saund. Ref. bot. sub t. 284. — Res P if 
stachya Paxt. Fl. Gard. III. t. 80. 


950 ` — MONOCOTYLEDONEAE. - ABCHWER 


Folia 45-20 perdense rosulata, basiin vaginam manifestam, elongate 

ovalem, presertim dorso adpresse lepidotam intus sepius fere gla- 
bram sensim dilatata, rigida, linearia, 3- 4 m. longa, super vaginam 
23 mm. lata, apicem versus persensim acuta in spinam validissime 
pungentem, brunneam desinentia, margine spinis ad 1 mm. longis, 
viridibus, sursum spectantibus densiuscule serrata, utrinque subgla- 
bra vel subtus parce lepidota. Scapus validus, erectus, albo-tomen- 
tellus, vaginis ovato-lanceolatis, perlonge acutis mucronatisque, 
striete erectis, tubulosis involutus. Inflorescentia multi-vel permulti- 
flora, utrinque subacuta subfusiformis; rhachi recta, tereti, albo- 
tomentella ; bracteolis florigeris arcuatim longitudinaliter venosis, 
subscarlatinis insuperque albo-tomentellis, inferioribus ad 6 mm. altis 
Superioribus minoribus. Sepala rubentia, albo-farinosa, += 9 mm. 
longa, perasymmetrica. Petala ligulis inciso-erenatis. Stamina petalis 
manifeste breviora; filamentis ser. II. cum petalis usque ad ligularum 
apicem connalis; antheris sublinearibus, utrinque obtusiusculis, in 
1/3 longit. dorsifixis. Ovarium vix ultra 4 mm. longum, stipitiformi- 
cylindricum ; tubo epigyno manifestissimo, late infundibuliformi ; 
stylo stamina subæquante ; stigmatis lobis capitulatim contortis. 
Fructum non vidi. 

Brasilia, prov. Rio de Janeiro in Serra da Bica ad Cascadura : 
Glaziou n. 15 481. — Floret Julio. (V. s. in herb. Berol., Brux., Kew.. 
Petrop. et Warming.) 

B. Schlumbergeri (Morr. ap. Mez, Fl. bras. 343); statura satis altiore, 
foliis latioribus spinis majoribus armatis. Culta solum cognita. (V. v. in 
hort. et s. in herb. Leod.) 


v 72. Ae. polystachya ' (Mez in Fl. bras. 343); vaginis scapalibus 
integerrimis; inflorescentia bipinnatim pannieulata e ramulis 12-5- flo- 
ris, optime distichis, suberectis composita ; bracteolis florigeris mar- 
supialibus, minute apiculatis, integerrimis; floribus sessilibus. 
Æ 22 mm. longis; sepalis liberis, mucronulatis; petalis violaceis vel 
lilacinis, apice rotundatis, in 1/3 altit, ligulatis; ovario farinoso- 
tomentoso; placentis loculis prope medium affixis: ovulis minute 
mucronatis. — Tillandsia polystachya Vell. Fl. Flum. HI, t. 438, 
Arch. Mus, Nac. Rio V, p. 128. — Hoplophytum polystachyum Beer, 


Brom. p. 137. — Chevalliera grandiceps Griseb. Symb. Argent. 

1. Hujus speciei nomen num recte in Vellozii tabula ra Re ibi nomen 
Linnzanum ad pla os omnino alienam ducit dubium ; sed n a cl. Beer 
une um et inter Hoplophyta species satis raid i docs "AE quii hic 


op 
erte a Tillandsia polystachya Linn:ei distinguit 


AECHNEA. BROMELIACEAE (AUCTORE C. MEZ). = 0 251 


p. 329. — Ae, grandiceps Mez in Fl. bras. p. 346. — Ae. Brasiliensis 
Regel in Gartenfl. 41885, p. 258 t. 1202; Bak. Brom. p. 54. — Ae. 
Glaziovii Bak. in Journ. Bot. 1879, p. 133, Brom. p. 54; Morr. in Belg. 
hort. 1880, p. 280 et 1881, p. 971 t. 13. — Ae. distichantha f. Hookeri 
Lem. in Ill. hort. 1864, Misc. p 42. — Quesnelia distichantha Lindm. 
in Svensk. Ak. Handl. XXIV n. 8, p. 25 t. 4 f. 7-10. 

Folia 15-20 perdense rosulata, basi in vaginam sæpius maximam, | 
ovalem, utrinque lepidibus peradpressis dense obtectam dilatata, 
coriacea vel rigidiuscula, linearia, apice longe aeuta vel rarius rotun- 
data semper spina terminali valide pungente armata, + 0,7 m. longa, 
35 mm. lata, margine spinis usque ad 4 mm. longis, rectis vel leviter 
sursum curvatis, subatris armata, utrinque lepidibus pallidis con- 
Spersa subtus sæpius obscure transverse vittata. Scapus validus, 
3 lepidoto-tomentellus, vaginis sublanceolatis peracutisque vel sum- 
mis ovalibus, erectis tubulose involutus. Inflorescentia multi-vel per- 
multiflora, densa, ovoidea vel ellipsoidea, + 0,18 m. longa, 90 mm. 
diam. metiens, apice saltem manifeste rotundata; bracteolis florigeris 
depresse suborbicularibus, areuatim prominenti-venosis, dorso fari- 
nosis vel demum + glabratis. Sepala rubentia, farinosa, ad 9 mm. 
longa, satis asymmetrica, gpice in spinulam parvam, brunneam pro- 
ducta. Petala + 15 mm. longa, ligulis parce crenatis. Stamina petalis 
breviora; filamentis ser. II. altissime cum petalis connatis; antheris 
ad 6 mm. longis, apice acutis, medio dorsifixis; polline biporato. 
Ovarium triangulare, substipitiforme, ad 4 mm. longum; tubo epigyno 
permanifesto; stylo antheras subæquante. Fruetum non vidi. 

Brasilia, prov. Rio de Janeiro summo in monte Itatiaia : Glaziou 
n. 8986, ad Campos da Bocaina : 14 695, in Serra do Picá: n. 11691, 
12236, 13 245: prov. Saó Paulo prope urbem: n. 16408; ad Mo- 
rumbi : Burchell n. 4556, 4654; Minas Geraës ad Caldas: Regnell I, 
n. 437, Mosén n. 1729, 4432 (hic fide Lindman), loco non indicato : 
Sellow, Brom. Paris. n. 74; prov. Sta. Catharina prope Blumenau : 
F. Müller. Bolivia, territorium Chiquitos : Weddell n. 1532. Paraguay, 
prope Concepcion : O. Kuntze, loco ignoto : Calot; Argentina, prope 
Corrientes: d'Orbigny n. 113, prope Tucuman : O. Kuntze et prope 


Oran : Lorentz et Hieronymus n. 544. — Floret Septembri-Decembri. - d 


(V. s. in herb. André., Berol., Brux., Kew., Gætting., Kuntze., Paris., 
Petrop., Warming. ) 


8. Excavata (Bak in Journ. Bot. 4879, 134, spec.); a typo non. ` 
differt nisi bracteolis floribusque paullo majoribus, braétearum spi- i 
nula magis conspicua sæpius (nec tamen semper) incurvula. Vix va- — * x 


rietatis nomen meretur. — Bak. Brom. p. 55; Mez in Fl. bras. p. 345. 


€ ke E PAST Où T P 
Mere E Va 
CAPE en 


282.4 MONOCOTYLEDONEAE. . AECHMEA. 


Uruguay, prope Assompcion : Gibert n. 62. Paraguay ad Rio Para- 
guay ripas : Balansa n. 610, ad Rio Pilcomayo: Morong n. 741, 
4556. — Floret Junio, Octobri. (V. s. in herb. Mus. Brit., Kew. et 
Paris.) ! 


13. Ae. myriophylla (Morr. ap. Bak. in Bot. Mag. t. 6939) ; va- 

ginis scapalibus integerrimis ; inflorescentia bipinnatim panniculata 

e ramulis distiche 7-2-floris, infimis Æ distincte reflexis composita ; 

 bracteolis florigeris marsupialibus, minute apiculatis, integerrimis ; 

floribus sessilibus, 20 mm. longis; sepalis ad 4 mm. connatis, apice 

spinulosis; petalis violaceis, obtusis, 3 mm. a basi ligulatis; ovario 

densiuscule farinoso; placentis loculis circa medium aflixis; ovulis 
obtusis. — Bak. Brom. p. 55 ; Mez in Fl. bras. p. 345. 

Folia o» perdense rosulata, basi in vaginam angustam, utrinque 

. . densiuscule peradpresseque lepidotam sensim dilatata, linearia, api- 

cem versus persensim acuta et in spinam terminalem obscuram sub- 

. atram desinentia, + 1 m. longa, vix ultra 25 mm. lata, margine spi- 4 

nis infimis usque ad 4 mm. longis sed sæpissime minoribus dense | 

. armata, utrinque =Æ lepidota. Scapus validissimus, dense farinosus, 

|... vaginis tubulosis erectisque imbricatis. involutus. Inflorescentia 

|. . . e -flora, apicem usque composita, subpyramidata, + 0,17 m. longa, 

—... . 90 mm. lata, apice acuta; axibus farinoso-tomentellis ; bracteolis 

ee speciei precedentis. Sepala + 10 mm. longa, solemniter asymme- 

[eos sr ren perconspicue spinulosa, juniora dorso farinosa adulta + gla- 

SAMER: brata. Petala ad 15 mm, longa, stricte erecta, ligulis crenatis. Sta- 

 - mina petalis manifeste breviora ; filamentis ser. II. cum petalis usque 

ad ligularum altitudinem connatis ; antheris anguste ovato-ellipticis, | 

: apiculatis, paullo infra medium dorsifixis. Ovarium breviter substi- 

|»... pitiforme, triangulare, + 5 mm. longum, 3,5 mm. diam. metiens; 4 

E tubo epigyno brevi, infundibuliformi; stylo quam stamina multo 

breviore; stigmatibus vix eontortis. Fructus mihi ignotus. 
Brasilia australis, loeo ignoto. (V. v. in hort. et s. in herb. Leod.) 


F. — SuscENUs ORTGIESIA, Mez, Fl. bras. 308. i 


Inflorescentia nunc eomposita densissime panniculata nune simplex 
ramis florigeris semper optime quaquaverse flores proferentibus; 
bracteolis florigeris margine optime serratis vel spinulosis ; floribus 
sessilibus ; sepalis apice mucronatis, altiuscule connatis vel raro “à 
liberis; petalis rubris, apice haud mucronalis, ligulis optime evo- 
lutis. 


AECHMEA. BROMELIACEAE (AUCTORE €. MEZ). ^ > 253 


Ae. caesia (Morr. ap. Bak. Brom. 43); vaginis scapalibus 
permanifeste dentatis; inflorescentia bipinnatim panniculata e ramulis 
quaquaverse flores 5-10 gerentibus composita; bracteolis omnibus 
fertilibus, pungenti-mueronulatis, spinoso-serratis ; floribus sessilibus, 
ad 13 mm. longis; sepalis liberis, apice haud mucronatis; petalis 
rubris, apice rotundatis, alte ligulatis ; ovario glabro; placentis loculis 
prope apicem affixis; ovulis permanifeste caudatis. — Mez in Fl. 
bras. p. 325. 

Folia ad 12 dense rosulata, subtus tubum permanifestum soliti 
dricum efformantia, basi in vaginam manifestam, subovalem, utrinque 
densiuscule minutissimeque ochraceo-lepidotam sensim dilatata, rigi- 
diuscula, linearia, apicem versus acuta, + 0,4 m. longa, 30-35 mm. 
lata, margine spinulis paucis ad 1-1,5 mm. longis brunnescentibus 
armata, triste viridia, subtus tenuiter pallide lepidota. Scapus vali- 
diusculus, erectus, foliis brevior, dense puberulus demum — glabratus, 
vaginis paucis lanceolatis, erectis tubulose indutus. Inflorescentia 
submulti-vel multiflora, perdensa subovoidea, apice rotundata, 
+ 65 mm. longa, 40 mm. diam. metiens ; ramulis densissime globose- 
Strobiliformibus, suberectis, floribus computatis vix ultra 30 mm. 
longis; bracteolis florigeris late ovatis, perlonge pungenti-acuminatis, 
valde concavis, glabris. Flores e bracteis emergentes, suberecti ; 
sepalis vix 5 mm. longis, subellipticis, apice emarginatis, valde con- 
cavis, asymmetricis. Petala + 8 mm. longa, ligulis ample plumose 
lissis. Stamina petalis paullo breviora; filamentis ser. II. cum petalis 
alte connatis; antheris 2,5 mm. longis, utrinque acutiusculis, prope 
medium dorsifixis. Ovarium brevissimum (vix 4 mm. longum), per- 
crassum, apice nullo modo constrictum, glabrum nitidumque; 
tubo epigyno brevi latoque ; stylo antheras paullo superante ; stig- 
malibus haud vel vix tortis. Bacca globosa, ad 4,5 mm. diam. me- 
liens; seminibus + 2 mm. longis, apice longe acutis, subincurvis, 
fuscobrunneis. 

Brasiliensis dicitur. Non nisi culta cognita. (V. v. in hort. Leod., 
Vratisl. et sicc. in herb. Leod., Mez.) 


75. Ae. hamata (Mez in Fl. bras. 347); vaginis scapalibus mar- 
gine patenti-serratis ; inflorescentia basi in ramulos + 3 quaquaverse 
densissime spicatos divisa bipinnatim panniculata; bracteolis flori- 


geris acuminatim longe mucronatis, margine spinoso-serratis, late- 
sublunatim axi connatis; floribus sessilibus, 32 mm. longis ; sepalis 


ultra 1/3 longit. connatis, acutiusculis ; petalis apice acutiusculis, sie: 
ligulatis ; ovario puberulo glabrescenti ; placentis loculis apice affixis; 


254 MONOCOTYLEDONEAE. AECHMEA. ` 


ovulis breviter caudatis. — Ae. Glaziovii Bak. Brom. p. 54, nec alibi 
(e. p. quoad pl. Berol.). 

Folia numerosa dense rosulata, basi in vaginam angustam sensim 
dilatata, late linearia, apice (acumine semper fere delapso) optime 
rotundata, + 0,6 m. longa, 45 mm. lata, margine spinulis ad 0,5 mm. 
longis, sursum spectantibus, badiis laxiuscule serrata, dorso paullo 
peradpresse lepidota. Scapus crassiusculus, paullo farinosus, vaginis 
adpressis, subovatis peracutisque, superioribus transverse sulcatim 
plicatis indutus. Inflorescentia submultiflora, perdense capitiformi- 
pyramidata, bracteolis sepala æquantibus, apice in spinam validis- 
simam sæpius hamatim recurvam desinentibus, fulve vel subbrunnee 
farinosis. Sepala fulvescenti-farinosa, carinata, ad 9 mm. longa, sub- 
symmetrica, apice acutiuscula nec aristata. Petala erecta, 26 mm. 
longa, ligulis perlonge fimbriato-incisis. Stamina petalis manifeste 
breviora filamentis ser. II. cum petalis ultra ligularum altitudinem 
connatis ; antheris 7 mm. longis, linearibus, utrinque obtusiuseulis, 
medio dorsifixis; polline biporato. Ovarium triangulare, ad 6 mm. 
longum; tubo epigyno manifesto; stylo stamina æquante. Bacca 


ignota. 


Patria verisimiliter Brasilia. — Olim, csi. Kunthii temporibus in cal- 
dario Berolinensi culta. (V. s. in herb. Berol.) 


176. Ae. dealbata (Morr. ap. Bak. Brom. 58); vaginis scapalibus 


superioribus serrato-spinulosis ; inflorescentia nunc simplici spicata 


nunc bàsi in ramos 2-4 densissime quaquaverse spicatos divisa; 
bracteolis florigeris serrato-pectinatis, late ovatis acutisque, dorso 
dense albo-lepidotis; floribus sessilibus, 35 mm. longis; sepalis 
medium usque connatis, subobtusis ; petalis pallide rubris, rotun- 
datis, 3 mm. a basi ligulatis ; ovario albo-tomentoso; placentis loculis 
apice affixis; ovulis breviter caudatis. — Mez in Fl. bras. p. 347, t. T4. 

Folia subpauca tubulose rosulata, basi in vaginam haud vel vix 
latiorem, adpresse lepidotam producta, rigidiuscula, linearia + 1 m. 
longa, 80 mm. lata, apice acuta vel acumine delapso rotundata, mar- 
gine spinulis brunneis, sursum spectantibus, 1-1,5 mm. longis + dense 
serrulata, dorso + rubenti-afflata et lepidoto-vittata. Scapus validus. 
erectus, albo-farinosus, vaginis lanceolatis, peracutis, erectis, præ- 
sertim sub inflorescentiam cumulatis auctus. Inflorescentia perdensa, 
pulcherrime rubra, albo-farinosa ; bracteolis florigeris ovato-triangu- 
laribus, apice aristatis, margine nullo modo eum axi connatis sub- 
planis. Sepala dense albo-farinosa, petala ad 1/3 æquantia, perasym- 
metrica, nullo modo mucronata. Petala dorso sæpius tomentella, 


AECHMEA BROMELIACEAE (AUCTORE C. MEZ). 255 


30 mm. longa, ligulis profunde fimbriato-fissis. Stamina petalis per- 
manifeste breviora; filamentis ser. Il. cum petalis alte connatis; 
antheris + 7 mm. longis, utrinque peracutis apiceque mucronatis, 
paullo infra medium dorsifixis; polline biporato. Ovarium subcylin- 
dricum vel ellipsoideum; tubo epigyno permanifesto; stylo petalis - 
breviore. Fructium nondum vidi. i 

Brasilia orientalis, prov. Rio de Janeiro ad Engenho Nova, arbori- 
cola : Glaziou n. 44677 et ad Quinta de Sad Christovaó : n. 16410. — 
Floret Majo, Augusto. (V. v. in hort. Kew., Leod., Lugd.-Bat., Vra- 
tisl.; v. s. in herb. Berol., Brax., Kew., Leod., Paris. et Warming.) 


Ti. Ae. fasciata (Bak. in Journ. Bot. 1879, 231); vaginis scapa- - 
libus margine insigniter serratis ; inflorescentia nunc simplici spicata 
nunc crebrius basi in ramos 2-5 densissime quaquaverse spicatos 
composita panniculata; bracteolis florigeris omnibus fertilibus, lan- - 
ceolatis acutisque, margine pectinato-serratis, subplanis;. floribus 


sessilibus, ad 35 mm. longis; sepalis usque ad 1/4 longit. connatis, jr. 


minute mucronatis ; petalis violaceis vel rubris, apice rotundatis, basi 
ligulatis; ovario albo-tomentoso; placentis loculis ad apicem affixis ; 
ovulis brevissime caudatis. — Bak. Brom. p. 58; Mez in Fl. bras. 
p. 348. — Billbergia fasciata Lindl. in Bot. Reg. t. 1130. — Hohen- 
bergia fasciata R. et S. Syst. VII, p. 1253. — Hoplophytum fasciatum 
Beer, Brom. p. 129. — B. rhodocyanea Lem. in Fl. d. Serr. t. 207; 
Hook. in Bot, Mag. t. 4883; Wawra in Oest. bot. Zeit. 1880, p. 60 et 
It. Sax.-Cob. p. 144; Morr. in Belg. hort. VI, p. 76, non hort. — Ae. 
Leopoldi hort. fide Bak. Brom. p. 58. — Ae. rhodocyanea Wawra 
l. c. p. 148. — Quesnelia rhodocyanea Wawra (errore) l. c. et in Bull. 
Fédér. Soc. hort. Belg. 1880, p. 60. 


Folia dense tubulose rosulata 10-20, basi in vaginam ovalem,intus — 


Sæpius fusco-rubentem, præsertim dorso sparse albido-lepidotam kr 
sensim dilatata, rigidiuscula, late linearia, apice exteriora acuta 
interiora acumine parvo imposito rotundata, margine spinis subatris, 
e nant foliorum exteriorum 1,5-2, interiorum 3-4 mm. longis 
dense armata, + 0 > m. longa, 60 mm. lata, dorso semper viridia et - 
vittis perconspicuis e,lepidibus albisformatis, transversalibus aucta. s , 
Scapus validus, erectus, albo-lanuginosus, vaginis rigidiusculis, lan- à 
ceolatis, erectis, præsertim sub inflorescentiam cumulatis auctus. — 
Inflorescentia submultiflora, percompacta subpyramidalis, foliis longe * 
Superata; axibus dense lanuginosis; bracteis florigeris lanceolatis E 
peraculisque, pulcherrime roseis, dorso haud eximie lepidotis. 
Sepala 10. mm. longa, carinata, + albo-tomentella, apice subrotun- - 


256 - MONOCOTYLEDONEAE. AECHMEA. 


data minuteque mucronata, insigniter asymmetrica. Petala 30 mm. 
longa, ligulis profunde fimbriato-incisis. Stamina petalis manifeste 
breviora; filamentis ser. II. cum petalis usque ad 1/5 altit. connatis; 
antheris ad 8 mm. longis, apice mucronulatis, paullo infra medium 
dorsifixis ; polline biporato. Ovarium ellipsoideum, apice haud cons- 
trictum ; tubo epigyno brevi, conico; stylo petalis paullo breviore; 
stigmatibus capitulatim contortis. Bacca ellipsoidea, ex ovario paullo 


solum aucto formata; seminibus irregulariter fusiformibus brunneis 


et transverse cinero-marmoratis, levibus, ad 4,5-2 mm. longis. 
Brasilia orientalis, prov. Rio de Janeiro prope urbem : Binot, 
Kulenkamp, Miers n. 1759, Didrichsen n. 179, ad Petropolin : 
Wawra II, n. 59, ad Andarahy Grande : Glaziou n. 11686 et prope 
Sad Christovao : n. 16 409, in Serra dos Orgaós : Lhotzky n. 182, 


"183, loco non indicato : Gaudichaud n. 123, Sellow (Brom. Paris. 


n. 94). — Floret Januario, Augusto-Septembri. (V. v. in hort. Kew., 
Leod., Lugd.-Bat., Vratisl.; v. s. in herb. Berol., Boiss.-Barbey., 


de . Candoll., Mus. Brit., Drake., Kew., Leod., Lugd.-Bat., Mez., Paris., 


Petrop., Vindob. et Warming.) 


18. Ae. Legrelliana (Bak. in Journ. Bot. 1879, 236); vaginis 
scapalibus margine presertim prope apicem serratis; inflorescentia 
simplici, spicata; bracteolis florigeris ovatis acuminatimque peracutis, 
valde serratis; floribus sessilibus, 35 mm. longis; sepalis ad 4/4 lon- 
git. connatis validiuscule mucronatis; petalis rotundatis, rubris, basi 


. ligulatis; ovario subglabro; placentis loculis super medium affixis: 


ovulis subobtusis. — Mez in Fl. bras. p. 349. — Hohenbergia Legrel- 
liana Bak. in Saund. Ref. bot. t. 285. — Portea Legrelliana Benth. 
et Hook. Gen. III, p. 664. — Ortgiesia Legrelliana Bak. Brom. p. 19. 
— Macrochordium recurvatum Kl. in Allg. Gartenz. 1856, p. 393. — 
©. palleolata Morr. Cat. 1874, p. 2. — O. tillandsioides var. sub- 
exserta Regel in Gartenfl. 1875, p. 188; Bak. Brom. p. 19 

Folia 7-12 perdense et tenuiter utriculatim rosulata, basi in vagi- 
nam conspicuam, sublineari-ovalem, utrinque sed presertim dorso 
densiuscule lepidibus brunneis conspersam sensim dilatata, a basi 
usque ad apicem persensim angustata demum in summitatem anguste 
linearem, rigidam, integerrimam desinentia, + 0,4 m. longa, medio 
ad 14 mm. lata, rigida, margine spinis conspicuis (usque ad 2 mm. 
longis), sursum uncinatis remote armata, supra glabra nitidaque 
subtus lepidibus crebris pallidis conspersa. Scapus sæpius ultra 0,2 m. 
longus, validus, subglaber, vaginis pulchre rubentibus supremis in- 
florescentiam involucrantibus, ovatis subaeuminatimque peracutis, 


AECHMEA. BROMELIACEAE (AUCTORE C. MEZ). 257 


subereclis indutus. Inflorescentia foliis longe superata, crasse elli- - 
psoidea vel nonnunquam fere globosa, apice obtusa; axi glabra; brac- 
teis quam sepala paullo brevioribus. Flores subglabri ; sepalis valde 
carinatis, lineari-ellipticis, asymmetricis, petala fere ad 3/4 longit. 
æquantibus. Petala 25 mm. longa, erecta, ligulis plumose incisis. 
Stamina petalis manifeste breviora ; filamentis ser. II. cum petalis ad 
1/3 connatis; antheris 5,5 mm. longis, linearibus, apice brevissime 
aculis, paullo infra medium dorsifixis. Ovarium ellipsoideum, apice 
manifeste constrictum, + 10 mm. longum; tubo epigyno magno, 
subinfundibuliformi; stylo antheras paullo superante; stigmatibus 
capitulatim contortis. Fructum nondum vidi. 

Uruguay, in territorio Tacuarembo : Gibert n. 1414, loco non indi- 
cato: Arechavaleta n. 1616. Specimen Sellowianum (Brom. Paris. 
n. 64) aut in Uruguay aut in Brasiliæ prov. Rio Grande do Sul collec- 
tum. (V. s. in hort. Kew., Leod., Lugd.-Bat., Vratisl.; v. s. in herb. 
Berol., Kew., Leod., Paris., Turic.) 


79. Ae. ampullacea ; inflorescentia in foliorum centro nidulante 
dense quaquaverse spicata subglobosa; bracteis e basi late ovata 
triangulatim acutis, apice valide pungentibus, margine spinulis mi- 
nulis serrulatis ; floribus sessilibus ; sepalis basi ad 4 mm. connatis, 
apice in spinam longam erectam desinentibus; placentis loculis me- 
dium inter et 3/4 longit. affixis; ovulis multis, excaudatis. 

Epiphyta videtur, acaulis, florifera ad 0,2 m. alta, perimperfecte 
solum e specimine unico fructifero cognita. Folia (intima solum ad- 
sunt) vaginis maximis, laminas longitudine duplo vel triplo super- 
antibus, ovato-ovalibus, coriaceis, dense immerse lepidibus pallidis mi- 
nutissimis obtectis ampullam perconspicuam efformantia, revoluta, 
50-80 mm. longa, super vaginam ad 20 mm. lata, perrigida, apicem 
usque validissime pungentem sensim angustata subtriangularia, mar- 
gine spinis usque ad 2 mm. longis, subatris, plerisque sursum unci- 
natis horrida, utrinque perdense immerse punctulata supra adulta 
glabrata nitida, subtus perdense lepidibus parvis obtecta. Inflores- 
centia pauci- (infra 10-) flora, ad 60 mm. longa fereque æquilata; 
bracteis amplis, fulgide rubris, sepala superantibus, utrinque sed 
præsertim dorso pallide lepidotis. Flores in statu fructifero solum 
cogniti 38 mm. longi, bracteis fere obtecti; sepalis apicem versus 
conspicue furfuraceo-lepidotis, 22 mm. longis, lanceolatis, omnino 
symmetricis. Petala cum genitalibus ignota. Bacca exsucca, testa | 
crasse coriacea obtecta, rufo-brunnescens, ad 18 mm. longa, 190880 
dinaliter profunde sulcata, sterilis. 

SUITES AU Prodromus, — IX. 17 


258 MONOCOTYLEDONEAE. AECHMEA. 


Argentina, ad Invernado de Loreto : Niederlein n. 230. — Fructifi- 
. cat Martio. (V. s. in herb. cl. Hieronymus, nunc Berol.) 


80. Ae. Ortgiesii (Bak. in Journ. Bot. 1879, 236) ; inflorescentia 
. in foliorum centro nidulante, simplici, abbreviate spicata, obtusa; 
bracteolis florigeris late ovatis peracutisque, pectinato-serratis ; flo- 
ribus sessilibus, 33 mm. longis; sepalis ultra 1/3 connatis perlonge 
mucronalis; petalis rubris, apice rotundatis, basi ligulatis; ovario 
glabro; placentis loculis prope medium affixis; ovulis oc , brevissime 
mucronulatim appendiculatis. — Mez in Fl. bras. p. 350. — Ortgiesia 
tillandsioides Regel, Ind. Sem. h. Petrop. 1866, p. 81 et Gartenfl. 1867, 
p. 193 t. 547; Bak. Brom. p. 18. — Tillandsia rosea hort. ap. ic 
loc. eit. 

Depressa, florifera vix ultra 0,15 m. alta. Folia oo perdenserosulata, 
basi in vaginam manifestissimam, ovalem, utrinque lepidibus paucis 
profunde immersis præditam subito dilatata, crasse coriacea, usque 
ad 0,3 m. longa, 15 mm. lata, peranguste linearia, in apicem filifor- 
mem, subpungentem persensim angustata, margine spinulis usque ad 
1,5 mm. longis, viridibus, sursum hamulosis armata, supra glabra 
subtus lepidibus profunde immersis conspersa. Inflorescentia sub- 
pauci-submultiflora, corymbosa, glabra; bracteis sepala æquantibus, 
plerumque stramineis, paullo lepidotis. Sepala glabra, spinulà termi- 
nali 2,5 mm. longà neglectà ad 14 mm. longa, asymmetrica, apice 
rotundata, paullo carinata. Petala + 22 mm. longa, erecta, ligulis 
fimbriato-incisis. Stamina petalis manifeste breviora ; filamentis ser. Il. 
cum petalis breviter connatis ; antheris + 6 mm. longis, lineari-ellip- 
ticis, utrinque obtusis, medio dorsifixis; polline biporato. Ovarium 
ellipsoideum v. subtriangulare, + 40 mm. longum, 8 mm. diam. 
metiens, apice late constrictum ; tubo epigyno maximo, infundibuli- 
formi; stylo antheras æquante ; stigmatibus capitulatim contortis- 
Fructum nondum vidi. 

- Brasilia, prov. Sad Paulo prope urbem: Glaziou n. 16 448, 16 449, 
ad Campo do Bocaima : n. 17287; loco non indicato : Sellow n. 2879; 
semina, quæ nune plantas spectabiles protulerunt e prov. Sta. Catha- 
rina misit cl. F. Müller. — Floret Julio. (V. v. in hort. Dresd., Vratisl. ; 
v. s. in herb. Berol., Leod.) 


81. Ae. pitcairnioides; iioii cost inter folia nidulante, sim- 
plicissima spicata, compacte ellipsoidea; bracteis e late ovato acutis 
aciculoque valido terminali praeditis, margine spinis ad 1,5 mm. 
longis auctis ; floribus sessilibus; sepalis ad 2 mm. connatis, in acicu- 


AECHMEA. BROMELIACEAE (AUCTORE C. MEZ). 259 


lum desinentibus ; ovario ferrugineo-tomentello ; placentis loculis 
apice affixis; ovulis paucis, tenuiter caudatis. 

Florifera haud ultra 0,2 m. alta, habitu Pitcairniæ heterophyllæ. 
Folia ad 10 dense rosulata, e vaginà depresse latissimeque triangu- 
lari, infime 25 mm. latà, intus adultà glabrà dorso obscure per- 
adpresseque brunneo-lepidotá, apicem versus sensim angustatá in 
laminam perangustam crasse subfiliformem, omnino stipitiformi-com- 
plicatam, persensim in aciculum terminalem brunneum desinentem, 
margine interioribus fere inermem exterioribus spinis validissimis 
(usque ad 2 mm. longis), brunneis, retro hamatis armatam, ad 0,4 m. 
longam, 4 mm. latam, glabram producta. Inflorescentia pauciflora, 
foliis perlonge superata, + 35 mm. longa, 20 mm. diam. metiens, 
bracteis in statu sicco castaneis, dorso lepidibus adpressis, fusco- 
brunneis obtectis demum glabratis. Flores petalis neglectis 28 mm. 
longi; sepalis 17 mm. longis, anguste triangulo-lanceolatis, perlonge 
acutis, quam maxime carinatis, dorso paullo lepidotis vel glabratis, 
subsymmetricis. Petala cum genitalibus ignota. Ovarium valde com- 
planatum ellipticum, ad 8 mm. longum; tubo epigyno infundibuli- 
formi. Fructus ignotus. 

Brasilia centralis, prov. Bahia loco ignoto : Blanchet. (V. s. in herb. 
Candoll.) 


G. — SuBGENUS POTHUAVA, Bent et Hook. Gen. II, 664. 


Inflorescentia simplicissima quaquaverse vel rarissime distiche spi- 
cata; bracteolæ florigeræ integerrima vel rarius serrato-pectinatæ ; 
flores sessiles; sepala apice mucronulata vel acuta, basin usque libera 
vel si connata tum ovula perlonge caudata ; petala apice haud mucro- 
nata ligulis basalibus vel altiuscule insertis, optime evolutis ; pollen 
biporatum. 


82. Ae. armata (Lindm. in Svensk. Ak. Handl. XXIV, n. 8, p. 33, 
t. 7 f. 4-13); vaginis scapalibus margine spinoso-serratis ; inflorescen- 
lia densissime strobiliformi-spicata, oblongo-cylindrata ; bracteis 
lineari-lanceolatis, longe acuminatis, infra medium carinato-duplica- 
tis, serrato-pectinatis; floribus sessilibus, 25-28 mm. longis ; sepalis 
liberis, peracutis nec pungentibus; petalis apice acuminatis; ovario 
minute lepidoto; placentis loculis apicem versus: affixis ; ovulis ex- 
appendiculatis. — Mez in Fl. bras. p. 363. 

Folia verisimiliter multa rosulata, basi in vaginam perconspieuam, 
ovalem, utrinque densissime lepidibus minutissimis, subimmersis, - 


Le: LÉ MAD de NE 
Ey as ; à 
i ot " 

» : 


260 MONOCOTYLEDONEAE. AECHMEA. 


brunneis obtectam dilatata, coriacea, linearia, apice spinà terminali 
validà subatrà imposilà rotundata, 3- 0,8 m. longa, 90 mm. lata, 
margine spinis subatris, rectis, <= sursum spectantibus, vix ultra 
2 mm. longis remote armata, adulta supra glabra subtus sub lente 
densissime peradpresseque tessellatim lepidota. Scapus 0,5 m. altus, 
20 mm. diam. metiens, vaginis erectis adpressisque, viridibus auctus. 
Inflorescentia folia æquans, multiflora, ad 0,12 m. longa, 70-80 mm. 
diam. metiens; bracteis flores subæquantibus, 20-30 mm. longis. 
Sepala punicea, carinata, triangulo-lanceolata, 17 mm. longa. Petala 
sepalis paullo solum longiora ex cl. Lindman usque ad 20 mm. me- 
tientia, ligulis denticulatis. Stamina filamentis liberis, antberis acumi- 


. natis. Ovarium tetragonum ; tubo epigyno maximo. Fructus baccatus, 


18 mm. longus, seminibus elongate clavatis. 

Brasilia australis, prov. Saó Paulo prope Santos, in ripa amnis 
Buturoca trunciola : Mosén n. 3244. — Floret Januario. (V. s. frag- 
menta in herb. Haun. 


- 83. Ae. pectinata (Bak. in Journ. Bot. 1879, 233) ; vaginis scapa- 
libus margine valide spinosis; inflorescentia perdense ellipsoideo- 
spicata ; bracteis florigeris longe acuminatim acutis, margine dentibus 
patentibus dense pectinatis ; floribus sessilibus, 97 mm. longis; sepalis 
basi ad 2 mm. connatis, peracutis; petalis cæruleis, basi ligulatis, 
apice minutissime mucronulatis; ovario albo-farinoso; placentis 


- loculis apice affixis ; ovulis caudatis. — Bak. Brom. p. 59. — Ae. cro- 


cophylla Bak. 1. c. p. 65; Mez in Fl. bras. p. 363. — Chevaliera 
crocophylla Morr. in Belg. hort. 1885, p. 81. 

Folia ad 20 breviter rosulata, basi in vaginam subangustam, sub- 
ellipticam, utrinque densissime peradpresseque lepidotam persensim 
producta, coriacea, latissime linearia, + 0,5 m. longa, medio 60-65 mm. 
lata, apice breviter acuta et in spinam terminalem badiam, validam 
desinentia, margine spinulis 2 mm. haud excedentibus sed sæpius 
minoribus, subatris, sursum spectantibus densiuscule armata, supra 
glabra subtus densiuscule albo-lepidota et nonnunquam perobscure 
vittata. Scapus validus, erectus, albido-vel basin versus brunneo- 
lepidotus, densissime vaginis erectis, subovali-lanceolatis, pungenti- 
acutis imbricatim indutus. Inflorescentia submulti-vel multiflora, apice 
obtusa, mihi usque ab 0,4 m. longa, 50 mm. diam. metiens visa ; rhachi 
albo-farinosa; bracteis + 20 mm. longis sepala ultra 3/4 longit. 
æquantibus, viridibus. Sepala albo-tomentella vel farinosa, 17 mm. 
longa, subovata, asymmetrica prsesertim apicem versus paullo cari- 
nata. Petala + 18 mm. pni erecta, ligulis fimbriatim fissis. Sta- 


AECHMEA. BROMELIACEAE (AUCTORE C. MEZ). > 261 


mina petalis manifeste breviora filamentis ser. II. cum petalis alte 
connatis. Ovarium valde angulatum, substipitiforme, +6 mm. longum, 
3 mm. diam. metiens; tubo epigyno maximo, urceolato. . 

Brasilia, prov. Rio de Janeiro prope Tijucá saxicola : Glaziou 
n. 15 484; prov. Minas Geraës ab saxa Serræ dos Orgaós : Ule n. 1984; 
Sad Paulo in Serra de Cubataó : Burchell n. 3594. — Floret Septem- 
bri. (V. s. in herb. Berol., Kew., Leod., Taubert., Vindob. et War- 
ming). 


84. Ae. involucrata (André, En. p. 4; Brom. p. 13 t. 5, f. A); 
vaginis scapalibus margine perconspicue serrato-spinulosis; inflores- 
centia simplicissima spicata, cylindrica ; bracteis florigeris ex ovato 
longe angusteque triangulo-spinose acuminatis, pungentibus, integer- 
rimis; floribus sessilibus, usque ad 50 mm. longis; sepalis liberis, 
apice spinosis; petalis lilacino-roseis, basi ligulatis; ovario minute 
puberulo vel subglabro; placentis loculis medio affixis; ovulis nullo 
modo caudatis. — Bak. Brom. p. 64. 

Folia ignota. Scapus gracillimus, cum inflorescentia usque ad 1 m. 
altus, lepidibus pilose fissis perpaucis tantum præditus fere glaber, 
vaginis late ellipticis apice pungenti-acutis, erectis, subinflatis, infe- 
rioribus mediisque quam internodia brevioribus, + glabratis auctus. 
Inflorescentia multiflora, basi vaginis spinoso-serratis involucrata, ad 
0,17 m..longa, 40 mm. diam. metiens; rhachi cum ovariis minute 
puberulis; bracteis ovarium permanifeste superantibus; floribus sub- 
erectis vel suberecto-patentibus, glabris. Sepala ad 17 mm. longa, 
perasymmetriea, valde prominenti-venosa, inspinam brunneam, sub- 
ereclo-patentem, ad 3 mm. longam producta. Pelala usque ad 
42 mm. longa, apice acutiuscula, ligulis fimbriato-incisis. Stamina 
petalis paullo breviora; filamentis ser. Il. fere liberis; antheris 
? mm. longis, linearibus, utrinque optime rotundatis, in 1/3 longit. 
dorsifixis. Ovarium subglobosum, ad 10 mm. longum; tubo epigyno 
maximo, urceolato ; stylo petala :equante; stigmatibus paullo con- 
tortis. Fructus ignotus. : 

Ande Ecuadorense inter Riobamba et Loxa, saxicola ad torren- 
tium ripas : André n. 4296. — Floret Julio-Septembri, (V. s. in herb. 
André., Kew.) 


85. Ae. Fraseri (Bak. Brom. 61); vaginis scapalibus margine 
spinulosis; inflorescentia simplicissima subglobose spicata; bracteis 
triangulo-subuliformibus, pungentibus, integerrimis; floribus sessi- 
libus, fere 30 mm. longis; sepalis liberis, apice longe spinosis; petalis 


262 MONOCOTYLEDONEAE. AECHMEA. 


cærulescentibus, basi ligulatis; ovario densiuscule ferrugineo-furfu- 
raceo; placentis loculis medium inter apicemque affixis; ovulis 
excaudatis. 

Folia ignota. Scapus paullo ultra 0,2 m. longus, erectus, lepidoto- 
tomentellus, dense vaginis triangulo-lanceolatis, longe acutis apice in 
spinam badiam valide pungentem transeuntibus, margine spinulis 
-perconspicuis, usque 1,9 mm. longis, patentibus, subatris auctis, 
erectis, internodia longe superantibus, dorso lepidoto-tomentellis 
dense auctus. Inflorescentia + 55 mm. diam. metiens, submultiflora; 
rhachi densiuscule lepidoto-tomentella, recta ; bracteis atris, dorso 
paullo lepidoto-tomentellis, subpatentibus, ad 11 mm. longis. Flores 
erecti vel suberecti, bracteolarum apicalium comam sterilem super- 
antes; sepalis dorso furfuraceis, + 10 mm. longis, asymmetricis, 
apice spinam 3 mm. longam, aterrimam, subpatentem gerentibus. 
Petala ex sicco absque dubio pallide cærulea, quam sepala certe 
13 mm. longiora, apice aciculoso-mucronulata, ligulis fimbriatis. Sta- 
mina petala subæquantia; filamentis ser. II. fere omnino liberis; an- 
theris + 3 mm. longis, sublinearibus, apice acutiusculis, in 1/3 longit. 
dorsifixis. Ovarium subellipsoideum, fere 7 mm. longum ; tubo epigyno 
maximo, urceolato; stylo petala subæquante. Fructus ignotus. 

Andes Ecuadorenses, loco ignoto : Fraser. (Speciem præcedenti 
peraffinem v. s. in herb. Mus. Brit.) 


86. Ae. Lalindei (Linden et Rodigas in HI. hort. n. s. t. 481); va- 

is scapalibus serratis; inflorescentia densissime spicata æ-flora, 
globose strobiliformi ; bracteolis quam maxime reductis, haud pues 
gentibus; petalis virentibus. — Bak. Brom. p. 61. 

Planta maxima, sesquimetralis, diametro rosule nonnunquam 
bimetrali. Folia vix 30 laxiuscule rosulata, basi in vaginam maximam, 
ovato-ovalem, præsertim dorso dense albo-lepidotam dilatata, lin- 
gulata; apice acuta pungentiaque, usque ad 1,8 m. longa, 0,2-0,25 m. 
lata, perrigida, margine spinis magnis, sæpissime virentibus aucta , 
supra glaucescenti-viridia subtus dense lepidota albida. Scapus 
erectus, pererassus, foliis duplo vel ultra brevior, præsertim apice 
vaginis pulcherrimis amplissimisque, e late elliptico acutis, supe- 


rioribus subcyathiformi-patentibus, roseis vel purpureo-roseis ornatus. 
"o 


Inflorescentia sæpius ultra 0,2 ` m. longa, 0,45 m. diam. metiens, 
apice depressa. Ovarium cum sepalis saturatius, petala pallidius 
virescentia. Ceterum mihi ignota. 

E Columbia a cl. Lalinde introducta dicitur. (V. v. sterilem in hort. 
Lugd.-Bat. ; descript. ad ic. Witteanum Lugd.-Bat.) 


AECHMEA. BROMELIACEAE (AUCTORE C. MEZ). ; 263 


Obs. — Sæpissime in hortis cum Chevallieria sphærocephala et cum 
Aechmea Mariæ-reginæ confusa. Certe Ae. gigas Morr. synonym. a 
cl. Baker adductum excludendum et verisimiliter Chevallieriæ cuidam 
adseribi debet. 


87. Ae. Mariæ-reginæ (Wendl. in Hamburg. Gartenzeit. IX, 32) ; 
vaginis scapalibus dense spinoso-serratis ; inflorescentia simplicissima, 
densissime spicata cylindrica ; bracteolis minutissimis tenuissimisque, 
peranguste triangularibus, haud pungentibus, integerrimis; floribus 
sessilibus, 20 mm. longis ; sepalis basi ad 4,5-2 mm. connatis, spinosis; 
petalis albis apice violaceo-maculatis, 3 mm. a basi ligulatis; ovario 
valde farinoso. — Regel in Gartenfl. 1864, p. 152; Floral Mag. n. s. 
t. 8; Bak. Brom. p. 60 et in Bot. Mag. t. 6441. 

Folia 45-20 breviter rosulata, basi in vaginam crasse rigidam, 
ovalem, ad 0,12 m. latam, intus brunneam, utrinque perdense tessel- 
latimque lepidibus parvis peradpressisque, brunnescentibus obtectam 
sensim dilatata, rigida, ad 0,8 m. longa, 80 mm. lata, apice subro- 
tundata vel breviter acuta in spinam terminalem brevem, pervalidam, 
badiam desinentia, margine spinulislatis, usque ad 3 mm. longis, 
Æ sursum curvatis dense armata, utrinque sed præsertim subtus 
lepidibus pallidis perdense tessellatim obtecta. Scapus crassus, dense 
albo-farinosus, vaginis fulgide rubris, inferioribus erectis superioribus 
reflexis, elliptico-lanceolatis, in spinam pungentem acutis, amplis- 
simis ornatus. Inflorescentia æ - flora, foliis superata, sueto paullo 
infra 0,2 m. longa, 53 mm. diam. metiens; bracteolis vix ultra 
4 mm. longis. Sepala valde farinosa, 14 mm. longa, apice in spinam 
validam, sæpius fere 3 mm. longam, -+ recurvam, pallidam producta, 
perasymmetrica. Petala + 16 mm. longa, ligulis paullo fimbriatis. 
Stamina petalis paullo breviora; filamentis ser. II. cum petalis per- 
alte connatis; antheris luteis, 4,5 mm. longis, linearibus, apice acu- 
liusculis, in 1/3 longit. dorsifixis; polline biporato. Ovarium ad 5 mm. 
longum, obconicum, profunde sulcatum; tubo epigyno nullo ; stylo 
staminibus permanifeste breviore antheras haud attingente; stigma- 
libus perlaxe spiraliter contortis. Fructum non vidi. 

Costarica prope Jiménez, Citris epiphyta, alt. 100 m. : J. Donnell- 
Smith n. 4960. — ** Flor de Santa Maria" Costaricensibus. — Floret 
Aprili. (V. v. in hort. Brux., Leod., v. s. in herb. Leod. et a cl. J. Don- 
nell-Smith. com.) 


88. Ae. Drakeana (André i in Rev. hortic. Aes, 404 ; 1889, 72, 
c. t); vagini nanciflora , perlaxe 


k o , 


ICM T SNE TE TE en NT MORAL Mu NES C CENAS UT D OT SAUT 
Pro o NUE art à UE LU pr e i 
4 Pro ^ 


964 MONOCOTYLEDONEAE. | AECHMEA. 


spicata simplicissima ; bracteolis minutis superioribus fere evanes- 
centibus, EN C —€— —À quus sessilibus, usque ad 
50mm. longis ; sepali pinuligeris ; petalis pulehre 
cæruleis, infime ligulatis ; ovario ære Piriihenti: granuloso, glabro; 
placentis loculis circa medium perlonge affixis ; ovulis haud caudatis. 
— André, Enum. p. 4, Brom. p. 14, t. VI f. A ; Bak. Brom. p. 64. 
Folia infra 10 rosulata, basi in vaginam interioribus manifestam, 
ovalem, minutissime peradpresseque lepidotam dilatata, linearia, 
sepius 0,4 m. longa, 46 mm. lata, exteriora + longe acula et in 
spinam tenuem, brunneam, pungentem desinentia, interiora spina 
imposita late rotundata, margine spinulis vix 4 mm. longis, brunneis, 
sursum spectantibus dense serrulata, læte viridia, subglabra. Scapus 
- gracillimus, erectus, paullo lepidotus, vaginis lanceolatis acutisque, 
erectis auctus. Inflorescentia + 0,12 m. longa, 90 mm. diam. metiens ; 
rhachi recta, prominulo-verruculosa ; bracteis subsetiformibus, infi- 
mis usque ad 10 mm. longis, reflexo-patentibus. Flores optime pa- 
tentes ; sepalis (cum ovario) primum roseis mox cæruleis, + 6 mm. 
longis, glabris, valde asymmetricis, apice spinula atra, usque ad3 mm. 
longa auctis. Petala ephemera, ad 40 mm. longa, erecta tubum paullo 
conicum efformantia apice recurvo-patentia, acutiuscula et hic punc- 


lis atroviolaceis insignia. Stamina petalis paullo breviora, cum stylo 


azurea; filamentis ser. IL. fere liberis; antheris fere 5 mm. longis, 
ut videtur utrinque rotundatis. Ovarium optime globosum, + 7 mm. 
longum; tubo epigyno brevi, conico; stylo petalis breviore. Bacca 
globosa, trisulcata; seminibus oe , cuneiformibus, subatris, ad 2 mm. 
longis. 
Ecuador, in regione fluminis Zamora : Poortman n. 134, loco non 
indicato : Lehmann n. 7762. — Floret Januario. (V. s. in herb. André.. 
Berol., Kew.) 


89. Ae. Lindeni (C. Koch, Wochenschr. 1863, 398); vaginis sta- 
palibus integerrimis; inflorescentia simplicissima, perdense ellipsoi- 
deo-spicata; bracteis subcymbiformibus ovarium amplectentibus, late 
ovatis, acuminatis, integerrimis; floribus 90 mm. longis, sessilibus ; 
sepalis basi breviter connatis, longe spinulosis ; petalis emarginatis, 
2 mm. a basi ligulatis, luteis; ovario glabro, haud granuloso; pla- 
centis loculis prope medium affixis; ovulis obtusis. — Bak. in Bot. 
Mag. t. 6565 et Brom. p. 61; Mez in PL. bras. p. 352. — Hoplophytum 
Lindeni Morr. in Belg. hort. 1865, p. 164 et 1873, p.84 t. 8, -— 
Macrochordium Lindeni Wittm. in Engl. Jahrb. 1891, Beibl. 29, p. 22 
— ? Tillandsia tetrastachya Vell. Fl. Flum. HI, t. 137 et in Arch. 


AECHMEA. BROMELIACEAE (AUCTORE C. MEZ). 265 


Mus. Nac. Rio V, p.128. — Hoplophytum tetrastachyum Beer, Brom. 
p. 137. 

Folia — 20 dense rosulata, basi in vaginam manifestam, subovalem, 
subglabram vel dorso dissite lepidotam sensim dilatata, rigida, 
linearia, usque ad 1 m. longa, 55 mm. lata, apice rotundata acumi- 
nuloque filiformi imposito aucta, margine spinulis ad 1 mm. longis, 
viridibus, sursum hamatis densiuscule armata, subglabra. Scapus 
crassiusculus, dense albo-tomentosus, vaginis breviter subovatis, 
acuminatim acutis, superioribus imbricatis indutus. Inflorescentia 
multi-vel submultiflora, densa, apice obtusa; rhachi albotomentella ; 
bracteis rubentibus, subglabris, infimis sepala fere æquantibus ad 
12 mm. longis, 8 mm. latis. Sepala glabra, asymmetrica, apice in 
spinam + 2 mm. longam, paullo brunnescentem desinentia, hac com- 
pulata ad 5 mm. longa, 3,5 mm. lata. Petala mox in colorem brun- 
neum mutata, erecta, apice rotundata emarginataque, ligulis pauci- 
fimbriatis. Stamina petalis multo breviora; filamentis ser. II. cum 
petalis medium usque connatis; antheris ad 6 mm. longis, utrinque 
acutis, medio vel paullo super medium affixis; polline biporato. 
Ovarium + 6 mm. longum, subgloboso-cylindricum, subteres; tubo 
epigyno manifesto, infundibuliformi ; stylo stamina subæquante ; stig- 
matibus vix contortis. Fructum nondum vidi. 

Brasilia australis, prov. Sta. Catharina ad Desterro : Schenck 
n. 769, loco non indicato: d'Urville. — Floret Septembri. (V. v. 
in hort. Kew., Leod., v. s. in herb. Berol, Leod., Petrop. et 
Schenck.) 

Obs. — Adsunt form: duæ notione digne ; altera foliis elegantis- 
sime luteo-viridique striatis in hortis sub nomine Hoplophyti Makoyani 
obvia, altera monstrosa spicam infime divisam inflorescentiam digita 
lim e spicis 2-5 subæqualibus compositam præbens (heec verisimiliter 
Tillandsiz tetrastachyæ typus). 


90. Ae. calyculata (Bak. Journ. Bot. 1879, 232) ; vaginis scapa- 


libus integerrimis ; inflorescentia simplicissima, densissime crasseque 


subcylindrice spicata; bracteolis haud cymbiformibus, anguste lan- 


ceolatis peraeutisque, integerrimis ; floribus sessilibus, ad 17 mm. . 


longis; sepalis ad 1/3 longit. connatis, apice longe spinulosis; petalis 
luteis, rotundatis, ? mm. a basi ligulatis; ovario glabriusculo vel pu- 
berulo; placentis loculis prope medium affixis ; ovulis obtusis. — Bak. 
Brom. p. 59. — Hoplophytum calyculatum Morr. in Belg. hort. 1865, 
p.162t 44. — Hohenbergia calyculata Bak. in Saund. Ref. bot. sub 
t. 286. — Macrochordi li lum €. Koch in Wochenschr. 1864, 


* 


266 24 MONOCOTYLEDONEAE. AECHMEA. 


p. 176 (nomen). — Billbergia lutea Cat. Linden. 1865, p. 27. — 
Macro-chordium luteum Regel in Gartenfl. 1867, p. 164 t. 544. 

Folia 5-10 dense rosulata, basi in vaginam subangustam, ovalem, 
utrinque sed presertim intus lepidibus adpressis conspersam sensim 
dilatata, latiuscule linearia, usque ad 1 m. longa, 40 mm. lata, coria- 
cea, apice acuminulo parvo, herbaceo imposito late rotundata, mar- 
gine spinulis perpaucis minutisque, adscendentibus aucta sæpissime 
fere inermium speciem præbentia, subtus obscure lepidibus perad- 
pressis conspersa. Scapus lana alba detergibili obtectus, validiusculus, 
erectus, vaginis ovato-lanceolatis, breviter acutis, stricte erectis laxe 
indutus. Inflorescentia multi-vel submultiflora, subellipsoidea vel 
crasse cylindrica vel junior subpyramidata ; rhachi paullo tomentella: 
bracteolis floccose tomentellis, infimis sepala superantibus. Sepala 
virentia, glabriuscula vel minute puberula, perasymmetrica, + 4 mm. 
longa et insuper spinam 3-4 mm. metientem gerentia. Petala erecta, 
late rotundata, ligulis fimbriatim incisis. Stamina petalis multo bre- 


-viora ; filamentis ser. H. cum petalis peralte connatis; antheris 4 mm. 


longis, anguste ellipsoideis et utrinque breviter acutis, medio dorsi- 
fixis. Ovarium breviter crasseque cylindricum, ad 4,5 mm. longum ; 
tubo epigyno brevissimo; stylo stamina sub:equante; stigmatibus 
capitulatim contortis. Bacca glabra, ex ovario paullo aucto formata; 
seminibus brunneis, 2 mm. longis, ovoideis, minute verruculosis. 

Brasiliæ prov. Sta. Catharina prope Blumenau: F. Müller, loco non 
indicato : Sellow (Brom. Paris. n. 29, 71). (V. v. in hort. Leod., 
Vratisl.; v. s. in herb. Leod., Paris., Petrop.) 

i 


91. Ae. Selloviana (Bak. Brom. 60); vaginis scapalibus integer- 
rimis; inflorescentia simplicissima, breviter subglobose cylindrice 
spicata; bracteolis haud cymbiformibus, triangulo-lanceolatis per- 
acutisque, integerrimis; floribus sessilibus; sepalis medium usque 
connatis, apice longe spinulosis; petalis basi ligulatis; ovario sub- 
glabro; placentis loculis medium inter apicemque alfixis; ovulis 
“exappendiculatis. — Mez in Fl. bras. p. 334. — Echinostachys Pine- 


 liana Wittm. in Engl. Jahrb. 1891, Beibl. 29, p. 44 (non Brongn.). 


Folia subpauca rosulata, basi in vaginam subovalem, utrinque lepi- 
dibus adpressis consitam dilalata, coriacea, linearia, apice acumine 
imposito sepius abortivo rotundata, ad 0,5 m. longa, 30 mm. la^ 
margine spinulis minutissimis et vix conspicuis, subbrunneis, sursum 
curvatis perlaxe prædita, utrinque subglabra. Seapus gracillimus, 
erectus, glaber, vaginis perpaucis sublanceolatis, peracutis laxe obsi- 
tus. Inflorescentia apice optime rotundata, subglabra ; bracteolis 


AECHMEA. BROMELIACEAE (AUCTORE €. MEZ).. - 267 


mucrone perlongo aristalis. Sepala 5,5 mm. longa, apice in mucro- 
nem tenuissimum, brunneum, 3 mm. vel paullo ultra longum pro- 
ducta, valde asymmetrica. Petala cum genitalibus ignota. Ovarium 
subtriangulare; tubo epigyno nasa Danh ex ovario paullo 
solum aucto formata ; , apice acutis, 
ad 1 mm. longis, brunneis, minutissime verruculosis. 

Brasilia australis, loco ignoto : Sellow n. 4008; prov. Sta. Catha- 
rina prope Blumenau: Schenck n. 659, 886. — Floret Septembri, 
Octobri. (V. s. in herb. Berol., Schenck.) 


92. Ae. contracta (Bak. Journ. Bot. 1879, 234); vaginis scapa- 
libus integerrimis; inflorescentia disticha simplicissima, peranguste 
spicata; bracteolis haud cymbiformibus, ovato-lanceolatis, peracutis, 
integerrimis; floribus sessilibus, 33 mm. longis; sepalis liberis, 
perobscure mucronatis ; petalis altiuscule ligulatis ; ovario tomentoso; 
placentis loculis apice affixis; ovulis longe caudatis. — Bak. Brom. 
p. 62; Mez in Fl. bras. p. 355 t. 72. — Billbergia contracta Mart. in 
R. et S. Syst. VII, p. 1963. 

Folia 5-10 subfasciculata, basi in vaginam latissimam, ovatam, 
dorso nonnunquam maculatam dilatata, tum in petiolum permanifes- 
tum, ad 0,12 m. longum, valde canaliculatum, spinis maximis (+ 4 mm. 
longis) rectis vel retro curvatis armatum contracta, demum in lami- 
nam lanceolatam, utrinque acutam, ad 0,25 m. longam, 35 mm. 
latam, margine præsertim apice spinulis viridibus, rectis vel sursum 
curvatis densiuscule serrulatam dilatata, utrinque sed presertim sub- 
lus sparse lepidota. Scapus gracillimus, + albo-floccosus, curvatus, 
vaginis ellipticis, perpaucis sed infra inflorescentiam comatim cumu- 
latis indutus. Inflorescentia pendula, perangusta, Tritici spicam animo 
révocans ; rhachi geniculata sulcataque, albido-tomentella ; bracteolis 
sepala fere æquantibus, valde concavis. Sepala ad 8 mm. longa, 
asymmetrica. Petala 26 mm. longa, apice acutiuscula ?, ligulis tim- 
briatis?. Stamina petalis breviora ; filamentis ser. II. cum petalis con- 
natis?. Ovarium cylindricum, manifeste suleatum cepe pedi? 
constrictum, + 7 mm. longum. 

Brasilia septentrionalis, prov. Alto Amazonas ad Rio Negro : Mar- 
lius. (V. s. in herb. Monac.) 


93. Ae. nudicaulis! (Griseb. Fl. West. Ind. 593); vaginis Ps 
bus integerrimis; inflorescentia simplicissima, densius confertiusve 


1. Hujus speciei hybrida : 4e. nudicaulis cf. p. 53, adnot, cylindrata : a cl. F. Mül- 
ler prope Blumenau prov. Sta. Catharina spontanea lecta. (V. s. in herb. Kew.) 


268 MONOCOTYLEDONEAE. AECHMEA. 


quaquaverse spicata, + cylindrica; bracteolis subnullis vel minimis, 
integerrimis ; floribus sessilibus, Æ 22 mm. longis; sepalis liberis, 
apice spinulosis; petalis acutiusculis, luteis, in 1/3 longit. ligulatis; 
ovario arachnoideo-tomentello; placentis loculis prope medium 
affixis; ovulis acuminulo brevissimo præditis. — Wawra in Oest. bot. 
Zeit. 1880, p. 115 et in Bull. Fédér. Soc. hort. Belg. 1880, p. 57 et 
It. Sax.-Cob. p. 145; Bak. in Journ. Bot. 1879, p. 234, Brom. p. 62; 
Wittm. in Engl. Jahrb. 1891, Beibl. 29, p. 3, 43; Lindm. in Svensk. 


Ak. Handl. XXIV, n. 8, p. 30, t. 5 f. 12-14; Mezin Fl. bras. p. 356. — 


Bromelia nudicaulis L. Spec. ed. 1 (1756) p. 286; Ker, Exot. Flor. 
t. 143; Willd. Spec. II, p. 9; Lam. Encycl. I, p. 164; Mill. Dict. n. 1; 
Aubl. Guyan. I, p. 302; Lk. En. p. 308; Sert. bot. Van Geel, t. 150. — 


Billbergia nudicaulis Lindl. in Bot. Reg. ad t. 1068; R. et S. Syst. 


VII, p. 1257; Beer, Brom. p. 108. — Hohenbergia nudicaulis Bak. in 
Saund. Ref. bot. sub t. 284. — Pothuava nudicaulis Regel, Gartenfl. 
t. 1096. — Hoplophytum nudicaule €. Koch in Ind. Sem. h. Berol. 
1856, app. p. 6: Walp. Ann. VI, p. 70. — Hoplophytum spicatum 
Beer, Brom. p. 140 (nec p. 134). — Pothuava spicata Gaudich. Atl. 
Bonite, t. 147. — Bromelia lutea Meyer, Esseq. p. 145. — Billbergia 
lutea R. et S. Syst. VII, p. 1258. — B. oblonga Mart. in R. et S. Syst. 
VIL, p. 1256. — Tillandsia unispicata Vell. Fl. Flum. HI, t. 124 et in 
Arch. Mus. Nac. Rio. V, p. 125. — Hoplophytum unispicatum et ianu- 
- ginosum Beer, Brom. p. 138. — Billbergia lanuginosa hort. ibid. 
— Ae. Cornui Carr. in Rev. hort. 1885, p. 36 c. ic. — Billbergia qua- 
dricolor hort. fide Bak. Brom. p. 62. — ? Bromelia gigantea hort. in 
R. et S. Syst. VII, p. 1283. — Bromelia pyramidata, aculeis nigris, etc. 
Plum. Gen. p. 46 et ic. Burm. t. 62. 

Statura sieut tota planta valde variabilis. Folia multa vel submulta 
dense rosulata, basi in vaginam laminà vix latiorem, lepidibus per- 
adpressis dense consitam producta, rigidiuscula, late linearia, apice 
rotundata acumineque imposito brunneo reflexo sæpissime putride 
deciduo emarginata, + 0,5 m. longa, 60 mm. lata, margine spinulis 
validis, ad 2,5 mm. longis, atro-badiis dense armata, subtus albide 
lepidota sæpiusque vittis perobscuris transversalibus prædita. Scapus 
gracilis, erectus vel nutans, minute albo-floccosus, vaginis subellip- 
ticis, valde concavis, acutis, erectis, sub inflorescentiam comatim 
cumulatis auctus. Inflorescentia subpauci-multiflora, junior anguste 
subellipsoidea conferta, adulta laxior cylindrica, apice obtusa, haud 
comala; bracteolis subnullis vel minutissimis tomento rhachidis 
absconditis. Sepala flava, perassymetrica. Petala + 42 mm. longa; 
ad 3/4 sepalis inclusa, apice acutiuscula, ligulis fimbriatis. Stamina 


AECHMEA. BROMELIACEAE (AUCTORE C. MEZ). 269. 


petalis haud multo breviora; filamentis ser. II. cum petalis ad 1/3 
longit. connatis; antheris anguste ellipticis, longe acutis, prope 
medium dorsifixis; polline biporato. Ovarium subglobosum vel elli- 
psoideum, 3- 8 mm. longum; tubo epigyno manifesto infundibuli- 
formi; stylo stamina æquante, stigmatibus vix contortis. Bacca sub- 
globosa, ex ovario paullo solum aucto formata ; seminibus subovoideis, 
apice peracutis, 2 mm. longis, brunneis. 

Per Americam tropicam Chile Argentinaque exceptis divulgata. 
Mexico, prope Mirador : Liebmann Brom. n. 24, 25, 75 ad Colipa : 
n. 74, ad Trapiche de Concepcion : n. 76, prope Papantla : Schiede et 
Deppe, Karwinsky n. 883; Nicaragua, ad Granada : Oersted Brom. 
n. 3; Costarica, prope Carthago : Scherzer; Sto. Domingo : Prende- 
loup n. 601, Eggers n. 2374; Cuba 4 Wright:n. 673, 1524 “Portorico : 
Sintenis n. 2133, 6040; Trinidad : Fendler n. 834, 835, Schacht; 
Guyana anglica ad Kaieteur Falls : Appun, loco non indicato : 
Jenman n. 611, 2107, 4839, Parker; Guyana batava : Meyer; Colum- 
bia, loco ignoto : Cuming; Ecuador, loco ignoto : Lehmann n. 7763; 
Brasiliæ prov. Bahia : Blanchet n. 1582; Rio de Janeiro loco ignoto : 
Comes Raben n. 332, Miers n. 3212, Raddi,in monte Itatiaia : Wawra Il 
n. 438, ad Praja Grande : Mikan, prope urbem : Martius, Glaziou 
n. 16 415, Regnell n. 212, ad Capocabana : Riedel, prope Tijucá : 
Glaziou n. 2732 et ad Villa Nova : n. 7501, prope Cantagallo : 
n. 15482, 16 407; Minas Geraés loco ignoto : Sehott n. 5519; Saó 
Paulo prope Santos : Burchell n. 3150, 3288; Sta. Catharina prope 
Blumenau : F. Müller, loco ignoto : D'Urville, Gaudichaud n. 131. — 
« Caraguata » Caldasiensibus (ex Mosén). — Floret per totum fere 
annum. (V. s. fere ubique.) 

P- Sulcata (Lindm. Svensk. Ak. Handl. XXIV, 8, p. 31, t. 5, f. 15-21, 
spec.) ovariis profunde (an constanter ?) 6-sulcatis. — Mez in Fl. bras. 
p. 356. — Brasilia, prov. Minas Geraës ad Caldas : Regnell HI, n. 1255 


et (ex Lindman) 1257, Mosén n. 738, 4429! — Floret Octobri- 
Decembri. (V. s. in herb. Paris.) 
bs. — Var. distans Wittm. in Berl. Gartenz. 1884, f. 1-2 formam 


ostendit spica e laxioribus, nullatenus gravioribus momentis distin- 
guendam. 


94. Ae. aureo-rosea (Bak. Brom. 63); vaginis scapalibus inte- 
gerrimis; inflorescentia simplicissima, densiuscule quaquaverse spi- 
cala subcylindrica ; bracteolis parvis sed manifestis, e latissime ovato 
filiformi-acuminatis; floribus sessilibus, ad 18 mm. longis; sepalis 
liberis, apice minutissime mucronulatis ; petalis apice aureo excepto 


270 ; MONOCOTYLEDONEAE. AEGCHMEA. 


junioribus triste violaceis mox in colorem roseum mutatis, 2,5 mm. a 
basi ligulatis; ovario minutissime tomentello vel fere glabro; placentis 
loculis medio affixis; ovulis excaudatis. — Hoplophytum aureo- 
roseum Ant. in Wien. ill. Gartenz. 1881, t. 1. — Billbergia aureo- 
rosea Hort. Linden. ap. Ant. l. c. — Ae. nudicaulis Lindm. in Svensk. 
Ak. Handl. XXIV, n. 8, p. 30 (quoad Mosén n. 2978) ; Mez in Fl. bras. 
p. 356 (quoad syn.), non Griseb. 

Folia 10-15 dense rosulata, basi in vaginam laminá vix latiorem, 
utrinque immerse lepidoto-punctulatam dilatata, rigidiuscula, linearia, 
zt 0,4 m. longa, 55 mm. lata, apice mucrone imposito semper fere 
putride delapso late rotundata, margine spinis perconspicuis nonnun- 
quam usque ad 5 mm. longis, atris, rectis, + patentibus armata, 
triste viridia, sub lente utrinque minutissime lepidoto-punctulata. 
Scapus gracilis, erectus, dense albo-arachnoideus, foliis brevior, 
vaginis membranaceis lanceolatis, acutis, suberectis ornatus. Inflo- 
rescentia subpauciflora, folia æquans vel minute superans, fere gla- 
bra, ad 90 mm. longa, 35 mm. diam. metiens, tota cinnabarina; . 
 bracteolis inferioribus usque ad 5, supremis vix 2 mm. longis. Sepala 

fere glabra, quam maxime asymmetrica, spinula tenuissima, vix 
ultra 1 mm. longa aucta, + 5,5 mm. metientia. Petala ad 11 mm. 
longa, stricte erecta summo apice minute recurvo-patentia, ligulis 
fimbriatis. Stamina petalis paullo breviora; filamentis crassis, ser. H. 
cum petalis breviter connatis; antheris 4,5 mm. longis, utrinque 
acutis, in 1/3 dorsifixis. Ovarium ad 6 mm. longum, cylindricum, 
+ manifeste 6-sulcatum; tubo epigyno magno, suburceolato; stylo 
staminibus breviore; stigmatibus vix contortis. Fructum non vidi. 
- Brasilia centralis, prov. Minas Geraés in Serra da Cachoeira do 
Càmpo : Schwacke herb. n. 9227 ; Sad Paulo prope Santos : Mosén 
n. 2978. — Floret Majo. (V. v. in hort. Leod. et s. in herb. Berol. et 
Haun.) 

Obs. — Præcedenti nimis affinis, in statu sicco difficillime digno- 
scenda, ex vivo absque dubio satis distincta. 


95. Ae. cylindrata‘ (Lindm. in Svensk. Ak. Handl. XXIV, 8, 32, 
t. 8, f. 28-35); vaginis scapalibus integerrimis; inflorescentia simpli- 
cissima, laxiuscule elongateque quaquaverse spicata; bracteis flori- 
geris magnis, inferioribus mediisque flores axillares longe super- 
antibus, anguste triangularibus, integerrimis; floribus sessilibus, ad 
20 mm. longis; sepalis 3 mm. in tubum connatis; spinula permani- 


1. De hujus speciei hybrida cf. Ae. nudicaulis, p. 267, adnot. 


AECHMEA. BROMELIACEAE (AUCTORE C. MEZ). 274 


festa auctis; petalis (ex sicco) saturate cæruleis, 2 mm. a basi leur 
latis; ovario floccose tomentello; placentis loculis midi affixis 
ovulis excaudatis. — Mez in Fl. bras. p. 358. 

Folia 10-15 dense rosulata, basi in vaginam laminá vix latiorem, 
utrinque peradpresse lepidibus consitam dilatata, rigidiuscula, latis- 
sime linearia, 0,3-0,5 m. longa, 50-60 mm. lata, apice optime rotun- 
data mucroneque rubenti incurvo emarginata, margine sparse minu- 
teque denticulata, supra læte viridia et juniora + rubenti-striata, 
subtus pallidiora lepidota. Scapus validus, erectus, leviter arachnoi- 
deo-tomentosus, cum spica ad 0,4 m. altus, vaginis flaccidis, e 
lanceolato lineari-cuspidatis, arachnoideis, pallide roseis ornatus. 
Inflorescentia basi minus densa apice conferta obtusaque, ad 0,15 m. 
longa, 30 mm. diam. metiens. Sepala pallide rosea, spinà brunneá, 
recurvo-patenti negleclà ad 5 mm. longa, valde asymmetrica, apice 
optime rotundata, prominenti-venosa. Petala ad 12 mm. longa, ligulis 
fimbriatis. Stamina petalis paullo breviora ; filamentis ser. IL cum 
petalis ad ligularum saltem altitudinem intime cohærentibus ; antheris 
albidis connectivo violaceo, 5 mm. longis, fusiformibus, utrinque 
acutis. Ovarium stipitiformi-triangulare, percrassum, + 8 mm. lon- 
gum, 6 mm. diam. metiens: tubo epigyno magno, angustissimo ; 
stylo staminibus breviore; stigmatibus violaceis, capitulatim contor- 
tis. Fructus adhuc ignotus. 

Brasilia, prov. Saó Paulo prope Santos ad Sororocaba in ripa um- 
brosa, uliginosa amnis Buturoca ad arbores: Mosén n. 2975 (fide 
Lindmann) et Sta. Catharina prope Blumenau: F. Müller. — Floret 
Decembri. (V. v. in hort. Vratisl. et s. in herb. Kew.) 

B- Micrantha (Lindm. l. c. f. 36-40); floribus paullo minoribus, 
calyce cum ovario 10-19 mm. metientibus; spinulis sepalorum bre- 
vioribus. — Mez, l. c. 

Prope Santos cum typo : Mosén n. 3245. — Floret Februario. (N. v.) 


96. Ae. turbinocalyx (Mez in Fl. bras. 359); vaginis scapalibus 
integerrimis; inflorescentia simplicissima, laxiuscule subovali-cylin- 
drica quaquaverse spieata ; braeteolis ovato-lanceolatis, longe acutis, 
integerrimis; floribus sessilibus. ad 13 mm. longis; sepalis apice 
mueronatis + patentibus, liberis; petalis altiuscule ligulatis; ovario 
puberulo. 

Folia ad 7 dense rosulata, basi in vaginam manifestam, anguste 
ovalem, + brunneo-lepidotam sensim dilatata, rigidiuscula, linearia, 


= 0,4 m. longa, 20 mm. lata, apice breviter acuta acumineque longo, ” 


rigidiuscule pungente aristata, omnino inermia, subtus paullo sparao 


\ 


SE £ MONOCOTYLEDONEAE. OX AECHMEA. 


lepidota. Scapus tenuis, subglaber ?, vaginis anguste ellipticis, acutis, 
non nisi minute lepidotis, flores atlingentibus, peradpressis dense 
indutus. Inflorescentia submultiflora, apice obtusa, + 55 mm. longa, 
28 mm. diam. metiens; bracteolis sepala æquantibus, omnibus sub- 
æquilongis. Sepala subglabra, apice alatim dilatata sinistrorsum 
torta, 8 mm. longa, valde asymmetrica, apice in acumen haud pun- 
gens, horizontale producta. Petala cum genitalibus ob insectarum 
devastationes ignota. Fructus nondum cognitus. 

Brasilia, prov. Bahia, loco non indicato: Blanchet. (V. s. in herb. 
Candoll.) 


97. Ae. comata (Bak. Journ. Bot. 1879, 234); vaginis scapalibus 
integerrimis ; inflorescentia simplicissima, densissime quaquaverse 
spicata, ellipsoidea, apice rotundata bractearumque sterilium coma 
manifeste aucta ; bracteis ex elliptico acuminatis, a medio recurvatis, 


integerrimis; floribus sessilibus; sepalis (ex icone) breviter connatis, 


apice in mucronem permanifestam productis; petalis super basin 
ligulatis; ovario tomentello; placentis loculis prope apicem affixis; 
ovulis excaudatis. — Bak. Brom. p. 63; Mez in Fl bras. p. 36 (uterque 
quoad cit. Gaudich., Beer.). — Pothuava comata Gaudich. Atl. Bonite; 
t. 146. — Hoplophytum comatum Beer, Brom. p. 140. 

Folia ad 0,5 m. longa, ligulata, apice obtusiuscula et. in acumen 
latum impositum producta, margine spinulis parvis, adscendentibus, 


paullo distantibus armata. Scapus gracilis, ut videtur erectus, lepi- 


doto-tomentellus, vaginis lanceolatis, aculis, suberectis auctus. Inflo- 
rescentia submultiflora, + 80 mm. longa, 50 mm. diam. metiens; 
bracteis foliolaceis, sepala superantibus. Sepala valde concava, sub- 
symmetrica, obovato-elliptica. Petala apice rotundata; ligulis mani- 
feste incisis. Stamina petalis satis breviora; filamentis ser. Il. cum 
petalis ad 1/3 longit. connatis ; antheris ellipticis, apice manifeste 
triangulo-mucronatis. Ovarium ellipsoideum, apice manifeste con- 
strictum. 

Brasilia, prov. Sta. Catharina loco ignoto : Gaudichaud. (N. v. ; diagn. 
ex ic. Gaudich.) 


98. Ae. triticina (Mez in Fl. bras. 369); vaginis scapalibus inte- 
gerrimis; inflorescentia simplicissima, laxiuscule cylindrice spicata; 
bracteolis pungentibus, subreniformibus perlongeque aristalis, flores 
involventibus; floribus sessilibus, 18 mm. longis; sepalis liberis, mu - 
cronatis; petalis virentibus, medio ligulatis ; ovario dense arachnoi- 
deo-tomentoso; placentis loculis apice affixis; ovulis minute caudatis. 


T NIE TE NNNM I mE T DP RT TEE dd 25 TT — à 


AECHMEA. BROMELIACEAE (AUCTORE C. MEZ). n vr. 


Folia ad 5 rosulata, basi in vaginam angustam,.lepidibus per- 
adpressis consitam producta, coriacea, linearia, apice rotundato-acu- 
tiuscula mucroneque longo, valido, subbrunneo aucta, ad 0,4 m. longa, 
33 mm. lata, margine spinulis brunneis, usque ad 1,5 mm. longis 
densiuscule serrulatim armata, subtus conspicue lepidota et prope 
basin anguste transverse vittata. Scapus haud eximie validus, + to- 
mento albo, lanuginoso obtectus, vaginis ovato-lanceolatis, apice bre- 
viter subacuminatis, adpressis perdense indutus. Inflorescentia anguste 
subcylindrica 7ritici spicam in memoriam revocans, apice rotundata 
nec attenuata, usque ad 80 mm. longa, 20 mm. diam. metiens; brac- 
teolis margine subglabris basin versus dense tomentosis, latioribus 
quam longis, haud incrassatis, apice spina perlonga imposita latis- 
sime rotundato-truncatis. Sepala bracteis longiora, subglabra, mu- 
crone subbrunneo, suberecto, 2-2,5 mm. longo neglecto ad 6 mm. 
longa, valde asymmetrica. Petala ad 12 mm. longa, ligulis grosse 


dentatis. Stamina petalis salis breviora ; filamentis ser. I. cum peta- - 


lis medium usque connatis. Ovarium 6 mm. longum, crasse ellipsoi- 
deum, apice paullo constrictum; tubo epigyno brevi. 

Brasilia orientalis, prov. Rio de Janeiro prope Palmeiras, arboricola : 
Glaziou n. 8985. (V. s. in herb. Berol.) 


99. Ae. Van Houtteana (Mez in Fl. bras. 366); vaginis scapali- 
bus integerrimis vel non nisi dentibus paucis præditis ; inflorescentia 
densissime cylindriceque quaquaverse spicata strobiliformi, apice 
setoso-comata ; bracteis subsquamato-ovatis, apice acuminatis mucro- 
natisque, margine paucidentatis; floribus sessilibus, 25 mm. longis; 
sepalis infime connatis, mucronatis; petalis violaceis, alte ligulatis ; 
ovario albo-lanato; placentis loculis prope medium affixis ; ovulis 
obtusis. — Echinostachys Van Houtteana Van Houtte, Cat. 1878. — 
Quesnelia Yan Houtteana Morr. in Belg. hort. 1881, p. 350, t. 18; Bak. 
Brom. p. 85. — Macrochordium Van Houtteanum Wittm. in Engl. 
Jahrb. 4891, Beibl. n. 29, p. 4. 

Folia + 30 breviter rosulata, basi in vaginam permanifestam, 
ovatam:subsubito dilatata, perrigida, linearia, apicem versus sensim 
angustata demum in spinam terminalem validissimam, subbrunneam 
desinentia, margine spinis infimis usque ad 7 mm. longis, flavido- 
brunneis, rectis sursum versis perdense horrida, + 0,6 m. longa, 
medio 30 mm. lata, utrinque subglabra. Scapus validus, minute 
subcinereo-lepidotus vel subglaber, vaginis perlongis validissimisque, 
suboblongis, apice mucrone imposito subrotundatis, dorso livido- 
lepidotis tubulose involutus. Inflorescentia æ -flora, utrinque rotun- 

18 


SUITES AU Prodromus. — IX. 


274 MONOCOTYLEDONEAE. AECHMEA: 


data; bracteis sepala æquantibus basi pallidis apicem versus rubris, 
medium usque insigniter albo-lanatis, basi subinvolutis ovarium 
recipientibus. Sepala praesertim basi floccose tomentella, carinata, vix 
10 mm. longa, asymmetrica. Petala + 17 mm. longa, erecta, apice 
breviter acuta, ligulis fere integerrimis. Stamina petalis satis breviora ; 
filamentis ser. II. fere usque ad apicem cum petalis connatis ; anthe- 
ris 3- 4 mm. longis, utrinque acutis, medio dorsifixis. Ovarium trian- 
gulare, — 7 mm. longum; tubo epigyno perconspicuo, infundibuli- 
formi ; stylo petala æquante; stigmatibus contortis. Fructum nondum 
vidi. 

Brasilia, prov. Minas Geraés in Serra do Picü alt. 1500-1700 m. : 
Schimper n. 304. (V. v. in hort. Leod., Vratisl., v. s. in herb. Leod.) 


100. Ae. alopecurus (Mez in Fl. bras. 367); vaginis scapalibus 
integerrimis ; inflorescentia simplieissima, densissime perlongeque 
spicata cylindrica; bracteolis utrinque in alam maximam dilatatis 
flores involventibus, perlonge spinosis, integerrimis, haud incrassatis ; 
floribus sessilibus, 18 mm. longis; sepalis liberis, apice spinula mi- 
nuta præditis; petalis peralte ligulatis; ovario glabriuseulo ; placentis 
loculis apice affixis ; ovulis perpaucis, longe caudatis. 

Habitus præcedentis; folia ignota. Scapus validus, densissime vagi- 
nis elongatis, lanceolato-ovalibus apice breviter sæpiusque subrotun- 
dato-acutis et in spinam brunneam, horridam productis, dorso paullo 
lepidotis involutus. Inflorescentia æ -flora, + 0,16 m. longa, 35 mm. 

iam. metiens, apice bractearum slerilium, setiformium, brunnescen- 
dim coma manifestissima aucta; rhachi ferrugineo-lanuginosa ; 
bracteolis subglabris, tubulatim involutis floris ovarium tingentibus, 
apice in spinam brunneam, + 11 mm. longam productis, profunde 
emarginalis, spina neglecta ad 5 mm. longis, 9 mm. latis. Sepala ad 
9 mm. longa, glabra, perasymmetrica. Petala 14 mm. longa, erecta, 
apice rotundata, ligulis fimbriato-fissis. Stamina petalis multo bre- 
viora; filamentis ser. Il. cum petalis usque ad 1/2 ligularum altit. 
connatis; antheris 4 mm. longis, utrinque obtusiusculis, in 1/3 dorsi- 
fixis; polline biporato. Ovarium cylindrico-stipitiforme, + 4,5 mm. 
longum, 2,5 mm. diam. metiens; tubo epigyno nullo; stylo antheras 
medio attingente; stigmatibus capitulatim contortis. Fructus ignotus. 

Brasilia, loco non indicato : Pohl n. 5230. (V. s. in herb. Vindob.) 


101. Ae. hystrix (Morr. Belg. hort. 1880, 243, t. 13); vaginis sca-^ 
palibus integerrimis; inflorescentia simplicissima, perdense quaqua- 
verse spicata, cylindrica, apice setoso-comata ; bracteolis flores invol- 


| 
| 


AECHMEA. BROMELIACEAE (AUCTORE C. MEZ). 275 


ventibus, duplicimarginatis, carinatis, peilonge setaceo-spinosis ; 
floribus sessilibus, 18 mm. longis; sepalis liberis, spinulatis ; petalis 
violaceis, alte ligulatis; ovario + tomentoso vel demum glabrato ; 
placentis loculis apice affixis; ovulis paucis, perlonge caudatis. — Bak. 
Brom. p. 61 ; Mez in Fl. bras. p. 367. — Echinostachys hystrix Wittm. 
in Engl. Jahrb. 1891, Beibl. n. 29, p. 4. 

Folia + 20 utriculatim rosulata, basi in vaginam latam, ovalem, 
badiam, exteriore latere membrana livide alba e lepidibus formata 
obtectam, intus dense brunneo-lepidotam dilatata, rigida, linearia, 
apice longe peracuta et in spinam horridam, brunneam desinentia, 
+ 0,6 m. longa, ad vaginæ apicem 55 mm. lata, margine spinulis 
usque ad 2 mm. longis, brunneis, rectis, sursum versis dense serrata, 
utrinque sed præsertim dorso adpresse pallide lepidota. Scapus brevis, 
validus, glabriusculus vel + farinosus, dense vaginis imbricatim 
ereetis, lanceolatis perlongeque acutis, apice in spinam horridam, 
brunneam desinentibus involutus. Inflorescentia oc -flora ; rhachi cum 
braeteolarum basi densiuscule tomentosa vel demum glabrata; brac- 
teolis coriaceo-chartaceis apicem versus induratis, obtusis et in spi- 
nam suberectam, florem superantem productis. Sepala viridia, 6,5 mm. 
longa, subsymmetrica, glabra, apice rotundata et in spinulam 2 mm. 


longam, Subpatentem producta. Petala erecta, ligulis fimbriatis. Sta- 


mina petalis multo breviora; filamentis ser. IL. cum petalis alte con- 
natis. Ovarium cylindrice stipitiforme, vix ultra 4 mm. longum ; tubo 
epigyno brevi, infundibuliformi; stylo staminibus breviora. Fructum 
nondum vidi. 

Brasilia australis, prov. Sta. Catharina ad Blumenau, arboricola 
frequens: Schimper n. 468. (V. v. in hort. Leod., Vratisl., in spiritu 
conserv. Schimperian.) 


102. Ae. squarrosa (Bak. Brom. 63); vaginis scapalibus integerri- 
mis; inflorescentia simplicissima, perdense quaquaverse spicata cylin- 
drica, apice coma setosa aucta ; bracteolis cymbiformi-concavis, 
suborbicularibus, longe spinulatis, integerrimis; floribus 14 mm. 
longis, sessilibus, reflexis; sepalis liberis, spinulatis; petalis (viren- 
tibus?) peralte ligulatis; ovario glabro ; placentis loculis apice affixis; 
ovulis perlonge caudatis. — Mez in Fl. bras. p. 368 (non Bak, in 
Journ. Bot. XXVIII, 305 D. 


Folia basi in vaginam subovalem, utrinque lepidibus peradpressis . 


conspersam dilatata, rigida, linearia, apice perlonge acuta et in spi- 
nàm magnam, brunnescentem desinentia, margine spinulis infimis 
usque ad 3,5 mm. longis, sursum spectantibus perdense armata, 


276 MONOCOTYLEDONEAE. AEHCMEA. 


+ 4 m. longa, 53 mm. lata, subtus dissite pallideque lepidota. Sca- 
pus crassiusculus, glaber, vaginis roseis, peranguste lanceolato- 
ovatis, peracutis in spinam pungentem desinentibus, ereclis tubulose 
involutus. Inflorescentia oo -flora, apice obtusiuscula, + 0,2 m. longa, 
43 mm. diam. metiens; bracteolis reflexis, glabris vel subglabris, 
submembranaceis, medio spina ad 6 mm. longa, setiformi, sepala ad 
3/4 «quante auctis hac neglecta 6 mm. longis, suborbicularibus, 
subtus conspicue carinatis. Sepala glabra, + 14 mm. longa, perasym- 
metrica, in spinulam ultra 3 mm. longam, brunneam, patentem 
producta, haud carinata. Petala ligulis profunde fimbriato-incisis. 
Stamina filamentis ser. II, peralte cum petalis connatis. Ovarium vix 
5 mm. longum, crasse stipitiforme ; tubo epigyno brevissimo, sub- 
cupuliformi. Fructus ignotus. 

Brasilia orientalis, prov. Rio de Janeiro prope Cantagallo : Glaziou 
n. 15 486, — Floret Decembri. (V. s. in herb. Berol., Kew.) 


103. Ae. Pineliana (Bak. Journ. Bot. 1879,232) ; vaginis scapalibus 
integerrimis ; inflorescentia simplicissima, perdense quaquaverse spi- 
cata cylindrica, apice setoso-comata ; bracteolis cymbiformi-con- 
cavis, suborbiculari-reniformibus, perlonge spinulatis, integerrimis ; 


.. floribus sessilibus, 45 mm. longis; sepalis liberis, minutissime spinu- 


latis; petalis virenti-flavis, peralte ligulatis; placentis loculis apice 
affixis; ovulis subpaucis, perlonge caudatis. — Bak. Brom. p. 60; 
Mez in F1. bras. p. 364. — Echinostachys Pineliana Brongn. ex Planch. 
in Hort. Donat. p. 25; Beer, Brom. p. 148; Hook. in Bot. Mag. t. 5321. 
— Macrochordium Pinelianum Lem. in Ill. hort. IX, Misc. p. 62. — 
E. rosea Beer, l. c. p. 149. 

Folia 15-20 dense rosulata, basi in vaginam maximam, subovatam, 
utrinque dense peradpresseque lepidibus pallide brunneis obtectam 
dilatata, coriacea, linearia, apice peracuta et in spinam manifestissi- 
mam, horridam desinentia, + 0,8 m. longa, 35 mm. lata, margine 
spinis subatris, infimis ad 5 mm. longis, sursum spectantibus dense 
armata, subtus dense albido-lepidota sæpiusque conspicue transverse 
vittata. Scapus gracilis, dense albo-tomentellus, vaginis lanceolato- 
ovalibus, apice subacuminatim acutis et + manifeste spinosis, stricte 
erectis tubulose involutus. Inflorescentia submulti-vel multiflora, 
+ 70 mm. longa, 30 mm. diam. metiens sed sæpius quoque major; 
rhachi tomentella; bracteis dorso dense albo-tomentosis, ovarium 
sepalorumque basin recipientibus, coriaceis, suborbiculari-renifor- 
mibus, medio in spinam flavidam, petalis paullo breviorem, tenuiter 
seliformen. producta, subtus conspicue carinata, spinà neglectà ad 


3 
4 
1 
å 


AECHMEA. BROMELIACEAE (AUCTORE C. MEZ). VERE 


4 mm. longa, 8 mm. lata. Sepala glabra vel basi solum paullo 
tomentella, + 4,5 mm. longa, asymmetrica spinulâ minutissimá, 
paullo recurvá. Petala deflorata sordide flavido-brunnea + 8,5 mm. 
longa, apice acutiuscula, ligulis fimbriatim incisis. Stamina petalis 
paullo breviora; filamentis ser. ll. cum petalis peralte connatis ; 
antheris + 2 mm. longis, apice acutis, infra medium dorsifixis; pol- 
line biporato. Ovarium vix 3 mm. longum, crasse cylindricum ; stylo 
staminibus paullo breviore; stigmatibus vix contortis. Fructum non- 
dum vidi. 

Brasilia australis, prov. Rio de Janeiro ad Cantagallo : Glaziou 
n. 16 404, ad Novo Friburgo : n. 15 487, in sabulosis ad Cabo Frio : 
n. 13244. — Floret Augusto, Septembri. (V. v. in hort. Kew., Leod., 
Lugd.-Bat., Vratisl.; v. s. in herb. André., Berol., Boiss.-Barbey., 
Kew., Brux., Leod., Paris., Petrop., Vindob. et Warming.) 


H. — Sugcenus MACROCHORDIUM, Bak. Brom. 34. 


Inflorescentia simplicissima, densissime quaquaverse spicata ; brac- 
teole florigeræ integerrimæ; flores sessiles; sepala apice semper 
mutica ; petala ligulis alte insertis, optime evolutis; pollen biporatum. 


104. Ae. Lamarchei (Mez in Fl. bras. 370); vaginis scapalibus 
integerrimis; inflorescentia simplicissima, perdense cylindrice spi- 
cata, apice rotundata; bracteolis latissime ovatis, breviter acutis, 
nullo modo duplicimarginatis; floribus sessilibus, 22 mm. longis; 
sepalis medium usque connatis, obtusis nec mucronatis; petalis 3 mm. 
à basi ligulatis, citrinis ; ovario dense lepidoto ; placentis loculis apice 
affixis; ovulis caudatis. — Macrochordium Lamarchei Morr. ap. Bak. 
Brom. p. 67 (sphalmate « Lamarckii »). — Ae. bromeliifolia Bak. 1. c. 
e. p. (quoad syn. nostr.). | 

Folia multa dense breviterque tubulose rosulata, basi in vaginam 
anguste ovalem, præsertim dorso densiuscule albo-lepidotam sensim 
dilatata, chartaceo-coriacea, linearia, apice breviter et nonnunquam 
subrotundate acuta et in acuminulum angustum, herbaceum pro- 
ducta, + 0,4 m. longa, 19 mm. lata, margine spinulis usque ad 
1,5 mm, longis, aciculosis, paullo brunnescentibus dense armata, 
subtus dense lepidibus albidis obtecta. Scapus validus, lana alba 
detergibili + obtectus, vaginis inferioribus erectis superioribus sub- 
erectis, ovato-lanceolatis acutisque dense indutus. Inflorescentia 
submulti-vel multiflora, + 70 mm. longa, 35 mm. diam. metiens; - 
rhachi dense albo-tomentosa; bracteis membranaceis, 15 mm. longis 


978 n MONOCOTYLEDONEAE. AECHMEA. 


et æquilatis, dorso prope basin tomentellis ceterum glabrescentibus, 
nullo modo incrassatis. Sepala 40 mm. longa, paullo asymmetrica, 
dorso membraná albâ lepidotà obtecta. Petala deflorata fere atra, 
+ 16 mm. longa, ligulis fimbriato-fissis. Stamina petalis multo bre- 
viora; filamentis ser. Il. cum petalis peralte connatis; antheris 
+ 5 mm. longis, utrinque obtusiusculis, sublinearibus, prope medium 
dorsifixis; polline biporato. Ovarium 3-4 mm. longum ; tubo epigyno 
nullo; stylo quam filamenta manifeste breviore; stigmatibus capitu- 
latim contortis. Fructus mihi ignotus. 

Brasilia, prov. Minas Geraés loco non indicato : St. Hilaire n. 174. 
(V. s. in herb. Leod. et Paris.) 

105. Ae. bromeliifolia (Bak. in Benth. et Hook. Gen. III, 664); 
vaginis scapalibus integerrimis ; inflorescentia simplicissima, perdense 
quaquaverse spicata, apice obtusa, cylindrica ; bracteolis semiorbi- 
cularibus, truncatis, duplicimarginatis, incrassatis; floribus sessi- 
libus, 17 mm. longis ; sepalis basi ad 1/4 connatis, inermibus ; petalis 
virenti-luteis, in 1/3 longit. ligulatis; ovario tomentoso; placentis 
loculis apice affixis ; ovulis longe caudatis. — Bak. Brom. p. 67 (e. p.): 
Mez in Fl. bras. p. 371. — Tillandsia bromeliifolia Rudge, Guyan. 
p. 32, t. 50; R. et S. Syst. VII, p. 1227. — Macrochordium bromeliifo- 
lium Beer, Brom. p. 146. — Bromelia melanantha Ker in Bot. Reg. 
t. 766. — M. melananthum Beer, l. c. — Billbergia clavata Lindl. in 
Bot. Reg. sub t. 1068; R. et S. Syst. VII, p. 1255. — Tillandsia ves- 
tita Willd. ap. R. et S. Syst. VII, p. 1228. — M. tinctorium de Vriese 
in Jaarb. med. Maat. tuins. 1853, p. 14c. ic. ; Beer, l. c. 145 (synon. 
exclus. ') — M. strictum Beer, 1. c. p. 147. — Billbergia tinctoria 
Ann. de Gand II, t. 56, non Mart. | 

Folia 12-20 utriculatim rosulata, basi in vaginam manifestam, sub- 
ovatam, utrinque lepidibus adpressis dense conspersam dilatata, 
subcoriacea, linearia, apice semper fere acumine subabortivo fere 
rotundata, + 0,6 m. longa, 50 mm. lata, margine spinis usque ad 
5 mm. longis, brunneis, sursum spectantibus armata, subtus per- 
manifeste albo-lepidota. Scapus validus, dense albo-lanatus, vaginis 
ovato-lanceolatis vel subovalibus, acutis, involutis, erectis dense 
auctus. Inflorescentia submultiflora, usque ad 70 mm. longa, 35 mm. 
diam. metiens; bracteis perdense lanuginosis, multo latioribus ac 
longis, apice latissime truncatis, subtus prominenti-carinatis, satis 
incrassatis. Sepala lanuginosa vel demum glabrata, 6-7 mm. longa, 
suborbicularia apiceque emarginata, subasymmetrica. Petala mox in 
colorem badio-nigrum transeuntia, erecta, + 15 mm. longa, apice 


; 
: 


AGES SABE ETT RS NE TR T 


PSE ES Se UMP EG Y 


AECHMEA. BROMELIACEAE (AUCTORE C. MEZ). 279 


minute emarginata, ligulis plumose fimbriatis. Stamina petalis satis 
breviora; filamentis ser. IL. cum petalis peralte connatis; antheris 
4 mm. longis, linearibus, utrinque obtusiuseulis, in 1/3 longit. dorsi- 
fixis; polline biporato. Ovarium brevissimum substipitiforme; tubo 
epigyno brevi, cupuliformi; stylo antheras subæquante ; stigmatibus 
vix eontortis. Fructum nondum vidi. 

Per Americam meridionalem tropicam late divulgata nec non in 
Trinitatis insula. Venezuela, prope Caracas : Moritz n. 450; Guyana 
anglica ad Demerara flumen : Jenman n. 4056, loco ignoto : Rudge, 
Schomburgk n. 1025, im Thurn; Guyana gallica : Poiteau; Brasilia, 
prov. Pará prope urbem : Sieber; prov. Alto Amazonas in litore 
insule Colares : Pæppig; prov. Minas Geraés : Glaziou n. 16405, 
Burchell n. 4404; prov. Mato-Grosso : Kuntze ; Trinidad : Fendler 
n. 837. — Floret Junio-Augusto, Decembri. (V. v. in hort. Kew., Leod., 
Lugd.-Bat., Vratisl.; v. s. in herb. plurrimis.) 


106. Ae. lagenaria (Mez in Fl. bras. 372); vaginis scapalibus 
integerrimis ; inflorescentia simplicissima, perdense cylindrice spicata, 
apice rotundata; bracteolis depresse reniformibus, apice truncatis, 
haud duplicimarginatis ; floribus sessilibus, 13 mm. longis; sepalis 
liberis, inermibus; petalis citrinis, apice emarginatis, 4 mm. a basi 
ligulatis; ovario albo-tomentello; placentis loculis apice affixis ; 
ovulis subpaucis, longe caudatis. — Macrochordium lagenarium 
Morr. ap. Mez, l. c. 

Folia basi in vaginam manifestam, ovato-ovalem, utrinque lepi- 
dibus peradpressis dense obtectam sensim dilatata, subcoriacea, 
linearia, apice solemniter acuta et in mucronem angustum, subherba- 
ceum desinentia, 3- 0,8 m. longa, 38 mm. lata, margine spinis atris 
maximis, infimis usque ad 7 mm. longis, omnibus sursum arcuatis 
dense armata, subtus lepidibus albis dense obtecta. Scapus elegans, 
dense floccoseque albo-tomentellus, vaginis membranaceis, lanceo- 
lato-ellipticis apiceque breviter acutis, erectis, involutis auctus. 
Inflorescentia multiflora, subellipsoidea, = 55 mm. longa, 30 mm. 
diam. metiens; rhachi presertim prope flores infimos tomento 
niveo dense obtecta; bracteis perdense tomentosis, ad 4,5 mm. lon- 
gis, 10 mm. latis, membranaceis nec inerassatis, subtus conspicue 
carinatis. Sepala dense adpresseque albo-tomentella, 3- 5 mm. longa, 
apice acuta, asernes sne) haud carinata. Petala deflorata saturate 
castanea, + 41 mm. longa, ligulis profunde fimbriato-fissis. Sta- 
mina petalis: paullo breviora; filamentis ser. H. cum petalis alte con- 
natis; antheris latiuscule linearibus, apice peracutis, 3,5 mm. longis, 


280 : |. MONOCOTYLEDONEAE. AECHMEA. 


“in 4/3 altit. dorsifixis; polline biporato. Ovarium brevissimum, sti- 


pitiforme ; tubo epigyno brevissimo. Bacca ignota. 


Brasilia, prov. Bahia, loco non indicato : Blanchet n. 1526. (V. s. 


in herb. Leod., Paris.) 


107. Ae. tinctoria (Mez in Fl. bras. 373, t. 73); vaginis sca- 
palibus integerrimis; inflorescentia simplicissima, perdense qua- 
quaverse spicata, apicem versus attenuata ; bracteolis depresse 
reniformibus, rotundato-truncalis, paullo duplicimarginalis; flori- 
bus sessilibus, 13 mm. longis; sepalis liberis, inermibus; petalis 
luteis, apice rotundatis, medio ligulatis; ovario dense albo-lanu- 
ginoso; placentis loculis apice affixis; ovulis paucis, caudatis. — 
Bromelia tinctoria Mart. Reise Il, p. 554 et in Linnæa 1830, p. 42. 
— Billbergia tinctoria Mart. ap. R. et S. Syst. VII, p. 1256. — Ae. 
bromeliifolia Bak. 1. c., e. p. (quoad syn. nostr.) — Macrochor- 
dium macracanthum Regel in Gartenfl. 1886, p. 297 f. 37 et Descr. 
pl. n. Petrop. fasc. X, p. 29. — Ae. conspicuiarmata Bak. Brom. 
p. 67. 

Folia multa densissime rosulata, basi in vaginam latissimam, ova- 
lem, utrinque dense lepidibus adpressis consitam dilatata, linearia, 
apice subtriangulo-acuta, ad 4 mm. longa, 80-100 mm. lata, margine 
spinis maximis, ad 4 mm. vel ultra longis, atrofuscis, sursum hamatis 
dense armata, subtus dense albo-lepidota. Scapus crassiusculus, den- 
' Sissime albido-lanatus, vaginis membranaceis, involutis, suberectis, 
anguste lanceolatis acutisque auctus. Inflorescentia submulti-vel 
multiflora, usque ad 80 mm. longa, 20 mm. diam. metiens, perdense 
albo-lanuginosa; bracteolis multo latioribus ac longis, vix incras- 
satis. Sepala virentia, bracteas subæquantia, paullo lanuginosa, ad 
6 mm. longa, apice emarginata, subasymmetrica. Petala mox in 
colorem subatrum mutata, 11 mm. longa, erecta, ligulis plumose 
fissis. Stamina petalis satis breviora; filamentis ser. II. cum petalis 
alte connatis; antheris vix 3 mm. longis, subovato-linearibus, longe 
acutis, in 1/3 longit. dorsifixis; polline biporato. Ovarium brevissi- 
mum, subslipitiforme; stylo antheras subæquante; stigmatibus vix 
contortis. Fructus ignotus. 

Brasilia, prov. Saó Paulo prope urbem : Glaziou n. 44 341, 16 406, 
Burchell n. 4765; Minas Geraës in Serra do Picü : Glaziou n. 13223, 
prope Ouro-Preto : Schwacke n. 10557, loco non indicato : Martius ; 
Mato Grosso loco ignoto : Spencer Moore n. 347. — Floret Julio- 
Augusto, Oclobri. (V. s. in herb. Berol, Kew., Mez., Monac. et 


y 


Warming.) 


AECHMEA. ——— BROMELIACEAE (AUCTORE C. MEZ). 281 


108. Ae. pulchra (Mez in Fl. bras. 374); vaginis scapalibus inte- 
gerrimis; inflorescentia simplicissima, perdense quaquaverse spicata, 
apicem versus sæpissime attenuata; bracteolis subovatis, apice 
sepius minute mucronatis, duplicimarginatis; floribus sessilibus, 
15 mm. longis; sepalis liberis, inermibus; petalis virenti-flavis, alte 
ligulatis; ovario subglabro; placentis loculis apice affixis; ovulis 
paucis, caudatis. — Macrochordium pulchrum Beer, Brom. p. 147; 
Regel in Gartenfl. 1861, p. 29. — Billbergia tinctoria Hort. Paris. ap. 
Beer, l. c. (non Mart.). — Ae. macroneottia Bak. Brom. p. 68; Mez in 
Fl. bras. p. 376 (tum mihi nondum visa). — M. bromeliifolium Bak. 
Brom. p. 67 (quoad syn. nostr.); Lindm. in Svensk. Ak. Handl. XXIV 
n. 8, p. 28 t. 8, f. 15-24. 

Folia multa dense rosulata, basi in vaginam latissimam, suborbi- 
culari-ovalem, utrinque lepidibus peradpressis dense consitam dila- 
tata, coriacea, linearia, apice subacuta vel acumine sæpius abortivo 
rotundatata, + 0,7 m. longa, 40 mm. lata, margine spinis parvis vix 
1 mm. longis, sursum versis laxe armata, subtus + albo-lepidota. 
Scapus crassiusculus, lanuginé albo dense obtectus, vaginis membra- 
naceis, subovato-ellipticis apice acutis, suberectis dense auctus. Inflo- 
rescentia multi-vel permultiflora, += 70 mm. longa, 25 mm. diam. 
metiens, dense albo-lanuginosa; bracteis latioribus ac longis, valde 
incrassatis. Sepala læte viridia, subglabra, 6 mm. longa, apice rotun- 
data, perasymmetrica. Petala mox in colorem badio-atrum mutata, 
erecta, margine albo-tomentella; ligulis fimbriato-fissis. Stamina 
petalis manifeste breviora ; filamentis ser. Il. cum petalis alte con- 
natis; antheris ad 3 mm. longis, sublinearibus, in 1/3 altit. dorsifixis; 
polline biporato. Ovarium brevissimum substipitiforme ; tubo epigyno 
brevissimo. Fructum non vidi. 

Brasilia centralis, inter Cuyabá et Goyaz : Weddell; prov. Minas 
Geraés prope Caldas : Regnell III, n. 1726. Paraguay, in valle Cor- 
dillerarum Chololo : Balansa n. 706, 4148. — Floret Februario, Sep- 
tembri. (V. s. in herb. André., Berol., Boiss.-Barbey., Leod. et Paris.) 


109. Ae. alba (Mez in Fl. bras. 373); vaginis scapalibus integer- 
rimis; inflorescentia simplicissima, perdense quaquaverse spicala, 


subellipsoideo-cylindrica, apice rotundata; bracteolis suborbicula- 


ribus, truncatis medioque minute mucronulatis, vix duplicimargi- 
natis: floribus sessilibus, 19 mm. longis; sepalis liberis, inermibus; 
petalis albis; ovario glabriusculo. 

Folia basi in vaginam latam, subovatam, lepidibus adpressis con- 
spersam dilatata, exteriora super vaginam in petiolum p songs 


989  - MONOCOTYLEDONEAE.  - AECHMEA. 


12-15 mm. latum, valde canaliculatum contracta demum in laminam 
lineari-lanceolatam, apice acumine imposito rotundato-acutam trans- 
euntia, margine spinulis parvis, virentibus, sursum hamulosis, 
usque ad 0,5 mm. longis distanter serrulata, sepissime ultra 4 m. 
longa, ad 30 mm. lata, subtus subglabra. Scapus debilis, subglaber, 
vaginis ovato-lanceolatis vel supremis sub inflorescentiam cumulatis 
E ovalibus, peracutis dense indutus. Inflorescentia pendula, ad 40 mm. 
longa, 18 mm. diam. metiens, dense albo-lanuginosa; bracteolis 
subtus carinatim incrassatis, flores amplectentibus. Sepala subglabra, 
ad 8 mm. longa, apice minute mucronulata, perasymmetrica. Petala 
mox in colorem subatrum mutata, 15 mm. longa, apice acuta ; ligulis 
crispe plumose fissis. Stamina petalis manifeste breviora; filamentis 
ser. ll. cum petalis medium usque connatis; antheris 3,5 mm. longis, 
linearibus, apice breviter peracutis, in 1/4 longit. dorsifixis. Ovarium 
brevissimum, subcylindricum ; stylo stamina C stigmatibus 
vix contortis. Fructus ignotus. 
Brasilia, prov. Bahia loco non indicato : Blanchet n. 2276 ; Rio de , 
Janeiro prope Esperanca : Riedel. — Floret Julio. (V. s. in herb. 
Candoll. et Petrop.) 


J. — SuscENUS PURPUROSPADIX. 


ME Inflorescentia simplicissima spicata, perdense strobiliformis vel 
AERE subglobosa, apice cum flores infimi deflorati sint magis magisque 
ed aucta. Bracteæ florigeræ coriaceæ, valde serratæ. Petala virentia 
wa . ligulis rudimentariis sæpissime in callos transversales integerrimos 
Bi parvosque mutatis. 


M 110. Ae. Germinyana (Bak. Brom. 66); vaginis scapalibus mar- 
e gine prope apicem spinulis submultis minutis præditis; inflorescentia 
simplicissima, quaquaverse densissime spicata, elongata cylindrica ; 
bracteis per anthesin apice patentibus, quam flores evoluti paullo 
brevioribus, margine spinulis parvis sed perconspicuis dense serratis ; 
floribus sessilibus, + 32 mm. longis; sepalis liberis, apice mucro- 
nulatis; petalis albidis, in 1/4 longit. ligulatis; ovario glabro; pla- 
cenlis loculis apice affixis; ovulis submultis, breviter caudatis. — 
Chevalliera Germinyana Carr. in Rev. hort. 1881, c. f. — Bromelia 
daguensis hort. ap. Carr. l. c. — Chevalliera Veitchii Wittm. in 
Engl. Jahrb. XI, p. 55 (non Ed. Morr.). | 

Folia 20-30 breviter rosulata, basi in vaginam manifestam, ovato- | 
ovalem, utrinque lepidibus parvis peradpressisque dense obtectam 


AECHMEA. BROMELIACEAE (AUCTORE C. MEZ). | 283 


dilatata, super vaginam manifeste angustata ensiformia, apicem 
subrotundatum versus breviter angustata demum in mucronem 
latum, pungentem, brunnescentem desinentia, sepius ultra 4 m. 
longa, 60-70 mm. lata, margine spinulis ad 1 mm. longis serrulatim 
prædita, subtus lepidibus parvis peradpressisque conspersa. Scapus 
validus, vaginis viridibus, apice valide pungentibus, stricte erectis 


omnino involutus. Inflorescentia multiflora, ad 90 mm. longa, 65 mm. - 


diam. metiens, apice bractearum sterilium coma erecta aucta ; bracteis 
pulcherrime scarlatinis, subglabris. Sepala 13 mm. longa, subellip- 
tica, perasymmetrica, glabra nitidaque. Petala sepalis subduplo lon- 
giora, apice acuta. Stamina petalis breviora ; filamentis crassis ser. II. 
cum petalis ad 1/4 longit. connatis; antheris 6 mm. longis, sub- 
linearibus, apice mucronulatis, in 1/3 longit. dorsifixis. Ovarium ad 
6 mm. longum triangulare, basin versus sensim allenuatum; tubo 
epigyno nullo; stylo stamina subæquante ; stigmatibus brevibus, erec- 
tis. Baeca globosa, ad 7 mm. diam. metiens, non nisi sterilis mihi visa. 

Columbia, in Andibus Popayensibus : Hartweg (fide Baker), loco 
non indicato : Lehmann n. 2947, 4052. (V. s. in herb. Boiss.-Barbey. 
et Mus. Brit.) 


111. Ae. Veitchii (Bak. in Bot. Mag. t. 6329) ; foliolis scapalibus 
margine dense serrulatis ; inflorescentia simplicissima, spadicem 
elongatum, densissime strobiliformem formante; bracteis optime 
reflexis, spinulis perconspicuis dense serrulatis; floribus sessilibus, 
ad 30 mm. longis; sepalis liberis, apice peracutis subaciculosis; pe- 
falis pallidis, basi ligulatis; ovario glabro; placentis loculis prope 
apicem affixis; ovulis multis, breviter caudatis. — Bak. Brom. p. 66. 
— Chevalliera Veitehii Morr. in Belg. hort. 1878, p. 177 t. 5; Rev. 
hort. 4880, p. 850 c. fig.; The Garden 1881, 25. Junio, c. f. 

Folia 12-45 breviter rosulata, basi in vaginam manifestam, ova- 
lem, utrinque lepidibus parvis peradpressisque dense conspersam 
dilatata, margine spinulis minutis (4 mm. haud excedentibus), omni- 
bus sursum spectantibus dense serrulata, ensiformia, apicem rotun- 
datum versus sensim angustata demumque in acuminulum tenuem, 
Pungentem desinentia, usque ad 4 m. longa sed sepius breviora, 

mm. lata, subtus dense lepidibus minutissimis, albidis obtecta. 
Scapus validus, foliolis viridibus, apice longe acutis pungentibusque, 
Stricte erectis perdense involutus. Inflorescentia o -flora, nonnun- 
quam usque ad 0,5 m. longa, 50 mm. diam. metiens, apice foliorum 
sterilium coma definita; bracteis pulcherrime scarlatinis, flores evo- 
lutos subæquantibus, dorso paullo lepidotis. Sepala florum inferio- 


.984 . ^ MONOCOTYLEDONEAE. `` AECHMEA. 


rum lucide rubentia superiorum albida, 44 mm. longa, subtriangu- 
laria, subsymmetrica, glabra. Pelala acutiuscula, erecta, lingulata, 
sepala.duplo superantia. Stamina petalis multo breviora; filamentis 
ser. II. cum petalis medium usque connatis; antheris 3- 6 mm. longis, 
lanceolatis vel anguste triangularibus, apice mucronulatis; polline 
biporato. Ovarium crasse obconicum, ad 7 mm. longum; tubo epi- 
gyno nullo; stylo antheras superante; stigmatibus brevibus, erectis. 
Fructum non vidi. 

E Columbia a cl. Wallis in caldaria introducta. (V. v. in hort. 
Kew., Leod., Lugd.-Bat., Vratisl.; v.s. in herb. Berol., Leod.) 


112. Ae. Magdalenæ (André ap. Bak. Brom. 65); foliis scapali- 
bus margine spinulis nunc minutissimis nunc perconspicuis serrulatis; 
inflorescentia densissime spicata optime globoseque capitiformi ; 
bracteis a medio decurvis, triangularibus et inde saltem dense spi- 


noso-serratis ; floribus petalis ignotis neglectis 45-55 mm. longis, 


sessilibus; sepalis liberis, apice valide pungentibus ; ovario glabro. — 
Chevalliera Magdalenæ André, En. p. 3 et Brom. André. p. 7, t. 3. 
Folia maxima, ultra 2 m. longa, 0,4 m. vel paullo ultra lata, 


optime linearia, apicem versus persensim acuta et in spinam termi- 


nalem validissimam desinentia, margine spinis distantibus, subatris, 
usque ad 3 mm. longis, inferioribus retro reliquis sursum hamatis 
armata, supra subglabra subtus inter nervos prominentes dense 
adpresseque albo-lepidota. Scapus validissimus brevisque, erectus, 
foliis triangularibus, acutis auctus. Inflorescentia oc -flora, foliis multo 
brevior, densissime strobiliformis, + 0,1 m. longa 0,4 m. diam. 
metiens; bracteis ad 54 mm. longis, basi paullo ultra 30 mm. latis, 
sensim acutis apiceque pungentibus, perrigidis. Sepala sub lente dense 
peradpresseque lepidoto-tessellata, antico + 38, reliquis += 35 mm. 
longis satis inæqualia, rigida, subtriangularia, peracuta. Petala cum 
genitalibus ignota. Fructus testa crasse coriacea obtectus, triangula- 
ris, obconieus, + 25 mm. longus ; seminibus valde incurvis, subatris, 
ad 6 mm. longis. 

Costarica, ad ripas fluminum prope Buenos Aires, alt. 250 m. : 
Pittier n. 6611 ; Columbia, in silvis primævis ad Rio Magdalenæ ripas 
inter Tenerife et Canaletal : André n. 692; Ecuador prope Balao : 
Eggers n. 14 300. — « Pita » Ecuadorensibus (ex Eggers !). Fructi- 
licat Decembri, Januario. (V. s. in herb. cl. André, Kew. et Bruxell.) 


113. Ae. Fernandæ (Bak. Brom. 64); scapo foliis iis radicalibus 
omnino similibus, margine spinulosis przedito; inflorescentia simpli- 


AECHMEA. BROMELIACEAE (AUCTORE €. MEZ). 285 


cissima, perdense spicata omnino sphærica; bracteis recurvis, serru- 
lato-crenatis; floribus ad 45 mm. longis, sessilibus; sepalis liberis, 
perlonge acutis; petalis virenli flavis; ovario peradpresse lepidoto; 
placentis loculis paullo supra medium affixis; ovulis obtusis. — Mez in 
Fl. bras. p. 376. — Bromelia Fernand: Morr. in Ill. hort. 4874, 
p. 144, t. 65. — Chevalliera Fernandæ hort. ap. Bak. |. c. — Ananas 
Mensdorfianus hort. ibid. — Ae. Schomburgkii Bak. 1. c. p. 66. — 
Bromelia longifolia Schombgk., Reise IIT, p. 903 (nomen ,non Rudge). 

Folia æ. rosulata, basi in vaginam angustam, utrinque lepidibus 
brunneis crebris conspersam dilatata, margine spinulis usque ad 
2 mm. longis sed sæpissime minoribus armata, linearia, apice perlonge 
acuta pungentiaque, sæpius 1,5 m. longa, 50 mm. lata, subtus 3- ru- 
biginosa vel brunneo-virentia lepidibusque paucis conspersa. Scapus 
crassiusculus brevisque, glaber, foliis iis rosulæ similibus sed minus 
Spinulatis, brevioribus perdense obtectus. Inflorescentia multiflora, 
+ 0,15 m. diam. metiens; rhachi valde incrassata globosa ; bracteis 
pulcherrime scarlatinis, margine spinulis multis, patentibus auctis, 
flores longe superantibus, dorso + lepidotis. Sepala roseo-scarlatina, 
= 30 mm. longa, crasse coriacea, perlonge acuta, valde carinata, 
subasymmetrica. Petala erecta, apice acuminata. Stamina petalis 
multo breviora; filamentis ser. II. cum petalis altiuscule connatis ; 
antheris anguste ellipsoideis, utrinque obtusis, paullo infra medium 
dorsifixis. Ovarium compressum subbialatum, ad 10 mm. longum ; 
tubo epigyno manifesto, subinfundibuliformi; stylo quam stamina 
breviore; stigmatibus valde spiraliter contortis. Fructus mihi ignotus. 

Brasilia sept., prov. Pará ad Amazonum fluvii ripas, unde in cal- 
daria introduxit Wallis ; Guyana anglica : Schomburgk. (V. v. in hort.; 
V. s. in herb. Leod.) 

Obs. — Ae. Schomburgkii Bak., quae in pictura cl. Schomburgk 
haud nimis elaborata condita est mihi in Mus. Brit. visa, sine dubio 
eadem ac nostra vel intime affinis. 


113. Ae. rubiginosa; foliis scapalibus iis rosulæ subæqualibus, 
dense spinulosis ; inflorescentia simplicissima, perdense capitatim 
spicata; bracteis lanceolato-triangularibus, margine dense spinulis 
patentibus pectinatis, sicut folia dorso dense adpresseque ferrugineo- 
lepidotis ; floribus sessilibus; sepalis liberis apicem pungentem versus 
perlonge acutis ; ovario subglabro. — Ae. Fernanda Bak. Brom. p. 64 
e. p. (quoad Spruce n. 3113:). 

Folia rosulæ ignota. Scapus brevissimus, crassiusculus, adpresse 
rubiginoso-lepidotus, perdense foliis absque dubio iis rosulæ simili- 


286 MONOCOTYLEDONEAE. QUESNELIA. - 


bus, e vagina brevi, subelliptica in laminam elongate triangularem 
apiceque validissime pungentem, rigidam, supra glabram subtus 
dense lepidibus rubiginosis obtectam, margine spinulis validis, omni- 
bus sursum uncinatis dense armatam productis, inflorescentiam 
perlonge superantibus præditus. Inflorescentia submultiflora, depresse 
capitiformis, -- 60 mm. diam. metiens, nondum satis evoluta solum 
cognita; rhachi valde incrassata; bracteis ut videtur haud recurvis, 
rigidis, ad 45 mm. longis. Flores imperfecti solum mihi visi petalis 
neglectis ad 35 mm. longi; sepalis dorso dense rubiginoso-lepidotis, 
æquilongis + 25 mm. metientibus, presertim basin versus alatim 
carinatis, elongate triangularibus, paullo asymmetricis. Petala cum 
genitalibus ignota. Ovarium stipitiforme, ad 10 mm. longum. 

Brasilia sept., prov. Alto Amazonas prope San Carlos ad Rio Negro: 
Spruce n. 3413. — Floret Augusto, Septembri. (V. s. in herb. cl. 
Drake.) 


XXIV. — QUESNELIA, Gaudich. Atl. Bonite, t. 54; Beer, Brom. 
p. 16, 49; Wawra, It. Sax.-Cob. p. 135, 149; Benth. et Hook. 
Gen. III, p. 665; Wittm. in Engl. et Prantl, Nat. Pflanzenfam. ll. 
4, p. 47; Lindm. in Svensk. Ak. Handl. XXIV n. 8, p. 13, 23 
(Euquesnelia); Mez in Fl. bras. p. 377. — Lievena Regel in Gartenfl. 
1880, p. 289 t. 1024. 


Flores hermaphroditi. Sepala libera vel basi minute vel rarissime 
altius connata, sinistrorsum convoluta, latere dextro in alam mem- 
branaceam sepius alte productam dilatata, apice obtusa vel acuta 
haud vel raro minute mucronulata, glabra vel dissite et ssepius 
immerse lepidota. Petala in æstivatione dextrorsum convoluta, libera. 
ex unque lineari in laminam angustius latiusve ovalem, acutam vel 
rotundatam dilatata, per anthesin apice solum paullo patentia ceterum 
erecta vel Billbergiz ritu secundarie zygomorphe 3 disposita, infima 
basi vel rarius paullo altius ligulis binis optime evolutis sæpiusque 
callis sive cristis alte adscendentibus filamentaque deprehendentibus 
aucta. Stamina 6 sub anthesin inclusa vel porrecta, petala æquantia 
vel iis paullo breviora; filamentis ser. I. liberis, ser. II. cum petalis 
+ alte connatis; antheris introrsum birimose dehiscentibus, conspi- 
cuis, versatilibus vel paullo infra snedium dorsifixis ; polline poris 
binis polaribus prædito. retique eleganti, prominente ornato. Ova- 
rium optime inferum, glabrum vel + tomentosum, sessile; tubo 
epigyno plerumque perconspicuo ; stylo quam stamina paullo breviore 
vel ea superante petalaque æquante ; stigmate. profunde in lobos 


QUESNELIA. BROMELIACEAE (AUCTORE C. MEZ). 287 


3 lineares, spiraliter tortos diviso ; placentis interno loculorum angulo 
varie aut circa medium aut medium inter apicemque vel prope apicem 
affixis; ovulis quoque in loculo æ , excaudatis. Bacca subexsucca, ex 
ovario immutato vel parum incrassato, sepalis persistentibus coronato 
formata. Semina oc, tenuiter fusiformia, + incurvata, lævia vel 
minute rugulosa. 

Herbæ haplobioticae raro =Œ alte caulescentes sepissime acaules. 
Folia perdense rosulata, basi in vaginam conspicuam, intus haud 
villosam vero lepidibus sæpissime brunnescentibus + dense consper- 
sam dilatata, linearia, apice acuta vel acumine sepius deciduo impo- 
sito rotundata, margine spinulosa, dorso Æ lepidota nonnunquam 
transverse vittata. Scapus erectus vel nutans vel pendulus, vaginis 
membranaceis auctus. Inflorescentia simplicissima spicata; bracteolis 
membranaceis vel coriaceis vel raro rigidis, obtusis vel acuminatis, 
integerrimis vel margine sæpius pectinato-serratis. Flores insigniter 
sessiles, petalis cæruleis vel rubentibus. 

Genus a recentioribus omnibus admissum vix naturale. Habitu 
species diversissimæ characteribus positivis haud, negativis dubiis 
ab Aechmea (nec! a Billbergia, ut volunt plurimi) separantur. Distin- 
guendi greges 3, pro subgeneribus nobis hie designate, quorum 
primus Aechme: subgeneri Pothuavæ nimis affinis, alter sui typi, pos- 
terioribus fortasse generice separandus, tertius habitu ad Billbergiam 
vergit. — Species omnes Brasilianæ et Guyanenses. 


CLAVIS SUBGENERUM ET SPECIERUM. 


A. Inflorescentia multi-vel submultiflora. s 
. Sub stomatibus cellulæ sclerenchymaticæ desunt ; inflorescentia 
crasse cylindrica. 


SuBGENUS EUQUESNELIA. 


a. Bracteolæ permanifeste transverse undulato-crispæ. 
1. Folia dorso haud distinctius vittata. Brasil : 
1. Q. arvensis. 
2. Folia dorso vittis lepidotis pallidis creberrimis prædita. 
Guyan : 
2. Q. Skinneri. 
Hic inserenda, mihi non visa, Guyanensis : 
3. Q. Lamarckii. 2 
^. Bracteolæ planæ nec undulatæ. 


988 — MONOCOTYLEDONEAE. QUESNELIA. 


1. Bracteolæ apice manifeste rotundata. Guyan. : 
4. Q. roseo-marginata. 
2. Bracteolæ apice late truncatæ. Brasil. : 
| . 9. Q. Testudo. 
II. Sub stomatibus cellule sclerenchymaticæ globosæ permani- 
feste. 
SuBcGENUS WAWRUEA. Brasil. 


a. Bracteæ tenues, membranaceæ : 
6. Q. lateralis. 
b. Bracteæ coriaceae vel rigidæ, apice Jonge acuminatim acuta. 
1. Bracteæ integerrimæ : 
7. Q. blanda. 
2. Bracteæ margine denticulatæ vel serrata. 
«. Inflorescentia perabbreviata, corymbosa vel breviter 
cylindrica ; bracteæ paucidentatæ : 
, 8. Q. indecora. 
8. Inflorescentia elongata ; bracteæ solemniter serrato- 
pectinatæ : 
9. Q. Augusto-Coburgi. 


B. Inflorescentia perpauci-(2-3-)flora. 


SuBGENUS BIL IOPSIS. Brasil. 


a. Foliorum inermium, peracutorum utriculus bulbosus : 
10. Q. tillandsioides. 
b. Foliorum minute spinulosorum, apice rotundatorum utriculus 
cylindrieus : 
11. Q. humilis. 


A. — SUBGENUS EUQUESNELIA. 


Sub foliorum stomatibus cellula: sclerenchymaticæ globosæ desunt. 
Inflorescentia multiflora, + manifeste crasseque cylindrica, perdensa. 


1. Q. arvensis (Mez in Fl. bras. 381, excl. syn. Carr., C. Koch 
et hort.); foliis dorso haud vel perindestincte solum vittatis; inflo- 
rescentia permultiflora, dense crasseque cylindrico-ellipsoidea; brat- 
teis membranaceis, apice rotundatis vel minute acutiusculis, integer- 
rimis vel margine paucidentatis, valde transverse undulato-crispatis. 
— Bromelia arvensis Vell. Fl. Flum. Il, t. 444et in Arch. Mus. Nac. 


QUESNELIA, BROMELIACEAE (AUCTORE €. MEZ). 289 


Rio V, p. 123. — Q. rufa Gaudich. Atl. Bonite, t. 54; Beer, Brom. 
p. 49; Bak. Brom. p. 84; Morr. in Belg. hort. 1882, p. 415, t. 46. — 
Lievena princeps Regel in Gartenfl. 1880, p. 289, t. 1024. — Q. Van 
Houtteana Bak. 1. c. 85 (e. p. quoad Glaziou n. 12 223), non Morr. — Bill- 
bergia Quesneliana Brongn. in Ann. Se. Nat. 2 sér., XV, p. 382; 
Planch. in Fl. serres t. 1028; Regel in Gartenfl. 1875, p. 193 t. 834, 
836. — Q. Cayennensis Bak. l. c. p. 83 (cum præced. et cum Q. rufa 
Gaud. in eod. spec. Gaudich. n. 370 condita). 

Folia caule nudo sæpius peralto elata + 20 breviter utriculatim 
rosulata, basi in vaginam ovalem sensim dilatata, rigida vel coriaceo- 
rigida, margine spinulis brunneis vel badiis, sursum spectantibus, 
usque ad 3,5 mm. longis dense armata, linearia, apice subrotundate 
acuta et in spinam usque ad 5 mm. longam, badiam producta, 3-0,8 m. 
longa, 40 mm. lata, praesertim subtus lepidibus pallidis conspersa. 
Scapus validissimus, albo-tomentosus, vaginis perlate ovalibus, in 
mueronem horridum brunneum productis, erectis imbricatim obtectus. 
Inflorescentia utrinque obtusa, sepius ultra 0,2 m. longa, 60 mm. 
diam. metiens; bracteis flores subæquantibus vel iis minute solum 
brevioribus, + 35 mm. longis, 18-20 mm. latis, rectangularibus, 
basin versus arachnoideo-albis, sanguineis. Flores usque ad 45 mm. 
longi, erecti ; sepalis basi albido-arachnoideis superne glabris, liberis, 
— 12 mm. longis, 7 mm. latis, apice rotundatis, asymmetricis. Petala 
optime cyanea basin versus albescentia, 2-32 mm. longa, erecta, prope 
basin ligulis binis maximis, fere integerrimis aucta. Stamina petalis 
permanifeste breviora; filamentis ser. ll. cum petalis medio saltem 
peralte connatis; antheris fere 10 mm. longis, utrinque acutis, infra 
medium dorsifixis. Ovarium dense albo-lanuginosum, valde angula- 
tum, + 13 mm. longum ; tubo epigyno manifesto, infundibuliformi; 
Stylo antheras medio æquante ; placentis interno loculorum angulo a 
medio ad apicem affixis. Bacca exsucca ex ovario vix aucto formata ; 
seminibus ad 2 mm. longis, tenuiter subfusiformibus, paullo incurvis, 
cinereis, 

Brasilia orientalis, prov. Rio de Janeiro prope urbem : Gaudichaud 
n. 370, Miers n. 3847, Tweedie, ad Capocabana : Glaziou n. 4262, in 
Serra d'Estrella : n. 15 480, 16 422, prope Petropolin : n. 12223; prov. 
Sad Paulo, prope Santos : Gaudichaud, Burchell n. 3151. — Floret 
Augusto, Septembri. (V. s. in herb. Berol., Mus. Brit., Bruxell., Can- 
doll., Drake., Florent., Kew., Paris., Warming. ; v. v. in hort. Vratisl.) 

B. Sororocabæ Lindm. Svensk. Ak. Handl. XXIV, n. 8, 23, t. 3 f. 1-8, 
floribus minoribus, 28 mm. longis; sepalis magis asymmetricis ; brac- 
leis minus et basi tantum undulato-erispatis. — Mez 1. c. - 


Suites AU Prodromus. — IX. 


290 MONOCOTYLEDONEAE. QUESNELIA. 


Brasilia, prov. Saó Paulo ad Sororocaba in ripa amnis Buturoca, 
epiphyta et terrestris : Mosén n. 3708. — Floret Martio, Aprili. (N. v.) 


2. Q. Skinneri (Morr. ap. Bak. Brom. 84 et in pict. Kew.); foliis 
vivis saltem distinctissime lepidibus multis transversalibus e lepidibus 
pallidis formatis auctis ; inflorescentia permultiflora, densissima per- 
' crassaque ellipsoidea; bracteis membranaceis, apice late obtuseque 
triangularibus, integerrimis, margine valde undulato-crispis. — Q. rufa 
(Bak. l. c. quoad hort., non Gaudich.). — Q. arvensis Mez in Fl. 
bras. p. 281 (quoad hort.). 

Precedenti nimis affinis, sicca vix, viva facile dignoscenda. Folia 
multa dense rosulata, basi in vaginam permanifestam, ovalem, intus 
sepissime + violascentem, utrinque densissime lepidibus minulis 
peradpressique obtectam dilatata, rigidiuscula, linearia, apice brevius 
longiusve acuta etin mucronem pungentem parvum producta, + 0,6 m. 
longa, 40 mm. lata, margine densissime spinulis usque ad 3 mm. 
longis, badiis, sursum spectantibus horrida. Scapus crassus, erectus, 
dense albo-arachnoideus, vaginis latissime ovatis, erectis, subinflalis, 
apice + rotundatis et in mucronem pungentem impositum productis 
imbricatim obtectus. Inflorescentia sæpius subglobosa, apice latissime 
obtusa, + 0,4 m. longa, 79 mm. diam. metiens; bracteis medio 
roseis margine angustius quam in specie precedenti albis, e late 
ovato latissime sublingulatis, + 45 mm. longis flores solemniter super- 
anlibus. Flores fere 40 mm. longi; sepalis minute albo-arachno- 
ideis vel subglabris, liberis, obovatis, apicerotundatis, subsymmetricis, 
= 16 mm. longis. Petala indigotino-violacea basin versus albescentia, 
+ 32 mm. longa, erecta, paullo super basin ligulis crenatis aucta. 
Stamina petalis vix 3 mm. breviora; filamentis ser. ll. cum petalis 
alte connatis; antheris linearibus, utrinque rotundatis, + 9 mm. 
longis, in 1/3 altit. dorsifixis; polline biporato. Ovarium cylindricum, 
+ 10 mm. MANN pue albo-arachnoideum; tubo epigyno perma- 
nifesto, sub stamina æquante ; stigmatibus in capitulum 
maximum contortis ; blacintis interno loculorum angulo medium 
inter apicemque bono affixis. Bacca mihi ignota. 

Patria adhuc dubia, fortasse Guyana. (V. v. in hort. Leod., Lugd-- 
Bat.; v.s. in herb. Leod.) 


3. Q. Lamarckii (Bak. Brom. 85) ; inflorescentia permultiflora, den- 
sissima percrassaque oblongo-cylindrica; bracteis oblongis, obtusis. 
Folia ignota. Inflorescentia strobiliformis, pedalis, 0,4 m. diam. me 
tiens; bracteis 58-75 mm. longis. Baeca clavato-trigona, 25-31 mm. 


K 


- QUESNELIA. BROMELIACEAE (AUCTORE C. MEZ). 291 


longa, sepalis lineari-oblongis, obtusis, 18-25 mm. longis, liberis 
coronata. Petala ignota. 

Pairia verisimiliter Guyana. — -Specimen in Herb. Sm. Soc. Lin- 
næanæ n. v., diagn. ex Bak. 


4. Q. roseo-marginata (Carr. in Rev. hort. 1880, 70 c. f.); foliis 
dorso dilute vittis transversalibus lepidotis auctis; inflorescentia 
submulti-vel multiflora, densissima ellipsoidea; bracteis membra- 
naceis, apice rotundatis, haud undulato-crispis, integerrimis, — Morr. 
in Belg. hort. 1881, p. 82 t. 4. — Billbergia roseo- marginata C. Koch 
in Wochenschr. 1864, p. 141. — Q. rufa Bak. Brom. p. 84 (quoad syn. 
Carr., C. Koch. non Gaudich.). — Q. arvensis Mez in Fl. bras. p. 281 

(quoad ead. syn.). 

Folia multa dense rosulata, basi in vaginam manifestam, ovalem, 
utrinque lepidibus minutissimis, immersis vel peradpressis dense 
obtectam dilatata, rigide coriacea, linearia, apice breviter acuta et in 
mucronem parvum, pungentem producta, - 0,6 m. longa, 43 mm. 
lata, margine spinis vix ultra 2 mm. longis, aciculosis, sursum spec- 
tantibus, brunneis perdense armata. Scapus percrassus, brevis, den- 
sissime vaginis inflatim erectis, late ovalibus, apice mucrone pungenti 
imposito rotundatis, dorso dense lepidoto-cinereis auctus involu- 
tusque. Inflorescentia foliis perlonge superata, 3- 0,7 m. longa, 
45 mm. diam. metiens, apice perlate obtusa ; bracteis dorso præsertim 
basin versus paullo arachnoideis, ad 26 mm. longis, spathulato-ob- 
ovatis. Flores ultra bracteas longe prominentes ad 36 mm. longi; 
sepalis dorso densiuscule arachnoideis, liberis, fere 10 mm. longis, 
apice late rotundatis, paullo asymmetricis. Petala sepalis duplo lon- 
giora, super basin ligulis binis inciso-crenatis aucta. Stamina petalis 
multo (certe 5 mm.) breviora; filamentis ser. II. cum petalis altiuscule 
connatis; antheris 8 mm. longis, linearibus, utrinque obtusis, medio 
dorsifixis. Ovarium arachnoideum, cylindricum, paullo ultra 5 mm. 
longum ; tubo epigyno manifesto, suburceolato; stylo quam stamina 
paullo breviore; stigmatibus in capitulum magnum contorlis; pla- 
centis interno loculorum angulo medium inter apicemque longe affixis. 

Patria dubia, verisimiliter Guyana. (V. s. in herb. Petrop.) 


5. Q. Testudo (Lindm. in Svensk. Ak. Handl. XXIV, n. 8, 24, t. 3, 
f. 9-19); foliis dorso haud vittatis ; inflorescentia permultiflora, dense 
crasseque cylindrico-ellipsoidea; bracteis membranaceis, obovato- 
spathulatis, apice late truncatis, nullo modo undulato-crispis, inte- 
gerrimis. — Mez in Fl. bras. p. 380. 


992 MONOCOTYLEDONEAE. QUESNELIA. 


Folia ad 15 rosulata, basi in vaginam angustam dilatata, linearia, 
30-40 mm. lata, apice longe acuta demum rigide mucronata, margine 
spinulis crebris minutisque denticulata. Scapus cum spica 0,30-0,45 m. 
altus foliis longe superatus, vaginis viridibus, subinflatis, ovatis, cus- 
pidatis obtectus. Inflorescentia strobiliformis, + 0,1 m. longa, 
50-60 mm. diam. metiens ; bracteis pallide roseis, obovato-spathulatis 
apice dilatatis obcordato-emarginatis et tum. minute mucronatis, 
ad 40 mm. longis. Sepala infime indistincte connata, minute acumi- 
nata, paullo asymmetrica, albida. Petala erecta, apice violacea, 15- 
17 mm. longa, ligulis obscure denticulatis. Stamina inclusa filamentis 
ser. II. cum petalis super medium connatis. Ovula in superiore locu- 
lorum parte pluriseriatim glomerata. Bacca subglobosa, cum calyce 
persistente ad 25 mm. longa; seminibus curvato-clavatis commati- 
formibus. 

Brasilia australis, prov. Saó Paulo prope Santos ad Sororocaba in 
arboribus silvæ primævæ : Mosén n. 2976. — Floret Decembri, Martio. 
(Non vidi.) 


B. — SusceENU sS WAWRÆA. 


Sub foliorum stomatibus cellule sclerenchymaticæ globosæ per- 
insignes reperiuntur. Inflorescentia subpauci-vel multiflora, nunc 
perdensa nunc laxior. 


6. Q. lateralis (Wawra in Oest. bot. Zeit. 1880, 149); foliis dorso 


haud vel dilute transverse vittatis; inflorescentia subpauci-vel sub- - 


multiflora, tenuiter sa piusque interrupte cylindrica; bracteis mem- 
branaceis, brevissime subacuminato-acutis mucronuloque minutissimo 
aristatis, perlate ovato-ellipticis, integerrimis, haud crispatis. — Bull. 
Fédér. Soc. hort. Belg. 1880, p. 61 et It. Sax.-Cob. p. 132, t. 27; 
Mez in Fl. bras. p. 379. — Q. centralis Wawra, I. c. 150 et in Bull. 
Fédér. I. c. et It. Sax.-Cob. p. 131, t. 26. — Billbergia Enderi Regel 
in Gartenfl. 1886, p. 97, t. 1217. — Q. Enderi Gravis et Wittm. in 
Gartenfl. 1888, p. 195, f. 41-43; Bak. Brom. p. 86. 

Folia 8-10 rosulata, basi in vaginam brevem sed manifestam, sub- 
triangularem dilatata, rigidiuscula, margine spinulis in plantis adultis 
usque ad 3 mm. longis, patentibus, atris vel badiis densiuscule ar- 
mata, linearia, apice breviter acuta vel acuminulo nonnunquam 
deciduo imposito late rotundata, + 0,8 m. longa, 60 mm. lata. 
Scapus tenuis, glaber vel subglaber, vaginis elliptico-lanceolatis, bre- 
viter acutis, integerrimis vel superioribus sepius dentibus paueis 
præditis imbricatim involutus. Inflorescentia usque ad 0,15 m. longa, 


QUESNELIA. - BROMELIACEAE (AUCTORE C. MEZ). 293 


30 mm. diam. metiens sed sæpius minor ; bracteis sepala æquantibus, 
erectis, glabris. Flores ad 40 mm. longi; sepalis rubris, glabris, bre- 
vissime in tubum connatis, + 11 mm. longis, apice truncatis, valde 
asymmetricis, Petala cyanea, usque ad 33 mm. longa, 2,5-3 mm. a 
basi ligulis in tomenta brunnea dissectis aucta. Stamina petalis per- 
multo breviora ; filamentis ser. II. petalis ultra medium connatis; an- 
theris + 7 mm. longis, subfusiformibus, medio dorsifixis. Ovarium 
glabrum, ellipsoideum, = 10 mm. longum; tubo epigyno maximo, 
infundibuliformi ; stylo quam petala vix breviore ; stigmatibus in ca- | 
pitulum globosum contortis ; placentis interno loculorum angulo prope 
medium vel paullo supra affixis. Bacca ignota. 

Brasilia, prov. Rio de Janeiro in montibus Organensibus : Wawra 
Il, n. 315, 376, Glaziou n. 2838, 14336, 16440, Gardner n. 619 
(herb. Kew.), 694 (herb. Mus. Brit.). — Floret Majo. (V. s. in herb. 
Berol., Mus. Brit., Brux., Kew., Leod., Petrop., Vindob. et War- 
ming.) 


1. Q. blanda (Mez in Fl. bras. 383); foliis dorso vittis transversa- 
libus latiusculis lepidotis auctus ; inflorescentia submulti-vel multiflora, 
densa, subpyramidata vel ellipsoidea utrinque attenuata; bracteis 
rigidis apice in acuminulum valide pungentem productis, integer- 
rimis, haud crispatis. — Bromelia blanda Schott ap. Beer, Brom. 
p. 43. — Anoplophytum strobilanthum Beer, L. c. p. 42 (exclus. syn. 
R. et Pav.). — Q. strobilispica Wawra in Oest. bot. Zeitschr. 1880, 
p- 140 et in Bull. Fédér. Soc. hort. Belg. 1880, p. 60 et It. Sax.-Cob. 
p. 149, t. 25; Gartenfl. 1884, p. 190; Bak. Brom. p. 86. — Billbergia 
Glaziovii Regel in Gartenfl. 1883, p. 260, t. 1203. 

Folia pauca rosulata, basi in vaginam minutam, subtriangularem 
persensim dilatata, carnose rigidiuscula, margine spinulis minutis 
+ 0,5 mm. longis, brunneis, sursum hamulosis, nonnunquam fere 
omnino deficientibus distanter prædita, apice manifeste breviter 
acuta in spinam horridam, brunneam vel badiam desinentia, latissime 
linearia + 0,6 m. longa, usque ad 43 mm. lata. Scapus validiusculus, 
albo-farinaceus vel + glabratus, vaginis ovato-ovalibus, acutis, inte- 
gerrimis, erectis laxiuscule indutus. Inflorescentia + 80 mm. longa, 
45 mm. diam. metiens; bracteis infimis quam flores longioribus, 
summis iis brevioribus, perlate subovatis, basi rubentibus superne 
decoloratis, mox glabratis siccis nitidis. Flores ad 35 mm. longi; 
sepalis farinosis, basi in tubum brevem connatis, ad 10 mm. longis, 
Subrectangularibus, apice rotundatis minutissimeque mucronulatis, 
valde asymmetricis. Petala cyanea, + 24 mm. longa, apice breviter 


294 MONOCOTYLEDONEAE. QUESNELIA 


acuta, erecta, prope basin ligulis binis quam maxime incisis tomen- 
tum subferrugineum formantibus aucta. Stamina petalis manifeste 
breviora; filamentis ser. II. cum petalis peralte connatis; antheris 
fusiformibus, + 5 mm. longis, medio dorsifixis. Ovarium + arachnoi- 
deum mox glabrescens, tenuiter subellipsoideum, ad 10 mm. longum; 
tubo epigyno manifesto, infundibuliformi; placentis loculis prope 
medium affixis. Fructus ignotus. 

Brasilia, prov. Rio de Janeiro, prope urbem : Wawra lI. n. 273, ad 


` Cantagallo : Glaziou n. 15483, 16451, loco non indicato : Schott 


n. 5521. — Floret Januario, Augusto. (V. s. in herb. Berol., Kew., 
Vindob. et Warming.) 


8. Q. indecora (Mez in Fl. bras. 384, t. 74); foliis dorso haud 
vittatis; inflorescentia subpauci-vel submultiflora, contracte corym- 
bosa vel corymbose breviter cylindrica; bracteis coriaceis, longe acu- 
minalis, margine sæpissime dentibus paucis praeditis, haud crispatis. 

Folia 4-5 breviter tubulose rosulata, basi in vaginam perangustam, 
elongate subovatam dilatata, sicca membranacea, margine spinulis 
debillimis, rectis patentibusque, 0,25 mm. longis sæpiusque obscuris 
remote aucta, apice exteriora breviter acuta intima acuminulo mani- 
festo imposito rotundata, + 0,6 m. longa, 38 mm. lata, perlate 
linearia, utrinque subglabra. Scapus tenuis, dense albo-tomentosus sed 
facillime glabratus, vaginis subovali-lanceolatis, acutis, erectis laxius- 
cule indutus. Inflorescentia basi vaginis summis scapalibus involu- 
crata. Flores + 55 mm. longi; sepalis glabris, liberis, ad 19 mm. 


" longis, ovato-subtriangularibus, perlonge acutis et in spinulam 


debilem desinentibus, valde asymmetricis. Petala ad 46 mm. longa, 
apice acuta, basi ligulis profunde fimbriato-incisis aucta. Stamina 
petalis paullo breviora; filamentis ser. II. cum petalis peralte con- 
natis; antheris linearibus, utrinque obtusiusculis, medio dorsifixis. 
Ovarium glabrum, subglobosum, subalato-triangulare ; tubo epigyno 
manifesto; stylo stamina superante; stigmatibus globose contortis; 
placentis interno loculorum angulo prope apicem affixis. Fructus 
ignotus. 

Brasilia, prov. Minas Geraés in Serra de Ouro-Preto, locis um- 
brosis ad rivulos : Schwacke n. 10488, loco ignoto : St.-Hilaire, Schott 
n. 5506, 5512. — Floret Junio-Julio. (V. s. in herb. Mez., Paris., 
Vindob. 


9. Q. Augusto-Coburgi (Wawra in Oest. bot. Zeit. 1880, 150); 
foliis dorso haud vittatis; inflorescentia multi-vel permultiflora, inter- 


QUESNELIA. BROMELIACEAE (AUCTORE C. MEZ). 995 


rupte et præsertim basi sæpius pseudoverticillatim spicata subcylin- 
drica ; bracteis coriaceis, subreniformibus flores amplectentibus, in 
acumen latum productis, serrato-pectinatis, haud crispatis. — Wawra 
in Bull. Fédér. Soc. hort. Belg. 1880, p. 62 et It. Sax.-Cob. p. 453, 
t. 28, 35 sect. B; Gartenfl. 1884, p. 190; Bak. Brom. p. 87; Mez in 
Fl. bras. p. 383. 

Folia perpauca dense manifesteque tubulose rosulata, basi in vagi- 
nam subangustam obscuramque, glabram sensim dilatata, margine 
spinulis minutis (usque ad 1 mm. longis), sursum hamulosis densius- 
cule armata, + 0,75 m. longa, 43 mm. lata, linearia, apicem versus 
longiuscule acuta demum in spinam horridam, brunneam desinentibus. 
Scapus pendulus, gracillimus, glabratus, vaginis viridibus, elongate 
lanceolatis, erectis dense involutus. Inflorescentia pendula, glabra, 
bracteis allutaceis, sepala subæquantibus. Flores + 55 mm. longi 
patentes vel subpatentes; sepalis aurantiacis, glaberrimis, liberis, 
+ 27 mm. longis, perasymmetricis. Petala saturate indigotino- 
violacea, + 43 mm. longa, basi ligulis profunde fimbriato-fissis aucta. 
Slamina petalis manifeste breviora; filamentis ser. II. cum petalis 
medium usque connatis; antheris albidis, + 6,5 mm. longis, utrinque 
obtusiusculis, paullo infra medium dorsifixis. Ovarium glaberrimum, 
globosum solemniterque triangulare, 8-10 mm. diam. metiens; pla- 
centis interno loculorum angulo in 3/4 altit. affixis; stylo petala sub- 
'equante; stigmatibus valde contortis. Fructus ignotus. 

Brasilia, prov. Rio de Janeiro in silvis prope Juiz de Fora : 
Wawra II, n. 185, 196, in Serra de José Vaz prope Rezende : Glaziou 
n. 7500; loco non indicato St. Hilaire. — Floret Septembri. (V. s. in 
herb. Berol., Paris., Vindob. et Warming.) 


C. — SuBcGENUS BILLBERGIOPSIS. 


Sub foliorum stomatibus cellulæ sclerenchymaticæ globosæ desunt. 
Inflorescentia perpauciflora, bracteis valde reductis. 


10. Q. tillandsioides (Mez in Fl. bras. 386, t. 75); foliis omnino 
inermibus, haud vittatis, perlonge acutis; inflorescentia 2-3-flora 
perabbreviata ; bracteolis ovatis, manifeste acutis, debilibus, integer- 
rimis, haud crispatis. — Billbergia tillandsioides Bak. Brom. p. 84. 

Folia 20-30 perdense rosulata, vaginis maximis, ovato-ovalibus, 
utrinque lepidibus minutis, subbrunneis, immersis dense conspersis 
imbricata utrieulum bulbiformem efformantia, rigidiuscula, quam 
maxime usque ad apicem complicato-canaliculata, inermia, + 0,2 m. 


296 MONOCOTYLEDONEAE. QUESNELIA. 


longa, medio ad 6 mm. lata, sicca glauco-cinerea utrinque densissime 
lepidibus centro immersis tessellata. Scapus gracilis, vaginis 2-3 mi- 
nutis, ovato-lanceolatis, peracutis, erectis perlaxe præditus. Inflores- 
centia glabra; bracteolis valde concavis, ad 8 mm. longis. Flores 
+ 57 mm. longi; sepalis glabris; liberis, + 20 mm. longis; apice 
longe acutis nec mucronatis, perasymmetricis. Petala (cærulea?) 
+ 45 mm. longa, basi ligulis profunde fimbriato-incisis aucta. 
Stamina petalis breviora; filamentis ser. II. cum petalis medium 
usque connatis; antheris linearibus, + 7 mm. longis, utrinque acu- 
' tiusculis, medio dorsifixis. Ovarium glaberrimum, tenuiter cylindri- 
cum stipitiforme; tubo epigyno maximo, infundibuliformi ; stylo 
antheras superante sed petalis breviore; stigmatibus clavatim con- 
tortis. 

Brasilia (prov. Minas Geraés?) ad Praia Grande : Glaziou n. 13269, 
— Floret Decembri. (V. s. in herb. Berol., Kew.) 


41. Q. humilis (Mez in Fl. bras. 386); foliis margine spinuligeris, 
apice rotundatis, haud vittatis; inflorescentia 2-3-flora; bracteolis 
debilibus, anguste triangularibus, peracutis, integerrimis, haud cris- 
patis. 

Folia 6-8 tubulose rosulata, basi in vaginam permanifestam, ellip- 
ticam dilatata, late linearia, ad 0,2 m. longa, 30 mm. lata, margine 
spinulis minimis, sursum versis, brunnescentibus serrulata, subtus 
albide lepidota. Scapus dense farinaceo-tomentosus, vaginis paucis 
lanceolatis, acutis, lepidotis auctus. Inflorescentia folia subæquans, 
farinosa, bracteis ovario duplo. brevioribus. Flores ad 47 mm. longi ; 
sepalis 20 mm. longis, liberis, longe acutis demum rotundatis, sym- 
metricis, apice minute villoso-floccosis. Petala + 35 mm. longa, 
rubra?, infima basi ligulis binis inciso-fimbriatis aucta. Stamina 
petalis paullo breviora; filamentis ser. II. cum petalis fere ad 3/4 lon- 
git. connatis; antheris 5 mm. longis, infra medium dorsifixis. Ova- 
rium paullo puberulum, siccum profunde sulcatum, 6 mm. longum ; 
tubo epigyno maximo ; stylo quam petala breviore ; placentis interno 
loculorum angulo apice affixis. Fructus ignotus. 

Brasilia, loco non indicato : Glaziou n. 46 434. (V. s. in herb. Berol.) 


SUBTRIBUS III. —